Τωβίτ

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Βίβλος λόγων Τωβίτ, τοῦ Τωβιήλ, τοῦ Ἀνανιήλ, τοῦ Ἀδουήλ, τοῦ Γαβαήλ, ἐκ τοῦ σπέρματος Ἀσιήλ, ἐκ τῆς φυλῆς Νεφθαλίμ,
2 ὃς ᾐχμαλωτεύθη ἐν ἡμέραις Ἐνεμεσσάρου τοῦ βασιλέως Ἀσσυρίων ἐκ Θίσβης, ἥ ἐστιν ἐκ δεξιῶν Κυδίως τῆς Νεφθαλὶ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ὑπεράνω Ἀσήρ. -Ἐγὼ Τωβὶτ ὁδοῖς ἀληθείας ἐπορευόμην καὶ δικαιοσύνης πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου
3 καὶ ἐλεημοσύνας παλλὰς ἐποίησα τοῖς ἀδελφοῖς μου καὶ τῷ ἔθνει, τοῖς προπορευθεῖσι μετ' ἐμοῦ εἰς χώραν Ἀσσυρίων εἰς Νινευῆ.
4 Καὶ ὅτε ἤμην ἐν τῇ χώρᾳ μου ἐν τῇ γῇ Ἰσραὴλ νεωτέρου μου ὄντος, πᾶσα φυλὴ τοῦ Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου ἀπέστη ἀπὸ τοῦ οἴκου Ἱεροσολύμων, τῆς ἐκλεγείσης ἀπὸ πασῶν τῶν φυλῶν Ἰσραὴλ εἰς τὸ θυσιάζειν πάσας τὰς φυλάς· καὶ ἡγιάσθη ὁ ναὸς τῆς κατασκηνώσεως τοῦ Ὑψίστου καὶ ᾠκοδομήθη εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος.
5 Καὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ αἱ συναποστᾶσαι ἔθυον τῇ Βάαλ τῇ δαμάλει καὶ ὁ οἶκος Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου.
6 Κἀγὼ μόνος ἐπορευόμην πλεονάκις εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν ταῖς ἑορταῖς, καθὼς γέγραπται παντὶ τῷ Ἰσραὴλ ἐν προστάγματι αἰωνίῳ, τὰς ἀπαρχὰς καὶ τὰς δεκάτας τῶν γεννημάτων καὶ τὰς πρωτοκουρίας ἔχων·
7 καὶ ἐδίδουν αὐτὰς τοῖς ἱερεῦσι τοῖς υἱοῖς Ἀαρὼν πρὸς τὸ θυσιαστήριον πάντων τῶν γεννημάτων. Τὴν δεκάτην ἐδίδουν τοῖς υἱοῖς Λευὶ τοῖς θεραπεύουσιν εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ τὴν δευτέραν δεκάτην ἀπεπρατιζόμην καὶ ἐπορευόμην καὶ ἐδαπάνων αὐτὰ ἐν Ἱεροσολύμοις καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν.
8 Καὶ τὴν τρίτην ἐδίδουν οἷς καθήκει, καθὼς ἐνετείλατο Δεββώρα ἡ μήτηρ τοῦ πατρός μου, διότι ὀρφανὸς κατελείφθην ὑπὸ τοῦ πατρός μου.
9 Καὶ ὅτε ἐγενόμην ἀνήρ, ἔλαβον Ἄνναν γυναῖκα ἐκ τοῦ σπέρματος τῆς πατριᾶς ἡμῶν καὶ ἐγέννησα ἐξ αὐτῆς Τωβίαν.
10 Καὶ ὅτε ᾐχμαλωτίσθημεν εἰς Νινευῆ, πάντες οἱ ἀδελφοί μου καὶ οἱ ἐκ τοῦ γένους μου ἤσθιον ἐκ τῶν ἄρτων τῶν ἐθνῶν·
11 ἐγὼ δὲ συνετήρησα τὴν ψυχήν μου μὴ φαγεῖν,
12 καθότι ἐμεμνήμην τοῦ Θεοῦ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ μου.
13 Καὶ ἔδωκεν ὁ Ὕψιστος χάριν καὶ μορφὴν ἐνώπιον Ἐνεμεσσάρου, καὶ ἤμην αὐτοῦ ἀγοραστής·
14 καὶ ἐπορευόμην εἰς τὴν Μηδίαν καὶ παρεθέμην Γαβαήλῳ τῷ ἀδελφῷ Γαβρία ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας ἀργυρίου τάλαντα δέκα.
15 Καὶ ὅτε ἀπέθανεν Ἐνεμεσσάρ, ἐβασίλευσε Σενναχηρὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ, καὶ αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ ἠκαταστάθησαν, καὶ οὐκ ἔτι ἠδυνάσθην πορευθῆναι εἰς τὴν Μηδίαν.
16 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις Ἐνεμεσσάρου ἐλεημοσύνας πολλὰς ἐποίουν τοῖς ἀδελφοῖς μου·
17 τοὺς ἄρτους μου ἐδίδουν τοῖς πεινῶσι καὶ ἱμάτια τοῖς γυμνοῖς, καὶ εἴ τινα ἐκ τοῦ γένους μου ἐθεώρουν τεθνηκότα καὶ ἐρριμμένον ὀπίσω τοῦ τείχους Νινευῆ, ἔθαπτον αὐτόν.
18 Καὶ εἴ τινα ἀπέκτεινε Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεύς, ὅτε ἦλθε φεύγων ἐκ τῆς Ἰουδαίας, ἔθαψα αὐτοὺς κλέπτων· πολλοὺς γὰρ ἀπέκτεινεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ· καὶ ἐζητήθη ὑπὸ τοῦ βασιλέως τὰ σώματα, καὶ οὐχ εὑρέθη.
19 Πορευθεὶς δὲ εἷς τῶν ἐν Νινευῆ, ὑπέδειξε τῷ βασιλεῖ περὶ ἐμοῦ ὅτι θάπτω αὐτούς, καὶ ἐκρύβην· ἐπιγνοὺς δὲ ὅτι ζητοῦμαι ἀποθανεῖν, φοβηθεὶς ἀνεχώρησα.
20 Καὶ διηρπάγη πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ οὐ κατελείφθη μοι οὐδὲν πλὴν Ἄννας τῆς γυναικός μου καὶ Τωβίου τοῦ υἱοῦ μου.
21 Καὶ οὐ διῆλθον ἡμέρας πεντήκοντα, ἕως οὗ ἀπέκτειναν αὐτὸν οἱ δύο υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἔφυγον εἰς τὰ ὅρη Ἀραράθ, καὶ ἐβασίλευσε Σαχερδονὸς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ, καὶ ἔταξεν Ἀχιάχαρον τὸν Ἀναὴλ υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἐκλογιστίαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν διοίκησιν.
22 Καὶ ἠξίωσεν Ἀχιάχαρος περὶ ἐμοῦ, καὶ ἦλθον εἰς Νινευῆ. Ἀχιάχαρος δὲ ἦν ὁ οἰνοχόος καὶ ἐπὶ τοῦ δακτυλίου καὶ διοικητὴς καὶ ἐκλογιστής, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ὁ Σαχερδονὸς ἐκ δευτέρας, ἦν δὲ ἐξάδελφός μου.
1 Βιβλίον περιέχον τὴν ἱστορίαν τοῦ Τωβίτ, υἱοῦ τοῦ Τωβιήλ, υἱοὶ τοῦ Ἀνανιήλ, υἱοῦ τοῦ Ἀδουήλ, υἱοῦ τοῦ Γαβαήλ, ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀσιὴλ καὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Νεφθαλίμ.
2 Αὐτὸς ᾐχμαλωτίσθη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἐνεμεσσάρου, βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων. Κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Θίσβην, ἡ ὁποία εὑρίσκεται δεξιὰ τῆς Κάδης, τῆς φυλῆς τοῦ Νεφθαλὶμ εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἀσήρ.- Ἐγὼ ὁ Τωβὶτ ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου ἐπορευόμην τοῦ Κυρίου τὰς ὁδοὺς τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης.
3 Ἐκανα πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς τοὺς ὁμογενεῖς μου καὶ εἰς ὅλον τὸ ἔθνος μου, ποὺ εἶχαν ὁδηγηθῆ μαζί μου αἰχμάλωτοι εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων εἰς τὴν πρωτεύουσάν των, τὴν Νινευῆ.
4 Ὅταν νεώτερος ἀκόμη εὑρισκόμην εἰς τὴν χώραν μου, εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, ὅλη ἡ φυλὴ τοῦ Νεφθαλίμ, φυλὴ τοῦ πατρός μου, εἶχεν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν ναὸν καὶ ἀπὸ τὴν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία αὐτὴ μόνη εἶχεν ἐκλεγῆ ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ προσφέρουν ἐκεῖ θυσίας ὅλαι αἱ φυλαί. Ἐκεῖ εἶχεν ἁγιασθῆ καὶ καθιερωθῆ ὁ ναός, ὅπου κατεσκήνωσεν ὁ Ὕψιστος· καὶ εἶχεν οἰκοδομηθῇ, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ ὡς ναός του εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.
5 Ὅλαι ὅμως αἱ φυλαί, ποὺ εἶχαν ἀποστατήσει πλέον ἀπὸ τὸν Θεόν, προσέφεραν θυσίας εἰς τὸν Βάαλ εἰς τὸ ἄγαλμα τῆς δαμάλεως. Μεταξὺ δὲ αὐτῶν τῶν φυλῶν, ποὺ ἀπεστάτησαν, ἦτο καὶ ἡ φυλὴ Νεφθαλίμ, τοῦ πατρός μου.
6 Ἐγὼ μόνος ἐπήγαινα εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα πολλὲς φορὲς κατὰ τὰς ἑορτάς, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, αἰώνιον πρόσταγμα δι' ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἐπήγαινα ἐκεῖ καὶ ἔφερα μαζί μου τὰ πρωτογεννήματα, τὰ δέκατα ἀπὸ τὰ προϊόντα μου καὶ τὰ πρῶτα ποκάρια ἀπὸ τὸ κούρευμα τῶν προβάτων μου.
7 Τὰ ἔδιδα εἰς τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία εἰς τὸ θυσιαστήριον, ὅπου προσεφέροντο αἱ θυσίαι ὅλων τῶν προϊόντων. Καὶ τὴν μὲν πρώτην δεκάτην ἀπὸ τὰ προϊόντα μου παρέδιδα εἰς τοὺς Λευίτας, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦσαν εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ. Τὴν δευτέραν δεκάτην ἐπωλοῦσα καὶ ἐπορευόμουν ἀνὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ διέθετα τὸ ἀντίτιμον αὐτῆς διὰ τοὺς πτωχούς, σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ.
8 Ἀλλὰ καὶ τρίτην δεκάτην ἔδιδα εἰς ἐκείνους ποὺ ἔπρεπε, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τῆς Δεββώρας, τῆς μητρὸς τοῦ πατρός μου. Εὑρισκόμην δὲ ἐγὼ ὑπὸ τὴν καθοδήγησίν της, διότι ἔμεινα ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα.
9 Ὅταν ἔγινα ἀνήρ, ἐπῆρα ὡς σύζυγον τὴν Ἄννα, ἡ ὁποία κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλήν μας. Ἐγέννησα δὲ ἐξ αὐτῆς τὸν Τωβίαν.
10 Ὅταν ᾐχμαλωτίσθημεν καὶ ὠδηγήθημεν δοῦλοι εἰς τὴν Νινευῆ, ὅλοι οἱ συγγενεῖς μου καὶ οἱ ἄλλοι τῆς αὐτῆς φυλῆς ἔτρωγαν ἀπὸ τὰς τροφὰς τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν.
11 Ἐγὼ ὅμως συνεκράτησα τὸν ἑαυτόν μου, ὥστε νὰ μὴ φάγω ἀπὸ αὐτάς,
12 διότι εἶχα πάντοτε εἰς τὴν μνήμην μου, μὲ ὅλην μου τὴν ψυχήν, τὸν Θεόν μου.
13 Διὰ τοῦτο ὁ Ὕψιστος ηὐδόκησεν, ὥστε νὰ εὕρω καὶ νὰ ἔχω χάριν καὶ εὐμένειαν ἐνώπιον τοῦ Ἐνεμεσσάρου. Ἔγινα προμηθευτὴς τῆς βασιλικῆς αὐλῆς.
14 Μετέβην δὲ κάποτε εἰς τὴν Μηδίαν καὶ κατέθεσα εἰς τὸν Γαβαῆλον, τὸν συγγενῆ τοῦ Γαβρία, ὁ ὁποῖος ἔμενεν εἰς Ράγους τῆς Μηδίας, δέκα ἀργυρᾶ τάλαντα.
15 Ὅταν ἀπέθανεν ὁ Ἐνεμεσσάρ, ἔγινεν ἀντ' αὐτοῦ βασιλεὺς ὁ υἱός του ὁ Σενναχηρίμ. Ἡ στάσις του ὅμως ἀπέναντι τῶν Ἰσραηλιτῶν δὲν ἦτο πλέον ἀγαθή, διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ δὲν ἠμπόρεσα πλέον νὰ μεταβῶ εἰς τὴν Μηδίαν.
16 Κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Ἐνεμεσσάρου ἔκαμνα πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς τοὺς ἀδελφούς μου, τοὺς συμπατριώτας μου.
17 Ἔδιδα τρόφιμα εἰς τοὺς πεινῶντας καὶ ἐνδύματα εἰς τοὺς γυμνούς. Ἐὰν εὔρισκα κανένα ἀπὸ τὸ Ἰσραηλιτικὸν γένος νεκρόν, ριγμένον πίσω ἀπὸ τὸ τεῖχος τῆς Νινευῆ, τὸν ἔθαπτον.
18 Καὶ ὅσους ἀκόμη ὁ βασιλεὺς Σενναχηρὶμ ἐφόνευε, ὅταν ἔφυγε ἐντροπιασμένος χωρὶς στρατόν, καὶ ἐπέστρεψεν ὠργισμένος ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν, ἐγὼ τοὺς ἔθαπτον κρυφίως. Ὁ βασιλεὺς αὐτὸς εἶχεν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν μὲ μεγάλον θυμὸν καὶ πολλοὺς Ἰουδαίους ἐθανάτωσε. Ἔτσι δὲ τὰ σώματα τῶν φονευομένων ἀνεζητήθησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα, ἀλλὰ δὲν εὑρέθησαν.
19 Ἕνας ὅμως ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς Νινευῆ μὲ ἐφανέρωσε εἰς τὸν βασιλέα ὅτι ἐγὼ ἔθαπτα τοὺς νεκρούς. Διὰ τοῦτο ἐγὼ ἐκρύβην. Ὅταν δὲ ἔμαθα ὅτι μὲ ἀνεζήτουν, διὰ νὰ μὲ θανατώσουν, φοβηθεὶς ἀνεχώρησα ἀπὸ τὴν Νινευῆ.
20 Τότε ἐλεηλατήθησαν ὅλα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ δὲν μοῦ ἔμεινε τίποτε ἄλλο πλὴν τῆς Ἄννης τῆς συζύγου μου καὶ τοῦ Τωβίου τοῦ υἱοῦ μου.
21 Δὲν ἐπέρασαν ὅμως παρὰ πεντήκοντα ἡμέραι καὶ οἱ δύο υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἐφόνευσαν τὸν πατέρα των καὶ ἔφυγαν εἰς τὰ ὅρη Ἀραράθ. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του ὁ Σαχερδονός. Αὐτὸς ἐγκατέστησε τὸν Ἀχιάχαρον, υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου Ἀναήλ, εἰς ὅλην τὴν διαχείρισιν τῶν οἰκονομικῶν τῆς βασιλείας του καὶ εἰς γενικὴν διοίκησιν.
22 Αὐτός, ὁ Ἀχιάχαρος, ἔκαμε διάβημα πρὸς τὸν βασιλέα περὶ ἐμοῦ καὶ ἐπέστρεψα εἰς τὴν Νινευῆ. Ὁ Ἀχιάχαρος ἦτο οἰνοχόος τοῦ βασιλέως, ἔφερεν εἰς τὸ χέρι του τὸ ἐπίσημον δακτυλίδι, ἦτο γενικὸς διοικητὴς καὶ γενικὸς διαχειριστής. Τὸν ἐγκατέστησε δὲ ὁ Σαχερδονὸς εἰς τὰς θέσεις αὐτὰς ὡς δεύτερον μετὰ τὸν ἑαυτόν του. Ὁ Ἀχιάχαρος λοιπὸν αὐτὸς ἦτο ἀνεψιός μου.
1 Τὸ βιβλίον αὐτὸ περιέχει τὴν ἱστορίαν τοῦ Τωβίτ, υἱοῦ τοῦ Τωβιήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀπόγονος τοῦ Ἀνανιήλ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀδουήλ, ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Γαβαὴλ καὶ ἀνῆκεν εἰς τὴν οἰκογένειαν Ἀσιὴλ τῆς φυλῆς Νεφθαλίμ.
2 Ὁ Τωβὶτ συνελήφθη αἰχμάλωτος κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων Ἐνεμεσσάρου καὶ ὠδηγήθη μακριὰ ἀπὸ τὴν πατρίδα του Θίσβην, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὴν Γαλιλαίαν, δεξιὰ τῆς Κυδίως (ἢ Κάδης) τῆς φυλῆς Νεφθαλὶμ καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἀσήρ. Ἐγὼ ὁ Τωβίτ, ποὺ διηγοῦμαι τὴν ἱστορίαν αὐτήν, ἐζοῦσα συμφώνως πρὸς τοὺς θείους νόμους τῆς ἀληθείας καὶ δικαιοσύνης ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου.
3 Εἶχα δὲ κάμει πολλὰς ἐλεημοσύνας πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου καὶ τοὺς συμπατριώτας μου, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὁδηγηθῆ καὶ πρὶν ἀπὸ ἐμὲ καὶ μαζί μου αἰχμάλωτοι εἰς τὴν Νινευῆ, τὴν πρωτεύουσαν τῆς χώρας τῶν Ἀσσυρίων.
4 Ὅταν ἤμουν νεώτερος καὶ εὐρισκόμουν εἰς τὴν Πατρίδα μου, εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ, ὅλη ἡ φυλὴ τοῦ προγόνου μου Νεφθαλὶμ ἀπεσπάσθη ἀπὸ τὸν οἶκον Δαβὶδ καὶ τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία εἶχεν ἐκλεγῆ ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ διὰ νὰ προσφέρουν ἐκεῖ τὰς θυσίας των πρὸς τὸν Θεὸν ὅλαι αἱ φυλαὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ἐξεχωρίσθη εἰδικὸς ἱερὸς τόπος ὡς κατοικία τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ καὶ ἐκτίσθη Ναὸς διὰ τὴν λατρείαν Του εἰς ὅλας τὰς γενεᾶς αἰωνίως.
5 Ὅλαι δὲ αἱ φυλαί, ποὺ ἀπεσπάσθησαν καὶ ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ εἰς τὸν Ναόν Του εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, μαζὶ μὲ τὴν φυλὴν τοῦ προγόνου μου Νεφθαλίμ, ἐπρόσφεραν πλέον τὰς θυσίας των εἰς ἕνα μοσχάρι, ποὺ ἦτο σύμβολον τοῦ θεοῦ Βάαλ.
6 Ἐγὼ ὅμως διεχώρισα τὴν θέσιν μου ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Ἐπήγαινα μόνος πολλὰς φορὰς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κατὰ τὰς τρεῖς ἑορτάς, τοῦ Πάσχα, τῆς ΙΙεντηκοστῆς καὶ τῆς Σκηνοπηγίας, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου ὡς αἰωνία ἐντολὴ διὰ κάθε Ἰσραηλίτην. Ἔφερα μάλιστα μαζί μου κάθε φορὰν καὶ τὰς προσφοράς μου, τὰ πρῶτα δηλαδὴ γενήματά μου, τὰς δεκάτας ἀπὸ τὰ προϊόντα τῶν ἀγρῶν μου καὶ τὸ πρῶτο μαλλὶ ἀπὸ τὸ κούρεμα τῶν προβάτων μου.
7 Καὶ τὰ ἐπρόσφερα ὅλα αὐτὰ εἰς τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών, διὰ τὸ θυσιαστήριον, ὅπου προσεφέροντο ὅλα τὰ προϊόντα. Τὴν πρώτην δεκάτην ἀπὸ τὰ ἀγαθά μου τὴν ἐπρόσφερα εἰς τοὺς Λευΐτας, ποὺ διακονοῦσαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Τὴν δευτέραν δεκάτην τῶν ἀγαθῶν μου τὴν ἐπωλοῦσα, τὰ δὲ χρήματα ποὺ ἔπαιρνα, ἐπήγαινα καὶ τὰ διέθετα εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κάθε χρόνον διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ Ναοῦ.
8 Μίαν ἄλλην, τρίτην δεκάτην τῶν ἀγαθῶν μου, τὴν ἐπρόσφερα εἰς αὐτοὺς ποὺ ἔπρεπεν, εἰς ὅσους δηλαδὴ εἶχαν ἀνάγκην, τοὺς ὀρφανοὺς καὶ τοὺς πτωχούς, ὅπως μοῦ παρήγγειλεν ἡ γιαγιά μου Δεββώρα, ποὺ ἦτο μητέρα τοῦ πατέρα μου. Μοῦ ἔδωσε δὲ αὐτὴ τὴν παραγγελίαν αὐτήν, διότι καὶ ἐγὼ ἤμουν ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἤξευρα ἀπὸ πόνον καὶ μὲ ἐπροστάτευσε τότε ἡ γιαγιά μου.
9 Ὅταν δὲ ἔφθασα εἰς τὴν ἀνδρικὴν ἡλικίαν, ἐπῆρα ὡς σύζυγόν μου τὴν Ἄνναν, μίαν γυναῖκα ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν πατριαρχικήν μας οἰκογένειαν, καὶ ἀπέκτησα μὲ αὐτὴν τὸν Τωβίαν.
10 Ὅταν δὲ μᾶς ἔσυραν αἰχμαλώτους εἰς τὴν Νινευῆ, ὅλοι οἱ ἀδελφοί μου καὶ οἱ ἄλλοι συγγενεῖς μου, ποὺ ἦσαν αἰχμάλωτοι μαζί μου, ἔτρωγαν ἀπὸ τὰς τροφὰς τῶν εἰδωλολατρῶν.
11 Ἐγὼ ὅμως ἐπρόσεχα, συνεκράτησα τὸν ἑαυτόν μου καὶ δὲν ἔτρωγα ἀπὸ αὐτὰς τὰς τροφάς.
12 Δὲν ἔτρωγα, διότι εἶχα διαρκῶς εἰς τὴν μνήμην μου τὸν Θεὸν καὶ τὰς ἐντολάς Του, ποὺ ἀπηγόρευαν αὐτὰς τὰς τροφάς. Ἐφήρμοζα τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς ψυχῆς μου.
13 Καὶ ὁ Ὕψιστος Κύριος ἐπηρέασεν ὑπὲρ ἐμοῦ τὸν ἄρχοντα τῆς Νινευῆ Ἐνεμέσσαρον, ὥστε νὰ μὲ ἐκτιμήσῃ, νὰ μὲ θεωρῇ ἰδικόν του ἄνθρωπον καὶ νὰ μοῦ ἀναθέσῃ νὰ ἀγοράζω ἐγὼ ὅ,τι ἐχρειάζετο αὐτὸς καὶ τὸ ἀνάκτορόν του.
14 Ἐπήγαινα λοιπὸν δι’ ἀγορὰς καὶ εἰς τὴν Μηδίαν. Κάποτε δέ, ποὺ ἤμουν εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας, ἄφησα πρὸς φύλαξιν εἰς τὸν Γαβαῆλον, τὸν ἀδελφὸν τοῦ Γαβρία ποὺ ἔμενεν ἐκεῖ, δέκα ἀσημένια τάλαντα.
15 Ὅταν ὅμως ἀπέθανεν ὁ Ἐνεμεσσὰρ καὶ τὸν διεδέχθη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱὸς τοῦ Σενναχηρίμ, ἐπεκράτησεν ἄλλη κατάστασις λόγῳ τῆς διαφορετικῆς συμπεριφορᾶς τοῦ νέου βασιλέως ἔναντι τῶν Ἰουδαίων. Ἔκλεισε πλέον δι’ ἐμὲ ὁ δρόμος πρὸς τὴν Μηδίαν καὶ δὲν ἠμπόρεσα νὰ ὑπάγω ἄλλην φορὰν εἰς τὴν χώραν αὐτήν.
16 Καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν δέ, ποὺ ἐβασίλευεν ὁ Ἐνεμέσσαρος, ἔκαμνα πολλὰς ἐλεημοσύνας πρὸς τοὺς συμπατριώτας μου.
17 Ἔδινα τὸ ψωμί μου εἰς ὅσους ἐπεινοῦσαν καὶ ἐνδύματα εἰς τοὺς γυμνούς. Καὶ ἐὰν εὔρισκα κάποιον ἀπὸ τοὺς συμπατριώτας μου νεκρὸν καὶ πεταμένον πίσω ἀπὸ τὸ τεῖχος τῆς Νινευῆ, τὸν ἔθαβα, διὰ νὰ μὴ τὸν φάγουν τὰ ὄρνεα καὶ τὰ σκυλιά.
18 Ὅσους δὲ συμπατριώτας μου ἐσκότωσεν ὁ βασιλεὺς Σενναχηρίμ, ὅταν ἐπέστρεψεν ὠργισμένος καὶ ἐντροπιασμένος λόγῳ τῆς συντριβῆς τῆς δυνάμεώς του κατὰ τὴν ἐκστρατείαν του ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας, τοὺς ἔθαψα κρυφὰ καὶ μὲ προφυλάξεις σὰν κλέπτῃς διὰ νὰ μὴ γίνω ἀντιληπτός. Ἐσκότωσε δὲ ἐπάνω εἰς τὸν θυμόν του πολλοὺς Ἰουδαίους. Καὶ ἀνεζήτησαν κατόπιν τὰ πτώματά των κατ’ ἐντολὴν τοῦ βασιλέως, ἀλλὰ δὲν τὰ εὑρῆκαν.
19 Τότε ἕνας ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς Νινευῆ ἐπῆγε καὶ μὲ κατέδωσεν εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν ὅτι τοὺς ἔθαβα ἐγώ. Κατόπιν τούτου ἐκρύφθηκα διὰ νὰ μὴ συλληφθῶ. Καὶ ὅταν ἔμαθα ὅτι μὲ καταζητοῦν διὰ νὰ μὲ θανατώσουν, ἐπειδὴ ἐφοβήθηκα, ἔφυγα ἀπὸ τὴν Νινευῆ.
20 Ἅρπαξαν δὲ τότε ὅλα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ δὲν μοῦ ἀπέμεινε πλέον τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γυναῖκα μου Ἄνναν καὶ τὸν υἱόν μου Τωβίαν.
21 Πρὶν συμπληρωθοῦν ὅμως πενῆντα ἡμέραι, ἀπὸ τότε ποὺ ἔφυγα ἀπὸ τὴν Νινευῆ, τὰ δύο παιδιὰ τοῦ Σενναχηρὶμ ἐσκότωσαν τὸν βασιλέα πατέρα των καὶ κατέφυγαν εἰς τὰ βουνὰ Ἀραράθ. Καὶ ἀντ’ αὐτοῦ κατέλαβε τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱὸς τοῦ Σαχερδονός. Ὁ δὲ νέος βασιλεὺς ὥρισε τὸν Ἀχιάχαρον, τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου Ἀναήλ, ὡς γενικὸν διευθυντὴν ὅλων τῶν οἰκονομικῶν καὶ ὅλων τῶν διοικητικῶν ὑποθέσεων τῆς βασιλείας του.
22 Ἐμεσολάβησε λοιπὸν τότε ὑπὲρ ἑμοῦ ὁ Ἀχιάχαρος καὶ ἐπέστρεψα πάλιν εἰς τὴν Νινευῆ. Ὁ δὲ Ἀχιάχαρος ἦτο τόσον ἔμπιστος εἰς τὸν βασιλέα, ὥστε αὐτὸς τοῦ ἐπρόσφερε τὸ κρασί ποὺ ἔπινεν. Ἐφοροῦσε μάλιστα εἰς τὸν δάκτυλόν του καὶ τὸ βασιλικὸ δακτυλίδι μὲ τὸ ὁποῖον ἐσφραγίζοντο τὰ ἐπίσημα ἔγγραφα, καὶ ἦτο γενικὸς ὑπεύθυνος τῶν διοικητικῶν καὶ οἰκονομικῶν ὑποθέσεων τοῦ κράτους. Ὁ βασιλεὺς Σαχερδονὸς τὸν ἀνέδειξε δεύτερον ἄρχοντα τῆς βασιλείας του μετὰ ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του. Καὶ αὐτὸς ἦτο ἀνεψιός μου
Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
1 Βίβλος λόγων Τωβίτ, τοῦ Τωβιήλ, τοῦ Ἀνανιήλ, τοῦ Ἀδουήλ, τοῦ Γαβαήλ, ἐκ τοῦ σπέρματος Ἀσιήλ, ἐκ τῆς φυλῆς Νεφθαλίμ,
1 Βιβλίον περιέχον τὴν ἱστορίαν τοῦ Τωβίτ, υἱοῦ τοῦ Τωβιήλ, υἱοὶ τοῦ Ἀνανιήλ, υἱοῦ τοῦ Ἀδουήλ, υἱοῦ τοῦ Γαβαήλ, ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀσιὴλ καὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Νεφθαλίμ.
2 ὃς ᾐχμαλωτεύθη ἐν ἡμέραις Ἐνεμεσσάρου τοῦ βασιλέως Ἀσσυρίων ἐκ Θίσβης, ἥ ἐστιν ἐκ δεξιῶν Κυδίως τῆς Νεφθαλὶ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ὑπεράνω Ἀσήρ. -Ἐγὼ Τωβὶτ ὁδοῖς ἀληθείας ἐπορευόμην καὶ δικαιοσύνης πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου
2 Αὐτὸς ᾐχμαλωτίσθη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἐνεμεσσάρου, βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων. Κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Θίσβην, ἡ ὁποία εὑρίσκεται δεξιὰ τῆς Κάδης, τῆς φυλῆς τοῦ Νεφθαλὶμ εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἀσήρ.- Ἐγὼ ὁ Τωβὶτ ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου ἐπορευόμην τοῦ Κυρίου τὰς ὁδοὺς τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης.
3 καὶ ἐλεημοσύνας παλλὰς ἐποίησα τοῖς ἀδελφοῖς μου καὶ τῷ ἔθνει, τοῖς προπορευθεῖσι μετ' ἐμοῦ εἰς χώραν Ἀσσυρίων εἰς Νινευῆ.
3 Ἐκανα πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς τοὺς ὁμογενεῖς μου καὶ εἰς ὅλον τὸ ἔθνος μου, ποὺ εἶχαν ὁδηγηθῆ μαζί μου αἰχμάλωτοι εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων εἰς τὴν πρωτεύουσάν των, τὴν Νινευῆ.
4 Καὶ ὅτε ἤμην ἐν τῇ χώρᾳ μου ἐν τῇ γῇ Ἰσραὴλ νεωτέρου μου ὄντος, πᾶσα φυλὴ τοῦ Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου ἀπέστη ἀπὸ τοῦ οἴκου Ἱεροσολύμων, τῆς ἐκλεγείσης ἀπὸ πασῶν τῶν φυλῶν Ἰσραὴλ εἰς τὸ θυσιάζειν πάσας τὰς φυλάς· καὶ ἡγιάσθη ὁ ναὸς τῆς κατασκηνώσεως τοῦ Ὑψίστου καὶ ᾠκοδομήθη εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος.
4 Ὅταν νεώτερος ἀκόμη εὑρισκόμην εἰς τὴν χώραν μου, εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, ὅλη ἡ φυλὴ τοῦ Νεφθαλίμ, φυλὴ τοῦ πατρός μου, εἶχεν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν ναὸν καὶ ἀπὸ τὴν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία αὐτὴ μόνη εἶχεν ἐκλεγῆ ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ προσφέρουν ἐκεῖ θυσίας ὅλαι αἱ φυλαί. Ἐκεῖ εἶχεν ἁγιασθῆ καὶ καθιερωθῆ ὁ ναός, ὅπου κατεσκήνωσεν ὁ Ὕψιστος· καὶ εἶχεν οἰκοδομηθῇ, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ ὡς ναός του εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.
5 Καὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ αἱ συναποστᾶσαι ἔθυον τῇ Βάαλ τῇ δαμάλει καὶ ὁ οἶκος Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου.
5 Ὅλαι ὅμως αἱ φυλαί, ποὺ εἶχαν ἀποστατήσει πλέον ἀπὸ τὸν Θεόν, προσέφεραν θυσίας εἰς τὸν Βάαλ εἰς τὸ ἄγαλμα τῆς δαμάλεως. Μεταξὺ δὲ αὐτῶν τῶν φυλῶν, ποὺ ἀπεστάτησαν, ἦτο καὶ ἡ φυλὴ Νεφθαλίμ, τοῦ πατρός μου.
6 Κἀγὼ μόνος ἐπορευόμην πλεονάκις εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν ταῖς ἑορταῖς, καθὼς γέγραπται παντὶ τῷ Ἰσραὴλ ἐν προστάγματι αἰωνίῳ, τὰς ἀπαρχὰς καὶ τὰς δεκάτας τῶν γεννημάτων καὶ τὰς πρωτοκουρίας ἔχων·
6 Ἐγὼ μόνος ἐπήγαινα εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα πολλὲς φορὲς κατὰ τὰς ἑορτάς, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, αἰώνιον πρόσταγμα δι' ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἐπήγαινα ἐκεῖ καὶ ἔφερα μαζί μου τὰ πρωτογεννήματα, τὰ δέκατα ἀπὸ τὰ προϊόντα μου καὶ τὰ πρῶτα ποκάρια ἀπὸ τὸ κούρευμα τῶν προβάτων μου.
7 καὶ ἐδίδουν αὐτὰς τοῖς ἱερεῦσι τοῖς υἱοῖς Ἀαρὼν πρὸς τὸ θυσιαστήριον πάντων τῶν γεννημάτων. Τὴν δεκάτην ἐδίδουν τοῖς υἱοῖς Λευὶ τοῖς θεραπεύουσιν εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ τὴν δευτέραν δεκάτην ἀπεπρατιζόμην καὶ ἐπορευόμην καὶ ἐδαπάνων αὐτὰ ἐν Ἱεροσολύμοις καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν.
7 Τὰ ἔδιδα εἰς τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία εἰς τὸ θυσιαστήριον, ὅπου προσεφέροντο αἱ θυσίαι ὅλων τῶν προϊόντων. Καὶ τὴν μὲν πρώτην δεκάτην ἀπὸ τὰ προϊόντα μου παρέδιδα εἰς τοὺς Λευίτας, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦσαν εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ. Τὴν δευτέραν δεκάτην ἐπωλοῦσα καὶ ἐπορευόμουν ἀνὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ διέθετα τὸ ἀντίτιμον αὐτῆς διὰ τοὺς πτωχούς, σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ.
8 Καὶ τὴν τρίτην ἐδίδουν οἷς καθήκει, καθὼς ἐνετείλατο Δεββώρα ἡ μήτηρ τοῦ πατρός μου, διότι ὀρφανὸς κατελείφθην ὑπὸ τοῦ πατρός μου.
8 Ἀλλὰ καὶ τρίτην δεκάτην ἔδιδα εἰς ἐκείνους ποὺ ἔπρεπε, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τῆς Δεββώρας, τῆς μητρὸς τοῦ πατρός μου. Εὑρισκόμην δὲ ἐγὼ ὑπὸ τὴν καθοδήγησίν της, διότι ἔμεινα ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα.
9 Καὶ ὅτε ἐγενόμην ἀνήρ, ἔλαβον Ἄνναν γυναῖκα ἐκ τοῦ σπέρματος τῆς πατριᾶς ἡμῶν καὶ ἐγέννησα ἐξ αὐτῆς Τωβίαν.
9 Ὅταν ἔγινα ἀνήρ, ἐπῆρα ὡς σύζυγον τὴν Ἄννα, ἡ ὁποία κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλήν μας. Ἐγέννησα δὲ ἐξ αὐτῆς τὸν Τωβίαν.
10 Καὶ ὅτε ᾐχμαλωτίσθημεν εἰς Νινευῆ, πάντες οἱ ἀδελφοί μου καὶ οἱ ἐκ τοῦ γένους μου ἤσθιον ἐκ τῶν ἄρτων τῶν ἐθνῶν·
10 Ὅταν ᾐχμαλωτίσθημεν καὶ ὠδηγήθημεν δοῦλοι εἰς τὴν Νινευῆ, ὅλοι οἱ συγγενεῖς μου καὶ οἱ ἄλλοι τῆς αὐτῆς φυλῆς ἔτρωγαν ἀπὸ τὰς τροφὰς τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν.
11 ἐγὼ δὲ συνετήρησα τὴν ψυχήν μου μὴ φαγεῖν,
11 Ἐγὼ ὅμως συνεκράτησα τὸν ἑαυτόν μου, ὥστε νὰ μὴ φάγω ἀπὸ αὐτάς,
12 καθότι ἐμεμνήμην τοῦ Θεοῦ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ μου.
12 διότι εἶχα πάντοτε εἰς τὴν μνήμην μου, μὲ ὅλην μου τὴν ψυχήν, τὸν Θεόν μου.
13 Καὶ ἔδωκεν ὁ Ὕψιστος χάριν καὶ μορφὴν ἐνώπιον Ἐνεμεσσάρου, καὶ ἤμην αὐτοῦ ἀγοραστής·
13 Διὰ τοῦτο ὁ Ὕψιστος ηὐδόκησεν, ὥστε νὰ εὕρω καὶ νὰ ἔχω χάριν καὶ εὐμένειαν ἐνώπιον τοῦ Ἐνεμεσσάρου. Ἔγινα προμηθευτὴς τῆς βασιλικῆς αὐλῆς.
14 καὶ ἐπορευόμην εἰς τὴν Μηδίαν καὶ παρεθέμην Γαβαήλῳ τῷ ἀδελφῷ Γαβρία ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας ἀργυρίου τάλαντα δέκα.
14 Μετέβην δὲ κάποτε εἰς τὴν Μηδίαν καὶ κατέθεσα εἰς τὸν Γαβαῆλον, τὸν συγγενῆ τοῦ Γαβρία, ὁ ὁποῖος ἔμενεν εἰς Ράγους τῆς Μηδίας, δέκα ἀργυρᾶ τάλαντα.
15 Καὶ ὅτε ἀπέθανεν Ἐνεμεσσάρ, ἐβασίλευσε Σενναχηρὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ, καὶ αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ ἠκαταστάθησαν, καὶ οὐκ ἔτι ἠδυνάσθην πορευθῆναι εἰς τὴν Μηδίαν.
15 Ὅταν ἀπέθανεν ὁ Ἐνεμεσσάρ, ἔγινεν ἀντ' αὐτοῦ βασιλεὺς ὁ υἱός του ὁ Σενναχηρίμ. Ἡ στάσις του ὅμως ἀπέναντι τῶν Ἰσραηλιτῶν δὲν ἦτο πλέον ἀγαθή, διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ δὲν ἠμπόρεσα πλέον νὰ μεταβῶ εἰς τὴν Μηδίαν.
16 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις Ἐνεμεσσάρου ἐλεημοσύνας πολλὰς ἐποίουν τοῖς ἀδελφοῖς μου·
16 Κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Ἐνεμεσσάρου ἔκαμνα πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς τοὺς ἀδελφούς μου, τοὺς συμπατριώτας μου.
17 τοὺς ἄρτους μου ἐδίδουν τοῖς πεινῶσι καὶ ἱμάτια τοῖς γυμνοῖς, καὶ εἴ τινα ἐκ τοῦ γένους μου ἐθεώρουν τεθνηκότα καὶ ἐρριμμένον ὀπίσω τοῦ τείχους Νινευῆ, ἔθαπτον αὐτόν.
17 Ἔδιδα τρόφιμα εἰς τοὺς πεινῶντας καὶ ἐνδύματα εἰς τοὺς γυμνούς. Ἐὰν εὔρισκα κανένα ἀπὸ τὸ Ἰσραηλιτικὸν γένος νεκρόν, ριγμένον πίσω ἀπὸ τὸ τεῖχος τῆς Νινευῆ, τὸν ἔθαπτον.
18 Καὶ εἴ τινα ἀπέκτεινε Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεύς, ὅτε ἦλθε φεύγων ἐκ τῆς Ἰουδαίας, ἔθαψα αὐτοὺς κλέπτων· πολλοὺς γὰρ ἀπέκτεινεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ· καὶ ἐζητήθη ὑπὸ τοῦ βασιλέως τὰ σώματα, καὶ οὐχ εὑρέθη.
18 Καὶ ὅσους ἀκόμη ὁ βασιλεὺς Σενναχηρὶμ ἐφόνευε, ὅταν ἔφυγε ἐντροπιασμένος χωρὶς στρατόν, καὶ ἐπέστρεψεν ὠργισμένος ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν, ἐγὼ τοὺς ἔθαπτον κρυφίως. Ὁ βασιλεὺς αὐτὸς εἶχεν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν μὲ μεγάλον θυμὸν καὶ πολλοὺς Ἰουδαίους ἐθανάτωσε. Ἔτσι δὲ τὰ σώματα τῶν φονευομένων ἀνεζητήθησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα, ἀλλὰ δὲν εὑρέθησαν.
19 Πορευθεὶς δὲ εἷς τῶν ἐν Νινευῆ, ὑπέδειξε τῷ βασιλεῖ περὶ ἐμοῦ ὅτι θάπτω αὐτούς, καὶ ἐκρύβην· ἐπιγνοὺς δὲ ὅτι ζητοῦμαι ἀποθανεῖν, φοβηθεὶς ἀνεχώρησα.
19 Ἕνας ὅμως ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς Νινευῆ μὲ ἐφανέρωσε εἰς τὸν βασιλέα ὅτι ἐγὼ ἔθαπτα τοὺς νεκρούς. Διὰ τοῦτο ἐγὼ ἐκρύβην. Ὅταν δὲ ἔμαθα ὅτι μὲ ἀνεζήτουν, διὰ νὰ μὲ θανατώσουν, φοβηθεὶς ἀνεχώρησα ἀπὸ τὴν Νινευῆ.
20 Καὶ διηρπάγη πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ οὐ κατελείφθη μοι οὐδὲν πλὴν Ἄννας τῆς γυναικός μου καὶ Τωβίου τοῦ υἱοῦ μου.
20 Τότε ἐλεηλατήθησαν ὅλα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ δὲν μοῦ ἔμεινε τίποτε ἄλλο πλὴν τῆς Ἄννης τῆς συζύγου μου καὶ τοῦ Τωβίου τοῦ υἱοῦ μου.
21 Καὶ οὐ διῆλθον ἡμέρας πεντήκοντα, ἕως οὗ ἀπέκτειναν αὐτὸν οἱ δύο υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἔφυγον εἰς τὰ ὅρη Ἀραράθ, καὶ ἐβασίλευσε Σαχερδονὸς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ, καὶ ἔταξεν Ἀχιάχαρον τὸν Ἀναὴλ υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἐκλογιστίαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν διοίκησιν.
21 Δὲν ἐπέρασαν ὅμως παρὰ πεντήκοντα ἡμέραι καὶ οἱ δύο υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἐφόνευσαν τὸν πατέρα των καὶ ἔφυγαν εἰς τὰ ὅρη Ἀραράθ. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του ὁ Σαχερδονός. Αὐτὸς ἐγκατέστησε τὸν Ἀχιάχαρον, υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου Ἀναήλ, εἰς ὅλην τὴν διαχείρισιν τῶν οἰκονομικῶν τῆς βασιλείας του καὶ εἰς γενικὴν διοίκησιν.
22 Καὶ ἠξίωσεν Ἀχιάχαρος περὶ ἐμοῦ, καὶ ἦλθον εἰς Νινευῆ. Ἀχιάχαρος δὲ ἦν ὁ οἰνοχόος καὶ ἐπὶ τοῦ δακτυλίου καὶ διοικητὴς καὶ ἐκλογιστής, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ὁ Σαχερδονὸς ἐκ δευτέρας, ἦν δὲ ἐξάδελφός μου.
22 Αὐτός, ὁ Ἀχιάχαρος, ἔκαμε διάβημα πρὸς τὸν βασιλέα περὶ ἐμοῦ καὶ ἐπέστρεψα εἰς τὴν Νινευῆ. Ὁ Ἀχιάχαρος ἦτο οἰνοχόος τοῦ βασιλέως, ἔφερεν εἰς τὸ χέρι του τὸ ἐπίσημον δακτυλίδι, ἦτο γενικὸς διοικητὴς καὶ γενικὸς διαχειριστής. Τὸν ἐγκατέστησε δὲ ὁ Σαχερδονὸς εἰς τὰς θέσεις αὐτὰς ὡς δεύτερον μετὰ τὸν ἑαυτόν του. Ὁ Ἀχιάχαρος λοιπὸν αὐτὸς ἦτο ἀνεψιός μου.