Πράξεις Ἀποστόλων

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν.
2 Ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη·
3 οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι' ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
4 Καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου·
5 ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας.
6 Οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;
7 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ,
8 ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ' ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μου μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρεία καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.
9 Καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
10 Καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανόν, πορευομένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ,
11 οἳ καὶ εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ' ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.
12 Τότε ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ ὅρους τοῦ καλουμένου ἐλαιῶνος, ὅ ἐστιν ἐγγὺς Ἱερουσαλήμ, σαββάτου ἔχον ὁδόν.
13 Καὶ ὅτε εἰσῆλθον, ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν καταμένοντες, ὅ τε Πέτρος καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης καὶ Ἀνδρέας, Φίλιππος καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος καὶ Ματθαῖος, Ἰάκωβος Ἀλφαίου καὶ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς καὶ Ἰούδας Ἰακώβου.
14 Οὗτοι πάντες ἦσαν προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει σὺν γυναιξὶ καὶ Μαρίᾳ τῇ μητρὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ σὺν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
15 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν εἶπεν· ἧν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡς ἑκατὸν εἴκοσιν·
16 ἄνδρες ἀδελφοί, ἔδει πληρωθῆναι τὴν γραφὴν ταύτην ἣν προεῖπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ στόματος Δαυῒδ περὶ Ἰούδα τοῦ γενομένου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσι τὸν Ἰησοῦν,
17 ὅτι κατηριθμημένος ἦν σὺν ἡμῖν καὶ ἔλαχε τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης.
18 Οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ τῆς ἀδικίας, καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησε μέσος, καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάχνα αὐτοῦ.
19 Καὶ γνωστὸν ἐγένετο πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήμ, ὥστε κληθῆναι τὸ χωρίον ἐκεῖνο τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ αὐτῶν Ἀκελδαμᾶ, τουτέστι χωρίον αἵματος.
20 Γέγραπται γὰρ ἐν βίβλῳ ψαλμῶν· γενηθήτω ἡ ἔπαυλις αὐτοῦ ἔρημος καὶ μὴ ἔστω ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ· καί· τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτερος.
21 Δεῖ οὖν τῶν συνελθόντων ἡμῖν ἀνδρῶν ἐν παντὶ χρόνῳ ἐν ᾧ εἰσῆλθε καὶ ἐξῆλθεν ἐφ' ἡμᾶς ὁ Κύριος Ἰησοῦς,
22 ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος Ἰωάννου ἕως τῆς ἡμέρας ἧς ἀνελήφθη ἀφ' ἡμῶν, μάρτυρα τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ γενέσθαι σὺν ἡμῖν ἕνα τούτων.
23 Καὶ ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαββᾶν, ὃς ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν,
24 καὶ προσευξάμενοι εἶπον· σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξον ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δύο ἕνα,
25 λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς, ἐξ ἧς παρέβη Ἰούδας πορευθῆναι εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον.
26 Καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτῶν, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ Ματθίαν, καὶ συγκατεψηφίσθη μετὰ τῶν ἕνδεκα ἀποστόλων.
1 Ἐγώ, ὦ Θεόφιλε, εἰς τὸ πρῶτον βιβλίον ποὺ ἔγραψα, δηλαδὴ εἰς τὸ Εὐαγγέλιον, ἔκαμα λόγον δι' ὅλα ὅσα ἔπραξε καὶ ἐδίδαξεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴν ἀρχήν.
2 μέχρι τὴν ἡμέραν, ποὺ ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανούς, ἀφοῦ προηγουμένως ἔδωκε, διὰ μέσου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐντολὰς εἰς τοὺς Ἀποστόλους, τοὺς ὁποίους ὁ ἴδιος εἶχεν ἐκλέξει.
3 Εἰς αὐτοὺς δὲ καὶ παρουσίασε τὸν ἑαυτόν του ζωντανόν, ὕστερα ἀπὸ τὸ σωτήριον πάθος του, καὶ ἔδωσε πολλὰς ἀποδείξεις, ὅτι ἦτο πράγματι ζωντανός. Ἐπὶ σαράντα δὲ ἡμέρας παρουσιάζετο εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐδίδασκε ἀληθείας περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
4 Καὶ καθὼς συνανεστρέφετο καὶ συνέτρωγε συχνὰ μὲ αὐτούς, τοὺς ἔδωκε παραγγελίαν· «νὰ μὴ ἀπομακρύνεσθε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ νὰ περιμένετε τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Πατρός, τὴν ἀποστολὴν δηλαδὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διὰ τὴν ὁποίαν μὲ ἔχετε ἀκούσει νὰ σᾶς ὁμιλῶ.
5 Διότι ὁ μὲν Ἰωάννης ἐβάπτισε μὲ νερὸ μόνον, χωρὶς νὰ μεταδώσῃ ἀναγέννησιν καὶ πνευματικὴν ζωήν. Σεῖς ὅμως θὰ βαπτισθῆτε μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ὕστερα ἀπὸ ὀλίγας ἡμέρας».
6 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου ἦλθαν ὅλοι μαζί οἱ μαθηταὶ πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν ἠρώτησαν λέγοντες· «Κύριε, πές μας, ἐὰν εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον, ποὺ διερχόμεθα, πρόκειται νὰ ἀποκαταστήσῃς πάλιν ἔνδοξον τὴν βασιλείαν τοῦ Ἰσραήλ;»
7 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τοὺς εἶπε· «δὲν εἶναι ἰδικόν σας ἔργον καὶ δικαίωμα νὰ γνωρίσετε τὰ χρόνια ἢ τοὺς ὡρισμένους καιρούς, τοὺς ὁποίους ὁ Πατὴρ ἐκράτησε εἰς τὴν ἰδικήν του ἐξουσίαν καὶ παγγνωσίαν.
8 Θὰ λάβετε ὅμως δύναμιν, ὅταν ἔλθῃ εἰς σᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ τότε θὰ γίνετε μάρτυρές μου, οἱ ὁποῖοι θὰ διδάξετε τὰ περὶ ἐμοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλην τὴν Ἰουδαίαν καὶ Σαμάρειαν καὶ ἕως τὰ πλέον μακρυνὰ καὶ ἀπομονωμένα σημεῖα τῆς γῆς».
9 Καὶ ἀφοῦ εἶπεν αὐτά, ἐνῶ ἐκεῖνοι τὸν ἔβλεπαν, ὑψώθηκε εἰς τὰ ἐπάνω καὶ ἕνα σύννεφον ὁλόφωτον τὸν παρέλαβε ἐκ τῶν κάτω καὶ τὸν ἀπέκρυψε ἀπὸ τὰ μάτια των.
10 Καὶ καθὼς ἐκεῖνος ἀνελαμβάνετο καὶ οἱ μαθηταὶ εἶχαν καρφωμένα τὰ βλέμματα των εἰς τὸν οὐρανόν, ἰδοὺ ἐστάθησαν κοντά των ντυμένοι ὁλόλευκα φορέματα δύο ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἄγγελοι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
11 καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς· «ἄνδρες Γαλιλαίοι, διατὶ ἐσταθήκατε ἐδῶ μὲ τὰ μάτια καρφωμένα εἰς τὸν οὐρανόν; Αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς, ὁ ὁποῖος πρὸ ὀλίγου ἀνελήφθη ἐκ μέσου ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, θὰ ἔλθῃ καὶ πάλιν ἔτσι, ὅπως τὸν εἴδατε ἔνδοξον ἐπάνω εἰς ἕνα σύννεφον νὰ πηγαίνῃ πρὸς τὸν οὐρανόν».
12 Τότε οἱ μαθηταὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸ ὅρος, ποὺ ἐλέγετο Ἐλαιὼν καὶ τὸ ὁποῖον εἶναι πλησίον τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰς ἀπόστασιν ἑνὸς καὶ κάτι χιλιομέτρου, ὅσον δηλαδὴ ἐπετρέπετο εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ βαδίσουν κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου.
13 Καὶ ὅταν εἰσῆλθαν εἰς τὴν πόλιν, ἀνέβηκαν εἰς τὸ γνωστὸν ὑπερῷον, ὅπου συνήθως συνηντῶντο καὶ παρέμεναν οἱ μαθηταί, ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ἀνδρέας, ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Θωμᾶς, ὁ Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Ματθαῖος, ὁ Ἰάκωβος ὁ υἱὸς τοῦ Ἀλφαίου καὶ ὁ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς καὶ ὁ Ἰούδας ὁ υἱὸς τοῦ Ἰακώβου.
14 Ὅλοι αὐτοὶ μὲ μιὰ ψυχὴ καὶ μὲ μιὰ καρδιά ἀκούραστα προσηύχοντο καὶ ἐδέοντο εἰς τὸν Θεὸν μαζί καὶ μὲ ἄλλας εὐσεβεῖς γυναῖκας, ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τὸν Κύριον, ὅπως ἐπίσης μαζί μὲ τὴν Μαρίαν τὴν μητέρα τοῦ Ἰησοῦ καὶ μὲ αὐτούς, ποὺ ἐνομίζοντο ἀδελφοί του.
15 Καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς ἐσηκώθηκε ὁ Πέτρος εἰς τὸ μέσον τῶν μαθητῶν καὶ εἶπε· ἦσαν δὲ ἐκεῖ συνηθροισμένοι ἑκατὸν εἴκοσι περίπου πρόσωπα·
16 ἄνδρες ἀδελφοί, ἔπρεπε νὰ ἐκπληρωθῇ ἀκριβῶς ἡ προφητεὶα τῆς Γραφῆς, τὴν ὁποίαν προεῖπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον μὲ τὸ στόμα τοῦ Δαυῒδ διὰ τὸν Ἰούδαν, ὁ ὁποῖος ἔγινε ὁδηγὸς ἐκείνων, ποὺ συνέλαβαν τὸν Ἰησοῦν.
17 Ἡ προφητεία λέγει, ὅτι εἶχε καὶ αὐτὸς συμπεριληφθῆ εἰς τὸν ἀριθμόν μας καὶ ἔλαβεν ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ ὡς τιμητικὴν δωρεάν, ὡσὰν θεῖον λαχνόν, μέρος εἰς τὴν ἀποστολικὴν αὐτὴν διακονίαν.
18 Αὐτὸς μέν, λοιπόν, ἀπέκτησε μὲ τὰ χρήματα τῆς προδοσίας του κάποιο χωράφι. Καὶ ὅταν ἐκρεμάσθη, ἔπεσε πρηνὴς κάτω εἰς τὸ χῶμα, διερράγη εἰς τὸ μέσον τοῦ σώματός του καὶ ἐχύθηκαν ἔξω ὅλα τὰ σπλάγχνα του.
19 Τὸ φρικτὸν αὐτὸ τέλος τοῦ Ἰούδα, ὅπως καὶ ἡ ἀγορὰ τοῦ χωραφιοῦ μὲ τὰ χρήματα τῆς προδοσίας, ἔγιναν γνωστὰ εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, ὥστε νὰ ὀνομασθῇ ἀπὸ αὐτούς, εἰς τὴν ἰδικήν των γλῶσσαν, τὸ χωράφι ἐκεῖνο Ἀκελδαμᾶ, δηλαδὴ χωράφι ποὺ ἔχει ἀγορασθῇ μὲ τὸ τίμημα αἵματος, τοῦ αἵματος δηλαδὴ τοῦ Χριστοῦ.
20 Διότι εἶναι γραμμένο εἰς τὸ βιβλίον τῶν ψαλμῶν·Ἂς γίνῃ ἡ ἀγροτική του οἰκία ἔρημη καὶ κανένας ἂς μὴ κατοικῇ πλέον εἰς αὐτήν· καὶ τὸ ἀποστολικόν του ἀξίωμα ἂς τὸ πάρῃ ἄλλος.
21 Διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ καὶ ἡ τελευταία αὐτὴ φράσις τῆς προφητείας, πρέπει νὰ πάρῃ τὴν θέσιν τοῦ Ἰούδα μεταξὺ τῶν Ἀποστόλων ἔνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν μαζί μας ὅλον τὸν καιρόν, ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Κύριος εἰσῆλθε εἰς τὴν δημοσίαν δρᾶσιν μέχρι τὴν ἡμέραν, ποὺ ἔφυγε ἀπὸ ἡμᾶς.
22 Δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς βαπτίσεώς του ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου, μέχρι καὶ τῆς ἡμέρας, ποὺ ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανούς. Αὐτὸς δὲ ποὺ θὰ πάρῃ τώρα τὸ ἀποστολικὸν ἀξίωμα πρέπει νὰ γίνῃ μάρτυς καὶ κήρυξ, μαζί μὲ ἡμᾶς, τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου».
23 Καὶ ἐπρότειναν δύο, τὸν Ἰωσήφ, ποὺ ἐλέγετο Βαρσαββᾶς καὶ ἔλαβε κατόπιν τὸ ἐπώνυμον Ἰοῦστος, καὶ τὸν Ματθίαν.
24 Καὶ προσηυχήθησαν οἱ μαθηταὶ καὶ εἶπαν· «Σύ, Κύριε, ποὺ γνωρίζεις τὰς καρδίας ὅλων, φανέρωσε καὶ ἀνάδειξε ἐκεῖνον, ποὺ ἐδιάλεξες, ἕνα ἀπὸ τοὺς δύο τούτους,
25 διὰ νὰ λάβῃ, σὰν θεῖον λαχνόν, τὸ ἀξίωμα τῆς ὑπηρεσίας αὐτῆς, δηλαδὴ τὸ ἀποστολικόν, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐξέπεσε ὁ Ἰούδας, διὰ νὰ πορευθῇ εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης, ποὺ τοῦ ἥρμοζε».
26 Καὶ ἔβαλαν κλήρους μὲ τὰ ὀνόματα τῶν δύο καὶ ἔπεσε ὁ κλῆρος εἰς τὸν Ματθίαν, ὁ ὁποῖος καὶ κατετάχθη μαζί μὲ τοὺς ἕνδεκα Ἀποστόλους.
1 Τὸ πρῶτον βιβλίον, τὸ ὁποῖον καλεῖται Εὐαγγέλιον, συνέγραψα, ὦ Θεοφίλε, διὰ νὰ ἐξιστορήσω εἰς αὐτὸ περιληπτικῶς ὅλα, ὅσα ἔκαμε καὶ ἐδίδαξεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς δημοσίας δράσεώς του.
2 μέχρι τῆς ἡμέρας, κατὰ τὴν ὁποίαν ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανούς, ἀφοῦ προηγουμένως μὲ συνεργὸν καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἔδωκεν ἐντολὰς εἰς τοὺς ἀποστόλους, τοὺς ὁποίους ὁ ἴδιος ἐξέλεξεν.
3 Εἰς αὐτοὺς δὲ τοὺς ἰδίους παρουσίασε τὸν ἑαυτόν του ζωντανὸν μετὰ τὸ πάθημά του. Καὶ διὰ μέσου πολλῶν ἀποδείξεων τοὺς ἐβεβαίωσεν, ὅτι πράγματι ἦτο ζωντανός. Παρουσιάζετο δὲ κατὰ διαλείμματα ἐπὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας ἐνεφανίζετο εἰς αὐτοὺς καὶ ὡμίλει περὶ τῶν ἀληθειῶν καὶ μυστηρίων τῶν ἀναφερομένων εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
4 Καὶ ἐνῷ ἔτρωγε μαζί τους τὴν αὐτὴν μὲ ἐκείνους τροφήν, τοὺς ἔδωκε τὴν παραγγελίαν νὰ μὴ ἀπομακρύνωνται ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, ἀλλὰ νὰ περιμένουν τὴν πραγματοποίησιν τῆς ὑποσχέσεως περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖον θὰ ἔστελλεν ὁ Πατὴρ καὶ τὴν ὁποίαν ὑπόσχεσιν, ἔλεγεν εἰς αὐτοὺς ὁ ἀναστὰς Κύριος, ἠκούσατε ἀπὸ τὸ στόμα μου.
5 Εἶναι δὲ ἀνάγκη νὰ περιμένετε, ὅπως λάβετε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, διότι ὁ Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε μὲ ἁπλοῦν νερὸν καὶ τὸ βάπτισμα τοῦ συνεπῶς δὲν εἶχε τὴν δύναμιν νὰ ἀναγεννήσῃ ἐκείνους, ποὺ τὸ ἐλάμβανον. Σεῖς ὅμως θὰ βαπτισθῆτε μὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὄχι πολλὰς ἡμέρας ὕστερον ἀπὸ αὐτάς, ποὺ διερχόμεθα.
6 Ὕστερον λοιπὸν ἀπὸ τὰς ἐλπίδας αὐτάς, ποὺ ἔδωκεν ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς μαθητάς του, ἦλθαν ὅλοι μαζὶ καὶ τὸν ἠρώτων λέγοντες· Κύριε, εἰπέ μας, ἐὰν κατὰ τὸ χρονικὸν διάστημα τῶν ἡμερῶν αὐτῶν πρόκειται νὰ ἀποκαταστήσῃς εἰς τὴν παλαιάν της δύναμιν καὶ δόξαν τὴν βασιλείαν διὰ τὸν Ἰσραήλ;
7 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἀνήκει εἰς σᾶς καὶ δὲν εἶναι ἰδικόν σας δικαίωμα νὰ γνωρίσετε τὰ χρόνια ἢ τοὺς ὡρισμένους μῆνας καὶ ἡμέρας, τὰ ὁποῖα ὁ Πατὴρ ἐκράτησεν εἰς τὴν ἀποκλειστικὴν ἐξουσίαν του, ὥστε αὐτὸς μόνος νὰ τὰ γνωρίζῃ καὶ αὐτὸς μόνος νὰ φέρῃ εἰς πέρας ὅσα κατὰ τὴν διαρκειαν αὐτῶν θὰ συντελεσθοῦν.
8 Θὰ λάβετε ὅμως ἐνίσχυσιν καὶ δύναμιν, ὅταν ἔλθῃ ἐπάνω σας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ θὰ εἶσθε μάρτυρες τοῦ βίου μου καὶ τῆς διδασκαλίας μου καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς ὅλην τὴν Ἰουδαίαν καὶ εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ ἕως τὸ ἔσχατον καὶ τὸ πλέον μακρυνὸν σημεῖον τῆς γῆς.
9 Καὶ ἀφοῦ εἶπεν αὐτά, ἐνῷ ἐκεῖνοι τὸν ἔβλεπαν, ὑψώθη πρὸς τὰ ἐπάνω καὶ σύννεφον παρουσιάσθη σὰν ἄλλο ὄχημα ὑποκάτω του καὶ τὸν ἐπῆρεν ἀπὸ τὰ μάτια τους.
10 Καὶ ἐνῷ εἶχαν καρφωμένα τὰ βλέμματά τους εἰς τὸν οὐρανόν, τότε ἀκριβῶς, ποὺ ἀνέβαινεν ἐκεῖ ὁ Κύριος, ἰδοὺ δύο ἄγγελοι, ποὺ ἐνεφανίσθησαν ὡς ἄνδρες, ἐστάθησαν κοντά τους μὲ φορέματα λευκά.
11 Καὶ εἶπαν οὗτοι πρὸς αὐτούς· Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, διατὶ στέκεσθε καὶ παρατηρεῖτε μὲ βλέμμα ἀκίνητον εἰς τὸν οὐρανόν; Ὁ Ἰησοῦς αὐτός, ὁ ὁποῖος ἀνελήφθη ἀπὸ σᾶς εἰς τὸν οὐρανόν, θὰ ἔλθῃ κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον, μὲ τὸ σῶμα του δηλαδὴ καὶ καθήμενος ἐπάνω εἰς σύννεφον, ὅπως καὶ τώρα γεμᾶτοι θαυμασμὸν καὶ κατάπληξιν τὸν εἴδατε νὰ πηγαίνῃ εἰς τὸν οὐρανόν.
12 Τότε οἱ Ἀπόστολοι ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸ ὄρος, ποὺ ἐλέγετο Ἐλαιών, καὶ εἶναι πλησίον τῆς Ἱερουσαλήμ εἰς ἀπόστασιν τὀσην, ὅση ἐπετρέπετο νὰ βαδίσουν οἱ Ἰουδαῖοι κατὰ τὸ Σάββατον.
13 Καὶ ὅταν ἐμβῆκαν εἰς τὴν πόλιν, ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον, εἰς τὸ ἐπάνω δηλαδὴ πάτωμα τοῦ σπιτιοῦ, ὅπου τακτικὰ συνηθροίζοντο ὅλοι οἱ πιστοὶ καὶ ὅπου συνηντῶντο καὶ ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ἀνδρέας, ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Θωμάς, ὁ Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Ματθαῖος, ὁ Ἰάκωβος ὁ υἱὸς τοῦ Ἀλφαίου καὶ ὁ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς καὶ ὁ Ἰούδας ὁ υἱὸς τοῦ Ἰακώβου.
14 Αὐτοὶ ὅλοι μὲ μίαν ψυχὴν καὶ καρδίαν καὶ μὲ τὰ αὐτὰ αἰσθήματα καὶ διαθέσεις παρέμεναν ἀκούραστοι καὶ καρτερικοὶ εἰς τὴν προσευχὴν καὶ εἰς τὴν δέησιν μαζὶ μὲ τὰς εὐσεβεῖς γυναῖκας, ποὺ ἠκολούθησαν τὸν Κύριον ἀπὸ τὴν Γαλιλαίαν, καὶ μὲ τὴν Μαρίαν τὴν μητέρα τοῦ Ἰησοῦ καὶ μαζὶ μὲ τοὺς νομιζομένους ἀδελφούς του.
15 Καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτάς, ποὺ ἐπηκολούθησαν εἰς τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου, ἐσηκώθη ὁ Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν καὶ εἶπεν· (Ἦσαν δὲ συνηθροισμένοι εἰς τὸ αὐτὸ μέρος περίπου ἑκατὸν εἴκοσι πρόσωπα).
16 Ἄνδρες ἀδελφοί· Ἀφοῦ ἦτο θεόπνευστος, ἔπρεπε νὰ πραγματοποιηθῇ ἐπακριβῶς καὶ ἐξ ὁλόκληρου ὁ λόγος τῆς Γραφῆς, τὸν ὁποῖον προεῖπε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα διὰ τοῦ στόματος τοῦ Δαβὶδ περὶ τοῦ Ἰούδα, ὁ ὁποῖος κατήντησε νὰ γίνῃ ὁδηγὸς ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι συνέλαβον τὸν Ἰησοῦν.
17 Ἡ προφητεία αὐτὴ ὁμιλεῖ περὶ ἀξιώματος, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐξέπεσεν ὁ Ἰούδας. Διότι εἶχε συγκαταριθμηθῆ μαζὶ μὲ ἡμᾶς καὶ ἔλαβεν ὅχι ἀπὸ ἰδικήν του ἀξιομισθίαν, ἀλλὰ σὰν λαχεῖον κατὰ θείαν χάριν, τὴν ὁποίαν δὲν ἐξετίμησε, τὸ μερίδιον του εἰς τὴν διακονίαν αὐτὴν τὴν ἀποστολικήν.
18 Αὐτὸς λοιπὸν ἀπέκτησε κάποιο χωράφιον ἀπὸ τὸν μισθὸν καὶ τὴν ἀμοιβήν, μὲ τὴν ὁποίαν ἐπληρώθη ἡ ἀδικία καὶ τὸ ἔγκλημα τῆς προδοσίας του. Καὶ ὅταν ηὐτοκτόνησεν, ἔπεσεν ἀπ’ ἐκεῖ, ποὺ ἐκρεμάσθη, μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς καὶ ἔπαθε διάρρηξιν εἰς τὸ μέσον τοῦ σώματος καὶ ἐχύθησαν ἔξω ὅλα τὰ σπλάγχνα του.
19 Καὶ τὸ ἄθλιον αὐτὸ τέλος τοῦ Ἰούδα, καθὼς καὶ τὸ ὅτι ἠγοράσθη ὁ ἀγρὸς μὲ τὴν ἀμοιβὴν τῆς προδοσίας του, ἔγιναν γνωστὰ εἰς ὅλους τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλήμ, ὥστε νὰ ὁνομασθῇ τὸ χωράφι ἐκεῖνο εἰς τὴν ἰδικήν τους Ἀραμαϊκὴν γλῶσσαν Ἀκελδαμᾶ, τουτέστι χωράφιον αἵματος, ἐπειδὴ μὲ τὸ τίμημα τοῦ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ εἶχεν ἀγορασθῆ.
20 Καὶ αὐτὰ ὅλα συνέβησαν ἀκριβῶς, ὅπως εἶχαν προφητευθῆ. Διότι εἶχε γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον τῶν Ψαλμῶν· ἂς γίνῃ τὸ ἀγρόκτημά του ἔρημον καὶ ἂς μὴ κατοικῇ κανένας εἰς αὐτό· καὶ ἂς λάβῃ ἄλλος τὸ ἀποστολικὸν ἀξίωμά του.
21 Ἀφοῦ λοιπὸν μὲ τὸν θάνατον τοῦ Ἰούδα καὶ τὴν ἐρήμωσιν τοῦ χωραφιοῦ του ἐπληρώθη ἡ πρώτη προφητεία, πρέπει διὰ νὰ πληρωθῇ καὶ ἡ τελευταία αὐτὴ προφητεία νὰ γίνῃ ἀντικατάστασις τοῦ Ἰούδα. Ἀπὸ τοὺς ἄνδρας δηλαδὴ ἐκείνους, ποὺ ἦσαν μαζί μας καὶ παρηκολούθησαν καθ’ ὅλον τὸν χρόνον τῆς δράσεως τοῦ Κυρίου, κατὰ τὸν ὁποῖον ἔμπαινε καὶ ἔβγαινε μεταξύ μας ὁ Κύριος Ἰησοῦς,
22 ἀπὸ τὸν καιρὸν ποὺ ἔκαμε τὴν ἀρχὴν τῆς δημοσίας δράσεώς του, δηλαδὴ ἀπὸ τῆς βαπτίσεώς του ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου μέχρι τῆς ἡμέρας κατὰ τὴν ὁποίαν ἀνελήφθη καὶ μᾶς ἔφυγε, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς λοιπὸν ἕνας πρέπει νὰ ἐκλεγῇ καὶ νὰ γίνῃ μαζὶ μὲ ἡμᾶς μάρτυς τῆς Ἀναστάσεώς του.
23 Καὶ ἐπρότειναν ὡς ὑποψηφίους δύο, τὸν Ἰωσήφ, ποὺ ἐκαλεῖτο Βαρσαββᾶς, ὁ ὁποῖος ἔλαβε καὶ τὸ ἐπώνυμον Ἰοῦστος, καὶ τὸν Ματθίαν.
24 Καὶ προσευχήθησαν καὶ εἶπαν· Σύ, Κύριε, ποὺ γνωρίζεις τὰς καρδίας ὅλων, φανέρωσε καθαρὰ ἐκεῖνον, ποὺ ἐξέλεξες, ἕνα ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δύο,
25 διὰ νὰ πάρῃ τὸ κατὰ θείαν βουλὴν καὶ χάριν καὶ σὰν ἄλλον λαχνὸν παρεχόμενον ἀξίωμα τῆς διακονίας ταύτης, τουτέστι τὸ ἀποστολικόν, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐξέπεσεν ὁ Ἰούδας διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν τόπον τῆς αἰωνίας καταδίκης, ποὺ τοῦ ἤξιζε καὶ τὸν ὁποῖον μόνος του ἐδιάλεξε.
26 Καὶ ἔρριψαν κλήρους μὲ τὰ ὀνόματά των καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὸν Ματθίαν καὶ κατετάχθη οὗτος μὲ τοὺς ἕνδεκα ἀποστόλους.
Πρωτότυπο
Ι. Κολιτσάρας
1 Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν.
1 Ἐγώ, ὦ Θεόφιλε, εἰς τὸ πρῶτον βιβλίον ποὺ ἔγραψα, δηλαδὴ εἰς τὸ Εὐαγγέλιον, ἔκαμα λόγον δι' ὅλα ὅσα ἔπραξε καὶ ἐδίδαξεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴν ἀρχήν.
2 Ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη·
2 μέχρι τὴν ἡμέραν, ποὺ ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανούς, ἀφοῦ προηγουμένως ἔδωκε, διὰ μέσου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐντολὰς εἰς τοὺς Ἀποστόλους, τοὺς ὁποίους ὁ ἴδιος εἶχεν ἐκλέξει.
3 οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι' ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
3 Εἰς αὐτοὺς δὲ καὶ παρουσίασε τὸν ἑαυτόν του ζωντανόν, ὕστερα ἀπὸ τὸ σωτήριον πάθος του, καὶ ἔδωσε πολλὰς ἀποδείξεις, ὅτι ἦτο πράγματι ζωντανός. Ἐπὶ σαράντα δὲ ἡμέρας παρουσιάζετο εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐδίδασκε ἀληθείας περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
4 Καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου·
4 Καὶ καθὼς συνανεστρέφετο καὶ συνέτρωγε συχνὰ μὲ αὐτούς, τοὺς ἔδωκε παραγγελίαν· «νὰ μὴ ἀπομακρύνεσθε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ νὰ περιμένετε τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Πατρός, τὴν ἀποστολὴν δηλαδὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διὰ τὴν ὁποίαν μὲ ἔχετε ἀκούσει νὰ σᾶς ὁμιλῶ.
5 ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας.
5 Διότι ὁ μὲν Ἰωάννης ἐβάπτισε μὲ νερὸ μόνον, χωρὶς νὰ μεταδώσῃ ἀναγέννησιν καὶ πνευματικὴν ζωήν. Σεῖς ὅμως θὰ βαπτισθῆτε μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ὕστερα ἀπὸ ὀλίγας ἡμέρας».
6 Οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;
6 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου ἦλθαν ὅλοι μαζί οἱ μαθηταὶ πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν ἠρώτησαν λέγοντες· «Κύριε, πές μας, ἐὰν εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον, ποὺ διερχόμεθα, πρόκειται νὰ ἀποκαταστήσῃς πάλιν ἔνδοξον τὴν βασιλείαν τοῦ Ἰσραήλ;»
7 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ,
7 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τοὺς εἶπε· «δὲν εἶναι ἰδικόν σας ἔργον καὶ δικαίωμα νὰ γνωρίσετε τὰ χρόνια ἢ τοὺς ὡρισμένους καιρούς, τοὺς ὁποίους ὁ Πατὴρ ἐκράτησε εἰς τὴν ἰδικήν του ἐξουσίαν καὶ παγγνωσίαν.
8 ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ' ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μου μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρεία καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.
8 Θὰ λάβετε ὅμως δύναμιν, ὅταν ἔλθῃ εἰς σᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ τότε θὰ γίνετε μάρτυρές μου, οἱ ὁποῖοι θὰ διδάξετε τὰ περὶ ἐμοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλην τὴν Ἰουδαίαν καὶ Σαμάρειαν καὶ ἕως τὰ πλέον μακρυνὰ καὶ ἀπομονωμένα σημεῖα τῆς γῆς».
9 Καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
9 Καὶ ἀφοῦ εἶπεν αὐτά, ἐνῶ ἐκεῖνοι τὸν ἔβλεπαν, ὑψώθηκε εἰς τὰ ἐπάνω καὶ ἕνα σύννεφον ὁλόφωτον τὸν παρέλαβε ἐκ τῶν κάτω καὶ τὸν ἀπέκρυψε ἀπὸ τὰ μάτια των.
10 Καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανόν, πορευομένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ,
10 Καὶ καθὼς ἐκεῖνος ἀνελαμβάνετο καὶ οἱ μαθηταὶ εἶχαν καρφωμένα τὰ βλέμματα των εἰς τὸν οὐρανόν, ἰδοὺ ἐστάθησαν κοντά των ντυμένοι ὁλόλευκα φορέματα δύο ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἄγγελοι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
11 οἳ καὶ εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ' ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.
11 καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς· «ἄνδρες Γαλιλαίοι, διατὶ ἐσταθήκατε ἐδῶ μὲ τὰ μάτια καρφωμένα εἰς τὸν οὐρανόν; Αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς, ὁ ὁποῖος πρὸ ὀλίγου ἀνελήφθη ἐκ μέσου ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, θὰ ἔλθῃ καὶ πάλιν ἔτσι, ὅπως τὸν εἴδατε ἔνδοξον ἐπάνω εἰς ἕνα σύννεφον νὰ πηγαίνῃ πρὸς τὸν οὐρανόν».
12 Τότε ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ ὅρους τοῦ καλουμένου ἐλαιῶνος, ὅ ἐστιν ἐγγὺς Ἱερουσαλήμ, σαββάτου ἔχον ὁδόν.
12 Τότε οἱ μαθηταὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸ ὅρος, ποὺ ἐλέγετο Ἐλαιὼν καὶ τὸ ὁποῖον εἶναι πλησίον τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰς ἀπόστασιν ἑνὸς καὶ κάτι χιλιομέτρου, ὅσον δηλαδὴ ἐπετρέπετο εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ βαδίσουν κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου.
13 Καὶ ὅτε εἰσῆλθον, ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν καταμένοντες, ὅ τε Πέτρος καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης καὶ Ἀνδρέας, Φίλιππος καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος καὶ Ματθαῖος, Ἰάκωβος Ἀλφαίου καὶ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς καὶ Ἰούδας Ἰακώβου.
13 Καὶ ὅταν εἰσῆλθαν εἰς τὴν πόλιν, ἀνέβηκαν εἰς τὸ γνωστὸν ὑπερῷον, ὅπου συνήθως συνηντῶντο καὶ παρέμεναν οἱ μαθηταί, ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ἀνδρέας, ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Θωμᾶς, ὁ Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Ματθαῖος, ὁ Ἰάκωβος ὁ υἱὸς τοῦ Ἀλφαίου καὶ ὁ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς καὶ ὁ Ἰούδας ὁ υἱὸς τοῦ Ἰακώβου.
14 Οὗτοι πάντες ἦσαν προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει σὺν γυναιξὶ καὶ Μαρίᾳ τῇ μητρὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ σὺν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
14 Ὅλοι αὐτοὶ μὲ μιὰ ψυχὴ καὶ μὲ μιὰ καρδιά ἀκούραστα προσηύχοντο καὶ ἐδέοντο εἰς τὸν Θεὸν μαζί καὶ μὲ ἄλλας εὐσεβεῖς γυναῖκας, ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τὸν Κύριον, ὅπως ἐπίσης μαζί μὲ τὴν Μαρίαν τὴν μητέρα τοῦ Ἰησοῦ καὶ μὲ αὐτούς, ποὺ ἐνομίζοντο ἀδελφοί του.
15 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν εἶπεν· ἧν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡς ἑκατὸν εἴκοσιν·
15 Καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς ἐσηκώθηκε ὁ Πέτρος εἰς τὸ μέσον τῶν μαθητῶν καὶ εἶπε· ἦσαν δὲ ἐκεῖ συνηθροισμένοι ἑκατὸν εἴκοσι περίπου πρόσωπα·
16 ἄνδρες ἀδελφοί, ἔδει πληρωθῆναι τὴν γραφὴν ταύτην ἣν προεῖπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ στόματος Δαυῒδ περὶ Ἰούδα τοῦ γενομένου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσι τὸν Ἰησοῦν,
16 ἄνδρες ἀδελφοί, ἔπρεπε νὰ ἐκπληρωθῇ ἀκριβῶς ἡ προφητεὶα τῆς Γραφῆς, τὴν ὁποίαν προεῖπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον μὲ τὸ στόμα τοῦ Δαυῒδ διὰ τὸν Ἰούδαν, ὁ ὁποῖος ἔγινε ὁδηγὸς ἐκείνων, ποὺ συνέλαβαν τὸν Ἰησοῦν.
17 ὅτι κατηριθμημένος ἦν σὺν ἡμῖν καὶ ἔλαχε τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης.
17 Ἡ προφητεία λέγει, ὅτι εἶχε καὶ αὐτὸς συμπεριληφθῆ εἰς τὸν ἀριθμόν μας καὶ ἔλαβεν ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ ὡς τιμητικὴν δωρεάν, ὡσὰν θεῖον λαχνόν, μέρος εἰς τὴν ἀποστολικὴν αὐτὴν διακονίαν.
18 Οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ τῆς ἀδικίας, καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησε μέσος, καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάχνα αὐτοῦ.
18 Αὐτὸς μέν, λοιπόν, ἀπέκτησε μὲ τὰ χρήματα τῆς προδοσίας του κάποιο χωράφι. Καὶ ὅταν ἐκρεμάσθη, ἔπεσε πρηνὴς κάτω εἰς τὸ χῶμα, διερράγη εἰς τὸ μέσον τοῦ σώματός του καὶ ἐχύθηκαν ἔξω ὅλα τὰ σπλάγχνα του.
19 Καὶ γνωστὸν ἐγένετο πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήμ, ὥστε κληθῆναι τὸ χωρίον ἐκεῖνο τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ αὐτῶν Ἀκελδαμᾶ, τουτέστι χωρίον αἵματος.
19 Τὸ φρικτὸν αὐτὸ τέλος τοῦ Ἰούδα, ὅπως καὶ ἡ ἀγορὰ τοῦ χωραφιοῦ μὲ τὰ χρήματα τῆς προδοσίας, ἔγιναν γνωστὰ εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, ὥστε νὰ ὀνομασθῇ ἀπὸ αὐτούς, εἰς τὴν ἰδικήν των γλῶσσαν, τὸ χωράφι ἐκεῖνο Ἀκελδαμᾶ, δηλαδὴ χωράφι ποὺ ἔχει ἀγορασθῇ μὲ τὸ τίμημα αἵματος, τοῦ αἵματος δηλαδὴ τοῦ Χριστοῦ.
20 Γέγραπται γὰρ ἐν βίβλῳ ψαλμῶν· γενηθήτω ἡ ἔπαυλις αὐτοῦ ἔρημος καὶ μὴ ἔστω ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ· καί· τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτερος.
20 Διότι εἶναι γραμμένο εἰς τὸ βιβλίον τῶν ψαλμῶν·Ἂς γίνῃ ἡ ἀγροτική του οἰκία ἔρημη καὶ κανένας ἂς μὴ κατοικῇ πλέον εἰς αὐτήν· καὶ τὸ ἀποστολικόν του ἀξίωμα ἂς τὸ πάρῃ ἄλλος.
21 Δεῖ οὖν τῶν συνελθόντων ἡμῖν ἀνδρῶν ἐν παντὶ χρόνῳ ἐν ᾧ εἰσῆλθε καὶ ἐξῆλθεν ἐφ' ἡμᾶς ὁ Κύριος Ἰησοῦς,
21 Διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ καὶ ἡ τελευταία αὐτὴ φράσις τῆς προφητείας, πρέπει νὰ πάρῃ τὴν θέσιν τοῦ Ἰούδα μεταξὺ τῶν Ἀποστόλων ἔνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν μαζί μας ὅλον τὸν καιρόν, ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Κύριος εἰσῆλθε εἰς τὴν δημοσίαν δρᾶσιν μέχρι τὴν ἡμέραν, ποὺ ἔφυγε ἀπὸ ἡμᾶς.
22 ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος Ἰωάννου ἕως τῆς ἡμέρας ἧς ἀνελήφθη ἀφ' ἡμῶν, μάρτυρα τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ γενέσθαι σὺν ἡμῖν ἕνα τούτων.
22 Δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς βαπτίσεώς του ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου, μέχρι καὶ τῆς ἡμέρας, ποὺ ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανούς. Αὐτὸς δὲ ποὺ θὰ πάρῃ τώρα τὸ ἀποστολικὸν ἀξίωμα πρέπει νὰ γίνῃ μάρτυς καὶ κήρυξ, μαζί μὲ ἡμᾶς, τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου»
23 Καὶ ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαββᾶν, ὃς ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν,
23 Καὶ ἐπρότειναν δύο, τὸν Ἰωσήφ, ποὺ ἐλέγετο Βαρσαββᾶς καὶ ἔλαβε κατόπιν τὸ ἐπώνυμον Ἰοῦστος, καὶ τὸν Ματθίαν.
24 καὶ προσευξάμενοι εἶπον· σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξον ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δύο ἕνα,
24 Καὶ προσηυχήθησαν οἱ μαθηταὶ καὶ εἶπαν· «Σύ, Κύριε, ποὺ γνωρίζεις τὰς καρδίας ὅλων, φανέρωσε καὶ ἀνάδειξε ἐκεῖνον, ποὺ ἐδιάλεξες, ἕνα ἀπὸ τοὺς δύο τούτους,
25 λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς, ἐξ ἧς παρέβη Ἰούδας πορευθῆναι εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον.
25 διὰ νὰ λάβῃ, σὰν θεῖον λαχνόν, τὸ ἀξίωμα τῆς ὑπηρεσίας αὐτῆς, δηλαδὴ τὸ ἀποστολικόν, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐξέπεσε ὁ Ἰούδας, διὰ νὰ πορευθῇ εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης, ποὺ τοῦ ἥρμοζε».
26 Καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτῶν, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ Ματθίαν, καὶ συγκατεψηφίσθη μετὰ τῶν ἕνδεκα ἀποστόλων.
26 Καὶ ἔβαλαν κλήρους μὲ τὰ ὀνόματα τῶν δύο καὶ ἔπεσε ὁ κλῆρος εἰς τὸν Ματθίαν, ὁ ὁποῖος καὶ κατετάχθη μαζί μὲ τοὺς ἕνδεκα Ἀποστόλους.