Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
Τρεμπέλας
1
Λῆμμα λόγου Κυρίου ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ ἐν χειρὶ ἀγγέλου αὐτοῦ· θέσθε δὴ ἐπὶ τὰς καρδίας ὑμῶν.
1
Ἀπειλητικὴ κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἀπόφασις, ληφθεῖσα καὶ λεχθεῖσα παρὰ Κυρίου διὰ μέσου τοῦ ἀγγελιαφόρου του, Μαλαχίου· θέσατε αὐτὰ εἰς τὰς καρδίας σας.
1
Θεόπνευστος καὶ προφητικὸς λόγος, παραληφθεὶς παρὰ τοῦ Κυρίου καὶ ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Ἰσραὴλ διὰ χειρὸς τοῦ ἀπεσταλμένου του Μαλαχίου. Βάλετέ τον λοιπὸν εἰς τὸ βάθος τῶν καρδιῶν σας.
2
Ἠγάπησα ὑμᾶς, λέγει Κύριος. Καὶ εἴπατε· ἐν τίνι ἠγάπησας ἡμᾶς; Οὐκ ἀδελφὸς ἦν Ἡσαῦ τοῦ Ἰακώβ; Λέγει Κύριος, καὶ ἠγάπησα τὸν Ἰακώβ,
2
Ὁ Κύριος λέγει πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας· ἐγὼ σᾶς ἠγάπησα καὶ σεῖς ἀσεβῶς εἴπατε· Πῶς καὶ εἰς τί ἐξεδηλώθη ἡ ἀγάπη σου πρὸς ἡμᾶς; Ὁ Ἡσαῦ δὲν ἦτο ἀδελφὸς τοῦ Ἰακώβ; Λέγει ὁ Κύριος. Καὶ ἐν τούτοις ἐγὼ ἠγάπησα τὸν Ἰακώβ τὸν πρόγονόν σας,
2
Σᾶς ἠγάπησα, λέγει ὁ Κύριος. Καὶ σεῖς διαμφισβητοῦντες τοῦτο εἴπατε: Μὲ τί ἔδειξες τὴν ἀγάπην σου πρὸς ἡμᾶς: Καὶ ἡ πρὸς τὸ ἐρώτημά σας τοῦτο ἀπάντησις: Δὲν ἦταν ὁ Ἡσαῦ ἀδελφὸς τοῦ Ἰακώβ; Καὶ δὲν εἶχε τὰ αὐτὰ δικαιώματα ἐπὶ τῆς κληρονομίας τοῦ Ἀβραὰμ καὶ τοῦ Ἰσαάκ; Λέγει ὁ Κύριος. Καὶ ἐγὼ ἠγάπησα τὸν προπάτορά σας Ἰακὼβ καὶ πρὸς αὐτὸν ἔδειξα ἰδιαιτέραν προστασίαν,
3
τὸν δὲ Ἡσαῦ ἐμίσησα καὶ ἔταξα τὰ ὅρια αὐτοῦ εἰς ἀφανισμὸν καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ εἰς δώματα ἐρήμου;
3
τὸν δὲ Ἡσαῦ ἐμίσησα καὶ ἐπῆρα τὴν ἀπόφασιν νὰ καταστραφῇ ἡ χώρα του καὶ ἡ κληρονομία του αὐτὴ νὰ γίνῃ κατοικία τῶν ἀγρίων ζώων τῆς ἐρήμου.
3
τὸν δὲ Ἡσαῦ ἀπεδοκίμασα καὶ ἀπεξένωσα τῆς διαθήκης μου καὶ τὰ ὅρια τῆς χώρας τῶν ἀπογόνων του τὰ ἔταξα νὰ ἀφανισθοῦν καὶ τὴν κληρονομίαν του τὰ προώρισα νὰ ἐρημωθοῦν τελείως.
4
Διότι ἐρεῖ ἡ Ἰδουμαία· κατέστραπται, καὶ ἐπιστρέψωμεν καὶ ἀνοικοδομήσωμεν τὰς ἐρήμους. Τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· αὐτοὶ οἰκοδομήσουσι, καὶ ἐγὼ καταστρέψω· καὶ ἐπικληθήσεται αὐτοῖς ὅρια ἀνομίας καὶ λαὸς ἐφ' ὃν παρατέτακται Κύριος ἕως αἰῶνος.
4
Καὶ ἂν τυχὸν εἴπουν οἱ Ἰδουμαῖοι, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἡσαῦ, κατεστράφη βέβαια ἡ χώρα μας, ἡμεῖς ὅμως θὰ ἐπιστρέψωμεν καὶ θὰ ἀνοικοδομήσωμεν τὰς ἐρημωθείσας περιοχάς. Ἀλλὰ ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ λέγει τὰ ἐξῆς· αὐτοὶ θὰ οἰκοδομήσουν καὶ ἐγὼ θὰ καταστρέψω. Ἡ χώρα των διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν θὰ ὀνομασθῇ περιοχὴ ἀνομίας, ὁ δὲ λαός της θὰ εἶναι ἐκεῖνος, ἐναντίον τοῦ ὁποίου ἀντιτάσσεται διὰ παντὸς ὁ Κύριος.
4
Διότι θὰ εἴπῃ ὁ λαὸς τῆς Ἰδουμαίας: Ἡ χώρα τῆς Ἰδουμαίας ἔχει καταστραφῆ· καὶ ἂς ἐπιστρέψωμεν εἰς αὐτὴν καὶ ἂς οἰκοδομήσωμεν πάλιν τὰ ὅσα ἐρημώθησαν. Αὐτὰ ὅμως λέγει ὁ Κύριος Παντοκράτωρ: Αὐτοὶ θὰ οἰκοδομήσουν καὶ ἐγὼ θὰ καταστρέψω· καὶ θὰ ἐπικληθῇ ἡ χώρα τους σύνορα ἀνομίας καὶ ὁ λαὸς τῆς λαός, κατὰ τοῦ ὁποίου ἔχει ἀντιπαραταχθῇ ὁ Κύριος αἰωνίως.
5
Καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν ὄψονται, καὶ ὑμεῖς ἐρεῖτε· ἐμεγαλύνθη Κύριος ὑπεράνω τῶν ὁρίων τοῦ Ἰσραήλ.
5
Θὰ τὰ ἴδουν οἱ ὀφθαλμοί σας αὐτά, ὦ Ἰσραηλῖται, καὶ θὰ εἴπετε: Μέγας εἶναι ὄντως ὁ Κύριος ὑπεράνω ἀπὸ ὅλην τὴν ἔκτασιν τῆς Ἰσραηλιτικῆς χώρας.
5
Καὶ θὰ ἴδουν τότε τὰ μάτια σας, καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι θὰ εἴπητε: Ἐδοξάσθη καὶ ἀπεδείχθη μέγας καὶ θαυμαστὸς ὁ Κύριος ἐπάνω ἀπὸ τὰ σύνορα τοῦ Ἰσραήλ, τὰ ὁποῖα ἐπροστάτευσε καὶ ὑπερησπίσθη.
6
Υἱὸς δοξάζει πατέρα καὶ δοῦλος τὸν κύριον αὐτοῦ. Καὶ εἰ πατήρ εἰμι ἐγώ, ποῦ ἐστιν ἡ δόξα μου; Καὶ εἰ Κύριός εἰμι ἐγώ, ποῦ ἐστιν ὁ φόβος μου; Λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Ὑμεῖς οἱ ἱερεῖς οἱ φαυλίζοντες τὸ ὄνομά μου· καὶ εἴπατε· ἐν τίνι ἐφαυλίσαμεν τὸ ὄνομά σου;
6
Ὁ υἱὸς τιμᾷ τὸν πατέρα καὶ ὁ δοῦλος τὸν κύριόν του. Ἐάν, λοιπόν, ἐγὼ εἶμαι πατήρ σας, ποῦ εἶναι ἡ δόξα καὶ ἡ τιμή μου ἐκ μέρους σας; Καὶ ἐὰν ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριός σας, ποῦ εἶναι ὁ φόβος σας ἀπέναντί μου; Λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ. Σεῖς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι κατεξευτελίζετε τὸ Ὄνομά μου καὶ ἔπειτα ἐλέγατε· εἰς τί καὶ κατὰ ποῖον τρόπον ἡμεῖς ἐξηυτελίσαμεν τὸ Ὄνομά σου;
6
Κάθε φρόνιμος υἱὸς σέβεται καὶ τιμᾷ τὸν πατέρα του καὶ κάθε δοῦλος τιμᾷ τὸν κύριόν του. Καὶ ἐὰν λοιπὸν εἶμαι πατέρας ἐγώ, ποὺ εἶναι ἡ τιμὴ καὶ ὁ σεβασμός, ποὺ μοῦ ἀποδίδετε; Καὶ ἐὰν εἶμαι ἐγὼ Κύριος, ποὺ εἶναι ὁ φόβος, τὸν ὁποῖον μοῦ ἔχετε; Αὐτὰ λέγει καὶ ἐρωτᾷ ὄχι κανένας ὅμοιός μας, ἀλλ’ ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ. Ὦ σεῖς οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀτιμάζετε καὶ περιφρονεῖτε τὸ ὄνομά μου. Καὶ σεῖς ἀπηντήσατε: Μὲ τί ἐξηυτελίσαμεν καὶ περιεφρονήσαμεν τὸ ὄνομά σου;
7
Προσάγοντας πρὸς τὸ θυσιαστηριόν μου ἄρτους ἠλισγημένους, καὶ εἴπατε· ἐν τίνι ἠλισγήσαμεν αὐτούς; Ἐν τῷ λέγειν ὑμᾶς· τράπεζα Κυρίου ἠλισγημένη ἐστὶ καὶ τὰ ἐπιτιθέμενα ἐξουθενώσατε.
7
Ἐξηυτελίσατε καὶ κατεφρονήσατε τὸ Ὄνομά μου, μὲ τὸ νὰ προσφέρετε εἰς τὸ θυσιαστήριόν μου θυσίας ἄρτων μολυσμένων καὶ ἐν τούτοις ἠρωτήσατε· εἰς τί καὶ πῶς προσεφέραμεν τοιαύτας μολυσμένας θυσίας; Ἀλλὰ τί ἐρωτᾶτε, ἀφοῦ σεῖς οἱ ἴδιοι, λέγετε· τὸ θυσιαστήριον, ἡ τράπεζα αὐτὴ τοῦ Κυρίου, εἶναι μολυσμένη. Σεῖς οἱ ἴδιοι προσεφέρατε πρὸς θυσίαν εὐτελῆ καὶ ἀνάξια λόγου.
7
Μὲ ἐξευτελίζετε μὲ τὸ νὰ προσφέρετε εἰς τὸ θυσιαστήριόν μου ἄρτους μολυσμένους ἀπὸ τὴν ἰδιοτελῆ καὶ ἀσεβῆ διάθεσίν σας καὶ ὕστερα εἴπατε: Μὲ τί τοὺς ἐμολύναμεν; Ὅταν λέγετε σεῖς δι’ ὅσων πράττετε· τράπεζα μολυσμένη καὶ κοινὴ εἶναι, ποὺ μὲ τὴν φωτιά της τὰ κατατρώγει ὅλα, τότε καὶ ἐκεῖνα, ποὺ βάζετε ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, τὰ ἐξεμηδενίσατε καὶ δὲν ἐφροντίσατε νὰ εἶναι ἐκλεκτά.
8
Διότι ἐὰν προσαγάγητε τυφλὸν εἰς θυσίας, οὐ κακόν; Καὶ ἐὰν προσαγάγητε χωλὸν ἢ ἄρρωστον, οὐ κακόν; Προσάγαγε δὴ αὐτῷ τῷ ἡγουμένῳ σου, εἰ προσδέξεται αὐτό, εἰ λήψεται πρόσωπόν σου, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ.
8
Διότι ἐὰν προσφέρετε πρὸς θυσίαν τυφλὸν ζῶον, δὲν εἶναι αὐτὸ κάτι κακόν; Ἐὰν προσφέρετε χωλὸν ἢ ἄρρωστον, δὲν εἶναι αὐτὸ παράνομον; Πρόσφερε αὐτὸ εἰς τὸν ἄρχοντά σου καὶ θὰ ἴδῃς, ἐὰν θὰ τὸ δεχθῇ. Θὰ ἴδῃς, ἐὰν θὰ διατεθῇ εὐμενῶς ἀπέναντί σου, λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ.
8
Καὶ ἐὰν προσφέρετε διὰ θυσίαν τυφλὸν ζῶον, δὲν εἶναι κακόν; Καὶ ἐὰν προσφέρετε χωλὸν ἢ ἄρρωστον σφάγιον, δὲν εἶναι κακόν; Διὰ νὰ ἀντιληφθῇς τοῦτο, πρόσφερε τὸ ἄρρωστον καὶ τυφλὸν αὐτὸ εἰς τὸν ἄρχοντα, ποὺ ἔχει κάποιαν ἐξουσίαν ἐπὶ σοῦ, καὶ θὰ ἴδῃς ἐὰν θὰ τὸ δεχθῇ εὐχαριστίας καὶ ἐὰν θὰ ὑποδεχθῇ εὐμενῶς τὸ πρόσωπόν σου, λέγει ὁ Κύριος Παντοκράτωρ.
9
Καὶ νῦν ἐξιλάσκεσθε τὸ πρόσωπον τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ δεήθητε αὐτοῦ· ἐν χερσὶν ὑμῶν γέγονε ταῦτα· εἰ λήψομαι ἐξ ὑμῶν πρόσωπα ὑμῶν; Λέγει Κύριος Παντοκράτωρ.
9
Λοιπόν, διὰ τὰ ἁμαρτήματά σας αὐτὰ φροντίσατε νὰ ἐξιλεώσετε τὸ πρόσωπον τοῦ Θεοῦ σας καὶ παρακαλέσατε αὐτὸν μετὰ πίστεως, διότι μὲ τὰ ἴδια σας τὰ χέρια ἔγιναν αὐταὶ αἱ παρανομίαι. Ἐγὼ ὁ Θεὸς εἶναι δυνατὸν νὰ μεροληπτήσω πρὸς χάριν σας; Λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ.
9
Καὶ τώρα, ὕστερα ἀπὸ τὰς βεβηλώσεις σας αὐτάς, καταστήσατε εὐμενὲς καὶ ἵλεων τὸ πρόσωπὸν τοῦ Θεοῦ σας καὶ παρακαλέσατέ τον. Μὲ τὰ ἴδια σας τὰ χέρια ἔγιναν αὐτά· ἐὰν εἶναι δννατὸν κατόπιν τούτων νὰ δεχθῶ εὐμενῶς τὰ πρόσωπά σας, ὅταν προσφέρωνται θυσίαι ἀπὸ σᾶς, λέγει ὁ Κύριος Παντοκράτωρ.
10
Διότι καὶ ἐν ὑμῖν συγκλεισθήσονται θύραι, καὶ οὐκ ἀνάψεται τὸ θυσιαστήριόν μου δωρεάν· οὐκ ἔστι μου θέλημα ἐν ὑμῖν, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ, καὶ θυσίαν οὐ προσδέξομαι ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν.
10
Διότι ἐξ αἰτίας ἰδικῆς σας θὰ κλεισθοῦν αἱ θύραι τοῦ ναοῦ καὶ δὲν θὰ ἀνάπτῃ πλέον ἀσκόπως καὶ ματαίως εἰς τὸ θυσιαστήριόν μου τὸ πῦρ τῶν θυσιῶν. Δὲν εὐαρεστοῦμαι πλέον εἰς σᾶς, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ, καὶ δὲν θὰ δεχθῶ πλέον θυσίαν ἀπὸ τὰ χέρια σας.
10
Διότι καὶ μεταξύ σας θὰ κλεισθοῦν τελείως αἱ θύραι τοῦ ναοῦ καὶ δὲν θὰ ἀνάψῃ τὸ θυσιαστήριόν μου ματαίως, ὅπως γίνεται σήμερα. Δὲν αἰσθάνομαι καμμίαν εὐαρέσκειαν εἰς σᾶς, λέγει ὁ Κύριος Παντοκράτωρ. Καὶ θυσίαν δὲν θὰ δεχθῶ εὐχαρίστως ἀπὸ τὰ χέρια σας.
11
Διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου ἕως δυσμῶν τὸ ὄνομά μου δεδόξασται ἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐν παντὶ τόπῳ θυμίαμα προσάγεται τῷ ὀνόματί μου καὶ θυσία καθαρά, διότι μέγα τὸ ὄνομά μου ἐν τοῖς ἔθνεσι, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ.
11
Διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν θὰ δοξάζεται τὸ Ὄνομά μου μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ εἰς κάθε τόπον θὰ προσφέρεται θυμίαμα εἰς τὸ Ὄνομά μου, θυσία καθαρά, διότι θὰ γίνῃ πλέον μέγα καὶ σεβαστὸν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν τὸ Ὄνομά μου, λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ.
11
Ναί· δὲν θὰ δεχθῶ ἀπὸ τὰς βεβήλους χεῖρας σας θυσίαν. Διότι καθ’ ὅλον τὸν κόσμον, ἀπὸ τὰς ἀνατολὰς ἕως τὰς δυσμὰς τοῦ ἡλίου, τὸ ὄνομά μου ἔχει δοξασθῇ μεταξὺ τῶν ἐπιστραφέντων πρὸς ἐμὲ ἐθνῶν, καὶ εἰς κάθε τόπον προσφέρεται θυμίαμα λατρείας εἰς τὸ ὄνομά μου καὶ θυσία καθαρά, μὴ μολυσμένη ἀπὸ αἵματα καὶ καπνοὺς καὶ κνῖσαν κατακαιομένων σαρκῶν καὶ λίπους· διότι μέγα εἶναι τὸ ὄνομά μου μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος.
12
Ὑμεῖς δὲ βεβηλοῦτε αὐτὸ ἐν τῷ λέγειν ὑμᾶς· τράπεζα Κυρίου ἠλισγημένη ἐστί, καὶ τὰ ἐπιτιθέμενα ἐξουδένωται βρώματα αὐτοῦ.
12
Σεῖς ὅμως βεβηλώνετε τὸ θυσιαστήριόν μου, ὅπως ἄλλως τε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι ὁμολογεῖτε, ὅτι ἡ τράπεζα, τὸ θυσιαστήριον δηλαδὴ τοῦ Κυρίου, εἶναι μολυσμένη καὶ τὰ προσφερόμενα ἐκεῖ πρὸς θυσίαν εἶναι ἐξευτελισμένα καὶ ἄνευ ἀξίας.
12
Σεῖς δὲ βεβηλώνετε καὶ ἀτιμάζετε τὸ ὄνομά μου μὲ τὸ νὰ λέγετε διὰ τοῦ ἀσεβοῦς φρονήματος, ποὺ μέσα σας ὑποτρέφετε: Τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου εἶναι μολυσμένον καὶ τὰ ἐπ' αὐτοῦ τιθέμενα φαγητά του καὶ αἱ θυσίαι του εἶναι καταφρονημέναι.
13
Καὶ εἴπατε· ταῦτα ἐκ κακοπαθείας ἐστί, καὶ ἐξεφύσησα αὐτά, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· καὶ εἰσεφέρετε ἁρπάγματα καὶ τὰ χωλὰ καὶ τὰ ἐνοχλούμενα· καὶ ἐὰν φέρητε τὴν θυσίαν, εἰ προσδέξομαι αὐτὰ ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν; Λέγει Κύριος Παντοκράτωρ.
13
Προφασιζόμενοι λέγετε, ὅτι προσφέρετε τόσον πτωχὰ ἕνεκα τῆς στερήσεως καὶ τῆς ἀνάγκης σας. Ἀλλὰ αὐτὰ ἐγὼ τὰ ἀπέρριψα καὶ τὰ διεσκόρπισα, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Σεῖς προσφέρετε θυσίας προερχομένας ἀπὸ ἀρπαγήν, ἀκόμη δὲ τὰ χωλὰ καὶ τὰ ἀσθενικά. Ἐὰν λοιπὸν τέτοιες εὐτελεῖς θυσίες προσφέρετε, εἶναι δυνατὸν ἐγὼ νὰ δεχθῶ αὐτὰς ἀπὸ τὰ χέρια σας; Λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ.
13
Καὶ εἴπατε: Αὐτὰ ποὺ προσφέρομεν, ἀπὸ πολὺν κόπον καὶ ἀπὸ μεγάλην δαπάνην προέρχονται! Καὶ τὰ ἐπεριφρόνησα, ἀφοῦ δὲν προήρχοντο ἀπὸ πρόθυμον διάθεσιν, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος. Καὶ φέρνετε μέσα εἰς τὸ θυσιαστήριον ἁρπαγμένα ζῷα καὶ τὰ χωλὰ καὶ τὰ ἄρρωστα· καὶ ἐὰν φέρετε τὴν τοιαύτην θυσίαν, εἶναι δυνατὸν νὰ προσδεχθῶ αὐτὴν ἀπὸ τὰ χέρια σας; Λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος.
14
Καὶ ἐπικατάρατος ὃς ἦν δυνατὸς καὶ ὑπῆρχεν ἐν τῷ ποιμνίῳ αὐτοῦ ἄρσεν καὶ εὐχὴ αὐτοῦ ἐπ' αὐτῷ καὶ θύει διεφθαρμένον τῷ Κυρίῳ· διότι βασιλεὺς μέγας ἐγὼ εἰμι, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ, καὶ τὸ ὄνομά μου ἐπιφανὲς ἐν τοῖς ἔθνεσι.
14
Καταραμένος θὰ εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος, ἐνῷ εἶχε τὴν δυνατότητα, ὑπῆρχε δὲ εἰς τὸ ποίμνιόν του ἀρσενικὸν ζῶον, ἐπὶ δὲ τούτοις τὸ εἶχε τάξει πρὸς θυσίαν, ἀντὶ νὰ προσφέρῃ αὐτό, προσφέρει θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον ζῶον βλαμμένον. Διότι ἐγὼ εἶμαι μέγας βασιλεύς, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ καὶ τὸ Ὄνομά μου εἶναι περιφανὲς μεταξὺ τῶν ἐθνῶν.
14
Κατηραμένος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σὰν αὐθάδης παλληκαρὰς θὰ ἀπετόλμα νὰ ἐξαπατήσῃ τὸν Θεόν, καὶ ὁ ὁποῖος, ἐνῷ ὑπῆρχεν εἰς τὸ ποίμνιόν του ἀρσενικὸν ζῶον καὶ ἔκαμε τάξιμον δι' αὐτὸ νὰ τὸ θυσιάσῃ, θυσιάζει ἀντ’ αὐτοῦ εἰς τὸν Κύριον ἄλλο ζῶον ἀρρωστημένον. Καὶ εἶναι κατηραμένος, διότι ἐγώ, τὸν ὁποῖον τολμᾷ νὰ ἐξαπατήσῃ, δὲν εἶμαι ὅμοιός του, ἀλλ’ εἶμαι βασιλεὺς μέγας, λέγει ὁ Κύριος Παντοκράτωρ, καὶ τὸ ὄνομά μου εἶναι ἔνδοξον καὶ φοβερὸν καὶ μεταξὺ αὐτῶν ἀκόμη τῶν ἐθνῶν.