Καθολική Επιστολή Πέτρου Α'

¹ Πέτρος ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκλεκτοῖς παρεπιδήμοις διασπορᾶς Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, Ἀσίας καὶ Βιθυνίας,

² κατὰ προγνῶσιν Θεοῦ πατρός, ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος, εἰς ὑπακοὴν καὶ ραντισμὸν αἵματος Ἰησοῦ Χριστοῦ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη.

³ Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι' ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν,

⁴ εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καὶ ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον, τετηρημένην ἐν οὐρανοῖς εἰς ὑμᾶς,

⁵ τοὺς ἐν δυνάμει Θεοῦ φρουρουμένους διὰ πίστεως εἰς σωτηρίαν ἑτοίμην ἀποκαλυφθῆναι ἐν καιρῷ ἐσχάτῳ·

⁶ ἐν ᾧ ἀγαλλιᾶσθε, ὀλίγον ἄρτι, εἰ δέον ἐστί,λυπηθέντες ἐν ποικίλοις πειρασμοῖς

⁷ ἵνα τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως πολυτιμότερον χρυσίου τοῦ ἀπολλυμένου διὰ πυρὸς δὲ δοκιμαζομένου εὑρεθῇ εἰς ἔπαινον καὶ τιμὴν καὶ δόξαν ἐν ἀποκαλύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ,

⁸ ὃν οὐκ εἰδότες ἀγαπᾶτε, εἰς ὃν ἄρτι μὴ ὁρῶντες, πιστεύοντες δὲ ἀγαλλιᾶσθε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καὶ δεδοξασμένῃ,

⁹ κομιζόμενοι τὸ τέλος τῆς πίστεως ὑμῶν, σωτηρίαν ψυχῶν.

¹⁰ Περὶ ἧς σωτηρίας ἐξεζήτησαν καὶ ἐξερεύνησαν προφῆται οἱ περὶ τῆς εἰς ὑμᾶς χάριτος προφητεύσαντες,

¹¹ ἐρευνῶντες εἰς τίνα ἢ ποῖον καιρὸν ἐδήλου τὸ ἐν αὐτοῖς Πνεῦμα Χριστοῦ προμαρτυρόμενον τὰ εἰς Χριστὸν παθήματα καὶ τὰς μετὰ ταῦτα δόξας·

¹² οἷς ἀπεκαλύφθη ὅτι οὐχ ἑαυτοῖς, ὑμῖν δὲ διηκόνουν αὐτά, ἃ νῦν ἀνηγγέλη ὑμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀποσταλέντι ἀπ' οὐρανοῦ, εἰς ἃ ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι.

¹³ Διὸ ἀναζωσάμενοι τὰς ὀσφύας τῆς διανοίας ὑμῶν, νήφοντες, τελείως ἐλπίσατε ἐπὶ τὴν φερομένην ὑμῖν χάριν ἐν ἀποκαλύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ,

¹⁴ ὡς τέκνα ὑπακοῆς μὴ συσχηματιζόμενοι ταῖς πρότερον ἐν τῇ ἀγνοίᾳ ὑμῶν ἐπιθυμίαις,

¹⁵ ἀλλὰ κατὰ τὸν καλέσαντα ὑμᾶς ἅγιον καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ γενήθητε,

¹⁶ διότι γέγραπται· ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι.

¹⁷ Καὶ εἰ πατέρα ἐπικαλεῖσθε τὸν ἀπροσωπολήπτως κρίνοντα κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον, ἐν φόβῳ τὸν τῆς παροικίας ὑμῶν χρόνον ἀναστράφητε,

¹⁸ εἰδότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίω, ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀναστροφῆς πατροπαραδότου,

¹⁹ ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ,

²⁰ προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου, φανερωθέντος δὲ ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων δι' ὑμᾶς

²¹ τοὺς δι' αὐτοῦ πιστεύοντας εἰς Θεὸν τὸν ἐγείροντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ δόξαν αὐτῷ δόντα, ὥστε τὴν πίστιν ὑμῶν καὶ ἐλπίδα εἶνα εἰς Θεόν.

²² Τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἠγνικότες ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας διὰ Πνεύματος εἰς φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον, ἐκ καθαρᾶς καρδίας ἀλλήλους ἀγαπήσατε ἐκτενῶς,

²³ ἀναγεγεννημένοι οὐκ ἐκ σπορᾶς φθαρτῆς, ἀλλὰ ἀφθάρτου, διὰ λόγου ζῶντος Θεοῦ καὶ μένοντος εἰς τὸν αἰῶνα,

²⁴ διότι πᾶσα σὰρξ ὡς χόρτος, καὶ πᾶσα δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος χόρτου· ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσε·

²⁵ τὸ δὲ ρῆμα Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Τοῦτο δέ ἐστι τὸ ρῆμα τὸ εὐαγγελισθὲν εἰς ὑμᾶς.

¹ Ὁ Πέτρος, ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς σᾶς τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι εἶσθε τώρα προσωρινοὶ κάτοικοι, διασκορπισμένοι εἰς τὰς χώρας τοῦ Πόντου, τῆς Γαλατίας, τῆς Καππαδοκίας, τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Βιθυνίας,

² καὶ ἔχετε γίνει ἐκλεκτοί, σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθὴν πρόγνωσιν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, μὲ τὸν ἁγιασμόν, ποὺ χαρίζει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, διὰ νὰ ὑπακούσετε εἰς τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου καὶ λάβετε τὴν ἀπολύτρωσιν, ποὺ ἐπήγασεν ἀπὸ τὸ χυθὲν αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εὔχομαι ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη νὰ αὐξάνῃ καὶ νὰ πληθύνεται εἰς σᾶς.

³ Ἂς εἶναι εὐλογημένος καὶ δοξασμένος ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος σύμφωνα μὲ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος καὶ τὴν ἄπειρον εὐσπλαγχνίαν του μᾶς ἔχει ἀναγεννήσει πνευματικῶς, ὥστε μὲ ζωντανὴν καὶ ἀδιάψευστον ἐλπίδα νὰ ἀποβλέπωμεν εἰς τὰ αἰώνια ἀγαθὰ διὰ τῆς ἀναστάσεως ἐκ νεκρῶν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ βεβαίωσιν καὶ ἀπόδειξιν καὶ τῆς ἰδικῆς μας ἀναστάσεως.

⁴ Αὐτὴ δὲ ἡ ἐλπὶς ἀναφέρεται εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καὶ ἀμόλυντον καὶ ἀμάραντον, ἡ ὁποία ἔχει φυλαχθῇ διὰ σᾶς εἰς τοὺς οὐρανούς. (Καὶ εἶναι ἡ κληρονομία αὐτή, ἡ αἰωνία καὶ μακαρία καὶ ἔνδοξος βασιλεία τῶν οὐρανῶν)·

⁵ διὰ σᾶς, οἱ ὁποῖοι φρουρεῖσθε καὶ μένετε ἀσφαλεῖς μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς θερμῆς καὶ ἐνεργοῦ πίστεως πρὸς αὐτόν, ὥστε νὰ ἀποκτήσετε τὴν σωτηρίαν, ποὺ εἶναι ἑτοίμη νὰ ἀποκαλυφθῇ εἰς ὅλην της τὴν δόξαν κατὰ τὸν ἔσχατον καιρὸν τῆς Δευτέρας Παρουσίας.

⁶ Δι' αὐτὸ καὶ πρέπει νὰ χαίρετε πάντοτε, ἔστω καὶ ἂν παραστῇ ἀνάγκη, διὰ τὸν καταρτισμὸν καὶ τὴν πρόοδόν σας εἰς τὴν ἀρετήν, νὰ λυπηθῆτε τώρα ὀλίγον μὲ τοὺς διαφόρους πειρασμοὺς καὶ τὰς ποικίλας θλίψεις.

⁷ Αἱ θλίψεις ἄλλωστε αὐταὶ σκοπὸν ἔχουν νὰ κάμουν δόκιμον καὶ λαμπροτέραν τὴν πίστιν σας, πολυτιμοτέραν ἀπὸ τὸν φθαρτὸν χρυσόν, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν φωτιὰν καθαρίζεται ἀπὸ τὶς σκουριὲς καὶ λαμπικαρίζεται. Καὶ νὰ εὑρεθῇ ἔτσι ἡ πίστις σας πρὸς ἔπαινον καὶ πρὸς τιμὴν καὶ δόξαν σας, ὅταν θὰ ἀποκαλυφῇ μὲ ὅλην του τὴν δόξαν ὁ Χριστός, κατὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν.

⁸ Τὸν Χριστόν, καίτοι δὲν τὸν ἐγνωρίσατε καὶ δὲν τὸν εἴδατε προσωπικῶς, ὅμως τὸν ἀγαπᾶτε. Ἐπειδὴ δὲ πιστεύετε εἰς αὐτόν, καίτοι δὲν τὸν βλέπετε τώρα μὲ τὰ μάτια τοῦ σώματος, δοκιμάζετε ἀγαλλίασιν, ἔνδοξον καὶ ἀπερίγραπτον χαράν, τὴν ὁποίαν στόμα ἀνθρώπου δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἐκφράσῃ.

⁹ Βέβαιοι ἀπολύτως, ὅτι θὰ κερδήσετε τὸν σκοπὸν καὶ τὴν κατάληξιν τῆς πίστεώς σας, δηλαδὴ τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας.

¹⁰ Περὶ τῆς σωτηρίας αὐτῆς μὲ πολὺν ζῆλον καὶ ἐνδιαφέρον ἐζήτησαν νὰ μάθουν καὶ ἠρεύνησαν οἱ προφῆται, οἱ ὁποῖοι εἶχαν προφητεύσει περὶ τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεάς, ποὺ θὰ ἐδίδετο εἰς σᾶς.

¹¹ Ἠρεύνησαν δηλαδὴ εἰς ποῖον χρόνον καὶ κατὰ ποίαν ἐποχὴν καὶ περίστασιν θὰ ἐλάμβαναν χώραν τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ καὶ αἱ δόξαι ποὺ θὰ τὰ ἐπακολουθοῦσαν, ὅπως ἐφανέρωνε εἰς αὐτοὺς τὸ Πνεύμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶχαν μέσα των, ὅταν προανήγγειλε τὰ ἐξαίρετα αὐτὰ γεγονότα.

¹² Εἰς αὐτοὺς δὲ τοὺς προφήτας εἶχεν ἀποκαλυφθῆ ἀπὸ τὸν Θεόν, ὅτι ὄχι δι' αὐτούς, ἀλλὰ διὰ σᾶς καὶ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν σας θὰ ἐπραγματοποιοῦντο τὰ προφητευόμενα λόγια, τὰ ὁποῖα τώρα ἔχουν ἀναγγελθῆ πρὸς σᾶς, διὰ μέσου τῶν Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἐκήρυξαν τὸ Εὐαγγέλιον, φωτιζόμενοι καὶ ἐμπνεόμενοι ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ποὺ εἶχε σταλῆ ἀπὸ τοὺς οὐρανούς. Καὶ εἶναι τόσον μεγάλα καὶ καταπληκτικὰ αὐτὰ τὰ γεγονότα τῆς σωτηρίας μας, ὥστε καὶ οἱ ἄγγελοι ἐπιθυμοῦν νὰ σκύψουν μὲ ἐνδιαφέρον ἐπάνω των καὶ νὰ ἐμβαθύνουν εἰς τὴν κατανόησίν των.

¹³ Δι' αὐτό, λοιπόν, περισφίξατε καὶ συγκεντρώσατε τὸν νοῦν σας, ἀπαλλάξατέ τον ἀπὸ κάθε τι ποὺ τὸν σκοτίζει καὶ τὸν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Θεόν, ἄγρυπνοι δὲ καὶ ἐγκρατεῖς ἐλπίσατε πλήρως καὶ τελείως εἰς τὴν θείαν χάριν τῆς ἐνδόξου σωτηρίας, τὴν ὁποίαν σᾶς ἔδωσε τώρα, θὰ σᾶς προσφέρῃ δὲ εἰς ὅλην της τὴν μεγαλειότητα ὁ Χριστὸς κατὰ τὴν μεγάλην ἐκείνην ἡμέραν τῆς δευτέρας καὶ μεγαλοπρεποῦς φανερώσεως καὶ παρουσίας του·

¹⁴ σὰν παιδιὰ ὑπακοῆς, ποὺ ὑποτάσσοντο εἰς τὴν ἀλήθειαν, χωρὶς νὰ συμμορφώνεσθε καὶ νὰ παρασύρεσθε εἰς τὰς ἐπιθυμίας, αἱ ὁποῖαι σᾶς εἶχαν ὑποδουλώσει εἰς τὸν καιρὸν τῆς ἀγνοίας σας τότε, ποὺ δὲν ἐγνωρίζετε τὸν Χριστὸν καὶ τὸ Εὐαγγέλιον.

¹⁵ Ἀλλὰ κατὰ τὸν τύπον τοῦ ἁγίου Θεοῦ, ποὺ σᾶς ἐκάλεσε εἰς τὸν δρόμον τοῦ ἁγιασμοῦ, γίνεσθε καὶ σεῖς εἰς ὅλην σας τὴν ἐσωτερικὴν καὶ ἐξωτερικὴν συμπεριφορὰν ἅγιοι.

¹⁶ Διότι εἶναι γραμμένον εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν· «νὰ γίνεσθε εἰς ὅλην σας τὴν ζωὴν ἅγιοι, διότι ἐγώ, ὁ Θεὸς καὶ Πατέρας σας, εἶμαι ἅγιος».

¹⁷ Καὶ ἐφ' ὅσον ἐπικαλεῖσθε ὡς Πατέρας σας τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος κρίνει τὸν καθένα χωρὶς προσωποληψίαν, ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὰ ἔργα τῆς ζωῆς του, νὰ συμπεριφερθῆτε καὶ νὰ περάσετε τὸν χρόνον τῆς προσωρινῆς αὐτῆς κατοικίας σας εἰς τὴν γῆν μὲ φόβον Θεοῦ·

¹⁸ γνωρίζοντες καλά, ὅτι δὲν ἐξαγορασθήκατε καὶ δὲν ἐλευθερωθήκατε ἀπὸ τὴν πατροπαράδοτον ματαίαν καὶ ἁμαρτωλὴν ζωὴν καὶ συμπεριφορὰν μὲ λύτρα φθαρτά, μὲ ἀργυρᾶ ἢ χρυσᾶ νομίσματα,

¹⁹ ἀλλ' ἔχετε ἐξαγορασθῆ μὲ τὸ ἀτίμητον αἷμα τοῦ Χριστοῦ ὁ ὁποῖος προσεφέρθη θυσία, ὡς ἀμόλυντος καθαρὸς καὶ ἀκηλίδωτος ἀμνός.

²⁰ Ὁ Χριστὸς δὲ εἶχε προγνωσθῇ καὶ προορισθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα, πρὶν ἀκόμη δημιουργηθῇ ὁ κόσμος, διὰ τὴν μεγάλην αὐτὴν λυτρωτικὴν θυσίαν, ἐφανερώθη δὲ μὲ τὴν ἐνανθρώπησίν του κατὰ τοὺς τελευταίους τούτους χρόνους διὰ σᾶς,

²¹ οἱ ὁποῖοι διὰ μέσου αὐτοῦ πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, ποὺ τὸν ἀνέστησε ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ τοῦ ἔδωσεν ἀπεριόριστον δόξαν, ὥστε ἡ πίστις σας καὶ ἡ ἐλπίδα σας πρὸς αὐτόν, νὰ εἶναι πίστις καὶ ἐλπὶς εἰς αὐτὸν τοῦτον τὸν ἄπειρον Θεὸν καὶ Πατέρα, ὁ ὁποῖος τὸν ἔστειλε Σωτῆρα τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸν ἐδόξασε διὰ τῆς ἀναστάσεως καὶ ἀναλήψεως εἰς τοὺς οὐρανούς.

²² Ἀφοῦ δὲ κατὰ καθῆκον καὶ πρὸς τὸ συμφέρον σας καταστήσατε τὰς ψυχάς σας ἁγνὰς καὶ καθαρὰς ἀπὸ κάθε μολυσμὸν καὶ ἐπιθυμίαν τῆς ἁμαρτίας μὲ τὴν πρόθυμον ὑπακοήν σας εἰς τὴν ἀλήθειαν διὰ τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς δυνάμεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥστε νὰ εἶναι αἱ ψυχαὶ σας δεκτικαὶ μιᾶς εἰλικρινοῦς καὶ ἀνυποκρίτου φιλαδελφίας, ἀγαπήσατε ὁ ἔνας τὸν ἄλλον θερμῶς καὶ πλουσίως μὲ καρδίαν καθαρὰν ἀπὸ κάθε ἰδιοτέλειαν καὶ ἀντιζηλίαν.

²³ Καὶ τοῦτο, διότι ἔχετε ἀναγεννηθῆ ὡς νέοι πνευματικοὶ ἄνθρωποι καὶ ἀδελφοί, ὄχι ἀπὸ σπορὰν σαρκικὴν καὶ φθαρτήν, ἀλλὰ μὲ τοῦ Θεοῦ τὸν λόγον, ὁ ὁποῖος εἶναι γεμᾶτος ζωὴν καὶ δύμαμιν καὶ μένει ἀκατάλυτος εἰς τὸν αἰῶνα.

²⁴ Ἡ ἀναγέννησίς σας αὐτὴ δὲν εἶναι σὰν τὴν σαρκικὴν καὶ φθαρτὴν γέννησίν σας ἀπὸ τοὺς γονεῖς σας. Διότι κάθε ἄνθρωπος γενικῶς εἶναι σὰν τὸ χορτάρι καὶ κάθε δόξα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι σὰν τὸ ἄνθος τοῦ χόρτου. Ἐξηράθηκε τὸ χόρτον καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἔπεσε μαραμένον εἰς τὴν γῆν. Ἔτσι μοιάζει ἡ σαρκικὴ γέννησις καὶ ἐπίγειος ζωή.

²⁵ Ἐξ ἀντιθέτου ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μένει αἰώνιος καὶ ἀκατάλυτος· καὶ ἡ ζωή, τὴν ὁποίαν χαρίζει εἶναι ἄφθαρτος. Ὁ ζωοποιὸς δὲ αὐτὸς λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸ κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖον σὰν χαρμόσυνον μήνυμα ἔχει κηρυχθῆ εἰς σᾶς.

¹ Πέτρος, ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γράφω τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πρὸς τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχουν ἀληθινὴν πατρίδα τὸν οὐρανὸν καὶ τώρα εἶναι προσωρινοὶ κάτοικοι τῆς γῆς σκορπισμένοι εἰς τὰς χώρας Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, Ἀσίας καὶ Βιθυνίας.

² Καὶ ἐγίνατε ἐκλεκτοὶ σύμφωνα μὲ τὴν πρόγνωσιν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς μὲ τὸν ἁγιασμόν, τὸν ὁποῖον σᾶς μετέδωκε τὸ Πνεῦμα, διὰ νὰ ὑποταχθῆτε εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ ἀπολαύσετε τὰς χάριτας καὶ τοὺς καρπούς, ποὺ ἐπήγασαν ἀπὸ τὸν σταυρικὸν θάνατόν του· εἴθε νὰ πληθύνουν καὶ νὰ πλεονάσουν εἰς σᾶς ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη.

³ Εἶναι ἄξιος δοξολογίας ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος σύμφωνα πρὸς τὸ πολὺ ἔλεός του καὶ τὴν εὐσπλαγχνίαν του μᾶς ξαναγέννησε διὰ νὰ μᾶς χαρίσῃ ἐλπίδα ἀγαθῶν αἰωνίων. Καὶ ἔκαμε τὴν ἐλπίδα μας αὐτὴν ζωντανὴν διὰ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ βεβαίαν ἐγγύησιν, ὅτι ἡ ἐλπίς μας δὲν θὰ διαψευσθῇ, ἀλλὰ θ’ ἀναστηθῶμεν καὶ ἡμεῖς.

⁴ Ἡ ζωντανὴ δὲ αὕτη ἐλπὶς ὑπόσχεται κληρονομίαν, ποὺ δὲν φθείρεται καὶ δὲν μολύνεται, οὔτε μαραίνεται, ἀλλ’ ἔχει φυλαχθῆ εἰς τοὺς οὐρανοὺς διὰ σᾶς.

⁵ Καὶ καταδιώκεσθε μὲν τώρα ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς τῆς πίστεως, δὲν θὰ πάθετε ὅμως τίποτε ἀπὸ τὰς ἐπιβουλάς των. Διότι διαφυλάττεσθε ἐν ἀσφαλείᾳ μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ διὰ τῆς πίστεως καὶ πεποιθήσεως, τὴν ὁποίαν ἔχετε εἰς τὸν Θεόν. Διαφυλάττεσθε δὲ διὰ τὴν σωτηρίαν, ἡ ὁποία εἶναι ἕτοιμος νὰ ἀποκαλυφθῇ κατὰ τὸν ἔσχατον καιρὸν τῆς δευτέρας παρουσίας.

⁶ Δι’ αὐτὸ καὶ χαίρετε ἐν μέσῳ τῶν θλίψεων, ἔστω καὶ ἂν λυπηθῆτε τώρα ἐπ’ ὀλίγον μὲ διαφόρους καὶ ποικίλους πειρασμοὺς καὶ δοκιμασίας, ἐὰν χρειασθῇ νὰ ὑποστῆτε αὐτὰ διὰ τὸν καταρτισμόν σας.

⁷ Θὰ λυπηθῆτε δὲ ἐπ’ ὀλίγον, διὰ νὰ γίνῃ ἡ διὰ τῶν θλίψεων καὶ τῶν πειρασμῶν τούτων δοκιμασθεῖσα πίστις σας πολυτιμοτέρα ἀπὸ τὸν χρυσόν, ποὺ φθείρεται, ἔστω καὶ ἂν ἔγινεν οὗτος μέσα στὴ φωτιὰ ἁγνὸς καὶ καθαρός, καὶ διὰ νὰ εὑρεθῇ ἡ πίστις σας αὕτη πρὸς ἔπαινόν σας καὶ τιμὴν καὶ δόξαν κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κρίσεως, ὅταν θὰ φανερωθῇ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὡς ἔνδοξος Κριτής.

⁸ Τὸν Χριστὸν δὲ αὐτόν, καίτοι δὲν γνωρίζετε προσωπικῶς καὶ δὲν τὸν εἴδατε, ὅταν ἔζη ὡς ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον αὐτόν, ὅμως τὸν ἀγαπᾶτε. Ἐπειδὴ δέ, καίτοι δὲν τὸν βλέπετε τώρα μὲ τὰ μάτια τοῦ σώματος, πιστεύετε ὅμως εἰς αὐτόν, διὰ τὴν πίστιν σας αὐτὴν θὰ ἀνταμειφθῆτε καὶ θὰ ἀγαλλιᾶσθε εἰς τὸ μέλλον ἀπολαμβάνοντες χαράν, ποὺ δὲν δύναται στόμα ἀνθρώπου νὰ περιγράψῃ καὶ ἡ ὁποία εἶναι γεμάτη ἀπὸ δόξαν.

⁹ Καὶ θὰ ἀπολαμβάνετε τὴν δοξασμένην αὐτὴν χαράν, διότι θὰ λάβετε ὑπὸ τὴν ἀσφαλῆ κατοχήν σας ἐκεῖνο, εἰς τὸ ὁποῖον καταλήγει καὶ τελειώνει ἡ πίστις, δηλαδὴ τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας.

¹⁰ Περὶ τῆς σωτηρίας δὲ αὐτῆς, τὴν ὁποίαν ἐπιτυγχάνομεν διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μὲ πόθον πολὺν ἐζήτησαν νὰ μάθουν καὶ ἐξήτασαν οἰ προφῆται, οἱ ὁποῖοι ἐπροφήτευσαν περὶ τῆς χάριτος, ποὺ θὰ ἐδιδετο εἰς σᾶς.

¹¹ Ἐξήταζαν δηλαδή οἰ προφῆται, εἰς ποῖον χρόνον καὶ ὑπὸ ποίας περιστάσεις τὸ Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶχαν μέσα τους καὶ ἐκ προτέρου ἐμαρτύρει περὶ τῶν μελλόντων, ἐφανέρωνεν, ὅτι θὰ συμβοῦν τὰ πάθη, ποὺ θὰ ὑπέφερεν ὁ Χριστός, καὶ αἱ δόξαι, ποὺ θὰ ἐπηκολούθουν ὕστερον ἀπὸ τὸ πάθη αὐτά.

¹² Εἰς τοὺς προφήτας τούτους ἀπεκαλύφθη ἀπὸ τὸν Θεόν, ὅτι ὄχι διὰ τὸν ἑαυτόν τους, ἀλλὰ διὰ σᾶς ἐγίνοντο αὐτοὶ διάκονοι καὶ ὄργανα τοῦ Θεοῦ διὰ νὰ προαναγγείλουν αὐτά, ποὺ σᾶς ἀνηγγέλθησαν τώρα ὡς γεγονότα πλέον ἀπὸ τοὺς κήρυκας τοῦ εὐαγγελίου, τοὺς ὁποίους ἔμπνεει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον ἀπεστάλη ἀπὸ τὸν οὐρανόν. Καὶ εἶναι τόσον ὑψηλαὶ καὶ μεγάλοι αἱ ἀλήθειαι αὐταί, ποὺ περιλαμβάνονται εἰς τὸ εὐαγγελικὸν κήρυγμα, ὥστε ἐπιθυμοῦν καὶ αὐτοὶ οἰ ἄγγελοι νὰ ἐμβαθύνουν εἰς αὐτάς.

¹³ Ἀφοῦ λοιπὸν τόσον μεγάλας καὶ ὑψηλὰς εὐεργεσίας καὶ δωρεὰς μᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός, δι’ αὐτὸ περιμαζεύσατε τὰς διανοίας σας καὶ συγκεντρώσατε τὰς σκέψεις σας ἐλευθερώνοντες τὸν ἐσωτερικόν σας ἄνθρωπον ἀπὸ κάθε τι, ποὺ τὸν ἐμποδίζει νὰ ὑπηρετῇ τὸν Θεόν, καὶ ἐγκρατευόμενοι εἰς ὅλα ἐλπίσατε ἄνευ τοῦ ἐλαχίστου δισταγμοῦ, ὅτι θὰ λάβετε τὴν χάριν τῆς σωτηρίας, τὴν ὁποίαν σᾶς φέρει ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς δευτέρας μεγαλοπρεποῦς ἀποκαλύψεως καὶ παρουσίας του.

¹⁴ Σὰν παιδιά, ποὺ μητέρα ἔχουν τὴν ὑπακοὴν καὶ δὲν ἀπειθοῦν ποτὲ εἰς τὴν ἀλήθειαν, χωρὶς νὰ συμμορφώνεσθε πρὸς τὰς ἐπιθυμίας, αἱ ὁποῖαι σᾶς διηύθυναν εἰς τὸ παρελθόν, ὅταν ἦσθε εἰς τὴν ἄγνοιαν καὶ δὲν ἠξεύρατε τὸν Χριστὸν καὶ τὸ Εὐαγγέλιον,

¹⁵ ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ ἁγίου Θεοῦ, ποὺ σᾶς ἐκάλεσε, γίνετε καὶ σεῖς ἅγιοι εἰς κάθε περίπτωσιν καὶ εἰς κάθε τρόπον τῆς συμπεριφορᾶς σας.

¹⁶ Διότι εἶναι γραμμένον εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν· Νὰ εἶσθε ἅγιοι, διότι ἑγὼ εἶμαι ἅγιος, λέγει πρὸς ὑμᾶς ὁ Κύριος.

¹⁷ Καὶ ἐὰν ὀνομάζετε καὶ ἐπικαλῆσθε πατέρα τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἀμερολήπτως καὶ χωρὶς νὰ ἀποβλέπῃ εἰς πρόσωπα κρίνει τὸν καθένα μας σύμφωνα μὲ τὸ σύνολον τῶν πράξεων του, μὲ φόβον συμπεριφερθῆτε κατὰ τὸν χρόνον τῆς ζωῆς σας ἐν τῇ γῇ, ὁ ὁποῖος εἶναι χρόνος ξενητειᾶς, διότι ἡ γῆ δὲν εἶναι ἡ ἀληθινὴ καὶ παντοτινὴ πατρίς σας.

¹⁸ Πρέπει δὲ μὲ φόβον Θεοῦ νὰ κανονίζετε τὴν συμπεριφοράν σας, διότι γνωρίζετε καὶ δὲν πρέπει ποτὲ νὰ τὸ ξεχάνετε, ὅτι ὄχι μὲ λύτρα φθαρτά, δηλαδὴ μὲ ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ νομίσματα ἐξηγοράσθητε καὶ ἠλευθερώθητε ἀπὸ τὴν ματαίαν σας διαγωγὴν καὶ συμπεριφοράν, ποὺ τὴν εἴχατε πατροπαράδοτον.

¹⁹ Ἀλλ’ ἐξηγοράσθητε μὲ τὸ πολύτιμον αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖον προσεφέρθη θυσία σὰν αἷμα μικροῦ ἀρνιοῦ τελείως ἀμολύντου καὶ καθαροῦ ἀπὸ κάθε ἠθικὴν κηλῖδα.

²⁰ Ὁ Χριστὸς δὲ ὡς λυτρωτὴς καὶ ὡς ἀμνὸς ἄμωμος θυσιαζόμενος ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων ἦτο γνωστὸς εἰς τὸν Θεόν πρὸ πάντων τῶν αἰώνων. Καὶ εἶχε μὲν προγνωσθῇ ἀπὸ τὸν Θεόν ἔκτοτε, προτοῦ ἀκόμη νὰ δημιουργηθῇ ὁ κόσμος, ἐφανερώθη δὲ διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως καὶ ἀναστάσεώς του κατὰ τὸν τελευταῖον καιρόν, διὰ σᾶς,

²¹ οἱ ὁποῖοι διὰ μέσου αὐτοῦ πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος τὸν ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν καὶ τὸν ἐδόξασεν, ὥστε ἡ πίστις, ποὺ ἔχετε εἰς τὸν Χριστόν, καὶ ἡ ἐλπίς, τὴν ὁποίαν στηρίζετε εἰς αὐτόν, νὰ εἶναι πίστις καὶ ἐλπίς εἰς αὐτὸν τὸν Θεόν, ποὺ ὕψωσε καὶ ἐδόξασε τὸν Χριστόν.

²² Ὀφείλετε νὰ κάμετε ἁγνὰς καὶ καθαρὰς τὰς ψυχάς σας ἀπὸ κάθε ἀκάθαρτον πάθος καὶ ἀπὸ κάθε κακὴν ἐπιθυμίαν καὶ κλίσιν διὰ τῆς ὑπακοῆς σας εἰς τὴν ἀλήθειαν, τὴν ὁποίαν ὑπακοὴν θὰ σᾶς δώσῃ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Μὲ τὴν ἁγνότητα δὲ αὐτὴν παρασκευαζόμενοι πρὸς φιλαδελφίαν ἐλευθέραν ἀπὸ κάθε προσποίησιν καὶ ὑποκρισίαν, ἀγαπήσατε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον θερμῶς μὲ καρδίαν καθαρὰν καὶ ξένην πρὸς κάθε ἰδιοτέλειαν.

²³ Πρέπει δὲ νὰ ἀγαπᾶτε θερμῶς καὶ ἀνιδιοτελῶς ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, διότι εἶσθε ὅλοι ἀδελφοὶ καὶ ἔχετε ἀναγεννηθῆ ὄχι ἀπὸ σπορὰν σαρκικὴν καὶ φθαρτήν. Ἡ νέα ζωή, ποὺ ἐλάβατε ὅλοι, ἐκπηγάζει ἀπὸ σπέρμα ἄφθαρτον. Ἀνεγεννήθητε διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι λόγος ζωντανός, γεμᾶτος δύναμιν, λόγος ποὺ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.

²⁴ Ναί· δὲν εἶναι ἡ ἀναγέννησις σας αὐτὴ σὰν τὴν γέννησιν, ποὺ ἐλάβατε ἀπὸ τοὺς σαρκικοὺς γονεῖς σας. Διότι κάθε ἄνθρωπος εἶναι σὰν τὸν χόρτον, καὶ κάθε δόξα ἀνθρώπου ὁμοιάζει πρὸς τὸ ἄνθος τοῦ χόρτου. Ξηραίνεται ὁ χόρτος καὶ πίπτει μαραμένον τὸ ἄνθος του. Ἔτσι καὶ ἡ σαρκικὴ γέννησις δίδει φθαρτὴν καὶ ἐντελῶς πρόσκαιρον ζωήν.

²⁵ Ὁ λόγος ὅμως τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ἡ ζωὴ λοιπόν, εἰς τὴν ὁποίαν μᾶς ἀναγεννᾷ, εἶναι ζωὴ αἰώνιος. Ὁ λόγος δὲ αὐτὸς τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ κήρυγμα, ποὺ ὡς χαροποιὸς διδασκαλία ἐδιδάχθη εἰς σᾶς.