Εσθήρ

¹ Ἔτους δευτέρου βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου τοῦ μεγάλου βασιλέως τῇ μιᾷ τοῦ Νισάν, ἐνύπνιον εἶδε Μαρδοχαῖος ὁ τοῦ Ἰαΐρου, τοῦ Σεμεΐου, τοῦ Κισσαίου, ἐκ φυλῆς Βενιαμίν,

¹ β ἄνθρωπος Ἰουδαῖος οἰκῶν ἐν Σούσοις τῇ πόλει, ἄνθρωπος μέγας, θεραπεύων ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως.

¹ γ Ἦν δὲ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας, ἧς ᾐχμαλώτευσε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐξ Ἱερουσαλὴμ μετὰ Ἰεχονίου του βασιλέως τῆς Ἰουδαίας.

¹ δ Καὶ τοῦτο αὐτοῦ τὸ ἐνύπνιον· καὶ ἰδοὺ φωναὶ καὶ θόρυβος, βρονταὶ καὶ σεισμός, τάραχος ἐπὶ τῆς γῆς,

¹ ε καὶ ἰδοὺ δύο δράκοντες μεγάλοι ἕτοιμοι προῆλθον ἀμφότεροι παλαίειν, καὶ ἐγένετο αὐτῶν φωνὴ μεγάλη·

¹ ζ καὶ τῇ φωνῇ αὐτῶν ἡτοιμάσθη πᾶν ἔθνος εἰς πόλεμον, ὥστε πολεμῆσαι δικαίων ἔθνος.

¹ η Καὶ ἰδοὺ ἡμέρα σκότους καὶ γνόφου, θλῖψις καὶ στενοχωρία, κάκωσις καὶ τάραχος μέγας ἐπὶ τῆς γῆς·

¹ θ καὶ ἐταράχθη πᾶν ἔθνος δίκαιον φοβούμενοι τὰ ἑαυτῶν κακὰ καὶ ἡτοιμάσθησαν ἀπολέσθαι καὶ ἐβόησαν πρὸς τὸν Θεόν.

¹ ι Ἀπὸ δὲ τῆς βοῆς αὐτῶν ἐγένετο ὡσανεὶ ἀπὸ μικρᾶς πηγῆς ποταμὸς μέγας, ὕδωρ πολύ·

¹ κ καὶ φῶς καὶ ὁ ἥλιος ἀνέτειλε, καὶ οἱ ταπεινοὶ ὑψώθησαν καὶ κατέφαγον τοὺς ἐνδόξους.

¹ λ Καὶ διεγερθεὶς Μαρδοχαῖος ὁ ἑωρακὼς τὸ ἐνύπνιον τοῦτο καὶ τὶ ὁ Θεός βεβούλευται ποιῆσαι, εἶχεν αὐτὸ ἐν τῇ καρδίᾳ καὶ ἐν παντὶ λόγῳ ἤθελεν ἐπιγνῶναι αὐτὸ ἕως τῆς νυκτός.

¹ μ Καὶ ἡσύχασε Μαρδοχαῖος ἐν τῇ αὐλῇ μετὰ Γαβαθὰ καὶ Θάρα τῶν δύο εὐνούχων τοῦ βασιλέως τῶν φυλασσόντων τὴν αὐλὴν

¹ ν ἤκουσέ τε αὐτῶν τοὺς λογισμοὺς καὶ τὰς μερίμνας αὐτῶν ἐξηρεύνησε καὶ ἔμαθεν, ὅτι ἑτοιμάζουσι τὰς χεῖρας ἐπιβαλεῖν Ἀρταξέρξῃ τῷ βασιλεῖ, καὶ ὑπέδειξε τῷ βασιλεῖ περὶ αὐτῶν.

¹ ξ Καὶ ἐξήτασεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο εὐνούχους, καὶ ὁμολογήσαντες ἀπήχθησαν.

¹ ο Καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τούτους εἰς μνημόσυνον, καὶ Μαρδοχαῖος ἔγραψε περὶ τῶν λόγων τούτων

¹ π καὶ ἐπέταξεν ὁ βασιλεὺς Μαρδοχαίῳ θεραπεύειν ἐν τῇ αὐλῇ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δόματα περὶ τούτων.

¹ ρ Καὶ ἦν Ἀμὰν Ἀμαδάθου Βουγαῖος ἔνδοξος ἐνώπιον τοὺς βασιλέως· καὶ ἐζήτησε κακοποιῆσαι τὸν Μαρδοχαῖον καὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν δύο εὐνούχων τοῦ βασιλέως.

¹ Καὶ ἐγένετο μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἐν ταῖς ἡμέραις Ἀρταξέρξου - οὗτος ὁ Ἀρταξέρξης ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ χωρῶν ἐκράτησεν -

² ἐν αὐταῖς ταῖς ἡμέραις ὅτε ἐθρονίσθη βασιλεὺς Ἀρταξέρξης ἐν Σούσοις τῇ πόλει,

³ ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει βασιλεύοντος αὐτοῦ, δοχὴν ἐποίησε τοῖς φίλοις καὶ τοῖς λοιποῖς ἔθνεσι καὶ τοῖς Περσῶν καὶ Μήδων ἐνδόξοις καὶ τοῖς ἄρχουσι τῶν σατραπῶν.

⁴ Καὶ μετὰ ταῦτα μετὰ τὸ δεῖξαι αὐτοῖς τὸν πλοῦτον τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ τὴν δόξαν τῆς εὐφροσύνης τοῦ πλούτου αὐτοῦ ἐν ἡμέραις ἑκατὸν ὀγδοήκοντα,

⁵ ὅτε δὲ ἀνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ γάμου, ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς πότον τοῖς ἔθνεσι τοῖς εὐρεθεῖσιν εἰς τὴν πόλιν ἐπὶ ἡμέρας ἓξ ἐν αὐλῇ οἴκου τοῦ βασιλέως

⁶ κεκοσμημένῃ βυσσίνοις καὶ καρπασίνοις τεταμένοις ἐπὶ σχοινίοις βυσσίνοις καὶ πορφυροῖς, ἐπὶ κύβοις χρυσοῖς καὶ ἀργυροῖς, ἐπὶ στύλοις παρίνοις καὶ λιθίνοις· κλῖναι χρυσαῖ καὶ ἀργυραῖ ἐπὶ λιθοστρώτου σμαραγδίτου λίθου καὶ πιννίνου καὶ παρίνου λίθου καὶ στρωμναὶ διαφανεῖ ποικίλως διηνθισμέναι, κύκλῳ ρόδα πεπασμένα·

⁷ ποτήρια χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ ἀνθράκινον κυλίκιον προκείμενον ἀπὸ ταλάντων τρισμυρίων· οἶνος πολὺς καὶ ἡδύς, ὃν αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἔπινεν.

⁸ Ὁ δὲ πότος οὗτος οὐ κατὰ προκείμενον νόμον ἐγένετο, οὕτως δὲ ἠθέλησεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐπέταξε τοῖς οἰκονόμοις ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων.

⁹ Καὶ Ἀστὶν ἡ βασίλισσα ἐποίησε ποτὸν ταῖς γυναιξὶν ἐν τοῖς βασιλείοις, ὅπου ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης.

¹⁰ Ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἡδέως γενόμενος ὁ βασιλεὺς εἶπε τῷ Ἀμὰν καὶ Βαζὰν καὶ Θάρᾳ καὶ Βαραζὶ καὶ Ζαθολθὰ καὶ Ἀβαταζὰ καὶ Θαραβά, τοῖς ἑπτὰ εὐνούχοις τοῖς διακόνοις τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου.

¹¹ Εἰσαγαγεῖν τὴν βασίλισσαν πρὸς αὐτόν, βασιλεύειν αὐτὴν καὶ περιθεῖναι αὐτῇ τὸ διάδημα καὶ δεῖξαι αὐτὴν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἔθνεσι τὸ κάλλος αὐτῆς, ὅτι καλὴ ἦν.

¹² Καὶ οὐκ εἱσήκουσεν αὐτοῦ Ἀστὶν ἡ βασίλισσα ἐλθεῖν μετὰ τῶν εὐνούχων, καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεὺς καὶ ὠργίσθη

¹³ καὶ εἶπε τοῖς φίλοις αὐτοῦ· κατὰ ταῦτα ἐλάλησεν Ἀστίν, ποιήσατε οὖν περὶ τούτου νόμον καὶ κρίσιν.

¹⁴ Καὶ προσῆλθεν αὐτῷ Ἀρκεσαῖος καὶ Σαρσαθαῖος καὶ Μαλησεὰρ οἱ ἄρχοντες Περσῶν καὶ Μήδων, οἱ ἐγγὺς τοῦ βασιλέως, οἱ πρῶτοι παρακαθήμενοι τῷ βασιλεῖ,

¹⁵ καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους, ὡς δεῖ ποιῆσαι Ἀστὶν τῇ βασιλίσσῃ, ὅτι οὐκ ἐποίησε τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως προσταχθέντα διὰ τῶν εὐνούχων.

¹⁶ Καὶ εἶπεν ὁ Μουχαῖος πρὸς τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἄρχοντας· οὐ τὸν βασιλέα μόνον ἡδίκησεν Ἀστὶν ἡ βασίλισσα, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ἡγουμένους τοῦ βασιλέως

(17 καὶ γὰρ διηγήσατο αὐτοῖς τὰ ρήματα τῆς βασιλίσσης καὶ ὡς ἀντεῖπε τῷ βασιλεῖ). Ὡς οὖν ἀντεῖπε τῷ βασιλεῖ Ἀρταξέρξῃ,

¹⁸ οὕτω σήμερον αἱ τυραννίδες αἱ λοιπαὶ τῶν ἀρχόντων Περσῶν καὶ Μήδων ἀκούσασαι τὰ τῷ βασιλεῖ λεχθέντα ὑπ' αὐτῆς, τολμήσουσιν ὁμοίως ἀτιμάσαι τοὺς ἄνδρας αὐτῶν.

¹⁹ Εἰ οὖν δοκεῖ τῷ βασιλεῖ, προστοξάτω βασιλικόν, καὶ γραφήτω κατὰ τοὺς νόμους Μήδων κοὶ Περσῶν· καὶ μὴ ἄλλως χρησάσθω, μηδὲ εἰσελθέτω ἔτι ἡ βασίλισσα πρὸς αὐτόν, καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῆς δότω ὁ βασιλεὺς γυναικὶ κρείττονι αὐτῆς.

²⁰ Καὶ ἀκουσθήτω ὁ νόμος ὁ ὑπὸ τοῦ βασιλέως, ὃν ἐὰν ποιῇ ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ, καὶ οὕτω πᾶσαι αἱ γυναῖκες περιθήσουσι τιμὴν τοῖς ἀνδράσιν ἑαυτῶν, ἀπὸ πτωχοῦ ἕως πλουσίου.

²¹ Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς ἄρχουσι, καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς καθὰ ἐλάλησεν ὁ Μουχαῖος·

²² καὶ ἀπέστειλεν εἰς πᾶσαν τὴν βασιλείαν κατὰ χώραν, κατὰ τὴν λέξιν αὐτῶν, ὥστε εἶναι φόβον αὐτοῖς ἐν ταῖς οἰκίαις αὐτῶν.

¹ Kατὰ τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ μεγάλου βασιλέως Ἀρταξέρξου, τὴν πρώτην τοῦ μηνὸς Νισάν, ὁ Μαρδοχαῖος ὁ υἱὸς τοῦ Ἰαΐρου, υἱοῦ τοῦ Σεμεΐου, υἱοῦ τοῦ Κισσαίου, ἀπὸ τὴν φυλὴν Βενιαμὶν εἶδεν ἕνα ὄνειρον.

¹ β Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦτο Ἰουδαῖος, κατοικοῦσε εἰς τὴν πόλιν Σοῦσα. Ἦτο δὲ μεγάλης ὑπολήψεως καὶ μορφώσεως καὶ ὑπηρετοῦσεν εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ βασιλέως.

¹ γ Ἦτο ἀπὸ τοὺς αἰχμαλώτους, τοὺς ὁποίους μαζί μὲ τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων, τὸν Ἰεχονίαν εἶχεν αἰχμαλωτίσει καὶ μετοικίσει ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος, ὁ Ναβουχοδονόσορ.

¹ δ Τὸ ὄνειρον δὲ τὸ ὁποῖον εἶδεν, ἦτο τὸ ἐξῆς: Ἤκουσεν αἴφνης φωνάς, θόρυβον, βροντάς, σεισμὸν καὶ μεγάλην ἀναταραχὴν εἰς τὴν γῆν.

¹ ε Καὶ ἰδού, δύο δράκοντες ἐνεφανίσθησαν ἕτοιμοι νὰ παλαίσουν ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἀλλοῦ, καὶ ἐξέβαλλον τρομερὰς κραυγάς.

¹ ζ Μὲ τὰς κραυγάς των ἠγέρθησαν, συνησπίσθησαν καὶ ἡτοιμάσθησαν ὅλα τὰ ἔθνη νὰ πολεμήσουν ἐναντίον ἑνὸς ἔθνους δικαίων ἀνθρώπων.

¹ η Αἴφνης κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἔγινε γνόφος καὶ σκότος. Θλῖψις καὶ στενοχωρία ἡπλώθη εἰς τὴν γῆν. Δεινὰ καὶ ταραχὴ μεγάλη.

¹ θ Ὅλον τὸ ἔθνος τῶν δικαίων, ἐπειδὴ ἐφοβήθη, μήπως αἱ συμφοραὶ ἐκσπάσουν ἐναντίον αὐτῶν καὶ καταστραφοῦν, παρεκάλεσαν τὸν Θεὸν μὲ φωνὴν μεγάλην.

¹ ι Ἀπὸ τὴν βοὴν τοῦ δικαίου αὐτοῦ ἔθνους ἐρράγη καὶ ἐνεφανίσθη κάποια μικρὰ πηγή, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ὅμως ἐπήγασεν ἕνας μεγάλος ποταμός, νερὸ ἄφθονον.

¹ κ Ἐφάνη τὸ φῶς τῆς πρωΐας, ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος καὶ οἱ ταπεινωμένοι δίκαιοι ὑψώθησαν, ἐνισχύθησαν καὶ κατέφαγον τοὺς ἰσχυροὺς ἐχθρούς των.

¹ λ Ὁ Μαρδοχαῖος, ὁ ὁποῖος εἶδεν αὐτὸ τὸ ἐνύπνιον, ἐσηκώθη ἀπὸ τὸν ὕπνον του, καὶ ἐσκέπτετο τί τάχα εἶχεν ἀποφασίσει νὰ κάμῃ ὁ Θεός. Τὸ ἐρευνοῦσε μὲ τὴν διάνοιάν του καὶ προσπαθοῦσε καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ἡμέρας μέχρι καὶ τῆς νυκτὸς νὰ ἐννοήσῃ, τί τάχα ἤθελε νὰ σημάνῃ τὸ ὄνειρον ἐκεῖνο.

¹ μ Ἔπειτα ὁ Μαρδοχαῖος ἠρέμησεν, ἔμεινεν εἰς τὴν αὐλὴν μαζί μὲ τὸν Γαβαθὰ καὶ τὸν Θάρα τοὺς δύο αὐλικοὺς τοῦ βασιλέως, οἱ ὁποῖοι ἐφρουροῦσαν τὴν αὐλήν.

¹ ν Κάποτε ὁ Μαρδοχαῖος, χωρὶς καὶ νὰ τὸ θέλῃ, ἤκουσε τὰς σκέψεις των, ἀντελήφθη καὶ κατενόησε τὰ σχέδιά των καὶ ἔμαθεν ὅτι αὐτοί, ἡτοιμάζοντο νὰ δολοφονήσουν τὸν Ἀρταξέρξην, τὸν βασιλέα. Τὰ σχέδια ἐκείνων τὰ ἐφανέρωσε εἰς τὸν Ἀρταξέρξην τὸν βασιλέα.

¹ ξ Ὁ βασιλεὺς διέταξε καὶ ὑπέβαλαν εἰς ἀνάκρισιν τοὺς δύο αὐλικούς, ἐκεῖνοι δὲ ὡμολόγησαν τὰ σχέδιά των καὶ ὠδηγήθησαν εἰς τὸν τόπον τῆς θανατικῆς των ἐκτελέσεως.

¹ ο Ὁ βασιλεὺς ἔγραψεν εἰς τὰ χρονικὰ εἰς ἀνάμνησιν τὸ γεγονὸς ἐκεῖνο, ἐπίσης ὁ Μαρδοχαῖος ἐσημείωσε γραπτῶς τὰ γεγονότα αὐτά.

¹ π Ὁ Βασιλεὺς ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς τὸν Μαρδοχαῖον νὰ ὑπηρετῇ εἰς τὴν αὐλὴν καὶ τοῦ προσέφερεν ἀκόμη δῶρα διὰ τὴν ἐξυπηρέτησίν του αὐτήν.

¹ ρ Ὁ Ἀμάν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμαδάθου, ὁ Βουγαῖος, εἶχε μεγάλην τιμὴν καὶ δόξαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως. Ἐπιζητοῦσε δὲ εὐκαιρίαν νὰ ἐξολοθρεύσῃ τὸν Μαρδοχαῖον καὶ τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἕνεκα τῆς καταγγελίας, τὴν ὁποίαν ὁ Μαρδοχαῖος ἔκαμεν ἐναντίον τῶν δύο αὐλικῶν τοῦ βασιλέως.

¹ Ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, εἰς τὴν ἐποχὴν τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου - αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀρταξέρξης, ὁ ὁποῖος ἐβασίλευεν ἀπὸ τὰς Ἰνδίας μέχρι καὶ τῆς Αἰθιοπίας εἰς ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ χώρας -

² κατὰ τὴν ἐποχήν, λοιπόν, ἐκείνην ἐκάθητο ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ θρόνου εἰς τὴν πόλιν τῶν Σούσων ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης.

³ Κατὰ τὸ τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας του, παρέθεσε τράπεζαν εἰς ὅλους τοὺς ἐπισήμους φίλους του, εἰς τοὺς ἐκ τῶν ἄλλων ἐθνῶν φίλους του καὶ εἰς τοὺς τὰ πρῶτα φέροντας ἐκ τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων, οἱ ὁποῖοι ἐκυβερνοῦσαν σατραπείας.

⁴ Ἐπὶ ἑκατὸν δὲ ὀγδοήκοντα ἡμέρας ὁ βασιλεὺς ἐξέθεσε καὶ ἐπέδειξεν ἐνώπιον αὐτῶν τὸν πλοῦτον τῆς βασιλείας του καὶ τὴν δόξαν καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν τῶν ἀγαθῶν του.

⁵ Ὅταν δὲ συνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ γάμου του, ὁ βασιλεὺς παρέθεσεν εἰς τὰς αὐλὰς τῶν ἀνακτόρων του συμπόσιον ἐπὶ ἓξ ἡμέρας εἰς ὅλους τοὺς λαούς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν πόλιν του.

⁶ Ἡ αὐλὴ ἦτο στολισμένη μὲ σκηνὰς ἐκ βύσσου λευκὰς καὶ πρασίνους, αἱ ὁποῖαι εἶχαν δεθῆ μὲ σχοινία ἀπὸ βύσσον καὶ πορφυρᾶ μὲ κρίκους χρυσοῦς καὶ ἀργυροῦς ἐπάνω εἰς στύλους ἀπὸ μάρμαρα τῆς Πάρου καὶ ἄλλους λίθους. Ἐκεῖ ἐπίσης εἶχαν στηθῆ κλῖναι χρυσαῖ καὶ ἀργυραῖ εἰς τὸ λιθόστρωτον, τὸ στρωμένον μὲ πολυτίμους λίθους, δηλαδὴ μὲ σμαραγδίτην, μὲ πίννινον καὶ μὲ πάριον λευκὸν μάρμαρον. Ἐπάνω εἰς αὐτὰς ὑπῆρχον στρώματα πολυτελέστατα, διηνθισμένα ποικιλοτρόπως. Γύρω δὲ ἀπὸ αὐτὰ ὑπῆρχον σκορπισμένα ρόδα.

⁷ Ἐκεῖ ὑπῆρχον ποτήρια χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ. Ὑπῆρχε δὲ καὶ ἕνα πανάκριβον ποτήριον κεκοσμημένον μὲ πολυτίμους λίθους καὶ τὸ ὁποῖον ἤξιζε τριάκοντα χιλιάδες τάλαντα. Προσεφέρετο δὲ οἶνος ἄφθονος καὶ γλυκύτατος, τὸν ὁποῖον κατὰ ἰδιαιτέρα, προτίμησα ἔπινεν ὁ βασιλεύς.

⁸ Αὐτὸ δὲ τὸ συμπόσιον δὲν ἐγίνετο σύμφωνα μὲ τὴν καθιερωμένην ἐθιμοτυπίαν· καὶ τοῦτο, διότι ἔτσι ἠθέλησεν ὁ βασιλεύς, ὁ ὁποῖος μάλιστα εἶχε διατάξει τοὺς ὑπηρετοῦντας εἰς τὸ συμπόσιον αὐτό, νὰ φέρωνται καὶ νὰ πράττουν σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τὸ ἰδικόν του καὶ τῶν προσκεκλημένων εἰς αὐτὸ ἀνθρώπων.

⁹ Ἐξ ἄλλου καὶ ἡ βασίλισσα Ἀστὶν ἔκαμε καὶ αὐτὴ συμπόσιον εἰς τὰς γυναῖκας ἐντὸς τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου, ὅπου εὑρίσκετο ὁ Ἀρταξέρξης.

¹⁰ Κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν του συμποσίου, ἐνῶ εὑρίσκετο εἰς εὐθυμίαν ὁ βασιλεύς, διέταξε τὸν Ἀμάν, τὸν Βαζάν, τὸν Θάρα, τὸν Βαραζί, τὸν Ζαθολθά, τὸν Ἀβαταζά, τὸν Θαραβά, τοὺς ἑπτὰ εὐνούχους αὐλικούς του, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦσαν τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην,

¹¹ νὰ παρουσιάσουν ἐνώπιόν του τὴν βασίλισσαν μὲ ὅλην αὐτῆς τὴν μεγαλοπρέπειαν, νὰ φορέσουν εἰς τὴν κεφαλήν της τὸ γυναικεῖον βασιλικὸν διάδημα, νὰ δείξουν αὐτήν, τὴν μεγαλοπρέπειαν καὶ τὸ κάλλος της, εἰς τοὺς ἄρχοντας τῶν ἐθνῶν, διότι αὐτὴ ἦτο πράγματι πολὺ ὡραία.

¹² Ἡ βασίλισσα ὅμως Ἀστὶν δὲν ὑπήκουσεν εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως, νὰ ἔλθῃ μὲ τοὺς αὐλικοὺς ἐνώπιόν του. Ὁ βασιλεὺς ἐλυπήθη καὶ ὠργίσθη διὰ τὴν παρακοήν της αὐτήν.

¹³ Εἶπε δὲ εἰς τοὺς φίλους του· «αὐτὰ μοῦ ἀπήντησεν ἡ Ἀστίν. Σεῖς δικάσατέ την διὰ τὴν παρακοήν της αὐτὴν καὶ πράξατε ὅ,τι ὁ νόμος σχετικῶς ὁρίζει».

¹⁴ Προσῆλθεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως ὁ Ἀρκεσαῖος, ὁ Σαρσαθαῖος, ὁ Μαλησεάρ, οἱ ἄρχοντες τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο πλησίον τοῦ βασιλέως καὶ κατεῖχον τὰς πρώτας θέσεις παρακαθήμενοι κοντὰ εἰς τὸν βασιλέα.

¹⁵ Αὐτοὶ λοιπὸν τοῦ ἀνήγγειλαν τί ἔπρεπε, σύμφωνα μὲ τοὺς κειμένους νόμους, νὰ κάμουν ἐναντίον τῆς βασιλίσσης Ἀστίν, διότι αὐτὴ δὲν ὑπήκουσε καὶ δὲν ἔπραξε σύμφωνα μὲ τὰ ὅσα διέταξεν ὁ βασιλεὺς διὰ τῶν αὐλικῶν του.

¹⁶ Ὁ Μουχαῖος εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἄρχοντας· «ἡ βασίλισσα Ἀστὶν μὲ τὴν συμπεριφοράν της αὐτὴν δὲν ἠδίκησε μόνον τὸν βασιλέα ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ἀξιωματούχους τοῦ βασιλέως».

(17 Αὐτὸς εἶχεν ἐν τῷ μεταξὺ διηγηθῆ εἰς αὐτοὺς τὰ λόγια τῆς βασιλίσσης καὶ πῶς παρήκουσεν εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως). Προσέθεσε δὲ ὅτι, ὅπως αὐτὴ παρήκουσεν εἰς τὸν Ἀρταξέρξην,

¹⁸ κατὰ παρόμοιον τρόπον καὶ αἱ σύζυγοι τῶν διαφόρων διοικητῶν καὶ ἀρχόντων Περσῶν καὶ Μήδων, ὅταν ἀκούσουν ὅσα αὐτὴ ἀντεῖπε πρὸς τὸν βασιλέα, θὰ ἀποθρασυνθοῦν, ὥστε νὰ περιφρονήσουν καὶ αὐταὶ κατὰ παρόμοιον τρόπον τοὺς ἄνδρας των, ἐὰν ἡ Ἀστὶν δὲν τιμωρηθῇ. Καὶ προσέθεσεν·

¹⁹ «Ἐάν, λοιπόν, φαίνεται καλὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς ἐκδώσῃ βασιλικὸν διάταγμα, τὸ ὁποῖον καὶ νὰ γραφῇ εἰς τοὺς νόμους τῶν Μήδων καὶ τῶν Περσῶν, ὥστε εἰς παρομοίας περιστάσεις νὰ ἐφαρμόζεται αὐτὸ καὶ κανένα ἄλλο. Τὸ διάταγμα θὰ ὁρίζῃ, νὰ μὴ παρουσιασθῇ ποτὲ πλέον εἰς τὸν βασιλέα ἡ βασίλισσα, νὰ ἐκπέσῃ του ἀξιώματός της καὶ ὁ βασιλεὺς νὰ δώσῃ τὴν βασιλείαν της εἰς ἄλλην γυναῖκα καλυτέραν ἀπὸ αὐτήν.

²⁰ Ἂς διαλαληθῇ δὲ καὶ ἂς ἀκουσθῇ ἀπὸ ὅλους ὁ νόμος αὐτὸς τοῦ βασιλέως. Ἔτσι δὲ αἱ γυναῖκες, ὅταν μάθουν τί διὰ νόμου ἀπεφάσισε καὶ πράττει ὁ βασιλεύς, θὰ περιβάλλουν μὲ τιμὴν τοὺς ἄνδρας των ἀπὸ τὸν πτωχὸν μέχρι καὶ τὸν πλέον πλούσιον».

²¹ Ὁ λόγος αὐτὸς ἤρεσεν εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας, ὁ δὲ βασιλεὺς ἔκαμε ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον τοῦ εἶπεν ὁ Μουχαῖος.

²² Ἔστειλε δὲ ἀντίγραφα τοῦ διατάγματος αὐτοῦ εἰς ὅλας τὰς χώρας τοῦ βασιλείου του γραμμένα εἰς τὴν γλῶσσαν τῆς χώρας, ποὺ ἀπηυθύνοντο. Τοῦτο δέ, διὰ νὰ ἐμπνεύσῃ καὶ ἐπιβάλῃ μέσα εἰς τὰς οἰκογενείας τὸν φόβον καὶ τὸν σεβασμὸν τῶν γυναικῶν πρὸς τοὺς ἄνδρας των.

¹ Kατὰ τὸ δεύτερον ἔτος, ὅτε ἐβασίλευεν Ἀρταξέρξης ὁ μέγας βασιλεύς, κατὰ τὴν πρώτην τοῦ μηνὸς Νισὰν εἶδεν ὄνειρον ὁ Μαρδοχαῖος, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰαΐρου, υἱοῦ τοῦ Σεμεΐου, υἱοῦ τοῦ Κισσαῖον ἐκ τῆς φυλῆς Βενιαμίν,

¹ β ἄνθρωπος Ἰουδαῖος, ὁ ὁποῖος κατῴκει εἰς τὴν Πόλιν Σούσα, ἄνθρωπος ἔνδοξος καὶ ἐπίσημος, ὑπηρετῶν εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ βασιλέως.

¹ γ Ἦτο δὲ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν αἰχμαλώτων, τοὺς ὁποίους ἠχμαλώτισεν ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορ μαζὶ μὲ τὸν Ἰεχονίαν, τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας.

¹ δ Καὶ τοῦτο ὑπῆρξε τὸ ὄνειρόν του. Καὶ ἰδοὺ ἠκούσθησαν φωναὶ καὶ θόρυβος, βρονταὶ καὶ σεισμός, ταραχὴ καὶ ἀνατροπαὶ ἐπὶ τῆς γῆς.

¹ ε Καὶ ἰδοὺ δύο δράκοντες μεγάλοι ἐπροχώρησαν ἕτοιμοι καὶ οἱ δύο νὰ παλαίσουν καὶ ἔγινεν ἡ ἀπ’ αὐτῶν ἐκβληθεῖσα φωνῇ μεγάλη.

¹ ζ Καὶ μόλις ἠκούσθη ἡ φωνή των, ἡτοιμάσθη κάθε ἔθνος εἰς πόλεμον, ὥστε νὰ πολεμήσουν τὸ ἔθνος τῶν δικαίων.

¹ η Καὶ ἰδοὺ ἔγινεν ἡμέρα σκότους καὶ ὁμίχλης, θλῖψις, κακοπάθεια καὶ ἀναταραχὴ μεγάλη ἐπὶ τῆς χώρας τῆς ὑπὸ τὸ σκῆπτρον τοῦ βασιλέως·

¹⁰ καὶ ἐταράχθη κάθε τμῆμα τοῦ δικαίου ἔθνους, διότι οἱ ἀποτελοῦντες αὐτὸ ἐφοβοῦντο τὰ κακά, ἅτινα ἠπειλοῦντο κατ’ αὐτῶν, καὶ ἡτοιμάσθησαν νὰ ἀπολεσθῶσι καὶ ἐφώναξαν μετὰ πόθου καὶ ἀγωνίας πρὸς τὸν Θεόν.

¹ ι Ἀπὸ τὴν κραυγὴν δὲ τῆς προσευχῆς των ἔγινε σὰν ἀπὸ μικράν τινα πηγὴν μεγάλος ποταμός, ἔχων πολὺ ὕδωρ·

¹ κ καὶ φῶς καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸ ὁ ἥλιος ἀνέτειλε καὶ οἱ ταπεινοὶ καὶ ἀνίσχυροι ὑψώθησαν καὶ ἐνισχύθησαν καὶ κατέφαγον τοὺς ἐνδόξους καὶ ἰσχυρούς, τοὺς ὁποίους ἐφοβοῦντο.

¹ λ Καὶ ἀφοῦ ἐξύπνησεν ὁ Μαρδοχαῖος, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἴδει τὸ ὄνειρον αὐτὸ καὶ δι’ αὐτοῦ εἰδοποιήθη τί ὁ Θεὸς εἶχεν ἀποφασίσει νὰ κάμῃ, διετήρει αὐτὸ ἐν τῇ καρδίᾳ του μὴ ἀποσπῶν τὴν διάνοιάν του ἀπ’ αὐτοῦ καὶ μὲ πᾶσαν σκέψιν καὶ τρόπον ἤθελε νὰ κατανοήσῃ τὴν σημασίαν του σκεπτόμενος ἐπ’ αὐτοῦ καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν μέχρι τῆς νυκτός.

¹ μ Καὶ διῆγεν ἡσύχως ὁ Μαρδοχαῖος ἐν τῇ βασιλικῇ αὐλῇ μαζὶ μὲ τοὺς Γαβαθὰ καὶ Θάρα, τοὺς δύο εὐνούχους τοῦ βασιλέως, οἱ ὁποῖοι ἐφρούρουν τὰ ἀνάκτορα.

¹ ν Καὶ ἀντελήφθη τὰς σκέψεις των καὶ τὸ τί ἐφρόντιζαν καὶ ἐμηχανεύοντο νὰ πράξουν τὸ ἐξήταζε καλῶς καὶ ἀνεκάλυψεν, ὅτι ἡτοίμαζον νὰ ἐπιβάλουν τὰς χεῖρας ἐπὶ τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου καὶ νὰ φονεύσουν αὐτὸν καὶ κατέστησε καταλλήλως γνωστόν, εἰς τὸν βασιλέα περὶ αὐτῶν.

¹ ξ Καὶ ἀνέκρινεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο εὐνούχους καί, ὅταν αὐτοὶ ὡμολόγησαν τὸ ἔγκλημά των, ὠδηγήηθησαν πρὸς θανατικὴν ἐκτέλεσιν.

¹ ο Καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς τὰ συμβάντα αὐτὰ εἰς τὰ πρὸς ἀνάμνησιν τηρούμενα Χρονικὰ καὶ ὁ Μαρδοχαῖος ἔγραψε καὶ αὐτὸς συγχρόνως περὶ τῶν γεγονότων αὐτῶν.

¹ π Καὶ διέταξεν ὁ βασιλεὺς τὸν Μαρδοχαῖον, ἵνα ὑπηρετῇ καὶ ἐκτελῇ ἐμπιστευτικὸν ἔργον εἰς τὰ ἀνάκτορα, καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν δῶρα διὰ τὰ συμβάντα ταῦτα.

¹ ρ Καὶ ἦτο ὁ Ἀμὰν ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμαδάθου ὁ Βουγαῖος ἔχων μέγα καὶ ἔνδοξον ἀξίωμα καὶ ἀπολαύων μεγάλης τιμῆς ἐνώπιον τοῦ βασιλέως· καὶ ἐζήτησε νὰ κακοποιήσῃ μέχρις ἐξοντώσεως τὸν Μαρδοχαῖον καὶ τὸν λαόν του διὰ τοὺς δύο εὐνούχους τοῦ βασιλέως, τοὺς ὁποίους ὁ Μαρδοχαῖος εἶχε καταδώσει.

¹ Καὶ συνέβη ὕστερον ἀπὸ αὐτὰ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἀρταξέρξου - οὗτος ὁ Ἀρταξέρξης ἐκυριάρχει καὶ ἐβασίλευεν ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς χώρας ἐπὶ ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ ἀκόμη ἐπαρχιῶν -

² κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτάς, ὅτε ἔγινεν ἐπισήμως ὁ ἐνθρονισμὸς τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου εἰς τὴν πόλιν τῶν Σούσων,

³ κατὰ τὸ τρίτον ἔτος, ὅτε αὐτὸς ἐβασίλευεν, ἔκαμεν ὑποδοχὴν καὶ συμπόσιον μεγαλοπρεπὲς εἰς τοὺς φίλους του καὶ εἰς τὰ λοιπὰ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν του ἔθνη, καὶ εἰς τοὺς ἐνδόξους τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας τῶν ἐπαρχιῶν καὶ σατραπειῶν.

⁴ Καὶ μετὰ ταῦτα, ἀφοῦ ὁ βασιλεὺς ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς τὸν πλοῦτον τῆς βασιλείας του καὶ τὴν δόξαν τοῦ ἀτομικοῦ του πλούτου, ὅστις ἀπετέλει τὴν εὐφροσύνην καὶ εὐτυχίαν του, καὶ ἔκαμε τὴν ἐπίδειξιν ταύτην εἰς διάστημα ἑκατὸν ὀγδοήκοντα ἡμερῶν,

⁵ ὅταν (δὲ) συνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι αὗται, κατὰ τὰς ὁποίας ἑώρτασε καὶ τοὺς γάμους του, ἔκαμεν ὁ βασιλεὺς φαγοπότιον εἰς τὸν λαόν, ποὺ εὑρέθησαν εἰς τὴν πόλιν, τὸ ὁποῖον διήρκεσεν ἐπὶ ἡμέρας ἓξ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως.

⁶ Ἡ αὐλὴ ἦτο ἐστολισμένη μὲ τέντες ἀπὸ ὑφάσματα πολυτελῆ βύσσινα ἐκ λεπτοτάτου βάμβακος καὶ λιναριοῦ, τὰ ὁποῖα ἦσαν τεντωμένα ἐπὶ σχοινίων βύσσινων καὶ κοκκίνων πολυτελῶν καὶ τούτων, διὰ κρίκων εἰς σχῆμα κύβου χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν, ἐπὶ στύλων μαρμαρίνων καὶ λιθίνων. Τὰ ἀνάκλιντρα δέ, ἐπὶ τῶν ὁποίων ἐκάθηντό οἱ συνδαιτυμόνες, ἦσαν καὶ ταῦτα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ ἦσαν ἐπὶ δαπέδου λιθοστρώτου μὲ λίθον σμαράγδινον καὶ χρώματος μαργαριταρένιου καὶ μαρμάρου ἐκ Πάρου, καὶ τὰ ἐπ’ αὐτῶν προσκεφάλαια ἦσαν διαφανῆ μὲ ποικίλα κεντήματα στολισμένα, καὶ τριγύρω μὲ ρόδα πασπαλισμένα.

⁷ Ποτήρια ἐχρησιμοποιοῦντο χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ μικρὸν ποτήριον ἐκ πολυτιμοτάτου ἀνθρακίτου λίθου τοποθετημένον ἀξίας τριάκοντα χιλιάδων ταλάντων οἶνος πολὺς καὶ γλυκύς, τὸν ὁποῖον αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἔπινεν.

⁸ Ἡ κατὰ τὸ σομπόσιον δὲ τοῦτο πόσις τοῦ οἴνου δὲν ἔγινε σύμφωνα μὲ προϊσχύοντα νόμον, κανονίζοντα τὰ τῶν βασιλικῶν γευμάτων, ἀλλ’ ὁ βασιλεὺς ἠθέλησε κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον καὶ διέταξεν εἰς τοὺς οἰκονόμους νὰ κάμουν τὸ θέλημα τὸ ἰδικόν του καὶ τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νὰ πίνῃ ὁ καθένας ὅσον ἤθελε.

⁹ Καὶ ἡ βασίλισσα Ἀστὶν ἔκαμε συμπόσιον εἰς τὰς γυναῖκας μέσα εἰς τὰ βασιλικὰ ἀνάκτορα, ὅπου κατῴκει ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης.

¹⁰ Κατὰ δὲ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τῶν συμποσίων ὁ βασιλεὺς εἰς εὐθυμίαν λόγῳ τῆς οἰνοποσίας ἐλθὼν εἶπεν εἰς τὸν Ἀμὰν καὶ τὸν Βαζὰν καὶ τὸν Θάρα καὶ τὸν Βαραζὶ καὶ τὸν Ζαθολθὰ καὶ τὸν Ἀβαταζὰ καὶ τὸν Θαραβά, τοὺς ἑπτὰ τούτους εὐνούχους, οἵτινες ὑπηρετοῦν τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην,

¹¹ νὰ εἰσαγάγουν ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν βασίλισσαν μὲ τὴν βασιλικὴν δόξαν της καὶ νὰ θέσουν περὶ τὴν κεφαλήν της τὸ στέμμα διὰ νὰ δείξουν ταύτην εἰς τοὺς ἄρχοντας καὶ εἰς τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ τὴν ὡραιότητά της, διότι ἦτο ὡραία.

¹² Καὶ δὲν ὑπήκουσεν εἰς αὐτὸν Ἀστὶν ἡ βασίλισσα νὰ ἔλθῃ μαζὶ μὲ τοὺς εὐνούχους. Καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεὺς καὶ ἐθύμωσε.

¹³ Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τοὺς φίλους του, τοὺς ὁποίους εἶχεν ὡς συμβούλους: «Οὕτως ὡμίλησε καὶ συμπεριεφέρθη ἡ Ἀστὶν κάμετε λοιπὸν περὶ αὐτοῦ ἐφαρμογὴν τοῦ νόμου καὶ ἀπόφασιν».

¹⁴ Καὶ προσῆλθεν εἰς αὐτὸν ὁ Ἀρκεσαῖος καὶ ὁ Σαρσαθαῖος καὶ ὁ Μαλησεάρ, οἱ ἄρχοντες τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων, οἱ πλησίον τοῦ βασιλέως, οἱ πρῶτοι, οἱ ὁποῖοι ἐκάθηντο πλησίον τοῦ βασιλέως.

¹⁵ Καὶ ἀνέφεραν εἰς αὐτὸν σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους, πῶς ἔπρεπε νὰ κάμῃ εἰς τὴν βασίλισσαν Ἀστίν, διότι δὲν ἔκαμεν αὐτὴ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα διὰ μέσου τῶν εὐνούχων διετάχθησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα.

¹⁶ Καὶ εἶπεν ὁ Μουχαῖος πρὸς τὸν βασιλέα καὶ πρὸς τοὺς Ἄρχοντας: «Δὲν ἠδίκησε μόνον τὸν βασιλέα ἡ βασίλισσα Ἀστίν, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐγκατεστημένους προεστῶτας.

¹⁷ (Καὶ διηγήθη ὁ Μουχαῖος εἰς τοὺς συμπαρισταμένους ἄρχοντας τοὺς λόγους τῆς βασιλίσσης καὶ πῶς ἀντέλεξεν αὕτη εἰς τὸν βασιλέα). Ὅπως λοιπὸν ἀντεῖπεν ἡ βασίλισσα εἰς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην,

¹⁸ οὕτω σήμερον καὶ αἱ λοιπαὶ ἠγεμονίδες, αἱ σύζυγοι τῶν ἀρχόντων τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων, ὅταν ἄκουσουν αὐτὰ ποὺ ἐλέχθησαν εἰς τὸν βασιλέα ἀπὸ αὐτήν, θὰ τολμήσουν κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον νὰ ἀτιμάσουν τοὺς ἄνδρας των.

¹⁹ Ἐὰν λοιπὸν φαίνεται καλὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς διατάξῃ νὰ ἐκδοθῇ βασιλικὸν διάταγμα καὶ ἂς γραφῇ τοῦτο σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῶν Μήδων καὶ Περσῶν καὶ ἂς μὴ ἐπιτραπῇ ἡ παραβίασίς του καὶ ἡ κατ’ ἄλλον τρόπον ἐνέργεια, οὔτε νὰ εἰσέλθῃ πλέον ἡ βασίλισσα πρὸς αὐτόν (τὸν βασιλέα) καὶ τὸ βασιλικόν της ἀξίωμα ἂς δώσῃ ὁ βασιλεὺς εἰς γυναῖκα καλυτέραν ἀπὸ αὐτήν.

²⁰ Καὶ ἂς ἀκουσθῇ ὁ νόμος, τὸν ὁποῖον θὰ ἐκδώσῃ ὁ βασιλεύς, καὶ τὸν ὁποῖον θὰ ἐκτελῇ καὶ θὰ ἔχῃ ἐν ἰσχύϊ καθ’ ὅλον τὸ βασίλειον αὐτοῦ, καὶ τοιουτοτρόπως ὅλαι αἱ γυναῖκες θὰ περιβάλλουν μὲ τιμὴν τοὺς ἄνδρας των, ἀπὸ τοῦ πτωχοῦ μέχρι τοῦ πλουσίου».

²¹ Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος οὗτος εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς σύμφωνα μὲ αὐτὰ ποὺ εἶπεν ὁ Μουχαῖος.

²² Καὶ ἀπέστειλεν εἰς ὅλον τὸ βασίλειόν του εἰς μίαν ἑκάστην χώραν, σύμφωνα μὲ τὴν γλῶσσαν αὐτῶν, μεταφρασμένον εἰς αὐτὴν τὸ διάταγμα, ὥστε νὰ ὑπάρχῃ φόβος εἰς αὐτοὺς μέσα εἰς τὰ σπίτια των.