Παραλειπομένων Β'

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Καὶ ἐνίσχυσε Σαλωμὼν υἱὸς Δαυὶδ ἐπὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν εἰς ὕψος.
2 Καὶ εἶπε Σαλωμὼν πρὸς πάντα Ἰσραήλ, τοῖς χιλιάρχοις καὶ τοῖς ἑκατοντάρχοις καὶ τοῖς κριταῖς καὶ πᾶσι τοῖς ἄρχουσιν ἐναντίον Ἰσραὴλ τοῖς ἄρχουσι τῶν πατριῶν.
3 Καὶ ἐπορεύθη Σαλωμὼν καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία εἰς τὴν ὑψηλὴν τὴν ἐν Γαβαών, οὗ ἐκεῖ ἦν ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ, ἣν ἐποίησε Μωυσῆς παῖς Κυρίου ἐν τῇ ἐρήμῳ·
4 ἀλλὰ κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ ἀνήνεγκε Δαυὶδ ἐκ πόλεως Καριαθιαρίμ, ὅτι ἡτοίμασεν αὐτῇ Δαυίδ, ὅτι ἔπηξεν αὐτῇ σκηνὴν ἐν Ἱερουσαλήμ.
5 Καὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν, ὃ ἐποίησε Βεσελεὴλ υἱὸς Οὐρίου, υἱοῦ Ὤρ, ἐκεῖ ἦν ἔναντι τῆς σκηνῆς Κυρίου, καὶ ἐξεζήτησεν αὐτὸ Σαλωμὼν καὶ ἡ ἐκκλησία,
6 καὶ ἤνεγκε Σαλωμὼν ἐκεῖ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἐνώπιον Κυρίου τὸ ἐν τῇ σκηνῇ καὶ ἤνεγκεν ἐπ' αὐτῷ ὁλοκαύτωσιν χιλίαν.
7 Ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ὤφθη Θεὸς τῷ Σαλωμὼν καὶ εἶπεν αὐτῷ· αἴτησαι τί σοι δῶ.
8 Καὶ εἶπε Σαλωμὼν πρὸς τὸν Θεόν· σὺ ἐποίησας μετὰ Δαυὶδ τοῦ πατρός μου ἔλεος μέγα καὶ ἐβασίλευσάς με ἀντ' αὐτοῦ·
9 καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεός, πιστωθήτω δὴ τὸ ὄνομά σου ἐπὶ Δαυὶδ τὸν πατέρα μου, ὅτι σὺ ἐβασίλευσάς με ἐπὶ λαὸν πολύν, ὡς χοὺς τῆς γῆς·
10 νῦν σοφίαν καὶ σύνεσιν δός μοι, καὶ ἐξελεύσομαι ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τούτου καὶ εἰσελεύσομαι, ὅτι τίς κρινεῖ τὸν λαόν σου τὸν μέγαν τοῦτον;
11 Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς Σαλωμών· ἀνθ' ὧν ἐγένετο τοῦτο ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ οὐκ ᾐτήσω πλοῦτον χρημάτων οὐδὲ δόξαν οὐδὲ τὴν ψυχήν τῶν ὑπεναντίων καὶ ἡμέρας πολλὰς οὐκ ᾐτήσω, καὶ ᾔτησας σεαυτῷ σοφίαν καὶ σύνεσιν, ὅπως κρίνῃς τὸν λαόν μου, ἐφ' ὃν ἐβασίλευσά σε ἐπ' αὐτόν,
12 τὴν σοφίαν καὶ τὴν σύνεσιν δίδωμί σοι καὶ πλοῦτον καὶ χρήματα καὶ δόξαν δώσω σοι, ὡς οὐκ ἐγενήθη ὅμοιός σοι ἐν τοῖς βασιλεῦσι τοῖς ἔμπροσθέν σου, καὶ μετὰ σὲ οὐκ ἔσται οὕτως.
13 Καὶ ἦλθε Σαλωμὼν ἐκ Βαμὰ τῆς ἐν Γαβαὼν εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸ προσώπου τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραήλ.
14 Καὶ συνήγαγε Σαλωμὼν ἅρματα καὶ ἱππεῖς, καὶ ἐγένοντο αὐτῷ χίλια καὶ τετρακόσια ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδες ἱππέων· καὶ κατέλιπεν αὐτὰ ἐν πόλεσι τῶν ἁρμάτων, καὶ ὁ λαὸς μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν Ἱερουσαλήμ.
15 Καὶ ἔθηκεν ὁ βασιλεὺς τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον ἐν Ἱερουσαλὴμ ὡς λίθους, καὶ τὰς κέδρους ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὡς συκαμίνους τὰς ἐν τῇ πεδινῇ εἰς πλῆθος.
16 Καὶ ἡ ἐξοδος τῶν ἵππων Σαλωμὼν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἡ τιμὴ τῶν ἐμπόρων τοῦ βασιλέως· ἐμπορεύεσθαι ἠγόραζον.
17 Καὶ ἀνέβαινον καὶ ἐξῆγον ἐξ Αἰγύπτου ἅρμα ἐν ἑξακοσίων ἀργυρίου καὶ ἵππον πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ἀργυρίου· καὶ οὕτω πᾶσι τοῖς βασιλεῦσι τῶν Χετταίων καὶ τοῖς βασιλεῦσι Συρίας ἐν χερσὶν αὐτῶν ἔφερον.
1 Ὁ Σολομών, ὁ υἱὸς τοῦ Δαυίδ, ἐνισχύθη καὶ ἐστερεώθη εἰς τὴν βασιλείαν του. Κύριος δὲ ὁ Θεὸς ἦτο μαζί του, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἐξύψωσε μεγάλως.
2 Ὁ Σολομὼν ἔδωσε τότε διαταγὴν εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας, εἰς τοὺς χιλιάρχους, τοὺς ἑκατοντάρχους, τοὺς δικαστὰς καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους ἄρχοντας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν οἰκογενειῶν, νὰ συγκεντρωθοῦν εἰς τὸ ὕψωμα Γαβαών.
3 Ἐκεῖ μετέβη ὁ Σολομών, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ συγκεντρωθέντες, εἰς τὸ ὕψωμα πλησίον τῆς Γαβαών, ὅπου εὑρίσκετο ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν εἶχε κατασκευάσει εἰς τὴν ἔρημον ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ.
4 Τὴν Κιβωτὸν ὅμως τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ εἶχε μεταφέρει ὁ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν πόλιν Καριαθιαρὶμ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς θέσιν, ὅπου εἶχε προηγουμένως ἑτοιμάσει, διότι ἐκεῖ εἶχε στήσει Σκηνὴν δι' αὐτήν.
5 Τὸ δὲ χάλκινον θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον εἶχε κατασκευάσει ὁ Βεσελεὴλ ὁ υἱὸς τοὺ Οὐρίου υἱοῦ τοῦ Ὤρ, εὑρίσκετο ἐκεῖ εἰς τὴν Γαβαὼν ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου. Πρὸς τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ ἐπορεύθησαν ὁ Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συγκέντρωσις, διὰ νὰ προσφέρουν ἐπάνω εἰς αὐτὸ θυσίαν.
6 Ὁ Σολομὼν προσέφερε πράγματι εἰς τὸ χαλκοῦν αὐτὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ποὺ εὑρίσκετο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐκεῖ εἰς τὴν Σκηνήν, προσέφερεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ χίλια ζῶα ὡς ὁλοκαυτώματα.
7 Τὴν ἑπομένην νύκτα παρουσιάσθη ὁ Θεὸς εἰς τὸν Σολομῶντα καὶ τοῦ εἶπε· «ζήτησέ μου, τί θέλεις νὰ σοῦ δώσω».
8 Ὁ Σολομὼν ἀπήντησε πρὸς τὸν Θεόν· «Σὺ ἔδειξες πρὸς τὸν πατέρα μου, τὸν Δαυίδ, τὴν μεγάλην σου ἀγαθότητα καὶ καλωσύνην καὶ ὤρισες νὰ βασιλεύσω ἐγώ, ἀντὶ ἐκείνου.
9 Καὶ τώρα, Κύριε ὁ Θεός, ἂς ἐκπληρωθῇ ἡ κατὰ πάντα ἀξιόπιστος ὑπόσχεσίς σου πρὸς τὸν Δαυίδ, τὸν πατέρα μου, διότι σὺ μὲ ἀνέδειξες βασιλέα εἰς λαὸν τόσον πολυάριθμον, ὅσος εἶναι ὁ κονιορτὸς τῆς γῆς.
10 Δός μου, λοιπόν, σὲ παρακαλῶ σοφίαν καὶ σύνεσιν, διὰ νὰ ἀναστρέφομαι συνετῶς ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ νὰ τὸν κυβερνῶ ὅπως πρέπει, διότι ποιὸς ἄνθρωπος, χωρὶς τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν, ἠμπορεῖ νὰ κυβερνᾷ ὀρθῶς τὸν πρλυάριθμον αὐτὸν λαόν σου;»
11 Ὁ Θεὸς ἀπήντησε πρὸς τὸν Σολομῶντα· «ἐπειδὴ τέτοια συνετὴ καὶ ἀξιέπαινος ἐπιθυμία ἐγενήθη εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ δὲν ἐζήτησες πλούτη χρημάτων οὔτε δόξαν, οὔτε τὴν ζωὴν τῶν ἐχθρῶν σου, οὔτε μακροζωΐαν ἰδικήν σου δὲν ἐζήτησες, ἀλλὰ ἐζήτησες διὰ τὸν ἑαυτόν σου σοφίαν καὶ σύνεσιν μὲ τὸν σκοπὸν νὰ κυβερνᾷς καὶ νὰ κατευθύνῃς τὸν λαόν μου, ἐπάνω εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ σὲ κατέστησα βασιλέα,
12 δίδω εἰς σὲ αὐτὴν τὴν σοφίαν καὶ τὴν σύνεσιν. Ἐπὶ πλέον θὰ σοῦ δώσω καὶ πλούτη καὶ χρήματα καὶ δόξαν, τόσα πολλά, ὅσα κανείς ποτὲ βασιλεὺς προηγουμένως ἀπὸ σὲ δὲν ἀνεδείχθη ὅμοιός σου, οὔτε καὶ ἔπειτα ἀπὸ σὲ θὰ αναδειχθῇ ἄλλος ὅμοιος πρὸς σέ».
13 Ἔπειτα ὁ Σολομὼν ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὸ ὕψωμα ἐκεῖνο τῆς Γαβαὼν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐμπρὸς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἔγινεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
14 Ὁ Σολομὼν συνεκέντρωσε πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἱππεῖς, ὥστε ἔφθασε νὰ ἔχῃ χίλια τετρακόσια ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδες ἱππεῖς. Ἀφῆκε δὲ αὐτὰ εἰς εἰδικὰς πόλεις, εἰς τὰς πόλεις τῶν πολεμικῶν ἁρμάτων, ἐνῶ ὁ στρατὸς εὑρίσκετο μαζί μὲ τὸν βασιλέα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
15 Ἀπέκτησε δὲ ὁ βασιλεὺς τόσον πολὺ ἀργύριον καὶ χρυσίον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὡσὰν τοὺς λίθους, καὶ τόσας πολλὰς κέδρους εἰς ὅλην τὴν Ἰουδαίαν, ὡσὰν τὶς συκαμινιὲς ποὺ ὑπάρχουν πολυάριθμοι εἰς τὴν πεδιάδα.
16 Ἐπὶ πλέον ὁ Σολομὼν ἔκαμνε διαμετακομιστικὸν ἐμπόριον ἵππων ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ποὺς ἄλλας χώρας. Οἱ ἔμποροι τοῦ βασιλέως ἐπλήρωναν αὐτοὺς καὶ τοὺς μετεπώλουν ἔπειτα εἰς ἄλλας ἀγοράς.
17 Οἱ ἔμποροι ἤρχοντο καὶ ἐξῆγον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ἅρματα καὶ ἵππους καὶ ἐπωλοῦσαν ἕνα πολεμικὸν ἅρμα ἀντὶ ἑξακοσίων ἀργυρῶν σίκλων, ἕνα δὲ ἵππον ἀντὶ ἑκατὸν πενῆντα ἀργυρῶν σίκλων. Ἀπὸ δὲ τὴν Ἰουδαίαν οἱ ἔμποροι αὐτοὶ μεταπωλοῦσαν αὐτὰ εἰς ὅλους τοὺς βασιλεῖς τῶν Χετταίων καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς Συρίας.
1 Ὁ Σολομών, ὁ υἱὸς τὸν Δαβίδ, ἰσχυροποιήθη καὶ ἐσταθεροποιήθη εἰς τὸ βασίλειον του, ὁ δὲ Κύριος καὶ Θεὸς τοῦ ἦταν μαζὶ του καὶ τὸν εὐλογοῦσε, τὸν καθιστοῦσε ὀλονὲν ἰσχυρότερον καὶ τὸν ἐδόξαζε πάρα πολύ.
2 Καὶ ὁ Σολομὼν διέταξεν ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, τοὺς χιλιάρχους καὶ τοὺς ἑκατοντάρχους καὶ τοὺς δικαστὰς καὶ ὅλους τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἰσραηλιτῶν, τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν οἰκογενειῶν νὰ συγκεντρωθοῦν εἰς τὸ ὕψωμα τῆς Γαβαών.
3 Ἔτσι ὁ Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συνάθροισις τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐπῆγε εἰς τὴν ὑψηλὴν τοποθεσίαν, ἡ ὁποία ἦταν (κοντά) εἰς τὴν Γαβαών, ὅπου εὑρίσκετο ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν κατεσκεύασεν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν ἔρημον.
4 (Ὅμως τὴν Κιβωτὸν τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ μετέφερεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν πόλιν Καριαθιαρὶμ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὸν τόπον, ποὺ εἶχε προετοιμάσει δι' αὐτὴν ὁ Δαβίδ, διότι ἐκεῖ ἔστησε δι’ αὐτὴν σκηνήν).
5 Ἐπίσης εἰς τὸ ὕψωμα τῆς Γαβαὼν εὑρίσκετο καὶ τὸ χάλκινον θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον κατεσκεύασε βάσει θείου σχεδίου ὁ Βεσελεήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Οὐρίου καὶ ἐγγονὸς τοῦ Ὤρ. Τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο εὑρίσκετο ἐμπρὸς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἡ ὁποία ἦταν στημένη εἰς τὸ ὕψωμα τῆς Γαβαών. Ἐκεῖ ἐπῆγαν ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συνάθροισις τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ προσφέρουν θυσίαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ νὰ τὸν λατρεύσουν.
6 Καὶ ὁ Σολομὼν προσέφερεν ἐκεῖ, ἐπάνω εἰς τὸ χάλκινον θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων τῆς Γαβαών, τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο ἐμπρὸς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἑπομένως ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον, χίλια ζῶα ὡς θυσίαν ὁλοκαυτώσεως.
7 Ἐκεῖ εἰς τὴν Γαβαὼν παρουσιάσθη τὴν νύκτα ἐκείνην εἰς τὸν Σολομῶντα, ἐνῷ ἐκοιμᾶτο, ὁ Θεὸς μὲ θεῖον καὶ ἱερὸν καὶ ὑπερφυσικὸν ὄνειρον καὶ τοῦ εἶπε: Ζήτησέ μου τί θὰ ἤθελες νὰ σοῦ δώσω».
8 Καὶ ὁ Σολομὼν ἀπάντησε πρὸς τὸν Θεόν: «Σὺ ἔδειξες πάντοτε πολλὴν καλωσύνην καὶ ἐφέρθης μὲ μεγάλην συγκατάβασιν καὶ σταθερὰν ἀγάπην πρὸς τὸν Δαβίδ, τὸν πατέρα μου, καὶ μὲ ἀνεκήρυξες ὡς διάδοχόν του εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον.
9 Τώρα λοιπόν, Κύριε καὶ Θεέ, ἂς ἐκπληρωθῇ, σὲ παρακαλῶ, ἡ ὑπόσχεσις, τὴν ὁποίαν ἔδωκες πρὸς τὸν Δαβίδ, τὸν πατέρα μου· διότι σὺ μὲ ἀνεκήρυξες καὶ ὤρισες νὰ βασιλεύσω εἰς λαὸν τόσον πολυάριθμον καὶ ἀναρίθμητον, ὅπως τὸ χῶμα τῆς γῆς.
10 Τώρα λοιπόν, Κύριε, δῶσε μου, σὲ παρακαλῶ, σοφίαν, ἡ ὁποία εἶναι δῶρον τῆς θείας παιδαγωγίας σου, καὶ σύνεσιν καὶ φρόνησιν, ὥστε νὰ γνωρίζω πῶς νὰ ἀναστρέφωμαι καὶ νὰ συμπεριφέρωμαι εἰς τὴν ζωήν μου μεταξὺ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ πῶς νὰ τὸν κυβερνῶ· διότι πῶς ἀλλιῶς ἠμπορεῖ κανεὶς νὰ διοικῇ ὅπως πρέπει καὶ νὰ κρίνῃ τὸν τόσον πολυάριθμον αὐτὸν λαόν σου;»
11 Καὶ ὁ Θεὸς ἀπάντησε εἰς τὴν προσευχὴν τοῦ Σολομῶντος: «Ἐπειδὴ ἐπεθύμησες κάτι τὸ πνευματικὸν καὶ ὄχι ὑλικὸν μὲ τὴν καρδιά σου καὶ ἔκαμες ἔτσι σωστὴν ἐκλογὴν καὶ δὲν ἐζήτησες πλούτη καὶ θησαυρούς, οὔτε δόξαν, οὔτε τὸν θάνατον τῶν ἐχθρῶν σου, οὔτε ἐζήτησες πολλὰ χρόνια ζωῆς, ἀλλ’ ἐζήτησες διὰ τὸν ἑαυτόν σου σοφίαν καὶ φρόνησιν, διὰ νὰ διοικῇς καὶ νὰ κρίνῃς τὸν λαόν μου, εἰς τὸν ὁποῖον σὲ ὥρισα νὰ βασιλεύῃς,
12 σοῦ δίδω τὴν σοφίαν καὶ τὴν γνῶσιν, τὴν ὀξυδέρκειαν καὶ τὴν φρόνησιν. Θὰ σοῦ δώσω ὅμως ἐπίσης καὶ πλούτη καὶ χρήματα καὶ δόξαν, τόσον πολλά, ὥστε δὲν ὑπῆρξε ποτὲ πρὶν ἀπὸ σὲ ἄλλος βασιλιᾶς μεταξὺ τῶν βασιλέων ὅμοιός σου, ἀλλ’ οὔτε καὶ θὰ παρουσιασθῇ ποτὲ μετὰ ἀπὸ σὲ ἄλλος ἰσάξιος σου».
13 Καὶ ὁ Σολομὼν ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν ὑψηλὴν τοποθεσίαν τῆς Γαβαὼν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἀπὸ τὴν Γαβαών, ἀπ’ ἔμπροσθεν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου, εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα) καὶ ἔγινε ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
14 Κατόπιν ὁ Σολομὼν συνεκέντρωσε πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἰππεῖς· ἀπέκτησε δὲ χίλια τετρακόσια (1.400) πολεμικὰ ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδες (12.000) ἱππεῖς. Αὐτὰ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὶς πόλεις τῶν πολεμικῶν ἁρμάτων, ὁ δὲ στρατὸς εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ τὸν βασιλιᾶ.
15 Καὶ ὁ Σολομὼν ἔκαμεν, ὥστε κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς βασιλείας του τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ νὰ αὐξηθοῦν τόσον πολύ, ὥστε νὰ γίνουν κοινὰ καὶ συνηθισμένα ὅπως οἱ πέτρες· ἐπίσης τὰ κέδρινα ξύλα ἦσαν τόσον ἄφθονα, ὅπως οἱ πολυάριθμες κοινές, συνήθεις μουριὲς εἰς τὴν πεδιάδα (τῶν Φιλισταίων).
16 Ἐπίσης ὁ Σολομὼν ἀνέλαβε τὴν ἐξαγωγὴν καὶ τὴν ἐμπορίαν ἵππων ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, οἱ δὲ ἔμποροι τοῦ βασιλιᾶ ἐπλήρωναν τὴν ἀξίαν τῶν ἵππων, τοὺς ἀγόραζαν καὶ τοὺς ἐμπορεύοντο (τοὺς ἐπωλοῦσαν ἀλλοῦ).
17 Οἱ ἔμποροι τοῦ βασιλιᾶ ἀνέβαιναν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἔκαμναν ἐξαγωγὴν τῶν ἵππων ἐρχόμενοι δὲ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ἐπωλοῦσαν ἕνα πολεμικὸν ἅρμα ἀντὶ ἑξακοσίων (600) ἀργυρῶν σίκλων καὶ ἕνα ἴππον ἀντὶ ἑκατὸν πενῆντα (150) ἀργυρῶν σίκλων. Ἔτσι ἐγίνετο ἡ μεταπώλησις ἁρμάτων καὶ ἵππων ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν πρὸς ὅλους τοὺς βασιλεῖς τῶν Χετταίων καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς Συρίας.
Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
1 Καὶ ἐνίσχυσε Σαλωμὼν υἱὸς Δαυὶδ ἐπὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν εἰς ὕψος.
1 Ὁ Σολομών, ὁ υἱὸς τοῦ Δαυίδ, ἐνισχύθη καὶ ἐστερεώθη εἰς τὴν βασιλείαν του. Κύριος δὲ ὁ Θεὸς ἦτο μαζί του, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἐξύψωσε μεγάλως.
2 Καὶ εἶπε Σαλωμὼν πρὸς πάντα Ἰσραήλ, τοῖς χιλιάρχοις καὶ τοῖς ἑκατοντάρχοις καὶ τοῖς κριταῖς καὶ πᾶσι τοῖς ἄρχουσιν ἐναντίον Ἰσραὴλ τοῖς ἄρχουσι τῶν πατριῶν.
2 Ὁ Σολομὼν ἔδωσε τότε διαταγὴν εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας, εἰς τοὺς χιλιάρχους, τοὺς ἑκατοντάρχους, τοὺς δικαστὰς καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους ἄρχοντας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν οἰκογενειῶν, νὰ συγκεντρωθοῦν εἰς τὸ ὕψωμα Γαβαών.
3 Καὶ ἐπορεύθη Σαλωμὼν καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία εἰς τὴν ὑψηλὴν τὴν ἐν Γαβαών, οὗ ἐκεῖ ἦν ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ, ἣν ἐποίησε Μωυσῆς παῖς Κυρίου ἐν τῇ ἐρήμῳ·
3 Ἐκεῖ μετέβη ὁ Σολομών, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ συγκεντρωθέντες, εἰς τὸ ὕψωμα πλησίον τῆς Γαβαών, ὅπου εὑρίσκετο ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν εἶχε κατασκευάσει εἰς τὴν ἔρημον ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ.
4 ἀλλὰ κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ ἀνήνεγκε Δαυὶδ ἐκ πόλεως Καριαθιαρίμ, ὅτι ἡτοίμασεν αὐτῇ Δαυίδ, ὅτι ἔπηξεν αὐτῇ σκηνὴν ἐν Ἱερουσαλήμ.
4 Τὴν Κιβωτὸν ὅμως τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Θεοῦ εἶχε μεταφέρει ὁ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν πόλιν Καριαθιαρὶμ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς θέσιν, ὅπου εἶχε προηγουμένως ἑτοιμάσει, διότι ἐκεῖ εἶχε στήσει σκηνὴν δι' αὐτήν.
5 Καὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν, ὃ ἐποίησε Βεσελεὴλ υἱὸς Οὐρίου, υἱοῦ Ὤρ, ἐκεῖ ἦν ἔναντι τῆς σκηνῆς Κυρίου, καὶ ἐξεζήτησεν αὐτὸ Σαλωμὼν καὶ ἡ ἐκκλησία,
5 Τὸ δὲ χάλκινον θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον εἶχε κατασκευάσει ὁ Βεσελεὴλ ὁ υἱὸς τοὺ Οὐρίου υἱοῦ τοῦ Ὤρ, εὑρίσκετο ἐκεῖ εἰς τὴν Γαβαὼν ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου. Πρὸς τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ ἐπορεύθησαν ὁ Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συγκέντρωσις, διὰ νὰ προσφέρουν ἐπάνω εἰς αὐτὸ θυσίαν.
6 καὶ ἤνεγκε Σαλωμὼν ἐκεῖ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἐνώπιον Κυρίου τὸ ἐν τῇ σκηνῇ καὶ ἤνεγκεν ἐπ' αὐτῷ ὁλοκαύτωσιν χιλίαν.
6 Ὁ Σολομὼν προσέφερε πράγματι εἰς τὸ χαλκοῦν αὐτὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ποὺ εὑρίσκετο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐκεῖ εἰς τὴν Σκηνήν, προσέφερεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ χίλια ζῶα ὡς ὁλοκαυτώματα.
7 Ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ὤφθη Θεὸς τῷ Σαλωμὼν καὶ εἶπεν αὐτῷ· αἴτησαι τί σοι δῶ.
7 Τὴν ἑπομένην νύκτα παρουσιάσθη ὁ Θεὸς εἰς τὸν Σολομῶντα καὶ τοῦ εἶπε· «ζήτησέ μου, τί θέλεις νὰ σοῦ δώσω».
8 Καὶ εἶπε Σαλωμὼν πρὸς τὸν Θεόν· σὺ ἐποίησας μετὰ Δαυὶδ τοῦ πατρός μου ἔλεος μέγα καὶ ἐβασίλευσάς με ἀντ' αὐτοῦ·
8 Ὁ Σολομὼν ἀπήντησε πρὸς τὸν Θεόν· «Σὺ ἔδειξες πρὸς τὸν πατέρα μου, τὸν Δαυίδ, τὴν μεγάλην σου ἀγαθότητα καὶ καλωσύνην καὶ ὤρισες νὰ βασιλεύσω ἐγώ, ἀντὶ ἐκείνου.
9 καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεός, πιστωθήτω δὴ τὸ ὄνομά σου ἐπὶ Δαυὶδ τὸν πατέρα μου, ὅτι σὺ ἐβασίλευσάς με ἐπὶ λαὸν πολύν, ὡς χοὺς τῆς γῆς·
9 Καὶ τώρα, Κύριε ὁ Θεός, ἂς ἐκπληρωθῇ ἡ κατὰ πάντα ἀξιόπιστος ὑπόσχεσίς σου πρὸς τὸν Δαυίδ, τὸν πατέρα μου, διότι σὺ μὲ ἀνέδειξες βασιλέα εἰς λαὸν τόσον πολυάριθμον, ὅσος εἶναι ὁ κονιορτὸς τῆς γῆς.
10 νῦν σοφίαν καὶ σύνεσιν δός μοι, καὶ ἐξελεύσομαι ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τούτου καὶ εἰσελεύσομαι, ὅτι τίς κρινεῖ τὸν λαόν σου τὸν μέγαν τοῦτον;
10 Δός μου, λοιπόν, σὲ παρακαλῶ σοφίαν καὶ σύνεσιν, διὰ νὰ ἀναστρέφομαι συνετῶς ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ νὰ τὸν κυβερνῶ ὅπως πρέπει, διότι ποιὸς ἄνθρωπος, χωρὶς τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν, ἠμπορεῖ νὰ κυβερνᾷ ὀρθῶς τὸν πρλυάριθμον αὐτὸν λαόν σου;»
11 Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς Σαλωμών· ἀνθ' ὧν ἐγένετο τοῦτο ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ οὐκ ᾐτήσω πλοῦτον χρημάτων οὐδὲ δόξαν οὐδὲ τὴν ψυχήν τῶν ὑπεναντίων καὶ ἡμέρας πολλὰς οὐκ ᾐτήσω, καὶ ᾔτησας σεαυτῷ σοφίαν καὶ σύνεσιν, ὅπως κρίνῃς τὸν λαόν μου, ἐφ' ὃν ἐβασίλευσά σε ἐπ' αὐτόν,
11 Ὁ Θεὸς ἀπήντησε πρὸς τὸν Σολομῶντα· «ἐπειδὴ τέτοια συνετὴ καὶ ἀξιέπαινος ἐπιθυμία ἐγενήθη εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ δὲν ἐζήτησες πλούτη χρημάτων οὔτε δόξαν, οὔτε τὴν ζωὴν τῶν ἐχθρῶν σου, οὔτε μακροζωΐαν ἰδικήν σου δὲν ἐζήτησες, ἀλλὰ ἐζήτησες διὰ τὸν ἑαυτόν σου σοφίαν καὶ σύνεσιν μὲ τὸν σκοπὸν νὰ κυβερνᾷς καὶ νὰ κατευθύνῃς τὸν λαόν μου, ἐπάνω εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ σὲ κατέστησα βασιλέα,
12 τὴν σοφίαν καὶ τὴν σύνεσιν δίδωμί σοι καὶ πλοῦτον καὶ χρήματα καὶ δόξαν δώσω σοι, ὡς οὐκ ἐγενήθη ὅμοιός σοι ἐν τοῖς βασιλεῦσι τοῖς ἔμπροσθέν σου, καὶ μετὰ σὲ οὐκ ἔσται οὕτως.
12 δίδω εἰς σὲ αὐτὴν τὴν σοφίαν καὶ τὴν σύνεσιν. Ἐπὶ πλέον θὰ σοῦ δώσω καὶ πλούτη καὶ χρήματα καὶ δόξαν, τόσα πολλά, ὅσα κανείς ποτὲ βασιλεὺς προηγουμένως ἀπὸ σὲ δὲν ἀνεδείχθη ὅμοιός σου, οὔτε καὶ ἔπειτα ἀπὸ σὲ θὰ αναδειχθῇ ἄλλος ὅμοιος πρὸς σέ».
13 Καὶ ἦλθε Σαλωμὼν ἐκ Βαμὰ τῆς ἐν Γαβαὼν εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸ προσώπου τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραήλ.
13 Ἔπειτα ὁ Σολομὼν ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὸ ὕψωμα ἐκεῖνο τῆς Γαβαὼν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐμπρὸς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἔγινεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
14 Καὶ συνήγαγε Σαλωμὼν ἅρματα καὶ ἱππεῖς, καὶ ἐγένοντο αὐτῷ χίλια καὶ τετρακόσια ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδες ἱππέων· καὶ κατέλιπεν αὐτὰ ἐν πόλεσι τῶν ἁρμάτων, καὶ ὁ λαὸς μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν Ἱερουσαλήμ.
14 Ὁ Σολομὼν συνεκέντρωσε πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἱππεῖς, ὥστε ἔφθασε νὰ ἔχῃ χίλια τετρακόσια ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδες ἱππεῖς. Ἀφῆκε δὲ αὐτὰ εἰς εἰδικὰς πόλεις, εἰς τὰς πόλεις τῶν πολεμικῶν ἁρμάτων, ἐνῶ ὁ στρατὸς εὑρίσκετο μαζί μὲ τὸν βασιλέα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
15 Καὶ ἔθηκεν ὁ βασιλεὺς τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον ἐν Ἱερουσαλὴμ ὡς λίθους, καὶ τὰς κέδρους ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὡς συκαμίνους τὰς ἐν τῇ πεδινῇ εἰς πλῆθος.
15 Ἀπέκτησε δὲ ὁ βασιλεὺς τόσον πολὺ ἀργύριον καὶ χρυσίον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὡσὰν τοὺς λίθους, καὶ τόσας πολλὰς κέδρους εἰς ὅλην τὴν Ἰουδαίαν, ὡσὰν τὶς συκαμινιὲς ποὺ ὑπάρχουν πολυάριθμοι εἰς τὴν πεδιάδα.
16 Καὶ ἡ ἐξοδος τῶν ἵππων Σαλωμὼν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἡ τιμὴ τῶν ἐμπόρων τοῦ βασιλέως· ἐμπορεύεσθαι ἠγόραζον.
16 Ἐπὶ πλέον ὁ Σολομὼν ἔκαμνε διαμετακομιστικὸν ἐμπόριον ἵππων ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ποὺς ἄλλας χώρας. Οἱ ἔμποροι τοῦ βασιλέως ἐπλήρωναν αὐτοὺς καὶ τοὺς μετεπώλουν ἔπειτα εἰς ἄλλας ἀγοράς.
17 Καὶ ἀνέβαινον καὶ ἐξῆγον ἐξ Αἰγύπτου ἅρμα ἐν ἑξακοσίων ἀργυρίου καὶ ἵππον πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ἀργυρίου· καὶ οὕτω πᾶσι τοῖς βασιλεῦσι τῶν Χετταίων καὶ τοῖς βασιλεῦσι Συρίας ἐν χερσὶν αὐτῶν ἔφερον.
17 Οἱ ἔμποροι ἤρχοντο καὶ ἐξῆγον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ἅρματα καὶ ἵππους καὶ ἐπωλοῦσαν ἕνα πολεμικὸν ἅρμα ἀντὶ ἑξακοσίων ἀργυρῶν σίκλων, ἕνα δὲ ἵππον ἀντὶ ἑκατὸν πενῆντα ἀργυρῶν σίκλων. Ἀπὸ δὲ τὴν Ἰουδαίαν οἱ ἔμποροι αὐτοὶ μεταπωλοῦσαν αὐτὰ εἰς ὅλους τοὺς βασιλεῖς τῶν Χετταίων καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς Συρίας.