Επιστολή Πρός Θεσσαλονικείς Α'

Κεφάλαιον Α' (1)

1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
2 Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν,
3 ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς ἡμῶν,
4 εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ Θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν,
5 ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ ἐν πληροφορίᾳ πολλῇ, καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν ἐν ὑμῖν δι' ὑμᾶς·
6 καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ Κυρίου δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς Πνεύματος Ἁγίου,
7 ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπους πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐα.
8 Ἀφ' ὑμῶν γὰρ ἐξήρχηται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου· οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐα, ἀλλὰ καὶ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἡμᾶς ἔχειν λαλεῖν τι·
9 αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν Θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ,
10 καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ρυόμενον ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.
1 Ὁ Παῦλος καὶ ὁ Σιλουανὸς καὶ ὁ Τιμόθεος πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Θεσσαλονικέων, ἡ ὁποία ἱδρύθη καὶ ὑπάρχει ἐν τῷ Θεῷ καὶ Πατρὶ καὶ ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· εἴθε νὰ εἶναι εἰς σᾶς ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη καὶ αἱ ἄλλαι δωρεαὶ ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα ἡμῶν καὶ ἀπὸ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
2 Εὐχαριστοῦμεν τὸν Θεὸν πάντοτε δι' ὅλους σας, διὰ τὰς πνευματικὰς προόδους, ποὺ ἔχετε σημειώσει, μνημονεύοντες σας εἰς τὰς προσευχάς μας.
3 Συνεχῶς δὲ ἐνθυμούμεθα τὸ ἔργον, ποὺ εἶναι καρπὸς τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου εἰς τὸν ὁποῖον ὑποβάλλεσθε ἕνεκα τῆς ἀγάπης σας καὶ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς ἐλπίδος, ποὺ ἔχετε εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Καὶ τὸ ἔργον σας αὐτὸ γίνεται ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός μας, ὁ ὁποῖος βλέπει καὶ παρακολουθεῖ τὰ πάντα.
4 Εὐχαριστοῦμεν τὸν Κύριον, ἀδελφοὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ τὸν Θεόν, διότι γνωρίζομεν καλὰ τὴν ἐκλογήν, τὴν ὁποίαν σᾶς ἔχει κάμει ὁ Θεός.
5 Ἔχετε ἀναδειχθῆ ἄξιοι αὐτῆς τῆς ἐκλογῆς, διότι τὸ Εὐαγγέλιον, ποὺ ἐκηρύξαμεν εἰς σᾶς, δὲν σᾶς παρεδόθη μὲ λόγον μόνον, ἀλλὰ καὶ μὲ δύναμιν Θεοῦ καὶ μὲ Πνεῦμα Ἅγιον, ποὺ φωτίζει πάντοτε καὶ ἐνισχύει τοὺς πιστούς, καὶ μὲ πληροφορίαν καὶ βεβαιότητα πολλὴν εἰς τὴν ψυχήν σας, ὅπως ἄλλωστε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι γνωρίζετε πῶς ἡμεῖς συνανεστράφημεν καὶ ἐφέρθημεν μεταξύ σας, μὲ μοναδικὸν σκοπὸν νὰ σᾶς μεταδώσωμεν τὸ Εὐαγγέλιον καὶ δι' αὐτοῦ τὴν κατὰ Θεὸν ζωήν.
6 Ἀλλὰ καὶ σεῖς ἐμιμήθητε ἡμᾶς καὶ τὸν Κύριον μὲ τὸ νὰ δεχθῆτε τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου ἐν μέσῳ πολλῶν θλίψεων, ποὺ σᾶς εἶχαν προκαλέσει οἱ διωγμοί, ἀλλὰ καὶ μὲ χαράν, τὴν ὁποίαν γεννᾷ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἰς τὰς καλοπροαιρέτους καρδίας.
7 Μὲ τὸν τρόπον δὲ αὐτὸν ἔχετε ἀναδειχθῇ πράγματι ἐκλεκτοὶ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ γίνετε τύπος καὶ παράδειγμα εἰς ὅλους τοὺς πιστοὺς τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Νοτίου Ἐλλάδος.
8 Διότι ἀπὸ σᾶς ἔχει διαλαληθῆ καὶ ἀκουσθῇ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὄχι δὲ μόνον εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν Νότιον ῾Ελλάδα, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον ἔχει ἀπλωθῆ καὶ ἔχει φθάσει ἡ καλὴ πληροφορία διὰ τὴν ζωντανὴν πίστιν σας, ὥστε νὰ μὴ εὑρισκόμεθα ἡμεῖς εἰς ἀνάγκην νὰ λέγωμεν τίποτε δι' αὐτήν.
9 Διότι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ Χριστιανοὶ τῆς Μακεδονίας, τῆς Νοτίου ῾Ελλάδος καὶ τῶν ἄλλων μερῶν διηγοῦνται πῶς ἡμεῖς εἰσήλθαμεν εἰς τὴν πόλιν σας, ποίους δηλαδὴ κινδύνους ἀντικρύσαμεν ἐκ μέρους τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, καὶ πῶς σεῖς, παρὰ τοὺς κινδύνους καὶ τὰς ἄλλας περιπετείας, ἐδέχθητε τὴν νέαν πίστιν, ἐγκαταλείψατε τὰ εἴδωλα καὶ ἐπεστρέψατε εἰς τὸν Θεόν, διὰ νὰ δουλεύετε πλέον, ὄχι εἰς τὰ εἴδωλα, ἀλλὰ εἰς τὸν Θεὸν τὸν ζωντανὸν καὶ ἀληθινόν·
10 καὶ διὰ νὰ περιμένετε μὲ πίστιν καὶ χαρὰν τὸν Υἱόν του κατὰ τὴν ἔνδοξον Δευτέραν Παρουσίαν του ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, δηλαδὴ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ὁποῖον ἀνέστησε ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ὁποῖος μᾶς σώζει καὶ μᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν θείαν ὀργήν, ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ ἐκσπάσῃ κατὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν.
1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Θεσσαλονικέων, τὴν ἐνωμένην μὲ τὸν Θεόν Πατέρα καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Εἴθε νὰ εἶναι εἰς σᾶς χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεόν Πατέρα μας καὶ ἀπὸ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
2 Διὰ τὰς πνευματικάς σας προόδους εὐχαριστοῦμεν πάντοτε τὸν Θεόν, ὠσάκις σᾶς ἐνθυμούμεθα εἰς τὰς προσευχάς μας.
3 Καὶ δὲν λησμονοῦμεν ποτέ, ἀλλ’ ἐνθυμούμεθα ἀκατάπαυστα τὸ ἔργον, ποὺ παρήγαγεν ἡ πίστις σας, καὶ τὸν κόπον εἰς τὸν ὁποῖον ὑπεβλήθητε ἐξ αἰτίας τῆς ἀγάπης σας, καὶ τὴν ὑπομονήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐστηρίχθητε ἀπὸ τὴν ἐλπίδα εἰς τὸν Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστόν. Ἐνθυμούμεθα δὲ ταῦτα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ πατήρ μας.
4 Καὶ εὐχαριστοῦμεν αὐτόν, διότι γνωρίζομεν, ὦ ἀδελφοὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ τὸν Θεόν, τὴν ἐκλογὴν ποὺ σᾶς ἔκαμε.
5 Γνωρίζομεν δέ, ὅτι πράγματι εἶσθε ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ, διότι τὸ εὐαγγέλιον, ποὺ σᾶς ἐκηρύξαμεν, δὲν ἐκηρύχθη μὲ λόγον μόνον, ἀλλὰ καὶ μὲ δύναμιν, ποὺ ἔδιδε καρποφορίαν εἰς τὸν λόγον, μὲ Πνεῦμα Ἅγιον τὸ ὁποῖον σᾶς μετέδωκε τὰ χαρίσματά του, καὶ μὲ πληροφορίαν πολλήν, τὴν ὁποίαν ἐγέννα εἰς τὸ ἐσωτερικόν σας ἡ χάρις τοῦ Πνεύματος. Ἠξεύρετε δὲ πῶς ἠμεῖς συμπεριεφέρθημεν μεταξύ σας διὰ νὰ σᾶς ὠφελήσωμεν.
6 Ἀλλ’ ἡ ἐκλογή σας φαίνεται καὶ ἀπὸ τὴν συμπεριφοράν, ποὺ ἐδείξατε. Καὶ σεῖς δηλαδὴ ἐγίνατε μιμηταί μας καὶ μιμηταὶ τοῦ Κυρίου, διότι ἐδέχθητε τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου ἐν μέσῳ πολλῆς θλίψεως, ποὺ σᾶς ἐδημιούργουν οἱ διωγμοὶ τῶν μὴ πιστευσάντων συμπολιτῶν σας. Καὶ τὸν ἐδέχθητε μὲ χαράν, τὴν ὁποίαν ἐγέννα εἰς τὰς καρδίας σας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
7 Καὶ τόσον πολὺ ἐμιμήθητε ἡμᾶς καὶ τὸν Κύριον, ὥστε νὰ γίνετε σεῖς τύπος καὶ παράδειγμα εἰς ὅλους, ὅσοι πιστεύουν εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Ἀχαΐαν.
8 Καὶ ἐγίνατε παράδειγμα εἰς ὅλους αὐτούς, διότι ἀπὸ σᾶς καὶ τὴν πόλιν σας ἔχει διασαλπισθῆ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ὄχι μόνον εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν Ἀχαΐαν, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον ἔχει διαδοθῇ καὶ ἔχει φθάσει ἡ φήμη τῆς πρὸς τὸν Θεόν πίστεώς σας, ὥστε νὰ μὴ ἔχωμεν ἡμεῖς ἀνάγκην νὰ εἴπωμεν τίποτε δι’ αὐτήν.
9 Διότι αὐτοὶ διηγοῦνται δι’ ἠμᾶς ὑπὸ ποίας κινδυνώδεις περιστάσεις ἤλθομεν πρὸς σᾶς, καὶ πῶς σεῖς, παρὰ τοὺς κινδύνους καὶ τὰς ἀπειλὰς ἐκείνας, μὲ ὅλην σας τὴν καρδίαν ἐφύγατε ἀπὸ τὰ εἴδωλα καὶ ἐπεστρέψατε εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεόν, διὰ νὰ δουλεύετε ὄχι εἰς ἄψυχα εἴδωλα, ἀλλ’ εἰς Θεόν ζωντανὸν καὶ ἀληθινόν,
10 καὶ διὰ νὰ περιμένετε τὸν Υἱόν του ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, τὸν ὁποῖον ἀνέστησεν ἐκ τῶν νεκρῶν, δηλαδὴ τὸν Ἰησοῦν, ὁ ὁποῖος μᾶς γλυτώνει ἀπὸ τὴν ὀργήν, ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθῃ κατὰ τὴν ἐσχάτην Κρίσιν.
Πρωτότυπο
Ι. Κολιτσάρας
1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
1 Ὁ Παῦλος καὶ ὁ Σιλουανὸς καὶ ὁ Τιμόθεος πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Θεσσαλονικέων, ἡ ὁποία ἱδρύθη καὶ ὑπάρχει ἐν τῷ Θεῷ καὶ Πατρὶ καὶ ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· εἴθε νὰ εἶναι εἰς σᾶς ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη καὶ αἱ ἄλλαι δωρεαὶ ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα ἡμῶν καὶ ἀπὸ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
2 Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν,
2 Εὐχαριστοῦμεν τὸν Θεὸν πάντοτε δι' ὅλους σας, διὰ τὰς πνευματικὰς προόδους, ποὺ ἔχετε σημειώσει, μνημονεύοντες σας εἰς τὰς προσευχάς μας.
3 ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς ἡμῶν,
3 Συνεχῶς δὲ ἐνθυμούμεθα τὸ ἔργον, ποὺ εἶναι καρπὸς τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου εἰς τὸν ὁποῖον ὑποβάλλεσθε ἕνεκα τῆς ἀγάπης σας καὶ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς ἐλπίδος, ποὺ ἔχετε εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Καὶ τὸ ἔργον σας αὐτὸ γίνεται ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός μας, ὁ ὁποῖος βλέπει καὶ παρακολουθεῖ τὰ πάντα.
4 εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ Θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν,
4 Εὐχαριστοῦμεν τὸν Κύριον, ἀδελφοὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ τὸν Θεόν, διότι γνωρίζομεν καλὰ τὴν ἐκλογήν, τὴν ὁποίαν σᾶς ἔχει κάμει ὁ Θεός.
5 ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ ἐν πληροφορίᾳ πολλῇ, καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν ἐν ὑμῖν δι' ὑμᾶς·
5 Ἔχετε ἀναδειχθῆ ἄξιοι αὐτῆς τῆς ἐκλογῆς, διότι τὸ Εὐαγγέλιον, ποὺ ἐκηρύξαμεν εἰς σᾶς, δὲν σᾶς παρεδόθη μὲ λόγον μόνον, ἀλλὰ καὶ μὲ δύναμιν Θεοῦ καὶ μὲ Πνεῦμα Ἅγιον, ποὺ φωτίζει πάντοτε καὶ ἐνισχύει τοὺς πιστούς, καὶ μὲ πληροφορίαν καὶ βεβαιότητα πολλὴν εἰς τὴν ψυχήν σας, ὅπως ἄλλωστε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι γνωρίζετε πῶς ἡμεῖς συνανεστράφημεν καὶ ἐφέρθημεν μεταξύ σας, μὲ μοναδικὸν σκοπὸν νὰ σᾶς μεταδώσωμεν τὸ Εὐαγγέλιον καὶ δι' αὐτοῦ τὴν κατὰ Θεὸν ζωήν.
6 καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ Κυρίου δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς Πνεύματος Ἁγίου,
6 Ἀλλὰ καὶ σεῖς ἐμιμήθητε ἡμᾶς καὶ τὸν Κύριον μὲ τὸ νὰ δεχθῆτε τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου ἐν μέσῳ πολλῶν θλίψεων, ποὺ σᾶς εἶχαν προκαλέσει οἱ διωγμοί, ἀλλὰ καὶ μὲ χαράν, τὴν ὁποίαν γεννᾷ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἰς τὰς καλοπροαιρέτους καρδίας.
7 ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπους πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐα.
7 Μὲ τὸν τρόπον δὲ αὐτὸν ἔχετε ἀναδειχθῇ πράγματι ἐκλεκτοὶ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ γίνετε τύπος καὶ παράδειγμα εἰς ὅλους τοὺς πιστοὺς τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Νοτίου Ἐλλάδος.
8 Ἀφ' ὑμῶν γὰρ ἐξήρχηται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου· οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐα, ἀλλὰ καὶ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἡμᾶς ἔχειν λαλεῖν τι·
8 Διότι ἀπὸ σᾶς ἔχει διαλαληθῆ καὶ ἀκουσθῇ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὄχι δὲ μόνον εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν Νότιον ῾Ελλάδα, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον ἔχει ἀπλωθῆ καὶ ἔχει φθάσει ἡ καλὴ πληροφορία διὰ τὴν ζωντανὴν πίστιν σας, ὥστε νὰ μὴ εὑρισκόμεθα ἡμεῖς εἰς ἀνάγκην νὰ λέγωμεν τίποτε δι' αὐτήν.
9 αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν Θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ,
9 Διότι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ Χριστιανοὶ τῆς Μακεδονίας, τῆς Νοτίου ῾Ελλάδος καὶ τῶν ἄλλων μερῶν διηγοῦνται πῶς ἡμεῖς εἰσήλθαμεν εἰς τὴν πόλιν σας, ποίους δηλαδὴ κινδύνους ἀντικρύσαμεν ἐκ μέρους τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, καὶ πῶς σεῖς, παρὰ τοὺς κινδύνους καὶ τὰς ἄλλας περιπετείας, ἐδέχθητε τὴν νέαν πίστιν, ἐγκαταλείψατε τὰ εἴδωλα καὶ ἐπεστρέψατε εἰς τὸν Θεόν, διὰ νὰ δουλεύετε πλέον, ὄχι εἰς τὰ εἴδωλα, ἀλλὰ εἰς τὸν Θεὸν τὸν ζωντανὸν καὶ ἀληθινόν·
10 καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ρυόμενον ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.
10 καὶ διὰ νὰ περιμένετε μὲ πίστιν καὶ χαρὰν τὸν Υἱόν του κατὰ τὴν ἔνδοξον Δευτέραν Παρουσίαν του ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, δηλαδὴ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ὁποῖον ἀνέστησε ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ὁποῖος μᾶς σώζει καὶ μᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν θείαν ὀργήν, ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ ἐκσπάσῃ κατὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν.