Βαρούχ

¹ Kαὶ οὗτοι οἱ λόγοι τοῦ βιβλίου, οὓς ἔγραψε Βαροὺχ υἱὸς Νηρίου, υἱοῦ Μαασαίου, υἱοῦ Σεδεκίου, υἱοῦ Ἀσαδίου, υἱοῦ Χελκίου, ἐν Βαβυλῶνι,

² ἐν τῷ ἔτει τῷ πέμπτῳ, ἐν ἑβδόμῃ τοῦ μηνός, ἐν τῷ καιρῷ, ᾧ ἔλαβον οἱ Χαλδαῖοι τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐνέπρησαν αὐτὴν ἐν πυρί.

³ Καὶ ἀνέγνω Βαροὺχ τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου ἐν ὠσὶν Ἰεχονίου, υἱοῦ Ἰωακεὶμ βασιλέως Ἰούδα καὶ ἐν ὠσὶ παντὸς τοῦ λαοῦ τῶν ἐρχομένων πρὸς τὴν βίβλον

⁴ καὶ ἐν ὠσὶ τῶν δυνατῶν καὶ υἱῶν τῶν βασιλέων καὶ ἐν ὠσὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἐν ὠσὶ παντὸς τοῦ λαοῦ, ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, πάντων τῶν κατοικούντων ἐν Βαβυλῶνι ἐπὶ ποταμοῦ Σούδ.

⁵ Καὶ ἔκλαιον καὶ ἐνήστευον καὶ ηὔχοντο ἐναντίον Κυρίου

⁶ καὶ συνήγαγον ἀργύριον, καθὰ ἑκάστου ἠδύνατο ἡ χείρ,

⁷ καὶ ἀπέστειλαν εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸς Ἰωακεὶμ υἱὸν Χελκίου, υἱοῦ Σαλώμ, τὸν ἱερέα, καὶ πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ πρὸς πάντα τὸν λαόν, τοὺς εὑρεθέντας μετ' αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ

⁸ ἐν τῷ λαβεῖν αὐτὸν τὰ σκεύη οἴκου Κυρίου, τὰ ἐξενεχθέντα ἐκ τοῦ ναοῦ, ἀποστρέψαι εἰς γῆν Ἰούδα, τῇ δεκάτῃ τοῦ Σειουάν, σκεύη ἀργυρᾶ, ἃ ἐποίησε Σεδεκίας υἱὸς Ἰωσία βασιλεὺς Ἰούδα

⁹ μετὰ τὸ ἀποικίσαι Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλῶνος τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς δεσμώτας καὶ τοὺς δυνατοὺς καὶ τὸν λαὸν τῆς γῆς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα·

¹⁰ καὶ εἶπαν· ἰδοὺ ἀπεστείλαμεν πρὸς ὑμᾶς ἀργύριον, καὶ ἀγοράσατε τοῦ ἀργυρίου ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας καὶ λίβανον καὶ ποιήσατε μάννα καὶ ἀνοίσατε ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν

¹¹ καὶ προσεύξασθε περὶ τῆς ζωῆς Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλῶνος καὶ εἰς ζωὴν Βαλτάσαρ υἱοῦ αὐτοῦ, ἵνα ὦσιν αἱ ἡμέραι αὐτῶν ὡς αἱ ἡμέραι τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.

¹² Καὶ δώσει Κύριος ἰσχὺν ἡμῖν καὶ φωτίσει τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμῶν, καὶ ζησόμεθα ὑπὸ τὴν σκιὰν Ναβουχοδονόσορος βασιλέως Βαβυλῶνος καὶ ὑπὸ τὴν σκιὰν Βαλτάσαρ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ δουλεύσομεν αὐτοῖς ἡμέρας πολλὰς καὶ εὑρήσομεν χάριν ἐναντίον αὐτῶν.

¹³ Καὶ προσεύξασθε περὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ὅτι ἡμάρτομεν τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν ὁ θυμὸς Κυρίου καὶ ἡ ὀργὴ αὐτοῦ ἀφ' ἡμῶν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

¹⁴ Καὶ ἀναγνώσασθε τὸ βιβλίον τοῦτο, ὃ ἀπεστείλαμεν πρὸς ὑμᾶς, ἐξαγορεῦσαι ἐν οἴκῳ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆς καὶ ἐν ἡμέραις καιροῦ·

¹⁵ καὶ ἐρεῖτε Τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν ἡ δικαιοσύνη, ἡμῖν δὲ αἰσχύνη τῶν προσώπων ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη, ἀνθρώπῳ Ἰούδα καὶ τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ

¹⁶ καὶ τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖς ἄρχουσιν ἡμῶν καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖς προφήταις ἡμῶν καὶ τοῖς πατράσιν ἡμῶν

¹⁷ ὧν ἡμάρτομεν ἔναντι Κυρίου

¹⁸ καὶ ἠπειθήσαμεν αὐτῷ καὶ οὐχ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν πορεύεσθαι τοῖς προστάγμασι Κυρίου, οἶ ἔδωκε κατὰ πρόσωπον ἡμῶν.

¹⁹ Ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἐξήγαγε Κύριος τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἤμεθα ἀπειθοῦντες πρὸς Κύριον Θεὸν ἡμῶν καὶ ἐσχεδιάζομεν πρὸς τὸ μὴ ἀκούειν τῆς φωνῆς αὐτοῦ.

²⁰ Καὶ ἐκολλήθη εἰς ἡμᾶς τὰ κακὰ καὶ ἡ ἀρά, ἣν συνέταξε Κύριος τῷ Μωϋσῇ παιδὶ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξήγαγε τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου δοῦναι ἡμῖν γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη.

²¹ Καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν κατὰ πάντας τοὺς λόγους τῶν προφητῶν, ὧν ἀπέστειλε πρὸς ἡμᾶς,

²² καὶ ᾠχόμεθα ἕκαστος ἐν διανοίᾳ καρδίας αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς ἐργάζεσθαι θεοῖς ἑτέροις, ποιῆσαι τὰ κακὰ κατ' ὀφθαλμοὺς Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν.

¹ Αὐτοί, εἶναι οἱ λόγοι τοῦ βιβλίου, τοὺς ὁποίους ἔγραψεν ὁ Βαρούχ, υἱὸς τοῦ Νηρίου, υἱοῦ τοῦ Μαασαίου, υἱοῦ τοῦ Σεδεκίου, υἱοῦ τοῦ Ἀσαδίου, υἱοῦ τοῦ Χελκίου εἰς τὴν Βαβυλῶνα,

² κατὰ τὸ πέμπτον ἔτος, τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ μηνός, κατὰ τὴν ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ Χαλδαῖοι ἐκυρίευσαν τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν εἶχαν παραδώσει εἰς τὸ πῦρ.

³ Ὁ Βαροὺχ ἀνέγνωσε τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου εἰς ἐπήκοον τοῦ Ἱεχονίου, υἱοῦ τοῦ Ἰωακείμ, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, καὶ εἰς ἐπήκοον παντὸς τοῦ λαοῦ, ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εἶχον ἔλθει, διὰ νὰ ἀκούσουν τὸ βιβλίον τοῦτο.

⁴ Ἀνεγνώσθη ἐπίσης τὸ βιβλίον αὐτὸ εἰς ἐπήκοον τῶν ἐπισήμων Ἰουδαίων, τῶν πριγκήπων καὶ τῶν καταγομένων ἀπὸ βασιλικὸν γένος, τῶν πρεσβυτέρων, καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου· εἰς ἐπήκοον δηλαδὴ ὅλων τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα πλησίον τοῦ ποταμοῦ Σούδ.

⁵ Ἐκεῖ οἱ Ἰουδαῖοι ἔκλαιαν, ἐνήστευαν καὶ προσηύχοντο πρὸς τὸν Κύριον.

⁶ Ἀπὸ ἔρανον δὲ μεταξύ των συνεκέντρωσαν ἀργύριον, ὅσον ἠμποροῦσεν ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς νὰ εἰσφέρῃ.

⁷ Ἔστειλαν κατόπιν αὐτὸ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ πρὸς τὸν ἀρχιερέα Ἰωακείμ, υἱὸν τοῦ Χελκίου, υἱοῦ τοῦ Σαλώμ, καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἱερεῖς καὶ πρὸς ὅλον τὸν λαόν, πρὸς αὐτούς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἀκόμη μαζί μὲ τὸν ἀρχιερέα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.

⁸ Αὐτὸ ἔγινεν, ὅταν ὁ Βαροὺχ ἐπῆρε τὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα ἄλλοτε εἶχαν ἀφαιρεθῇ ἀπὸ τὸν ναόν, διὰ νὰ τὰ ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν Ἰουδαίαν κατὰ τὴν δεκάτην τοῦ μηνὸς Σειουάν. Τὰ ἱερὰ αὐτὰ ἀργυρᾶ σκεύη εἶχαν κατασκευασθῇ κατὰ διαταγὴν τοῦ Σεδεκίου, βασιλέως τῆς Ἰουδαίας, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία,

⁹ μετὰ τὸν ἀποικισμὸν ὑπὸ τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, τοῦ Ἰεχονίου καὶ τῶν Ἰουδαίων ἀρχόντων, τῶν δεσμίων αὐτῶν αἰχμαλώτων, τῶν ἄλλων ἐπισήμων Ἰουδαίων καὶ τοῦ ὑπολοίπου λαοῦ τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι ὠδηγήθησαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν Βαβυλῶνα.

¹⁰ Οἱ Ἰουδαῖοι τῆς Βαβυλῶνος ἔγραψαν ἐπιστολὴν καὶ εἶπαν: Ἰδοὺ στέλλομεν πρὸς σᾶς αὐτὸ τὸ ἀργύριον. Ἁγοράσατε μὲ αὐτὸ ἐκλεκτὰ ζῶα, ὅπως ὁρίζει ὁ Νόμος, διὰ νὰ προσφέρετε ὁλοκαυτώματα καὶ ἐξιλαστηρίους θυσίας διὰ τὰς ἁμαρτίας μας καὶ λίβανον. Κάμετε προσφορὰς καὶ προσφέρατε εἰς τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.

¹¹ Προσευχηθῆτε ὑπὲρ τῆς ζωῆς τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ τῆς ζωῆς Βαλτάσαρ τοῦ υἱοῦ του, διὰ νὰ εἶναι αἱ ἡμέραι αὐτῶν, ὅπως εἶναι αἱ ἡμέραι τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.

¹² Ὁ δὲ Κύριος θὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς δύναμιν καὶ θὰ φωτίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς μας, ὥστε νὰ ζήσωμεν ὑπὸ τὴν σκέπην τοῦ Ναβουχοδονόσορος βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ ὑπὸ τὴν σκέπην τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Βαλτάσαρ. Νὰ τοὺς ὑπηρετήσωμεν ὡς δοῦλοι ἐπὶ πολὺν χρόνον καὶ νὰ ἔχωμεν τὴν εὐμένειάν των.

¹³ Προσευχηθῆτε ἐπίσης καὶ ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεόν μας, διότι ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας, ὁ δὲ θυμὸς καὶ ἡ ὀργή του δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ ἡμᾶς μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.

¹⁴ Νὰ ἀναγνώσετε ἐπίσης τὸ βιβλίον τοῦτο, τὸ ὁποῖον σᾶς στέλλομεν, καὶ νὰ κάμετε δημοσίαν ἐξαγόρευσιν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς, κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς συγκεντρώσεως

¹⁵ καὶ θὰ πῆτε: Εἰς τὸν Κύριον τὸν Θεόν μας ἀνήκει καὶ ὑπάρχει ἡ δικαιοσύνη, εἰς ἡμᾶς δὲ ἡ ἐντροπὴ τῶν προσώπων μας, ὅπως βλέπομεν κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν. Ἡ αἰσχύνη αὐτὴ ἀνήκει εἰς κάθε ἄνθρωπον τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ,

¹⁶ εἰς τοὺς βασιλεῖς μας καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντάς μας, εἰς τοὺς ἱερεῖς μας καὶ εἰς τοὺς προφήτας μας καὶ εἰς τοὺς πατέρας μας,

¹⁷ διότι ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.

¹⁸ Ἐφάνημεν ἀπειθεῖς εἰς αὐτὸν καὶ δὲν ὑπηκούσαμεν εἰς τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας, νὰ ζήσωμεν καὶ νὰ πορευθῶμεν σύμφωνα μὲ τὰ προστάγματα τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα ἔδωκεν ἐνώπιόν μας.

¹⁹ Ἀπὸ τὴν ἡμέραν, ποὺ ὁ Κύριος ἔβγαλεν ἐλευθέρους τοὺς πατέρας μας ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ὑπήρξαμεν ἐν συνεχείᾳ ἀπειθεῖς πρὸς Κύριον τὸν Θεόν μας, ἐσκεπτόμεθα καὶ κατεστρώναμεν σχέδια, νὰ μὴ ὑπακούσωμεν εἰς τὴν φωνὴν τοῦ Κυρίου.

²⁰ Ἐξ αἰτίας αὐτῶν ἐκολλήθησαν ἐπάνω μας αἱ συμφοραὶ καὶ ἡ κατάρα, ὅπως εἶχεν ὁρίσει ὁ Κύριος εἰς τὸν δοῦλον του τὸν Μωϋσέα κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἔβγαλεν ἐλευθέρους τοὺς πατέρας μας ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, ὅπως βλέπομεν κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν.

²¹ Δὲν ὑπηκούσαμεν εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας, σύμφωνα καὶ μὲ ὅλους τοὺς λόγους τῶν προφητῶν, τοὺς ὁποίους ἐκεῖνος ἔστειλε πρὸς ἡμᾶς.

²² Ἀπεμακρύνθημεν ὁ καθένας ἀπὸ τὸν Θεόν, σύμφωνα μὲ τὰς πονηρὰς ἐπιθυμίας τῆς διεφθαρμένης του καρδίας, διὰ νὰ λατρεύσωμεν ξένους θεοὺς καὶ νὰ διαπράξωμεν τὰ κακὰ ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.

¹ Αὐτοὶ εἶναι οἱ λόγοι τοῦ βιβλίου, τοὺς ὁποίους κατέστησε γνωστοὺς εἰς τὴν Βαβυλῶνα ὁ Βαρούχ, ὁ υἱὸς τοῦ Νηρίου, ἐγγονὸς τοῦ Μαασαίου καὶ ἀπόγονος τοῦ Σεδεκίου, τοῦ Ἀσαδίου καὶ τοῦ Χελκίου.

² Τοὺς λόγους τούτους ἐδημοσιοποίησεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα κατὰ τὸ πέμπτον ἔτος καὶ κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ (πέμπτου) μηνός, τὴν χρονικὴν περίοδον κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ Χαλδαιοι ἐκυρίευσαν τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν παρέδωσαν εἰς τὴν φωτιά.

³ Καὶ ὁ Βαροὺχ ἀνέγνωσε τὸ περιεχόμενον τοῦ βιβλίου τούτου, ὥστε νὰ ἀκουσθῇ ἀπὸ τὸν αἰχμάλωτον βασιλιᾶ Ἰεχονίαν (ἢ Ἰωαχίμ), ὁ ὁποῖος ἦταν υἱὸς τοῦ Ἰωακείμ (ἢ Ἰωακίμ), βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ἀλλὰ καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ, οἱ ὁποῖοι ἦλθαν διὰ νὰ ἀκούσουν τὸ περιεχόμενον τοῦ βιβλίου αὐτοῦ.

⁴ Τὸ βιβλίον ἀνεγνώσθη ἐπίσης εἰς ἐπήκοον τῶν ἐπισήμων (ἀξιωματούχων, αὐλικῶν κλπ.) καὶ τῶν πριγκίπων καὶ τῶν πρεσβυτέρων (γεροντοτέρων), ὅπως ἐπίσης καὶ εἰς ἐπήκοον ὁλοκλήρου τοῦ λαοῦ, ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου. Δηλαδὴ τὸ περιεχόμενον τοῦ βιβλίου ἀνεγνώσθη ἐνώπιον ὅλων τῶν Ἰουδαίων αἰχμαλώτων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα πλησίον τοῦ ποταμοῦ Σούδ.

⁵ Ὁ Βαροὺχ ἐπέτυχε τὸν σκοπόν του. Διότι ἡ ἀνάγνωσις τοῦ κειμένου τοῦ βιβλίου συνεκλόνισε τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἔκλαιαν καὶ ἐνήστευαν καὶ προσηύχοντο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου

⁶ καὶ συνεκέντρωσαν τόσον ἀργύριον (ἀσῆμι), ὅσον ἠμποροῦσε νὰ προσφέρῃ ὁ καθένας των,

⁷ καὶ τὸ ἀπέστειλαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ πρὸς τὸν ἀρχιερέα Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Χελκίου καὶ ἔγγονον τοῦ Σαλώμ, καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἱερεῖς καὶ πρὸς ὅλον τὸν λαόν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἀκόμη μαζί του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.

⁸ Ἡ ἀποστολὴ αὐτὴ τοῦ ἀργυρίου ποὺ συνεκεντρώθη ἔγινε, ὅταν ὁ Βαροὺχ παρέλαβε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα εἶχαν ἀφαιρέσει παλαιότερα οἱ Χαλδαῖοι ἀπὸ τὸν Ναόν, διὰ νὰ τὰ ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας κατὰ τὴν δεκάτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Σειουάν (ὁ ὁποῖος ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὸν ἰδικόν μας Μάϊον - Ἰούνιον). Τὰ ἱερὰ αὐτὰ σκεύη ἦσαν ἀργυρᾶ, κατεσκευάσθησαν δὲ κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Σεδεκία, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα,

⁹ μετὰ τὴν σύλληψιν καὶ μεταφορὰν ἐκ μέρους τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, τοῦ βασιλιᾶ Ἰεχονία καὶ τῶν ἀρχόντων (ἀνωτέρων ἀξιωματούχων τῆς αὐλῆς) καὶ τῶν αἰχμαλώτων καὶ τῶν ἐπισήμων Ἰουδαίων καὶ τοῦ ἄλλου λαοῦ τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι ὠδηγήθησαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν Βαβυλῶνα.

¹⁰ Οἱ δὲ αἰχμάλωτοι Ἰουδαῖοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἔγραψαν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ποὺ ἦσαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα: «Ἰδού, σᾶς ἀποστέλλομεν ἀργύριον (ἀσῆμι)· μὲ αὐτὸ νὰ ἀγοράσετε ζῶα, τὰ ὁποῖα νὰ προσφέρετε θυσίαν ὁλοκαυτώματος καὶ θυσίαν ἐξιλαστήριον διὰ τὶς ἁμαρτίες μας καὶ λίβανον κάμετε ἐπίσης προσφορὲς καὶ προσφέρετέ τις εἰς τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.

¹¹ Ἀκόμη προσευχηθῆτε ὑπὲρ μακροημερεύσεως τῆς ζωῆς τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ὑπὲρ μακροημερεύσεως τῆς ζωῆς τοῦ Βαλτάσαρ, τοῦ υἱοῦ του, διὰ νὰ εἶναι οἱ ἡμέρες τῆς ζωῆς των ἐπὶ τῆς γῆς ὡσὰν τὶς ἡμέρες τοῦ οὐρανοῦ, ὁ ὁποῖος δὲν γηράσκει ποτέ.

¹² Καὶ ὁ Κύριος θὰ μᾶς δώσῃ δύναμιν καὶ θὰ φωτίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς μας (θὰ γίνῃ ὁ ὁδηγός μας) καὶ θὰ ζήσωμεν κάτω ἀπὸ τὴν προστασίαν τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ κάτω ἀπὸ τὴν προστασίαν τὸν Βαλτάσαρ, τοῦ υἱοῦ του, θὰ εἴμεθα δὲ ὑποτελεῖς καὶ νομοταγεῖς εἰς αὐτοὺς ἐπὶ πολὺν χρόνον καὶ θὰ ἔχωμεν τὴν εὔνοιάν των.

¹³ Προσευχηθῆτε ἐπίσης καὶ ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς τὸν Κύριον τὸν Θεόν μας, διότι ἔχομεν ἁμαρτήσει ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας, μέχρι δὲ τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ποὺ σᾶς γράφομεν, δὲν ἀπεμακρύνθη ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου καὶ ἡ δικαία ὀργή του ἀπὸ ἡμᾶς.

¹⁴ Τέλος, νὰ ἀναγνώσετε τὸ βιβλίον τοῦτο, τὸ ὁποῖον σᾶς ἀποστέλλομεν, καὶ νὰ κάμετε δημοσίαν ἀνάγνωσιν καὶ ὁμολογίαν μὲ αἰσθήματα μετανοίας εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς (τῆς Σκηνοπηγίας) καὶ τὶς ἡμέρες τῆς δημοσίας συγκεντρώσεως.

¹⁵ «Κατὰ τὴν δημοσίαν ἐξομολόγησιν σας θὰ εἴπητε: Εἰς τὸν Κύριον τὸν Θεὸν ἠμῶν ἀνήκει ἡ δικαιοσύνη «δίκαια ἐνήργησεν ἀπέναντι ἠμῶν τῶν ἀποστατῶν ὁ Θεός», εἰς ἡμᾶς δὲ ἀνήκει ἡ καταισχύνῃ, ποὺ μᾶς ἀναγκάζει νὰ ρίπτωμεν κάτω κατακόκκινον τὸ πρόσωπόν μας, ὅπως συμβαίνει σήμερα! «Δίκαια εἴμεθα σήμερα ταπεινωμένοι καὶ ὑπόδουλοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα». Ἡ ἐντροπὴ αὐτὴ ἀνήκει εἰς κάθε Ἰουδαῖον καὶ εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ·

¹⁶ ἀνήκει καὶ εἰς τοὺς βασιλεῖς μας καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντάς μας καὶ εἰς τοὺς ἱερεῖς μας καὶ εἰς τοὺς προφήτας μας καὶ εἰς τοὺς πατέρας μας.

¹⁷ Διότι ὅλοι ἀπὸ κοινοῦ ἀπεστατήσαμεν καὶ ἁμαρτήσαμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου·

¹⁸ ἐδείξαμεν δὲ ἀνυπακοὴν εἰς Αὐτὸν καὶ δὲν ἐπειθαρχήσαμεν εἰς τὴν φωνὴν Κυρίου τὸν Θεοῦ μας, νὰ βαδίσωμεν σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς καὶ τὰ προστάγματα τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα ἔδωκεν ἐνώπιόν μας.

¹⁹ Ἀπὸ τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν δουλείαν καὶ ἔβγαλε τοὺς προπάτοράς μας ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἤμεθα ἀνυπάκουοι ἀπέναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας, ἐπινοούσαμε δὲ διάφορα εἴδη ἁμαρτημάτων, προφασιζόμενοι διάφορες αἰτίες, ὥστε νὰ μὴ ὑπακούωμεν εἰς τὴν φωνήν του καὶ νὰ ἀπομακρυνώμεθα ἀπὸ Αὐτόν.

²⁰ Ἀποτέλεσμα δὲ τῆς ἀνυπακοῆς αὐτῆς ἦταν νὰ δρέπωμεν τώρα τοὺς πικροὺς καρπούς της. Τοιουτοτρόπως μᾶς ἐκτύπησαν, κυριολεκτικὰ ἐκόλλησαν ἐπάνω μας, ὅπως διαπιστώνομεν σήμερα, ὅλες αὐτὲς οἱ δυστυχίες καὶ ἡ κατάρα, τὴν ὁποίαν ἐξήγγειλε καὶ ὥρισεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ δούλου τοῦ Μωϋσῆ τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν δουλείαν καὶ ἔβγαλε τοὺς προπάτοράς μας ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ μᾶς δώσῃ χώραν τόσον πλουσίαν καὶ εὔφορον, ὥστε νὰ ἀναβρύζῃ ἀπὸ αὐτὴν γάλα καὶ μέλι.

²¹ Δὲν ὑπακούσαμε ὅμως καὶ εἰς τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας, τὴν ὁποίαν μᾶς διεβίβασε δι’ ὅλων τῶν λόγων καὶ τῶν κηρυγμάτων τῶν προφητῶν, τοὺς ὁποίους ἀπέστειλε πρὸς ἡμᾶς.

²² Ἀντ’ αὐτοῦ ἀπεμακρύνθημεν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ὁ καθένας μας ἐπολιτεύθη σύμφωνα μὲ τὶς ἐσώτατες πονηρὲς κλίσεις καὶ τὶς ἐπιθυμίες τῆς διεφθαρμένης καρδίας του, διὰ νὰ λατρεύῃ ὄχι τὸν μόνον ζωντανὸν καὶ ἀληθινὸν Θεόν, ἀλλ’ ἄλλους θεούς, εἰδωλολατρικούς· διὰ τοῦ τρόπου δὲ αὐτοῦ νὰ ἐργάζεται τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἀποστασίαν ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας».