Ἰεζεκιήλ

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Kαὶ ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ ἔτει, ἐν τῷ τετάρτῳ μηνὶ πέμπτῃ τοῦ μηνὸς καὶ ἐγὼ ἥμην ἐν μέσῳ τῆς αἰχμαλωσίας ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ, καὶ ἠνοίχθησαν οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδον ὁράσεις Θεοῦ.
2 Πέμπτῃ τοῦ μηνός «τοῦτο τὸ ἔτος τὸ πέμπτον τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ βασιλέως Ἰωακείμ» καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἰεζεκιὴλ υἱὸν Βουζεί, τὸν ἱερέα, ἐν γῇ Χαλδαίων ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ·
3 καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ Κυρίου,
4 καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πνεῦμα ἐξαῖρον ἤρχετο ἀπὸ βορρᾶ, καὶ νεφέλη μεγάλη ἐν αὐτῷ, καὶ φέγγος κύκλῳ αὐτοῦ καὶ πῦρ ἐξαστράπτον, καὶ ἐν τῷ μέσῳ αὐτοῦ ὡς ὅρασις ἠλέκτρου ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς καὶ φέγγος ἐν αὐτῷ.
5 Καὶ ἐν τῷ μέσῳ ὡς ὁμοίωμα τεσσάρων ζῴων, καὶ αὕτη ἡ ὅρασις αὐτῶν· ὁμοίωμα ἀνθρώπου ἐπ αὐτοῖς,
6 καὶ τέσσαρα πρόσωπα τῷ ἑνί, καὶ τέσσαρες πτέρυγες τῷ ἑνί.
7 Καὶ τὰ σκέλη αὐτῶν ὀρθά, καὶ πτερωτοὶ οἱ πόδες αὐτῶν, καὶ σπινθῆρες ὡς ἐξαστράπτων χαλκός, καὶ ἐλαφραὶ αἱ πτέρυγες αὐτῶν.
8 Καὶ χεὶρ ἀνθρώπου ὑποκάτωθεν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν· καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν τῶν τεσσάρων
9 οὐκ ἐπεστρέφοντο ἐν τῷ βαδίζειν αὐτά, ἕκαστον ἀπέναντι τοῦ προσώπου αὐτῶν ἐπορεύοντο.
10 Καὶ ὁμοίωσις τῶν προσώπων αὐτῶν· πρόσωπον ἀνθρώπου καὶ πρόσωπον λέοντος ἐκ δεξιῶν τοῖς τέσσαρσι καὶ πρόσωπον μόσχου ἐξ ἀριστερῶν τοῖς τέσσαρσι καὶ πρόσωπον ἀετοῦ τοῖς τέσσαρσι.
11 Καὶ αἱ πτέρυγες αὐτῶν ἐκτεταμέναι ἄνωθεν τοῖς τέσσαρσιν, ἑκατέρῳ δύο συνεζευγμέναι πρὸς ἀλλήλας, καὶ δύο ἐπεκάλυπτον ἐπάνω τοῦ σώματος αὐτῶν.
12 Καὶ ἑκάτερον κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπορεύετο· οὗ ἂν ἦν τὸ πνεῦμα πορευόμενον, ἐπορεύοντο καὶ οὐκ ἐπέστρεφον.
13 Καὶ ἐν μέσῳ τῶν ζῴων ὅρασις ὡς ἀνθράκων πυρὸς καιομένων, ὡς ὄψις λαμπάδων συστρεφομένων ἀναμέσον τῶν ζῴων καὶ φέγγος τοῦ πυρός, καὶ ἐκ τοῦ πυρὸς ἐξεπορεύετο ἀστραπή.
15 Καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τροχὸς εἷς ἐπὶ τῆς γῆς ἐχόμενος τῶν ζῴων τοῖς τέσσαρσι·
16 καὶ τὸ εἶδος τῶν τροχῶν ὡς εἶδος θαρσείς, καὶ ὁμοίωμα ἐν τοῖς τέασαρσι, καὶ τὸ ἔργον αὐτῶν ἦν καθὼς ἂν εἴη τροχὸς ἐν τροχῷ.
17 Ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν ἐπορεύοντο, οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτά,
18 οὐδ' οἱ νῶτοι αὐτῶν, καὶ ὕψος ἦν αὐτοῖς· καὶ εἶδον αὐτά, καὶ οἱ νώτοι αὐτῶν πλήρεις ὀφθαλμῶν κυκλόθεν τοῖς τέσσαρσι.
19 Καὶ ἐν τῷ πορεύεσθαι τὰ ζῷα ἐπορεύοντο οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὰ ζῷα ἀπὸ τῆς γῆς ἐξῄροντο οἱ τροχοί.
20 Οὖ ἂν ἦν ἡ νεφέλη, ἐκεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ πορεύεσθαι· ἐπορεύοντο τὰ ζῷα καὶ οἱ τροχοὶ καὶ ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖς, διότι πνεῦμα ζωῆς ἐν τοῖς τροχοῖς.
21 Ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ἐπορεύοντο, καὶ ἐν τῷ ἐστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν αὐτὰ ἀπὸ τῆς γῆς ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖς, ὅτι πνεῦμα ζωῆς ἦν ἐν τοῖς τροχοῖς.
22 Καὶ ὁμοίωμα ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτοῖς τῶν ζῴων ὡσεὶ στερέωμα ὡς ὅρασις κρυστάλλου ἐκτεταμένον ἐπὶ τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐπάνωθεν·
23 καὶ ὑποκάτωθεν τοῦ στερεώματος αἱ πτέρυγες αὐτῶν ἐκτεταμέναι, πτερυσσόμεναι ἑτέρα τῇ ἑτέρᾳ, ἑκάστῳ δύο συνεζευγμέναι ἐπικαλύπτουσαι τὰ σώματα αὐτῶν.
24 Καὶ ἤκουον τὴν φωνὴν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ὡς φωνὴν ὕδατος πολλοῦ· καὶ ἐν τῷ ἐστᾶναι αὐτὰ κατέπαυον αἱ πτέρυγες αὐτῶν.
25 Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ὑπεράνωθεν τοῦ στερεώματος τοῦ ὄντος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν.
26 Ὡς ὅρασις λίθου σαπφείρου ὁμοίωμα θρόνου ἐπ' αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τοῦ ὁμοιώματος τοῦ θρόνου ὁμοίωμα ὡς εἶδος ἀνθρώπου ἄνωθεν.
27 Καὶ εἶδον ὡς ὄψιν ἠλέκτρου ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος καὶ ἐπάνω, καὶ ἀπὸ ὁράσεως ὁσφύος καὶ ἕως κάτω εἶδον ὡς ὅρασιν πυρὸς καὶ τὸ φέγγος αὐτοῦ κύκλῳ.
28 Ὡς ὅρασις τόξου, ὅταν ἦ ἐν τῇ νεφέλῃ ἐν ἡμέραις ὑετοῦ, οὕτως ἡ στάσις τοῦ φέγγους κυκλόθεν. Αὕτη ἡ ὅρασις ὁμοιώματος δόξης Κυρίου· καὶ εἶδον καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἤκουσα φωνὴν λαλοῦντος.
1 Kατὰ τὸ τριακοστὸν ἔτος, τὴν πέμπτην ἡμέραν τοῦ τετάρτου μηνός, καθὼς εὑρισκόμην μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων συναιχμαλώτων μου, πλησίον εἰς τὸν ποταμὸν Χοβάρ, ἐκεῖ ἠνοίχθησαν οἱ οὐρανοὶ καὶ εἶδον ὁράματα παρὰ Θεοῦ.
2 Κατὰ τὴν πέμπτην ἡμέραν τοῦ προμνημονευθέντος μηνὸς καὶ ἔτους «αὐτὸ δὲ τὸ ἔτος εἶναι τὸ πέμπτον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ βασιλέως Ἰωακείμ», ἦλθε λόγος παρὰ Κυρίου πρὸς ἐμὲ τὸν Ἰεζεκιήλ, τὸν ἱερέα, υἱὸν Βουζεί, παραμένοντα εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων, πλησίον εἰς τὸν ποταμὸν Χοβάρ.
3 Ἥπλωσεν ὁ Κύριος τὸ ἀποκαλυπτικόν του χέρι ἐπάνω μου
4 καὶ παρετήρησα καὶ εἶδα βίαιον ἀνεμοστρόβιλον, ποὺ ἐσάρωνε τὰ πάντα, νὰ κατέρχεται ἀπὸ τὸν βορρᾶν καὶ μέσα εἰς αὐτὸν ἦτο ἕνα μεγάλο νέφος. Γύρω ἀπὸ αὐτὸ ὑπῆρχεν ἕνα πῦρ, ποὺ ἀστραποβολοῦσε, εἰς δὲ τὸ κέντρον αὐτοῦ ὑπῆρχε κάτι, ποὺ ὠμοίαζε μὲ ἤλεκτρον εὑρισκόμενον ἐντὸς τοῦ πυρός, τὸ ὁποῖον καὶ ἐφεγγοβολοῦσεν.
5 Εἰς τὸ μέσον δὲ αὐτοῦ ὑπῆρχον ὡσὰν ὁμοιώματα τεσσάρων ζώων, τὰ ὁποῖα εἶχαν τὴν ἐξῆς ἐμφάνισιν: Ἡ μορφή των ἧτο ὡσὰν μορφὴ ἀνθρώπων.
6 Τὸ καθένα ἀπὸ αὐτὰ εἶχε τέσσερα πρόσωπα καὶ τέσσαρας πτέρυγας.
7 Τὰ πόδια των ὄρθια, ὅπως τῶν ἀνθρώπων, ἦσαν πτερωτά. Ἐσπινθηροβολοῦσαν, ὅπως ὁ ἀπαστράπτων γυαλισμένος χαλκός, αἱ δὲ πτέρυγές των ἦσαν ἐλαφραὶ καὶ ταχυκίνητοι.
8 Κάτω ἀπὸ τὰς πτέρυγάς των καὶ εἰς τὰ τέσσερα μέρη εἶχαν χέρια ὅμοια πρὸς τὰ χέρια τοῦ ἀνθρώπου, δύο εἰς κάθε ὦμον. Τὰ πρόσωπά των ἦσαν τέσσαρα
9 καὶ δὲν ἐστρέφοντο καθὼς ἐβάδιζαν, ἀλλὰ τὸ καθένα ἐβάδιζε κατ' εὐθεῖαν ἐμπρός, κατὰ πρόσωπον.
10 Ὡς πρὸς δὲ τὴν μορφὴν τῶν προσώπων των καὶ τὰ τέσσαρα εἶχαν πρόσωπον ἀνθρώπου καὶ πρόσωπον λέοντος ἐκ δεξιῶν, πρόσωπον μόσχου ἀπὸ τὰ ἀριστερὰ καὶ πρόσωπον ἀετοῦ ὄπισθεν.
11 Δύο ἀπὸ τὰς πτέρυγάς των ἦσαν ἀπλωμέναι ἐπάνω ἀπὸ τὰ τέσσερα ἔμψυχα αὐτὰ ζῶντα ὄντα, καὶ ἠνοῦντο μεταξύ των εἰς τὰ ἄκρα. Αἱ δὲ δύο ἄλλαι πτέρυγες ἐσκέπαζον τὸ ἔμπροσθεν μέρος τοῦ σώματός των.
12 Καθένα ἀπὸ τὰ ζῶντα ὅντα, πρὸς οἱανδήποτε κατεύθυνσιν καὶ ἂν ἐπορεύετο, ἐπορεύετο πάντοτε κατὰ τὴν κατεύθυνσιν ἑνὸς ἐκ τῶν προσώπων του· ὅπου δὲ τὸ πνεῦμα ἐπορεύετο, ἐπορεύοντο καὶ ἐκεῖνα, χωρὶς νὰ στρέφουν ἀριστερὰ ἢ δεξιά.
13 Ἀνάμεσα δὲ εἰς τὰ ζῶα αὐτὰ ἐφαίνετο κάτι σὰν ἀναμμένοι ἄνθρακες, ποὺ ἐκαίοντο, ὡσὰν συστρεφόμεναι φλόγες ἀνάμεσα εἰς τὰ ζῶα αὐτά. Καὶ τὸ πῦρ αὐτὸ ἀκτινοβολοῦσε φῶς. Ἐξεπορεύετο ἀπὸ τὸ πῦρ λάμψις ζωηρά, ὡσὰν τῆς ἀστραπῆς.
15 Καὶ ἰδοὺ εἶδον, ὅτι πλησίον τῶν τεσσάρων αὐτῶν ἀνθρωπίνων ζώντων ὁμοιωμάτων ὑπῆρχε καὶ ἕνας τροχὸς στηριζόμενος εἰς τὸ ἔδαφος.
16 Καὶ ἡ μορφὴ καὶ ἡ ἐμφάνισις τῶν τροχῶν αὐτῶν ἦτο ὡσὰν ἀπὸ πολύτιμον λίθον θαρσείς. Οἱ τέσσαρες αὐτοὶ τροχοὶ ἦσαν ὅμοιοι μεταξύ των, ἡ δὲ κατασκευή των ἦτο τοιαύτη, ὥστε ὁ ἔνας ὁ τροχὸς ἦτο ἐντὸς τοῦ ἄλλου εἰς σχῆμα σταυροῦ.
17 Ὄταν ἐπροχωροῦσαν ἐπορεύοντο πρὸς τὰς τέσσαρας πλευράς των, χωρὶς νὰ στρέφουν καθὼς προχωροῦσαν.
18 Καὶ δὲν ἔστρεφαν τὰ ὅντα αὐτὰ καθὼς προχωροῦσαν οὔτε τὰ σώματά των. Τὸ ὕψος δὲ αὐτῶν ἦτο πολὺ μεγάλο. Παρετήρησα καὶ εἶδα μὲ ἔκπληξίν μου, ὅτι τὰ σώματα τῶν τεσσάρων αὐτῶν ἀνθρωπίνων ὁμοιωμάτων ἦσαν κύκλῳ γεμᾶτα ὀφθαλμούς.
19 Ὅτε τὰ ὑπερφυσικὰ αὐτὰ ζῶντα ὅντα ἐπορεύοντο εἰς τὸ ἔδαφος, ἔτρεχαν καὶ οἱ τροχοὶ πλησίον αὐτῶν. Ὅταν αὐτὰ ἀνήρχοντο ἐπάνω ἀπὸ τὴν γῆν, ἀνέβαιναν μαζί των καὶ οἱ τροχοί.
20 Ὅπου κατηυθύνετο ἡ νεφέλη, ἐκεῖ ἐπορεύετο καὶ τὸ πνεῦμα. Ἐκεῖ μαζί ἐπορεύοντο τὰ ζῶα καὶ οἱ τροχοί, οἱ ὁποῖοι καὶ ὑψώνοντο μαζί των. Τοῦτο δέ, διότι ὑπῆρχε πνεῦμα ζωῆς εἰς τοὺς τροχούς, τὸ ὁποῖον καὶ τοὺς ἐκίνει.
21 Ὅταν τὰ ὑπερφυσικὰ αὐτὰ ὅντα ἐπορεύοντο εἰς τὴν γῆν, μαζί των ἐπορεύοντο καὶ οἱ τροχοί. Ὅταν αὐτὰ ἵσταντο, ἐσταματοῦσαν καὶ ἐκεῖνοι. Ὅταν αὐτὰ ἐπετοῦσαν καὶ ἀνέβαιναν ἐπάνω ἀπὸ τὴν γῆν, ἀνέβαιναν μαζί μὲ αὐτὰ καὶ οἱ τροχοί, διότι ὑπῆρχε πνεῦμα ζωῆς εἰς τοὺς τροχούς.
22 Ἐπάνω δὲ ἀπὸ τὴν κεφαλὴν τῶν ὑπερφυσικῶν καὶ παραδόξων αὐτῶν ζώντων ὄντων, ὑπῆρχε κάτι, ποὺ ὠμοίαζε μὲ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Κάτι διαφανὲς καὶ λάμπον ὡσὰν κρύσταλλον, τὸ ὁποῖον ἠπλώνετο ἐπάνω ἀπὸ τὰς πτέρυγάς των.
23 Ἔτσι δὲ κάτω ἀπὸ τὸ οὐράνιον αὐτὸ στερέωμα ὑπῆρχον ἀπλωμέναι αἱ δύο πτέρυγες τῶν ζώντων αὐτῶν ὄντων, αἱ ὁποῖαι ἤγγιζον ἡ μία τὴν ἄλλην. Αἱ δὲ δύο ἄλλαι πτέρυγες ἦσαν ἀναδιπλωμέναι καὶ ἐκάλυπτον τὰ σώματα αὐτῶν.
24 Καθὼς δὲ ἐκεῖνα ἐπορεύοντο, ἤκουα τὴν βοὴν τῶν πτερύγων των ὡσὰν ὕδατα καταρράκτου, ποὺ πίπτουν μετὰ πατάγου. Ὅταν τὰ ὑπερφυσικὰ αὐτὰ ὅντα ἐσταματοῦσαν, ἔπαυε καὶ ἡ βοὴ τῶν πτερύγων των.
25 Καὶ ἰδού, ἠκούσθη φωνή, ποὺ προήρχετο ἀπὸ τὸ στερέωμα, τὸ ἐπάνω ἀπὸ τὰς κεφαλάς των.
26 Καὶ ἐπάνω εἰς τὸ ὡσὰν οὐρανὸν αὐτὸ στερέωμα ὑπῆρχε κάποιο πρᾶγμα λαμπρόν, ὅπως ὁ σάπφειρος, εἰς σχῆμα θρόνου καὶ ἐπάνω εἰς τὸ ὁμοίωμα αὐτὸ τοῦ λαμπροῦ θρόνου ἐκάθητο κάποιος, ποὺ εἶχε μορφὴν ἀνθρώπου.
27 Καὶ εἶδον καὶ ἰδού, ἡ ὄψις αὐτοῦ, ποὺ ἐκάθητο ἐπάνω εἰς τὸν θρόνον, ἀπὸ τὴν μέσην καὶ ἐπάνω ἔλαμπεν ὡσὰν τὸ ἤλεκτρον καὶ ἀπὸ τὴν μέσην ἕως κάτω εἶχε τὴν ἐμφάνισιν πυρός, ποὺ ἀκτινοβολοῦσε ὁλόγυρα.
28 Ὅπως δὲ φαίνεται τὸ οὐράνιον τόξον εἰς τὰ νέφη κατὰ τὰς βροχερὰς ἡμέρας, ἔτσι ἦτο καὶ ἡ ἐμφάνισις τοῦ φωτός, ποὺ ἀκτινοβολοῦσε ὁλόγυρα. Αὐτὴ ἦτο ἡ ἐμφάνισις τοῦ ὁμοιώματος τῆς δόξης τοῦ Κυρίου. Εἶδα ἐγὼ αὐτὰ καὶ κατεπλάγην, ἔπεσα κάτω μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ ἔδαφος καὶ ἤκουσα μίαν φωνήν, τὴν φωνὴν τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος μοῦ ὠμιλοῦσε.
1 Kατὰ τὸ τριακοστὸν ἔτος τῆς ἡλικίας μου καὶ συγκεκριμένως κατὰ τὴν πέμπτην ἡμέραν τὸν τετάρτου μηνὸς ἐκείνου τοῦ ἔτους, ἐνῷ ἐζοῦσα μαζὶ μὲ ἄλλους αἰχμαλώτους συμπατριώτας μου πλησίον τοῦ ποταμοῦ Χοβάρ, συνέβη νὰ ἀνοίξουν οἱ οὐρανοὶ καὶ νὰ ἰδῶ ὁράματα, ποὺ μοῦ ἀπεκάλυψεν ὁ Θεός.
2 Κατὰ τὴν πέμπτην λοιπὸν ἡμέραν τοῦ μηνὸς ἐκείνου καὶ κατὰ τὸ ἔτος αὐτὸ «τὸ ὁποῖον μάλιστα συνέπιπτε μὲ τὸ πέμπτον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας Ἰωακεὶμ εἰς τὴν Βαβυλῶνα» ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν ἱερέα Ἰεζεκιήλ, τὸν υἱὸν τοῦ Βουζεῖ, εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων, πλησίον τοῦ ποταμοῦ Χοβάρ.
3 Τὴν ὥραν ἐκείνην μὲ ἐπεσκίασε τὸ παντοδύναμον χέρι τὸν Κυρίου, διὰ νὰ μοῦ ἀναθέσῃ τὸ ἔργον τοῦ Προφήτου.
4 Καὶ ἀμέσως ἔστρεψα τὸ βλέμμα μου καὶ εἶδα νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὸν βορρᾶν ἀνεμοστρόβιλος, μέσα εἰς τὸν ὁποῖον ὑπῆρχε μεγάλο σύννεφον καὶ φῶς ὁλόγυρά του καὶ φωτιὰ ποὺ ἀστραποβολοῦσε. Καὶ εἰς τὸ μέσον τοῦ ἀνεμοστρόβιλον αὐτοῦ ἐφαίνετο κάτι ποὺ ὠμοίαζε μὲ «ἤλεκτρον», μὲ ἀστραπτερὸν δηλαδὴ μεῖγμα ἀπὸ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν μέσην τῆς φωτιᾶς καὶ ἀκτινοβολοῦσε.
5 Εἰς τὸ μέσον δὲ αὐτοῦ τοῦ ἀκτινοβόλου μείγματος ἐφαίνοντο μορφαὶ ποὺ ὠμοίαζαν μὲ τέσσερα ζῶα. Ἐπρόσεξα καλύτερα καὶ διέκρινα τὰ ἑξῆς: Τὰ ὄντα αὐτὰ ὠμοίαζαν μὲ ἄνθρωπον.
6 Τὸ καθένα ὅμως εἶχε τέσσερα πρόσωπα, καὶ τέσσερα πτερὰ κάθε ἕνα ἀπὸ αὐτά.
7 Τὰ σκέλη των ἦσαν ὄρθια, ὑπῆρχαν δὲ πτερὰ καὶ εἰς τὰ πόδια των. Ἀπὸ τὰ πόδια τῶν ἔβγαιναν σπινθῆρες καὶ ἐφαίνοντο ὡσὰν ἀστραπτερὸς χαλκός. Τὰ δὲ πτερά των ἦσαν ἐλαφρά, δηλαδὴ πολὺ εὐκίνητα.
8 Κάτω ἀπὸ τὰ πτερά των αὐτά, εἰς τέσσερα μέρη ὑπῆρχαν χέρια ἀνθρώπινα. Τὰ δὲ πρόσωπα τῶν τεσσάρων αὐτῶν ὑπάρξεων, ποὺ ἦσαν τέσσερα,
9 δὲν ἐστρέφοντο πρὸς ἄλλας κατευθύνσεις, καθὼς ἐβάδιζαν· ἀλλὰ ἐπροχωροῦσαν καθένα πρὸς τὰ ἐκεῖ ὅπου ἔβλεπε τὸ πρόσωπόν του.
10 Ἡ μορφὴ τοῦ προσώπου των ἐφαίνετο ὡς ἐξῇς: Καὶ τὰ τέσσερα πρὸς τὰ ἐμπρὸς εἶχαν ὄψιν ἀνθρώπου, πρὸς τὰ δεξιὰ καὶ τὰ τέσσερα ἐφαίνοντο ὡσὰν λεοντάρια, πρὸς τὰ ἀριστερὰ ἐφαίνοντο καὶ τὰ τέσσερα ὡσὰν μοσχάρια καὶ πρὸς τὰ ὀπίσω καὶ τὰ τέσσερα ἐφαίνοντο ὡσὰν ἀετοί.
11 Τὰ δὲ πτερά των ἦσαν ἀπλωμένα ἐπάνω καὶ ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ ζῶα, ἀνὰ δύο πτερὰ ἑνωμένα μεταξύ των εἰς τὰ ἄκρα τῶν ἐπάνω ἀπὸ τὸ καθένα· τὰ ἄλλα δὲ δύο πτερὰ ἐκάλυπταν τὸ σῶμα των.
12 Καθένα δὲ ἀπὸ τὰ πτερωτὰ αὐτὰ ὄντα ἐπροχωροῦσε πρὸς τὴν κατεύθυνσιν ποὺ ἦτο ἐμπρός του, πρὸς τὰ ἐκεῖ ὅπου ἔπνεε καὶ ἐκινεῖτο τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ἡ πορεία των πρὸς τὰ ἐμπρὸς ἦτο συνεχής· δὲν ἔστρεφαν πίσω, οὔτε δεξιὰ ἢ ἀριστερά.
13 Εἰς τὸ μέσον δὲ τῶν ὑπάρξεων αὐτῶν ἐφαίνετο φῶς, ὡσὰν τὴν φωτιὰ ἀναμμένων ἀνθράκων. Ἐνόμιζες ὅτι ἔβλεπες ἀναμμένους πυρσούς, ποὺ περιεστρέφοντο εἰς τὸ μέσον τῶν ζώων καὶ εἶχαν ζωηρὸν φῶς φωτιᾶς· αὐτὴ δὲ ἡ φωτιὰ ἀστραποβολοῦσε.
15 Ἐπρόσεξα δὲ καλύτερα καὶ εἶδα ὅτι καθένα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ ζῶα εἶχε μαζί του καὶ ἕνα τροχόν, μὲ τὸν ὁποῖον ἤγγιζε τὴν γῆν.
16 Ἡ ὄψις τῶν τροχῶν ὡμοίαζε μὲ τὸν πολύτιμον λίθον «χρυσόλιθον», ποὺ ὑπάρχει εἰς τὴν περιοχὴν Θαρσεῖς «Ἰσπανίαν». Οἱ τροχοὶ αὐτοὶ ἦσαν ὅμοιοι ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον καὶ τοποθετημένοι σταυρωτὰ ὁ ἕνας μέσα εἰς τὸν ἄλλον.
17 Αὐτοὶ δὲ οἱ τροχοί, ποὺ ἦσαν ἔτσι κατεσκευασμένοι καὶ προσηρμοσμένοι μεταξύ των, ἐπροχωροῦσαν καὶ πρὸς τὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος, χωρὶς νὰ στρέφουν κατὰ τὴν πορείαν των.
18 Δὲν ἔστρεφαν δὲ οὔτε τὰ νῶτα των τὰ ζῶα αὐτά· ἦσαν μάλιστα ὑψηλόσωμα· τὰ ἐπρόσεξα δὲ καὶ εἶδα ὅτι τὰ νῶτα καὶ τῶν τεσσάρων ὁλόγυρα ἦσαν γεμᾶτα μὲ ὀφθαλμούς.
19 Ὅταν δὲ ἐπροχωροῦσαν κατὰ γῆς τὰ ζῶα αὐτά, τὰ ἀκολουθοῦσαν εἰς τὴν πορείαν των καὶ οἱ τροχοί· ὅταν ὑψώνοντο τὰ ζῶα ἀπὸ τὴν γῆν, ὑψώνοντο καὶ οἱ τροχοί.
20 Ὅπου εὑρίσκετο ἡ νεφέλη, πρὸς τὰ ἐκεῖ ὠθοῦσε τὸ Πνεῦμα το Θεοῦ νὰ πορευθῇ καὶ τὸ ἅρμα τοῦτο. Ἐπροχωροῦσαν τὰ ἀνθρωπόμορφα αὐτὰ ζῶα, μαζί των δὲ ἐκινοῦντο καὶ ὑψώνοντο καὶ οἱ τροχοί, διότι μέσα εἰς τοὺς τροχοὺς ὑπῆρχε πνοὴ ζωῆς, ποὺ τοὺς ἐκινοῦσε.
21 Ὅταν ἐπροχωροῦσαν τὰ ζῶα, ἐπροχωροῦσαν καὶ οἱ τροχοί· ὅταν ἐστέκοντο αὐτά, ἐσταματοῦσαν καὶ αὐτοί· καὶ ὅταν ὑψώνοντο ἀπὸ τὴν γῆν αὐτά, ὑψώνοντο μαζί των καὶ οἱ τροχοί, διότι ὑπῆρχεν εἰς αὐτοὺς κινητήριος πνοὴ ζωῆς.
22 Ἐπάνω ἀπὸ τὴν κεφαλὴν τῶν ζώων αὐτῶν, ὡσὰν ἐξέδρα μετέωρος, ὑπῆρχε κάτι ὡσὰν λαμπερὸς κρύσταλλος, ἀπλωμένος ἐπάνω ἀπὸ τὰ πτερά των.
23 Κάτω δὲ ἀπὸ αὐτὸν τὸν κρυστάλλινον «οὐρανόν» ἦσαν ἀπλωμένα τὰ πτερά των, τὰ ὁποῖα ἐπτερύγιζαν τὸ ἕνα πρὸς τὸ ἄλλο, ἀνὰ δύο πτερὰ εἰς τὸ καθένα συνεζευγμένα, ποὺ ἐκάλυπταν τὰ σώματά των.
24 Καθὼς δὲ ἐκινοῦντο τὰ ζῶα αὐτά, ἤκουα τὸν θόρυβον ποὺ ἔκαμναν τὰ πτερά των ποὺ ἐπτερύγιζαν, ὁ ὁποῖος ὠμοίαζε μὲ τὴν βοὴν μεγάλης νεροποντῆς ἡ καταρράκτου. Ὅταν ἐστέκοντο, ἔπαυαν νὰ πτερυγίζουν τὰ πτερά των.
25 Καὶ ξαφνικὰ ἠκούσθη φωνὴ ἐπάνω ἀπὸ τὸν κρυστάλλινον οὐρανὸν «ἐξέδραν», ποὺ ὑπῆρχεν ἐπάνω ἀπὸ τὴν κεφαλήν των.
26 Ἐπάνω εἰς αὐτὴν τὴν ἐξέδραν ἐφαίνετο κάτι ποὺ ὠμοίαζε μὲ θρόνον, κατεσκεαασμένον ἀπὸ τὸν πολύτιμον λίθον σάπφειρον. Ἐπάνω δὲ εἰς αὐτὸ ποὺ ὠμοίαζε μὲ θρόνον ἐφαίνετο νὰ ὑπάρχῃ μία μορφή, ποὺ ὡμοίαζεν ἀπὸ ἐπάνω μὲ ἄνθρωπον.
27 Ἐπρόσεξα καλύτερα καὶ εἶδα ὅτι ἡ μορφὴ αὐτὴ ἀπὸ τὴν ὄψιν τῆς μέσης καὶ ἄνω ἐφαίνετο ὡσὰν νὰ ἦτο ἀστραπτερὸν μεῖγμα ἀπὸ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι «ἤλεκτρον»· ἐνῷ ἀπὸ τὴν ὄψιν τῆς μέσης καὶ ἕως κάτω ἐφαίνετο ὡσὰν φωτιὰ καὶ ἀκτινοβολοῦσε ὁλόγυρα.
28 Τὸ σχῆμα ποὺ εἶχεν ὁλόγυρα αὐτὴ ἡ ἀκτινοβολία ὠμοίαζε μὲ οὐράνιον τόξον, ποὺ ἐμφανίζεται εἰς τὸ σύννεφον εἰς καιρὸν βροχῆς. Αὐτὴ ἡ ὀπτασία τοῦ ὁμοιώματος τῆς δόξης τοῦ Κυρίου ἦτο ἐνώπιόν μου. Μόλις τὴν ἀντίκρυσα, ἔπεσα μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς καὶ ἤκουσα φωνήν, ἡ ὁποία ὠμιλοῦσε μὲ ἀνθρωπίνην γλῶσσαν.
Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
1 Kαὶ ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ ἔτει, ἐν τῷ τετάρτῳ μηνὶ πέμπτῃ τοῦ μηνὸς καὶ ἐγὼ ἥμην ἐν μέσῳ τῆς αἰχμαλωσίας ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ, καὶ ἠνοίχθησαν οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδον ὁράσεις Θεοῦ.
1 Kατὰ τὸ τριακοστὸν ἔτος, τὴν πέμπτην ἡμέραν τοῦ τετάρτου μηνός, καθὼς εὑρισκόμην μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων συναιχμαλώτων μου, πλησίον εἰς τὸν ποταμὸν Χοβάρ, ἐκεῖ ἠνοίχθησαν οἱ οὐρανοὶ καὶ εἶδον ὁράματα παρὰ Θεοῦ.
2 Πέμπτῃ τοῦ μηνός «τοῦτο τὸ ἔτος τὸ πέμπτον τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ βασιλέως Ἰωακείμ» καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἰεζεκιὴλ υἱὸν Βουζεί, τὸν ἱερέα, ἐν γῇ Χαλδαίων ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ·
2 Κατὰ τὴν πέμπτην ἡμέραν τοῦ προμνημονευθέντος μηνὸς καὶ ἔτους «αὐτὸ δὲ τὸ ἔτος εἶναι τὸ πέμπτον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ βασιλέως Ἰωακείμ», ἦλθε λόγος παρὰ Κυρίου πρὸς ἐμὲ τὸν Ἰεζεκιήλ, τὸν ἱερέα, υἱὸν Βουζεί, παραμένοντα εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων, πλησίον εἰς τὸν ποταμὸν Χοβάρ.
3 καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ Κυρίου,
3 Ἥπλωσεν ὁ Κύριος τὸ ἀποκαλυπτικόν του χέρι ἐπάνω μου
4 καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πνεῦμα ἐξαῖρον ἤρχετο ἀπὸ βορρᾶ, καὶ νεφέλη μεγάλη ἐν αὐτῷ, καὶ φέγγος κύκλῳ αὐτοῦ καὶ πῦρ ἐξαστράπτον, καὶ ἐν τῷ μέσῳ αὐτοῦ ὡς ὅρασις ἠλέκτρου ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς καὶ φέγγος ἐν αὐτῷ.
4 καὶ παρετήρησα καὶ εἶδα βίαιον ἀνεμοστρόβιλον, ποὺ ἐσάρωνε τὰ πάντα, νὰ κατέρχεται ἀπὸ τὸν βορρᾶν καὶ μέσα εἰς αὐτὸν ἦτο ἕνα μεγάλο νέφος. Γύρω ἀπὸ αὐτὸ ὑπῆρχεν ἕνα πῦρ, ποὺ ἀστραποβολοῦσε, εἰς δὲ τὸ κέντρον αὐτοῦ ὑπῆρχε κάτι, ποὺ ὠμοίαζε μὲ ἤλεκτρον εὑρισκόμενον ἐντὸς τοῦ πυρός, τὸ ὁποῖον καὶ ἐφεγγοβολοῦσεν.
5 Καὶ ἐν τῷ μέσῳ ὡς ὁμοίωμα τεσσάρων ζῴων, καὶ αὕτη ἡ ὅρασις αὐτῶν· ὁμοίωμα ἀνθρώπου ἐπ αὐτοῖς,
5 Εἰς τὸ μέσον δὲ αὐτοῦ ὑπῆρχον ὡσὰν ὁμοιώματα τεσσάρων ζώων, τὰ ὁποῖα εἶχαν τὴν ἐξῆς ἐμφάνισιν: Ἡ μορφή των ἧτο ὡσὰν μορφὴ ἀνθρώπων.
6 καὶ τέσσαρα πρόσωπα τῷ ἑνί, καὶ τέσσαρες πτέρυγες τῷ ἑνί.
6 Τὸ καθένα ἀπὸ αὐτὰ εἶχε τέσσερα πρόσωπα καὶ τέσσαρας πτέρυγας.
7 Καὶ τὰ σκέλη αὐτῶν ὀρθά, καὶ πτερωτοὶ οἱ πόδες αὐτῶν, καὶ σπινθῆρες ὡς ἐξαστράπτων χαλκός, καὶ ἐλαφραὶ αἱ πτέρυγες αὐτῶν.
7 Τὰ πόδια των ὄρθια, ὅπως τῶν ἀνθρώπων, ἦσαν πτερωτά. Ἐσπινθηροβολοῦσαν, ὅπως ὁ ἀπαστράπτων γυαλισμένος χαλκός, αἱ δὲ πτέρυγές των ἦσαν ἐλαφραὶ καὶ ταχυκίνητοι.
8 Καὶ χεὶρ ἀνθρώπου ὑποκάτωθεν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν· καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν τῶν τεσσάρων
8 Κάτω ἀπὸ τὰς πτέρυγάς των καὶ εἰς τὰ τέσσερα μέρη εἶχαν χέρια ὅμοια πρὸς τὰ χέρια τοῦ ἀνθρώπου, δύο εἰς κάθε ὦμον. Τὰ πρόσωπά των ἦσαν τέσσαρα
9 οὐκ ἐπεστρέφοντο ἐν τῷ βαδίζειν αὐτά, ἕκαστον ἀπέναντι τοῦ προσώπου αὐτῶν ἐπορεύοντο.
9 καὶ δὲν ἐστρέφοντο καθὼς ἐβάδιζαν, ἀλλὰ τὸ καθένα ἐβάδιζε κατ' εὐθεῖαν ἐμπρός, κατὰ πρόσωπον.
10 Καὶ ὁμοίωσις τῶν προσώπων αὐτῶν· πρόσωπον ἀνθρώπου καὶ πρόσωπον λέοντος ἐκ δεξιῶν τοῖς τέσσαρσι καὶ πρόσωπον μόσχου ἐξ ἀριστερῶν τοῖς τέσσαρσι καὶ πρόσωπον ἀετοῦ τοῖς τέσσαρσι.
10 Ὡς πρὸς δὲ τὴν μορφὴν τῶν προσώπων των καὶ τὰ τέσσαρα εἶχαν πρόσωπον ἀνθρώπου καὶ πρόσωπον λέοντος ἐκ δεξιῶν, πρόσωπον μόσχου ἀπὸ τὰ ἀριστερὰ καὶ πρόσωπον ἀετοῦ ὄπισθεν.
11 Καὶ αἱ πτέρυγες αὐτῶν ἐκτεταμέναι ἄνωθεν τοῖς τέσσαρσιν, ἑκατέρῳ δύο συνεζευγμέναι πρὸς ἀλλήλας, καὶ δύο ἐπεκάλυπτον ἐπάνω τοῦ σώματος αὐτῶν.
11 Δύο ἀπὸ τὰς πτέρυγάς των ἦσαν ἀπλωμέναι ἐπάνω ἀπὸ τὰ τέσσερα ἔμψυχα αὐτὰ ζῶντα ὄντα, καὶ ἠνοῦντο μεταξύ των εἰς τὰ ἄκρα. Αἱ δὲ δύο ἄλλαι πτέρυγες ἐσκέπαζον τὸ ἔμπροσθεν μέρος τοῦ σώματός των.
12 Καὶ ἑκάτερον κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπορεύετο· οὗ ἂν ἦν τὸ πνεῦμα πορευόμενον, ἐπορεύοντο καὶ οὐκ ἐπέστρεφον.
12 Καθένα ἀπὸ τὰ ζῶντα ὅντα, πρὸς οἱανδήποτε κατεύθυνσιν καὶ ἂν ἐπορεύετο, ἐπορεύετο πάντοτε κατὰ τὴν κατεύθυνσιν ἑνὸς ἐκ τῶν προσώπων του· ὅπου δὲ τὸ πνεῦμα ἐπορεύετο, ἐπορεύοντο καὶ ἐκεῖνα, χωρὶς νὰ στρέφουν ἀριστερὰ ἢ δεξιά.
13 Καὶ ἐν μέσῳ τῶν ζῴων ὅρασις ὡς ἀνθράκων πυρὸς καιομένων, ὡς ὄψις λαμπάδων συστρεφομένων ἀναμέσον τῶν ζῴων καὶ φέγγος τοῦ πυρός, καὶ ἐκ τοῦ πυρὸς ἐξεπορεύετο ἀστραπή.
13 Ἀνάμεσα δὲ εἰς τὰ ζῶα αὐτὰ ἐφαίνετο κάτι σὰν ἀναμμένοι ἄνθρακες, ποὺ ἐκαίοντο, ὡσὰν συστρεφόμεναι φλόγες ἀνάμεσα εἰς τὰ ζῶα αὐτά. Καὶ τὸ πῦρ αὐτὸ ἀκτινοβολοῦσε φῶς. Ἐξεπορεύετο ἀπὸ τὸ πῦρ λάμψις ζωηρά, ὡσὰν τῆς ἀστραπῆς.
15 Καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τροχὸς εἷς ἐπὶ τῆς γῆς ἐχόμενος τῶν ζῴων τοῖς τέσσαρσι·
15 Καὶ ἰδοὺ εἶδον, ὅτι πλησίον τῶν τεσσάρων αὐτῶν ἀνθρωπίνων ζώντων ὁμοιωμάτων ὑπῆρχε καὶ ἕνας τροχὸς στηριζόμενος εἰς τὸ ἔδαφος.
16 καὶ τὸ εἶδος τῶν τροχῶν ὡς εἶδος θαρσείς, καὶ ὁμοίωμα ἐν τοῖς τέασαρσι, καὶ τὸ ἔργον αὐτῶν ἦν καθὼς ἂν εἴη τροχὸς ἐν τροχῷ.
16 Καὶ ἡ μορφὴ καὶ ἡ ἐμφάνισις τῶν τροχῶν αὐτῶν ἦτο ὡσὰν ἀπὸ πολύτιμον λίθον θαρσείς. Οἱ τέσσαρες αὐτοὶ τροχοὶ ἦσαν ὅμοιοι μεταξύ των, ἡ δὲ κατασκευή των ἦτο τοιαύτη, ὥστε ὁ ἔνας ὁ τροχὸς ἦτο ἐντὸς τοῦ ἄλλου εἰς σχῆμα σταυροῦ.
17 Ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν ἐπορεύοντο, οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτά,
17 Ὄταν ἐπροχωροῦσαν ἐπορεύοντο πρὸς τὰς τέσσαρας πλευράς των, χωρὶς νὰ στρέφουν καθὼς προχωροῦσαν.
18 οὐδ' οἱ νῶτοι αὐτῶν, καὶ ὕψος ἦν αὐτοῖς· καὶ εἶδον αὐτά, καὶ οἱ νώτοι αὐτῶν πλήρεις ὀφθαλμῶν κυκλόθεν τοῖς τέσσαρσι.
18 Καὶ δὲν ἔστρεφαν τὰ ὅντα αὐτὰ καθὼς προχωροῦσαν οὔτε τὰ σώματά των. Τὸ ὕψος δὲ αὐτῶν ἦτο πολὺ μεγάλο. Παρετήρησα καὶ εἶδα μὲ ἔκπληξίν μου, ὅτι τὰ σώματα τῶν τεσσάρων αὐτῶν ἀνθρωπίνων ὁμοιωμάτων ἦσαν κύκλῳ γεμᾶτα ὀφθαλμούς.
19 Καὶ ἐν τῷ πορεύεσθαι τὰ ζῷα ἐπορεύοντο οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὰ ζῷα ἀπὸ τῆς γῆς ἐξῄροντο οἱ τροχοί.
19 Ὅτε τὰ ὑπερφυσικὰ αὐτὰ ζῶντα ὅντα ἐπορεύοντο εἰς τὸ ἔδαφος, ἔτρεχαν καὶ οἱ τροχοὶ πλησίον αὐτῶν. Ὅταν αὐτὰ ἀνήρχοντο ἐπάνω ἀπὸ τὴν γῆν, ἀνέβαιναν μαζί των καὶ οἱ τροχοί.
20 Οὖ ἂν ἦν ἡ νεφέλη, ἐκεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ πορεύεσθαι· ἐπορεύοντο τὰ ζῷα καὶ οἱ τροχοὶ καὶ ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖς, διότι πνεῦμα ζωῆς ἐν τοῖς τροχοῖς.
20 Ὅπου κατηυθύνετο ἡ νεφέλη, ἐκεῖ ἐπορεύετο καὶ τὸ πνεῦμα. Ἐκεῖ μαζί ἐπορεύοντο τὰ ζῶα καὶ οἱ τροχοί, οἱ ὁποῖοι καὶ ὑψώνοντο μαζί των. Τοῦτο δέ, διότι ὑπῆρχε πνεῦμα ζωῆς εἰς τοὺς τροχούς, τὸ ὁποῖον καὶ τοὺς ἐκίνει.
21 Ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ἐπορεύοντο, καὶ ἐν τῷ ἐστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν αὐτὰ ἀπὸ τῆς γῆς ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖς, ὅτι πνεῦμα ζωῆς ἦν ἐν τοῖς τροχοῖς.
21 Ὅταν τὰ ὑπερφυσικὰ αὐτὰ ὅντα ἐπορεύοντο εἰς τὴν γῆν, μαζί των ἐπορεύοντο καὶ οἱ τροχοί. Ὅταν αὐτὰ ἵσταντο, ἐσταματοῦσαν καὶ ἐκεῖνοι. Ὅταν αὐτὰ ἐπετοῦσαν καὶ ἀνέβαιναν ἐπάνω ἀπὸ τὴν γῆν, ἀνέβαιναν μαζί μὲ αὐτὰ καὶ οἱ τροχοί, διότι ὑπῆρχε πνεῦμα ζωῆς εἰς τοὺς τροχούς.
22 Καὶ ὁμοίωμα ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτοῖς τῶν ζῴων ὡσεὶ στερέωμα ὡς ὅρασις κρυστάλλου ἐκτεταμένον ἐπὶ τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐπάνωθεν·
22 Ἐπάνω δὲ ἀπὸ τὴν κεφαλὴν τῶν ὑπερφυσικῶν καὶ παραδόξων αὐτῶν ζώντων ὄντων, ὑπῆρχε κάτι, ποὺ ὠμοίαζε μὲ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Κάτι διαφανὲς καὶ λάμπον ὡσὰν κρύσταλλον, τὸ ὁποῖον ἠπλώνετο ἐπάνω ἀπὸ τὰς πτέρυγάς των.
23 καὶ ὑποκάτωθεν τοῦ στερεώματος αἱ πτέρυγες αὐτῶν ἐκτεταμέναι, πτερυσσόμεναι ἑτέρα τῇ ἑτέρᾳ, ἑκάστῳ δύο συνεζευγμέναι ἐπικαλύπτουσαι τὰ σώματα αὐτῶν.
23 Ἔτσι δὲ κάτω ἀπὸ τὸ οὐράνιον αὐτὸ στερέωμα ὑπῆρχον ἀπλωμέναι αἱ δύο πτέρυγες τῶν ζώντων αὐτῶν ὄντων, αἱ ὁποῖαι ἤγγιζον ἡ μία τὴν ἄλλην. Αἱ δὲ δύο ἄλλαι πτέρυγες ἦσαν ἀναδιπλωμέναι καὶ ἐκάλυπτον τὰ σώματα αὐτῶν.
24 Καὶ ἤκουον τὴν φωνὴν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ὡς φωνὴν ὕδατος πολλοῦ· καὶ ἐν τῷ ἐστᾶναι αὐτὰ κατέπαυον αἱ πτέρυγες αὐτῶν.
24 Καθὼς δὲ ἐκεῖνα ἐπορεύοντο, ἤκουα τὴν βοὴν τῶν πτερύγων των ὡσὰν ὕδατα καταρράκτου, ποὺ πίπτουν μετὰ πατάγου. Ὅταν τὰ ὑπερφυσικὰ αὐτὰ ὅντα ἐσταματοῦσαν, ἔπαυε καὶ ἡ βοὴ τῶν πτερύγων των.
25 Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ὑπεράνωθεν τοῦ στερεώματος τοῦ ὄντος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν.
25 Καὶ ἰδού, ἠκούσθη φωνή, ποὺ προήρχετο ἀπὸ τὸ στερέωμα, τὸ ἐπάνω ἀπὸ τὰς κεφαλάς των.
26 Ὡς ὅρασις λίθου σαπφείρου ὁμοίωμα θρόνου ἐπ' αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τοῦ ὁμοιώματος τοῦ θρόνου ὁμοίωμα ὡς εἶδος ἀνθρώπου ἄνωθεν.
26 Καὶ ἐπάνω εἰς τὸ ὡσὰν οὐρανὸν αὐτὸ στερέωμα ὑπῆρχε κάποιο πρᾶγμα λαμπρόν, ὅπως ὁ σάπφειρος, εἰς σχῆμα θρόνου καὶ ἐπάνω εἰς τὸ ὁμοίωμα αὐτὸ τοῦ λαμπροῦ θρόνου ἐκάθητο κάποιος, ποὺ εἶχε μορφὴν ἀνθρώπου.
27 Καὶ εἶδον ὡς ὄψιν ἠλέκτρου ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος καὶ ἐπάνω, καὶ ἀπὸ ὁράσεως ὁσφύος καὶ ἕως κάτω εἶδον ὡς ὅρασιν πυρὸς καὶ τὸ φέγγος αὐτοῦ κύκλῳ.
27 Καὶ εἶδον καὶ ἰδού, ἡ ὄψις αὐτοῦ, ποὺ ἐκάθητο ἐπάνω εἰς τὸν θρόνον, ἀπὸ τὴν μέσην καὶ ἐπάνω ἔλαμπεν ὡσὰν τὸ ἤλεκτρον καὶ ἀπὸ τὴν μέσην ἕως κάτω εἶχε τὴν ἐμφάνισιν πυρός, ποὺ ἀκτινοβολοῦσε ὁλόγυρα.
28 Ὡς ὅρασις τόξου, ὅταν ἦ ἐν τῇ νεφέλῃ ἐν ἡμέραις ὑετοῦ, οὕτως ἡ στάσις τοῦ φέγγους κυκλόθεν. Αὕτη ἡ ὅρασις ὁμοιώματος δόξης Κυρίου· καὶ εἶδον καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἤκουσα φωνὴν λαλοῦντος.
28 Ὅπως δὲ φαίνεται τὸ οὐράνιον τόξον εἰς τὰ νέφη κατὰ τὰς βροχερὰς ἡμέρας, ἔτσι ἦτο καὶ ἡ ἐμφάνισις τοῦ φωτός, ποὺ ἀκτινοβολοῦσε ὁλόγυρα. Αὐτὴ ἦτο ἡ ἐμφάνισις τοῦ ὁμοιώματος τῆς δόξης τοῦ Κυρίου. Εἶδα ἐγὼ αὐτὰ καὶ κατεπλάγην, ἔπεσα κάτω μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ ἔδαφος καὶ ἤκουσα μίαν φωνήν, τὴν φωνὴν τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος μοῦ ὠμιλοῦσε.