Ζαχαρίας

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Ἐν τῷ ὀγδόῳ μηνί, ἔτους δευτέρου ἐπὶ Δαρείου, ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ζαχαρίαν τὸν τοῦ Βαραχίου, υἱὸν Ἀδδὼ τὸν προφήτην λέγων·
2 ὠργίσθη Κύριος ἐπὶ τοὺς πατέρας ὑμῶν ὀργὴν μεγάλην,
3 καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἐπιστρέψατε πρός με, λέγει Κύριος τῶν δυνάμεων, καὶ ἐπιστραφήσομαι πρὸς ὑμᾶς, λέγει Κύριος τῶν δυνάμεων.
4 Καὶ μὴ γίνεσθε καθὼς οἱ πατέρες ὑμῶν, οἷς ἐνεκάλεσαν αὐτοῖς οἱ προφῆται ἔμπροσθεν λέγοντες· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἀποστρέψατε ἀπὸ τῶν ὁδῶν ὑμῶν τῶν πονηρῶν καὶ ἀπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν τῶν πονηρῶν, καὶ οὐκ εἱσήκουσαν, καὶ οὐ προσέσχον τοῦ εἰσακοῦσαί μου, λέγει Κύριος.
5 Οἱ πατέρες ὑμῶν ποῦ εἰσι καὶ οἱ προφῆται; Μὴ τὸν αἰῶνα ζήσονται;
6 Πλὴν τοὺς λόγους μου καὶ τὰ νόμιμά μου δέχεσθε, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ἐν πνεύματί μου τοῖς δούλοις μου τοῖς προφήταις, οἳ κατελάβοσαν τοὺς πατέρας ὑμῶν. Καὶ ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν· καθὼς παρατέτακται Κύριος Παντοκράτωρ τοῦ ποιῆσαι ἡμῖν κατὰ τὰς ὁδοὺς ἡμῶν καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα ἡμῶν, οὕτως ἐποίησεν ἡμῖν.
7 Τῇ τετράδι καὶ εἰκάδι, τῷ ἑνδεκάτῳ μηνί - οὗτός ἐστιν ὁ μὴν Σαβάτ - ἐν τῷ δευτέρῳ ἔτει ἐπὶ Δαρείου, ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ζαχαρίαν τὸν τοῦ Βαραχίου υἱὸν Ἀδδὼ τὸν προφήτην λέγων·
8 ἑώρακα τὴν νύκτα καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ἵππον πυρρόν, καὶ οὗτος εἰστήκει ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων τῶν κατασκίων, καὶ ὀπίσω αὐτοῦ ἵπποι πυρροὶ καὶ ψαροὶ καὶ ποικίλοι καὶ λευκοί.
9 Καὶ εἶπα· τί οὗτοι, Κύριε; Καὶ εἶπε πρός με ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοί· ἐγὼ δείξω σοι τί ἐστι ταῦτα.
10 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἀνὴρ ὁ ἐφεστηκὼς ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων, καὶ εἶπε πρός με· οὗτοί εἰσιν οὓς ἐξαπέστειλε Κύριος περιοδεῦσαι τὴν γῆν.
11 Καὶ ἀπεκρίθησαν τῷ ἀγγέλῳ Κυρίου τῷ ἐφεστῶτι ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων καὶ εἶπον· περιωδεύσαμεν πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ γῆ κατοικεῖται καὶ ἡσυχάζει.
12 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ εἶπε· Κύριε Παντοκράτωρ, ἕως τίνος οὐ μὴ ἐλεήσῃς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, ἂς ὑπερεῖδες τοῦτο ἑβδομηκοστὸν ἔτος;
13 Καὶ ἀπεκρίθη Κύριος Παντοκράτωρ τῷ ἀγγέλῳ τῷ λαλοῦντι ἐν ἐμοὶ ρήματα καλὰ καὶ λόγους παρακλητικούς.
14 Καὶ εἶπε πρός με ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοί· ἀνάκραγε λέγων· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἐζήλωκα τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν Σιὼν ζῆλον μέγαν
15 καὶ ὀργὴν μεγάλην ἐγὼ ὀργίζομαι ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ συνεπιτιθέμενα, ἀνθ' ὧν μὲν ἐγὼ ὠργίσθην ὀλίγα, αὐτοὶ δὲ συνεπέθεντο εἰς κακά.
16 Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἐπιστρέψω ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν οἰκτιρμῷ καὶ ὁ οἶκός μου ἀνοικοδομηθήσεται ἐν αὐτῇ, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ, καὶ μέτρον ἐκταθήσεται ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἔτι.
17 Καὶ εἶπε πρός με ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοί· ἔτι ἀνάκραγε λέγων· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἔτι διαχυθήσονται πόλεις ἐν ἀγαθοῖς, καὶ ἐλεήσει Κύριος ἔτι τὴν Σιὼν καὶ αἱρετιεῖ τὴν Ἱερουσαλήμ.
1 Kατὰ τὸν ὄγδοον μῆνα τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου, ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Ζαχαρίαν, υἱὸν τοῦ Βαραχίου, ἔγγονον τοῦ Ἀδδώ, τὸν προφήτην καὶ τοῦ εἶπε·
2 «Μεγάλην ὀργὴν ὠργίσθη ὁ Κύριος ἐναντίον τῶν πατέρων σας.
3 Ἐκεῖνοι, βέβαια, ἀπέθανον· θὰ πῇς ὅμως τώρα σὺ εἰς τοὺς συγχρόνους σου· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· Ἐπιστρέψατε ἐν μετανοίᾳ πρὸς ἐμέ, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, καὶ ἐγὼ θὰ ἐπιστρέψω μὲ καλωσύνην καὶ εὐμένειαν πρὸς σᾶς, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων·
4 καὶ μὴ γίνεσθε ὡσὰν τοὺς πατέρας σας, ἐναντίον τῶν ὁποίων προηγούμενοι προφῆται ἀπηύθυναν δριμείας ἐπιπλήξεις λέγοντες· Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ τοὺς πονηροὺς τρόπους τῆς ζωῆς σας, ἀπὸ τὰ κακὰ ἔργα σας. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἤκουσαν τὴν φωνήν μου, δὲν ἔδωσαν προσοχὴν εἰς τὰ λόγια μου, λέγει ὁ Κύριος.
5 Καί, λοιπόν, ποῦ εἶναι σήμερον οἱ παρακούσαντες πατέρες σας καὶ οἱ προφῆται, ποὺ εἶχαν ὁμιλήσει πρὸς αὐτούς; Μήπως ἐπρόκειτο νὰ ζήσουν εἰς τὴν γῆν αὐτὴν αἰωνίως;
6 Σεῖς ὅμως δεχθῆτε καὶ ὑπακούσατε εἰς τὰς ἐντολάς μου καὶ εἰς τοὺς νόμους μου· εἰς ὅσα ἐγὼ διατάσσω διὰ τοῦ Πνεύματός μου εἰς τοὺς δούλους μου τοὺς προφήτας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἄλλοτε ἐπιπλήξει τοὺς πατέρας σας». Οἱ Ἰουδαῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Ζαχαρίου ἀπήντησαν καὶ εἶπαν· «Κύριος ὁ Παντοκράτωρ, ὅπως ἀπεφάσισε νὰ πράξῃ ἐναντίον μας, ἀνάλογα μὲ τὸν πονηρὸν τρόπον τῆς ζωῆς μας καὶ τὰ κακά μας ἔργα, δικαίως ἔπραξε πρὸς ἡμᾶς».
7 Κατὰ τὴν εἰκοοτὴν τετάρτην τοῦ ἑνδεκάτου μηνός - αὐτὸς εἶναι ὁ μῆνας Σαβάτ - κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου, ὡμίλησε πάλιν ὁ Κύριος πρὸς τὸν προφήτην Ζαχαρίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Βαραχίου, τὸν ἔγγονον τοῦ Ἀδδώ, καὶ εἶπε:
8 Ἰδοὺ ὅτι κατὰ τὴν νύκτα εἶδον ἕνα ὅραμα· ἕνας ἀνὴρ εἶχεν ἱππεύσει ἵππον χρώματος ἐρυθροῦ. Αὐτὸς ἐστέκετο μεταξὺ βαθυσκίων ὀρέων. Ὀπίσω δὲ ἀπὸ αὐτὸν ἦσαν ἵπποι κόκκινοι καὶ ψαροί, ποικιλόχρωμοι καὶ λευκοί.
9 Καὶ εἶπα· «Κύριε, τί εἶναι αὐτοὶ οἱ ἵπποι καὶ οἱ ἱππεῖς;» Καὶ εἶπε πρὸς ἐμὲ ὁ ἄγγελος, ποὺ ὠμιλοῦσε· «ἐγὼ θὰ σοῦ ἀποκαλύψω τί εἶναι αὐτά».
10 Ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐστέκετο ἀνάμεσα εἰς τὰ παχύσκια ὄρη, εἶπε πρὸς ἐμέ· αὐτοὶ εἶναι ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ἔχει στείλει ὁ Κύριος νὰ περιοδεύσουν τὴν γῆν».
11 Ἀπήντησαν ἐκεῖνοι εἰς τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀνάμεσα εἰς τὰ ὄρη καὶ εἶπον· «περιωδεύσαμεν ὅλην τὴν γῆν καὶ ἰδοὺ ὅτι ὅλη ἡ γῆ κατοικεῖται καὶ εὑρίσκεται ἐν ἡσυχία».
12 Ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ὡμίλησε καὶ εἶπε· «Κύριε Παντοκράτωρ, ἕως πότε δὲν θὰ ἐλεήσῃς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις τῆς χώρας Ἰούδα, διὰ τὰς ὁποίας ἑβδομήκοντα τώρα ἔτη δεικνύεις ἀδιαφορίαν;»
13 Ὁ Κύριος Παντοκράτωρ ἀπήντησε λόγους καλούς, λόγους παρηγορίας πρὸς τὸν ἄγγελον, ὁ ὁποῖος ὠμιλοῦσε μὲ ἐμέ.
14 Ὁ ἄγγελος, ποὺ μοῦ ὡμιλοῦσε, μοῦ εἶπε· «Κράξε μὲ μεγάλην φωνὴν καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· ἐγὼ μέχρι ζηλοτυπίας ἠγάπησα τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν Σιὼν μὲ μεγάλον ζῆλον.
15 Διὰ τὴν ἀγάπην μου αὐτὴν θὰ ὀργισθῶ μεγάλην ὀργὴν ἐναντίον τῶν ἐθνῶν ἐκείνων, τὰ ὁποῖα μαζὶ ἐπετέθησαν ἐναντίον της· διότι ἐγὼ μὲν ὀλίγον ὠργίσθην ἐναντίον αὐτῆς, ἐκεῖνοι ὅμως προσέθεσαν εἰς αὐτὴν πολλὰς συμφοράς.
16 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει Κύριος· θὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν Ἰερουσαλὴμ μὲ ἔλεος καὶ ἀγάπην καὶ ὁ ναός μου θὰ ἀνοικοδομηθῇ εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ. Ἡ περιοχὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ ἐκταθῇ ἀκόμη περισσότερον».
17 Καὶ ὁ ἄγγελος, ὁ ὁποῖος συνομιλοῦσε μὲ ἐμέ, μοῦ εἶπε· «φώναξε πάλιν πολὺ δυνατὰ καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· θὰ πλημμυρίσουν καὶ πάλιν αἱ πόλεις τῆς Ἰουδαίας μὲ ἀγαθά, διότι ὁ Κύριος θὰ στείλῃ καὶ πάλιν πλούσιον τὸ ἔλεός του εἰς τὴν Σιὼν καὶ θὰ ἐκλέξῃ τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἰδικήν του πόλιν».
1 Kατὰ τὸν ὄγδοον μῆνα «τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους, τὸν Μαρσιεσβάν» τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τῶν Περσῶν ὁ «A' τοῦ Ὑστάσπους» ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν προφήτην Ζαχαρίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Βαραχίου καὶ ἔγγονον τοῦ Ἀδδώ, καὶ τοῦ εἶπεν:
2 «Ὠργίσθη ὁ Κύριος εἰς τὰ παλαιοτέρα χρόνια ἐναντίον τῶν πατέρων σας μὲ μεγάλην ὀργήν·
3 «καὶ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι δὲν ζοῦν πλέον», εἶπε τώρα πρὸς τοὺς συγχρόνους σου Ἰουδαίους: «Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· ἀφοῦ εἴδατε εἰς ποίαν πανωλεθρίαν παρέδωσα τοὺς πατέρας σας, οἱ ὁποῖοι ἀπείθησαν εἰς ὅσα τοὺς συνεβούλευσα διὰ τῶν προφητῶν, ἐπιστρέψατε μὲ μετάνοιαν εἰς Ἐμέ, λέγει ὁ Κύριος τῶν οὐρανίων δυνάμεων, ὁπότε καὶ Ἐγὼ θὰ ἀποσύρω τὴν ὀργήν μου καὶ θὰ ἐπιστρέψω εἰς σᾶς μὲ ἐλεήμονα καὶ εὐσπλαγχνικὴν διάθεσιν, λέγει ὁ Κύριος τῶν οὐρανίων δυνάμεων.
4 Καὶ μὴ γίνεσθε σὰν τοὺς πατέρας σας, τοὺς ὁποίους οἱ προηγούμενοι, οἱ πρὸ τῆς αἰχμαλωσίας προφῆται, κατηγόρησαν καὶ ὠνείδισαν δριμύτατα λέγοντες: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· γυρίστε πίσω, μετανοῆστε· ἀποστραφῆτε τοὺς ἁμαρτωλοὺς δρόμους καὶ τὴν ἁμαρτωλὴν διαγωγήν σας καὶ τὰ πονηρά σας ἔργα. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ὑπήκουσαν εἰς τοὺς προφήτας καὶ δὲν ἔδωσαν προσοχὴν εἰς τὰ λόγιά μου, λέγει ὁ Κύριος.
5 Ποῦ εἶναι λοιπὸν τώρα οἱ πατέρες σας; Ἀλλὰ καὶ οἱ προφῆται, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐκήρυξαν, ποὺ εἶναι; Ἀπέθαναν! Μήπως ἄλλωστε ἐπρόκειτο νὰ μείνουν ἐδῶ ζωντανοὶ αἰωνίως;
6 Σεῖς ὅμως, οἱ ἀπόγονοι ἐκείνων, ἀποδεχθῆτε τὰ λόγια καὶ τοὺς νόμους μου, ὅσα Ἐγὼ ὁρίζω καὶ διατάσσω διὰ τοῦ Πνεύματός μου εἰς τοὺς δούλους μου τοὺς προφήτας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κατηγορήσει καὶ ἐλέγξει τοὺς πατέρας σας». Καὶ οἱ σύγχρονοι τοῦ Ζαχαρίου Ἰουδαῖοι συνεφώνησαν μαζί του, συνωμολόγησαν τὴν ἀλήθειαν, ἀπεκρίθησαν δὲ εἰς αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπαν: «Ὁμολογοῦμεν ὅτι, ὅπως διέταξε καὶ ὅπως ἀπεφάσισεν ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ νὰ πράξῃ ἐναντίον μας, ἀναλόγως πρὸς τὴν ἁμαρτωλὴν πορείαν καὶ τὴν ἁμαρτωλὴν διαγωγήν μας, δίκαια καὶ ὀρθὰ ἐνήργησεν ἐναντίον μας».
7 Κατὰ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἑνδεκάτου μηνὸς τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους - αὐτὸς εἶναι ὁ μῆνας Σαβάτ - κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Δαρείου «Α' τοῦ Ὑστάσπους» ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν προφήτην Ζαχαρίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Βαραχίου καὶ ἔγγονον τοῦ Ἀδδώ, καὶ «ὁ Ζαχαρίας» εἶπεν:
8 «Εἶδα ἕνα ὅραμα, μίαν ὀπτασίαν κατὰ τὴν νύκτα· καὶ νά! Ἕνας ἄνδρας εἶχεν ἱππεύσει ἕνα ἵππον, ὁ ὁποῖος εἶχε χρῶμα κοκκινωπὸν καὶ αὐτὸς ἐστέκετο μεταξὺ τῶν βαθυσκίων βουνῶν, πίσω δὲ ἀπὸ αὐτὸν ἦσαν ἄλλοι ἵπποι κοκκινωποὶ καὶ ψαροὶ καὶ ποικιλόχρωμοι καὶ λευκοί.
9 Καὶ γεμᾶτος ἀπορίαν ἐρώτησα: «Τί εἶναι αὐτοί, Κύριε;» Καὶ ὁ ἄγγελος, ὁ ὁποῖος ὠμιλοῦσε πρὸς Ἐμέ, ἀπάντησε καὶ μοῦ εἶπεν: «Ἐγὼ θὰ σοῦ δείξω τί εἶναι αὐτά».
10 Καὶ ὁ ἄνδρας, ποὺ ἐστέκετο μεταξὺ τῶν βαθυσκίων βουνῶν, ἀπεκρίθη καὶ μοῦ εἶπεν: «Αὐτοὶ οἱ ἱππεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ἀπέστειλεν ὁ Κύριος διὰ νὰ περιοδεύσουν τὴν γῆν καὶ νὰ ἰδοῦν τί θὰ συμβῇ εἰς ὁλόκληρον τὸν κόσμον».
11 Καὶ οἱ ἱππεῖς ἀπεκρίθησαν εἰς τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἐστέκετο μεταξὺ τῶν βαθυσκίων βουνῶν, καὶ τοῦ εἶπαν: «Περιωδεύσαμεν ὁλόκληρον τὴν γῆν καὶ διεπιστώσαμεν τοῦτο· νά, ὁλόκληρος ἡ γῆ κατοικεῖται καὶ ἔχει ἡσυχίαν καὶ ἠρεμίαν».
12 Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ἔλαβε τὸν λόγον καὶ εἶπε: «Κύριε Παντοκράτωρ, ἕως πότε θὰ συνεχίζῃς νὰ μὴ εὐσπλαγχνίζεσαι τὴν ἐρημωμένην καὶ ἐγκαταλελειμμένην Ἱερουσαλὴμ καὶ τὶς πόλεις τῆς Ἰουδαίας, διὰ τίς ὁποῖες ἀδιαφορεῖς καὶ πρὸς τὶς ὁποῖες ἐκδηλώνεις τὴν ὀργήν σου ἐπὶ ἑβδομήντα χρόνια τώρα;»
13 Καὶ ὁ Παντοκράτωρ Κύριος ἀπεκρίθη μὲ λόγια καλὰ καὶ παρηγορητικὰ εἰς τὸν ἄγγελον, ποὺ ὡμιλοῦσε μαζί μου.
14 Ὁ δὲ ἄγγελος, ποὺ συνομιλοῦσε μὲ ἐμέ, μοῦ εἶπε: «Φώναξε δυνατά, ὥστε νὰ ἀκουσθῇς ἀπὸ ὅλους, καὶ εἰπέ: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· Καίγομαι κυριολεκτικὰ μέχρι ζηλοτυπίας ἀπὸ μεγάλην ἀγάπην πρὸς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπὸ ἰσχυρὰν καὶ μεγάλην στοργὴν πρὸς τὴν Σιών·
15 ἕνεκα δὲ τῆς σψοδρᾶς αὐτῆς ἀγάπης μου πρὸς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν Σιὼν θὰ ὀργισθῶ μὲ μεγάλην ὀργὴν ἐναντίον τῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ὅλα μαζὶ καὶ ἀπὸ πᾶσαν κατεύθυνσιν ἐπετέθησαν ἐναντίον της· διότι ἐνῷ μὲν Ἐγώ, διὰ λόγους καθαρῶς παιδαγωγικούς, ὠργίσθηκα ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ ὀλίγον, τὰ ἔθνη ἐκεῖνα ἐπετέθησαν ἐνωμένα ἐναντίον της καὶ τῆς ἐπροξένησαν συμφορὲς καὶ τῆς αὔξησαν τὰ δεινά.
16 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Θὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ εὐσπλαγχνίαν, ἀγάπην καὶ ἡμερότητα, καὶ ὁ Ναός μου θὰ οἰκοδομηθῇ καὶ πάλιν εἰς αὐτήν, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· καὶ ἡ σήμερον ἐρειπωμένη Ἱερουσαλήμ, θὰ ἀνοικοδομηθῇ, ἡ δὲ περιοχή της θὰ λάβῃ μεγαλύτερες διαστάσεις».
17 Καὶ ὁ ἄγγελος, ποὺ συνομιλοῦσε μαζί μου, μοῦ εἶπε: «Φώναξε καὶ πάλιν δυνατά, ὥστε νὰ ἀκουσθῇς ἀπὸ ὅλους, καὶ εἰπέ: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· Πάλιν θὰ πλημμυρίσουν καὶ θὰ ξεχειλίσουν οἱ πόλεις τῆς Ἰουδαίας ἀπὸ ἀφθονίαν ἀγαθῶν καὶ ὁ Κύριος θὰ δείξῃ πάλιν πλούσιον ἔλεος καὶ εὐσπλαγχνίαν εἰς τὴν Σιών, θὰ ἐκλέξῃ δὲ τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς πόλιν ἰδικήν του».
Πρωτότυπο
Κολιτσάρας
1 Ἐν τῷ ὀγδόῳ μηνί, ἔτους δευτέρου ἐπὶ Δαρείου, ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ζαχαρίαν τὸν τοῦ Βαραχίου, υἱὸν Ἀδδὼ τὸν προφήτην λέγων·
1 Kατὰ τὸν ὄγδοον μῆνα τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου, ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Ζαχαρίαν, υἱὸν τοῦ Βαραχίου, ἔγγονον τοῦ Ἀδδώ, τὸν προφήτην καὶ τοῦ εἶπε·
2 ὠργίσθη Κύριος ἐπὶ τοὺς πατέρας ὑμῶν ὀργὴν μεγάλην,
2 «Μεγάλην ὀργὴν ὠργίσθη ὁ Κύριος ἐναντίον τῶν πατέρων σας.
3 καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἐπιστρέψατε πρός με, λέγει Κύριος τῶν δυνάμεων, καὶ ἐπιστραφήσομαι πρὸς ὑμᾶς, λέγει Κύριος τῶν δυνάμεων.
3 Ἐκεῖνοι, βέβαια, ἀπέθανον· θὰ πῇς ὅμως τώρα σὺ εἰς τοὺς συγχρόνους σου· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· Ἐπιστρέψατε ἐν μετανοίᾳ πρὸς ἐμέ, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, καὶ ἐγὼ θὰ ἐπιστρέψω μὲ καλωσύνην καὶ εὐμένειαν πρὸς σᾶς, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων·
4 Καὶ μὴ γίνεσθε καθὼς οἱ πατέρες ὑμῶν, οἷς ἐνεκάλεσαν αὐτοῖς οἱ προφῆται ἔμπροσθεν λέγοντες· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἀποστρέψατε ἀπὸ τῶν ὁδῶν ὑμῶν τῶν πονηρῶν καὶ ἀπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν τῶν πονηρῶν, καὶ οὐκ εἱσήκουσαν, καὶ οὐ προσέσχον τοῦ εἰσακοῦσαί μου, λέγει Κύριος.
4 καὶ μὴ γίνεσθε ὡσὰν τοὺς πατέρας σας, ἐναντίον τῶν ὁποίων προηγούμενοι προφῆται ἀπηύθυναν δριμείας ἐπιπλήξεις λέγοντες· Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ τοὺς πονηροὺς τρόπους τῆς ζωῆς σας, ἀπὸ τὰ κακὰ ἔργα σας. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἤκουσαν τὴν φωνήν μου, δὲν ἔδωσαν προσοχὴν εἰς τὰ λόγια μου, λέγει ὁ Κύριος.
5 Οἱ πατέρες ὑμῶν ποῦ εἰσι καὶ οἱ προφῆται; Μὴ τὸν αἰῶνα ζήσονται;
5 Καί, λοιπόν, ποῦ εἶναι σήμερον οἱ παρακούσαντες πατέρες σας καὶ οἱ προφῆται, ποὺ εἶχαν ὁμιλήσει πρὸς αὐτούς; Μήπως ἐπρόκειτο νὰ ζήσουν εἰς τὴν γῆν αὐτὴν αἰωνίως;
6 Πλὴν τοὺς λόγους μου καὶ τὰ νόμιμά μου δέχεσθε, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ἐν πνεύματί μου τοῖς δούλοις μου τοῖς προφήταις, οἳ κατελάβοσαν τοὺς πατέρας ὑμῶν. Καὶ ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν· καθὼς παρατέτακται Κύριος Παντοκράτωρ τοῦ ποιῆσαι ἡμῖν κατὰ τὰς ὁδοὺς ἡμῶν καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα ἡμῶν, οὕτως ἐποίησεν ἡμῖν.
6 Σεῖς ὅμως δεχθῆτε καὶ ὑπακούσατε εἰς τὰς ἐντολάς μου καὶ εἰς τοὺς νόμους μου· εἰς ὅσα ἐγὼ διατάσσω διὰ τοῦ Πνεύματός μου εἰς τοὺς δούλους μου τοὺς προφήτας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἄλλοτε ἐπιπλήξει τοὺς πατέρας σας». Οἱ Ἰουδαῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Ζαχαρίου ἀπήντησαν καὶ εἶπαν· «Κύριος ὁ Παντοκράτωρ, ὅπως ἀπεφάσισε νὰ πράξῃ ἐναντίον μας, ἀνάλογα μὲ τὸν πονηρὸν τρόπον τῆς ζωῆς μας καὶ τὰ κακά μας ἔργα, δικαίως ἔπραξε πρὸς ἡμᾶς».
7 Τῇ τετράδι καὶ εἰκάδι, τῷ ἑνδεκάτῳ μηνί - οὗτός ἐστιν ὁ μὴν Σαβάτ - ἐν τῷ δευτέρῳ ἔτει ἐπὶ Δαρείου, ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ζαχαρίαν τὸν τοῦ Βαραχίου υἱὸν Ἀδδὼ τὸν προφήτην λέγων·
7 Κατὰ τὴν εἰκοοτὴν τετάρτην τοῦ ἑνδεκάτου μηνός - αὐτὸς εἶναι ὁ μῆνας Σαβάτ - κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου, ὡμίλησε πάλιν ὁ Κύριος πρὸς τὸν προφήτην Ζαχαρίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Βαραχίου, τὸν ἔγγονον τοῦ Ἀδδώ, καὶ εἶπε:
8 ἑώρακα τὴν νύκτα καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ἵππον πυρρόν, καὶ οὗτος εἰστήκει ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων τῶν κατασκίων, καὶ ὀπίσω αὐτοῦ ἵπποι πυρροὶ καὶ ψαροὶ καὶ ποικίλοι καὶ λευκοί.
8 Ἰδοὺ ὅτι κατὰ τὴν νύκτα εἶδον ἕνα ὅραμα· ἕνας ἀνὴρ εἶχεν ἱππεύσει ἵππον χρώματος ἐρυθροῦ. Αὐτὸς ἐστέκετο μεταξὺ βαθυσκίων ὀρέων. Ὀπίσω δὲ ἀπὸ αὐτὸν ἦσαν ἵπποι κόκκινοι καὶ ψαροί, ποικιλόχρωμοι καὶ λευκοί.
9 Καὶ εἶπα· τί οὗτοι, Κύριε; Καὶ εἶπε πρός με ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοί· ἐγὼ δείξω σοι τί ἐστι ταῦτα.
9 Καὶ εἶπα· «Κύριε, τί εἶναι αὐτοὶ οἱ ἵπποι καὶ οἱ ἱππεῖς;» Καὶ εἶπε πρὸς ἐμὲ ὁ ἄγγελος, ποὺ ὠμιλοῦσε· «ἐγὼ θὰ σοῦ ἀποκαλύψω τί εἶναι αὐτά».
10 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἀνὴρ ὁ ἐφεστηκὼς ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων, καὶ εἶπε πρός με· οὗτοί εἰσιν οὓς ἐξαπέστειλε Κύριος περιοδεῦσαι τὴν γῆν.
10 Ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐστέκετο ἀνάμεσα εἰς τὰ παχύσκια ὄρη, εἶπε πρὸς ἐμέ· αὐτοὶ εἶναι ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ἔχει στείλει ὁ Κύριος νὰ περιοδεύσουν τὴν γῆν».
11 Καὶ ἀπεκρίθησαν τῷ ἀγγέλῳ Κυρίου τῷ ἐφεστῶτι ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων καὶ εἶπον· περιωδεύσαμεν πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ γῆ κατοικεῖται καὶ ἡσυχάζει.
11 Ἀπήντησαν ἐκεῖνοι εἰς τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀνάμεσα εἰς τὰ ὄρη καὶ εἶπον· «περιωδεύσαμεν ὅλην τὴν γῆν καὶ ἰδοὺ ὅτι ὅλη ἡ γῆ κατοικεῖται καὶ εὑρίσκεται ἐν ἡσυχία».
12 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ εἶπε· Κύριε Παντοκράτωρ, ἕως τίνος οὐ μὴ ἐλεήσῃς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, ἂς ὑπερεῖδες τοῦτο ἑβδομηκοστὸν ἔτος;
12 Ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ὡμίλησε καὶ εἶπε· «Κύριε Παντοκράτωρ, ἕως πότε δὲν θὰ ἐλεήσῃς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις τῆς χώρας Ἰούδα, διὰ τὰς ὁποίας ἑβδομήκοντα τώρα ἔτη δεικνύεις ἀδιαφορίαν;»
13 Καὶ ἀπεκρίθη Κύριος Παντοκράτωρ τῷ ἀγγέλῳ τῷ λαλοῦντι ἐν ἐμοὶ ρήματα καλὰ καὶ λόγους παρακλητικούς.
13 Ὁ Κύριος Παντοκράτωρ ἀπήντησε λόγους καλούς, λόγους παρηγορίας πρὸς τὸν ἄγγελον, ὁ ὁποῖος ὠμιλοῦσε μὲ ἐμέ.
14 Καὶ εἶπε πρός με ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοί· ἀνάκραγε λέγων· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἐζήλωκα τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν Σιὼν ζῆλον μέγαν
14 Ὁ ἄγγελος, ποὺ μοῦ ὡμιλοῦσε, μοῦ εἶπε· «Κράξε μὲ μεγάλην φωνὴν καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· ἐγὼ μέχρι ζηλοτυπίας ἠγάπησα τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν Σιὼν μὲ μεγάλον ζῆλον.
15 καὶ ὀργὴν μεγάλην ἐγὼ ὀργίζομαι ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ συνεπιτιθέμενα, ἀνθ' ὧν μὲν ἐγὼ ὠργίσθην ὀλίγα, αὐτοὶ δὲ συνεπέθεντο εἰς κακά.
15 Διὰ τὴν ἀγάπην μου αὐτὴν θὰ ὀργισθῶ μεγάλην ὀργὴν ἐναντίον τῶν ἐθνῶν ἐκείνων, τὰ ὁποῖα μαζὶ ἐπετέθησαν ἐναντίον της· διότι ἐγὼ μὲν ὀλίγον ὠργίσθην ἐναντίον αὐτῆς, ἐκεῖνοι ὅμως προσέθεσαν εἰς αὐτὴν πολλὰς συμφοράς.
16 Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἐπιστρέψω ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν οἰκτιρμῷ καὶ ὁ οἶκός μου ἀνοικοδομηθήσεται ἐν αὐτῇ, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ, καὶ μέτρον ἐκταθήσεται ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἔτι.
16 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει Κύριος· θὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν Ἰερουσαλὴμ μὲ ἔλεος καὶ ἀγάπην καὶ ὁ ναός μου θὰ ἀνοικοδομηθῇ εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ. Ἡ περιοχὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ ἐκταθῇ ἀκόμη περισσότερον».
17 Καὶ εἶπε πρός με ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοί· ἔτι ἀνάκραγε λέγων· τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ἔτι διαχυθήσονται πόλεις ἐν ἀγαθοῖς, καὶ ἐλεήσει Κύριος ἔτι τὴν Σιὼν καὶ αἱρετιεῖ τὴν Ἱερουσαλήμ.
17 Καὶ ὁ ἄγγελος, ὁ ὁποῖος συνομιλοῦσε μὲ ἐμέ, μοῦ εἶπε· «φώναξε πάλιν πολὺ δυνατὰ καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Παντοκράτωρ· θὰ πλημμυρίσουν καὶ πάλιν αἱ πόλεις τῆς Ἰουδαίας μὲ ἀγαθά, διότι ὁ Κύριος θὰ στείλῃ καὶ πάλιν πλούσιον τὸ ἔλεός του εἰς τὴν Σιὼν καὶ θὰ ἐκλέξῃ τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἰδικήν του πόλιν».