Μακκαβαίων Α'

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Kαὶ ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου τὸν Μακεδόνα, ὃς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς γῆς Χεττειείμ, καὶ ἐπάταξε τὸν Δαρεῖον βασιλέα Περσῶν καὶ Μήδων καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ πρότερος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.
2 Καὶ συνεστήσατο πολέμους πολλοὺς καὶ ἐκράτησεν ὀχυρωμάτων πολλῶν καὶ ἔσφαξε βασιλεῖς τῆς γῆς·
3 καὶ διῆλθεν ἕως ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἔλαβε σκῦλα πλήθους ἐθνῶν. Καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ ὑψώθη, καὶ ἐπήρθη ἡ καρδία αὐτοῦ.
4 Καὶ συνήγαγε δύναμιν ἰσχυρὰν σφόδρα καὶ ἦρξε χωρῶν καὶ ἐθνῶν καὶ τυράννων, καὶ ἐγένοντο αὐτῷ εἰς φόρον.
5 Καὶ μετὰ ταῦτα ἔπεσεν ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ ἔγνω ὅτι ἀποθνήσκει.
6 Καὶ ἐκάλεσε τοὺς παῖδας αὐτοῦ τοὺς ἐνδόξους τοὺς συντρόφους αὐτοῦ ἀπὸ νεότητος καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ἔτι ζῶντος αὐτοῦ.
7 Καὶ ἐβασίλευσεν Ἀλέξανδρος ἔτη δώδεκα καὶ ἀπέθανε.
8 Καὶ ἐπεκράτησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ.
9 Καὶ ἐπέθεντο πάντες διαδήματα μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὸν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὀπίσω αὐτῶν ἔτη πολλὰ καὶ ἐπλήθυναν κακὰ ἐν τῇ γῇ.
10 Καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῶν ρίζα ἁμαρτωλὸς Ἀντίοχος Ἐπιφανής, υἱὸς Ἀντιόχου βασιλέως, ὃς ἦν ὅμηρα ἐν τῇ Ρώμῃ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν ἔτει ἑκατοστῷ καὶ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ βασιλείας Ἑλλήνων.
11 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθον ἐξ Ἰσραὴλ υἱοὶ παράνομοι καὶ ἀνέπεισαν πολλοὺς λέγοντες· πορευθῶμεν καὶ διαθώμεθα διαθήκην μετὰ τῶν ἐθνῶν τῶν κύκλῳ ἡμῶν, ὅτι ἀφ' ἧς ἐχωρίσθημεν ἀπ' αὐτῶν, εὗρεν ἡμᾶς κακὰ πολλά.
12 Καὶ ἠγαθύνθη ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτῶν,
13 καὶ προεθυμήθησάν τινες ἀπὸ τοῦ λαοῦ, καὶ ἐπορεύθησαν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν ποιῆσαι τὰ δικαιώματα τῶν ἐθνῶν.
14 Καὶ ᾠκοδόμησαν γυμνάσιον ἐν Ἱεροσολύμοις κατὰ τὰ νόμιμα τῶν ἐθνῶν
15 καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἀκροβυστίας καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ διαθήκης ἁγίας καὶ ἐζευγίσθησαν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἐπράθησαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρόν.
16 Καὶ ἡτοιμάσθη ἡ βασιλεία ἐναντίον Ἀντιόχου, καὶ ὑπέλαβε βασιλεῦσαι τῆς Αἰγύπτου, ὅπως βασιλεύσῃ ἐπὶ τὰς δύο βασιλείας.
17 Καὶ εἰσῆλθεν εἰς Αἴγυπτον ἐν ὄχλῳ βαρεῖ, ἐν ἅρμασι καὶ ἐν ἐλέφασι καὶ ἐν ἱππεῦσι καὶ ἐν στόλῳ μεγάλῳ
18 καὶ συνεστήσαντο πόλεμον πρὸς Πτολεμαῖον βασιλέα Αἰγύπτου· καὶ ἐνετράπη Πτολεμαῖος ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἔφυγε, καὶ ἔπεσον τραυματίαι πολλοί.
19 Καὶ κατελάβοντο τὰς πόλεις τὰς ὀχυρὰς ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, καὶ ἔλαββε τὰ σκῦλα γῆς Αἰγύπτου.
20 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἀντίοχος μετὰ τὸ πατάξαι Αἴγυπτον ἐν τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει καὶ ἀνέβη ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ ἀνέβη εἰς Ἰερουσαλὴμ ἐν ὄχλῳ βαρεῖ.
21 Καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸ ἁγίασμα ἐν ὑπερηφανίᾳ καὶ ἔλαβε τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν καὶ τὴν λυχνίαν τοῦ φωτὸς καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς
22 καὶ τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως καὶ τὰ σπονδεῖα καὶ τὰς φιάλας καὶ τὰς θυΐσκας τὰς χρυσᾶς καὶ τὸ καταπέτασμα καὶ τοὺς στεφάνους καὶ τὸν κόσμον τὸν χρυσοῦν τὸν κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ καὶ ἐλέπισε πάντα.
23 Καὶ ἔλαβε τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη τὰ ἐπιθυμητὰ καὶ ἔλαβε τοὺς θησαυροὺς τοὺς ἀποκρύφους, οὓς εὖρε·
24 καὶ λαβὼν πάντα ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ. Καὶ ἐποίησε φονοκτονίαν καὶ ἐλάλησεν ὑπερηφανίαν μεγάλην.
25 Καὶ ἐγένετο πένθος μέγα ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν παντὶ τόπῳ αὐτῶν.
26 Καὶ ἐστέναξαν ἄρχοντες καὶ πρεσβύτεροι, παρθένοι καὶ νεανίσκοι ἠσθένησαν, καὶ τὸ κάλλος τῶν γυναικῶν ἠλλοιώθη.
27 Πᾶς νυμφίος ἀνέλαβε θρῆνον, καὶ καθημένη ἐν παστῷ ἐγένετο ἐν πένθει.
28 Καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτήν, καὶ πᾶς ὁ οἶκος Ἰακὼβ ἐνεδύσατο αἰσχύνην.
29 Καὶ μετὰ δύο ἔτη ἡμερῶν ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς ἄρχοντα φορολογίας εἰς τὰς πόλεις Ἰούδα, καὶ ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν ὄχλῳ βαρεῖ.
30 Καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς λόγους εἰρηνικοὺς ἐν δόλῳ, καὶ ἐνεπίστευσαν αὐτῷ. Καὶ ἐπέπεσεν ἐπὶ τὴν πόλιν ἐξάπινα καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν πληγὴν μεγάλην καὶ ἀπώλεσε λαὸν πολὺν ἐξ Ἰσραήλ.
31 Καὶ ἔλαβε τὰ σκῦλα τῆς πόλεως καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν πυρὶ καὶ καθεῖλε τοὺς οἴκους αὐτῆς καὶ τὰ τείχη αὐτῆς κύκλῳ.
32 Καὶ ἠχμαλώτευσαν τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα, καὶ τὰ κτήνη ἐκληρονόμησαν.
33 Καὶ ᾠκοδόμησαν τὴν πόλιν Δαυὶδ τείχει μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ, πύργοις ὀχυροῖς, καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς ἄκραν.
34 Καὶ ἔθηκαν ἐκεῖ ἔθνος ἁμαρτωλόν, ἄνδρας παρανόμους, καὶ ἐνίσχυσαν ἐν αὐτῇ.
35 Καὶ παρέθεντο ὅπλα καὶ τροφὰς καὶ συναγαγόντες τὸ σκῦλα Ἱερουσαλὴμ ἀπέθεντο ἐκεῖ, καὶ ἐγένοντο εἰς μεγάλην παγίδα.
36 Καὶ ἐγένετο εἰς ἔνεδρον τῷ ἁγιάσματι καὶ εἰς διάβολον πονηρὸν τῷ Ἰσραὴλ διαπαντός.
37 Καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον κύκλῳ τοῦ ἁγιάσματος καὶ ἐμόλυναν τὸ ἁγίασμα.
38 Καὶ ἔφυγον οἱ κάτοικοι Ἱερουσαλὴμ δι' αὐτούς, καὶ ἐγένετο κατοικία ἀλλοτρίων· καὶ ἐγένετο ἀλλότρια τοῖς γενήμασιν αὐτῆς, καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς ἐγκατέλιπον αὐτήν.
39 Τὸ ἁγίασμα αὐτῆς ἠρημώθη ὡς ἔρημος, αἱ ἑορταὶ αὐτῆς ἐστράφησαν εἰς πένθος, τὰ σάββατα αὐτῆς εἰς ὀνειδισμόν, ἡ τιμὴ αὐτῆς εἰς ἐξουδένωσιν.
40 Κατὰ τὴν δόξαν αὐτῆς ἐπληθύνθη ἡ ἀτιμία αὐτῆς, καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἐστράφη εἰς πένθος.
41 Καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος πάσῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ εἶναι πάντας εἰς λαὸν ἕνα
42 καὶ ἐγκαταλιπεῖν ἕκαστον τὰ νόμιμα αὐτοῦ. Καὶ ἐπεδέξατο πάντα τὰ ἔθνη κατὰ τὸν λόγον τοῦ βασιλέως.
43 Καὶ πολλοὶ ἀπὸ Ἰσραὴλ εὐδόκησαν τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ καὶ ἔθυσαν τοῖς εἰδώλοις καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ σάββατον.
44 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς βιβλία ἐν χειρὶ ἀγγέλων εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα πορευθῆναι ὀπίσω νομίμων ἀλλοτρίων τῆς γῆς
45 καὶ κωλῦσαι ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίαν καὶ σπονδὴν ἐκ τοῦ ἁγιάσματος καὶ βεβηλῶσαι σάββατα καὶ ἑορτὰς
46 καὶ μιᾶναι ἁγίασμα καὶ ἁγίους,
47 οἰκοδομῆσαι βωμοὺς καὶ τεμένη καὶ εἰδωλεῖα καὶ θύειν ὕεια καὶ κτήνη κοινὰ
48 καὶ ἀφιέναι τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἀπεριτμήτους, βδελύξαι τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐν παντὶ ἀκαθάρτῳ καὶ βεβηλώσει,
49 ὥστε ἐπιλαθέσθαι τοῦ νόμου καὶ ἀλλάξαι πάντα τὰ δικαιώματα·
50 Καὶ ὃς ἂν μὴ ποιήσῃ κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ βασιλέως, ἀποθανεῖται.
51 Κατὰ πάντας τοὺς λόγους τούτους ἔγραψε πάσῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἐποίησεν ἐπισκόπους ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐνετείλατο ταῖς πόλεσιν Ἰούδα θυσιάζειν κατὰ πόλιν καὶ πόλιν.
52 Καὶ συνηθροίσθησαν ἀπὸ τοῦ λαοῦ πρὸς αὐτοὺς πολλοί, πᾶς ὁ ἐγκαταλιπὼν τὸν νόμον, καὶ ἐποίησαν κακὰ ἐν τῇ γῇ.
53 Καὶ ἔθεντο τὸν Ἰσραὴλ ἐν κρύφοις ἐν παντὶ φυγαδευτηρίω αὐτῶν.
54 Καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ Χασελεῦ τῷ πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει ᾠκοδόμησαν βδέλυγμα ἐρημώσεως ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐν πόλεσιν Ἰούδα κύκλῳ ᾠκοδόμησαν βωμούς·
55 καὶ ἐπὶ τῶν θυρῶν τῶν οἰκιῶν καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἐθυμίων.
56 Καὶ τὰ βιβλία τοῦ νόμου, ἃ εὗρον, ἐνεπύρισαν πυρὶ κατασχίσαντες.
57 Καὶ ὅπου εὑρίσκετο παρά τινι βιβλίον διαθήκης, καὶ εἴ τις συνευδόκει τῷ νόμῳ, τὸ σύγκριμα τοῦ βασιλέως ἐθανάτου αὐτόν.
58 Ἐν ἰσχύϊ αὐτῶν ἐποίουν οὕτως τῷ Ἰσραὴλ τοῖς εὑρισκομένοις ἐν παντὶ μηνὶ καὶ μηνὶ ἐν ταῖς πόλεσι.
59 Καὶ τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς θυσιάζοντες ἐπὶ τὸν βωμόν, ὃς ἦν ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου.
60 Καὶ τὰς γυναῖκας τὰς περιτετμηκυίας τὰ τέκνα αὐτῶν ἐθανάτωσαν κατὰ τὸ πρόσταγμα
61 Καὶ ἐκρέμασαν τὰ βρέφη ἐκ τῶν τραχήλων αὐτῶν, καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν προενόμευσαν καὶ τοὺς περιτετμηκότας αὐτοὺς ἐθανάτωσαν.
62 Καὶ πολλοὶ ἐν Ἰσραὴλ ἐκραταιώθησαν καὶ ὠχυρώθησαν ἐν ἑαυτοῖς τοῦ μὴ φαγεῖν κοινὰ
63 καὶ ἐπελέξαντο ἀποθανεῖν, ἵνα μὴ μιανθῶσι τοῖς βρώμασι καὶ μὴ βεβηλώσωσι διαθήκην ἁγίαν, καὶ ἀπέθανον.
64 Καὶ ἐγένετο ὀργὴ μεγάλη ἐπὶ Ἰσραὴλ σφόδρα.
1 Ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ υἱὸς τοῦ Φιλίππου, ὁ Μακεδών, ἔπειτα ἀπὸ τὴν νίκην του ἐναντίον τῶν Περσῶν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐνίκησε τὸν βασιλέα τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων Δαρεῖον, ἐξώρμησεν ἀπὸ τὴν χώραν τῶν Χετταίων καὶ ἔγινε βασιλεὺς ἀντὶ ἐκείνου εἰς τὰς χώρας αὐτάς, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχε γίνει βασιλεὺς ὁλοκλήρου τῆς Ἑλλάδος.
2 Διεξήγαγε πολλοὺς ἐπιτυχεῖς πολέμους, ἔγινε κύριος πολλῶν φρουρίων καὶ ἐθανάτωσε βασιλεῖς πολλῶν χωρῶν.
3 Ἔφθασεν ἕως τὰ ἄκρα τῆς οἰκουμένης καὶ ἐπῆρε λάφυρα ἀπὸ πολλοὺς λαούς. Ὅλος δὲ ὁ τότε γνωστὸς κόσμος ὑπετάχθη εἰς αὐτὸν καὶ ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους. Αὐτὸς δὲ ἐδοξάσθη, ἀλλὰ ἡ καρδία του ἐκυριεύθη ἀπὸ ὑπερηφάνειαν.
4 Συνεκέντρωσε στρατὸν πολὺ ἰσχυρόν, ἔγινεν ἄρχων χωρῶν, ἐθνῶν καὶ βασιλέων, ποὺ ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς αὐτόν.
5 Μετὰ ταῦτα ὅμως ἠσθένησεν, ἔπεσεν εἰς τὴν κλίνην τῆς ἀσθενείας του καὶ ἤσθάνθη, ὅτι ἐπρόκειτο νὰ ἀποθάνῃ.
6 Ἐκάλεσε πλησίον του τοὺς πλέον ἐνδόξους ἀπὸ τοὺς αὐλικούς του καὶ τοὺς συντρόφους του ἀπὸ τὴν νεότητά του, καὶ διεμοίρασεν εἰς αὐτοὺς τὴν βασιλείαν του, καθ' ὃν χρόνον ἀκόμη ἐζοῦσεν.
7 Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος ἐβασίλευσεν ἐπὶ δώδεκα ἔτη καὶ κατόπιν ἀπέθανεν.
8 Ἀξιωματούχοι του ἐγκατεστάθησαν ὡς ἄρχοντες πλέον, ὁ καθένας εἰς τὴν ἐπαρχίαν του.
9 Ὅλοι αὐτοὶ μετὰ τὸν θάνατον τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἔθεσαν εἰς τὴν κεφαλήν των βασιλικὰ διαδήματα, δείγματα τῆς ἐξουσίας των, καὶ ἔπειτα ἀπὸ αὐτοὺς τὰ παιδιά των ἐπὶ ἔτη πολλά. Ὅλοι ὅμως αὐτοὶ κατὰ τὸ διάστημα τῆς βασιλείας των ἐπροξένησαν πολλὰς συμφορὰς εἰς τὴν οἰκουμένην.
10 Ἀπὸ αὐτοὺς ἐβγῆκε μία ρίζα πολὺ ἁμαρτωλή, Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανής, υἱὸς τοῦ βασιλέως Ἀντιόχου, ὁ ὁποῖος ἦτο προηγουμένως ὅμηρος εἰς τὴν Ρώμην. Αὐτὸς ἔγινε βασιλεὺς κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν.
11 Κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους παρουσιάσθησαν ἀπὸ τὸν λαὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν μερικοὶ ἄνδρες παράνομοι, καταφρονηταὶ τοῦ θείου Νόμου, οἱ ὁποῖοι μὲ τὰς δημαγωγίας των παρέσυραν πολλοὺς ἄλλους, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ ἔλεγον· «ἂς πᾶμε νὰ κάμωμεν συνθήκην φιλίας μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα εὑρίσκονται γύρω μας, διότι ἀπὸ τὴν ἐποχήν, ποὺ ἐχωρίσθημεν ἀπὸ αὐτά, μᾶς εὑρῆκαν μεγάλαι συμφοραί».
12 Ὁ λόγος αὐτὸς ἤρεσεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
13 Μερικοὶ δὲ ἀπὸ τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἐπροθυμοποιήθησαν καὶ μετέβησαν πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἑλλήνων, τὸν Ἀντίοχον, ὁ ὁποῖος καὶ παρεχώρησεν εἰς αὐτοὺς τὸ δικαίωμα νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν.
14 Ἔκτισαν δὲ καὶ γυμναστήριον μὲ γήπεδον ἀθλήσεων εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, σύμφωνα μὲ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν.
15 Ἐξήλειψαν (διὰ χειρουργικῆς ἐπεμβάσεως) τὰς περιτομάς των, ὥστε νὰ φαίνωνται ἀπερίτμητοι, ὅπως οἱ ἐθνικοί, ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν ἁγίαν Διαθήκην, ποὺ εἶχαν συνάψει μὲ τὸν Θεόν, ἔγιναν ὁμόζυγοι καὶ ὁμόψυχοι μὲ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς λαούς. Ψυχῇ καὶ σώματι διέπραττον τὸ κακόν, ὥστε ἔγιναν πλέον δοῦλοι εἰς αὐτό.
16 Ὅταν ὁ Ἀντίοχος ἐστερέωσε τὴν βασιλείαν του εἰς τὴν Συρίαν, ἐσκέφθη καὶ ἀπεφάσισε νὰ βασιλεύσῃ καὶ ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ γίνῃ ἔτσι βασιλεὺς εἰς δύο βασίλεια, τῆς Συρίας καὶ τῆς Αἰγύπτου.
17 Ἐπῆλθε λοιπὸν ἐναντίον τῆς Αἰγύπτου μὲ πολὺν στρατόν, μὲ ἅρματα, μὲ ἐλέφαντας, μὲ ἱππικὸν καὶ μὲ πολυάριθμα πολεμικὰ πλοῖα.
18 Συνῆψε δὲ πόλεμον ἐναντίον τοῦ Πτολεμαίου βασιλέως τῆς Αἰγύπτου. Ὁ Πτολεμαῖος ἐνικήθη καὶ κατετροπώθη ἀπὸ τὸν Ἀντίοχον, ἐτράπη εἰς φυγὴν καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους του ἔπεσαν νεκροί.
19 Οἱ Σύροι ἐκυρίευσαν ὀχυρὰς θέσεις εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὁ δὲ Ἀντίοχος ἐλαφυραγώγησε τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
20 Ὁ Ἀντίοχος, ἀφοῦ κατενίκησε καὶ ἐκυρίευσε τὴν Αἴγυπτον κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν τρίτον ἔτος, ἐπέστρεψε καὶ ἐβάδισεν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἀνέβηκεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν.
21 Εἰσῆλθε μὲ μεγάλην ἀλαζονείαν καὶ αὐθάδειαν εἰς τὸν ἱερὸν ναόν, ἐπῆρε τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον, τὴν ἐπτάφωτον χρυσῆν λυχνίαν ποὺ ἐφώτιζε τὸν ναόν, καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ αὐτῆς ἐξαρτήματα.
22 Ἐπῆρεν ἐπίσης, τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως, τὰ ἱερὰ ποτήρια, τὰς ἱερὰς φιάλας, τὰ χρυσᾶ μικρὰ θυμιατήρια, τὸ καταπέτασμα, τοὺς στεφάνους καὶ ὅλα τὰ κοσμήματα τὰ χρυσᾶ, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τὸν ναόν. Ὅλα αὐτὰ τὰ κατέκοψεν εἰς μικρὰ κομμάτια.
23 Ἐπῆρεν ἐπίσης τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν, τὰ ἱερὰ λαμπρὰ πολύτιμα σκεύη, ἐπῆρε τοὺς κρυμμένους θησαυρούς, τοὺς ὁποίους κατώρθωσε νὰ ἀνεύρῃ.
24 Ἀφοῦ, λοιπόν, ἐλαφυραγώγησεν ὅλα αὐτά, ἔφυγε διὰ τὴν χώραν του, ἀφοῦ προηγουμένως ἐφόνευσε πολλοὺς καὶ ὡμίλησε μὲ μεγάλην ἀλαζονείαν κατὰ τῶν Ἰουδαίων.
25 Ἐξ αἰτίας τῶν συμφορῶν αὐτῶν βαρὺ πένθος ἡπλώθη ἐπὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς ὅλας αὐτῶν τὰς χώρας.
26 Οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἐστέναξαν βαθύτατα. Αἱ παρθένοι καὶ οἱ νεαροὶ ἄνδρες ἔχασαν τὴν δύναμίν των, ἡ ὡραιότης τῶν γυναικῶν ἠλλοιώθη.
27 Κάθε νεόνυμφος ἀνὴρ ἀνέλαβε θρῆνον καὶ κάθε νεόνυμφος γυναῖκα ἔπεσεν εἰς πένθος, καθημένη εἰς τὸν νυμφικόν της θάλαμον.
28 Καὶ αὐτὴ ἀκόμη ἡ χώρα τῶν Ἰουδαίων, ὡς ἐὰν συνέπασχε μὲ τὰς συμφορὰς τῶν κατοίκων της, συνεκλονίσθη, διότι ὅλοι οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰακώβ ἐβυθίσθησαν εἰς τὴν ἐντροπήν.
29 Μετὰ δύο ἔτη ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἔστειλεν εἰς τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας ἄρχοντα, διὰ νὰ τὰς φορολογήσῃ. Αὐτὸς δὲ ὁ ἴδιος ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ πολὺν στρατόν.
30 Ὡμίλησε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, μὲ πολλὴν δολιότητα, λόγους, εἰρηνικούς. Οἱ Ἰουδαῖοι ἔδωσαν ἐμπιστοσύνην εἰς αὐτόν. Ἔπειτα ὅμως ἐκεῖνος ἐπέπεσεν αἰφνιδίως ἐναντίον τῆς πόλεως, ἐπέφερε μεγάλην σφαγὴν εἰς τοὺς κατοίκους της καὶ ἐξώντωσε πολλοὺς ἀπὸ τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν.
31 Ἐλαφυραγώγησε τὴν πόλιν, τὴν παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ, ἐκρήμνισε τὰς οἰκίας της καὶ τὰ τείχη της ὁλόγυρα.
32 Οἱ στρατιῶται του ἐπῆραν αἰχμαλώτους πολλὰς γυναίκας καὶ παιδιά καὶ ἐπῆραν ὑπὸ τὴν κατοχήν των τὰ ζῶα τῆς περιοχῆς.
33 Ἔπειτα οἱ Σύροι στρατιῶται ἔκτισαν γύρω ἀπὸ τὴν παλαιὰν πόλιν τοῦ Δαυὶδ μεγάλα καὶ ἰσχυρὰ τείχη μὲ ἰσχυροὺς ἐπίσης πύργους, καὶ ἔτσι ἔγιναν κύριοι τῆς ἀκροπόλεως.
34 Ἐτοποθέτησαν ἐκεῖ φρουρὰν ἀπὸ εἰδωλολάτρας, ἀπὸ ἀνθρώπους ἁμαρτωλοὺς καὶ ἐξωμότας Ἰουδαίους, καὶ κατέστησαν οὕτω ὀχυρὰν ἀκρόπολιν των τὸ φρούριον τοῦτο.
35 Ἐκεῖ συνεκέντρωσαν ὅπλα καὶ τροφάς, ἔβαλαν ἐπίσης καὶ ὅλα τὰ λάφυρα, τὰ ὁποῖα εἶχαν λαφυραγωγήσει ἀπὸ τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ. Ἔτσι δὲ αὐτὴ ἡ ἀκρόπολις ἔγινε πολὺ ἐπικίνδυνος περιοχὴ διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας.
36 Ἀκόμη περισσότερον ἔγινε φοβερὸν ὁρμητήριον ἐναντίον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καὶ παντοτεινὸς τρομερὸς ἐχθρὸς διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας.
37 Ἀπὸ ἐκεῖ οἱ Σύροι στρατιῶται ἔπλητταν τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς προσκυνητάς, ἔχυναν ἀθῶον αἷμα γύρω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐμόλυναν τὸν ἱερὸν αὐτὸν χῶρον,
38 Οἱ κάτοικοι, ἐξ αἰτίας τῶν συμφορῶν αὐτῶν, ἔφευγαν καὶ ἔτσι ἡ Ἱερουσαλὴμ ἔμεινεν ὡς κατοικητήριον τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν. Ἔγινε ξένη δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχον γεννηθῆ εἰς αὐτήν, διότι τὰ τέκνα της τὴν ἐγκατέλειψαν καὶ ἔφυγαν.
39 Ὁ ναὸς τῆς ἔμεινεν ἔρημος ἀπὸ ἀνθρώπους, ὅπως ἡ ἀκατοίκητος ἔρημος. Αἱ ἑορταί της μετεστράφησαν εἰς ἡμέρας πένθους καὶ τὰ ἱερὰ αὐτῆς Σάββατα ἔγιναν ἀντικείμενα χλευασμοῦ. Κάθε τι, τὸ ὁποῖον ἐθεωρεῖτο τίμιον δι' αὐτούς, ἔγινεν ἀντικείμενον ἐξουδενώσεως.
40 Ὅση ἄλλοτε ἦτο ἡ λαμπρότης καὶ ἡ δόξα της, τόση ἔγινε τώρα ἡ καταφρόνησίς της, τὸ δὲ μεγαλεῖον της μετεστράφη εἰς πένθος.
41 Ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἐκοινοποίησε διάταγμα πρὸς ὅλον τὸ βασίλειόν του, διὰ τοῦ ὁποίου διέτασσε νὰ γίνουν ὅλοι οἱ λαοὶ ἕνας λαός,
42 καὶ νὰ ἐγκαταλείψουν ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἰδικούς του νόμους. Ὅλα τὰ ἄλλα ἔθνη ἐδέχθησαν τὴν ἀπόφασιν αὐτὴν τοῦ βασιλέως,
43 ὅπως ἐπίσης καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας συγκατετέθησαν νὰ ἀκολουθήσουν τὴν θρησκείαν τοῦ Ἀντιόχου, ἐθυσίασαν εἰς τὰ εἴδωλα καὶ ἐβεβήλωσαν τὴν ἀργίαν του Σαββάτου.
44 Ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἔστειλε μὲ ἀγγελιαφόρους του ἐπιστολὰς εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὰς ἄλλας πόλεις τῶν Ἰουδαίων διατάσσων ὅλους, νὰ συμμορφωθοῦν μὲ τοὺς νόμους καὶ τὰς συνηθείας τῶν ξένων, ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὴν χώραν των.
45 Διέταξεν ἀκόμη νὰ παύσουν τὴν προσφορὰν τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὰς ἄλλας θυσίας, τὰς σπονδὰς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ καταργήσουν τὴν ἀργίαν τοῦ Σαββάτου, ὅπως καὶ ὅλας τὰς ἄλλας ἰδικάς των ἑορτάς.
46 Νὰ μολύνουν τὸν ἱερὸν ναὸν καὶ τοὺς προσερχομένους εἰς αὐτὸν πιστούς.
47 Νὰ ἀνοικοδομήσουν εἰδωλολατρικοὺς βωμοὺς καὶ ναούς, νὰ καθιερώσουν εἰδωλολατρικοὺς τόπους διὰ τὰ εἴδωλα, νὰ θυσιάζουν χοίρους καὶ ἀλλὰ ἀκάθαρτα ζῶα.
48 Νὰ ἀφήνουν ἀπερίτμητα τὰ παιδιά των, νὰ μολύνουν τὸν ἑαυτόν των μὲ κάθε εἶδος, τὸ ὁποῖον σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον των ἦτο βδελυκτὸν καὶ ἀκάθαρτον καὶ βέβηλον,
49 ὥστε νὰ λησμονήσουν ἔτσι τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀντικαταστήσουν μὲ εἰδωλολατρικοὺς τρόπους ζωῆς καὶ θρησκείας τὰς θείας ἐντολάς.
50 Ἐκεῖνος δέ, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ἔπραττε καὶ δὲν θὰ συνεμορφοῦτο μὲ τοὺς λόγους αὐτοὺς τοῦ βασιλέως, θὰ ἐτιμωρεῖτο διὰ θανάτου.
51 Αὐτὰ εἶχε διατάξει ὁ βασιλεὺς καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν τοῦ βασιλείου του καὶ διώρισεν ἐπόπτας καὶ ἐκτελεστὰς ἐπὶ ὅλου τοῦ λαοῦ διὰ τὴν πιστὴν τήρησιν τῶν διαταγῶν του. Διέταξε, φυσικὰ καὶ τοὺς Ἰουδαίους, τοὺς εἰς τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας, νὰ θυσιάζουν ὁ καθένας εἰς τὴν ἰδικήν του πόλιν καὶ ὄχι εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
52 Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἐξωμότας Ἰουδαίους, ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐγκαταλείψει τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, συνηθροίσθησαν καὶ ἐτάχθησαν μὲ τὸ μέρος τῶν Σύρων. Αὐτοὶ ἐπροξένησαν πολλὰ δεινὰ εἰς τὴν χώραν των.
53 Διὰ τὸν φόβον, ἰδίως ἐκ μέρους αὐτῶν, ἠναγκάσθησαν οἱ Ἰσραηλῖται νὰ καταφεύγουν εἰς ἀποκρύφους τόπους καὶ εἰς κάθε ἄλλο καταφύγιον.
54 Κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Χασελεῦ, κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν πέμπτον ἔτος (τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν βέβαια), οἰκοδόμησαν ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων βδελυρὸν βωμὸν εἰδωλολατρικόν, ὅπως ἐπίσης καὶ εἰς τὰς διαφόρους ὁλόγυρα πόλεις τῶν Ἰουδαίων ἀνοικοδόμησαν εἰδωλολατρικοὺς βωμούς.
55 Ἔμπροσθεν εἰς τὰς θύρας τῶν οἰκιῶν των καὶ εἰς τὰς πλατείας τῶν πόλεων προσέφεραν οἱ ἐξωμόται θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα.
56 Ἐὰν τυχὸν εὕρισκαν βιβλία τοῦ Νόμου, τὰ ἔσχιζαν καὶ τὰ παρέδιδαν εἰς τὸ πῦρ.
57 Ὅποιος ἀνεκαλύπτετο, ὅτι εἶχε πλησίον τοῦ βιβλίον τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ καὶ ὅποιος ἐφαίνετο ὅτι ἦτο ἀφωσιωμένος εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως, ἐθανατώνετο.
58 Στηριζόμενοι εἰς τὴν δύναμίν των οἱ Σύροι, ἐφέροντο μὲ τέτοιον σκληρὸν τρόπον συνεχῶς ἀπὸ μηνὸς εἰς μῆνα ἐναντίον ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὰς πόλεις των.
59 Κατὰ δὲ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ μηνὸς προσῆλθαν μερικοὶ καὶ προσέφεραν θυσίας ἐπάνω εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν βωμόν, ὁ ὁποῖος εἶχε κτισθῆ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
60 Ἀκόμη δὲ οἱ Σύροι ἐθανάτωσαν ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως, καὶ γυναῖκας Ἰουδαίας, διότι, εἶχον περιτάμει τὰ τέκνα των.
61 Τὰ δὲ βρέφη τὰ ἐκρέμασαν ἀπὸ τὸν τράχηλόν των, τὰ σπίτια τῶν γυναικῶν αὐτῶν ἐλεηλάτησαν καὶ ἐφόνευσαν ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κάμει τὴν περιτομήν.
62 Παρ' ὅλα αὐτὰ τὰ ἄγρια μέτρα μερικοὶ Ἰσραηλῖται, γεμᾶτοι θάρρος, ἐπῆραν τὴν σταθερὰν καὶ ἀμετάκλητον ἀπόφασιν νὰ μὴ φάγουν τίποτε, ἀπὸ ὅσα ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἐχαρακτηρίζεν ὡς ἀκάθαρτα.
63 Ἐπροτίμησαν αὐτοὶ νὰ ἀποθάνουν μᾶλλον, παρὰ νὰ μολυνθοῦν μὲ ἀπαγορευομένας τροφὰς καὶ νὰ βεβηλώσουν τὴν ἁγίαν Διαθήκην. Καὶ πράγματι πολλοὶ ἐθανατώθησαν.
64 Αὐτὰ τὰ γεγονότα ἔγιναν ἀφορμὴ μεγάλης ὀργῆς τῶν Σύρων ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
1 Συνέβη δὲ τοῦτο κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους: Ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδών, ὁ υἱὸς τοῦ Φιλίππου, ὁ ὁποῖος ἐξώρμησεν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα (Μακεδονίαν), ἐκτύπησε καὶ κατετρόπωσε τὸν Δαρεῖον Γ' (τὸν Κοδομανόν), τὸν βασιλιᾶ τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντὶ ἐκείνου, ἀφοῦ εἶχε προηγουμένως κυριαρχήσει εἰς ὅλην τὴν Ἑλλάδα.
2 Ὁ Ἀλέξανδρος διεξήγαγε πολλοὺς πολέμους καὶ ἐκυρίευσε πολλὰ φρούρια καὶ ὀχυρὲς πόλεις, ἐθριάμβευσε κατὰ τῶν ἀντιπάλων του καὶ ἐθανάτωσε τοὺς βασιλεῖς πολλῶν χωρῶν.
3 Καὶ ἔφθασε μέχρι τὰ ἄκρα τοῦ τότε γνωστοῦ ἀνατολικοῦ κόσμου καὶ ἔλαβε τὰ λάφυρα πολλῶν ἐθνῶν. Ὅταν δὲ ὅλος ὁ τότε γνωστὸς κόσμος ὑπετάγη εἰς αὐτὸν καὶ ἔτσι ἡ γῆ ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους, ἡ καρδία του ὑψθη ἀπὸ ὑπερηφάνειαν καὶ ἐκυριεύθη ἀπὸ ἔπαρσιν.
4 Συνεκέντρωσε δὲ καὶ ὠργάνωσε πολὺ ἰσχυρὰν στρατιωτικὴν δύναμιν καί, ἀφο τὶς ὑπέταξεν, ἐξουσίαζεν εἰς χῶρες καὶ ἔθνη (λαούς) καὶ κυβερνῆτες καὶ βασιλεῖς, ὅλοι δὲ αὐτοὶ ἐπλήρωναν εἰς τὸν Ἀλέξανδρον φόρον ὑποτελείας.
5 Ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ τοὺς πολέμους καὶ τὶς κατακτήσεις αὐτές ἀρρώστησε, ἔπεσεν εἰς τὸ κρεββάτι καί, ἐπειδὴ ἐκατάλαβε ὅτι πρόκειται νὰ ἀποθάνῃ,
6 ἐκάλεσε τοὺς περιφήμους ἀξιωματικούς του, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν σύντροφοί του ἀπὸ τὰ νεανικά του χρόνια, καὶ ἐνῷ ἀκόμη ἐζοῦσε, διένειμεν εἰς αὐτοὺς τὸ ἐκτεταμένον βασίλειόν του.
7 Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἐβασίλευσε δώδεκα (12) ἔτη καὶ κατόπιν ἀπέθανε.
8 Μετὰ τὸν θάνατόν του ἀνέλαβαν τὴν ἐξουσίαν καὶ διακυβέρνησιν τοῦ κράτους οἱ ἀξιωματικοί του, ὁ καθένας εἰς τὴν ἰδικήν του ἐπαρχίαν (περιοχήν).
9 Ὅλοι αὐτοὶ μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐστέφθησαν βασιλεῖς καὶ ἐφόρεσαν τὰ βασιλικὰ διαδήματα· οἱ δὲ ἀπόγονοί των τοὺς διεδέχθησαν ἐπὶ πολλὰ χρόνια. Ὅλοι ὅμως αὐτοὶ μὲ τοὺς ἐμφυλίους πολέμους των ἐπροξένησαν ἀνείπωτα καὶ ἀναρίθμητα κακὰ εἰς τὸν κόσμον.
10 Ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς αὐτοὺς ἀνεβλάστησε ρίζα ἁμαρτωλή, προῆλθεν ἀπόγονος ἠθικῶς ὀλέθριος, ὁ Ἀντίοχος Δ' ὁ Ἐπιφανής, υἱὸς τοῦ βασιλιᾶ Ἀντίοχον Γ’ τοῦ μεγάλου· ὁ Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς διετέλεσεν ὅμηρος εἰς τὴν Ρώμην. Ὁ Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς ἔγινε βασιλιᾶς τῆς Συρίας κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τριακοστὸν ἕβδομον (137ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν, δηλαδὴ τὸ 175 π.Χ.
11 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην παρουσιάσθησαν μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ μιὰ ὁμάδα ἀνδρῶν ἀποστατῶν ἀπὸ τὴν Ἰουδαϊκὴν πίστιν, οἱ ὁποῖοι ἐπηρέασαν τὸν λαὸν καὶ παρέσυραν πολλοὺς μὲ τὰ λόγια: «Ἐμπρός· ἂς προχωρήσωμεν καὶ ἂς συνάψωμεν συνθήκην μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα εἶναι γύρω μας, διότι ἀπὸ τότε ποὺ διεχωρίσαμεν τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ αὐτούς, μᾶς εὑρῆκαν πολλὰ κακὰ καὶ συμφορές».
12 Ἡ πρότασις αὐτὴ τῶν ἐξωμοτῶν εὑρῆκε ἀνταπόκρισιν, ἐφάνη ἀρεστὴ εἰς τὸν λαὸν καὶ ἔγινε ἀποδεκτὴ ἐκ μέρους του.
13 Ὡρισμένοι ἀπὸ τὸν λαὸν εἶχαν ἐνθουσιασθῆ τόσον πολὺ μὲ τὴν πρότασιν τῶν ἀποστατῶν, ὥστε ἔτρεξαν πρόθυμα πρὸς τὸν βασιλιᾶ Ἀντιόχον, ὁ ὁποῖος τοὺς ἔδωκε τὴν ἄδειαν νὰ ἀκολουθήσουν καὶ νὰ ἐφαρμόσουν εἰς τὴν ζωήν των μὴ Ἰουδαϊκοὺς νόμους καὶ νὰ συμμορφωθοῦν πρὸς τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν.
14 Ἔτσι ἔκτισαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἕνα γυμναστήριον (στάδιον διὰ τὰ διάφορα ἀθλητικὰ παιγνίδια - ἀσκήσεις), σύμφωνα μὲ τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν.
15 Καὶ ἐπειδὴ εἰς τὰ γυμναστήρια ἠσκοῦντο ἐντελῶς γυμνοί, διὰ νὰ ἀποφύγουν τὶς εἰρωνεῖες τῶν ἐθνικῶν, ἑξαφάνισαν μὲ χειρουργικὴν ἐπέμβασιν τὰ ἴχνη τῆς περιτομῆς, ποὺ εἶχαν ὡς Ἰουδαῖοι. Ἔτσι ἀπαρνήθηκαν τὴν ἱερὰν Διαθήκην, ποὺ εἶχαν συνάψει μὲ τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἔθεσαν τοὺς ἑαυτούς των κάτω ἀπὸ τὸν ἴδιον ζυγὸν (ἄρχισαν νὰ συνεργάζωνται στενά) μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη. Ἀφιερώθησαν δὲ τόσον πολὺ εἰς εἰδωλολατρικὰ ἤθη καὶ ἔθιμα, ποὺ κυριολεκτικὰ ἐπώλησαν τοὺς ἑαυτούς των καὶ ἔγιναν δοῦλοι καὶ σκλάβοι, ὥστε νὰ ἐργάζωνται αὐτὸ ποὺ εἶναι σιχαμερὸν καὶ κακόν.
16 Ὅταν ὁ Ἀντίοχος Δ' εἶχε πλέον σταθεροποιηθῇ εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τῆς Συρίας, ἀπεφάσισε νὰ κάμῃ τὸν ἑαυτόν του βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου, ὥστε νὰ βασιλεύῃ εἰς τὸ ἑξῆς καὶ εἰς τὰ δύο βασίλεια - τῆς Συρίας καὶ τῆς Αἰγύπτου.
17 Εἰσέβαλε λοιπὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον μὲ πολύν, ἀξιόλογον καὶ ἰσχυρὸν στρατόν, μὲ πολεμικὰ ἅρματα, μὲ πολεμικοὺς ἐλέφαντες, μὲ ἱππικὸν καὶ μὲ μεγάλον πολεμικὸν στόλον,
18 καὶ συνῆψε πόλεμον ἐναντίον τοῦ Πτολεμαίου ΣΤ’ τοῦ Φιλομήτορος, βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου. Κατὰ τὸν πόλεμον ἐκεῖνον ὁ Πτολεμαῖος ἐνικήθη ἀπὸ τὸν Ἀντίοχον, ἐπανικοβλήθη καὶ ἐτράπη εἰς φυγήν, πολλοὶ δὲ ἀπὸ τὸν στρατόν του ἐτραυματίσθησαν θανάσιμα καὶ ἀπέθαναν.
19 Ὁ Ἀντιόχος καὶ οἱ στρατιῶται του ἐκυρίευσαν καὶ κατέλαβαν τὶς ὀχυρὲς πόλεις, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὁ δὲ Ἀντίοχος ἐσύλησε καὶ ἐλαφυραγώγησε τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
20 Ὁ Ἀντίοχος, ἀφοῦ ἐνίκησε καὶ ἐκυρίευσε τὴν Αἴγυπτον κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν τρίτον (143ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν, δηλαδὴ τὸ 169 μ.Χ., ἐβάδισεν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἐπετέθη κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ μὲ πολύν, ἀξιόλογον καὶ ἰσχυρὸν στρατόν.
21 Καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν Ναὸν μὲ ἱερόσυλον ἀλαζονικὸν φρόνημα καὶ ἐπῆρε τὸ χρυσὸν Θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ τὴν Ἑπτάφωτον χρυσῆν Λυχνίαν μαζὶ μὲ ὅλα τὰ ἱερὰ ἐξαρτήματά της
22 καὶ τὴν Τράπεζαν τῶν Ἄρτων τῆς Προθέσεως καὶ τὰ δοχεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα ἐγίνοντο οἱ θυσίες τοῦ κρασιοῦ (οἱ σπονδές), καὶ τὶς ἱερὲς φιάλες καὶ τὰ χρυσᾶ θυμιατήρια καὶ τὸ παραπέτασμα καὶ τὰ στεφάνια (τὰ χρυσᾶ, τὰ ἀφιερωμένα εἰς τὸν Ναόν)· ἐπίσης ἐσύλησε καὶ ὅλα τὰ χρυσᾶ κοσμήματα, ποὺ ἦσαν τοποθετημένα εἰς τὸ μέτωπον (τὴν ὄψιν) τοῦ Ναοῦ, τὸν ὁποῖον ἀπεγύμνωσεν ἀπὸ ὅλα, διότι ἀπέσπασε καὶ ἐκατακομμάτιασε τὰ χρυσᾶ στολίδια διαφόρων εἰδῶν, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τὸν Ναόν.
23 Κινούμενος ἀπὸ τὸν ἱερόσυλον ἐγωϊσμόν του ἔλαβε τὸ ἀσῆμι, τὸ χρυσάφι καὶ τὰ πολύτιμα ἱερὰ ἀντικείμενα μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς κρυμμένους θησαυρούς, ποὺ εὑρῆκε εἰς τὸν Ναόν.
24 Ἀφοῦ ἅρπαξε ὅλα αὐτά, ἀνεχώρησε καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν χώραν του. Ἐπίσης ἐσκότωσε πολλοὺς καὶ μὲ χαιρέκακον καὶ ἑωσφορικὸν ὕφος ἐξεστόμισε λόγια πολὺ ὑβριστικὰ κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
25 Ἐξ ἀφορμῆς αὐτῶν ὑπῆρξε μεγάλος θρῆνος καὶ κοπετὸς μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν, παντοῦ (εἰς ὅλην τὴν χώραν των) ὅπου εὑρίσκοντο.
26 Ἕνεκα τῆς φοβερᾶς αὐτῆς συμφορᾶς ἀναστέναξαν βαθιὰ καὶ μὲ πολλὴν πικρίαν οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰσραηλιτῶν, αἱ παρθένοι καὶ οἱ νέοι ἔλειωσαν ἀπὸ λύπην, ἐμαράνθησαν, ἡ δὲ καλλονὴ τῶν γυναικῶν παρεμορφώθη.
27 Κάθε νεόνυμφος ἐξέφερε θρηνητικὰ μοιρολόγια καὶ κάθε νεόνυμφη γυναῖκα, ἀντὶ νὰ χαίρῃ εὑρισκομένη εἰς τὸν νυμφικόν της θάλαμον, ἐκάθητο ἐκεῖ κλαίουσα καὶ πενθοῦσα.
28 Ἀκόμη καὶ αὐτὴ ἡ χώρα τῶν Ἰουδαίων συνεκλονίσθη ἕνεκα τῶν κοπετῶν καὶ τοῦ πένθους τῶν κατοίκων της, καὶ ὅλοι οἰ ἀπόγονοι τοῦ Ἰακώβ, ὁ περιούσιος λαὸς τοῦ Θεοῦ, ἐβυθίσθη εἰς τήν (ἐγέμισεν ἀπό) ἐντροπήν.
29 Μετὰ ἀπὸ δύο ἔτη ὁ βασιλιᾶς Ἀντιόχος Δ' ὁ Ἐπιφανὴς ἀπέστειλεν εἰς τὶς πόλεις τῆς Ἰουδαίας ἀνώτερον ἀξιωματικόν, ἐπιφορτισμένον μὲ τὴν εἴσπραξιν τῶν φόρων, διὰ νὰ εἰσπράξῃ τοὺς φόρους τῶν πόλεων. Ὁ ἀνώτερος αὐτὸς ἀξιωματικὸς ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ πολύν, ἀξιόλογον καὶ ἰσχυρὸν στρατόν,
30 καὶ ἐμίλησε εἰς τοὺς Ἰουδαίους λόγια εἰρηνικά, ἀλλὰ δόλια καὶ ὑποκριτικά· οἱ Ἰουδαῖοι παρεπλανήθησαν ἀπὸ τὰ λόγια του καὶ ἔδωκαν ἐμπιστοσύνην εἰς ὅσα τοὺς εἶπεν. Ὅμως αὐτὸς ἐπετέθη αἰφνιδίως ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐκτύπησε τοὺς κατοίκους της πολὺ σκληρά, ὥστε ἐπροξένησε μεγάλην σφαγὴν καὶ ἔτσι ἐθανάτωσε πολλοὺς ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
31 Ἐλεηλάτησε τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν ἐπυρπόλησε καὶ κατεδάφισε τὰ σπίτια της καὶ τὰ γύρω - γύρω ἀπὸ αὐτὴν τείχη.
32 Αὐτὸς δὲ καὶ ὁ στρατός του συνέλαβαν αἰχμαλώτους τίς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιὰ καὶ ἅρπαξαν τὰ ζῶα.
33 Κατόπιν ὁ στρατὸς τοῦ Ἀντιόχου ἔκτισε καὶ πάλιν τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ (τὸ τμῆμα τῆς Ἱερουσαλήμ, ποὺ κατέλαβεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τοὺς Ἰεβουσαίους) καὶ τὴν ὠχύρωσε μὲ μεγάλον, ἰσχυρὸν τεῖχος καὶ πύργους ἰσχυρούς· ἔτσι ἔγινε ὁ χῶρος αὐτὸς τὸ φρούριον, ἡ ἀκρόπολίς των.
34 Ἐκεῖ δὲ ἐγκατέστησαν ὡς φρουρὰν ἄνδρες εἰδωλολάτρες, ἁμαρτωλούς, ἀνθρώπους παρανόμους (Συρο-Μακεδόνες καὶ Ἰουδαίους ἐξωμότες), οἱ ὁποῖοι ὠχυρώθησαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν αὐτήν.
35 Ἐκεῖ ἀποθήκευσαν ὅπλα καὶ τρόφιμα· ἐκεῖ ἐπίσης συνεκέντρωσαν καὶ ἀποθήκευσαν τὰ λάφυρα, ποὺ προῆλθαν ἀπὸ τὴν λεηλασίαν τῆς Ἱερουσαλήμ. Μὲ ὅλα αὐτὰ τὸ φρούριον ἐκεῖνο ἔγινε μεγάλη ἀπειλὴ καὶ πρόξενος δεινῶν διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ.
36 Ἡ ἀκρόπολις ἐκείνη ἔγινε πρὸ παντὸς παγίδα διὰ τὸν Ναὸν καὶ συνεχὴς ἀπειλή, μόνιμος καὶ φοβερὸς ἀντίπαλος διὰ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
37 Διότι οἱ ἄνδρες τοῦ φρουρίου ἐκείνου ἐφόνευσαν καὶ ἔχυσαν ἀφθόνως τὸ αἷμα ἀθώων ἀνθρώπων γύρω ἀπὸ τὸν Ναὸν καὶ ἐμόλυναν καὶ ἐβεβήλωσαν τὸν ἱερὸν χῶρον τοῦ ἁγίου Ναοῦ.
38 Ἕνεκα τῆς τρομοκρατίας αὐτῆς τῆς φρουρᾶς οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ ἔφυγαν καὶ ἡ Ἱερουσαλὴμ κατήντησε κατοικία ξένων λαῶν ἔτσι ἡ ἁγία Πόλις ἔγινε τόπος ξένος διὰ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἐγεννήθησαν εἰς αὐτήν, διότι τὰ ἰδικά της παιδιὰ τὴν ἐγκατέλειψαν.
39 Ὁ ἅγιος Ναός της καὶ ὁ ἱερὸς χῶρος του ἐρημώθη ἀπὸ ἀνθρώπους ὅπως ἡ ἔρημος, οἱ θρησκευτικὲς ἐορτές της μετεβλήθησαν εἰς ἡμέρας θλίψεως καὶ πένθους, τὰ Σάββατά της ἔγιναν ἀντικείμενον περιφρονήσεως καὶ ὕβρεως, καὶ ἡ τιμή της ἀντικείμενον ἐξευτελισμοῦ.
40 Ἡ ἀδοξία, ἡ περιφρόνησις καὶ ἡ καταισχύνῃ της ἦταν τώρα τόσον μεγάλη, ὅσον μεγάλη ἦταν ἄλλοτε ἡ δόξα καὶ ἡ φήμη της· τὸ δὲ ἄλλοτε μεγαλεῖον της μετεστράφη εἰς πένθος.
41 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἀντίοχος Δ’ ὁ Ἐπιφανὴς ἐξέδωσε διάταγμα - διακήρυξιν, τὸ ὁποῖον ἀπηύθυνε πρὸς ὅλον τὸ βασίλειόν του καὶ συμφώνως πρὸς τὸ ὁποῖον ὅλοι οἱ λαοὶ τοῦ βασιλείου του ἔπρεπε νὰ ἐνωθοῦν καὶ νὰ συγχωνευθοῦν εἰς ἕνα λαόν·
42 ἔπρεπε πρὸς τοῦτο ὅλοι οἱ ὑπήκοοί του νὰ ἐγκαταλείψῃ ὁ καθένας τους τοὺς ἰδιαιτέρους νόμους του, τὰ ἤθη, τὰ ἔθιμα καὶ τὴν θρησκείαν του. Ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἀπεδέχθησαν τὸ διάταγμα τοῦ βασιλιᾶ καὶ συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν ἀπόφασίν του.
43 Ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλῖτες ἀπεδέχθησαν καὶ συγκατετέθησαν νὰ ἀκολουθήσουν τὴν εἰδωλολατρικὴν θρησκείαν τοῦ Ἀντιόχου καὶ προσέφεραν θυσίαν εἰς τὰ εἴδωλα καὶ ἐβεβήλωσαν τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου μὲ τὸ νὰ καταργήσουν τὴν ἀργίαν του.
44 Ἐπὶ πλέον ὁ βασιλιᾶς ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους μὲ γραπτὲς διαταγὲς πρὸς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὶς πόλεις τῆς Ἰουδαίας· δι’ αὐτῶν διέτασσε τὸν λαὸν νὰ υἱοθετήσουν καὶ νὰ ἀποδεχθοῦν ἤθη καὶ ἔθιμα ξένα πρὸς ἐκεῖνα, ποὺ εἶχαν εἰς τὴν χώραν των.
45 Τοὺς διέτασσε νὰ σταματήσουν πλέον ἀπὸ τοῦ νὰ προσφέρουν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων καὶ ἄλλες θυσίες καὶ τὶς θυσίες τοῦ κρασιοῦ (σπονδές) εἰς τὸν ἅγιον Ναὸν καὶ τὸν ἱερὸν χῶρον του καὶ νὰ βεβηλώσουν τὸ Σάββατον μὲ τὸ νὰ καταργήσουν τὴν ἀργίαν του καί τις ἄλλες θρησκευτικὲς ἑορτές·
46 ἐπίσης νὰ βεβηλώσουν τὸν ἅγιον Ναὸν καὶ τὸν ἱερὸν χῶρον του καὶ τοὺς ἱερεῖς του (ἢ κατ’ ἄλλους: Τὸν εὐσεβῆ λαόν, ὁ ὁποῖος λατρεύει τὸν Θεόν).
47 Τοὺς διέτασσεν ἀκόμη νὰ κτίσουν εἰδωλολατρικοὺς βωμούς, νὰ καθορίσουν καὶ νὰ καθιερώσουν εἰδωλολατρικοὺς τόπους, νὰ κτίσουν ναοὺς πρὸς τιμὴν τῶν εἰδώλων καὶ νὰ θυσιάζουν χοίρους καὶ ἄλλα ζῶα, ποὺ οἱ Ἰουδαῖοι τὰ ἐθεωροῦσαν νομικῶς ἀκάθαρτα.
48 Ἐπὶ πλέον διέτασσε νὰ ἀφήνουν τοὺς υἱούς των ἀπεριτμήτους καὶ νὰ καθιστοῦν τοὺς ἑαυτούς των νομικῶς ἀκαθάρτους μὲ κάθε πρᾶγμα νομικῶς ἀκάθαρτον καὶ βέβηλον,
49 ὥστε νὰ λησμονήσουν ἔτσι τὸν Νόμον, ποὺ τοὺς ἔδωκεν ὁ Θεός, καὶ νὰ ἀλλάξουν μὲ ἤθη εἰδωλολατρικὰ ὅσα δικαιοῦται ὁ Κύριος καὶ δημιουργός μας νὰ ἀξιοῖ, ὅπως φυλάττῃ ὁ καθένας μας.
50 Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ὑπακούσῃ καὶ δὲν θὰ πράξῃ σύμφωνα μὲ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλιᾶ Ἀντιόχου, θὰ τιμωρῆται μὲ θάνατον.
51 Τέτοιο ἦταν τὸ περιεχόμενον τοῦ διατάγματος, ποὺ ἔστειλεν ὁ βασιλιᾶς πρὸς ὅλους τοὺς ὑπηκόους τῆς βασιλείας του· ὥρισε δὲ ἐπόπτες διὰ νὰ ἐποπτεύουν εἰς ὅλον τὸν λαὸν διὰ τὴν τήρησιν τοῦ διατάγματός του καὶ διέταξε τοὺς κατοίκους τῶν πόλεων τῆς Ἰουδαίας νὰ προσφέρουν εἰδωλολατρικὲς θυσίες ὁ καθένας εἰς τὴν πόλιν του.
52 Τότε πολλοὶ ἀπὸ τὸν λαόν, ἀποστάται ἀπὸ τὸν Νόμον καὶ ἐξωμόται, συνηθροίσθησαν γύρω ἀπὸ τοὺς βασιλικοὺς τούτους ἀξιωματοῦχους, προσεκολλήθησαν εἰς αὐτοὺς καὶ ὅλοι αὐτοὶ ἐπροξένησαν πολλὰ δεινὰ εἰς τὴν χώραν
53 ἀνάγκασαν ὅλους τοὺς ἀληθινοὺς Ἰσραηλίτας νὰ ἀποσυρθοῦν καὶ νὰ κρυφθοῦν ὁπουδήποτε ἠμποροῦσαν, εἰς κάθε εἶδος ἀσφαλοῦς καταφυγίου.
54 Καὶ κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Χασελεῦ (ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὸν ἰδικόν μας Νοέμβριον /Δεκέμβριον), κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν πέμπτον (Ι45ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν, δηλαδὴ τὸ ἔτος 168/167 π.Χ., ἔστησαν τὸ μισητὸν καὶ βέβηλον σίγαμα τῆς Ἐρημώσεως (εἰδωλολατρικὸν βωμὸν εἰς τὸν Ὀλύμπιον Δία) ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, καὶ εἰς ὅλες τὶς γύρω διάφορες πόλεις τῆς Ἰουδαῖας ἔκτισαν εἰδωλολατρικοὺς βωμούς.
55 Καὶ ἐμπρὸς εἰς τὶς πόρτες τῶν οἰκιῶν των καὶ εἰς τὶς πλατεῖες τῶν πόλεων προσέφεραν θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα.
56 Καὶ ὅποια βιβλία τοῦ Νόμου (τῆς Πεντατεύχου) εὕρισκαν, τὰ κατεξέσχιζαν καὶ τὰ παρέδιδαν εἰς τὴν φωτιά.
57 Καὶ ὁπουδήποτε εὕρισκαν εἰς κάποιον ἀντίτυπον τοῦ βιβλίου τῆς Διαθήκης (τῆς Πεντατεύχου ἢ κάποιου βιβλίου τῆς Πεντατεύχου), ἐπέμενε δὲ τὸ πρόσωπον αὐτὸ νὰ τηρῇ τὸν Ἰουδαϊκὸν Νόμον, αὐτὸν τὸ διάταγμα τοῦ βασιλιᾶ τὸν κατεδίκαζεν εἰς θάνατον.
58 Μὲ τὴν ἐξουσίαν καὶ τὴν δύναμιν, ποὺ ἔδιδεν εἰς τοὺς ἐπιτρόπους ἐκείνους τοῦ Ἀντιόχου τὸ βασιλικὸν διάταγμα, συμπεριεφέροντο κάθε μῆνα μὲ αὐτὸν τὸν σκληρὸν τρόπον πρὸς τοὺς Ἰσραηλῖτες, τοὺς ὁποίους ἀνεκάλυπταν εἰς τὶς πόλεις ὅτι παρέβαιναν τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλιᾶ.
59 Καὶ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ μηνὸς Χασελεῦ (δηλαδὴ τὴν 17ην Δεκεμβρίου τοῦ 167 π.Χ.), (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Καὶ κάθε 25ην ἑκάστου μηνός, ποὺ ἦταν ἡ γενέθλιος ἡμέρα τοῦ βασιλιᾶ), οἱ πονηροὶ αὐτοὶ ἄνθρωποι ἐπρόσφεραν θυσίαν εἰς τὰ εἴδωλα ἐπάνω εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν βωμὸν τοῦ Διός, ποὺ εἶχε κτισθῆ ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
60 Σύμφωνα δὲ μὲ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλιᾶ ἐθανάτωσαν τὶς Ἰουδαῖες γυναῖκες, ποὺ εἶχαν ἀφήσει τὰ τέκνα των νὰ ὑποστοῦν περιτομήν.
61 Κατόπιν ἐκρέμασαν ἀπὸ τὸν λαιμόν των τὰ βρέφη, ποὺ εἶχαν ὑποστῇ περιτομήν, καὶ ἐλεηλάτησαν τὰ σπτια των, ἐθανάτωσαν δὲ καὶ ὅλους, ὅσοι ἔκαμαν τὴν περιτομὴν εἰς τὰ βρέφη.
62 Παρ' ὅλον αὐτὸν τὸν διωγμὸν καὶ τὴν τρομοκρατίαν, παρουσιάσθησαν πολλοὶ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εὑρῆκαν τὸ θάρρος καὶ τὴν δύναμιν νὰ ἀντισταθοῦν καὶ ἔλαβαν τὴν σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ μὴ φάγουν ὀτιδήποτε ἀκάθαρτον, τὸ ὁποῖον ἀπηγόρευεν ὁ Νόμος.
63 Αὐτοὶ ἐπροτίμησαν νὰ ἀποθάνουν μᾶλλον, παρὰ νὰ μολυνθοῦν μὲ τὶς νομικῶς ἀκάθαρτες τροφές, νὰ ἀσεβήσουν καὶ νὰ ἀθετήσουν τὴν ἱερὰν Διαθήκην, ποὺ συνῆψεν ὁ Θεὸς μὲ τὸν Ἰσραήλ· καὶ πράγματι, ὅλοι αὐτοὶ ἐξετελέσθησαν!
64 Αὐτὸς ὁ διωγμὸς ἦταν οὐσιαστικῶς τρομερὰ ἔκρηξις τοῦ μεγάλου θυμοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ σκληρὰ ἀνταπόδοσις εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν διὰ τὴν ἀποστασίαν τῶν ἑλληνιζόντων Ἰουδαίων.
Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
1 Kαὶ ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου τὸν Μακεδόνα, ὃς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς γῆς Χεττειείμ, καὶ ἐπάταξε τὸν Δαρεῖον βασιλέα Περσῶν καὶ Μήδων καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ πρότερος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.
1 Ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ υἱὸς τοῦ Φιλίππου, ὁ Μακεδών, ἔπειτα ἀπὸ τὴν νίκην του ἐναντίον τῶν Περσῶν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐνίκησε τὸν βασιλέα τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων Δαρεῖον, ἐξώρμησεν ἀπὸ τὴν χώραν τῶν Χετταίων καὶ ἔγινε βασιλεὺς ἀντὶ ἐκείνου εἰς τὰς χώρας αὐτάς, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχε γίνει βασιλεὺς ὁλοκλήρου τῆς Ἑλλάδος.
2 Καὶ συνεστήσατο πολέμους πολλοὺς καὶ ἐκράτησεν ὀχυρωμάτων πολλῶν καὶ ἔσφαξε βασιλεῖς τῆς γῆς·
2 Διεξήγαγε πολλοὺς ἐπιτυχεῖς πολέμους, ἔγινε κύριος πολλῶν φρουρίων καὶ ἐθανάτωσε βασιλεῖς πολλῶν χωρῶν.
3 καὶ διῆλθεν ἕως ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἔλαβε σκῦλα πλήθους ἐθνῶν. Καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ ὑψώθη, καὶ ἐπήρθη ἡ καρδία αὐτοῦ.
3 Ἔφθασεν ἕως τὰ ἄκρα τῆς οἰκουμένης καὶ ἐπῆρε λάφυρα ἀπὸ πολλοὺς λαούς. Ὅλος δὲ ὁ τότε γνωστὸς κόσμος ὑπετάχθη εἰς αὐτὸν καὶ ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους. Αὐτὸς δὲ ἐδοξάσθη, ἀλλὰ ἡ καρδία του ἐκυριεύθη ἀπὸ ὑπερηφάνειαν.
4 Καὶ συνήγαγε δύναμιν ἰσχυρὰν σφόδρα καὶ ἦρξε χωρῶν καὶ ἐθνῶν καὶ τυράννων, καὶ ἐγένοντο αὐτῷ εἰς φόρον.
4 Συνεκέντρωσε στρατὸν πολὺ ἰσχυρόν, ἔγινεν ἄρχων χωρῶν, ἐθνῶν καὶ βασιλέων, ποὺ ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς αὐτόν.
5 Καὶ μετὰ ταῦτα ἔπεσεν ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ ἔγνω ὅτι ἀποθνήσκει.
5 Μετὰ ταῦτα ὅμως ἠσθένησεν, ἔπεσεν εἰς τὴν κλίνην τῆς ἀσθενείας του καὶ ἤσθάνθη, ὅτι ἐπρόκειτο νὰ ἀποθάνῃ.
6 Καὶ ἐκάλεσε τοὺς παῖδας αὐτοῦ τοὺς ἐνδόξους τοὺς συντρόφους αὐτοῦ ἀπὸ νεότητος καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ἔτι ζῶντος αὐτοῦ.
6 Ἐκάλεσε πλησίον του τοὺς πλέον ἐνδόξους ἀπὸ τοὺς αὐλικούς του καὶ τοὺς συντρόφους του ἀπὸ τὴν νεότητά του, καὶ διεμοίρασεν εἰς αὐτοὺς τὴν βασιλείαν του, καθ' ὃν χρόνον ἀκόμη ἐζοῦσεν.
7 Καὶ ἐβασίλευσεν Ἀλέξανδρος ἔτη δώδεκα καὶ ἀπέθανε.
7 Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος ἐβασίλευσεν ἐπὶ δώδεκα ἔτη καὶ κατόπιν ἀπέθανεν.
8 Καὶ ἐπεκράτησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ.
8 Ἀξιωματούχοι του ἐγκατεστάθησαν ὡς ἄρχοντες πλέον, ὁ καθένας εἰς τὴν ἐπαρχίαν του.
9 Καὶ ἐπέθεντο πάντες διαδήματα μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὸν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὀπίσω αὐτῶν ἔτη πολλὰ καὶ ἐπλήθυναν κακὰ ἐν τῇ γῇ.
9 Ὅλοι αὐτοὶ μετὰ τὸν θάνατον τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἔθεσαν εἰς τὴν κεφαλήν των βασιλικὰ διαδήματα, δείγματα τῆς ἐξουσίας των, καὶ ἔπειτα ἀπὸ αὐτοὺς τὰ παιδιά των ἐπὶ ἔτη πολλά. Ὅλοι ὅμως αὐτοὶ κατὰ τὸ διάστημα τῆς βασιλείας των ἐπροξένησαν πολλὰς συμφορὰς εἰς τὴν οἰκουμένην.
10 Καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῶν ρίζα ἁμαρτωλὸς Ἀντίοχος Ἐπιφανής, υἱὸς Ἀντιόχου βασιλέως, ὃς ἦν ὅμηρα ἐν τῇ Ρώμῃ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν ἔτει ἑκατοστῷ καὶ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ βασιλείας Ἑλλήνων.
10 Ἀπὸ αὐτοὺς ἐβγῆκε μία ρίζα πολὺ ἁμαρτωλή, Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανής, υἱὸς τοῦ βασιλέως Ἀντιόχου, ὁ ὁποῖος ἦτο προηγουμένως ὅμηρος εἰς τὴν Ρώμην. Αὐτὸς ἔγινε βασιλεὺς κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν.
11 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθον ἐξ Ἰσραὴλ υἱοὶ παράνομοι καὶ ἀνέπεισαν πολλοὺς λέγοντες· πορευθῶμεν καὶ διαθώμεθα διαθήκην μετὰ τῶν ἐθνῶν τῶν κύκλῳ ἡμῶν, ὅτι ἀφ' ἧς ἐχωρίσθημεν ἀπ' αὐτῶν, εὗρεν ἡμᾶς κακὰ πολλά.
11 Κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους παρουσιάσθησαν ἀπὸ τὸν λαὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν μερικοὶ ἄνδρες παράνομοι, καταφρονηταὶ τοῦ θείου Νόμου, οἱ ὁποῖοι μὲ τὰς δημαγωγίας των παρέσυραν πολλοὺς ἄλλους, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ ἔλεγον· «ἂς πᾶμε νὰ κάμωμεν συνθήκην φιλίας μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα εὑρίσκονται γύρω μας, διότι ἀπὸ τὴν ἐποχήν, ποὺ ἐχωρίσθημεν ἀπὸ αὐτά, μᾶς εὑρῆκαν μεγάλαι συμφοραί».
12 Καὶ ἠγαθύνθη ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτῶν,
12 Ὁ λόγος αὐτὸς ἤρεσεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
13 καὶ προεθυμήθησάν τινες ἀπὸ τοῦ λαοῦ, καὶ ἐπορεύθησαν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν ποιῆσαι τὰ δικαιώματα τῶν ἐθνῶν.
13 Μερικοὶ δὲ ἀπὸ τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν ἐπροθυμοποιήθησαν καὶ μετέβησαν πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἑλλήνων, τὸν Ἀντίοχον, ὁ ὁποῖος καὶ παρεχώρησεν εἰς αὐτοὺς τὸ δικαίωμα νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν.
14 Καὶ ᾠκοδόμησαν γυμνάσιον ἐν Ἱεροσολύμοις κατὰ τὰ νόμιμα τῶν ἐθνῶν
14 Ἔκτισαν δὲ καὶ γυμναστήριον μὲ γήπεδον ἀθλήσεων εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, σύμφωνα μὲ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν.
15 καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἀκροβυστίας καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ διαθήκης ἁγίας καὶ ἐζευγίσθησαν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἐπράθησαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρόν.
15 Ἐξήλειψαν (διὰ χειρουργικῆς ἐπεμβάσεως) τὰς περιτομάς των, ὥστε νὰ φαίνωνται ἀπερίτμητοι, ὅπως οἱ ἐθνικοί, ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν ἁγίαν Διαθήκην, ποὺ εἶχαν συνάψει μὲ τὸν Θεόν, ἔγιναν ὁμόζυγοι καὶ ὁμόψυχοι μὲ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς λαούς. Ψυχῇ καὶ σώματι διέπραττον τὸ κακόν, ὥστε ἔγιναν πλέον δοῦλοι εἰς αὐτό.
16 Καὶ ἡτοιμάσθη ἡ βασιλεία ἐναντίον Ἀντιόχου, καὶ ὑπέλαβε βασιλεῦσαι τῆς Αἰγύπτου, ὅπως βασιλεύσῃ ἐπὶ τὰς δύο βασιλείας.
16 Ὅταν ὁ Ἀντίοχος ἐστερέωσε τὴν βασιλείαν του εἰς τὴν Συρίαν, ἐσκέφθη καὶ ἀπεφάσισε νὰ βασιλεύσῃ καὶ ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ γίνῃ ἔτσι βασιλεὺς εἰς δύο βασίλεια, τῆς Συρίας καὶ τῆς Αἰγύπτου.
17 Καὶ εἰσῆλθεν εἰς Αἴγυπτον ἐν ὄχλῳ βαρεῖ, ἐν ἅρμασι καὶ ἐν ἐλέφασι καὶ ἐν ἱππεῦσι καὶ ἐν στόλῳ μεγάλῳ
17 Ἐπῆλθε λοιπὸν ἐναντίον τῆς Αἰγύπτου μὲ πολὺν στρατόν, μὲ ἅρματα, μὲ ἐλέφαντας, μὲ ἱππικὸν καὶ μὲ πολυάριθμα πολεμικὰ πλοῖα.
18 καὶ συνεστήσαντο πόλεμον πρὸς Πτολεμαῖον βασιλέα Αἰγύπτου· καὶ ἐνετράπη Πτολεμαῖος ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἔφυγε, καὶ ἔπεσον τραυματίαι πολλοί.
18 Συνῆψε δὲ πόλεμον ἐναντίον τοῦ Πτολεμαίου βασιλέως τῆς Αἰγύπτου. Ὁ Πτολεμαῖος ἐνικήθη καὶ κατετροπώθη ἀπὸ τὸν Ἀντίοχον, ἐτράπη εἰς φυγὴν καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους του ἔπεσαν νεκροί.
19 Καὶ κατελάβοντο τὰς πόλεις τὰς ὀχυρὰς ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, καὶ ἔλαββε τὰ σκῦλα γῆς Αἰγύπτου.
19 Οἱ Σύροι ἐκυρίευσαν ὀχυρὰς θέσεις εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὁ δὲ Ἀντίοχος ἐλαφυραγώγησε τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
20 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἀντίοχος μετὰ τὸ πατάξαι Αἴγυπτον ἐν τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει καὶ ἀνέβη ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ ἀνέβη εἰς Ἰερουσαλὴμ ἐν ὄχλῳ βαρεῖ.
20 Ὁ Ἀντίοχος, ἀφοῦ κατενίκησε καὶ ἐκυρίευσε τὴν Αἴγυπτον κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν τρίτον ἔτος, ἐπέστρεψε καὶ ἐβάδισεν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἀνέβηκεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν.
21 Καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸ ἁγίασμα ἐν ὑπερηφανίᾳ καὶ ἔλαβε τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν καὶ τὴν λυχνίαν τοῦ φωτὸς καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς
21 Εἰσῆλθε μὲ μεγάλην ἀλαζονείαν καὶ αὐθάδειαν εἰς τὸν ἱερὸν ναόν, ἐπῆρε τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον, τὴν ἐπτάφωτον χρυσῆν λυχνίαν ποὺ ἐφώτιζε τὸν ναόν, καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ αὐτῆς ἐξαρτήματα.
22 καὶ τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως καὶ τὰ σπονδεῖα καὶ τὰς φιάλας καὶ τὰς θυΐσκας τὰς χρυσᾶς καὶ τὸ καταπέτασμα καὶ τοὺς στεφάνους καὶ τὸν κόσμον τὸν χρυσοῦν τὸν κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ καὶ ἐλέπισε πάντα.
22 Ἐπῆρεν ἐπίσης, τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως, τὰ ἱερὰ ποτήρια, τὰς ἱερὰς φιάλας, τὰ χρυσᾶ μικρὰ θυμιατήρια, τὸ καταπέτασμα, τοὺς στεφάνους καὶ ὅλα τὰ κοσμήματα τὰ χρυσᾶ, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τὸν ναόν. Ὅλα αὐτὰ τὰ κατέκοψεν εἰς μικρὰ κομμάτια.
23 Καὶ ἔλαβε τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη τὰ ἐπιθυμητὰ καὶ ἔλαβε τοὺς θησαυροὺς τοὺς ἀποκρύφους, οὓς εὖρε·
23 Ἐπῆρεν ἐπίσης τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν, τὰ ἱερὰ λαμπρὰ πολύτιμα σκεύη, ἐπῆρε τοὺς κρυμμένους θησαυρούς, τοὺς ὁποίους κατώρθωσε νὰ ἀνεύρῃ.
24 καὶ λαβὼν πάντα ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ. Καὶ ἐποίησε φονοκτονίαν καὶ ἐλάλησεν ὑπερηφανίαν μεγάλην.
24 Ἀφοῦ, λοιπόν, ἐλαφυραγώγησεν ὅλα αὐτά, ἔφυγε διὰ τὴν χώραν του, ἀφοῦ προηγουμένως ἐφόνευσε πολλοὺς καὶ ὡμίλησε μὲ μεγάλην ἀλαζονείαν κατὰ τῶν Ἰουδαίων.
25 Καὶ ἐγένετο πένθος μέγα ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν παντὶ τόπῳ αὐτῶν.
25 Ἐξ αἰτίας τῶν συμφορῶν αὐτῶν βαρὺ πένθος ἡπλώθη ἐπὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς ὅλας αὐτῶν τὰς χώρας.
26 Καὶ ἐστέναξαν ἄρχοντες καὶ πρεσβύτεροι, παρθένοι καὶ νεανίσκοι ἠσθένησαν, καὶ τὸ κάλλος τῶν γυναικῶν ἠλλοιώθη.
26 Οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἐστέναξαν βαθύτατα. Αἱ παρθένοι καὶ οἱ νεαροὶ ἄνδρες ἔχασαν τὴν δύναμίν των, ἡ ὡραιότης τῶν γυναικῶν ἠλλοιώθη.
27 Πᾶς νυμφίος ἀνέλαβε θρῆνον, καὶ καθημένη ἐν παστῷ ἐγένετο ἐν πένθει.
27 Κάθε νεόνυμφος ἀνὴρ ἀνέλαβε θρῆνον καὶ κάθε νεόνυμφος γυναῖκα ἔπεσεν εἰς πένθος, καθημένη εἰς τὸν νυμφικόν της θάλαμον.
28 Καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτήν, καὶ πᾶς ὁ οἶκος Ἰακὼβ ἐνεδύσατο αἰσχύνην.
28 Καὶ αὐτὴ ἀκόμη ἡ χώρα τῶν Ἰουδαίων, ὡς ἐὰν συνέπασχε μὲ τὰς συμφορὰς τῶν κατοίκων της, συνεκλονίσθη, διότι ὅλοι οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰακώβ ἐβυθίσθησαν εἰς τὴν ἐντροπήν.
29 Καὶ μετὰ δύο ἔτη ἡμερῶν ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς ἄρχοντα φορολογίας εἰς τὰς πόλεις Ἰούδα, καὶ ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν ὄχλῳ βαρεῖ.
29 Μετὰ δύο ἔτη ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἔστειλεν εἰς τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας ἄρχοντα, διὰ νὰ τὰς φορολογήσῃ. Αὐτὸς δὲ ὁ ἴδιος ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ πολὺν στρατόν.
30 Καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς λόγους εἰρηνικοὺς ἐν δόλῳ, καὶ ἐνεπίστευσαν αὐτῷ. Καὶ ἐπέπεσεν ἐπὶ τὴν πόλιν ἐξάπινα καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν πληγὴν μεγάλην καὶ ἀπώλεσε λαὸν πολὺν ἐξ Ἰσραήλ.
30 Ὡμίλησε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, μὲ πολλὴν δολιότητα, λόγους, εἰρηνικούς. Οἱ Ἰουδαῖοι ἔδωσαν ἐμπιστοσύνην εἰς αὐτόν. Ἔπειτα ὅμως ἐκεῖνος ἐπέπεσεν αἰφνιδίως ἐναντίον τῆς πόλεως, ἐπέφερε μεγάλην σφαγὴν εἰς τοὺς κατοίκους της καὶ ἐξώντωσε πολλοὺς ἀπὸ τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν.
31 Καὶ ἔλαβε τὰ σκῦλα τῆς πόλεως καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν πυρὶ καὶ καθεῖλε τοὺς οἴκους αὐτῆς καὶ τὰ τείχη αὐτῆς κύκλῳ.
31 Ἐλαφυραγώγησε τὴν πόλιν, τὴν παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ, ἐκρήμνισε τὰς οἰκίας της καὶ τὰ τείχη της ὁλόγυρα.
32 Καὶ ἠχμαλώτευσαν τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα, καὶ τὰ κτήνη ἐκληρονόμησαν.
32 Οἱ στρατιῶται του ἐπῆραν αἰχμαλώτους πολλὰς γυναίκας καὶ παιδιά καὶ ἐπῆραν ὑπὸ τὴν κατοχήν των τὰ ζῶα τῆς περιοχῆς.
33 Καὶ ᾠκοδόμησαν τὴν πόλιν Δαυὶδ τείχει μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ, πύργοις ὀχυροῖς, καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς ἄκραν.
33 Ἔπειτα οἱ Σύροι στρατιῶται ἔκτισαν γύρω ἀπὸ τὴν παλαιὰν πόλιν τοῦ Δαυὶδ μεγάλα καὶ ἰσχυρὰ τείχη μὲ ἰσχυροὺς ἐπίσης πύργους, καὶ ἔτσι ἔγιναν κύριοι τῆς ἀκροπόλεως.
34 Καὶ ἔθηκαν ἐκεῖ ἔθνος ἁμαρτωλόν, ἄνδρας παρανόμους, καὶ ἐνίσχυσαν ἐν αὐτῇ.
34 Ἐτοποθέτησαν ἐκεῖ φρουρὰν ἀπὸ εἰδωλολάτρας, ἀπὸ ἀνθρώπους ἁμαρτωλοὺς καὶ ἐξωμότας Ἰουδαίους, καὶ κατέστησαν οὕτω ὀχυρὰν ἀκρόπολιν των τὸ φρούριον τοῦτο.
35 Καὶ παρέθεντο ὅπλα καὶ τροφὰς καὶ συναγαγόντες τὰ σκῦλα Ἱερουσαλὴμ ἀπέθεντο ἐκεῖ, καὶ ἐγένοντο εἰς μεγάλην παγίδα.
35 Ἐκεῖ συνεκέντρωσαν ὅπλα καὶ τροφάς, ἔβαλαν ἐπίσης καὶ ὅλα τὰ λάφυρα, τὰ ὁποῖα εἶχαν λαφυραγωγήσει ἀπὸ τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ. Ἔτσι δὲ αὐτὴ ἡ ἀκρόπολις ἔγινε πολὺ ἐπικίνδυνος περιοχὴ διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας.
36 Καὶ ἐγένετο εἰς ἔνεδρον τῷ ἁγιάσματι καὶ εἰς διάβολον πονηρὸν τῷ Ἰσραὴλ διαπαντός.
36 Ἀκόμη περισσότερον ἔγινε φοβερὸν ὁρμητήριον ἐναντίον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καὶ παντοτεινὸς τρομερὸς ἐχθρὸς διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας.
37 Καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον κύκλῳ τοῦ ἁγιάσματος καὶ ἐμόλυναν τὸ ἁγίασμα.
37 Ἀπὸ ἐκεῖ οἱ Σύροι στρατιῶται ἔπλητταν τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς προσκυνητάς, ἔχυναν ἀθῶον αἷμα γύρω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐμόλυναν τὸν ἱερὸν αὐτὸν χῶρον,
38 Καὶ ἔφυγον οἱ κάτοικοι Ἱερουσαλὴμ δι' αὐτούς, καὶ ἐγένετο κατοικία ἀλλοτρίων· καὶ ἐγένετο ἀλλότρια τοῖς γενήμασιν αὐτῆς, καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς ἐγκατέλιπον αὐτήν.
38 Οἱ κάτοικοι, ἐξ αἰτίας τῶν συμφορῶν αὐτῶν, ἔφευγαν καὶ ἔτσι ἡ Ἱερουσαλὴμ ἔμεινεν ὡς κατοικητήριον τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν. Ἔγινε ξένη δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχον γεννηθῆ εἰς αὐτήν, διότι τὰ τέκνα της τὴν ἐγκατέλειψαν καὶ ἔφυγαν.
39 Τὸ ἁγίασμα αὐτῆς ἠρημώθη ὡς ἔρημος, αἱ ἑορταὶ αὐτῆς ἐστράφησαν εἰς πένθος, τὰ σάββατα αὐτῆς εἰς ὀνειδισμόν, ἡ τιμὴ αὐτῆς εἰς ἐξουδένωσιν.
39 Ὁ ναὸς τῆς ἔμεινεν ἔρημος ἀπὸ ἀνθρώπους, ὅπως ἡ ἀκατοίκητος ἔρημος. Αἱ ἑορταί της μετεστράφησαν εἰς ἡμέρας πένθους καὶ τὰ ἱερὰ αὐτῆς Σάββατα ἔγιναν ἀντικείμενα χλευασμοῦ. Κάθε τι, τὸ ὁποῖον ἐθεωρεῖτο τίμιον δι' αὐτούς, ἔγινεν ἀντικείμενον ἐξουδενώσεως.
40 Κατὰ τὴν δόξαν αὐτῆς ἐπληθύνθη ἡ ἀτιμία αὐτῆς, καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἐστράφη εἰς πένθος.
40 Ὅση ἄλλοτε ἦτο ἡ λαμπρότης καὶ ἡ δόξα της, τόση ἔγινε τώρα ἡ καταφρόνησίς της, τὸ δὲ μεγαλεῖον της μετεστράφη εἰς πένθος.
41 Καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος πάσῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ εἶναι πάντας εἰς λαὸν ἕνα
41 Ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἐκοινοποίησε διάταγμα πρὸς ὅλον τὸ βασίλειόν του, διὰ τοῦ ὁποίου διέτασσε νὰ γίνουν ὅλοι οἱ λαοὶ ἕνας λαός,
42 καὶ ἐγκαταλιπεῖν ἕκαστον τὰ νόμιμα αὐτοῦ. Καὶ ἐπεδέξατο πάντα τὰ ἔθνη κατὰ τὸν λόγον τοῦ βασιλέως.
42 καὶ νὰ ἐγκαταλείψουν ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἰδικούς του νόμους. Ὅλα τὰ ἄλλα ἔθνη ἐδέχθησαν τὴν ἀπόφασιν αὐτὴν τοῦ βασιλέως,
43 Καὶ πολλοὶ ἀπὸ Ἰσραὴλ εὐδόκησαν τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ καὶ ἔθυσαν τοῖς εἰδώλοις καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ σάββατον.
43 ὅπως ἐπίσης καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας συγκατετέθησαν νὰ ἀκολουθήσουν τὴν θρησκείαν τοῦ Ἀντιόχου, ἐθυσίασαν εἰς τὰ εἴδωλα καὶ ἐβεβήλωσαν τὴν ἀργίαν του Σαββάτου.
44 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς βιβλία ἐν χειρὶ ἀγγέλων εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα πορευθῆναι ὀπίσω νομίμων ἀλλοτρίων τῆς γῆς
44 Ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἔστειλε μὲ ἀγγελιαφόρους του ἐπιστολὰς εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὰς ἄλλας πόλεις τῶν Ἰουδαίων διατάσσων ὅλους, νὰ συμμορφωθοῦν μὲ τοὺς νόμους καὶ τὰς συνηθείας τῶν ξένων, ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὴν χώραν των.
45 καὶ κωλῦσαι ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίαν καὶ σπονδὴν ἐκ τοῦ ἁγιάσματος καὶ βεβηλῶσαι σάββατα καὶ ἑορτὰς
45 Διέταξεν ἀκόμη νὰ παύσουν τὴν προσφορὰν τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὰς ἄλλας θυσίας, τὰς σπονδὰς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ καταργήσουν τὴν ἀργίαν τοῦ Σαββάτου, ὅπως καὶ ὅλας τὰς ἄλλας ἰδικάς των ἑορτάς.
46 καὶ μιᾶναι ἁγίασμα καὶ ἁγίους,
46 Νὰ μολύνουν τὸν ἱερὸν ναὸν καὶ τοὺς προσερχομένους εἰς αὐτὸν πιστούς.
47 οἰκοδομῆσαι βωμοὺς καὶ τεμένη καὶ εἰδωλεῖα καὶ θύειν ὕεια καὶ κτήνη κοινὰ
47 Νὰ ἀνοικοδομήσουν εἰδωλολατρικοὺς βωμοὺς καὶ ναούς, νὰ καθιερώσουν εἰδωλολατρικοὺς τόπους διὰ τὰ εἴδωλα, νὰ θυσιάζουν χοίρους καὶ ἀλλὰ ἀκάθαρτα ζῶα.
48 καὶ ἀφιέναι τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἀπεριτμήτους, βδελύξαι τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐν παντὶ ἀκαθάρτῳ καὶ βεβηλώσει,
48 Νὰ ἀφήνουν ἀπερίτμητα τὰ παιδιά των, νὰ μολύνουν τὸν ἑαυτόν των μὲ κάθε εἶδος, τὸ ὁποῖον σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον των ἦτο βδελυκτὸν καὶ ἀκάθαρτον καὶ βέβηλον,
49 ὥστε ἐπιλαθέσθαι τοῦ νόμου καὶ ἀλλάξαι πάντα τὰ δικαιώματα·
49 ὥστε νὰ λησμονήσουν ἔτσι τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀντικαταστήσουν μὲ εἰδωλολατρικοὺς τρόπους ζωῆς καὶ θρησκείας τὰς θείας ἐντολάς.
50 Καὶ ὃς ἂν μὴ ποιήσῃ κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ βασιλέως, ἀποθανεῖται.
50 Ἐκεῖνος δέ, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ἔπραττε καὶ δὲν θὰ συνεμορφοῦτο μὲ τοὺς λόγους αὐτοὺς τοῦ βασιλέως, θὰ ἐτιμωρεῖτο διὰ θανάτου.
51 Κατὰ πάντας τοὺς λόγους τούτους ἔγραψε πάσῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἐποίησεν ἐπισκόπους ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐνετείλατο ταῖς πόλεσιν Ἰούδα θυσιάζειν κατὰ πόλιν καὶ πόλιν.
51 Αὐτὰ εἶχε διατάξει ὁ βασιλεὺς καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν τοῦ βασιλείου του καὶ διώρισεν ἐπόπτας καὶ ἐκτελεστὰς ἐπὶ ὅλου τοῦ λαοῦ διὰ τὴν πιστὴν τήρησιν τῶν διαταγῶν του. Διέταξε, φυσικὰ καὶ τοὺς Ἰουδαίους, τοὺς εἰς τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας, νὰ θυσιάζουν ὁ καθένας εἰς τὴν ἰδικήν του πόλιν καὶ ὄχι εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
52 Καὶ συνηθροίσθησαν ἀπὸ τοῦ λαοῦ πρὸς αὐτοὺς πολλοί, πᾶς ὁ ἐγκαταλιπὼν τὸν νόμον, καὶ ἐποίησαν κακὰ ἐν τῇ γῇ.
52 Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἐξωμότας Ἰουδαίους, ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐγκαταλείψει τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, συνηθροίσθησαν καὶ ἐτάχθησαν μὲ τὸ μέρος τῶν Σύρων. Αὐτοὶ ἐπροξένησαν πολλὰ δεινὰ εἰς τὴν χώραν των.
53 Καὶ ἔθεντο τὸν Ἰσραὴλ ἐν κρύφοις ἐν παντὶ φυγαδευτηρίω αὐτῶν.
53 Διὰ τὸν φόβον, ἰδίως ἐκ μέρους αὐτῶν, ἠναγκάσθησαν οἱ Ἰσραηλῖται νὰ καταφεύγουν εἰς ἀποκρύφους τόπους καὶ εἰς κάθε ἄλλο καταφύγιον.
54 Καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ Χασελεῦ τῷ πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει ᾠκοδόμησαν βδέλυγμα ἐρημώσεως ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐν πόλεσιν Ἰούδα κύκλῳ ᾠκοδόμησαν βωμούς·
54 Κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Χασελεῦ, κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν πέμπτον ἔτος (τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν βέβαια), οἰκοδόμησαν ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων βδελυρὸν βωμὸν εἰδωλολατρικόν, ὅπως ἐπίσης καὶ εἰς τὰς διαφόρους ὁλόγυρα πόλεις τῶν Ἰουδαίων ἀνοικοδόμησαν εἰδωλολατρικοὺς βωμούς.
55 καὶ ἐπὶ τῶν θυρῶν τῶν οἰκιῶν καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἐθυμίων.
55 Ἔμπροσθεν εἰς τὰς θύρας τῶν οἰκιῶν των καὶ εἰς τὰς πλατείας τῶν πόλεων προσέφεραν οἱ ἐξωμόται θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα.
56 Καὶ τὰ βιβλία τοῦ νόμου, ἃ εὗρον, ἐνεπύρισαν πυρὶ κατασχίσαντες.
56 Ἐὰν τυχὸν εὕρισκαν βιβλία τοῦ Νόμου, τὰ ἔσχιζαν καὶ τὰ παρέδιδαν εἰς τὸ πῦρ.
57 Καὶ ὅπου εὑρίσκετο παρά τινι βιβλίον διαθήκης, καὶ εἴ τις συνευδόκει τῷ νόμῳ, τὸ σύγκριμα τοῦ βασιλέως ἐθανάτου αὐτόν.
57 Ὅποιος ἀνεκαλύπτετο, ὅτι εἶχε πλησίον τοῦ βιβλίον τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ καὶ ὅποιος ἐφαίνετο ὅτι ἦτο ἀφωσιωμένος εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως, ἐθανατώνετο.
58 Ἐν ἰσχύϊ αὐτῶν ἐποίουν οὕτως τῷ Ἰσραὴλ τοῖς εὑρισκομένοις ἐν παντὶ μηνὶ καὶ μηνὶ ἐν ταῖς πόλεσι.
58 Στηριζόμενοι εἰς τὴν δύναμίν των οἱ Σύροι, ἐφέροντο μὲ τέτοιον σκληρὸν τρόπον συνεχῶς ἀπὸ μηνὸς εἰς μῆνα ἐναντίον ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὰς πόλεις των.
59 Καὶ τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς θυσιάζοντες ἐπὶ τὸν βωμόν, ὃς ἦν ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου.
59 Κατὰ δὲ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ μηνὸς προσῆλθαν μερικοὶ καὶ προσέφεραν θυσίας ἐπάνω εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν βωμόν, ὁ ὁποῖος εἶχε κτισθῆ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
60 Καὶ τὰς γυναῖκας τὰς περιτετμηκυίας τὰ τέκνα αὐτῶν ἐθανάτωσαν κατὰ τὸ πρόσταγμα
60 Ἀκόμη δὲ οἱ Σύροι ἐθανάτωσαν ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως, καὶ γυναῖκας Ἰουδαίας, διότι, εἶχον περιτάμει τὰ τέκνα των.
61 Καὶ ἐκρέμασαν τὰ βρέφη ἐκ τῶν τραχήλων αὐτῶν, καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν προενόμευσαν καὶ τοὺς περιτετμηκότας αὐτοὺς ἐθανάτωσαν.
61 Τὰ δὲ βρέφη τὰ ἐκρέμασαν ἀπὸ τὸν τράχηλόν των, τὰ σπίτια τῶν γυναικῶν αὐτῶν ἐλεηλάτησαν καὶ ἐφόνευσαν ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κάμει τὴν περιτομήν.
62 Καὶ πολλοὶ ἐν Ἰσραὴλ ἐκραταιώθησαν καὶ ὠχυρώθησαν ἐν ἑαυτοῖς τοῦ μὴ φαγεῖν κοινὰ
62 Παρ' ὅλα αὐτὰ τὰ ἄγρια μέτρα μερικοὶ Ἰσραηλῖται, γεμᾶτοι θάρρος, ἐπῆραν τὴν σταθερὰν καὶ ἀμετάκλητον ἀπόφασιν νὰ μὴ φάγουν τίποτε, ἀπὸ ὅσα ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἐχαρακτηρίζεν ὡς ἀκάθαρτα.
63 καὶ ἐπελέξαντο ἀποθανεῖν, ἵνα μὴ μιανθῶσι τοῖς βρώμασι καὶ μὴ βεβηλώσωσι διαθήκην ἁγίαν, καὶ ἀπέθανον.
63 Ἐπροτίμησαν αὐτοὶ νὰ ἀποθάνουν μᾶλλον, παρὰ νὰ μολυνθοῦν μὲ ἀπαγορευομένας τροφὰς καὶ νὰ βεβηλώσουν τὴν ἁγίαν Διαθήκην. Καὶ πράγματι πολλοὶ ἐθανατώθησαν.
64 Καὶ ἐγένετο ὀργὴ μεγάλη ἐπὶ Ἰσραὴλ σφόδρα
64 Αὐτὰ τὰ γεγονότα ἔγιναν ἀφορμὴ μεγάλης ὀργῆς τῶν Σύρων ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.