Ναούμ

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Λῆμμα Νινευή, βιβλίον ὁράσεως Ναοὺμ τοῦ Ἐλκεσαίου.
2 Θεὸς ζηλωτὴς καὶ ἐκδικῶν Κύριος, ἐκδικῶν Κύριος μετὰ θυμοῦ, ἐκδικῶν Κύριος τοὺς ὑπεναντίους αὐτοῦ, καὶ ἐξαίρων αὐτὸς τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ.
3 Κύριος μακρόθυμος, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ ἀθῷον οὐκ ἀθῳώσει Κύριος. Ἐν συντελείᾳ καὶ ἐν συσσεισμῷ ἡ ὁδὸς αὐτοῦ, καὶ νεφέλαι κονιορτὸς ποδῶν αὐτοῦ.
4 Ἀπειλῶν θαλάσσῃ καὶ ξηραίνων αὐτὴν καὶ πάντας τοὺς ποταμοὺς ἐξερημῶν· ὀλιγώθη ἡ Βασανῖτις καὶ ὁ Κάρμηλος, καὶ τὰ ἐξανθοῦντα τοῦ Λιβάνου ἐξέλιπεν.
5 Τὰ ὄρη ἐσείσθησαν ἀπ' αὐτοῦ, καὶ οἱ βουνοὶ ἐσαλεύθησαν· καὶ ἀνεστάλη ἡ γῆ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ ἡ σύμπασα καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ.
6 Ἀπὸ προσώπου ὀργῆς αὐτοῦ τίς ὑποστήσεται; Καὶ τίς ἀντιστήσεται ἐν ὀργῇ θυμοῦ αὐτοῦ; Ὁ θυμὸς αὐτοῦ τήκει ἀρχάς, καὶ αἱ πέτραι διεθρύβησαν ἀπ' αὐτοῦ.
7 Χρηστὸς Κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως καὶ γινώσκων τοὺς εὐλαβουμένους αὐτόν·
8 Καὶ ἐν κατακλυσμῷ πορείας συντέλειαν ποιήσεται, τοὺς ἐπεγειρομένους, καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ διώξεται σκότος.
9 Τί λογίζεσθε ἐπὶ τὸν Κύριον; Συντέλειαν αὐτὸς ποιήσεται, οὐκ ἐκδικήσει δὶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν θλίψει·
10 Ὅτι ἕως θεμελίου αὐτοῦ χερσωθήσεται καὶ ὡς σμῖλαξ περιπλεκομένη βρωθήσεται καὶ ὡς καλάμη ξηρασίας μεστή.
11 Ἐκ σοῦ ἐξελεύσεται λογισμὸς κατὰ τοῦ Κυρίου πονηρὰ βουλευόμενος ἐναντία.
12 Τάδε λέγει Κύριος κατάρχων ὑδάτων πολλῶν· καὶ οὕτως διασταλήσονται, καὶ ἡ ἀκοή σου οὐκ ἐνακουσθήσεται ἔτι.
13 Καὶ νῦν συντρίψω τὴν ράβδον αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ καὶ τοὺς δεσμούς σου διαρρήξω·
14 καὶ ἐντελεῖται περὶ σοῦ Κύριος, οὐ σπαρήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματός σου ἔτι· ἐξ οἴκου Θεοῦ σου ἐξολοθρεύσω τὰ γλυπτὰ καὶ χωνευτά· θήσομαι ταφήν σου, ὅτι ταχεῖς.
1 Ἀπειλὴ παρὰ Θεοῦ κατὰ τῆς Νινευή, ὅπως αὐτὴ περιέχεται εἰς τὸ βιβλίον τῆς ὁράσεως Ναοὺμ τοῦ Ἐλκεσαίου.
2 Ὁ Κύριος εἶναι Θεὸς ζηλότυπος καὶ τιμωρὸς τοῦ κακοῦ. Τιμωρεῖ ὁ Κύριός μὲ θυμόν, τιμωρεῖ τοὺς ἀντιτιθεμένους πρὸς αὐτὸν καὶ ἐξολοθρεύει τοὺς ἐχθρούς του.
3 Εἶναι ὅμως ὁ Κύριος καὶ μακρόθυμος. Ἀλλὰ καὶ ἡ τιμωρὸς δύναμίς του εἶναι μεγάλη. Καὶ εἰς αὐτὸν ἀκόμη τὸν ἀθῷον θὰ εὕρῃ κάποιαν ἐνοχήν, διὰ νὰ τοῦ ἀποστείλῃ τὴν ἀνάλογον τιμωρίαν. Πολὺ περισσότερον θὰ τιμωρήσῃ τὸν ἁμαρτωλόν. Μέσα εἰς θύελλαν καὶ σεισμὸν πορεύεται ὁ Κύριος. Νέφη κονιορτοῦ σηκώνονται ὀπίσω ἀπὸ τὰ πόδια του.
4 Ὁ Κύριος ἀπειλεῖ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηραίνει, τοὺς ποταμοὺς καὶ τοὺς κάνει ἐρήμους ἀπὸ νερὰ καὶ ἀνθρώπους. Ἐμπρὸς εἰς τὴν δικαίαν ὀργήν του ὠλιγόστευσεν ἡ χώρα Βασὰν καὶ τὸ ὅρος Κάρμηλος. Ἐχάθηκεν ἡ πλουσία βλάστησις τοῦ ὅρους Λιβάνου.
5 Ἐσείσθησαν ἐνώπιόν του τὰ ὄρη καὶ συνεκλονίσθησαν τὰ βουνά, ὁλόκληρος ἡ γῆ κατεπτοημένη συνεστάλη ἐνώπιόν του καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοί της.
6 Ποιὸς, λοιπόν, ἠμπορεῖ νὰ ὑπομείνῃ καὶ νὰ ἀνθέξῃ ἐνώπιον τῆς ὀργῆς του; Ποιὸς δύναται νὰ ἀντισταθῇ εἰς τὴν ἔκρηξιν τῆς ὀργῆς τοῦ θυμοῦ του; Ὁ θυμός του λυώνει καὶ τὰ πανύψηλα ὄρη. Τὰ βουνὰ θρυμματίζονται καὶ μεταβάλλονται εἰς συντρίμμια ἐνώπιόν του.
7 Ἀλλὰ εἶναι ὁ Κύριος ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικὸς δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μένουν κοντά του κατὰ τὰς ἡμέρας τῶν θλίψεών των. Γνωρίζει ὁ Κύριος καὶ περιβάλλει μὲ συμπάθειαν ἐκείνους, ποὺ τὸν σέβονται.
8 Ἐναντίον ὅμως τῶν ἐσκληρυμμένων ἁμαρτωλῶν, οἱ ὁποῖοι ἀλαζονικῶς ἐγείρονται ἐναντίον του, θὰ ὁρμήσῃ ὡσὰν κατακλυσμὸς εἰς πλήρη ἐξαφανισμόν των. Θὰ καταδιώξῃ τοὺς ἐχθρούς του καὶ θὰ τοὺς καταλάβῃ τὸ σκότος τοῦ θανάτου.
9 Σεῖς οἱ Ἰουδαῖοι τί ἰδέαν καὶ γνώμην ἔχετε σχετικῶς μὲ τὸν Κύριον; Αὐτὸς στέλλει πλήρη τὴν δικαίαν τιιμωρίαν ἐναντίον τῶν ἁμαρτωλῶν. Δὲν χρειάζεται νὰ κτυπήσῃ δύο φορὲς διὰ τὸ ἴδιον σφάλμα τὸν ἁμαρτωλόν· μία εἶναι ἀρκετὴ καὶ πλήρης.
10 Ἡ Νινευὴ θὰ καταστραφῇ ἐκ θεμελίων, θὰ γίνῃ χέρσος γῆ, θὰ καταστραφῇ ὅπως τὸ ἀναρριχώμενον ἀμπελοφάσουλον ἀπὸ τὸ καῦμα τοῦ ἡλίου· ὅπως καίεται ἡ κατάξηρος καλαμιά.
11 Αὐτὰ θὰ γίνουν ἐναντίον σου, Νινευή, διότι ἀπὸ σένα ἐβγῆκε πονηρὰ σκέψις ἐναντίον τοῦ Κυρίου. Ἐσκέφθης καὶ ἀπεφάσισες ἀντίθετα πρὸς τὸ θέλημά του.
12 Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος, ὁ ἄρχων καὶ κυβερνήτης τῶν πολλῶν ὑδάτων, αὐτὰ λέγει ἐναντίον σου: Ὅπως ἄλλοτε τὰ ὕδατα τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης ἔτσι καὶ τὰ ὕδατα αὐτὰ θὰ διαιρεθοῦν εἰς δύο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Οἱ ἐχθροί σου θὰ ὀρμήσουν ἐναντίον σου, θὰ καταστραφῇς καὶ δὲν θὰ ἀκούεται πλέον τίποτε περί σοῦ.
13 Σὺ δέ, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, μάθε ὅτι ἐγὼ θὰ συντρίψω τὴν ράβδον τῶν Ἀσσυρίων, ὥστε νὰ μὴ τὴν φοβῆσαι πλέον, καὶ θὰ διαρρήξω τοὺς δεσμοὺς τοῦ ζυγοῦ, ποὺ σοῦ ἐπέβαλαν.
14 Ὅσον δὲ διὰ σᾶς, Ἀσσύριοι, ὁ Κύριος θὰ δώσῃ τὴν διαταγὴν εἰς πλήρη καταστροφήν σας. Δὲν θὰ μείνῃ ἀπόγονός σας, διὰ νὰ φέρῃ τὸ ὄνομά σας πλέον. Θὰ ἐξολοθρεύσω ἀπὸ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναούς σας τὰ γλυπτὰ καὶ χωνευτὰ εἴδωλά σας. Θὰ ἑτοιμάσω τὸν τάφον σου, διότι σὺ ταχέως διὰ τῆς ἁμαρτωλότητός σου σπεύδεις πρὸς αὐτόν.
1 Ἀπειλὴ κατὰ τῆς Νινευή· ἔκθεσις τὸν προφητικοῦ ὁράματος, τὸ ὁποῖον εἶδεν ὁ Ναούμ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Ἐλκές «ἢ Ἐλκώς».
2 ὁ Κύριος εἶναι Θεὸς ζηλότυπος, ἀποστρέφεται καὶ δὲν δέχεται τὴν εἰδωλολατρίαν εἶναι ἐκδικητὴς καὶ τιμωρὸς τῆς ἁμαρτίας· ὁ Κύριος ἐκδικεῖται καὶ τιμωρεῖ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ γενικῶς τὴν ἁμαρτίαν μὲ θυμόν· ἐκδικεῖται καὶ τιμωρεῖ ὅσους ἀντιτάσσονται εἰς Αὐτόν· Αὐτὸς ἐξοντώνει καὶ ἀφανίζει τοὺς ἐχθρούς του.
3 Ὁ Κύριος εἶναι μακρόθυμος, ἀλλ’ ἡ δύναμίς του, μὲ τὴν ὁποίαν τιμωρεῖ τοὺς ἐχθρούς του, εἶναι μεγάλη· δὲν θὰ ἀφήσῃ ἐντελῶς ἀτιμώρητον καὶ αὐτὸν ἀκόμη ποὺ φαίνεται ἀθῶος, διότι θὰ τοῦ εὕρῃ κάποιαν ἐνοχήν, ὁπότε καὶ θὰ τὸν τιμωρήσῃ ἀναλόγως τῶν ἀξίων τιμωρίας ἔργων του· πολὺ περισσότερον ἑπομένως θὰ τιμωρήσῃ τοὺς ἁμαρτωλούς. Αἱ μέθοδοι, αἱ ἐνέργειαι, αἱ κινήσεις τοῦ Θεοῦ, προκειμένου νὰ τιμωρήσῃ τοὺς ἁμαρτωλούς, διέρχονται μέσα ἀπὸ ὁλοκληρωτικὴν καταστροφὴν καὶ μέσα ἀπὸ σεισμούς· εἶναι δὲ τόσον φοβερὴ καὶ μεγαλοπρεπὴς ἡ κάθε κίνησις καὶ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, ὥστε σηκώνει καὶ ἀφήνει εἰς τὸ πέρασμά του νέφη ἀπὸ κονιορτόν.
4 Ὁ Κύριος ἀπειλεῖ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν καθιστᾷ ξηρὰν καὶ ὅλους τοὺς ποταμοὺς ἀποξηραίνει καὶ τοὺς καθιστᾷ ἐρήμους. Ἐμπρὸς εἰς τὴν δικαίαν ὀργήν του» παρήκμασαν καὶ ἠλαττώθησαν ἡ πλουσία καὶ εὔφορος χώρα Βασάν καὶ τὸ ὄρος Κάρμηλος, καὶ ὅλον τὸ πράσινον καὶ ἡ πλουσία βλάστησις τοῦ Λιβάνου ἐμαράνθη καὶ ἐξέλιπε.
5 Τὰ ὄρη ἐσείσθησαν ἐμπρὸς εἰς τὴν θείαν παρουσίαν «ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν· μόνον ἀπὸ τὸ νεῦμα τοῦ Θεοῦ» καὶ οἱ λόφοι ἐκλονίσθησαν καὶ ὁλόκληρος ἡ γῆ συνεστάλη, ἔφριξεν, ἐκινήθη καὶ ἐμαζεύθη, καὶ ὅλοι, ὅσοι κατοικοῦν εἰς αὐτήν.
6 Ἐμπρὸς εἰς τὴν θείαν ὀργήν του ποῖος ἠμπορεῖ νὰ σταθῇ ὄρθιος καὶ νὰ ἀνθέξη ἢ νὰ ἀντισταθῇ; Καὶ ἀκόμη περισσότερον, ποῖος ἠμπορεῖ νὰ ἀντισταθῇ εἰς τὴν ἔκρηξιν τῆς ὀργῆς τοῦ θυμοῦ του; Ὁ θυμὸς τοῦ παντοκράτορος Κυρίου καὶ κυριάρχου Δεσπότου λειώνει τὶς κορυφὲς τῶν ὀρέων, οἱ βράχοι δὲ καὶ οἱ πέτρες γίνονται κομμάτια καὶ θρύψαλα ἐνώπιόν Του «ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν· αὐτούς, εἰς τοὺς ὁποίους ἀνετέθη ὑψίστη ἀρχὴ καὶ ἐξουσία, καὶ οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι εἶναι ἰσχυροὶ ὅπως οἱ πέτρες, τοὺς συντρίβει καὶ τοὺς καταλύει ὁ θυμός του, ὅπως ἡ φωτιὰ λειώνει τὸ κερί».
7 Ἀλλ’ ὅπως τοὺς ἀλαζόνας καταλύει πολὺ εὔκολα, ἔτσι εἶναι καλοκάγαθος καὶ εὐεργετικὸς ὁ Κύριος εἰς αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ὑπομένουν εὐχαρίστως τὴν πατρικὴν παιδαγωγίαν του κατὰ τὴν περίοδον τῶν δοκιμασιῶν των, ἀγαπᾷ δὲ καὶ γνωρίζει καὶ καθιστᾷ οἰκείους του ὅσους τὸν σέβονται βαθύτατα.
8 Ἐναντίον ὅμως ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι αὐθαδιάζουν καὶ ἐπαναστατοῦν κατὰ τῶν θείων νόμων του, θὰ ὁρμήσῃ ὡς βίαιος κατακλυσμὸς καὶ θὰ τοὺς προξενήσῃ πανωλεθρίαν, τοὺς δὲ ἐχθρούς του θὰ καταλάβῃ τὸ σκότος τῶν συμφορῶν καὶ τοῦ θανάτου.
9 Ποιὲς εἶναι οἱ σκέψεις σας περὶ τοῦ Κυρίου; Ποίαν δύναμιν νομίζετε ὅτι ἔχει; Ἡ δύναμίς του εἶναι τόση, ὥστε, ὅταν θελήσῃ νὰ τιμωρήσῃ κάποιον ἀξίως, τὸν ἐξολοθρεύει διὰ μιᾶς μὲ ἕνα μόνον κτύπημα, ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ χρειασθῇ δεύτερον κτύπημα διὰ τὸ ἴδιον ἁμάρτημα.
10 Διότι αὐτὸς ποὺ τιμωρεῖται ἀπὸ τὸν Θεόν «κατ’ ἄλλους· ἡ Νινευή», θὰ καταστραφῇ ἐκ θεμελίων καὶ θὰ καῇ», καὶ ὅπως τὸ ἀναρριχώμενον ἀμπελοφάσουλο, ποὺ καταπνίγει τοὺς θάμνους, εἰς τοὺς ὁποίους ἀναρριχᾶται, θὰ καταφαγωθῇ καὶ θὰ καταστραφῇ, καὶ ὅπως κατακαίεται καὶ κατατρώγεται ἀπὸ τὶς φλόγες τῆς φωτιᾶς ἡ κατάξερη καλαμιά.
11 Αὐτὰ θὰ σοῦ συμβοῦν, διότι ἀπὸ σέ, Νινευή, ἐβγῆκε πονηρά, ἐγωϊστικὴ σκέψις ἐναντίον τὸν Κυρίου» δὲν ἀπέδωσες τὴν νίκην σου κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὸν Κύριον, ἀλλ’ εἰς τὴν δύναμίν σου, ἔτσι δὲ ἐσυλλογίσθης καὶ ἐσκέφθης ἀντίθετα πρὸς τὸ ἅγιον θέλημά του.
12 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς σέ, Νινευή· ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἄρχει καὶ κνβερνᾷ τὰ ἀμέτρητα πλήθη τῶν ἐθνῶν, ποὺ ὁρμοῦν τόσον εὔκολα, ὅσον οἱ ποταμοὶ καὶ οἱ θάλασσες· τὰ πολλὰ ὕδατα, ποὺ θὰ ὁρμήσουν ἐναντίον σου «ἐν προκειμένῳ οἱ Πέρσαι καὶ οἱ Μήδοι», θὰ διαταχθοῦν καὶ θὰ διαιρεθοῦν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου, ὅπως ἀπὸ κάποιον στρατηγόν, καὶ θὰ πολιορκοῦν οἱ μὲν αὐτό, ἐκεῖνοι δὲ τὸ ἄλλο μέρος τῶν τειχῶν σου. Καὶ σύ, ἡ πρώην περιβόητος, θὰ καταστραφῇς τελείως, ὥστε νὰ παραδοθῇς εἰς ὁλοκληρωτικὴν λησμοσύνην, καὶ τίποτε δὲν θὰ ἀκούεται πλέον διὰ τὴν μεγάλην φήμην σου.
13 Καὶ τώρα «ἀπευθύνομαι εἰς σέ, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ», θὰ συντρίψω τὴν βασιλείαν καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς Νινευή «τοῦ ἔθνους τῶν Ἀσσυρίων», ποὺ σὲ ἐξουσιάζει, καὶ τὰ δεσμὰ τῆς δουλείας, μὲ τὰ ὁποῖα σὲ ἔχει δέσει ἡ Νινευή, θὰ τὰ σπάσω, καὶ θὰ παραδώσω τοὺς Ἀσσυρίους εἰς τοὺς Πέρσας.
14 Ὅσον ἀφορᾷ εἰς σέ, Ἀσσύριε, ὁ Κύριος θὰ διατάξῃ τὴν πλήρη καταστροφήν σου· κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους σου δὲν θὰ μείνῃ πλέον, ποὺ θὰ φέρῃ τὸ ὄνομά σου «Ἀσσύριος». Ἀπὸ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναούς σου θὰ ἐξολοθρεύσω τὶς ἀνάγλυφες παραστάσεις τῶν θεῶν καὶ τὰ ἀγάλματά των, τὰ ὁποῖα θὰ κατακρύψῃς εἰς τοὺς τάφους, διὰ νὰ μὴ γίνουν λάφυρα τῶν ἐχθρῶν σου (ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν· τὰ ὁποῖα εἶναι πρόξενα θανάτου καὶ σὲ ὁδηγοῦν εἰς τὸν τάφον· ἤ, κατ’ ἄλλην πάλιν ἑρμηνείαν· θὰ ἑτοιμάσω τὸν τάφον σου, διότι ἕνεκα τῆς ἁμαρτωλότητός σου σπεύδεις ταχύτατα πρὸς αὐτόν».
Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
1 Λῆμμα Νινευή, βιβλίον ὁράσεως Ναοὺμ τοῦ Ἐλκεσαίου.
1 Ἀπειλὴ παρὰ Θεοῦ κατὰ τῆς Νινευή, ὅπως αὐτὴ περιέχεται εἰς τὸ βιβλίον τῆς ὁράσεως Ναοὺμ τοῦ Ἐλκεσαίου.
2 Θεὸς ζηλωτὴς καὶ ἐκδικῶν Κύριος, ἐκδικῶν Κύριος μετὰ θυμοῦ, ἐκδικῶν Κύριος τοὺς ὑπεναντίους αὐτοῦ, καὶ ἐξαίρων αὐτὸς τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ.
2 Ὁ Κύριος εἶναι Θεὸς ζηλότυπος καὶ τιμωρὸς τοῦ κακοῦ. Τιμωρεῖ ὁ Κύριός μὲ θυμόν, τιμωρεῖ τοὺς ἀντιτιθεμένους πρὸς αὐτὸν καὶ ἐξολοθρεύει τοὺς ἐχθρούς του.
3 Κύριος μακρόθυμος, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ ἀθῷον οὐκ ἀθῳώσει Κύριος. Ἐν συντελείᾳ καὶ ἐν συσσεισμῷ ἡ ὁδὸς αὐτοῦ, καὶ νεφέλαι κονιορτὸς ποδῶν αὐτοῦ.
3 Εἶναι ὅμως ὁ Κύριος καὶ μακρόθυμος. Ἀλλὰ καὶ ἡ τιμωρὸς δύναμίς του εἶναι μεγάλη. Καὶ εἰς αὐτὸν ἀκόμη τὸν ἀθῷον θὰ εὕρῃ κάποιαν ἐνοχήν, διὰ νὰ τοῦ ἀποστείλῃ τὴν ἀνάλογον τιμωρίαν. Πολὺ περισσότερον θὰ τιμωρήσῃ τὸν ἁμαρτωλόν. Μέσα εἰς θύελλαν καὶ σεισμὸν πορεύεται ὁ Κύριος. Νέφη κονιορτοῦ σηκώνονται ὀπίσω ἀπὸ τὰ πόδια του.
4 Ἀπειλῶν θαλάσσῃ καὶ ξηραίνων αὐτὴν καὶ πάντας τοὺς ποταμοὺς ἐξερημῶν· ὀλιγώθη ἡ Βασανῖτις καὶ ὁ Κάρμηλος, καὶ τὰ ἐξανθοῦντα τοῦ Λιβάνου ἐξέλιπεν.
4 Ὁ Κύριος ἀπειλεῖ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηραίνει, τοὺς ποταμοὺς καὶ τοὺς κάνει ἐρήμους ἀπὸ νερὰ καὶ ἀνθρώπους. Ἐμπρὸς εἰς τὴν δικαίαν ὀργήν του ὠλιγόστευσεν ἡ χώρα Βασὰν καὶ τὸ ὅρος Κάρμηλος. Ἐχάθηκεν ἡ πλουσία βλάστησις τοῦ ὅρους Λιβάνου.
5 Τὰ ὄρη ἐσείσθησαν ἀπ' αὐτοῦ, καὶ οἱ βουνοὶ ἐσαλεύθησαν· καὶ ἀνεστάλη ἡ γῆ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ ἡ σύμπασα καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ.
5 Ἐσείσθησαν ἐνώπιόν του τὰ ὄρη καὶ συνεκλονίσθησαν τὰ βουνά, ὁλόκληρος ἡ γῆ κατεπτοημένη συνεστάλη ἐνώπιόν του καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοί της.
6 Ἀπὸ προσώπου ὀργῆς αὐτοῦ τίς ὑποστήσεται; Καὶ τίς ἀντιστήσεται ἐν ὀργῇ θυμοῦ αὐτοῦ; Ὁ θυμὸς αὐτοῦ τήκει ἀρχάς, καὶ αἱ πέτραι διεθρύβησαν ἀπ' αὐτοῦ.
6 Ποιὸς, λοιπόν, ἠμπορεῖ νὰ ὑπομείνῃ καὶ νὰ ἀνθέξῃ ἐνώπιον τῆς ὀργῆς του; Ποιὸς δύναται νὰ ἀντισταθῇ εἰς τὴν ἔκρηξιν τῆς ὀργῆς τοῦ θυμοῦ του; Ὁ θυμός του λυώνει καὶ τὰ πανύψηλα ὄρη. Τὰ βουνὰ θρυμματίζονται καὶ μεταβάλλονται εἰς συντρίμμια ἐνώπιόν του.
7 Χρηστὸς Κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως καὶ γινώσκων τοὺς εὐλαβουμένους αὐτόν·
7 Ἀλλὰ εἶναι ὁ Κύριος ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικὸς δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μένουν κοντά του κατὰ τὰς ἡμέρας τῶν θλίψεών των. Γνωρίζει ὁ Κύριος καὶ περιβάλλει μὲ συμπάθειαν ἐκείνους, ποὺ τὸν σέβονται.
8 Καὶ ἐν κατακλυσμῷ πορείας συντέλειαν ποιήσεται, τοὺς ἐπεγειρομένους, καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ διώξεται σκότος.
8 Ἐναντίον ὅμως τῶν ἐσκληρυμμένων ἁμαρτωλῶν, οἱ ὁποῖοι ἀλαζονικῶς ἐγείρονται ἐναντίον του, θὰ ὁρμήσῃ ὡσὰν κατακλυσμὸς εἰς πλήρη ἐξαφανισμόν των. Θὰ καταδιώξῃ τοὺς ἐχθρούς του καὶ θὰ τοὺς καταλάβῃ τὸ σκότος τοῦ θανάτου.
9 Τί λογίζεσθε ἐπὶ τὸν Κύριον; Συντέλειαν αὐτὸς ποιήσεται, οὐκ ἐκδικήσει δὶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν θλίψει·
9 Σεῖς οἱ Ἰουδαῖοι τί ἰδέαν καὶ γνώμην ἔχετε σχετικῶς μὲ τὸν Κύριον; Αὐτὸς στέλλει πλήρη τὴν δικαίαν τιιμωρίαν ἐναντίον τῶν ἁμαρτωλῶν. Δὲν χρειάζεται νὰ κτυπήσῃ δύο φορὲς διὰ τὸ ἴδιον σφάλμα τὸν ἁμαρτωλόν· μία εἶναι ἀρκετὴ καὶ πλήρης.
10 Ὅτι ἕως θεμελίου αὐτοῦ χερσωθήσεται καὶ ὡς σμῖλαξ περιπλεκομένη βρωθήσεται καὶ ὡς καλάμη ξηρασίας μεστή.
10 Ἡ Νινευὴ θὰ καταστραφῇ ἐκ θεμελίων, θὰ γίνῃ χέρσος γῆ, θὰ καταστραφῇ ὅπως τὸ ἀναρριχώμενον ἀμπελοφάσουλον ἀπὸ τὸ καῦμα τοῦ ἡλίου· ὅπως καίεται ἡ κατάξηρος καλαμιά.
11 Ἐκ σοῦ ἐξελεύσεται λογισμὸς κατὰ τοῦ Κυρίου πονηρὰ βουλευόμενος ἐναντία.
11 Αὐτὰ θὰ γίνουν ἐναντίον σου, Νινευή, διότι ἀπὸ σένα ἐβγῆκε πονηρὰ σκέψις ἐναντίον τοῦ Κυρίου. Ἐσκέφθης καὶ ἀπεφάσισες ἀντίθετα πρὸς τὸ θέλημά του.
12 Τάδε λέγει Κύριος κατάρχων ὑδάτων πολλῶν· καὶ οὕτως διασταλήσονται, καὶ ἡ ἀκοή σου οὐκ ἐνακουσθήσεται ἔτι.
12 Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος, ὁ ἄρχων καὶ κυβερνήτης τῶν πολλῶν ὑδάτων, αὐτὰ λέγει ἐναντίον σου: Ὅπως ἄλλοτε τὰ ὕδατα τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης ἔτσι καὶ τὰ ὕδατα αὐτὰ θὰ διαιρεθοῦν εἰς δύο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Οἱ ἐχθροί σου θὰ ὀρμήσουν ἐναντίον σου, θὰ καταστραφῇς καὶ δὲν θὰ ἀκούεται πλέον τίποτε περί σοῦ.
13 Καὶ νῦν συντρίψω τὴν ράβδον αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ καὶ τοὺς δεσμούς σου διαρρήξω·
13 Σὺ δέ, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, μάθε ὅτι ἐγὼ θὰ συντρίψω τὴν ράβδον τῶν Ἀσσυρίων, ὥστε νὰ μὴ τὴν φοβῆσαι πλέον, καὶ θὰ διαρρήξω τοὺς δεσμοὺς τοῦ ζυγοῦ, ποὺ σοῦ ἐπέβαλαν.
14 καὶ ἐντελεῖται περὶ σοῦ Κύριος, οὐ σπαρήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματός σου ἔτι· ἐξ οἴκου Θεοῦ σου ἐξολοθρεύσω τὰ γλυπτὰ καὶ χωνευτά· θήσομαι ταφήν σου, ὅτι ταχεῖς.
14 Ὅσον δὲ διὰ σᾶς, Ἀσσύριοι, ὁ Κύριος θὰ δώσῃ τὴν διαταγὴν εἰς πλήρη καταστροφήν σας. Δὲν θὰ μείνῃ ἀπόγονός σας, διὰ νὰ φέρῃ τὸ ὄνομά σας πλέον. Θὰ ἐξολοθρεύσω ἀπὸ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναούς σας τὰ γλυπτὰ καὶ χωνευτὰ εἴδωλά σας. Θὰ ἑτοιμάσω τὸν τάφον σου, διότι σὺ ταχέως διὰ τῆς ἁμαρτωλότητός σου σπεύδεις πρὸς αὐτόν.