Ἔσδρας Α'

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Καὶ ἤγαγεν Ἰωσίας τὸ πάσχα ἐν Ἱερουσαλὴμ τῷ Κυρίῳ αὐτοῦ καὶ ἔθυσε τὸ πάσχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου
2 στήσας τοὺς ἱερεῖς κατ' ἐφημερίας ἐστολισμένους ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Κυρίου.
3 Καὶ εἶπε τοῖς Λευίταις, ἱεροδούλοις τοῦ Ἰσραήλ, ἁγιάσαι ἑαυτοὺς τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ θέσει τῆς ἁγίας κιβωτοῦ τοῦ Κυρίου ἐν τῷ οἴκῳ, ᾧ ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν ὁ τοῦ Δαυὶδ ὁ βασιλεύς·
4 οὐκ ἔσται ὑμῖν ἆραι ἐπ' ὤμων αὐτήν· καὶ νῦν λατρεύετε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν καὶ θεραπεύετε τὸ ἔθνος αὐτοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐτοιμάσατε κατὰ τὰς πατριὰς καὶ τὰς φυλὰς ὑμῶν κατὰ τὴν γραφὴν Δαυὶδ βασιλέως Ἰσραὴλ καὶ κατὰ τὴν μεγαλειότητα Σαλωμὼν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.
5 Καὶ στάντες ἐν τῷ ἁγίῳ κατὰ τὴν μεριδαρχίαν τὴν πατρικὴν ὑμῶν τῶν Λευιτῶν, τῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν Ἰσραήλ,
6 ἐν τάξει θύσατε τὸ πάσχα καὶ τὰς θυσίας ἐτοιμάσατε τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν καὶ ποιήσατε τὸ πάσχα κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ Κυρίου τὸ δοθὲν τῷ Μωυσῇ.
7 Καὶ ἐδωρήσατο Ἰωσίας τῷ λαῷ τῷ εὑρεθέντι ἀρνῶν καὶ ἐρίφων τριάκοντα χιλιάδας, μόσχους τρισχιλίους· ταῦτα ἐκ τῶν βασιλικῶν ἐδόθη κατ' ἐπαγγελίαν τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦσι καὶ Λευίταις.
8 Καὶ ἔδωκε Χελκίας καὶ Ζαχαρίας καὶ Ἡσκῆλος οἱ ἐπιστάται τοῦ ἱεροῦ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς πάσχα πρόβατα δισχίλια ἑξακόσια, μόσχους τριακοσίους.
9 Καὶ Ἰεχονίας καὶ Σαμαίας καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀδελφὸς καὶ Ἀσαβίας καὶ Ὀχιῆλος καὶ Ἰωρὰμ χιλίαρχοι ἔδωκαν τοῖς Λευίταις εἰς πάσχα πρόβατα πεντακισχίλια, μόσχους ἑπτακοσίους.
10 Καὶ ταῦτα τὰ γενόμενα· εὐπρεπῶς ἔστησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἔχοντες τὰ ἄζυμα κατὰ τὰς φυλὰς καὶ κατὰ τὰς μεριδαρχίας τῶν πατέρων ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ προσενεγκεῖν τῷ Κυρίῳ κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ Μωυσῆ, καὶ οὕτω τὸ πρωϊνόν.
11 Καὶ ὤπτησαν τὸ πάσχα πυρὶ ὡς καθήκει, καὶ τὰς θυσίας ἥψησαν ἐν τοῖς χαλκείοις καὶ λέβησι μετ' εὐωδίας καὶ ἀπήνεγκαν πᾶσι τοῖς ἐκ τοῦ λαοῦ.
12 Μετὰ δὲ ταῦτα ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς τε καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ἀαρών·
13 οἱ γὰρ ἱερεῖς ἀνέφερον τὰ στέατα ἕως ἀωρίας, καὶ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ἀαρών.
14 Καὶ οἱ ἱεροψάλται υἱοὶ Ἀσὰφ ἦσαν ἐπὶ τῆς τάξεως αὐτῶν, κατὰ τὰ ἀπὸ Δαυὶδ τεταγμένα καὶ Ἀσὰφ καὶ Ζαχαρίας καὶ Ἐδδινοῦς ὁ παρὰ τοῦ βασιλέως,
15 καὶ οἱ θυρωροὶ ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος· οὐκ ἔστι παραβῆναι ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ ἐφημερίαν, οἱ γὰρ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς.
16 Καὶ συνετελέσθη τὰ τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου ἐν ἐκείνη τῇ ἡμέρᾳ, ἀχθῆναι τὸ πάσχα καὶ προσαχθῆναι τὰς θυσίας ἐπὶ τὸ τοῦ Κυρίου θυσιαστήριον κατὰ τὴν ἐπιταγὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
17 Καὶ ἠγάγοσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οἱ εὑρεθέντες ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ τὸ πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἡμέρας ἑπτά.
18 Καὶ οὐκ ἤχθη τὸ πάσχα τοιοῦτον ἐν τῷ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν χρόνων Σαμουὴλ τοῦ προφήτου,
19 καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἠγάγοσαν πάσχα τοιοῦτον, υἱὸν ἤγαγεν Ἰωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ὁ εὑρεθεὶς ἐν τῇ κατοικήσει αὐτῶν ἐν Ἱερουσαλήμ·
20 ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει βασιλεύοντος Ἰωσίου ἤχθη τὸ πάσχα τοῦτο.
21 Καὶ ὠρθώθη τὰ ἔργα Ἰωσίου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ πλήρει εὐσεβείας.
22 Καὶ τὰ κατ' αὐτὸν δὲ ἀναγέγραπται ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, περὶ τῶν ἡμαρτηκότων καὶ ἠσεβηκότων εἰς τὸν Κύριον παρὰ πᾶν ἔθνος καὶ βασιλείαν, καὶ ἃ ἐλύπησαν αὐτὸν ἐν αἰσθήσει, καὶ οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου ἀνέστησαν ἐπὶ Ἰσραήλ.
23 Καὶ μετὰ πᾶσαν τὴν πρᾶξιν τούτην Ἰωσίου συνέβη Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου ἐλθόντα πόλεμον ἐγεῖραι ἐν Χαρκαμὺς ἐπὶ τοῦ Εὐφράτου, καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ Ἰωσίας.
24 Καὶ διεπέμψατο πρὸς αὐτὸν βασιλεὺς Αἰγύπτου λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί ἐστι, βασιλεῦ τῆς Ἰουδαίας;
25 Οὐχὶ πρὸς σὲ ἐξαπέσταλμαι ὑπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ· ἐπὶ γὰρ τοῦ Εὐφράτου ὁ πόλεμός μου ἐστι καὶ νῦν Κύριος μετ' ἐμοῦ ἐστι. Καὶ Κύριος μετ' ἐμοῦ ἐπισπεύδων ἐστίν· ἀπόστηθι κα μὴ ἐναντιοῦ τῷ Κυρίῳ.
26 Καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν ἑαυτὸν Ἰωσίας ἐπὶ τὸ ἅρμα αὐτοῦ, ἀλλὰ πολεμεῖν αὐτὸν ἐπεχείρει, οὐ προσέχων ρήμασιν Ἱερεμίου προφήτου ἐκ στόματος Κυρίου·
27 ἀλλὰ συνεστήσατο πρὸς αὐτὸν πόλεμον ἐν τῷ πεδίῳ Μαγεδδώ, καὶ κατέβησαν οἱ ἄρχοντες πρὸς τὸν βασιλέα Ἰωσίαν.
28 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παισὶν ἑαυτοῦ· ἀποστήσατέ με ἀπὸ τῆς μάχης, ἠσθένησα γὰρ λίαν. Καὶ εὐθέως ἀπέστησαν αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀπὸ τῆς παρατάξεως,
29 καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δευτέριον αὐτοῦ· καὶ ἀποκατασταθεὶς εἰς Ἱερουσαλήμ, μετήλλαξε τὸν βίον αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ πατρικῷ τάφῳ.
30 Καὶ ἐν ὅλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ ἐπένθησαν τὸν Ἰωσίαν, καὶ ἐθρήνησεν Ἱερεμίας ὁ προφήτης ὑπὲρ Ἰωσίου, καὶ οἱ προκαθήμενοι σὺν γυναιξὶν ἐθρηνοῦσαν αὐτὸν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης· καὶ ἐξεδόθη τοῦτο γίνεσθαι ἀεὶ εἰς ἅπαν τὸ γένος Ἰσραήλ.
31 Ταῦτα δὲ ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν ἰστορουμένων περὶ τῶν βασιλέων τῆς Ἰουδαίας· καὶ τὸ καθ' ἓν πραχθὲν τῆς πράξεως Ἰωσίου καὶ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, τά τε προπραχθέντα ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὰ νῦν, ἱστόρηται ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν βασιλέων Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα.
32 Καὶ ἀναλαβόντες οἱ ἐκ τοῦ ἔθνους τὸν Ἰεχονίαν υἱὸν Ἰωσίου ἀνέδειξαν βασιλέα ἀντὶ Ἰωσίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ὄντα ἐτῶν εἴκοσι τριῶν.
33 Καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραὴλ καὶ Ἱερουσαλὴμ μῆνας τρεῖς, καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν βασιλεὺς Αἰγύπτου τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐν Ἱερουσαλὴμ
34 καὶ ἐζημίωσε τὸ ἔθνος ἀργυρίου ταλάντοις ἑκατὸν καὶ χρυσίου ταλάντῳ ἑνί.
35 Καὶ ἀνέδειξε βασιλεὺς Αἰγύπτου βασιλέα Ἰωακὶμ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ.
36 Καὶ ἔδησεν Ἰωακὶμ τοὺς μεγιστᾶνας, Ζαράκην δὲ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ συλλαβὼν ἀνήγαγεν ἐξ Αἰγύπτου.
37 Ἐτῶν δὲ ἦν εἰκοσιπέντε Ἰωακίμ, ὅτε ἐβασίλευσε τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου.
38 Μετ' αὐτὸν δὲ ἀνέβη Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς Βαβυλῶνας καὶ δήσας αὐτὸν ἐν χαλκείῳ δεσμῷ καὶ ἀπήγαγεν εἰς Βαβυλῶνα.
39 Καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν σκευῶν τοῦ Κυρίου λαβὼν Ναβουχοδονόσορ καὶ ἀπενέγκας ἀπηρείσατο ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ ἐν Βαβυλῶνι.
40 Τὰ δὲ ἰστορηθέντα περὶ αὐτοῦ καὶ ἀκαθαρσίας αὐτοῦ καὶ δυσσεβείας ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν χρόνων τῶν βασιλέων.
41 Καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ Ἰωακὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ· ὅτε γὰρ ἀνεδείχθη, ἦν ἐτῶν ὀκτώ.
42 Βασιλεύει δὲ μῆνας τρεῖς καὶ ἡμέρας δέκα ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἔναντι Κυρίου.
43 Καὶ μετ' ἐνιαυτὸν ἀποστείλας Ναβουχοδονόσορ μετήγαγεν αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα ἅμα τοῖς ἱεροῖς σκεύεσι τοῦ Κυρίου
44 καὶ ἀνέδειξε Σεδεκίαν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ ὄντα ἐτῶν εἴκοσιν ἑνός, βασιλεύει δὲ ἔτη ἕνδεκα,
45 καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ οὐκ ἐνετράπη ἀπὸ τῶν ρηθέντων λόγων ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου ἐκ στόματος τοῦ Κυρίου.
46 Καὶ ὁρκισθεὶς ἀπὸ τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορ τῷ ὀνόματι Κυρίου, ἐπιορκήσας ἀπέστη· καὶ σκληρύνας αὐτοῦ τὸν τράχηλον καὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ παρέβη τὰ νόμιμα Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ.
47 Καὶ οἱ ἡγούμενοι δὲ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἱερέων πολλὰ ἠσέβησαν καὶ ὑπὲρ πάσας τὰς ἀκαθαρσίας πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ ἐμίαναν τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου τὸ ἁγιαζόμενον ἐν Ἱερουσαλήμ.
48 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Θεός τῶν πατέρων αὐτῶν διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ μετακαλέσαι αὐτούς, καθότι ἐφείδετο αὐτῶν καὶ τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ.
49 Αὐτοὶ δὲ ἐμυκτήρισαν ἐν τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ καὶ ᾗ ἡμέρᾳ ἐλάλησε Κύριος ἦσαν ἐκπαίζοντες τοὺς προφήτας αὐτοῦ, ἕως οὗ θυμωθέντα αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ διὰ τὰ δυσσεβήματα προστάξαι ἀναβιβάσαι ἐπ' αὐτοὺς τοὺς βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων.
50 Οὗτοι ἀπέκτειναν τοὺς νεανίσκους αὐτῶν ἐν ρομφαίᾳ περικύκλῳ τοῦ ἁγίου αὐτῶν ἱεροῦ καὶ οὐκ ἐφείσαντο νεανίσκου καὶ παρθένου καὶ πρεσβύτου καὶ νεωτέρου, ἀλλὰ πάντας παρέδωκαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν.
51 Καὶ πάντα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρὰ καὶ τὰς κιβωτοὺς τοῦ Κυρίου καὶ τὰς βασιλικὰς ἀποθήκας ἀναλαβόντες ἀπήνεγκαν εἰς Βαβυλῶνα.
52 Καὶ ἐνεπύρισαν τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου καὶ ἔλυσαν τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς πύργους αὐτῆς ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ
53 καὶ συνετέλεσαν πάντα τὰ ἔνδοξα αὐτῆς ἀχρειῶσαι, καὶ τοὺς ἐπιλοίπους ἀπήγαγε μετὰ ρομφαίας εἰς Βαβυλῶνα.
54 Καὶ ἦσαν παῖδες αὐτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ μέχρι τοῦ βασιλεῦσαι Πέρσας εἰς ἀναπλήρωσιν ρήματος τοῦ Κυρίου ἐν στόματι Ἱερεμίου·
55 ἕως τοῦ εὐδοκῆσαι τὴν γῆν τὰ σάββατα αὐτῆς, πάντα τὸν χρόνον τῆς ἐρημώσεως αὐτῆς, σαββατιεῖ εἰς συμπλήρωσιν ἐτῶν ἑβδομήκοντα.
1 Μετὰ τὸν καθαρισμὸν τοῦ ναοῦ ἀπὸ τὸν μολυσμὸν τῆς εἰδωλολατρείας καὶ τὴν ἐπισκευήν του καὶ μετὰ τὴν εὔρεσιν τοῦ βιβλίου τοῦ νόμου, ὁ Ἰωσίας ἑώρτασε τὸ Πάσχα τοῦ Κυρίου του εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐθυσίασε τὸν πασχάλιον ἀμνὸν τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου Ἰουδαϊκοῦ μηνός.
2 Ἐγκατέστησε τοὺς ἱερεῖς σύμφωνα μὲ τὰς τάξεις αὐτῶν, στολισμένους μὲ τὰ ἱερατικά των ἄμφια εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Διέταξε τοὺς Λευίτας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ταχθῇ εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ναοῦ ὑπὲρ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, νὰ ἐξαγνισθοῦν σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου καὶ νὰ προσφέρουν τὰς θυσίας ἐκεῖ, ὅπου ὑπάρχει ἡ Κιβωτὸς τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ εἰς τὸν ναόν, τὸν ὁποῖον εἶχεν ἀνοικοδομήσει ὁ Σολομὼν ὁ βασιλεύς, ὁ υἱὸς τοῦ Δαυίδ.
4 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· «δὲν θὰ ἔχετε πλέον τὴν ὑποχρέωσιν νὰ φέρετε ἐπὶ τῶν ὤμων σας αὐτὴν τὴν Κιβωτόν. Καὶ τώρα προσφέρατε τὰ τῆς λατρείας εἰς Κύριον τὸν Θεόν σας, ἐξυπηρετήσατε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν του καὶ ἐτοιμάσατε τὴν θυσίαν τῶν πασχαλινῶν ἀμνῶν κατὰ τὰς φυλὰς καὶ τὰς οἰκογενείας σας σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Δαυίδ, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν καθορισθεῖσαν μεγαλοπρέπειαν ὑπὸ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, τοῦ Σολομῶντος.
5 Σταθῆτε, λοιπόν, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν θέσιν σας σύμφωνα μὲ τὴν διαίρεσιν τῶν πατριαρχικῶν σας οἰκογενειῶν, σεῖς οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἔχετε ἐκλεγῇ ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ ἵστασθε κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς λατρείας ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς σας τοὺς Ἰσραηλίτας.
6 Προσφέρατε κατὰ τὴν καθωρισμένην τάξιν τὸν πασχαλινὸν ἀμνὸν καὶ ἐτοιμάσατε τὰ μερίδια τῶν θυσιῶν διὰ τοὺς ἀδελφούς σας καὶ γενικῶς ἑορτάσατε τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἐδόθη εἰς τὸν Μωϋσέα».
7 Κατόπιν ὁ Ἰωσίας προσέφερε διὰ τὸν παρευρεθέντα κατὰ τὴν ἑορτήν τοῦ Πάσχα ἐκεῖ λαὸν τριάκοντα χιλιάδας ἀμνοὺς καὶ ἐρίφια καὶ τρεῖς χιλιάδας μόσχους. Αὐτὰ ἐδόθησαν κατὰ διαταγὴν τοῦ βασιλέως ἀπὸ τὴν βασιλικὴν περιουσίαν εἰς τὸν λαόν, τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας.
8 Ἐπίσης οἱ προϊστάμενοι τοῦ ναοῦ ὁ Χελκίας, ὁ Ζαχαρίας καὶ ὁ Ἡσκῆλος ἔδωκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς διὰ τὸ Πάσχα δύο χιλιάδας ἑξακόσια πρόβατα καὶ τριακοσίους μόσχους.
9 Ὁ Ἰεχονίας, ὁ Σαμαίας, ὁ Ναθαναὴλ ὁ ἀδελφός, ὁ Ἀσαβίας, ὁ Ὀχιῆλος καὶ ὁ Ἰωράμ, οἱ χιλίαρχοι ἀρχηγοὶ ἔδωκαν εἰς τοὺς Λευίτας διὰ τὸ Πάσχα πέντε χιλιάδες πρόβατα καὶ ἑπτακοσίους μόσχους.
10 Ὡς ἐξῆς δὲ ἑωρτάσθη τὸ Πάσχα· Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, οἱ ἔχοντες τὰ ἄζυμα, ἐστάθησαν εὐπρεπῶς μὲ τὴν στολήν των κατὰ τὰς φυλὰς καὶ τὰς ὁμάδας τῶν προγόνων των ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ, διὰ νὰ προσφέρουν τὴν θυσίαν σύμφωνα μὲ ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Μωϋσέως. Ἔτσι ἔκαμαν καὶ κατὰ τὴν πρωϊνὴν θυσίαν.
11 Ἔψησαν τὸν πασχαλινὸν ἀμνὸν εἰς τὸ πῦρ, ὅπως ὁ νόμος καθώριζε, τὰ δὲ κομμάτια τῶν προσφερομένων θυσιῶν ὑπὸ τὰς εὐωδίας τῶν θυμιαμάτων τὰ ἔβρασαν μέσα εἰς λέβητας καὶ χαλκίνας χύτρας καὶ ἔπειτα τὰ προσέφεραν εἰς ὅλον τὸν λαόν.
12 Κατόπιν ἀπὸ τὰς προσφερθείσας θυσίας ἡτοίμασαν τὸ πασχαλινὸν γεῦμα διὰ τοὺς ἑαυτούς των καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀδελφούς των, οἱ ὁποῖοι κατήγοντο ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἀαρών.
13 Ἡτοίμασαν δὲ οἱ Λευῖται τὸ πασχαλινὸν γεῦμα των διὰ τὸν ἑαυτόν των καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς ἀδελφούς των, ἀπογόνους τῆς οἰκογενείας Ἀαρών, ἐπειδὴ οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἀπησχολημένοι καὶ προσέφερον εἰς θυσίαν τὰ λιπαρὰ μέρη τῶν θυσιῶν μέχρι νυκτός.
14 Καὶ οἱ ἱεροψάλται, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, ἦσαν εἰς τὰς καθωρισμένας θέσεις των, ὅπως ὁ Δαυὶδ εἶχε διατάξει, καὶ ὁ Ἀσάφ καὶ ὁ Ζαχαρίας καὶ ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ βασιλέως Ἐδδινοῦς.
15 Οἱ θυρωροὶ ἐπίσης ἐστέκοντο εἰς κάθε πύλην. Κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἔλειψεν ἀπὸ τὴν θέσιν του, διότι οἱ ἀδελφοί των, οἱ Λευῖται, εἶχον ἑτοιμάσει καὶ δι' αὐτοὺς τὸ πασχαλινὸν γεῦμα.
16 Ἔτσι δὲ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐτελείωσαν κανονικῶς καὶ πλήρως αἱ ὑπηρεσίαι διὰ τὴν θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον. Ἑωρτάσθη τὸ Πάσχα καὶ αἱ θυσίαι εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου προσεφέρθησαν κανονικῶς σύμφωνα μὲ τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
17 Οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι ἦσαν τότε παρόντες εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
18 Τέτοιο Πάσχα, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ προφήτου Σαμουὴλ καὶ ἐντεῦθεν, δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
19 Ὁλοι οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ δὲν ἑώρτασαν παρόμοιον Πάσχα, ὡσὰν αὐτὸ ποὺ ἑώρτασεν ὁ Ἰωσίας, οἱ ἱερεῖς, οἱ Λευῖται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ὁποῖοι ἦσαν παρόντες εἰς τὸν τόπον τῆς κατοικίας των, τὴν Ἱερουσαλήμ.
20 Αὐτὸ δὲ τὸ Πάσχα ἑωρτάσθη κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου.
21 Ἐτσι δὲ εὐωδώθη ὁ Ἰωσίας εἰς τὰ ἔργα του ἐνώπιον τοῦ Κυρίου διὰ τὴν μεγάλην αὐτοῦ εὐσέβειαν, ποὺ ἐγέμιζε τὴν καρδίαν του.
22 Τὰ κατ' αὐτὸν εἶναι γραμμένα εἰς προγενεστέρους χρόνους, τὸ πῶς δηλαδὴ ἡμάρτησαν οἱ Ἰσραηλῖται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ παρεσύρθησαν εἰ τὴν ἀσέβειαν περισσότερον ἀπὸ ἄλλον λαὸν καὶ βασίλειον, καὶ πῶς ἐλύπησαν τὸν Κύριον παραβαίνοντες μὲ πλήρη συνείδισιν τὸν θεῖον νόμον. Ἀλλὰ καὶ πῶς λόγοι τοῦ Κυρίου, οἱ σχετικοὶ μὲ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ἐπραγματοποιήθησαν.
23 Ἔπειτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ὁ Φαραώ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐξεστράτευσε, διὰ νὰ πολεμήσῃ τὴν πόλιν Χαρκαμὺς ἐπὶ τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ. Ὁ Ἰωσίας ἐξῆλθε, διὰ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του.
24 Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῆς Αἰγύπτου ἔστειλε πρέσβεις πρὸς τὸν Ἰωσίαν καὶ τοῦ εἶπε· «Τί διαφορὰ ὑπάρχει μεταξύ ἐμοῦ καὶ σοῦ, βασιλεῦ τῆς Ἰουδαίας;
25 Ἐγὼ δὲν ἔχω ἀποσταλῆ ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ Θεὸν ἐναντίον σοῦ, ἀλλὰ ὁ πόλεμός μου γίνεται ἐναντίον τῶν χωρῶν τοῦ Ἐφράτου. Ὁ Κύριος, λοιπόν, εἶναι μαζί μου. Ὁ Κύριος μὲ ὠθεῖ νὰ σπεύσω εἰς τὸν πόλεμον αὐτόν. Ἀπομακρύνσου λοιπὸν καὶ μὴ ἐναντιώνεσαι εἰς τὸν Κύριον».
26 Ὁ Ἰωσίας ὅμως δὲν ἐπέστρεψε μὲ τὸ ἅρμα του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ ἤρχισε νὰ πολεμῇ ἐναντίον τοῦ Φαραὼ τῆς Αἰγύπτου καὶ δὲν ἔδωσε σημασίαν εἰς τὰ λόγια τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, τὰ ὁποῖα ἐξῆλθον ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου.
27 Ὁ Ἰωσίας ἀντιθέτως ἔκαμε πόλεμον ἐναντίον τοῦ Φαραὼ εἰς τὴν πεδιάδα Μαγεδδώ. Οἱ ἀρχηγοὶ τοῦ στρατεύματος τοῦ Φαραὼ ἐπετέθησαν ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἰωσία τὸν ὁποῖον καὶ ἐπλήγωσαν βαρέως.
28 Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας διέταξε τοὺς δούλους του καὶ τοὺς εἶπε· «ἀπομακρύνατέ με ἀπὸ τὸ πεδίον τῆς μάχης, διότι ἐπληγώθηκα πολὺ βαρειά». Ἀμέσως δὲ οἱ δοῦλοι του τὸν ἀπεμάκρυναν ἀπὸ τὸ πεδίον τῆς μάχης.
29 Ἀνέβη εἰς τὸ δεύτερον αὐτοῦ ἅρμα καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου καὶ ἀπέθανε. Ἐνεταφιάσθη εἰς τοὺς τάφους τῶν πατέρων του.
30 Εἰς ὁλόκληρον τὴν Ἰουδαίαν ἐπένθησαν τὸν Ἰωσίαν. Ὁ προφήτης Ἱερεμίας συνέθεσε θρηνώδη ᾠδὴν διὰ τὸν Ἰωσίαν. Οἱ δὲ θρηνῳδοὶ μαζί μὲ τὰς θρηνῳδούσας γυναῖκας ἔψαλλον τοὺς θρήνους αὐτοὺς ἕως αὐτὴν τὴν ἡμέραν. Ἐξεδόθη δὲ καὶ σχετικὸν διάταγμα νὰ γίνεται πάντοτε εἰς ὅλον τὸ Ἰσραηλιτικὸν γένος αὐτὴ ἡ θρηνῳδία.
31 Αὐταὶ δὲ αἱ θρηνώδεις ᾠδαὶ εἶναι γραμμέναι εἰς τὸ βιβλίον τῆς ἱστορίας τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα. Κάθε μία ἀπὸ τὰς ἐνεργείας τοῦ Ἰωσία καὶ τὰς πράξεις αὐτοῦ, ὅπως καὶ ἡ δόξα του καὶ ἡ σύνεσίς του εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, ὅλα ὅσα ἔχουν γίνει κατὰ τὰ προηγούμενα ἔτη καὶ ὅσα ἔγιναν τελευταῖα, ἀναγράφονται εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα.
32 Ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ λαὸς τῆς Ἰουδαίας ἐπῆραν καὶ ἀνέδειξαν βασιλέα τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσίου, τὸν Ἰεχονίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο ἡλικίας εἴκοσι τριῶν ἐτῶν, ἀντὶ τοῦ πατρός του, τοῦ Ἰωσίου.
33 Αὐτὸς ἔμεινε βασιλεὺς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τρεῖς μόνον μῆνας. Διότι ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου τὸν ἀπεμάκρυνεν ἀπὸ τὴν βασιλείαν του, ὥστε νὰ μὴ εἶναι πλέον αὐτὸς βασιλεύς.
34 Ἐπέβαλε δὲ εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἔθνος καὶ ἀποζημίωσιν ἰδικήν του, ἑκατὸν ἀργυρᾶ τάλαντα καὶ ἕνα τάλαντον χρυσίου.
35 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἀνέδειξε τότε βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰεχονίου, τὸν Ἰωακίμ.
36 Ὁ Ἰωακίμ ἔθεσεν εἰς δεσμὰ τοὺς ἄρχοντας. Τὸν ἀδελφόν του ὅμως τὸν Ζαράκην τὸν ἐπῆρε μαζί του καὶ τὸν ἔφερεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.
37 Ὁ Ἰωακὶμ ἦτο εἴκοσι πέντε ἐτῶν, ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ ἔπραξε τὸ μέγα ἁμάρτημα τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
38 Ἐναντίον αὐτοῦ ἐπῆλθεν ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ καί, ἀφοῦ τὸν ἔδεσε μὲ δεσμὰ χάλκινα, τὸν μετέφερεν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
39 Ὁ Ναβουχοδονόσορ ἐπῆρε καὶ ἄλλα ἱερὰ σκεύη ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τὰ ἔφερε μαζί του εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸν ἰδικόν του ναὸν
40 Τὰ ὅσα ἁμαρτήματα διεπράχθησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα Ἰωακίμ, αἱ βδελυραὶ καὶ ἀσεβεῖς πράξεις του, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.
41 Ἀντὶ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του, ὁ Ἰωακίμ. Αὐτὸς ἔγινε βασιλεύς, ὅταν ἦτο ὀκτὼ ἐτῶν.
42 Ἐβασίλευσεν ἐπὶ τρεῖς μόνον μῆνας καὶ δέκα ἡμέρας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἔπραξε καὶ αὐτὸς τὸ μέγα ἁμάρτημα τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
43 Μετὰ ἕνα ἔτος ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔστειλεν ἀνθρώπους του καὶ μετέφεραν αὐτὸν εἰς τὴν Βαβυλῶνα μαζί μὲ τὰ ὑπόλοιπα ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ.
44 Ἀνέδειξε δὲ βασιλέα τῆς Ἱερουσαλήμ, τὸν Σεδεκίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο τότε ἡλικίας εἴκοσι ἑνὸς ἐτῶν. Αὐτὸς ἐβασίλευσεν ἐπὶ ἕνδεκα ἔτη.
45 Καὶ αὐτὸς διέπραξε τὸ μέγα κακὸν τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ δὲν ἐκινήθη εἰς συναίσθησιν καὶ μετάνοιαν ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, τὰ ὁποῖα λόγια εἶχον ἐξέλθει ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου.
46 Ἂν καὶ εἶχεν ὁρκισθῇ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸν Ναβουχοδονόσορα νὰ μένῃ εἰς αὐτὸν ὑποτεταγμένος, παρέβη τὸν ὅρκον του καὶ ἀπεστάτησε. Τὸ δὲ χειρότερον, ἐσκλήρυνε τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ παρέβη τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
47 Ἀλλὰ καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῶν ἱερέων διέπραξαν πολλὰς ἀσεβείας, περισσοτέρας ἀπὸ ὅλας τὰς βδελυρότητας ὅλων τῶν ἐθνῶν καὶ ἔτσι ἐμόλυναν τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου, τὸν ἅγιον ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ.
48 Ὁ Θεός ὅμως τῶν πατέρων των ἀπέστειλε μὲ τοὺς ἀγγελιοφόρους του νὰ τοὺς ἀνακαλέσῃ εἰς τὴν πίστιν, διότι ἐλυπεῖτο καὶ αὐτοὺς καὶ τὸν ἱερὸν ναόν του.
49 Ἀλλὰ αὐτοὶ ἐνέπαιξαν τοὺς ἀπεσταλμένους του καὶ κάθε φοράν, ποὺ ὁ Κύριος ὠμιλοῦσε πρὸς αὐτοὺς διὰ τῶν προφητῶν του, αὐτοὶ ἐνέπαιζαν τοὺς προφήτας, μέχρις ὅτου ὁ Θεὸς ὠργίσθη ἐναντίον τοῦ ἔθνους των διὰ τὰς ἀσεβείας των καὶ διέταξε νὰ ἔλθουν ἐναντίον των οἱ βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων.
50 Καὶ ἦλθον οἱ Χαλδαῖοι αὐτοὶ καὶ ἐφόνευσαν τοὺς νεαροὺς Ἰσραηλίτας μὲ ρομφαίαν γύρω ἀπὸ τὸν ἱερὸν ναὸν καὶ δὲν ἐλυπήθησαν οὔτε νέον, οὔτε παρθένον, οὔτε γεροντότερον, οὔτε ὥριμον ἄνδρα, ἀλλὰ ὅλους τοὺς παρέδωσαν εἰς τὴν ἀγριότητα τῶν χειρῶν των.
51 Οἱ Χαλδαῖοι ἐπῆραν ὅλα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρά, καὶ τὰς Κιβωτοὺς τοῦ Κυρίου καὶ τοὺς θησαυροὺς ἀπὸ τὰς βασιλικὰς ἀποθήκας. Αὐτὰ δὲ ὅλα τὰ μετέφεραν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
52 Ἐπυρπόλησαν τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, ἐκρήμνισαν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλήμ, τοὺς δὲ πύργους αὐτῆς τοὺς παρέδωσαν εἰς τὴν φωτιάν.
53 Ἐπέφεραν ὁλοκληρωτικὴν καταστροφὴν πάντων. Κατέστρεψαν κάθε τι πολύτιμον καὶ ὡραῖον, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν πόλιν, ὅλους δὲ ὅσοι ἔμειναν τοὺς ἔφεραν μὲ συνοδείαν ρομφαίας εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
54 Οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν πλέον δοῦλοι εἰς τὸν Ναβουχοδονόσορα καὶ εἰς τοὺς διαδόχους αὐτοῦ, μέχρις ὅτου ἐβασίλευσαν οἱ Πέρσαι, διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ ἔτσι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον εἶχεν εἴπει διὰ τοῦ προφήτου Ἱερεμίου.
55 Οἱ Ἰουδαῖοι, εἶπε, θὰ εἶναι αἰχμάλωτοι, ἕως ὅτου ἡ χώρα των συμπληρώσῃ τὸ χρονικὸν διάστημα τῶν παραβάσεων τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου. Θὰ ἐρημωθῇ καὶ θὰ μείνῃ ἀργὴ ἡ χώρα των, ἕως ὅτου συμπληρωθοῦν ἑβδομῆντα ἔτη ἀπὸ τὸ ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας.
1 Μετὰ ταῦτα ὁ εὐσεβὴς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων Ἰωσίας, ποὺ ἐνδιεφερθῆ διὰ τὴν θρησκευτικὴν ἀναγέννησιν τοῦ λαοῦ του, ἑώρτασε τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου του. Συγκεκριμένως ἐθυσίασε τὸν Πασχάλιον ἀμνὸν τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου Ἰουδαϊκοῦ μηνός.
2 Πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτόν, καὶ γενικῶς διὰ τὴν ἀνασύστασιν τῆς λατρείας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ μετὰ τὴν καταπολέμησιν τῆς εἰδωλολατρίας, ἐγκατέστησε τοὺς ἱερεῖς μὲ τὰ εἰδικὰ ἄμφιά των εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ἐπιτελοῦν τὰ ἱερά των ἔργα ἀναλόγως πρὸς τὰ διακονήματά των.
3 Εἶπε δὲ εἰς τοὺς Λευΐτας, ποὺ ἦσαν οἱ ὑπηρέται τοῦ ἱεροῦ ἐν μέσῳ τῶν Ἰσραηλιτῶν, νὰ ἑξαγνισθοῦν πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ὑπηρετοῦν ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Ναόν, τὸν ὁποῖον ἀνήγειρεν ὁ βασιλεὺς Σολομών, ὁ υἱὸς τοῦ Δαβίδ.
4 Τοὺς εἶπεν ἐπίσης καὶ τὰ ἑξῆς: «Ἔργον σας εἰς τὸ ἑξῆς δὲν θὰ εἶναι νὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους σας. Θὰ μένῃ αὐτὴ μονίμως εἰς τὸν τόπον της. Τώρα λοιπὸν νὰ λειτουργῆτε καὶ νὰ διακονῆτε εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν σας, νὰ ἐξυπηρετῆτε τὰς ἀνάγκας τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ ἔθνους τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ ἑτοιμάσετε τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα ἀναλόγως πρὸς τὰς πατριαρχικὰς οἰκογενείας καὶ τὰς φυλάς σας, συμφώνως πρὸς τὴν γραπτὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰσραὴλ Δαβὶδ καὶ πρὸς τὴν μεγαλοπρέπειαν, ποὺ καθώρισε πρὸς τοῦτο ὁ υἱς τού Σολομών.
5 Νὰ σταθῆτε δὲ εἰς τὸν ἅγιον τόπον τῆς λατρείας ἀναλόγως πρὸς τὰς πατριαρχικὰς διαιρέσεις τῆς φυλῆς σας, τῆς φυλῆς τῶν Λευιτῶν, οἱ ὁποῖοι στέκεσθε ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς σας Ἰσμαηλίτας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
6 Νὰ θυσιάσετε δὲ τὸν Πασχάλιον ἀμνὸν συμφώνως πρὸς τὸ καθωρισμένον τυπικὸν τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Νὰ ἑτοιμάσετε ἐπίσης καὶ τὰς θυσίας διὰ τοὺς ἀδελφούς σας Ἰσμαηλίτας καὶ νὰ ἑορτάσετε τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα ἐπὶ τῇ βάσει τῆς ἐντολῆς τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐδόθη εἰς τὸν Μωϋσῆν».
7 Ἐδώρησε δὲ ὁ Ἰωσίας εἰς τὸν λαόν, ποὺ παρευρέθη ἐκεῖ, τριάντα χιλιάδες ἀρνιὰ καὶ κατσίκια καὶ τρεῖς χιλιάδες μοσχάρια. Ὅλα αὐτὰ ἐδόθησαν εἰς τὸν λαὸν καὶ εἰς τοὺς ἱερεῖς καὶ Λευΐτας κατόπιν ἐντολῆς τοῦ βασιλέως ἀπὸ τὴν βασιλικὴν περιουσίαν διὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα.
8 Ἐπρόσφεραν δὲ καὶ οἱ ἀξιωματοῦχοι τοῦ Ναοῦ Χελκίας καὶ Ζαχαρίας καὶ Ἡσκῆλος εἰς τοὺς ἱερεῖς διὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα δύο χιλιάδες ἑξακόσια πρόβατα καὶ τριακόσια μοσχάρια.
9 Οἱ δὲ χιλίαρχοι, οἱ ἄρχοντες δηλαδὴ ποὺ ἦσαν καθένας των ἐπὶ κεφαλῆς χιλίων Ἰουδαίων, καὶ συγκεκριμένως ὁ Ἰεχονίας, ὁ Σαμαίας καὶ ὁ ἀδελφός του Ναθαναὴλ καὶ ὁ Ἀσαβίας, ὁ Ὀχιῆλος καὶ ὁ Ἰωράμ, ἐπρόσφεραν εἰς τοὺς Λευΐτας διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα πέντε χιλιάδες πρόβατα καὶ ἑπτακόσια μοσχάρια.
10 Ἔγιναν δὲ τὰ ἑξῆς διὰ τὴν ἑορτὴν τὸν Πάσχα: Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται εὐπρεπισμένοι μὲ τὰς ἱερατικὰς στολάς των καὶ μὲ τὰ ἄζυμα ψωμιὰ εἰς τὰ χέρια των, ἀναλόγως πρὸς τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τὰς πατριαρχικὰς διαιρέσεις των, ἐστάθηκαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν λαὸν διὰ νὰ προσφέρουν τὴν θυσίαν εἰς τὸν Κύριον, συμφώνως πρὸς αὐτὰ ποὺ εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, ποὺ ἐδόθη διὰ τοῦ Μωϋσέως. Μὲ αὐτὴν τὴν ἑτοιμασίαν ἔκαμαν τὴν θυσίαν καὶ ἔτσι ἐπέρασεν ὅλον τὸ πρωϊνόν.
11 Ἐν συνεχείᾳ ἔψησαν εἰς τὴν φωτιὰν τὸν Πασχάλιον ἀμνόν, ὅπως ὥριζεν ὁ Νόμος τοῦ Κυρίου, τὰ δὲ τμήματα ἀπὸ τὰ σφακτὰ τὰ ἔβρασαν εἰς χάλκινα δοχεῖα καὶ καζάνια μὲ εὐώδη θυμιάματα καὶ τὰ ἐπρόσφεραν εἰς ὅλον τὸν λαόν.
12 Ἔπειτα δὲ ἀπὸ τὰς θυσίας ποὺ ἔκαμαν, ἐτοίμασαν τὸ Πασχαλινὸν γεῦμα διὰ τοὺς ἑαυτούς των καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς των, τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών.
13 Ἐτοίμασαν δὲ τὸν Πασχάλιον ἀμνὸν οἱ Λευῖται διὰ τοὺς ἑαυτούς των καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀδελφούς των, ποὺ ἦσαν ἀπόγονοι τοῦ Ἀαρών, διότι οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἀπησχολημένοι καὶ ἐπρόσφεραν τὰ λίπη τῶν σφακτῶν, διὰ νὰ καοῦν εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων μέχρις ἀργὰ τὴν νύκτα.
14 Ἦσαν δὲ παρόντες εἰς τὰς θέσεις των καὶ κατὰ τάξιν καὶ οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, οἱ ἱεροψάλται, συμφώνως πρὸς τὸν κανονισμὸν ποὺ ὥρισεν ὁ Δαβίδ, καὶ ὁ Ἀσάφ, καὶ ὁ Ζαχαρίας, καθὼς καὶ ὁ Ἐδδινοῦς, ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ βασιλέως.
15 Ἐστέκοντο ἐπίσης εἰς τὰς θέσεις των εἰς κάθε πύλην καὶ οἱ θυρωροί. Δὲν ὑπῆρχε περίπτωσις νὰ παραβῇ κάποιος τὸν κανονισμὸν καὶ νὰ ἀπουσιάσῃ ἀπὸ τὴν θέσιν του, διότι οἱ ἀδελφοί των, οἱ Λευῖται, εἶχαν φροντίσει διὰ τὸν καθένα νὰ μὴ τοῦ λείπῃ τίποτε.
16 Ἔτσι ὠλοκληρώθηκαν ὅλαι αἱ ἑτοιμασίαι καὶ ἔγιναν ὅλα τὰ σχετικὰ μὲ τὴν θυσίαν πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὥστε νὰ ἐορτασθῇ τὸ Πάσχα καὶ νὰ προσφερθοῦν αἱ θυσίαι εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου συμφώνως πρὸς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
17 Ἑώρτασαν δὲ οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἦσαν ἐκεῖ κατὰ τὸ διάστημα ἐκεῖνο, τὸ Πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
18 Τόσον δὲ λαμπρὸς ἐορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἔγινε μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἄλλην φοράν, ἀπὸ τότε ποὺ ἐζοῦσε ὁ Προφήτης Σαμουήλ.
19 Ὅλοι οἰ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ἑώρτασαν ποτὲ τέτοιο Πάσχα, σὰν αὐτὸ ποὺ ἑώρτασεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας μὲ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευΐτας καὶ τοὺς Ἰουδαίους καὶ μὲ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας, ποὺ εὐρέθησαν νὰ κατοικοῦν τότε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
20 Τὸ λαμπρὸν αὐτὸ Πάσχα ἑωρτάσθη κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου.
21 Τὰ δὲ ἔργα τοῦ Ἰωσίου εὐωδώθηκαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου του, διότι ἡ καρδιά του ἦταν γεμάτη μὲ εὐσέβειαν.
22 Ὅ,τι δὲ σχετίζεται μὲ τὴν ζωὴν τοῦ Ἰωσίου, ἔχει γραφῆ εἰς τὴν ἱστορίαν τῶν προηγουμένων χρόνων, ποὺ περιέχεται εἰς τὰ βιβλία Βασιλειῶν καὶ Παραλειπομένων. Ἐκεῖ γίνεται λόγος καὶ δι’ αὐτοὺς ποὺ ἁμαρτησαν καὶ ἀσέβησαν εἰς τὸν Κύριον περισσότερον ἀπὸ κάθε ἄλλο ἔθνος καὶ βασίλειον καὶ πῶς Τὸν ἐλύπησαν μὲ τὰς συνειδητὰς παραβάσεις των. Φαίνεται ἐπίσης εἰς τὴν ἱστορίαν αὐτὴν καὶ πῶς ἐβγῆκαν ἀληθινὰ καὶ ἐφαρμόσθηκαν τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, τὰ σχετικὰ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας.
23 Ἔπειτα δὲ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου συνέβη νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ ἀρχίσῃ πόλεμον ὁ Φαραώ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, εἰς τὴν περιοχὴν Χαρκαμύς, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Καὶ ἐβγῆκε τότε, μαζὶ μὲ ἄλλους, νὰ τὸν ἀντιμετωπίσῃ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας μὲ τὸν στρατὸν του.
24 Ἔστειλε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεὺς τῆς Αἴγυπτον πρέσβεις καὶ τοῦ εἶπε: «Ποιὰ διαφορὰ ὑπάρχει μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ, βασιλιᾶ τῆς Ἰουδαίας;
25 Δὲν ἔχω ἀποσταλῆ ἐναντίον σου ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ Θεόν. Ὅπως βλέπεις, τὸ μέτωπον τοῦ πολέμου μου εὑρίσκεται εἰς τὸν Εὐφράτην. Ὁ δὲ Κύριος εἶναι τώρα μαζί μου καὶ Αὐτὸς εἶναι Ἐκεῖνος, ποὺ μὲ παρακινεῖ νὰ σπεύσω εἰς αὐτὸν τὸν πόλεμον. Φύγε λοιπὸν ἀπὸ ἐδῶ καὶ μὴ ἐναντιώνεσαι εἰς τὸ θέλημα καὶ τὰ σχέδια τοῦ Κυρίου».
26 Ὁ Ἰωσίας ὅμως δὲν ἐδέχθη νὰ ἐπιστρέψῃ πίσω μὲ τὸ ἅρμα του, χωρὶς νὰ πολεμήσῃ, ἀλλ’ ἄρχισε τὸν πόλεμον ἐναντίον τοῦ Φαραὼ καὶ δὲν ἐπρόσεξεν εἰς τὰ σχετικὰ λόγια τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου, ποὺ ὠμιλοῦσε ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου.
27 Ἀντὶ λοιπὸν νὰ φύγῃ, διέταξε τὰ στρατεύματά του νὰ πολεμήσουν μὲ τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου εἰς τὴν πεδιάδα Μαγεδδῶ. Καὶ μόλις ἄρχισε ἡ μάχη, ἐπετέθησαν ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἰωσίου οἱ ἀξιωματοῦχοι τοῦ Φαραώ.
28 Ὁ δὲ βασιλεὺς Ἰωσίας, ποὺ ἐπληγώθη εἰς τὴν μάχην, εἶπεν εἰς τοὺς δούλους του: «Ἀπομακρύνατέ με ἀπὸ τὸ πεδίον τῆς μάχης, διότι ἐπληγώθηκα καὶ εἶμαι πολὺ ἄρρωστος». Καὶ ἀμέσως τὸν ἀπεμάκρυναν οἱ δοῦλοι του ἀπὸ τὸν τόπον τῆς πολεμικῆς συρράξεως.
29 Καὶ ἀφοῦ κατέβη ἀπὸ τὸ πολεμικὸν ἅρμα, ἀνέβη εἰς ἄλλο ἅρμα του, ποὺ ἦτο κατάλληλον διὰ ταξίδια καὶ ἀναπαυτικόν. Μόλις ὅμως ἔφθασεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ἀπεβίωσε καὶ ἐτάφη εἰς τὸν πατρικόν του τάφον.
30 Ὅταν δὲ ἔγινε γνωστὸς ὁ θάνατός του, ἐπένθησαν τὸν Ἰωσίαν εἰς ὅλην τὴν Ἰουδαίαν. Ὁ δὲ Προφήτης Ἱερεμίας συνέθεσεν ὕμνον θρηνητικὸν διὰ τὸν Ἰωσίαν καὶ οἱ θρηνωδοὶ μαζὶ μὲ γυναῖκες μοιρολογίστρες τὸν ἐθρηνοῦσαν συνεχῶς ἕως αὐτὴν τὴν ἡμέραν. Ἀπεφασίσθη μάλιστα ἐπισήμως καὶ ὡρίσθη νὰ ψάλλεται αὕτη ἡ θρηνωδία πάντοτε εἰς ὅλον τὸ Ἰσραηλιτικὸν γένος.
31 Αὐτὰ δὲ τὰ περιστατικά, ὅπως καὶ τὰ θρηνώδη ἄσματα, ἔχουν γραφῆ εἰς τὰ βιβλία τῆς ἱστορίας τῶν βασιλέων τῆς Ἰουδαίας. Ἕνα πρὸς ἕνα λεπτομερῶς τὰ γεγονότα τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου, ὅπου φαίνεται ἡ δόξα τουῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ συνετὴ διαγωγή του συμφώνως πρὸς τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου, καὶ αὐτὰ ποὺ ἔκαμε προηγουμένως καὶ αὐτὰ ποὺ ἔγιναν τελευταῖα, ἔχουν καταγραφῆ εἰς τὸ βιβλίον τῆς ἱστορίας τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα.
32 Μετὰ τὸν θάνατον τὸν Ἰωσίου οἱ πρόκριτοι τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ ἔθνους ἐπῆραν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσίου Ἰεχονίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο εἴκοσι τριῶν ἐτῶν, καὶ τὸν ἀνέδειξαν βασιλέα εἰς τὸν θρόνον τὸν πατέρα του Ἰωσίου.
33 Ἐβασίλευσε δὲ ὁ Ἰεχονίας εἰς τὸν Ἰσραὴλ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ μόνον ἐπὶ τρεῖς μῆνας, διότι τὸν ἐξεθρόνισεν ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου καὶ δὲν τὸν ἄφησε νὰ βασιλεύῃ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
34 Ἐπέβαλε δὲ ὁ Αἰγύπτιος βασιλεὺς ὡς φόρον ὑποτελείας εἰς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων ἑκατὸ ἀσημενια τάλαντα καὶ ἕνα τάλαντον χρυσοῦ.
35 Ἀνέδειξε δὲ ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰεχονίου Ἰωακὶμ ὡς βασιλέα τῆς Ἰουδαίας μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλήμ.
36 Ὁ δὲ Ἰωακὶμ συνέλαβε καὶ ἐφυλάκισε τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ, τὸν δὲ ἀδελφόν του, τὸν Ζαράκην, τὸν ἐπῆρε μαζί του καὶ τὸν ἔφερεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
37 Τότε δέ, ποὺ ἔγινε βασιλεὺς τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, ὁ Ἰωακὶμ ἦτο εἴκοσι πέντε ἐτῶν. Ὁ βασιλεὺς αὐτὸς δὲν ὑπελόγισε τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ διέπραξε τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Του καὶ ἔφερεν εἰς τὴν χώραν τὴν εἰδωλολατρίαν.
38 Καὶ ἐνῷ ἦτο βασιλεὺς αὐτός, ἀνέβη εἰς τὸν λόφον Σιὼν καὶ ἐκυρίευσε τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος· καὶ ἀφοῦ ἔδεσε μὲ χάλκινα δεσμὰ τὸν βασιλέα Ἰωακίμ, τὸν ἔσυρε μαζί του εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
39 Ἐπῆρε δὲ ὁ Ναβουχοδονόσορ καὶ ἀπὸ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ἔφερε καὶ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸν ναόν του εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
40 Ὅλη δὲ ἡ ἱστορία τοῦ Ἰωακίμ, ἡ ἀνήθικος δηλαδὴ καὶ ἀσεβὴς ζωή του, ἔχει καταγραφῆ εἰς τὸ βιβλίον τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τῆς Ἰουδαίας.
41 Εἰς δὲ τὸν θρόνον τοῦ Ἰωακὶμ ἀνέβη ὁ υἱός του, ὁ ὁποῖος, ὅταν ἔγινε βασιλεύς, ἦτο ὀκτὼ ἐτῶν καὶ ἐλέγετο ἐπίσης Ἰωακὶμ ἢ Ἰωαχίμ.
42 Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα τρεῖς μῆνας καὶ δέκα ἡμέρας καὶ δὲν ὑπελόγισε τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ ἀσέβησε ἐνώπιόν Του καὶ ἐλάτρευε τὰ εἴδωλα.
43 Ἔπειτα δὲ ἀπὸ ἕνα χρόνον ἔστειλεν ἀνθρώπους του ὁ Ναβουχοδονόσορ καὶ μετέφερε τὸν Ἰωαχὶμ εἰς τὴν Βαβυλῶνα μαζὶ μὲ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
44 Ἀνέδειξε δὲ εἰς τὴν θέσιν του ὡς βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸν Σεδεκίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο τότε εἴκοσι ἑνὸς ἐτῶν καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ἕνδεκα χρόνια.
45 Καὶ αὐτὸς ὅμως ὁ βασιλεὺς ὑπελόγισε τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου. Ἀσέβησε ἐνώπιόν Του καὶ ἐλάτρευε τὰ εἴδωλα, χωρὶς νὰ αἰσθάνεται ἔλεγχον καὶ ἐντροπὴν ἀπὸ τὰ λόγια, ποὺ τοῦ ἔλεγεν ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Κυρίου ὁ προφήτης Ἱερεμίας.
46 Καὶ ἐνῷ ὡρκίσθη εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸν βασιλέα Ναβουχοδονόσορα ὅτι θὰ ἦτο πιστὸς ὑποτελής του, ἐν τούτοις παρέβη τὸν ὅρκον του καὶ ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τοῦ Ναβουχοδονόσορος. Ἐσκλήρυνε δὲ τὸν τράχηλον καὶ τὴν καρδίαν του, ἔστησε δηλαδὴ τὸ ἐγωϊστικόν του θέλημα ὄχι μόνον ἔναντι τοῦ Ναβουχοδονόσορος, ἀλλὰ καὶ ἔναντι τοῦ Θεοῦ, καὶ παρέβη τὸν Νόμον καὶ τὰ προστάγματα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
47 Μαζί του ἀσέβησαν πολὺ καὶ ἐξεπέρασαν ὅλας τὰς ἀνηθικότητας ὅλων τῶν ἐθνῶν καὶ ἐμόλυναν τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, τὸν ἅγιον καὶ ξεχωριστὸν τόπον τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ οἱ προϊστάμενοι τῶν ἱερέων.
48 Καὶ ὁ Θεὸς τῶν πατέρων των, ἐπειδὴ ἐλυπεῖτο καὶ αὐτοὺς καὶ τὸν ἅγιον Ναόν Του, ἀπέστειλεν ἀγγελιαφόρος Του, διὰ νὰ τοὺς καλέσῃ εἰς μετάνοιαν.
49 Αὐτοὶ ὅμως ἐμυκτηρίσαν καὶ ἐνέπαιξαν τὸν ἕνα μετὰ τὸν ἄλλον τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Κυρίου. Καὶ ἐνῷ τοὺς ὠμιλοῦσε Ἐκεῖνος διὰ τῶν Προφητῶν, καὶ κάθε ἡμέραν μάλιστα ποὺ τοὺς ἔλεγεν αὐτὰ ὁ Κύριος, αὐτοὶ περιγελοῦσαν τοὺς προφήτας Του, ἕως ὅτου ὠργίσθη ὁ Κύριος ἐναντίον τοῦ λαοῦ Του διὰ τὰς ἀσεβείας του. Καὶ διέταξε νὰ ἔλθουν καὶ νὰ τοὺς ὑποδουλώσουν οἱ βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων.
50 Καὶ ὅταν ἦλθαν οἱ Χαλδαῖοι, ἐσκότωσαν μὲ ρομφαίαν τοὺς νεαροὺς Ἰσραηλίτας γύρω ἀπὸ τὸν ἅγιον Ναόν των. Καὶ δὲν ἐλυπήθηκαν οὔτε νεαρόν, οὔτε κόρην παρθένον, οὔτε γέροντα, οὔτε ὥριμον ἄνθρωπον, ἀλλὰ τοὺς παρέδωσαν ὅλους εἰς τὰ φονικὰ χέρια των.
51 Ἐπῆραν δὲ καὶ μετέφεραν εἰς τὴν Βαβυλῶνα ὅλα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων, τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρά, καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ κιβώτια τῶν σκευῶν, καθὼς καὶ τὰς φορητὰς ἀποθήκας μὲ τοὺς βασιλικοὺς θησαυρούς.
52 Ἔβαλαν δὲ φωτιὰν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ ἐγκρέμισαν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔκαψαν τοὺς πύργους της.
53 Ὠλοκλήρωσαν δὲ τὴν καταστροφήν, μὲ τὸ νὰ καταστρέψουν κάθε τι σπουδαῖον, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν πόλιν. Ὅλους δέ, ὅσοι ἀπέμειναν ζωντανοί, τοὺς μετέφερεν αἰχμαλώτους ὁ βασιλεὺς τῶν Χαλδαίων μὲ τὴν ἀπειλὴν τῆς ρομφαίας εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
54 Καὶ ἦσαν πλέον οἱ Ἰουδαῖοι δοῦλοι τοῦ Ναβουχοδονόσορος καὶ τῶν υἱῶν του, ἕως ὅτου ἐβασίλευσαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα οἱ Πέρσαι καὶ ἐξεπληρώθη ἔτσι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ποὺ τὸν εἶπε μὲ τὸ στόμα τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου.
55 Εἶχεν εἰπεῖ δηλαδὴ ὁ Προφήτης ὅτι ἡ αἰχμαλωσία τῶν Ἰουδαίων θὰ διαρκέσῃ, μέχρις ὅτου ἰκανοποιηθῇ ἡ γῆ διὰ τὰς παραβάσεις τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου, ποὺ ἔκαμναν ἕως τότε οἱ κάτοικοί της, μὲ τὸ νὰ ἐργάζωνται καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου. Ἔτσι καθ' ὅλον τὸ διάστημα, ποὺ θὰ ἔμενε ἐρήμη, ἀκατοίκητη καὶ ἀκαλλιέργητη ἡ χώρα τῶν Ἰουδαίων, θὰ εἶχε κατὰ κάποιον τρόπον ἀργίαν Σαββάτου ἀντὶ τῶν παλαιῶν παραβάσεων τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου, ποὺ εἶχαν διαπράξει οἱ κάτοικοι της. Καὶ αὐτὸ θὰ διαρκοῦσε ἐπὶ ἑβδομῆντα χρόνια.
Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
1 Καὶ ἤγαγεν Ἰωσίας τὸ πάσχα ἐν Ἱερουσαλὴμ τῷ Κυρίῳ αὐτοῦ καὶ ἔθυσε τὸ πάσχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου
1 Μετὰ τὸν καθαρισμὸν τοῦ ναοῦ ἀπὸ τὸν μολυσμὸν τῆς εἰδωλολατρείας καὶ τὴν ἐπισκευήν του καὶ μετὰ τὴν εὔρεσιν τοῦ βιβλίου τοῦ νόμου, ὁ Ἰωσίας ἑώρτασε τὸ Πάσχα τοῦ Κυρίου του εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐθυσίασε τὸν πασχάλιον ἀμνὸν τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου Ἰουδαϊκοῦ μηνός.
2 στήσας τοὺς ἱερεῖς κατ' ἐφημερίας ἐστολισμένους ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Κυρίου.
2 Ἐγκατέστησε τοὺς ἱερεῖς σύμφωνα μὲ τὰς τάξεις αὐτῶν, στολισμένους μὲ τὰ ἱερατικά των ἄμφια εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Καὶ εἶπε τοῖς Λευίταις, ἱεροδούλοις τοῦ Ἰσραήλ, ἁγιάσαι ἑαυτοὺς τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ θέσει τῆς ἁγίας κιβωτοῦ τοῦ Κυρίου ἐν τῷ οἴκῳ, ᾧ ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν ὁ τοῦ Δαυὶδ ὁ βασιλεύς·
3 Διέταξε τοὺς Λευίτας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ταχθῇ εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ναοῦ ὑπὲρ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, νὰ ἐξαγνισθοῦν σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου καὶ νὰ προσφέρουν τὰς θυσίας ἐκεῖ, ὅπου ὑπάρχει ἡ Κιβωτὸς τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ εἰς τὸν ναόν, τὸν ὁποῖον εἶχεν ἀνοικοδομήσει ὁ Σολομὼν ὁ βασιλεύς, ὁ υἱὸς τοῦ Δαυίδ.
4 οὐκ ἔσται ὑμῖν ἆραι ἐπ' ὤμων αὐτήν· καὶ νῦν λατρεύετε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν καὶ θεραπεύετε τὸ ἔθνος αὐτοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐτοιμάσατε κατὰ τὰς πατριὰς καὶ τὰς φυλὰς ὑμῶν κατὰ τὴν γραφὴν Δαυὶδ βασιλέως Ἰσραὴλ καὶ κατὰ τὴν μεγαλειότητα Σαλωμὼν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.
4 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· «δὲν θὰ ἔχετε πλέον τὴν ὑποχρέωσιν νὰ φέρετε ἐπὶ τῶν ὤμων σας αὐτὴν τὴν Κιβωτόν. Καὶ τώρα προσφέρατε τὰ τῆς λατρείας εἰς Κύριον τὸν Θεόν σας, ἐξυπηρετήσατε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν του καὶ ἐτοιμάσατε τὴν θυσίαν τῶν πασχαλινῶν ἀμνῶν κατὰ τὰς φυλὰς καὶ τὰς οἰκογενείας σας σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Δαυίδ, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν καθορισθεῖσαν μεγαλοπρέπειαν ὑπὸ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, τοῦ Σολομῶντος.
5 Καὶ στάντες ἐν τῷ ἁγίῳ κατὰ τὴν μεριδαρχίαν τὴν πατρικὴν ὑμῶν τῶν Λευιτῶν, τῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν Ἰσραήλ,
5 Σταθῆτε, λοιπόν, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν θέσιν σας σύμφωνα μὲ τὴν διαίρεσιν τῶν πατριαρχικῶν σας οἰκογενειῶν, σεῖς οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἔχετε ἐκλεγῇ ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ ἵστασθε κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς λατρείας ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς σας τοὺς Ἰσραηλίτας.
6 ἐν τάξει θύσατε τὸ πάσχα καὶ τὰς θυσίας ἐτοιμάσατε τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν καὶ ποιήσατε τὸ πάσχα κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ Κυρίου τὸ δοθὲν τῷ Μωυσῇ.
6 Προσφέρατε κατὰ τὴν καθωρισμένην τάξιν τὸν πασχαλινὸν ἀμνὸν καὶ ἐτοιμάσατε τὰ μερίδια τῶν θυσιῶν διὰ τοὺς ἀδελφούς σας καὶ γενικῶς ἑορτάσατε τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἐδόθη εἰς τὸν Μωϋσέα».
7 Καὶ ἐδωρήσατο Ἰωσίας τῷ λαῷ τῷ εὑρεθέντι ἀρνῶν καὶ ἐρίφων τριάκοντα χιλιάδας, μόσχους τρισχιλίους· ταῦτα ἐκ τῶν βασιλικῶν ἐδόθη κατ' ἐπαγγελίαν τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦσι καὶ Λευίταις.
7 Κατόπιν ὁ Ἰωσίας προσέφερε διὰ τὸν παρευρεθέντα κατὰ τὴν ἑορτήν τοῦ Πάσχα ἐκεῖ λαὸν τριάκοντα χιλιάδας ἀμνοὺς καὶ ἐρίφια καὶ τρεῖς χιλιάδας μόσχους. Αὐτὰ ἐδόθησαν κατὰ διαταγὴν τοῦ βασιλέως ἀπὸ τὴν βασιλικὴν περιουσίαν εἰς τὸν λαόν, τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας.
8 Καὶ ἔδωκε Χελκίας καὶ Ζαχαρίας καὶ Ἡσκῆλος οἱ ἐπιστάται τοῦ ἱεροῦ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς πάσχα πρόβατα δισχίλια ἑξακόσια, μόσχους τριακοσίους.
8 Ἐπίσης οἱ προϊστάμενοι τοῦ ναοῦ ὁ Χελκίας, ὁ Ζαχαρίας καὶ ὁ Ἡσκῆλος ἔδωκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς διὰ τὸ Πάσχα δύο χιλιάδας ἑξακόσια πρόβατα καὶ τριακοσίους μόσχους.
9 Καὶ Ἰεχονίας καὶ Σαμαίας καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀδελφὸς καὶ Ἀσαβίας καὶ Ὀχιῆλος καὶ Ἰωρὰμ χιλίαρχοι ἔδωκαν τοῖς Λευίταις εἰς πάσχα πρόβατα πεντακισχίλια, μόσχους ἑπτακοσίους.
9 Ὁ Ἰεχονίας, ὁ Σαμαίας, ὁ Ναθαναὴλ ὁ ἀδελφός, ὁ Ἀσαβίας, ὁ Ὀχιῆλος καὶ ὁ Ἰωράμ, οἱ χιλίαρχοι ἀρχηγοὶ ἔδωκαν εἰς τοὺς Λευίτας διὰ τὸ Πάσχα πέντε χιλιάδες πρόβατα καὶ ἑπτακοσίους μόσχους.
10 Καὶ ταῦτα τὰ γενόμενα· εὐπρεπῶς ἔστησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἔχοντες τὰ ἄζυμα κατὰ τὰς φυλὰς καὶ κατὰ τὰς μεριδαρχίας τῶν πατέρων ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ προσενεγκεῖν τῷ Κυρίῳ κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ Μωυσῆ, καὶ οὕτω τὸ πρωϊνόν.
10 Ὡς ἐξῆς δὲ ἑωρτάσθη τὸ Πάσχα· Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, οἱ ἔχοντες τὰ ἄζυμα, ἐστάθησαν εὐπρεπῶς μὲ τὴν στολήν των κατὰ τὰς φυλὰς καὶ τὰς ὁμάδας τῶν προγόνων των ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ, διὰ νὰ προσφέρουν τὴν θυσίαν σύμφωνα μὲ ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Μωϋσέως. Ἔτσι ἔκαμαν καὶ κατὰ τὴν πρωϊνὴν θυσίαν.
11 Καὶ ὤπτησαν τὸ πάσχα πυρὶ ὡς καθήκει, καὶ τὰς θυσίας ἥψησαν ἐν τοῖς χαλκείοις καὶ λέβησι μετ' εὐωδίας καὶ ἀπήνεγκαν πᾶσι τοῖς ἐκ τοῦ λαοῦ.
11 Ἔψησαν τὸν πασχαλινὸν ἀμνὸν εἰς τὸ πῦρ, ὅπως ὁ νόμος καθώριζε, τὰ δὲ κομμάτια τῶν προσφερομένων θυσιῶν ὑπὸ τὰς εὐωδίας τῶν θυμιαμάτων τὰ ἔβρασαν μέσα εἰς λέβητας καὶ χαλκίνας χύτρας καὶ ἔπειτα τὰ προσέφεραν εἰς ὅλον τὸν λαόν.
12 Μετὰ δὲ ταῦτα ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς τε καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ἀαρών·
12 Κατόπιν ἀπὸ τὰς προσφερθείσας θυσίας ἡτοίμασαν τὸ πασχαλινὸν γεῦμα διὰ τοὺς ἑαυτούς των καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀδελφούς των, οἱ ὁποῖοι κατήγοντο ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἀαρών.
13 οἱ γὰρ ἱερεῖς ἀνέφερον τὰ στέατα ἕως ἀωρίας, καὶ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ἀαρών.
13 Ἡτοίμασαν δὲ οἱ Λευῖται τὸ πασχαλινὸν γεῦμα των διὰ τὸν ἑαυτόν των καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς ἀδελφούς των, ἀπογόνους τῆς οἰκογενείας Ἀαρών, ἐπειδὴ οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἀπησχολημένοι καὶ προσέφερον εἰς θυσίαν τὰ λιπαρὰ μέρη τῶν θυσιῶν μέχρι νυκτός.
14 Καὶ οἱ ἱεροψάλται υἱοὶ Ἀσὰφ ἦσαν ἐπὶ τῆς τάξεως αὐτῶν, κατὰ τὰ ἀπὸ Δαυὶδ τεταγμένα καὶ Ἀσὰφ καὶ Ζαχαρίας καὶ Ἐδδινοῦς ὁ παρὰ τοῦ βασιλέως,
14 Καὶ οἱ ἱεροψάλται, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, ἦσαν εἰς τὰς καθωρισμένας θέσεις των, ὅπως ὁ Δαυὶδ εἶχε διατάξει, καὶ ὁ Ἀσάφ καὶ ὁ Ζαχαρίας καὶ ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ βασιλέως Ἐδδινοῦς.
15 καὶ οἱ θυρωροὶ ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος· οὐκ ἔστι παραβῆναι ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ ἐφημερίαν, οἱ γὰρ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς.
15 Οἱ θυρωροὶ ἐπίσης ἐστέκοντο εἰς κάθε πύλην. Κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἔλειψεν ἀπὸ τὴν θέσιν του, διότι οἱ ἀδελφοί των, οἱ Λευῖται, εἶχον ἑτοιμάσει καὶ δι' αὐτοὺς τὸ πασχαλινὸν γεῦμα.
16 Καὶ συνετελέσθη τὰ τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου ἐν ἐκείνη τῇ ἡμέρᾳ, ἀχθῆναι τὸ πάσχα καὶ προσαχθῆναι τὰς θυσίας ἐπὶ τὸ τοῦ Κυρίου θυσιαστήριον κατὰ τὴν ἐπιταγὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
16 Ἔτσι δὲ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐτελείωσαν κανονικῶς καὶ πλήρως αἱ ὑπηρεσίαι διὰ τὴν θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον. Ἑωρτάσθη τὸ Πάσχα καὶ αἱ θυσίαι εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου προσεφέρθησαν κανονικῶς σύμφωνα μὲ τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
17 Καὶ ἠγάγοσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οἱ εὑρεθέντες ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ τὸ πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἡμέρας ἑπτά.
17 Οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι ἦσαν τότε παρόντες εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
18 Καὶ οὐκ ἤχθη τὸ πάσχα τοιοῦτον ἐν τῷ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν χρόνων Σαμουὴλ τοῦ προφήτου,
18 Τέτοιο Πάσχα, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ προφήτου Σαμουὴλ καὶ ἐντεῦθεν, δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
19 καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἠγάγοσαν πάσχα τοιοῦτον, υἱὸν ἤγαγεν Ἰωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ὁ εὑρεθεὶς ἐν τῇ κατοικήσει αὐτῶν ἐν Ἱερουσαλήμ·
19 Ὁλοι οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ δὲν ἑώρτασαν παρόμοιον Πάσχα, ὡσὰν αὐτὸ ποὺ ἑώρτασεν ὁ Ἰωσίας, οἱ ἱερεῖς, οἱ Λευῖται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ὁποῖοι ἦσαν παρόντες εἰς τὸν τόπον τῆς κατοικίας των, τὴν Ἱερουσαλήμ.
20 ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει βασιλεύοντος Ἰωσίου ἤχθη τὸ πάσχα τοῦτο.
20 Αὐτὸ δὲ τὸ Πάσχα ἑωρτάσθη κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου.
21 Καὶ ὠρθώθη τὰ ἔργα Ἰωσίου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ πλήρει εὐσεβείας.
21 Ἐτσι δὲ εὐωδώθη ὁ Ἰωσίας εἰς τὰ ἔργα του ἐνώπιον τοῦ Κυρίου διὰ τὴν μεγάλην αὐτοῦ εὐσέβειαν, ποὺ ἐγέμιζε τὴν καρδίαν του.
22 Καὶ τὰ κατ' αὐτὸν δὲ ἀναγέγραπται ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, περὶ τῶν ἡμαρτηκότων καὶ ἠσεβηκότων εἰς τὸν Κύριον παρὰ πᾶν ἔθνος καὶ βασιλείαν, καὶ ἃ ἐλύπησαν αὐτὸν ἐν αἰσθήσει, καὶ οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου ἀνέστησαν ἐπὶ Ἰσραήλ.
22 Τὰ κατ' αὐτὸν εἶναι γραμμένα εἰς προγενεστέρους χρόνους, τὸ πῶς δηλαδὴ ἡμάρτησαν οἱ Ἰσραηλῖται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ παρεσύρθησαν εἰ τὴν ἀσέβειαν περισσότερον ἀπὸ ἄλλον λαὸν καὶ βασίλειον, καὶ πῶς ἐλύπησαν τὸν Κύριον παραβαίνοντες μὲ πλήρη συνείδισιν τὸν θεῖον νόμον. Ἀλλὰ καὶ πῶς λόγοι τοῦ Κυρίου, οἱ σχετικοὶ μὲ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ἐπραγματοποιήθησαν.
23 Καὶ μετὰ πᾶσαν τὴν πρᾶξιν τούτην Ἰωσίου συνέβη Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου ἐλθόντα πόλεμον ἐγεῖραι ἐν Χαρκαμὺς ἐπὶ τοῦ Εὐφράτου, καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ Ἰωσίας.
23 Ἔπειτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ὁ Φαραώ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐξεστράτευσε, διὰ νὰ πολεμήσῃ τὴν πόλιν Χαρκαμὺς ἐπὶ τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ. Ὁ Ἰωσίας ἐξῆλθε, διὰ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του.
24 Καὶ διεπέμψατο πρὸς αὐτὸν βασιλεὺς Αἰγύπτου λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί ἐστι, βασιλεῦ τῆς Ἰουδαίας;
24 Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῆς Αἰγύπτου ἔστειλε πρέσβεις πρὸς τὸν Ἰωσίαν καὶ τοῦ εἶπε· «Τί διαφορὰ ὑπάρχει μεταξύ ἐμοῦ καὶ σοῦ, βασιλεῦ τῆς Ἰουδαίας;
25 Οὐχὶ πρὸς σὲ ἐξαπέσταλμαι ὑπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ· ἐπὶ γὰρ τοῦ Εὐφράτου ὁ πόλεμός μου ἐστι καὶ νῦν Κύριος μετ' ἐμοῦ ἐστι. Καὶ Κύριος μετ' ἐμοῦ ἐπισπεύδων ἐστίν· ἀπόστηθι κα μὴ ἐναντιοῦ τῷ Κυρίῳ.
25 Ἐγὼ δὲν ἔχω ἀποσταλῆ ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ Θεὸν ἐναντίον σοῦ, ἀλλὰ ὁ πόλεμός μου γίνεται ἐναντίον τῶν χωρῶν τοῦ Ἐφράτου. Ὁ Κύριος, λοιπόν, εἶναι μαζί μου. Ὁ Κύριος μὲ ὠθεῖ νὰ σπεύσω εἰς τὸν πόλεμον αὐτόν. Ἀπομακρύνσου λοιπὸν καὶ μὴ ἐναντιώνεσαι εἰς τὸν Κύριον».
26 Καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν ἑαυτὸν Ἰωσίας ἐπὶ τὸ ἅρμα αὐτοῦ, ἀλλὰ πολεμεῖν αὐτὸν ἐπεχείρει, οὐ προσέχων ρήμασιν Ἱερεμίου προφήτου ἐκ στόματος Κυρίου·
26 Ὁ Ἰωσίας ὅμως δὲν ἐπέστρεψε μὲ τὸ ἅρμα του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ ἤρχισε νὰ πολεμῇ ἐναντίον τοῦ Φαραὼ τῆς Αἰγύπτου καὶ δὲν ἔδωσε σημασίαν εἰς τὰ λόγια τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, τὰ ὁποῖα ἐξῆλθον ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου.
27 ἀλλὰ συνεστήσατο πρὸς αὐτὸν πόλεμον ἐν τῷ πεδίῳ Μαγεδδώ, καὶ κατέβησαν οἱ ἄρχοντες πρὸς τὸν βασιλέα Ἰωσίαν.
27 Ὁ Ἰωσίας ἀντιθέτως ἔκαμε πόλεμον ἐναντίον τοῦ Φαραὼ εἰς τὴν πεδιάδα Μαγεδδώ. Οἱ ἀρχηγοὶ τοῦ στρατεύματος τοῦ Φαραὼ ἐπετέθησαν ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἰωσία τὸν ὁποῖον καὶ ἐπλήγωσαν βαρέως.
28 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παισὶν ἑαυτοῦ· ἀποστήσατέ με ἀπὸ τῆς μάχης, ἠσθένησα γὰρ λίαν. Καὶ εὐθέως ἀπέστησαν αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀπὸ τῆς παρατάξεως,
28 Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας διέταξε τοὺς δούλους του καὶ τοὺς εἶπε· «ἀπομακρύνατέ με ἀπὸ τὸ πεδίον τῆς μάχης, διότι ἐπληγώθηκα πολὺ βαρειά». Ἀμέσως δὲ οἱ δοῦλοι του τὸν ἀπεμάκρυναν ἀπὸ τὸ πεδίον τῆς μάχης.
29 καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δευτέριον αὐτοῦ· καὶ ἀποκατασταθεὶς εἰς Ἱερουσαλήμ, μετήλλαξε τὸν βίον αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ πατρικῷ τάφῳ.
29 Ἀνέβη εἰς τὸ δεύτερον αὐτοῦ ἅρμα καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου καὶ ἀπέθανε. Ἐνεταφιάσθη εἰς τοὺς τάφους τῶν πατέρων του.
30 Καὶ ἐν ὅλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ ἐπένθησαν τὸν Ἰωσίαν, καὶ ἐθρήνησεν Ἱερεμίας ὁ προφήτης ὑπὲρ Ἰωσίου, καὶ οἱ προκαθήμενοι σὺν γυναιξὶν ἐθρηνοῦσαν αὐτὸν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης· καὶ ἐξεδόθη τοῦτο γίνεσθαι ἀεὶ εἰς ἅπαν τὸ γένος Ἰσραήλ.
30 Εἰς ὁλόκληρον τὴν Ἰουδαίαν ἐπένθησαν τὸν Ἰωσίαν. Ὁ προφήτης Ἱερεμίας συνέθεσε θρηνώδη ᾠδὴν διὰ τὸν Ἰωσίαν. Οἱ δὲ θρηνῳδοὶ μαζί μὲ τὰς θρηνῳδούσας γυναῖκας ἔψαλλον τοὺς θρήνους αὐτοὺς ἕως αὐτὴν τὴν ἡμέραν. Ἐξεδόθη δὲ καὶ σχετικὸν διάταγμα νὰ γίνεται πάντοτε εἰς ὅλον τὸ Ἰσραηλιτικὸν γένος αὐτὴ ἡ θρηνῳδία.
31 Ταῦτα δὲ ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν ἰστορουμένων περὶ τῶν βασιλέων τῆς Ἰουδαίας· καὶ τὸ καθ' ἓν πραχθὲν τῆς πράξεως Ἰωσίου καὶ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, τά τε προπραχθέντα ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὰ νῦν, ἱστόρηται ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν βασιλέων Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα.
31 Αὐταὶ δὲ αἱ θρηνώδεις ᾠδαὶ εἶναι γραμμέναι εἰς τὸ βιβλίον τῆς ἱστορίας τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα. Κάθε μία ἀπὸ τὰς ἐνεργείας τοῦ Ἰωσία καὶ τὰς πράξεις αὐτοῦ, ὅπως καὶ ἡ δόξα του καὶ ἡ σύνεσίς του εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, ὅλα ὅσα ἔχουν γίνει κατὰ τὰ προηγούμενα ἔτη καὶ ὅσα ἔγιναν τελευταῖα, ἀναγράφονται εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα.
32 Καὶ ἀναλαβόντες οἱ ἐκ τοῦ ἔθνους τὸν Ἰεχονίαν υἱὸν Ἰωσίου ἀνέδειξαν βασιλέα ἀντὶ Ἰωσίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ὄντα ἐτῶν εἴκοσι τριῶν.
32 Ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ λαὸς τῆς Ἰουδαίας ἐπῆραν καὶ ἀνέδειξαν βασιλέα τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσίου, τὸν Ἰεχονίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο ἡλικίας εἴκοσι τριῶν ἐτῶν, ἀντὶ τοῦ πατρός του, τοῦ Ἰωσίου.
33 Καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραὴλ καὶ Ἱερουσαλὴμ μῆνας τρεῖς, καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν βασιλεὺς Αἰγύπτου τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐν Ἱερουσαλὴμ
33 Αὐτὸς ἔμεινε βασιλεὺς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τρεῖς μόνον μῆνας. Διότι ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου τὸν ἀπεμάκρυνεν ἀπὸ τὴν βασιλείαν του, ὥστε νὰ μὴ εἶναι πλέον αὐτὸς βασιλεύς.
34 καὶ ἐζημίωσε τὸ ἔθνος ἀργυρίου ταλάντοις ἑκατὸν καὶ χρυσίου ταλάντῳ ἑνί.
34 Ἐπέβαλε δὲ εἰς τὸ Ἰουδαϊκὸν ἔθνος καὶ ἀποζημίωσιν ἰδικήν του, ἑκατὸν ἀργυρᾶ τάλαντα καὶ ἕνα τάλαντον χρυσίου.
35 Καὶ ἀνέδειξε βασιλεὺς Αἰγύπτου βασιλέα Ἰωακὶμ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ.
35 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἀνέδειξε τότε βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰεχονίου, τὸν Ἰωακίμ.
36 Καὶ ἔδησεν Ἰωακὶμ τοὺς μεγιστᾶνας, Ζαράκην δὲ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ συλλαβὼν ἀνήγαγεν ἐξ Αἰγύπτου.
36 Ὁ Ἰωακίμ ἔθεσεν εἰς δεσμὰ τοὺς ἄρχοντας. Τὸν ἀδελφόν του ὅμως τὸν Ζαράκην τὸν ἐπῆρε μαζί του καὶ τὸν ἔφερεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.
37 Ἐτῶν δὲ ἦν εἰκοσιπέντε Ἰωακίμ, ὅτε ἐβασίλευσε τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου.
37 Ὁ Ἰωακὶμ ἦτο εἴκοσι πέντε ἐτῶν, ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ ἔπραξε τὸ μέγα ἁμάρτημα τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
38 Μετ' αὐτὸν δὲ ἀνέβη Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς Βαβυλῶνας καὶ δήσας αὐτὸν ἐν χαλκείῳ δεσμῷ καὶ ἀπήγαγεν εἰς Βαβυλῶνα.
38 Ἐναντίον αὐτοῦ ἐπῆλθεν ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ καί, ἀφοῦ τὸν ἔδεσε μὲ δεσμὰ χάλκινα, τὸν μετέφερεν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
39 Καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν σκευῶν τοῦ Κυρίου λαβὼν Ναβουχοδονόσορ καὶ ἀπενέγκας ἀπηρείσατο ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ ἐν Βαβυλῶνι.
39 Ὁ Ναβουχοδονόσορ ἐπῆρε καὶ ἄλλα ἱερὰ σκεύη ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τὰ ἔφερε μαζί του εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸν ἰδικόν του ναὸν
40 Τὰ δὲ ἰστορηθέντα περὶ αὐτοῦ καὶ ἀκαθαρσίας αὐτοῦ καὶ δυσσεβείας ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν χρόνων τῶν βασιλέων.
40 Τὰ ὅσα ἁμαρτήματα διεπράχθησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα Ἰωακίμ, αἱ βδελυραὶ καὶ ἀσεβεῖς πράξεις του, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.
41 Καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ Ἰωακὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ· ὅτε γὰρ ἀνεδείχθη, ἦν ἐτῶν ὀκτώ.
41 Ἀντὶ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του, ὁ Ἰωακίμ. Αὐτὸς ἔγινε βασιλεύς, ὅταν ἦτο ὀκτὼ ἐτῶν.
42 Βασιλεύει δὲ μῆνας τρεῖς καὶ ἡμέρας δέκα ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἔναντι Κυρίου.
42 Ἐβασίλευσεν ἐπὶ τρεῖς μόνον μῆνας καὶ δέκα ἡμέρας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἔπραξε καὶ αὐτὸς τὸ μέγα ἁμάρτημα τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
43 Καὶ μετ' ἐνιαυτὸν ἀποστείλας Ναβουχοδονόσορ μετήγαγεν αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα ἅμα τοῖς ἱεροῖς σκεύεσι τοῦ Κυρίου
43 Μετὰ ἕνα ἔτος ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔστειλεν ἀνθρώπους του καὶ μετέφεραν αὐτὸν εἰς τὴν Βαβυλῶνα μαζί μὲ τὰ ὑπόλοιπα ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ.
44 καὶ ἀνέδειξε Σεδεκίαν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ ὄντα ἐτῶν εἴκοσιν ἑνός, βασιλεύει δὲ ἔτη ἕνδεκα,
44 Ἀνέδειξε δὲ βασιλέα τῆς Ἱερουσαλήμ, τὸν Σεδεκίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο τότε ἡλικίας εἴκοσι ἑνὸς ἐτῶν. Αὐτὸς ἐβασίλευσεν ἐπὶ ἕνδεκα ἔτη.
45 καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ οὐκ ἐνετράπη ἀπὸ τῶν ρηθέντων λόγων ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου ἐκ στόματος τοῦ Κυρίου.
45 Καὶ αὐτὸς διέπραξε τὸ μέγα κακὸν τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ δὲν ἐκινήθη εἰς συναίσθησιν καὶ μετάνοιαν ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, τὰ ὁποῖα λόγια εἶχον ἐξέλθει ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου.
46 Καὶ ὁρκισθεὶς ἀπὸ τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορ τῷ ὀνόματι Κυρίου, ἐπιορκήσας ἀπέστη· καὶ σκληρύνας αὐτοῦ τὸν τράχηλον καὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ παρέβη τὰ νόμιμα Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ.
46 Ἂν καὶ εἶχεν ὁρκισθῇ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸν Ναβουχοδονόσορα νὰ μένῃ εἰς αὐτὸν ὑποτεταγμένος, παρέβη τὸν ὅρκον του καὶ ἀπεστάτησε. Τὸ δὲ χειρότερον, ἐσκλήρυνε τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ παρέβη τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
47 Καὶ οἱ ἡγούμενοι δὲ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἱερέων πολλὰ ἠσέβησαν καὶ ὑπὲρ πάσας τὰς ἀκαθαρσίας πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ ἐμίαναν τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου τὸ ἁγιαζόμενον ἐν Ἱερουσαλήμ.
47 Ἀλλὰ καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῶν ἱερέων διέπραξαν πολλὰς ἀσεβείας, περισσοτέρας ἀπὸ ὅλας τὰς βδελυρότητας ὅλων τῶν ἐθνῶν καὶ ἔτσι ἐμόλυναν τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου, τὸν ἅγιον ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ.
48 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Θεός τῶν πατέρων αὐτῶν διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ μετακαλέσαι αὐτούς, καθότι ἐφείδετο αὐτῶν καὶ τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ.
48 Ὁ Θεός ὅμως τῶν πατέρων των ἀπέστειλε μὲ τοὺς ἀγγελιοφόρους του νὰ τοὺς ἀνακαλέσῃ εἰς τὴν πίστιν, διότι ἐλυπεῖτο καὶ αὐτοὺς καὶ τὸν ἱερὸν ναόν του.
49 Αὐτοὶ δὲ ἐμυκτήρισαν ἐν τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ καὶ ᾗ ἡμέρᾳ ἐλάλησε Κύριος ἦσαν ἐκπαίζοντες τοὺς προφήτας αὐτοῦ, ἕως οὗ θυμωθέντα αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ διὰ τὰ δυσσεβήματα προστάξαι ἀναβιβάσαι ἐπ' αὐτοὺς τοὺς βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων.
49 Ἀλλὰ αὐτοὶ ἐνέπαιξαν τοὺς ἀπεσταλμένους του καὶ κάθε φοράν, ποὺ ὁ Κύριος ὠμιλοῦσε πρὸς αὐτοὺς διὰ τῶν προφητῶν του, αὐτοὶ ἐνέπαιζαν τοὺς προφήτας, μέχρις ὅτου ὁ Θεὸς ὠργίσθη ἐναντίον τοῦ ἔθνους των διὰ τὰς ἀσεβείας των καὶ διέταξε νὰ ἔλθουν ἐναντίον των οἱ βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων.
50 Οὗτοι ἀπέκτειναν τοὺς νεανίσκους αὐτῶν ἐν ρομφαίᾳ περικύκλῳ τοῦ ἁγίου αὐτῶν ἱεροῦ καὶ οὐκ ἐφείσαντο νεανίσκου καὶ παρθένου καὶ πρεσβύτου καὶ νεωτέρου, ἀλλὰ πάντας παρέδωκαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν.
50 Καὶ ἦλθον οἱ Χαλδαῖοι αὐτοὶ καὶ ἐφόνευσαν τοὺς νεαροὺς Ἰσραηλίτας μὲ ρομφαίαν γύρω ἀπὸ τὸν ἱερὸν ναὸν καὶ δὲν ἐλυπήθησαν οὔτε νέον, οὔτε παρθένον, οὔτε γεροντότερον, οὔτε ὥριμον ἄνδρα, ἀλλὰ ὅλους τοὺς παρέδωσαν εἰς τὴν ἀγριότητα τῶν χειρῶν των.
51 Καὶ πάντα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρὰ καὶ τὰς κιβωτοὺς τοῦ Κυρίου καὶ τὰς βασιλικὰς ἀποθήκας ἀναλαβόντες ἀπήνεγκαν εἰς Βαβυλῶνα.
51 Οἱ Χαλδαῖοι ἐπῆραν ὅλα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρά, καὶ τὰς Κιβωτοὺς τοῦ Κυρίου καὶ τοὺς θησαυροὺς ἀπὸ τὰς βασιλικὰς ἀποθήκας. Αὐτὰ δὲ ὅλα τὰ μετέφεραν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
52 Καὶ ἐνεπύρισαν τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου καὶ ἔλυσαν τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς πύργους αὐτῆς ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ
52 Ἐπυρπόλησαν τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, ἐκρήμνισαν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλήμ, τοὺς δὲ πύργους αὐτῆς τοὺς παρέδωσαν εἰς τὴν φωτιάν.
53 καὶ συνετέλεσαν πάντα τὰ ἔνδοξα αὐτῆς ἀχρειῶσαι, καὶ τοὺς ἐπιλοίπους ἀπήγαγε μετὰ ρομφαίας εἰς Βαβυλῶνα.
53 Ἐπέφεραν ὁλοκληρωτικὴν καταστροφὴν πάντων. Κατέστρεψαν κάθε τι πολύτιμον καὶ ὡραῖον, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν πόλιν, ὅλους δὲ ὅσοι ἔμειναν τοὺς ἔφεραν μὲ συνοδείαν ρομφαίας εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
54 Καὶ ἦσαν παῖδες αὐτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ μέχρι τοῦ βασιλεῦσαι Πέρσας εἰς ἀναπλήρωσιν ρήματος τοῦ Κυρίου ἐν στόματι Ἱερεμίου·
54 Οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν πλέον δοῦλοι εἰς τὸν Ναβουχοδονόσορα καὶ εἰς τοὺς διαδόχους αὐτοῦ, μέχρις ὅτου ἐβασίλευσαν οἱ Πέρσαι, διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ ἔτσι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον εἶχεν εἴπει διὰ τοῦ προφήτου Ἱερεμίου.
55 ἕως τοῦ εὐδοκῆσαι τὴν γῆν τὰ σάββατα αὐτῆς, πάντα τὸν χρόνον τῆς ἐρημώσεως αὐτῆς, σαββατιεῖ εἰς συμπλήρωσιν ἐτῶν ἑβδομήκοντα.
55 Οἱ Ἰουδαῖοι, εἶπε, θὰ εἶναι αἰχμάλωτοι, ἕως ὅτου ἡ χώρα των συμπληρώσῃ τὸ χρονικὸν διάστημα τῶν παραβάσεων τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου. Θὰ ἐρημωθῇ καὶ θὰ μείνῃ ἀργὴ ἡ χώρα των, ἕως ὅτου συμπληρωθοῦν ἑβδομῆντα ἔτη ἀπὸ τὸ ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας.