Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
Τρεμπέλας
1
Οὗτοι οἱ λόγοι, οὓς ἐλάλησε Μωυσῆς παντὶ Ἰσραὴλ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν τῇ ἐρήμῳ πρὸς δυσμαῖς πλησίον τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης ἀνὰ μέσον Φαρὰν Τοφὸλ καὶ Λοβὸν καὶ Αὐλὼν καὶ Καταχρύσεα·
1
Αὐτοὶ εἶναι οἱ λόγοι, τοὺς ὁποίους ὁ Μωϋσῆς εἶπεν εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ἀνατολικῶς ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην, εἰς τὴν πρὸς δυσμὰς ἔρημον, ἡ ὁποία εὑρίσκεται πλησίον τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης, εἰς τὴν ἐρῆμον Φαρὰν καὶ εἰς τὰς πόλεις Τοφόλ, Λοβόν, Αὐλὼν καὶ Καταχρύσεα.
1
Αὐτοὶ εἶναι οἱ λόγοι, τοὺς ὁποίους εἶπεν ὁ Μωυσῆς πρὸς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, ἐνῷ εὑρίσκοντο πέραν τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τὴν ἔρημον τῆς Περαίας, ποὺ ἐορισκεται πρὸς δυσμάς, πλησίον τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης. Ἦσαν δηλαδὴ μεταξὺ τῆς ἐρήμου Φαρὰν καὶ τῶν πόλεων Τοφὸλ καὶ Λοβὸν καὶ Αὐλὼν καὶ Καταχρύσεα.
2
ἕνδεκα ἡμερῶν ἐκ Χωρὴβ ὁδὸς ἐπ' ὄρος Σηεὶρ ἕως Κάδης Βαρνή.
2
Ἕνδεκα ἡμερῶν πορεία εἶναι ἀπὸ τὸ ὄρος Χωρὴβ διὰ τοῦ ὄρους Σηεὶρ μέχρι τῆς Κάδης Βαρνή.
2
Ἡ ἀπόστασις ἀπὸ τὸ ὅρος Χωρὴβ ἕως τὴν πόλιν Κάδης Βαρνή, μέσῳ τοῦ ὅρους Σηείρ, εἶναι δρόμος κανονικῆς πορείας ἕνδεκα ἡμερῶν.
3
Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐλάλησε Μωυσῆς πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραὴλ κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριος αὐτῷ πρὸς αὐτούς.
3
Κατὰ τὴν πρώτην τοῦ ἑνδεκάτου μηνὸς τοῦ τεσσαρακοστοῦ ἔτους ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς ἀναχωρήσεως τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκ τῆς Αἰγύπτου, εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς ὅλους τους Ἰσραηλίτας ὅλα ὅσα διέταξεν αὐτὸν ὁ Κύριος νὰ εἴπῃ πρὸς αὐτούς.
3
Κατὰ τὸ τεσσαρακοστὸν λοιπὸν ἔτος ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς ἐξόδου τῶν Ἑβραίων ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ συγκεκριμένως τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ ἑνδεκάτου μηνὸς ὡμίλησεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας συμφώνως πρὸς ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ τὸν διέταξεν ὁ Κύριος δι' αὐτούς.
4
Μετὰ τὸ πατάξαι Σηὼν βασιλέα Ἀμορραίων τὸν κατοικήσαντα ἐν Ἐσεβὼν καὶ τὸν Ὢγ βασιλέα τῆς Βασὰν τὸν κατοικήσαντα ἐν Ἀσταρὼθ καὶ ἐν Ἐδραΐν,
4
Τὰ εἶπεν αὐτὰ ὁ Μωϋσῆς μετὰ τὴν νίκην τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐναντίον τοῦ Σηὼν τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμορραίων, ὁ ὁποῖος κατοικοῦσε εἰς Ἐσεβών, καὶ μετὰ τὴν ὑποταγὴν τοῦ Ὤγ, βασιλέως τῆς χώρας Βασάν, ὁ ὁποῖος κατοικοῦσε εἰς τὴν πόλιν Ἀσταρὼθ καὶ τὴν πόλιν Ἐδραΐν.
4
Ἡ ὁμιλία αὐτὴ ἔγινεν, ἀφοῦ κατενίκησαν καὶ ὑπέταξαν οἱ Ἰσραηλῖται τὸν Σηών, τὸν βασιλέα τῶν Ἀμορραίων, ποὺ διέμενεν εἰς τὴν Ἐσεβών, καὶ τὸν Ὤγ, τὸν βασιλέα τῆς Βασάν, ποὺ διέμενεν εἰς τὴν Ἀσταρὼθ καὶ εἰς τὴν Ἐδραΐν.
5
ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν γῇ Μωάβ, ἤρξατο Μωυσῆς διοσαφῆσαι τὸν νόμον τοῦτον λέγων·
5
Εἰς αὐτὴν τὴν πέραν τοῦ Ἰορδάνου περιοχήν, καὶ ἀκριβέστερον, εἰς τὴν χώραν Μωάβ, ἤρχισεν ὁ Μωϋσῆς νὰ ἐξαγγέλλῃ καὶ ἀποσαφηνίζῃ τὸν Νόμον τοῦτον, λέγων·
5
Καθ' ὃν χρόνον εὑρίσκοντο οἱ Ἑβραῖοι εἰς τὴν περιοχὴν πέραν τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τὴν χώραν Μωάβ, ἄρχισε νὰ διευκρινίζῃ καὶ νὰ ἐξηγῇ ὁ Μωϋσῆς τὸν Νόμον αὐτὸν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ λὲγει τὰ ἑξῆς:
6
Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Χωρὴβ λέγων· ἱκανούσθω ὑμῖν κατοικεῖν ἐν τῷ ὄρει τούτω·
6
«Κύριος, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλάλησε πρὸς ἡμᾶς εἰς τὸ ὄρος Χωρὴβ καὶ εἶπε· Ἀρκετὸν πλέον χρόνον παροικήσατε εἰς τὸ ὄρος τοῦτο.
6
«Ὁ Κύριος καὶ Θεός μας μᾶς ὡμίλησεν εἰς τὸ ὅρος Χωρὴβ καὶ εἶπε: «Ἀρκετὰ ἐμείνατε εις τὸ βουνὸ αὐτό.
7
ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖς καὶ εἰσπορεύεσθε εἰς ὄρος Ἀμορραίων καὶ πρὸς πάντας τοὺς περιοίκους Ἄραβα, εἰς ὄρος καὶ πεδίον καὶ πρὸς λίβα καὶ παραλίαν γῆν Χαναναίων καὶ Ἀντιλίβανον ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου Εὐφράτου.
7
Στραφῆτε τώρα καὶ ξεκινήσατε, διὰ νὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν ὀρεινὴν περιοχὴν τῶν Ἀμορραίων, εἰς τὴν χώραν τῶν κατοίκων Ἄραβα, εἰς τὴν ὀρεινὴν καὶ πεδινὴν περιοχὴν τῆς Χαναάν, εἰς τὸ νότιον μέρος αὐτῆς, εἰς τὸ δυτικὸν πρὸς τὴν παραλίαν μέρος, πρὸς δὲ βορρᾶν ἀπὸ τὸ ὄρος Ἀντιλίβανον μέχρι τοῦ Εὐφράτου, τοῦ μεγάλου ποταμοῦ.
7
Στραφῆτε πρὸς τὰ ἐμπρὸς καὶ ἀναχωρήσατε καὶ προχωρήσατε μέσα εἰς τὰ βουνὰ τῶν Ἀμορραίων καὶ πρὸς τοὺς λαούς, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὸ βαθύπεδον Ἄραβα, δίπλα εἰς τὸν Ἰορδάνην, εἰς τὰ βουνὰ καὶ τὰς πεδιάδας καὶ πρὸς τὸν νότον καὶ εἰς τὰ παράλια τῆς γῆς Χαναὰν καὶ εἰς τὸν Ἀντιλίβανον καὶ μέχρι τοῦ μεγάλου ποταμοῦ Εὐφράτου».
8
Ἴδετε, παραδέδωκεν ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσπορευθέντες κληρονομήσατε τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, τῷ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ δοῦναι αὐτοῖς καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ' αὐτούς.
8
Ἰδέτε· ἔχω παραδώσει εἰς τὰ χέρια σας τὴν χώραν αὐτήν. Εἰσέλθετε καὶ κληρονομήσατε τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ὡρκίσθην νὰ δώσω εἰς τοὺς πατέρας σας, τὸν Ἁβραάμ, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακὼβ καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους των ἔπειτα ἀπὸ αὐτούς.
8
Ρίψατε τὰ βλέμματά σας καὶ ἴδετε! Ὁ Θεὸς ἔχει παραδώσει ἐμπρός σας τὴν χώραν Χαναάν. «Ἐμβῆτε», λέγει ὁ Κύριος, «εἰς αὐτὴν καὶ κληρονομήσατε τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ὡρκίσθηκα εἰς τοὺς πατέρας σας, εἰς τὸν Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, ὅτι θὰ τὴν δώσω εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους των μετὰ ἀπὸ αὐτούς».
9
Καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνω λέγων· οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς·
9
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον, ὅτε ἀνεχωρήσαμεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, εἶπα πρός σᾶς, ὅτι δὲν θὰ ἠμπορέσω μόνος μου νὰ σᾶς ὁδηγῶ καὶ σᾶς κυβερνῶ·
9
Εἶπα δὲ ἐγὼ πρὸς σᾶς κατὰ τὸν καιρόν, ποὺ ἤμεθα εἰς τὸ Σινᾶ, τὰ ἑξῆς: «Δὲν θὰ ἠμπορέσω νὰ σᾶς βαστάζω καὶ νὰ σᾶς ὁδηγῶ μόνος μου.
10
Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶς, καὶ ἰδοὺ ἐστε σήμερον ὡσεὶ τὰ ἄστρο τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει·
10
διότι Κύριος ὁ Θεός σας σᾶς ἐπλήθυνε καὶ ἰδοὺ ὅτι σήμερον εἶσθε πλῆθος πολύ, ὠσὰν τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ.
10
Ὁ Κύριος καὶ Θεός σας σᾶς εὐλόγησε καὶ σᾶς ἐπολλαπλασίασε καὶ ἰδοὺ ὅτι εἶσθε τώρα ὡς πρὸς τὸ πλῆθος σὰν τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ.
11
Κύριος ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν προσθείη ὑμῖν ὡς ἐστὲ χιλιοπλασίως καὶ εὐλογήσαι ὑμᾶς, καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν.
11
Εἴθε ὁ Κύριος καὶ Θεὸς τῶν πατέρων σας, νὰ σᾶς εὐλογήσῃ καὶ νὰ σᾶς πληθύνῃ χίλιες φορὲς περισσότερον ἀπὸ ὅ,τι εἶσθε σήμερα, ὅπως ἄλλωστε καὶ ἔχει ὑποσχεθῆ πρὸς σᾶς.
11
Εὔχομαι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς τῶν πατέρων σας νὰ προσθέσῃ χίλιες φορὲς περισσότερον εἰς αὐτό, ποὺ εἶσθε τώρα, καὶ νὰ σᾶς εὐλογήσῃ, ὅπως σᾶς τὸ ὑπεσχέθη.
12
Πῶς δυνήσομαι μόνος φέρειν τὸν κόπον ὑμῶν καὶ τὴν ὑπόστασιν ὑμῶν καὶ τὰς ἀντιλογίας ὑμῶν;
12
Πῶς θὰ ἠμπορέσω ἐγὼ μόνος μου νὰ βαστάσω ὅλον τὸ βάρος σας, τὴν ὕπαρξιν καὶ τὴν διαβίωσίν σας καὶ τὰς ἀντιδικίας, ποὺ παρουσιάζετε μεταξύ σας;
12
Πῶς θὰ ἠμπορέσω ὅμως νὰ ὑποφέρω εἰς μόνους τοὺς ὤμους μου τὸ βάρος σας καὶ τὰς βιοτικὰς ὑποθέσεις σας καὶ τὰς διαφοράς σας;
13
Δότε ἑαυτοῖς ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς εἰς τὰς φυλὰς ὑμῶν, καὶ καταστήσω ἐφ' ὑμῶν ἡγουμένους ὑμῶν.
13
Διὰ τοῦτο καὶ σᾶς εἶπα τότε· ἐκλέξατε διὰ τὴν ἐξυπηρέτησίν σας ἄνδρας σοφούς, ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς ἀπὸ τὰς φυλάς σας, καὶ ἐγὼ θὰ καταστήσω αὐτοὺς ἀρχηγούς σας.
13
Νὰ διαλέξετε λοιπὸν πρὸς βοήθειάν σας ἄνδρας σοφοὺς καὶ γνωστικοὺς καὶ συνετοὺς μέσα ἀπὸ τὰς φυλάς σας. Καὶ ἑγὼ θὰ τοὺς τοποθετήσω εἰς σᾶς ὡς ἀρχηγούς σας».
14
Καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε· καλὸν τὸ ρῆμα ὃ ἐλάλησας ποιῆσαι.
14
Τότε ἀποκριθήκατε εἰς ἐμὲ καὶ εἴπατε· καλὸν εἶναι αὐτὸ τὸ ἔργον, ποὺ μᾶς εἶπες νὰ κάμωμεν.
14
Καὶ μοῦ ἀπαντήσατε τότε καὶ εἴπατε: «Εἶναι καλὸς ὁ λόγος αὐτός, ποὺ εἶπες νὰ κάνωμεν».
15
Καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἐφ' ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖς ὑμῶν.
15
Ἐπῆρα τότε ἀπὸ σᾶς ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς καὶ ἀνέθεσα εἰς αὐτοὺς νὰ σᾶς διοικοῦν, κατέστησα ἀπὸ αὐτοὺς μεταξύ σας χιλιάρχους, ἑκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους καὶ ἀρχηγοὺς δέκα ἀνδρῶν, διδασκάλους καὶ δικαστὰς μεταξύ σας.
15
Ἐπῆρα λοιπὸν ἀπὸ σᾶς ἄνδρας σοφοὺς καὶ γνωστικοὺς καὶ συνετοὺς καὶ τοὺς ἐγκατέστησα, ὥστε νὰ εἶναι ἀρχηγοί σας. Τοὺς ἔβαλα ἐπὶ κεφαλῆς χιλίων, ἑκατόν, πενῆντα καὶ δέκα ἀνθρώπων. Ἐτοποθέτησα καὶ γραμματεῖς καὶ εἰσηγητάς, ποὺ γνωρίζουν καὶ διδάσκουν τὸν Νόμον, ὡς βοηθοὺς εἰς τοὺς δικαστάς σας διὰ τὰς δικαστικὰς ὑποθέσεις σας.
16
Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων· διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνατε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ ἀνὰ μέσον ἀδελφοῦ καὶ ἀνὰ μέσον προσηλύτου αὐτοῦ.
16
Ἔδωσα ἐντολὴν εἰς τοὺς δικαστάς σας κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον, λέγων· Νὰ ἀκούετε μὲ προσοχὴν τὰς μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν σας παρουσιαζομένας διαφοράς, νὰ κρίνετε δικαίως τὰς διαφορὰς μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰς μεταξὺ αὐτῶν καὶ ξένου τινός.
16
Καὶ ἔδωσα διαταγὴν κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον εἰς τοὺς δικαστάς σας καὶ τοὺς εἶπα: «Νὰ ἀκούετε μὲ προσοχὴν τὰς ὑποθέσεις, ποὺ παρουσιάζονται μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν σας Ἰσραηλιτῶν, καὶ νὰ κρίνετε μὲ δικαιοσύνην τὰς διαφορὰς μεταξὺ ἑνὸς Ἰσραηλίτου καὶ ἑνὸς ἀδελφοῦ του Ἰσραηλίτου, ἢ μεταξὺ Ἰσραηλίτου καὶ τοῦ ξένου, ποὺ διαμένει μαζί του καὶ σέβεται τὴν θρησκείαν του.
17
Οὐκ ἐπιγνώσῃ πρόσωπον ἐν κρίσει, κατὰ τὸν μικρὸν καὶ κατὰ τὸν μέγαν κρινεῖς, οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου, ὅτι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστι· καὶ τὸ ρῆμα, ὃ ἐὰν σκληρὸν ᾗ ἀφ' ὑμῶν, ἀνοίσετε αὐτὸ ἐπ' ἐμέ, καὶ ἀκούσομαι αὐτό.
17
Κατὰ τὴν δίκην δὲν θὰ λαμβάνῃς ὑπ' ὄψει σου πρόσωπον. Ὅπως θὰ κρίνῃς τὸν ταπεινὸν καὶ ἄσημον, ἔτσι θὰ κρίνῃς τὸν ἀξιωματοῦχον καὶ ἐπίσημον. Δὲν θὰ συστέλλεσαι καὶ δὲν θὰ δυστάζῃς ἐνώπιον οὐδενὸς ἀπὸ τοὺς διαδίκους, διότι ἡ απονομὴ δικαιοσύνης εἶναι ἔργον Θεοῦ. Ἐὰν δὲ καὶ παρουσιασθῇ καμμιὰ δύσκολος ὑπόθεσις, θὰ ἀναφέρετε εἰς ἐμὲ τὴν ὑπόθεσιν αὐτήν· ἐγὼ θὰ τὴν ἐξετάζω, θὰ τὴν κρίνω καὶ θὰ ἀποφασίζω.
17
Δὲν θὰ λαμβάνῃς ὑπ' ὄψιν σου τὸ πρόσωπον διὰ τὴν ἔκδοσιν τῆς ἀποφάσεώς σου. Θὰ κρίνῃς καὶ τὸν μικρὸν καὶ ἄσημον ὅπως καὶ τὸν μεγάλον καὶ ἐπίσημον. Δὲν θὰ ὑπολογίσῃς πρόσωπον ἀνθρώπου, διότι ἡ κρίσις εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ σὺ ὁ Κριτὴς ἐνεργεῖς ἐκ μέρους του. Καὶ ἐὰν κάποια ὑπόθεσις σᾶς φαίνεται πολὺ σοβαρὰ καὶ δὲν ἠμπορεῖτε νὰ ἀποφασίσετε δι’ αὐτήν, νὰ τὴν ἀναφέρετε εἰς ἑμὲ καὶ θὰ ἀκούσω καὶ θὰ ἀναλάβω τὸ θέμα ἐγώ».
18
Καὶ ἐνετειλάμην ὑμῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάντας τοὺς λόγους, οὓς ποιήσετε.
18
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον σᾶς ἔδωσα ἐντολὴν δι' ὅλα ὅσα πρέπει νὰ κάμετε.
18
Καὶ σᾶς διέταξα κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ὅλας τὰς ἐντολάς, ποὺ πρέπει νὰ τηρήσετε.
19
Καὶ ἀπάραντες ἐκ Χωρὴβ ἐπορεύθημεν πᾶσαν τὴν ἔρημον τὴν μεγάλην καὶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην, ἣν εἴδετε, ὁδὸν ὄρους τοῦ Ἀμορραίου, καθότι ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἡμῖν, καὶ ἤλθομεν ἕως Κάδης Βαρνή.
19
Ἐξεκινήσαμεν ἀπὸ τὸ ὄρος Χωρήβ, ἐβαδίσαμεν ὅλην τὴν μεγάλην καὶ φοβερὰν ἐκείνην ἔρημον, τὴν ὁποίαν εἴδατε, ἐπορεύθημεν πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τοῦ ὄρους τῶν Ἀμορραίων, ὅπως μᾶς διέταξεν ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, καὶ ἤλθομεν ἕως τὴν πόλιν Κάδης Βαρνή.
19
Καὶ ἀφοῦ ἐξεκινήσαμεν ἀπὸ τὸ ὅρος Χωρήβ, ἐπεράσαμεν ὅλην ἐκείνην τὴν μεγάλην καὶ φοβερὰν ἔρημον, τὴν ὁποίαν ἐγνωρίσατε ἀπὸ κοντά, καθὼς ἐβαδίζαμεν πρὸς τὰ βουνὰ τῶν Ἀμορραίων, συμφώνως πρὸς τὰς ὁδηγίας ποὺ μᾶς ἔδωσε Κύριος ὁ Θεός μας. Καὶ ἐφθάσαμεν εἰς τὴν πόλιν Κάδης Βαρνή.
20
Καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς· ἤλθατε ἕως τοῦ ὄρους τοῦ Ἀμορραίου, ὃ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν.
20
Καὶ εἶπα πρὸς σᾶς· ἐφθάσατε ἕως τὸ ὄρος τῶν Ἀμορραίων, σύνορον τῆς Χαναάν, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος παραδίδει τώρα εἰς σᾶς.
20
Καὶ εἶπα τότε πρὸς σᾶς: «Ἐφθάσατε ἤδη μέχρι τὰ βουνὰ τῶν Ἀμορραίων, ποὺ σᾶς τὰ δίδει Κύριος ὁ Θεός μας.
21
Ἴδετε, παραδέδωκεν ἡμῖν Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν γῆν· ἀναβάντες κληρονομήσατε, ὃν τρόπον εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ὑμῖν· μὴ φοβεῖσθε μηδὲ δειλιάσητε.
21
Ἰδέτε! Ὁ Κύριος καὶ Θεός σας ἔχει πλέον παραδώσει εἰς τὰ χέρια σας τὴν χώραν αὐτήν. Εἰσέλθετε εἰς αὐτήν, κυριεύσατέ την ὡς κληρονομίαν σας, ὅπως εἶπεν εἰς σᾶς ὁ Θεὸς τῶν προγόνων σας. Μὴ φοβηθῆτε κανένα καὶ μὴ δειλιάσετε.
21
Κυττάξατε! Ὁ Κύριος καὶ Θεός σας μᾶς παρέδωσεν ἐμπρός σας τὴν χώραν αὐτήν. Ἀνεβῆτε καὶ κατακτήσατέ την, ὅπως ἀκριβῶς σᾶς εἶπε ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων σας. Μὴ φοβεῖσθε καὶ μὴ δειλιάσετε».
22
Καὶ προσήλθατέ μοι πάντες καὶ εἴπατε· ἀποστείλωμεν ἄνδρας προτέρους ἡμῶν, καὶ ἐφοδευσάτωσαν ἡμῖν τὴν γῆν καὶ ἀναγγειλάτωσαν ἡμῖν ἀπόκρισιν τὴν ὁδόν, δι' ἧς ἀναβησόμεθα ἐν αὐτῇ, καὶ τὰς πόλεις εἰς ἃς εἰσπορευσόμεθα εἰς αὐτάς.
22
Ἤλθατε τότε πρὸς ἐμὲ ὅλοι καὶ μοῦ εἴπατε· Πρὶν ἡμεῖς εἰσέλθωμεν, ἂς ἀποστείλωμεν ἄνδρας κατασκόπους νὰ ἐπιθεωρήσουν καὶ ἐρευνήσουν τὴν χώραν καὶ νὰ μᾶς δώσουν πληροφορίαν διὰ τὴν ὁδόν, ἀπὸ τὴν ὁποίαν θὰ διαβῶμεν πρὸς αὐτὴν καὶ διὰ τὰς πόλεις, εἰς τὰς ὁποίας θὰ εἰσέλθωμεν.
22
Μὲ ἐπλησιάσατε τότε ὅλοι καὶ εἴπατε: «Ἂς στείλωμεν πρὶν ἀπὸ ἡμᾶς εἰς τὴν χώραν ἄνδρας, διὰ νὰ περιοδεύσουν καὶ κατασκοπεύσουν πρὸς χάριν μας τὴν χώραν καὶ νὰ μᾶς πληροφορήσουν, ὅσον ἀφορᾷ τὸν δρόμον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον θὰ ἀναβῶμεν εἰς τὴν χώραν, καὶ τὰς πόλεις, εἰς τὰς ὁποίας πρόκειται νὰ εἰσέλθωμεν».
23
Καὶ ἤρεσεν ἐναντίον μου τὸ ρῆμα, καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν δώδεκα ἄνδρας, ἄνδρα ἕνα κατὰ φυλήν.
23
Μοῦ ἤρεσεν αὐτὴ ἡ πρότασίς σας καὶ ἐξέλεξα ἀπὸ σᾶς δώδεκα ἄνδρας, ἕνα ἀπὸ κάθε φυλήν.
23
Καὶ ἐφάνη εἰς ἐμὲ ἀρεστὴ ἡ πρότασίς σας καὶ ἐπῆρα διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν δώδεκα ἄνδρας ἀπὸ σᾶς, ἕνα ἂνδρα ἀπὸ κάθε φυλήν.
24
Καὶ ἐπιστραφέντες ἀνέβησαν εἰς τὸ ὄρος καὶ ἤλθοσαν ἕως Φάραγγος βότρυος καὶ κατεσκόπευσαν αὐτήν.
24
Αὐτοὶ δὲ ἐτράπησαν πρὸς τὴν Χαναάν, ἀνέβησαν πρὸς τὴν ὀρεινὴν χώραν τῆς Παλαιστίνης, ἔφθασαν μέχρι τῆς κοιλάδας, ποὺ ὀνομάζεται «Φάραγξ Βότρυος», καὶ κατεσκόπευσαν τὴν χώραν.
24
Καὶ ἀφοῦ ἐστράφησαν πρὸς τὸ βουνό, ποὺ ἀποτελεῖ σύνορον τῆς Χαναάν, ἀνέβηκαν εἰς αὐτὸ καὶ ἦλθαν μέχρι τὴν Φάραγγα τοῦ βότρυος μὲ τὰ ὀνομαστὰ ἀμπέλια καὶ τὴν κατεσκόπευσαν.
25
Καὶ ἐλάβοσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῆς γῆς καὶ κατήνεγκαν πρὸς ὑμᾶς καὶ ἔλεγον· ἀγαθὴ ἡ γῆ, ἣν Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν.
25
Ἐπῆραν εἰς τὰ χέρια των ἀπὸ τὸν καρπὸν τῆς γῆς αὐτῆς, ἔφεραν αὐτὸν ὡς δεῖγμα πρὸς ἡμᾶς καὶ ἔλεγαν· Εὔφορος καὶ πλουσία εἶναι ἡ χώρα αὐτή, τὴν ὁποίαν μᾶς δίδει ὁ Κύριος.
25
Καὶ ἐπῆραν εἰς τὰ χέρια των δείγματα ἀπὸ τοὺς καρποὺς τοῦ τόπου καὶ τὰ ἔφεραν καὶ τὰ παρουσίασαν ἐμπρός μας καὶ ἔλεγαν: «Ἡ χώρα, ποὺ μᾶς δίδει Κύριος ὁ Θεός μας, εἶναι πλούσια καὶ εὔφορος».
26
Καὶ οὐκ ἠθελήσατε ἀναβῆναι, ἀλλ' ἠπειθήσατε τῷ ρήματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν
26
Ἀλλὰ σεῖς δὲν ἠθελήσατε νὰ εἰσέλθετε εἰς αὐτήν· δὲν ὑπηκούσατε εἰς τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν·
26
Σεῖς ὅμως δὲν ἠθελήσατε νὰ ἀνεβῆτε εἰς τὴν χώραν καὶ ἐδείξατε ἀνυπακοὴν εἰς τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.
27
καὶ διεγογγύζετε ἐν ταῖς σκηναῖς ὑμῶν καὶ εἴπατε· διὰ τὸ μισεῖν Κύριον ἡμᾶς, ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου παραδοῦναι ἡμᾶς εἰς χεῖρας Ἀμορραίων, ἐξολοθρεῦσαι ἡμᾶς.
27
μάλιστα δὲ καὶ ἐγογγύζατε εἰς τὰς σκηνάς σας, πικρῶς παραπονούμενοι κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ λέγοντες· Μᾶς ἔβγαλεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἐπειδὴ μᾶς μισεῖ, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τῶν Ἀμορραίων καὶ νὰ μᾶς ἐξολοθρεύσῃ!
27
Καὶ ἀρχίσατε νὰ γογγύζετε εἰς τὰς σκηνάς, ὅπου διεμένατε, καὶ εἴπατε: «Ὁ Κύριος εἶχε μῖσος ἐναντίον μας καὶ δι’ αὐτὸ μᾶς ἔβγαλεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τῶν Ἀμορραίων καὶ νὰ μᾶς ἐξολοθρεύσῃ.
28
Ποῦ ἡμεῖς ἀναβαίνομεν; Οἱ δὲ ἀδελφοὶ ὑμῶν ἀπέστησαν τὴν καρδίαν ὑμῶν λέγοντες· ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώτερον ἡμῶν καὶ πόλεις μεγάλαι καὶ τετειχισμέναι ἕως τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλὰ καὶ υἱοὺς γιγάντων ἑωράκαμεν ἐκεῖ.
28
Ποῦ λοιπὸν ἡμεῖς τώρα θὰ πορευθῶμεν; Οἱ ἀδελφοί μας οἱ κατάσκοποι κατεπτόησαν καὶ κατέθλιψαν τὰς καρδίας μας, λέγοντες· Οἱ ἄνδρες τῆς Παλαιστίνης εἶναι μεγαλόσωμοι καὶ πολὺ δυνατώτεροι ἀπὸ ἡμᾶς, αἱ πόλεις των μεγάλαι καὶ ὀχυραὶ μὲ τείχη, ποὺ φθάνουν ἕως εἰς τὸν οὐρανόν. Ἐκτὸς δὲ τούτου εἴδομεν ἐκεῖ καὶ ἀπογόνους τῶν ὀνομαστῶν ἐκείνων γιγάντων!
28
Ποῦ θὰ ἀνεβοῦμε;» Ἀλλὰ καὶ οἱ ἀδελφοί σας, ποὺ κατεσκόπευσαν τὴν χώραν, ἐκίνησαν εἰς ἀποστασίαν τὰς καρδίας σας, ὅταν ἔλεγαν: «Ἐκεῖ ποὺ ἐπήγαμε, εἴδαμε νὰ κατοικῇ ἕνα ἔθνος μεγάλο καὶ πολυάριθμον καὶ δυνατώτερον ἀπὸ ἡμᾶς. Αἱ δὲ πόλεις των εἶναι μεγάλαι καὶ ἔχουν τείχη ὑψηλά, ποὺ φθάνουν ἕως τὸν οὐρανόν. Εἴδαμε μάλιστα ἐκεῖ καὶ ἀπογόνους τῶν γιγάντων».
29
Καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς· μὴ πτήξετε, μηδὲ φοβηθῆτε ἀπ' αὐτῶν·
29
Ἐγὼ ὅμως εἶπα πρὸς σᾶς. Μὴ πτοηθῆτε, μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ αὐτούς.
29
Καὶ εἶπα τότε πρὸς σᾶς: «Μὴ τρομάξετε καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπ' αὐτούς.
30
Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν ὁ προπορευόμενος πρὸ προσώπου ὑμῶν αὐτὸς συνεκπολεμήσει αὐτοὺς μεθ' ὑμῶν κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν ἐν γῆ Αἰγύπτῳ
30
Κύριος ὁ Θεός σας, ὁ ὁποῖος ὡς ὁδηγὸς καὶ προστάτης προπορεύεται ἔμπροσθέν σας, αὐτὸς θὰ πολεμήσῃ μαζί σας καὶ θὰ κατανικήσῃ αὐτούς, θὰ κάμῃ καὶ εἰς τὴν περίστασιν αὐτήν, ὅσα ἔκαμε πρὸς χάριν σας εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
30
Ὁ Κύριος καὶ Θεός σας, ποὺ προπορεύεται εἰς τὴν πορείαν σας, αὐτὸς ὁ ἴδιος θὰ πολεμήσῃ μαζί σας αὐτοὺς τοὺς ἐχθρούς, ὅπως ἀκριβῶς τὸ ἔκανε διὰ σᾶς εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
31
καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ, ἣν εἴδετε, ὁδὸν ὄρους τοῦ Ἀμορραίου, ὡς ἐτροφοφόρησέ σε Κύριος ὁ Θεός σου, ὡς εἴ τις τροφοφορήσαι ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ, κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν, εἰς ἣν ἐπορεύθητε, ἕως ἤλθετε εἰς τὸν τόπον τοῦτον.
31
Εἴδατε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι, πῶς εἰς τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἔρημον Φαράν, τὴν ὁποία διηρχόμεθα κατευθυνόμενοι πρὸς τὴν Παλαιστίνην, πῶς Κύριος ὁ Θεός σας σᾶς διέθρεψε μὲ τόσην στοργήν, ὅπως ὁ στοργικὸς πατέρας διατρέφει τὸ παιδί του. Καὶ αὐτὸ εἰς ὅλην τὴν διαδρομὴν ποὺ ἐκάμετε, μέχρις ποὺ ἐφθάσετε εἰς τοῦτον τὸν τόπον.
31
Ἄλλα καὶ εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν, ποὺ τὴν εἴδατε καθ' ὁδὸν πρὸς τὰ βουνὰ τῶν Ἀμορραίων, γνωρίζετε πῶς σᾶς ἔθρεψε Κύριος ὁ Θεός σας. Σᾶς διέθρεψεν, ὅπως θὰ διέτρεφε κάποιος ἄνθρωπος τὸ παιδί του, καθ' ὅλην τὴν διαδρομὴν ποὺ ἀκολουθήσατε, μέχρις ὅτου ἤλθατε εἰς αὐτὸν ἐδῶ τὸν τόπον».
32
Καὶ ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ οὐκ ἐνεπιστεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν,
32
Παρ' ὅλα ὅμως τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ δείγματα τῆς θείας δυνάμεως καὶ προστασίας δὲν ἐπιστεύσατε εἰς Κύριον τὸν Θεόν μας,
32
Καὶ ὅμως, παρὰ τὰ θαυμάσια αὐτά, σεῖς δὲν ἐδείξατε ἐμπιστοσύνην εἰς Κύριον τὸν Θεόν μας,
33
ὃς προπορεύεται πρότερος ὑμῶν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκλέγεσθαι ὑμῖν τόπον, ὁδηγῶν ὑμᾶς ἐν πυρὶ νυκτός, δεικνύων ὑμῖν τὴν ὁδὸν καθ' ἣν πορεύεσθε ἐπ' αὐτῆς, καὶ ἐν νεφέλῃ ἡμέρας.
33
ὁ ὁποῖος προπορεύεται ἐμπρός μας εἰς τὸν δρόμον, νὰ ἐκλέξῃ διὰ σᾶς τόπον, ὁδηγῶν συνεχῶς σᾶς κατὰ μὲν τὴν νύκτα διὰ πυρός, κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν διὰ νεφέλης, δεικνύων πρὸς σᾶς τὸν δρόμον, τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ ἀκολουθήσετε.
33
ὁ Ὁποῖος εὑρίσκεται ἐπὶ κεφαλῆς τῆς πορείας σας, διὰ νὰ ἐκλέγῃ διὰ σᾶς τόπον, πρὸς τὸν ὁποῖον νὰ κατευθυνθῆτε. Καὶ σᾶς ὁδηγεῖ κατὰ μὲν τὴν νύκτα μὲ φλόγα πυρός, ποὺ σᾶς δείχνει τὸν δρόμον, τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ ἀκολουθήσετε, κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν μὲ σύννεφον.
34
Καὶ ἤκουσε Κύριος τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν καὶ παροξυνθεὶς ὤμοσε λέγων·
34
Ὁ Θεὸς ἤκουσε τὰ λόγια τοῦ γογγυσμοῦ καὶ τῆς ἀχαριστίας σας, ὠργίσθη καὶ ὡρκίσθη λέγων·
34
Καὶ ὁ Κύριος ἄκουσε τοὺς γογγυσμοὺς καὶ τὰς ἀντιδράσεις σας καὶ ἐπειδὴ ἐθύμωσεν, ὡρκίσθη καὶ εἶπε:
35
εἰ ὄψεταί τις τῶν ἀνδρῶν τούτων τὴν γῆν ἀγαθὴν ταύτην, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν,
35
Ἂν ποτὲ κανεὶς ἴδῃ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς τὴν ἔφορον καὶ πλουσίαν χώραν, τὴν ὁποίαν ὡρκίσθην εἰς τοὺς προπάτοράς σας!
35
«Δὲν πρόκειται νὰ ἴδῃ κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς τὴν πλουσίαν αὐτὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ὠρκίσθηκα νὰ τὴν δώσω εἰς τοὺς πατέρας των.
36
πλὴν Χάλεβ υἱὸς Ἰεφοννή, οὗτος ὄψεται αὐτήν, καὶ τούτῳ δώσω τὴν γῆν, ἐφ' ἣν ἐπέβη, καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ διὰ τὸ προσκεῖσθαι αὐτὸν τὰ πρὸς Κύριον.
36
Πλὴν μόνον ὁ Χάλεβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννή, αὐτὸς θὰ ἴδῃ τὴν χώραν αὐτὴν καὶ εἰς αὐτὸν θὰ δώσω τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ἐπάτησε, διὰ νὰ κατασκοπεύσῃ, εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους του, διότι ἐστάθη μὲ τὸ μέρος τοῦ Κυρίου.
36
Μόνον ὁ Χάλεβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννῆ, θὰ ἰδῇ τὴν χώραν αὐτήν, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ εἰσῆλθεν ὡς κατάσκοπος. Θὰ τὴν χαρίσω δὲ εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τὰ παιδιά του, διότι αὐτὸς ἔδειξε προσήλωσιν εἰς ὅ,τι εἶπεν ὁ Κύριος».
37
Καὶ ἐμοὶ ἐθυμώθη Κύριος δι' ὑμᾶς λέγων· οὐδὲ σὺ οὐ μὴ εἰσέλθῃς ἐκεῖ·
37
Ἐξ αἰτίας σας ὠργίσθη καὶ ἐναντίον μου ὁ Θεὸς καὶ μοῦ εἶπε: Οὔτε σὺ θὰ εἰσέλθης ἐκεῖ.
37
Ἐθύμωσε μάλιστα ὁ Κύριος ἐξ αἰτίας σας καὶ ἐναντίον μου καὶ εἶπε: «Οὔτε καὶ σὺ θὰ εἰσέλθῃς εἰς ἐκείνην τὴν χώραν.
38
Ἰησοῦς υἱὸς Ναυὴ ὁ παρεστηκὼς σοι, οὗτος εἰσελεύσεται ἐκεῖ· αὐτὸν κατίσχυσον, ὅτι αὐτὸς κατακληρονομήσει αὐτὴν τῷ Ἰσραήλ.
38
Ἀλλὰ ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται πάντοτε παρὰ τὸ πλευρόν σου, αὐτὸς θὰ εἰσέλθῃ ἐκεῖ. Αὐτὸν δὲ σὺ ἐνίσχυσέ τον καὶ κατάρτισέ τον, διότι αὐτὸς θὰ καταλάβῃ καὶ διὰ κλήρου θὰ διαμοιράσῃ τὴν γῆν τῆς Χαναάν εἰ τοὺς Ἰσραηλίτας.
38
Ὁ Ἰησοῦς ὅμως, ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ, ποὺ στέκει δίπλα σου καὶ σὲ βοηθεῖ, αὐτὸς θὰ εἰσέλθῃ ἐκεῖ. Αὐτὸν λοιπὸν νὰ ἐνισχύσῃς καὶ νὰ τονώσῃς, διότι αὐτὸς θὰ τὴν κατακτήσῃ καὶ θὰ τὴν μοιράσῃ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
39
Καὶ πᾶν παιδίον νέον, ὅστις οὐκ οἶδε σήμερον ἀγαθὸν ἢ κακόν, οὗτοι εἰσελεύσονται ἐκεῖ, καὶ τούτοις δώσω αὐτήν, καὶ αὐτοὶ κληρονομήσουσιν αὐτήν.
39
Ἐπίσης τὰ μικρὰ παιδιά, τὰ ὁποῖα σήμερον δὲν ἠμποροῦν νὰ ξεχωρίσουν καλὸν καὶ κακόν, αὐτοὶ θὰ εἰσέλθουν ἐκεῖ· εἰς αὐτοὺς θὰ δώσω τὴν χώραν· αὐτοὶ θὰ τὴν κληρονομήσουν.
39
Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ μικρὰ παιδιά, ποὺ δὲν ἠμποροῦν σήμερον νὰ διακρίνουν τὸ καλὸν ἢ τὸ κακόν, θὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν χώραν ἐκείνην. Εἰς αὐτὰ θὰ τὴν χαρίσω καὶ αὐτὰ θὰ τὴν κληρονομήσουν».
40
Καὶ ὑμεῖς ἐπιστραφέντες ἐστρατοπεδεύσατε εἰς τὴν ἔρημον, ὁδὸν τὴν ἐπὶ τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης.
40
Σεῖς δὲ τότε ἐγυρίσατε καὶ ἐστρατοπεδεύσατε εἰς τὴν ἔρημον Σὶν μὲ κατεύθυνσιν πρὸς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν.
40
Τότε σεῖς ἐγυρίσατε καὶ ἐστήσατε τὰς σκηνάς σας εἰς τὴν ἔρημον, ποὺ εἶναι καθ' ὁδὸν πρὸς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν.
41
Καὶ ἀπεκρίθητε καὶ εἴπατε· ἡμάρτομεν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἡμεῖς ἀναβάντες πολεμήσομεν κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἡμῖν. Καὶ ἀναλαβόντες ἕκαστος τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ καὶ συναθροισθέντες ἀνεβαίνετε εἰς τὸ ὄρος.
41
Ἀποκριθήκατε καὶ εἴπατε· Ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας. Μετανοοῦμεν καὶ ἀποφασίζομεν τώρα νὰ εἰσέλθομεν εἰς τὴν Χαναάν καὶ νὰ πολεμήσωμεν σύμφωνα μὲ τὰς ἐντολάς, ποὺ ἔχει δώσει Κύριος ὁ Θεός μας. Ὁ κάθε Ἰσραηλίτης ἀνέλαβε τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ ὅπλα καὶ συγκεντρωθέντες ἐβαδίζατε ὅλοι πρὸς τὸ ὄρος (διὰ τὴν Παλαιστίνην).
41
Ἀπεκρίθητε δὲ καὶ εἴπατε: «Ἁμαρτήσαμε ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας. Θὰ ἀνεβοῦμε καὶ θὰ πολεμήσωμεν συμφώνως πρὸς ὅλα, ὅσα μᾶς εἶπεν ὁ Κύριος καὶ Θεός μας». Καὶ ἀφοῦ ἐπήρατε ὁ καθένας τὰ ὅπλα του καὶ συγκεντρωθήκατε, ἀρχίσατε νὰ ἀνεβαίνετε εἰς τὸ βουνό.
42
Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· εἰπὸν αὐτοῖς· οὐκ ἀναβήσεσθε οὐδὲ μὴ πολεμήσετε, οὐ γὰρ εἰμι μεθ' ὑμῶν· καὶ οὐ μὴ συντριβῆτε ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν.
42
Ὁ Κύριος ὅμως εἶπε τότε πρὸς ἐμέ· Εἰπὲ πρὸς αὐτούς· δὲν θὰ ἀνεβῆτε εἰς τὴν Παλαιστίνην καὶ δὲν θὰ πολεμήσετε τοὺς κατοίκους της, διότι ἐγὼ δὲν εἶμαι πλέον μαζί σας. Ἀποφύγετε τὸν μάταιον αὐτὸν πόλεμον, διὰ νὰ μὴ συντριβῆτε ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς σας.
42
Καὶ εἶπεν εἰς ἐμὲ ὁ Κύριος: «Νὰ τοὺς εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Μὴ ἀνεβῆτε καὶ μὴ πολεμήσετε. Δὲν εἶμαι πλέον βοηθός σας μαζί σας. Ἀκούσατέ με καὶ δὲν θὰ συντριβῆτε ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἐχθρούς σας».
43
Καὶ ἐλάλησα ὑμῖν, καὶ οὐκ εἱσηκούσατέ μου καὶ παρέβητε τὸ ρῆμα Κυρίου καὶ παραβιασάμενοι ἀνέβητε εἰς τὸ ὄρος.
43
Αὐτὰ ἐγὼ σᾶς τὰ εἶπα, ἀλλὰ σεῖς δὲν μὲ ἀκούσατε. Καὶ ἔτσι καταπατήσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου καὶ παραβάται ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἐπροχωρήσατε πρὸς τὸ ὄρος (διὰ τὴν Παλαιστίνην).
43
Καὶ ἐγὼ μὲν σᾶς τὰ εἶπα, σεῖς ὅμως δὲν μὲ ἀκούσατε. Παρηκούσατε τὴν ἐντολήν τοῦ Κυρίου καὶ μὲ πεῖσμα καὶ ἐγωϊσμὸν ἀνεβήκατε εἰς τὸ βουνό, παρὰ τὴν ὁδηγίαν τοῦ Θεοῦ.
44
Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἀμορραῖος ὁ κατοικῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ εἰς συνάντησιν ὑμῖν καὶ κατεδίωξαν ὑμᾶς, ὡσεὶ ποιήσαισαν αἱ μέλισσαι, καὶ ἐτίτρωσκον ὑμᾶς ἀπὸ Σηεὶρ ἕως Ἑρμᾶ.
44
Οἱ Ἀμορραῖοι ὅμως, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν τὴν ὀρεινὴν ἐκείνην περιοχὴν τῆς νοτίου Παλαιστίνης, ἐξῆλθον εἰς πόλεμον ἐναντίον σας. Σᾶς ἐνίκησαν καὶ σᾶς κατεδίωξαν, ὠσὰν ἐξερεθισμέναι μέλισσαι, καὶ σᾶς ἐτραυμάτιζαν μὲ τὰ βέλη καὶ τὰς μαχαίρας των, ἀπὸ τὸ ὄρος Σηεὶρ ἕως τὴν πόλιν Ἑρμᾶ.
44
Καὶ ἐβγῆκαν οἱ Ἀμορραῖοι, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὰ βουνὰ ἐκεῖνα, διὰ νὰ σᾶς ἀντιμετωπίσουν καὶ σᾶς κατεδίωξαν, ὅπως θὰ ἔκαμναν αἱ μέλισσαι, καὶ σᾶς ἐκτυποῦσαν διαρκῶς ἀπὸ τὸ βουνὸ Σηεὶρ ἕως τὴν πόλιν Ἑρμᾶ.
45
Καὶ καθίσαντες ἐκλαίετε ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ οὐκ εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς ὑμῶν οὐδὲ προσέσχεν ὑμῖν.
45
Μετὰ τὸ τραγικὸν αὐτὸ πάθημά σας ἐκαθήσατε καὶ ἐκλαίατε ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας, ἀλλὰ ὁ Κύριος δὲν ἤκουσε τὴν φωνήν σας οὔτε καὶ σᾶς ἐπρόσεξε.
45
Καὶ ἐκαθήσατε καὶ ἐκλαίατε ἔμπροσθεν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας καὶ δὲν ἔκανε δεκτὴν τὴν φωνήν σας ὁ Κύριος καὶ οὔτε σᾶς ἐπρόσεξε.
46
Καὶ ἐνεκάθησθε ἐν Κάδης ἡμέρας παλλάς, ὅσας ποτὲ ἡμέρας ἐνεκάθησθε.
46
Καὶ ἐκαθήσατε τότε εἰς Κάδης ἐπὶ τόσον μακρὸν χρόνον, ὅσον ἐμείνατε ἐκεῖ.
46
Καὶ ἐσταθμεύσατε εἰς τὴν Κάδης ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἄπρακτοι, ὅλας τὰς ἡμέρας ποὺ παρεμείνατε ἐκεῖ.