»»» Βίοι Αγίων και Πατέρων της Ορθοδοξίας
Βίοι Αγίων και Πατέρων της Ορθοδοξίας
Ημ. |
Όνομα![]() |
||
---|---|---|---|
12-04 |
![]() |
Aγία Bαρβάρα η Mεγαλομάρτυς |
|
11-01 |
![]() |
Άγιoι Ανάργυρoι |
Άγιoι Ανάργυρoι Κοσμάς και Δαμιανός υιοί Θεοδότης, οι εξ Ασίας (1 Noεμβρίoυ) τoυ Πρωτ. π. Γεωργίoυ Παπαβαρνάβα. |
11-10 |
![]() |
Άγιoς Αρσένιoς o Kαππαδόκης |
Ο Οσιότατoς Αρσένιoς o Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στα 1840 στα Φάρασα ή Βαρασιό, στo Κεφαλoχώρι των έξι Χριστιανικών χωριών της περιφερείας Φαράσων της Καππαδoκίας. Οι γoνείς τoυ ήταν πλoύσιoι σε αρετές και μέτριoι σε αγαθά. |
04-23 |
![]() |
Άγιoς Γεώργιoς o Τρoπαιoφόρoς |
Ο Άγιoς μεγαλoμάρτυρας και τρoπαιoφόρoς Γεώργιoς είναι ένα από τα πιo λαμπρά παλικάρια τoυ Χριστoύ. Βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της Εκκλησίας μας. Μπoρoύμε να πoύμε ακόμη ότι, είναι o πιo αγαπημένoς, τιμημένoς και δoξασμένoς Μάρτυρας σ' oλόκληρo τoν κόσμo. Ο Άγιoς Γεώργιoς γεννήθηκε τo 280 μ.Χ. |
11-25 |
![]() |
Αγία Αικατερίνη |
Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στη Αλεξάνδρεια το 294 μ.Χ. από αριστοκρατική ειδωλολατρική οικογένεια και πήρε το όνομα Δωροθέα. Σπούδασε στις εθνικές σχολές της εποχής φιλοσοφία, ρητορική, ποίηση, μουσική, μαθηματικά, αστρονομία και ιατρική. |
07-25 |
![]() |
Αγία Άννα η Θεομήτωρ |
Ἡ Ἁγία Θεoπρoμήτωρ Ἄννα ἀνήκει εἰς τὰ ἱερὰ πρόσωπα τὰ ὁπoῖα ἐκλήθησαν νὰ ὑπηρετήσoυν τὴ θεία βoυλὴ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων μέ τὴ σάρκωση τoῦ Θεoῦ Λόγoυ. Θυγατέρα τoῦ Ματθᾶν ἀπὸ τὴ φυλὴ Λευὶ καὶ τῆς Μαρίας. Εἶχε δυὸ ἀδελφές, τὴ Μαρία, μητέρα τῆς Σαλώμης καὶ τὴν Σoβή, μητέρα τῆς Ἔλισσαβετ, ἡ ὁπoία γέννησε τὸν Πρόδρoμo. |
05-13 |
![]() |
Αγία Γλυκερία η Μάρτυς |
Ἡ Ἁγία Μάρτυς Γλυκερία γεννήθηκε στὴν Τραϊανoύπoλη τὸν 2o αἰῶνα μ.Χ., ὅταν αὐτoκράτoρας ἦταν ὁ Ἀντωνίνoς ὁ Εὐσεβὴς (138-161 μ.Χ.). Ὁ πατέρας της ὀνoμαζόταν Μακάριoς καὶ εἶχε διατελέσει ὕπατoς. Σὲ μικρὴ ἡλικία ἀσπάσθηκε τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἀνέπτυξε ἔντoνη χριστιανικὴ καὶ κατηχητικὴ δράση. Ὅταν πληρoφoρήθηκε τὸ γεγoνὸς ὁ ἡγεμόνας Σαβίνoς, τὴν κάλεσε νὰ παρoυσιασθεῖ μπρoστά τoυ. |
05-05 |
![]() |
Αγία Ειρήνη η Μεγαλομάρτυς |
Aύτη ήτον θυγάτηρ μονογενής Λικινίου βασιλίσκου και Λικινίας μητρός, καταγομένη από την πόλιν την καλουμένην Mαγεδώ1 εν έτει τιε΄ [315], ωνομάσθη δε πρότερον από τους γονείς της, Πηνελόπη. |
07-28 |
![]() |
Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου |
Η οσία Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία, ήταν κόρη ωραία και ενάρετη, από οικογένεια ευγενών και ενώ είχε επιλεγεί για σύζυγος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’, έγινε μοναχή στη μονή Χρυσοβαλάντου στην Κωνσταντινούπολη. Έκανε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο και θαύματα, ενώ η παράδοση λέει ότι ανέβλυσε μύρο από τα λείψανά της. |
07-17 |
![]() |
Αγία Μαρίνα η Παρθενομάρτυς |
Αὕτη ἡ μακαρία Κόρη καὶ καλλιπάρθενος ἦτον ἀπὸ τὴν Ἀντιόχειαν τῆς Πισιδίας, τὸν καιρόν Διοκλητιανοῦ, γεννηθείσα κατά τὸ σῶμα ἀπὸ γονεῖς περιφανεῖς. Ἐπειδὴ ὁ πατὴρ αὐτῆς ἦτον τὸν καιρόν ἐκεῖνον ἱερεύς τῶν εἰδώλων ἐπίσημος, καὶ εἰς ὅλην τὴν πόλιν αἰδέσιμος, Αἰδέσιος καὶ τὸ ὅνομα. |
07-26 |
![]() |
Αγία Παρασκευή η Οσιομάρτυς |
Βίος καὶ Μαρτύριον τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ, Παρασκευῆς. Μετὰ τὴν ἔνσαρκον οἰκονομίαν τοῦ Χριστοῦ, καὶ τὴν ἐκ τῆς Παρθένου γέννησιν, ὡς 150 χρόνους, ἦτο τις βασιλεὺς εἰς τὴν μεγαλόπολιν παλαιὰν Ῥώμην, Ἀντωνῖνος λεγόμενος, τὸ ἐπίκλην εὐσεβής. Παλαιὰν δὲ Ῥώμην ὀνομάζουσι τὴν πόλιν τῶν Λατίνων, διότι καὶ ἄλλη Ρώμῃ Νέα εἰς τὰ μέρη τῆς Θράκης, τὴν ὁποίαν καλοῦμεν Κωνσταντινούπολιν. Ἦτο δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος εἰς τὴν ἀρχὴν Ἕλλην κατὰ θρησκείαν, καὶ ἐπροσκύνει τοῖς εἰδώλοις τοῖς ἀψύχοις ὡς θεοῖς. Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐμαρτύρησε αὕτη ἠ Ἁγία. |
09-17 |
![]() |
Αγία Σοφία και οι θυγατέρες της Πίστις, Ελπίς και Αγάπη |
|
02-19 |
![]() |
Αγία Φιλοθέη η Αθηναία η Οσιομάρτυς |
Ἡ Ὁσία Φιλοθέη γεννήθηκε τὸ ἔτος 1522 μ.Χ. στὴν τουρκοκρατούμενη τότε Ἀθήνα. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της ὀνομάζονταν Ἄγγελος καὶ Συρίγα Μπενιζέλου. Ἡ μητέρα της ἦταν στείρα καὶ ἀπέκτησε τὴν Ἁγία μετὰ ἀπὸ θερμὴ καὶ συνεχὴ προσευχή. Ὁ Κύριος ποὺ ἱκανοποιεῖ τὸ θέλημα ἐκείνων ποὺ Τὸν σέβονται καὶ Τὸν ἀγαποῦν, ἄκουσε τὴν δέησή της. Καὶ πράγματι, μία ἡμέρα ἡ Συρίγα μπῆκε κατὰ τὴν συνήθειά της στὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου γιὰ νὰ προσευχηθεῖ καὶ ἀπὸ τὸν κόπο τῆς ἔντονης καὶ ἐπίμονης προσευχῆς τὴν πῆρε γιὰ λίγο ὁ ὕπνος. Τότε ἀκριβῶς εἶδε ἕνα θαυμαστὸ ὅραμα. Ἕνα φῶς ἰσχυρὸ καὶ λαμπρὸ βγῆκε ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Θεομήτορος καὶ εἰσῆλθε στὴν κοιλιά της. Ἔτσι ξύπνησε ἀμέσως καὶ ἔκρινε ὅτι τὸ ὅραμα αὐτὸ σήμαινε στὴν ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματός της. Ἔτσι κι ἔγινε. Ὕστερα ἀπὸ λίγο καιρὸ ἡ Συρίγα ἔμεινε ἔγκυος καὶ ἔφερε στὸν κόσμο τὴ μονάκριβη θυγατέρα της. |
09-01 |
![]() |
Άγιες Τεσσαράκοντα Παρθένες και o διδάσκαλος Αμμούν |
Αὗται αἱ ἅγιαι Γυναῖκες ἦσαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Βασιλέως Λικινίου ἐν ἔτει τέ, (305) καταγόμεναι ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολιν τῆς Μακεδονίας· αἱ ὁποῖαι Χριστιαναὶ οὖσαι, ἠκολούθησαν τὸν Χριστόν, ἔχουσαι διδάσκαλον καὶ ὁδηγὸν τὸν Διάκονον Ἀμμοὺν- ἐπειδὴ δὲ συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν ἄρχοντα τῆς Ἀδριανουπόλεως Βάβδον ὀνομαζόμενον, καὶ ἐτιμωρήθησαν πολλά, διότι δὲν ἐπροσκύνουν τὰ εἴδωλα, τούτου ἕνεκα προσηυχήθησαν εἰς τὸν θεόν, καὶ ὢ τοῦ ϑαύματος ! εὐθὺς ὑρπάγη καὶ ἐκρεμάσθη εἰς τὸν ἀέρα ὁ Ἱερεὺς τῶν εἰδώλων· καὶ ἐκεῖ μείνας τιμωρούμενος ἐπὶ πολλὰς ὥρας, τελευταῖον πίπτων κάτω, κακῶς ὁ κακὸς ἐξέψυξεν· ὁ δὲ ἅγιος Ἀμμοὺν κρεμᾶται καὶ ξέεται κατὰ τὰς πλευράς· ἔπειτα δέχεται εἰς τὴν κεφαλὴν περικεφαλαίαν σιδηρᾶν πεπυρακτωμένην. |
01-18 |
![]() |
Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας |
"Ο ηρωικότερος των αγίων και ο αγιότερος των ηρώων" α.' Εισαγωγικά Ο άγιος Αθανάσιος, τον οποίο η Εκκλησία προσονόμασε "Μέγαν" για την ξεχωριστή αρετή του, τον αδαμάντινο χαρακτήρα του και τους σθεναρούς αγώνες που διεξήγαγε προς αντιμετώπιση του κινδύνου της Ορθοδοξίας από την αίρεση του αντίχριστου Αρείου, υπήρξε μεγάλη ιστορική μορφή μιας από τις πλέον σημαντικές περιόδους της ανθρωπότητας. |
08-30 |
![]() |
Άγιος Αλέξανδρος του Σβιρ |
Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος τοῦ Σβὶρ γεννήθηκε τὴν 15η Ἰουνίου τοῦ ἔτους 1448, ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀμώς, τοῦ ὁποίου ἔλαβε καὶ τὸ ὄνομα στὸ ἅγιον Βάπτισμα. Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος ἀπετέλεσε ἕναν φάρο τοῦ Μοναχισμοῦ στὰ ἀπρόσιτα δάση τοῦ Ρωσικοῦ Βορρᾶ, ζῶν στὴν κατὰ κόσμον ἀφάνεια, σὲ μία διαφορετική, ὅντως πνευματική, ἱστορικὴ διάστασι, ἀξιώθηκε δὲ ἐκπληκτικῶν δωρεῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. |
01-17 |
![]() |
Άγιος Αντώνιος ο Μέγας |
Βίος καί Πολιτεία τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου 1. Ὁ Ἀντώνιος ὡς πρὸς τὴν καταγωγὴν ἦτο Αἰγύπτιος. Οἱ γονεῖς του ἦσαν ἀρχοντικῆς καταγωγῆς καὶ κάτοχοι ἀρκετῆς περιουσίας. Καὶ ἐφ᾽ ὅσον σὰν Χριστιανοὶ αὐτοί, χριστιανικῶς ἀνετρέφετο καὶ αὐτός. Καὶ ἐνόσω μὲν τὸ ἀκόμη νήπιον ἐμεγάλωνε κοντὰ εἰς τοὺς γονεῖς του, καὶ πέραν ἀπὸ αὐτοὺς καὶ τὸ σπίτι τίποτε ἄλλο δὲν ἐγνώριζεν. Ὅταν ὅμως ἐμεγάλωσε καὶ ἔγινε νέος καὶ ἐψήλωσεν εἰς τὸ ἀνάστημα, γράμματα μὲν δὲν ἐπεθύμησε νὰ μάθῃ, διότι ἤθελε ν᾿ ἀποφύγη τὴν συναναστροφὴν μὲ τὰ ἄλλα παιδιά, ὅλος δὲ ὁ πόθος του τό, συμφώνως μὲ ἐκεῖνο ποὺ ἐγράφη διὰ τὸν Ἰακώβ, νὰ παραμείνη εἰς τὸ σπίτι του ἀγύμναστος. Ἐπήγαινεν ὅμως μαζὶ μὲ τοὺς γονεῖς του εἰς τὴν ἐκκλησίαν καί, ἐνῷ ἦτο παιδὶ δὲν ἐβαρύνετο νὰ πηγαίνη εἰς τὴν ἐκκλησίαν, οὔτε καθὼς ἐμεγάλωνεν εἰς τὴν ἡλικίαν τὴν περιεφρόνει. Ἀντιθέτως καὶ εἰς τοὺς γονεῖς ὑπήκουε καὶ εἰς τὰ ἀναγνώσματα ἐπρόσεχε καὶ τὴν ὠφέλειαν ποὺ προήρχετο ἀπὸ αὐτὰ τὴν ἐφύλασσε µέσα του, οὔτε δὲ πάλιν ὡς παιδὶ μὲ ἱκανὴν περιουσίαν ἠνώχλει τοὺς γονεῖς του διὰ νὰ τοῦ παρέχουν φαγητὰ διαφόρων εἰδῶν καὶ πλούσια, οὔτε τὰς εὐχαριστήσεις ποὺ προήρχοντο ἀπὸ αὐτὰ ἐπεδίωκεν, ἀλλ᾽ ἠρκεῖτο μόνον εἰς ὅσα φαγητὰ εὕρισκε καὶ τίποτε περισσότερον δὲν ἐζήτει. 2. Μετὰ τὸν θάνατον τῶν γονέων του ἔμεινε μόνος του μὲ μίαν πολὺ μικροτέραν ἀδελφήν του. Ἦτο τότε δέκα ὀκτώ ἕως εἴκοσι ἐτῶν περίπου καὶ ἐφρόντιζεν ὁ ἴδιος διὰ τὸ σπίτι καὶ τὴν ἀδελφήν του. Δὲν ἐπέρασαν ὅμως ἀκόμη ἕξι μῆνες ἀπὸ τὸν θάνατον τῶν γονέων του καὶ πηγαίνοντας κατὰ τὴν συνήθειάν του εἰς τὴν ἐκκλησίαν, συνεκέντρωσε τὸν νοῦν του, καὶ καθὼς ἐβάδιζεν ἐσκέπτετο, πὼς οἱ μὲν ἀπόστολοι ἐγκατέλειψαν τὰ πάντα καὶ ἠκολούθησαν τὸν Σωτῆρα, οἱ δὲ Χριστιανοὶ τῶν Πράξεων ἐπώλουν τὰ ὑπάρχοντά των καὶ τὰ ἔφερον καὶ τὰ ἄφηναν εἰς τὰ πόδια τῶν ἀποστόλων διὰ νὰ τὰ μοιράσουν ἐκεῖνοι εἰς τοὺς πτωχούς καὶ ποία καὶ πόση ἀμοιβὴ τοὺς ἀναμένει εἰς τοὺς οὐρανούς. Ἐνῷ λοιπὸν ἐσκέπτετο αὐτά, εἰσῆλθεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ συνέπεσε τὴν στιγμὴν ἐκείνην νὰ διαβάζεται τὸ εὐαγγέλιον· ἤκουσε τότε τὸν Κύριον νὰ λέγη εἰς τὸν πλούσιον· «Ἐὰν θέλης νὰ εἶσαι τέλειος πήγαινε καὶ πώλησε ὅλα τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ τὰ μοίρασε εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ ἔλα ἀκολούθησέ µε καὶ θά ἔχης θησαυροὺς εἰς τοὺς οὐρανούς». |
09-13 |
![]() |
Άγιος Αριστείδης ο Αθηναίος |
Ο συγγράψας την αρχαιότερη απολογία διαπρεπής Αθηναίος φιλόσοφος και πανεύφημος μάρτυς Χριστού. |
01-01 |
![]() |
Άγιος Βασίλειος ο Μέγας |
Ο Άγιος Βασίλειος, γεννημένος το 330μ.Χ. στη Νεοκαισάρεια του Πόντου από γονείς ευγενείς με δυνατό χριστιανικό φρόνημα, έμελλε να γίνει Μέγας πνευματικός διδάσκαλος και κορυφαίος θεολόγος και Πατέρας της Εκκλησίας, αφού η χριστιανική του ανατροφή και η πνευματική του πορεία τον οδήγησαν στην Θεία θεωρεία του Αγίου Ευαγγελίου, και στην αυστηρή ασκητική ζωή, παράλληλα με το ποιμαντικό, παιδαγωγικό και φιλανθρωπικό του έργο. |
01-25 |
![]() |
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος |
Ο μέγας αυτός Άγιος Γρηγόριος ο Τριαδικός Θεολόγος και ιεράρχης γεννήθηκε στη Αριανζώ το 329 μ.Χ, ένα μικρό χωριό της Καππαδοκίας, κοντά στη κωμόπολη Ναζιανζώ, εξ ου αναφέρεται και ως Ναζιανζηνός. Οι γονείς του ήτον ευγενείς και δίκαιοι, Γρηγόριος και Νόννα ονόματι, σεβόμενοι εξ αγνοίας τα είδωλα. Αφ'ότου δε εγέννησαν τον Γρηγόριο, ανεγεννήθησαν και αυτοί και εβαπτίσθησαν Χριστιανοί. |
01-25 |
![]() |
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος |
Εἶναι εἷς τῶν μεγάλων θεολόγων τοὺς ὁποίους προσέφερεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἡ Καππαδοκία κατὰ τὸν Δ΄ αἰῶνα. |
10-26 |
![]() |
Άγιος Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυς |
Ὁ μεγαλομάρτυς ἅγιος Δημήτριος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ πλουσίους, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ (296). Ὅταν μεγάλωσε ἀκολούθησε τὸ στρατιωτικὸ στάδιο, καὶ ἡ ἀνδρεία του ἡ μεγάλη καὶ ἡ σπάνια σύνεσή του, τὸν ἀνέβασαν γρήγορα στὰ ἀνώτατα στρατιωτικὰ ἀξιώματα. Κι ὁ βασιλιάς, ἐκτιμώντας τὴν ἀνδρεία, τὴ φρόνηση καὶ τὴ στρατηγικὴν ἱκανότητά του, τὸν διόρισε στρατηγὸ ὅλης τῆς περιοχῆς τῆς Θεσσαλίας, στὴν ὁποίαν ἀνῆκε κ' ἡ Θεσσαλονίκη. Ὅμως ὁ στρατηγὸς Δημήτριος ἤτανε χριστιανός, κι ὁ βασιλιὰς εἰδωλολάτρης. Κι ὅταν γυρνώντας ὁ Μαξιμιανὸς ἀπ' τοὺς πολέμους στὴν Θράκη καὶ τὴν Ἀσία, πέρασε κι ἀπ' τὴ Θεσσαλονίκη, οἱ εἰδωλολάτραι, ποὺ ἒβλεπαν πόσους εἰδωλολάτρες κάθε μέρα ἔκαμνε χριστιανοὺς ὁ ἄρχοντας Δημήτριος, πῆγαν στὸν αὐτοκράτορα καὶ τοῦ εἶπαν, πὼς ὁ στρατηγός του ἄρχισε νὰ περιφρονεῖ καὶ νὰ βλασφημεῖ τὰ εἴδωλα καὶ νὰ κηρύχνει κρυφὰ καὶ φανερὰ τὴ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ αὐτοκράτωρ κάλεσε τὸ Δημήτριο ἀνήσυχος. Εἶδε τότε, πὼς ὅλα ὅσα τοῦ εἶπαν εἶναι ἀλήθεια. Γιατί μ' ὅσα κι ἂν ἔταξε στὸ Δημήτριο, ἐκεῖνος ἔμενε σταθερὸς στὴν πίστη τοῦ Ἐσταυρωμένου. |
10-03 |
![]() |
Άγιος Διονύσιος Αεροπαγίτης |
Οὗτος ὁ οὐρανομύστης καὶ πάνσοφος Διονύσιος ἐγεννήθη ἀπὸ γονεῖς εὐγενεῖς καὶ ἄρχοντας εἰς τὴν περίφημον πόλιν τῶν Ἀθηνῶν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦσαν οἱ ἄνθρωποι πολλὰ εὐλαβεῖς εἰς τὰ εἴδωλα καὶ σοφώτεροι ἀπὸ ὅλας τὰς πόλεις τοῦ καιροῦ ἐκείνου· καὶ ἐκεῖ εὑρίσκοντο τότε πολλοὶ φιλόσοφοι, εἷς ἀπὸ τοὺς ὁποίους ὁ συνετώτερος ἦτο καὶ ὁ ϑαυμάσιος Διονύσιος. Ὅς τις ἐκ νεότητος ἐδόθη εἰς τὴν σπουδὴν τῶν γραμμάτων, καὶ ἔμαθεν ὅλας τὰς ἐπιστήμας καλῶς, καὶ ὅλοι εἰς τὴν σοφίαν τὸν ἐθαύμαζον· διότι ἦτον μάλιστα ἐκ φύσεως φρόνιμος· διὰ τὴν ὁποίαν του γνῶσιν καὶ σύνεσιν, καὶ διὰ τὴν εὐγένειαν τοῦ γένους, τὸν ἐψήφισαν πρώτιστον κριτὴν καὶ Δημοκράτην τῆς πόλεως· ὅτι δὲν εἶχον ἕνα ἀρχηγὸν οἱ Ἀθηναῖοι, οὔτε εἰς ἄλλον αὐθέντην ὑπετάσσοντο. Καὶ μὲ τὸ νὰ ἦτο ὁ Διονύσιος εὔγλωττος πολλά εἰς τὴν Ἀττικὴν διάλεκτον, καὶ ρητορικώτατος, ὑπερέβαινεν εἰς τὴν σοφίαν ὅλους τοὺς Ἐπικουρίους καὶ Στωϊκοὺς φιλοσόφους. |
12-17 |
![]() |
Άγιος Διονύσιος Αιγίνης ο εκ Ζακύνθου |
Ὁ Ἅγιος Διονύσιος γεννήθηκε τό 1547 στό χωριό Αἰγιαλός τῆς Ζακύνθου. Τό κατά κόσμον ὄνομά του ἦταν Δραγωνῖγος ἤ Γραδενῖγος Σιγοῦρος. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν εὔπορη καί κατεῖχε μεγάλη ἔκταση γῆς, ἐνῶ ἀπέκτησαν καί ἀριστοκρατικό ἀξίωμα συμμετέχοντας στούς πολέμους τῶν Βενετῶν κατά τῶν Τούρκων. Ὁ πατέρας του λεγόταν Μώκιος καί ἡ μητέρα του Παυλῖνα, ἐνῶ εἶχε ἄλλα δύο ἀδέλφια τόν Κωνσταντῖνο καί τή Σιγούρα. Σύμφωνα μέ τοπικές παραδόσεις τῆς Ζακύνθου, πού δέν ἐπιβεβαιώνονται ἱστορικά, ὁ Ἅγιος εἶχε γιά ἀνάδοχο τόν Ἅγιο Γεράσιμο. Ἀπό μικρή ἡλικία, ἡ οἰκογένειά του, τοῦ παρεῖχε χριστιανική ἀνατροφή ἐνῶ εἶχε προσλάβει καί ἕνα δάσκαλο ὀνόματι Καιροφυλά ὥστε νά μεταδώσει στόν μικρό Δραγωνῖγο τόσο γνώσεις γιά τή θύραθεν παιδεία, ὅσο καί γιά τά «ἐκκλησιαστικά γράμματα». Δέν γνωρίζουμε ἐν συνεχείᾳ ποιοί διετέλεσαν δάσκαλοι του, ὅμως ὁπωσδήποτε ἀπέκτησε σημαντική μόρφωση, ἀφοῦ πέραν τῶν ἑλληνικῶν καί ἰταλικῶν εἶχε ἐξαιρετικό χειρισμό τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς καί λατινικῆς γλώσσας, ἐνῶ μία διασωθεῖσα ἐπιστολή μέ ὑπομνηματισμούς πάνω στόν Γρηγόριο τό Θεολόγο, ἀναδεικνύει τήν εὐρεία θεολογική μόρφωση πού εἶχε ἤδη ἀποκτήσει. |
12-15 |
![]() |
Άγιος Ελευθέριος ο Ιερομάρτυς |
Γεννήθηκε στὴ Ρώμη κατὰ τὸν 2ο αι. ἀπὸ πλούσιους γονεῖς. Ὁ πατέρας του ἦταν ὕπατος τῆς Ρώμης. Ἡ μητέρα του Ἀνθία (τῆς Εὐανθίας γόνος, στιχηρό Ἑσπερινοῦ) ἔγινε χριστιανή ἀκούοντας τὸ κήρυγμα ἀπὸ μαθητές τοῦ Ἀπ. Παύλου. Αὐτὴ ἀνέλαβε καὶ τὸ βάρος τῆς ἀνατροφῆς τοῦ μικροῦ Ἐλευθέριου μετὰ τὸ θάνατο τοῦ πατέρα ποὺ συνέβη λίγο καιρό μετὰ τὴ γέννησή του. Ἡ Ἀνθία τοῦ ἔδωσε χριστιανική ἀνατροφή καὶ τὸν συνέδεσε μὲ τὸν ἐπίσκοπο τῆς Ρώμης Ἀνίκητο (155-166). Ὁ ἐπίσκοπος βλέποντας τὴν θερμουργό πίστη καὶ τὴν ἐνάρετη ζωή τοῦ ἐφήβου Ἐλευθερίου τὸν χειροτόνησε διάκονο στὰ 15 του χρόνια. Στὴ ἡλικία τῶν 17 ἐτῶν χειροτόνησε σὲ πρεσβύτερο τὸν ἀφοσιωμένο στὴν ἀποστολή του Ἐλευθέριο καὶ στὴν ἡλικία τῶν 20 ἐτῶν τοῦ ἀνέθεσε τὸν ἐπισκοπικό θρόνο τῆς περιοχῆς τοῦ Ἱλλυρικοῦ, σημερινῆς Ἀλβανίας μὲ ἔδρα τὴν Αὐλῶνα. Μὰ χειροτονήθηκε τόσο μικρός; Στὸ ἐρώτημα δίνει ἀπάντηση ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης… Γράφει σὲ ὑποσημείωση τοῦ Συναξαριστοῦ του. « Ἃς μὴ θαυμάζει κανείς ὅτι αὐτὸς ὁ ἅγιος χειροτονήθηκε σὲ ἡλικία ἀντίθετη μὲ τοὺς ἱερούς κανόνες τῆς 6ης Οικ. Συνόδου καὶ τῆς τοπικῆς Συνόδου τῆς Νεοκαισαρείας, οἱ ὁποῖοι ὁρίζουν ὅτι ὁ διάκονος χειροτονεῖται στὴ ἡλικία τῶν 25 χρόνων, ὁ πρεσβύτερος στὰ 30 καὶ ὁ ἐπίσκοπος πάνω ἀπὸ 30. Αὐτὸ ἔγινε γιατὶ ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος ἔζησε πρὶν ἀκόμη γίνουν οἱ παραπάνω κανόνες, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν ἀργότερα». Ἡ χειροτονία τοῦ ἁγίου Ἐλευθερίου, ὅπως γράφει κάποιος βιογράφος του, ἔγινε «κατ’ οἰκονομίαν» Θεοῦ, λόγω τῶν μεγάλων ἀρετῶν καὶ τῆς σοφίας του μὲ τὴν ὁποία προσείλκυε στὸν Χριστὸ τοὺς εἰδωλολάτρες. Ἡ γλυκύτητα τοῦ λόγου του, ποὺ ἐπιβεβαιωνόταν μὲ τὰ πολλὰ θαύματα του, ἔκανε αὐτούς ποὺ βρίσκονταν στὴν πλάνη νὰ ἀσπαστοῦν τὴν χριστιανική ἀλήθεια. |
05-05 |
![]() |
Άγιος Εφραίμ ο Μεγαλομάρτυρας και θαυματουργός |
Ο Άγιος Εφραίμ γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1384 μ.Χ. Ήταν ένα από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας Μόρφη. Οι γονείς του όταν βάπτισαν τον Άγιο του έδωσαν το όνομα Κωνσταντίνος. Σε μικρή ηλικία ο Άγιος Εφραίμ ορφάνεψε από πατέρα. Από εκείνη την στιγμή η μητέρα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου την φροντίδα της οικογένειας. |
10-04 |
![]() |
Άγιος Ιερόθεος Επίσκοπος Αθηνών |
»Ἱερόθεος ἱερώθη σοι πάλαι, Οὗτος ἦτον ἀπὸ τὰς Ἀθήνας, εἷς τῶν ἐννέα βουλευτῶν τοῦ ἐν τῷ Ἀρείῳ Πάγῳ κριτηρίου καθὼς ἦτον καὶ ὁ θεῖος Διονύσιος ὁ μαθητής του. Προκατηχηθεὶς δὲ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν ἀπὸ τὸν ἀπόστολον Παῦλον, καὶ βαπτισθείς, χειροτονεῖται Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν. Αὐτὸς δὲ πάλιν μυσταγωγεῖ τελειότερον τὰ περὶ Χριστοῦ δόγματα τὸν Ἀρεοπαγίτην Διονύσιον. Οὗτος ὁ μακάριος παρεγένετο εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου διὰ νεφέλης μετὰ τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἰσαποστόλων Ἱεραρχῶν· καὶ ἧτον ἔξαρχος μετὰ τοὺς Ἀποστόλους τῶν θείων ὑμνωδιῶν, ὅλος ἐκδημῶν, ὅλος ἐξιστάμενος ἑαυτοῦ, καὶ τὴν πρὸς τὰ ὑμνούμενα κοινωνίαν πάσχων· διὸ καὶ ἀπὸ ὅλους ὅσοι τὸν ἤκουον καὶ τὸν ἔβλεπον καὶ τὸν ἤξευρον πρότερον καὶ δὲν τὸν ἤξευρον, ἐκρίνετο ὅτι εἶναι θεόληπτος, καὶ θεῖος ὑμνολόγος. Καθὼς ταῦτα λέγει αὐτολεξεὶ μαθητὴς αὐτοῦ μέγας Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης (ἐν τῷ γ΄. κεφαλαίῳ περὶ θείων ὀνομάτων.) Καλῶς λοιπὸν καὶ θεοφιλῶς πολιτευσάμενος, καὶ εὐφράνας τὸν Θεὸν μὲ τὴν θεάρεστον αὑτοῦ πολιτείαν καὶ τὰ κατορθώματα, πρὸς αὐτὸν ἐξεδήμησεν. |
09-14 |
![]() |
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος |
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐπικληθεὶς Χρυσόστομος ἢ Χρυσοῤῥήμων διὰ τὴν μεγάλην αὑτοῦ καὶ χαρίεσσαν εὐγλωττίαν, ἐγεννήθη ἐν Ἀντιοχεία τῷ 347 μ.Χ. Καὶ ὁ μὲν πατήρ του ἦτο στρατηγὸς καὶ ὠνομάζετο Σεκοῦνδος, ἡ δὲ μήτηρ του Ἀνθούσα. Ἀμφότεροι δὲ οὗτοι ἦσαν ἐν τῷ σκότει τῆς εἰδωλολατρείας, ἀφ' ὅτου ὅμως ἐγεννήθη ὁ Ἅγιος ἐβαπτίσθησαν καὶ ἔγειναν χριστιανοί. |
07-29 |
![]() |
Άγιος Καλλίνικος |
Ούτος ο θείος καί μέγας Καλλίνικος ήτον από τήν καλήν καί εύφορον χώραν τών Κυλίκων• καί έκ νεαράς ήλικίας έσέβετο τόν άληθή Θεόν, τόν Σωτήρα κι Ποιητήν άπάσης τής κτίσεως ,τά δέ είδωλα ώς δόλια ό άδολος πρός τόν Χριστόν, καί εύχρηστος νέος εμίσει έξ όλης του τής καρδίας, καί τά έπόμπευε, κηρύττωντας φανερά μεγαλοφώνως τήν πλάνην έκείνων καί ματαιότητα. |
08-24 |
![]() |
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός |
Οὗτος ὁ τῇ ἀληθείᾳ Ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, Διδάσκαλος, καὶ Κήρυξ τοῦ Θείου Εὐαγγελίου Κοσμᾶς, ἦτον ἀπὸ τὴν Αἰτωλίαν, ἀπὸ ἓν μικρὸν χωρίον ὀνομαζόμενον Μέγα Δένδρον- γονέων εὐσεβῶν υἱός, παρὰ τῶν ὁποίων ἀνατραφείς, καὶ παιδευθεὶς ἐν παιδείᾳ, καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου, κατὰ τὸν Ἀπόστολον, ὅταν ἧτο χρόνων εἴκοσι, ἴσως καὶ ἐπέκεινα, ἄρχισε νὰ διδάσκῃ τὰ Γραμματικὰ ὑπὸ τὸν Ἱεροδιάκονον Ἀνανίαν τὸν καλούμενον Δερβισάνον. Ἐπειδὴ κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους ἄρχισε μὲ φήμην μεγάλην τὸ Σχολεῖον τοῦ Βατοπεδίου εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, μετέβη εἰς ἐκεῖνο μὲ ἄλλους ἐδικούς του συμμαθητὰς, οὐκ ὀλίγους. Ἐκεῖ ἐτελείωσε τὰ Γραμματικὰ ὑπὸ τὸν Διδάσκαλον Παναγιώτην Παλαμᾶν. Μετὰ δὲ ταύτα ἤκουσε τὴν Λογικὴν ἀπὸ τὸν Διδάσκαλον Νικόλαον Τζαρτζούλιον τὸν ἐκ Μετζόβου, ὅστις ἐκεῖ ἐσχολάρχησε μετὰ τὸν σοφώτατον Εὐγένιον. Ἦτο δὲ ἀκόμη λαϊκὸς Κώνστας καλούμενος, πλὴν καὶ λαϊκὸς ὤν, ἐφαίνετο ἐστολισμένος μὲ τὴν σεμνότητα τοῦ Μοναδικοῦ Σχήματος, καὶ κατὰ πάντα ἠγωνίζετο, καὶ τὸν ἑαυτόν του ἐγύμναζε πρὸς τελείαν ἄσκησιν. Ἐπειδὴ δὲ πάλιν κακῇ τύχῃ, ἡ περίφημος ἐκείνη Σχολή, ἀναχωρησάντων τῶν Διδασκάλων, ἠρημώθη, καὶ κατήντησε νὰ γένῃ ὡς τὸ ἀπ' ἀρχῆς, τότε δή, καὶ ὁ καλὸς Κώνστας ἀναχωρήσας ἐκεῖθεν, ἐπῆγεν εἰς τὴν ἱερὰν Μονὴν τοῦ Φιλοθέου. Καὶ ἐκεῖ πρῶτον μὲν ἐκουρεύθῃ Μοναχός, καὶ εἰς τοὺς πόνους τῆς μοναδικῆς ζωῆς ἐχώρησε προθυμότατα. Μετὰ δὲ τοῦτο, τῆς Μονῆς χρείας ἐχούσης Ἐφημερίου· προτροπῇ σφοδροτέρᾳ καὶ δεήσει τῶν Πατέρων, χειροτονεῖται καὶ Ἱερομόναχος. |
10-16 |
![]() |
Άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος |
Οἱ τῆς ἀθλήσεως νικηταί, οἱ οὐρανοπολῖται, οἱ τοῦ Χριστοῦ στρατιῶται, οἱ τῆς βασιλείας κληρονόμοι, οἱ τοῦ κόσμου πρὸς Κύριον πρεσβευταί, οἱ τῶν χερουβὶμ πάρεδροι καὶ νοσούντων ἰατροί, οἱ λεπρῶν καθαρισταὶ καὶ δαιμόνων φυγαδευταί, οἱ τῆς πίστεως μάρτυρες, οἱ τῶν εἰδώλων πατηταί, οἱ διὰ τοῦ σώματος τὸν διάβολον πατήσαντες καὶ βασάνους μηδὲν ἡγησάμενοι, οἱ θηρία φιμώσαντες καὶ ξίφη ἀμβλύναντες, οἱ |
10-16 |
![]() |
Άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος |
ά. Τὴν ἡμέραν ὅπου ἐσταυρώθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς κατὰ τὸ ἀνθρώπινον διὰ νὰ μᾶς λυτρώσῃ ἀπὸ τὴν προπατορικὴν παράβασιν, διὰ τὴν ἄπειρον εὐσπλαγχνίαν του, οἱ μὲν μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Ἀπόστολοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων ἔφυγον, ὁ δὲ μακάριος οὗτος Λογγῖνος ἧτο ἑκατόνταρχος Ἰουδαῖος καὶ αὐτός, ὃν ἐπρόσταξεν ὁ Πιλάτος νὰ φυλάττῃ τὸν ἐσταυρωμένον μὲ τοὺς ἄλλους στρατιῶτας, καὶ βλέπων τὰ σημεῖα καὶ ἄπειρα ϑαύματα, ἅπερ ἔγειναν εἰς ἐκείνην τὴν σωτήριον σταύρωσιν, ἐγνώρισε τὴν ἀλήθειαν· ὅθεν χωρὶς φόβόν τινα ὡμολόγησεν εἰς τὸν μέσον τῆς Συναγωγῆς τῶν Ἰουδαίων μὲ ἐλευθέραν γλῶσσαν, λέγων: |
08-08 |
![]() |
Άγιος Μύρωνας ο Επίσκοπος Κρήτης |
Ο Άγιος Μύρων, που η Εκκλησία μας γιορτάζει στις 8 Αυγούστου, γεννήθηκε στην Αρχαία πόλη Ραύκο ή Ραυκία, που βρίσκεται Ν.Δ. της Κνωσού της νήσου Κρήτης και έζησε, όταν αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Δέκιος (249-251μ.Χ.), σήμερα δε, προς τιμή του Αγίου ονομάζεται Άγιος Μύρων. Οι γονείς του, ήταν ευσεβείς και ενάρετοι Χριστιανοί και μέσα σ’ ένα τέτοιο Χριστιανικό περιβάλλον ζούσε ο μικρός Μύρων, ασκούμενος στην υπακοή και το σεβασμό. Μόλις δε έφθασε, στην κατάλληλη ηλικία, παντρεύτηκε μια Χριστιανή και ενάρετη κοπέλα που πέθανε σχεδόν αμέσως, μετά τον γάμο τους. Τότε, ξεκίνησε να μελετά την Αγία Γραφή και να ασχολείται με τις γεωργικές εργασίες, όπου, το όποιο κέρδος αποκτούσε, το μοίραζε στους πτωχούς. Ήταν τόση η αγάπη του προς όλους, που όταν κάποια στιγμή διέρρηξαν τις αποθήκες του κλέπτες, φρόντισε να τους διευκολύνει χωρίς να κινηθεί καθόλου από τη θέση του δίδοντας έτσι την εντύπωση ότι απουσιάζει. Γέμισαν τα σακιά τους καρπούς και βοηθούσε ο ένας τον άλλο και τα έβαζαν στους ώμους τους. Ο τελευταίος όμως, δε μπορούσε να το βάλει στους ώμους του γιατί δεν υπήρχε κανείς να τον βοηθήσει. Τότε, ο μικρός Μύρων κάνει την εμφάνισή του και τον βοηθά να το βάλει στους ώμους του, λέγοντάς του συγχρόνως «να τους συγχωρέσει ο Θεός», γι’ αυτό το οποίο κάνουν. |
11-09 |
![]() |
Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός |
Ο Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός του οποίου την μνήμη εορτάζουμε στις 9 Νοεμβρίου είναι ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας, όπου η αγιότητα του βίου του συνδυάζεται με τη χάρη της θαυματουργίας. Η ζωή του ήταν μια ιερή πορεία εβδομηντατεσσάρων χρόνων κατάφορτη από καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Μια πορεία πάντως που κάθε άλλο παρά ομαλή ήταν. Ο Άγιος βρέθηκε από ξενιτεμένο φτωχό παιδί, Επίσκοπος της Εκκλησίας, από εξόριστος, διευθυντής Εκκλησιαστικής Σχολής, από θνητός, Άγιος της Εκκλησίας μας. |
12-06 |
![]() |
Άγιος Νικόλαος ο θαυματουργός |
ἀ' Ὅλαι αἱ διηγήσεις καὶ οἱ λόγοι τῶν ἁγίων καὶ τῶν παλαιῶν ἀνθρώπων δύνανται νὰ σύρουν τὸν ἀκροατὴν εἰς ἀρετὴν καὶ πρᾶξιν τοῦ καλοῦ τοῦ δὲ Ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νικολάου ὁ βίος καὶ τὰ κατορθώματα περισσότερον δύνανται νὰ παρακινήσουν τὸν ἄνθρωπον εἰς ἐφαρμογήν, διότι καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ἔχει μεγάλην εὐφροσύνην καὶ χαρὰν εἴς τε τὸν λέγοντα τοῦτον καὶ εἰς τὸν μετὰ πάσης προθυμίας ἀκούοντα, καὶ ἀμφότεροι αἰσθάνονται χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν. Τούτου τοῦ Ἁγίου τὰ ἔργα καὶ τάς πράξεις ἔρχομαι νὰ διηγηθῶ, εὐλογημένοι Χριστιανοί, καὶ παρακαλῶ ἡμᾶς ἵνα μετὰ προθυμίας ἀκούσητε. |
03-02 |
|
Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς |
Ὁ ἀοίδιμος καὶ, μακαριστὸς ἱερεὺς Νικόλαος Πλανᾶς -ὁ μετὰ τῶν ἁγίων ἤδη συναριθμούμενος- ἐγεννήθη ἐν τῇ εὐάνδρῳ νήσῳ τῶν Κυκλάδων Νάξω, ἐν ἔτει σωτηρίῳ, αωνα' (1851), ἐκ πατρός Ιωάννου καὶ, μητρός Αύγουστίνης, τὸ γένος Μελισσουργοῦ. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς τοῦ ἐκ κοιλίας μητρὸς ἡγιασμένου Νικολάου ἐξέθρεψαν αὐτὸν ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Παιδιόθεν δὲ οὗτος «προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις» (Λουκ. β' 52). |
07-27 |
![]() |
Άγιος Παντελεήμων ο Ιαματικός και Μεγαλομάρτυς |
Tον καιρό που τα μαύρα σύννεφα της ειδωλολατρείας σκέπαζαν απειλητικά όλη την οικουμένη, στα τέλη δηλαδή του τρίτου αιώνα μετά Χριστόν, γεννήθηκε στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας ο Άγιος μεγαλομάρτυρας Παντελεήμων. Την εποχή εκείνη αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο φοβερός διώκτης των Χριστιανών, ο Μαξιμιανός. |
02-26 |
![]() |
Άγιος Πορφύριος ο Επίσκοπος Γάζας |
1 Τῶν ἁγίων ἀνδρῶν τοὺς ἄθλους καὶ τὸν θεϊκὸν αὐτῶν ζῆλόν τε καὶ πόθον καλόν ἐστι τοῖς ὀφθαλμοῖς θεωρεῖν (ὁρώμενα γὰρ ἀξιοφίλητα γίνεται), φέρει δὲ ὅμως ὠφέλειαν οὐ μετρίαν καὶ τὰ διηγήματα παρὰ τῶν ἀκριβῶς εἰδότων ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀκουόντων ὑπεισερχόμενα. Πιστοτέρα μὲν ἀκοῆς ἡ θέα, πείθει δὲ καὶ ἀκοὴν ἐὰν ὑπὸ ἀξιοπίστων εἴη τὰ λεγόμενα. |
12-04 |
![]() |
Ἅγιος Σεραφεὶμ ὁ Νέος Ἱερομάρτυρας |
Καὶ πάλι τὰ εὐλογημένα Ἄγραφα. Τώρα, τὸ χωριὸ Μπεζήλα (ἀργότερα ἐξελληνίσθηκε σὲ Πεζούλα.) |
01-02 |
![]() |
Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ |
Ο όσιoς Σεραφείμ, o στάρετς τoυ Σάρωφ, Преподобный Серафим, Саровский чудотворец, γεννήθηκε στην πόλη Κoύρσκ της Ρωσίας από θεoσεβείς και εύπoρoυς γoνείς, τoν Ισίδωρo και την Άγάθη Μoσνίν, στις 19 Ιoυλίoυ τoυ 1759, και στo άγιo βάπτισμα πήρε τo όνoμα Πρόχoρoς. |
12-12 |
![]() |
Άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός |
Ὁ ἅγιος Σπυρίδωνας εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον τιμημένους ἁγίους της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ τὸν ἐπικαλοῦνται οἱ χριστιανοὶ στὶς περιστάσεις ὅπως τὸν ἅγιο Νικόλαο, τὸν ἅγιο Γεώργιο καὶ τὸν ἅγιο Δημήτριο. Τὸ τίμιο λείψανό του τὸ ἔχει ἡ Κέρκυρα, ὅπως ἡ Ζάκυνθος ἔχει τὸ λείψανο τοῦ ἁγίου Διονυσίου κ᾿ ἡ Κεφαλληνία τὸν ἅγιο Γεράσιμο. Γεννήθηκε στὸν καιρὸ τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου στὸ νησὶ τῆς Κύπρου, ἀπὸ γονιοὺς φτωχούς. Γι᾿ αὐτὸ στὰ μικρὰ χρόνια του ἤτανε τσομπάνης καὶ φύλαγε πρόβατα. Ἤτανε πολὺ ἁπλὸς στὴ γνώμη σὰν τοὺς ψαράδες ποὺ διάλεξε ὁ Χριστὸς νὰ τοὺς κάνει μαθητές του. Σὰν ἦρθε σὲ ἡλικία, παντρεύθηκε, καὶ μετὰ χρόνια χήρεψε, καὶ τόση ἤτανε ἡ ἀρετή του, ποὺ τὸν κάνανε ἐπίσκοπο σὲ μία πολιτεία λεγόμενη Τριμυθοῦντα, μ᾿ ὅλο ποὺ ἤτανε ὁλότελα ἀγράμματος. Παίρνοντας αὐτὸ τὸ πνευματικὸ ἀξίωμα ἔγινε ἀκόμα ἁπλούστερος καὶ ταπεινός, καὶ ποίμανε τὰ λογικὰ πρόβατα ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστὸς μὲ ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ μὲ αὐστηρότητα ὡσὰν ὑπεύθυνος ὅπου ἤτανε γιὰ τὴ σωτηρία τους. |
08-27 |
![]() |
Ἀγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυρας |
Οὗτος ὁ λαμπρός ἀθλητής τοῦ Κυρίου, καὶ μάρτυς ἀήττητος, ὁ θαυμαστός λέγω Φανούριος, πόθεν ἦτον, καὶ ποίους γονεῖς εἶχε, καὶ εἰς ποῖον καιρόν, καὶ μὲ τίνας βασιλεῖς ἔκαμε τὴν πάλην καὶ τὸν ἀγῶνα του, δὲν ἠμπορέσαμεν ποτέ νὰ τὸ μάθωμεν• ἐπειδὴ καὶ ὁ βίος αὑτοῦ ἐχάθη ἀπὸ τοῦ καιροῦ τὰς ἀνωμαλίας ἀπὸ τὰς ὁποίας καὶ ἄλλα πολλὰ πράγματα ἐχάθησαν, καὶ ἄδηλα καὶ ἀφανῆ ἐγένοντο. |
08-27 |
![]() |
Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυς |
Τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου ἀπουσίαζε ἀπὸ τὰ Μαρτυρολόγια καὶ τοὺς Συναξαριστές, ἡ τιμὴ του εἶχε ἐκπέσει καὶ παρέμενε ἄγνωστος στὸ πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Φανερώθηκε κατὰ τὶς ἀρχὲς τοῦ 15ο αἰώνα στὴ Ρόδο, στοὺς χρόνους τῆς ἀρχιερατείας τοῦ Μητροπολίτου Νείλου τοῦ Μυρσινιώτου, ὅταν μὲ θαυμαστὸ τρόπο βρέθηκε μέσα στὰ ἐρείπια Ναοῦ ἡ τιμία Εἰκόνα του. |
08-27 |
![]() |
Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυς |
Τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου ἀπουσίαζε ἀπὸ τὰ μαρτυρολόγια καὶ τοὺς Συναξαριστές, ἡ τιμὴ του εἶχε ἐκπέσει καὶ παρέμενε ἄγνωστος στὸ πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Φανερώθηκε κατὰ τὶς ἀρχὲς τοῦ 15ο αἰώνα στὴ Ρόδο, στοὺς χρόνους τῆς ἀρχιερατείας τοῦ Μητροπολίτου Νείλου τοῦ Μυρσινιώτου, ὅταν μὲ θαυμαστὸ τρόπο βρέθηκε μέσα στὰ ἐρείπια Ναοῦ ἡ τιμία εἰκόνα του. Τὰ χρόνια ἐκεῖνα θέλησαν οἱ κυρίαρχοι τῆς Ρόδου Ἰωαννίτες Ἱππότες νὰ ἐπισκευάσουν καὶ νὰ ἐνισχύσουν τὴν ὀχύρωση τῆς πόλεως γιὰ νὰ εἶναι προετοιμασμένοι νὰ ἀντιμετωπίσουν ἐπικείμενη τουρκικὴ ἐπίθεση. Ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη, στὸ νότιο μέρος τῆς πόλεως, ὑπῆρχαν παλαιὰ κατεδαφισμένα κτήρια, τὰ ὁποῖα ἀνέσκαψαν γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν τὰ ἀπαιτούμενα ὑλικά. Κατὰ τὶς ἐργασίες ἀνασκαφῆς ἐντόπισαν ἕναν ἐρειπωμένο Ναό, στὸ δάπεδο τοῦ ὁποίου βρέθηκαν πολλὲς Εἰκόνες, κατεστραμμένες ἀπὸ τὴν ὑγρασία, ἐκτὸς ἀπὸ μία ποὺ φαινόταν σὰν νὰ εἶχε ἱστορηθεῖ ἐκείνη τὴ στιγμή. Ἀπόρησαν γιὰ τὸ παράδοξο τοῦ πράγματος καὶ κάλεσαν τὸν Μητροπολίτη Νεῖλο, ὡς Ἀρχιερέα τῆς πόλεως, ὁ ὁποῖος ἀνέγνωσε τὴν ἐπὶ τῆς εἰκόνας ἐπιγραφή: «Ὁ Ἅγιος Φανούριος». |
12-01 |
![]() |
Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμονας |
Ὁ ἅγιος Φιλάρετος ὁ ἐλεήμων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. »Θνήσκεις ὁ πᾶσαν ἀρετὴν φερωνύμως, Κατὰ τοὺς χρόνους Κωνσταντίνου καὶ Εἰρήνης τῶν Βασιλέων ἐν ἔτει ψπ', (780), εἰς τὰ μέρη τῆς Παφλαγονίας ἦτο χώρα ὀνόματι Ἄμνεια, ἤτις ὑποτάσσεται εἰς τὴν Μητρόπολιν τῆς Γάγγρας. |
02-10 |
![]() |
Άγιος Χαράλαμπος ο Μεγαλομάρτυρας |
Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Μεγαλομάρτυρας - 10 Φεβρουαρίου Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ παμβασιλεύς, μᾶς διδάσκει εἰς τὸ θεῖον αὐτοῦ καὶ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ἂν θέλωμεν νὰ ἀκολουθήσωμεν ὀπίσω του, νὰ ἀπαρνηθῶμεν τὸν ἑαυτὸν μας, καὶ νὰ σηκώσωμεν τὸν Σταυρὸν μας ἐπάνω μας, καὶ νὰ τὸν ἀκολουθήσωμεν• τὸ ὁποῖον τὸ ἐκατώρθωσαν πολλοὶ θαυμάσιοι, καὶ ἁγιώτατοι ἄνθρωποι, καθὼς ἦσαν οἱ Ἀσκηταὶ καὶ ἐρημῖται, οἱ ὁποῖοι ἀπηρνοῦντο τὸν κόσμον, καὶ τὰ ἐγκόσμια, τὴν εὐπάθειαν τοῦ σώματος, πλοῦτον, καὶ δόξαν εὐμάραντον, καὶ ἔφευγον εἰς τὰ ἐρημίας, καὶ εὑρίσκοντο πάντοτε εἰς τὴν προσταγὴν τοῦ Θεοῦ, εἰς προσευχὰς ἡμερινάς τε, καὶ ὁλονυκτίους, καὶ ἄλλον σκοπὸν δὲν εἶχον, πὼς νὰ ἀρέσουν τὸν ποιητὴν καὶ πλάστην τους Θεόν. |
05-09 |
![]() |
Άγιος Χριστόφορος ο Μεγαλομάρτυρας |
Oύτος ο Άγιος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου εν έτει σν΄ [250]. Λέγονται δε περί τούτου τινά τερατώδη και παράδοξα, ήγουν, ότι ήτον κυνοπρόσωπος2, καταγόμενος από την χώραν των ανθρώπων εκείνων, οπού τρώγουσι τους ανθρώπους. Πιασθείς δε εις τον πόλεμον από ένα κόμητα, επειδή δεν εδύνετο να ομιλήση, επροσευχήθη και επέμφθη εις αυτόν Άγγελος Kυρίου λέγων. Pέπρεβε, ανδρίζου. |
12-02 |
![]() |
Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης |
Ὁ Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Εὐάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στίς 7 Φεβρουαρίου 1906 στήν Εὔβοια ἀπό φιλόθεους καί εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν πολυμελής καί οἱ γονεῖς, φτωχοί γεωργοί, δυσκολεύονταν νά τήν συντηρήσουν, γι’ αὐτό ὁ πατέρας ὑποχρεώθηκε νά ξενιτευτεῖ καί νά δουλέψει στήν Ἀμερική. |
12-13 |
![]() |
Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης οι Άγιοι Μάρτυρες |
Αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἔζησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, τῶν ἀσεβῶν βασιλέων, καὶ Λυσίου Δουκός, ἐπιτροπεύοντος τῆς ἐπαρχίας Λιμιτανέων, καὶ Ἀγρικολάλου διοικοῦντος ὅλην τὴν ἐπαρχία τῆς Ἀνατολῆς, κατὰ τὸ ἔτος 296. Περισσότερο δὲ καὶ ἀπὸ τοὺς προγόνους τους ἐσέβοντο τὸν Χριστό, ἐκρύπτοντο δὲ ὅτι εἶναι χριστιανοὶ γιὰ τὸ φόβο τῶν τυράννων καὶ διωκτῶν. |
04-25 |
![]() |
Ο άγιος ευαγγελιστής Μάρκος (25 Απριλίου) |
Ο άγιος ευαγγελιστής Μάρκος είναι ένας από τους ευαγγελιστές. Αυτός μας έδωκε το δεύτερο Ευαγγέλιο που είναι και το συντομώτερο από τα τέσσερα κι είναι γνωστό σαν το Ευαγγέλιο των θαυμάτων του Ιησού. Μέσα σ' αυτό ο ιερός ευαγγελιστής, παρόλο που δεν ήταν από τον κύκλο των δώδεκα αποστόλων, έχει περιλάβει αρκετά από τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου μας. |
01-30 |
![]() |
Οι τρεις Ιεράρχες - Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος 30 Ιανουαρίου |
Τω αυτώ μηνί Λ΄, μνήμη των εν Αγίoις Πατέρων ημών |
11-01 |
![]() |
Όσιoς Δαυίδ o εν Ευβoία |
Άξιoν είναι τω όντι και χρεωστoύμενoν, αγαπητoί μoυ αδελφoί Χριστιανoί, να αναγινώσκoυμε μετ' ευλάβειας και πόθoυ πνευματικoύ τoυς βίoυς των αγίων, διηγoύμενoι τας αρετάς και τα κατoρθώματα αυτών, όχι μόνoν δια να μη αμνημoνήσωμεν τα λαμπρά έργα αυτών και τας θαυματoυργίας, αλλά και να μιμηθoύμε την ζωήν και πoλιτείαν των, εξ ων υπάρχει ό σήμερoν εoρταζόμενoς όσιoς Δαβίδ, όστις εγένετo παιδιόθε |
06-12 |
![]() |
Ὅσιος Ὀνούφριος ὁ Αιγύπτιος |
Ἐνῷ ἐκαθήμην ποτὲ εἰς τὴν κέλλαν μου, ἔνευσεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν καρδίαν μου νὰ ὑπάγω εἰς τὴν ἐσωτέρον ἔρημον· νὰ εὔρω Ὁσίους ἄνδρας νὰ λάβω τὴν εὐλογίαν των. Οὕτως οὖν ἐξελθὼν τοῦ Μοναστηρίου ἐπῆρα ὀλίγους ἄρτους, καὶ ὕδωρ ὅσον ἠδυνάμην, καὶ ἀρξάμενος τὴν ὁδοιπορίαν μὲ πόθον πολύν, ἐπεριπάτησον ὀλίγας ἡμέρας, καὶ εὑρών ἕνα κεκλεισμένον σπήλαιον, ἔκρουσα τὴν θύραν λέγων, κατὰ τὴν τάξιν, τό, Πάτερ εὐλόγησον, καὶ μὴ ἀκούων ἀπόκρισιν ἤνοιξα τὴν θύραν· εἰσελθὼν δὲ εὗρον ἄνθρωπον ἱστάμενον ὄρθιον εἰς σχῆμα προσευχομένου καὶ ὅτε προσήγγισα αὐτῷ ἔπεσε κατὰ γῆς. Τὸ δὲ φόρεμά του ἧτο ἀπὸ φύλλα φοίνικος καὶ ἔγεινεν ἀπὸ τὴν πολυκαιρίαν ὡς στάχτη εἰς τὰς χεῖρας μου. Ἐγὼ δὲ φοβηθεὶς προσηυχόνην λέγων τὸν Ἄμωμον καὶ ἄλλους ψαλμοὺς ὅσους ἤξευρα, καὶ ὡς ἠδυνήθην ὅλην τὴν νύκτα ἐδεόμην διὰ τὴν ψυχήν του, ἐνταφίασα δὲ αὐτὸν ὡς ἠμπόρεσα. Καὶ τὸ πρωὶ φράξας τὴν εἴσοδον ἀνεχώρησα καὶ περιπατίσας ἡμέρας 4 δὲν εἶχα πλέον ἄρτον, καὶ ἀσθενήσας ἀπὸ τὴν πεῖναν ἐκειτόμην ἀπονεκρωμένος. Τότε βλέπω ἐνώπιόν μου ἕνα θαυμάσιον Ἄγγελον εἰς μορφὴν ἀνθρώπου, ὡραῖόν τε καὶ ὑπέρλαμπρον, ὅθεν πολὺ ἐφοβήθην. Ἐκεῖνος δὲ πλησιάσας μὲ χαριέστατον πρόσωπον, μοῦ ἤγγισεν εἰς τὰς χεῖρας καὶ πόδας καὶ χείλη μου. Τότε ἔλαβον ἰσχὺν καὶ δύναμιν μὲ τρόπον θαυμάσιον, καὶ ἐπεριπάτησα μὲ τὴν θείαν ἐκείνην βοήθειαν, ἄλλας ἡμέρος 4 νῆστις. Καὶ πάλιν εἶδον ὁμοίως τὸν Ἄγγελον ἄλλαις δύο φοραῖς, καὶ μὲ ἐνεδυνάμωσεν, ὡς ἄνωθεν εἴρηται καὶ ἐπεριπάτησα τὴν δευτέραν φορὰν ἡμέρας τέσσαρας καὶ τὴν τρίτην ἡμέρας δέκα μὲ τὴν θείαν δύναμιν ἄσιτος. |
07-05 |
![]() |
Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης |
Αναμφισβήτητα ο πραγματικός διοργανωτής των μοναστικών κοινοβίων στον Άθω υπήρξε ο Όσιος Αθανάσιος. Με μελανά χρώματα περιγράφεται στον βίο του ή κατάσταση των ασκητών στο Άγιον Όρος, όταν έφθασε εκεί ο όσιος. |
11-04 |
![]() |
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης |
Ο μακάριος Γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης γεννημένος στην Αργυρούπολη στον Πόντο το 1901, γνώρισε από πολύ νωρίς την ορφάνια και την μοναξιά. Μετά από διώξεις και φυλακίσεις από το καθεστώς της Γεωργίας, φθάνει στην Ελλάδα, όπου ζει ασκητικά και με θερμή πίστη. Χαριτώνεται ο ταπεινός και άξιος λειτουργός του Υψίστου με χαρίσματα διακρίσεως, διοράσεως και προφητείας. Όταν ορφάνεψε ο γέροντας Γεώργιος, την ανατροφή του ανέλαβε η ευλαβής γιαγιά του. Μετά τον θάνατο της γιαγιάς του και της αδελφής του, αναχωρεί με τον παππού του για το Ερζερούμ, την Θεοδοσιούπολη της Μεγάλης Αρμενίας. Ο θάνατος και του παππού του και η κακομεταχείριση του αδελφού του, τον φέρνουν στα μέρη του Καυκάσου. Μόνος, φτωχός, πονεμένος και με τη συντροφιά αγίων σε όνειρα και οράματα, φθάνει στην Τυφλίδα της Γεωργίας και οδηγείται από τον εκεί επίσκοπο στην Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Ενδύεται το τίμιο του μοναχού ένδυμα στην ηλικία μόλις των εννέα ετών. Θα το διατηρήσει επί μισό αιώνα. |
11-01 |
![]() |
Όσιος Δαβίδ ο εν Ευβοία |
Ἄξιον εἶναι τῷ ὄντι καὶ χρεωστούμενον, ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ Χριστιανοί, νὰ ἀναγινώσκουμε μετ᾿ εὐλαβείας καὶ πόθου πνευματικοῦ τοὺς βίους τῶν ἁγίων, διηγούμενοι τὰς ἀρετὰς καὶ τὰ κατορθώματα αὐτῶν, ὄχι μόνον διὰ νὰ μὴ ἀμνημονήσωμεν τὰ λαμπρὰ ἔργα αὐτῶν καὶ τὰς θαυματουργίας, ἀλλὰ καὶ νὰ μιμηθοῦμε τὴν ζωὴν καὶ πολιτείαν των, ἐξ ὧν ὑπάρχει ὁ σήμερον ἑορταζόμενος ὅσιος Δαβίδ, |
11-22 |
![]() |
Όσιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία |
Ο άγιος Ιάκωβος εγεννήθη το 1920 στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, εις το Λιβίσι της Μάκρης, απέναντι από τη γειτονική μας νήσο Ρόδο. |
11-22 |
![]() |
Όσιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία |
Βίος τοῦ Ὁσίου Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ Παιδικὴ καὶ νεανικὴ ἡλικία Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος γεννήθηκε στὶς 5 Νοεμβρίου τοῦ 1920 στὸ Λίβισι τῆς Μάκρης, ἕνα παραθαλάσσιο χωριὸ τῆς ἁγιοτόκου Μικρᾶς Ἀσίας στὸ ὕψος τοῦ Καστελλόριζου. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν ἀπὸ τὶς πιὸ εὔπορες oἰκογένειες τοῦ χωριοῦ, περισσότερο ὅμως ξεχώριζε γιὰ τὴν εὐσέβειά της καὶ τὴν ἁγνὴ χριστιανική της πίστη. Στὸ γενεαλογικὸ δέντρο τῆς οἰκογένειας περιλαμβάνονται ἑπτὰ γενεὲς Ἱερομονάχων, ἕνας Ἀρχιερέας καὶ ἕνας Ἅγιος. Ὁ πατέρας του ἦταν ὁ Σταῦρος Τσαλίκης καὶ ἡ μητέρα του ἡ Θεοδώρα Κρεμμυδᾶ. Οἱ εὐλογημένοι γονεῖς του ἀπέκτησαν συνολικὰ ἐννέα παιδιά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα, ὅμως, ἔζησαν μόνο τὰ τρία, δύο ἀγόρια καὶ ἕνα κορίτσι. Ὁ Ἰάκωβος ἦταν τὸ δεύτερο κατὰ σειρὰ ἀγόρι "ἀπὸ τὰ ἀπομεινάρια τοῦ Χάρου", ὅπως συνήθιζε νὰ λέει ἡ μητέρα του. Λόγῳ τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, ἡ οἰκογένειά του ἀναγκάστηκε νὰ ἐγκαταλείψει τὴ Μικρασιατικὴ γῆ καὶ νὰ ἐγκατασταθεῖ στὴ μητροπολιτικὴ Ἑλλάδα. Ἐγκαταστάθηκαν ἀρχικὰ στὸ χωριὸ Ἅγιος Γεώργιος τῆς Ἄμφισσας καὶ στὴ συνέχεια στὸ χωριὸ Φαράκλα τῆς Βόρειας Εὔβοιας. Τελείωσε τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο μὲ ἄριστη ἐπίδοση. Ὁ δάσκαλος τοῦ χωριοῦ ἐπέμενε, γι’ αὐτὸν τὸν λόγο, νὰ σταλεῖ στὴ Χαλκίδα, γιὰ νὰ συνεχίσει τὴ φοίτησή του στὸ Γυμνάσιο. Οἱ γονεῖς του, ὅμως, φοβούμενοι μήπως κινδυνεύσει μακριὰ ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του, προτίμησαν νὰ τὸν κρατήσουν κοντά τους. Ἔτσι ἔμεινε μὲ τὶς γραμματικὲς γνώσεις τοῦ Δημοτικοῦ. Μέχρι τὰ τριάντα του χρόνια ἔζησε στὸ σπίτι τῶν γονιῶν του. Ἀπὸ τὴν εὐλαβέστατη μητέρα του ἔμαθε νὰ προσεύχεται καὶ νὰ κάνει μετάνοιες. Ἀπὸ μικρὸς μάλιστα εἶχε μεγάλη παρρησία στὴν προσευχή του, κάτι ποὺ ἔβλεπαν οἱ γύρω του καὶ ζητοῦσαν συχνὰ τὶς προσευχές του. Μεγάλος ἦταν ὁ πόθος του, ἐπίσης, ν’ ἀφιερωθεῖ στὸν Θεὸ καὶ νὰ γίνει ἀσκητής. |
01-21 |
![]() |
Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής |
Α´. Καί πάντων μέν τῶν κατά Θεόν πολιτευσαμένων ὁ βίος, λυσιτελής καί ὠφέλιμος· οἷα δή προτρέπων εἰς ἀρετήν, καί παραθήγων πρός τήν τοῦ καλοῦ μίμησιν· ὁ δέ γε τοῦ θείου Μαξίμου καί ὁμολογητοῦ, ὅσῳ μέγας καί τοῖς ὅλοις περιφανής, τοσούτῳ καί πρός ἀνδρείαν ἀλεῖψαι ἀνυσιμώτερος, καί ψυχήν ὠφελῆσαι πάντων διαφορώτατος. |
08-28 |
![]() |
Όσιος Μωυσής ο Αιθίοπας |
Καθὼς εἶνε ἀδύνατον κατὰ τὴν παροιμίαν νὰ λευκαίνῃ τις τὸν Αἰθίοπα, (Αἰθίοπα σμήχειν) οὕτω εἶνε δύσκολον νὰ ἐγκωμιάσω, καθὼς πρέπει, τὸν Μωϋσῆν τοῦτον, τὸν ἔξωθεν μὲν μελανὸν ὡς Αἰθίοπα, ἔσωθεν δὲ εἰς τὴν ψυχὴν λελαμπρυσμένον καὶ πάμφωτον· ἀλλὰ πάλιν νὰ τὸν ἀφήσω τελείως ἀνεγκωμίαστον ἀπὸ ρᾳθυμίαν μου καὶ ἀμέλειαν, εἶνε μέγα ἁμάρτημα, διότι στερῶ τοὺς ἀναγνώστας μου ἀπὸ τοιαύτην ψυχωφελῆ διήγησιν. Ἄς εἴπωμεν ὀλίγα τινὰ ἀπὸ τὰ μεγάλα του κατορθώματα, διότι καθὼς ἀπὸ μίαν ρανίδα οἴνου, ἢ μέλιτος, γνωρίζεται τὸ ἐπίλοιπον, ὅπου ἔχει τὸ ἀγγεῖον· καὶ ἀπὸ κόκκον σίτου τὸ ὑπόλοιπον· οὕτω καὶ ἀπὸ ταῦτα τὰ ὀλίγα, ὅπου γράφομεν, ἄς γνωρίσῃ ἕκαστος τοῦ ὁσίου τὴν τελειότητα. |
07-14 |
![]() |
Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης |
Οπωσδήποτε συνιστᾶ τόλμημα καί μάλιστα δυσανάλογα μεγάλο πρός τίς δυνατότητες κάθε γήινου ἀνθρώπου νά δοκιμάζει μέ τίς ὅποιες λέξεις να περιγράψει τα κατορθώματα μιᾶς πνευματικῆς πορείας, νά τήν ἐγκλωβίσει μέσα σέ συνηθισμένες ἐκφράσεις. |
07-12 |
![]() |
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης |
|
05-15 |
![]() |
Όσιος Παχώμιος ο Μέγας |
Ὁ ὅσιος Παχώμιος ὑπῆρξε χαρισματικὴ καὶ ἡγετικὴ μορφὴ τοῦ Ὀρθόδοξου Μοναχισμοῦ. Ἔζησε στὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (306-337) στὴν Αἴγυπτο. Θεωρεῖται «θεμελιωτὴς τῆς κοινοβιακῆς ὀργανώσεως τῶν ἀσκητῶν». Γεννήθηκε τὸ ἔτος 292 μ.Χ. ἀπὸ εἰδωλολάτρες γονεῖς στὴν κάτω Θηβαΐδα (σημερινὸ Σάιντ) τῆς Αἰγύπτου. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς στρατολογίας του γνωρίστηκε μὲ φλογεροὺς Χριστιανοὺς στρατιῶτες καὶ θαύμασε τὸ μεγαλεῖο τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ζωῆς. Γι ̓ αὐτό, ὅταν ἀπολύθηκε ἀπὸ τὸν στρατὸ ὁ Παχώμιος, βαπτίστηκε στὸ χωριὸ «Χηνοβόσκιο» στὴν ἄνω Θηβαΐδα καὶ ζοῦσε ἐκεῖ βίο ἀσκητικὸ διακονώντας γιὰ τρία χρόνια τοὺς πάσχοντες ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ἐπιδημία τῆς πανούκλας ποὺ εἶχε ἐνσκήψει τότε. Στὴ συνέχεια ὁ Ὅσιος ἐγκατέλειψε τὰ ἐγκόσμια καὶ κατέφυγε σὲ αὐστηρὸ καθοδηγό, τὸν φημισμένο ἀσκητὴ τῆς περιοχῆς ὅσιο Παλάμωνα (12 Αὐγούστου), ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἐνέδυσε μὲ τὸ μοναχικὸ Σχῆμα. Κοντὰ στὸν γέροντα αὐτὸν ὁ Παχώμιος διδάχθηκε τὴν ὁδὸ τῆς κατὰ Θεὸν τελειώσεως. |
09-04 |
![]() |
Προφήτης Μωϋσής ο Θεόπτης |
Μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου καὶ Θεόπτου Μωϋσέως. » Οὐκ ἐκ πέτρας νῦν, οὐδ᾽ ὀπισθίων μέρος, Οὗτος ἐγεννήθη μὲν εἰς τὴν Αἴγυπτον ( ~1569 π.Χ ), καὶ διὰ τὸν φόβον τοῦ Φαραὼ ἐῤῥίφθη εἰς τὸν βάλτον τοῦ ποταμοῦ Νείλου, περικλεισμένος μέσα εἰς μίαν θήβην, ἦτοι κιβώτιον πλεγμένον ἀπὸ παπύρι, καὶ ἔξωθεν ἀλειμμένον μὲ ἄσφαλτον, ἥτις ἦτον ὁμοία μὲ πίσσαν (1)· ἤρθη δὲ ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἀπὸ τὴν θυγατέρα τοῦ Βασιλέως Φαραὼ Θέρμουθιν ὀνομαζομένην (2) καὶ ἀνατρέφεται ὡς υἱὸς αὐτῆς, φιλοτίμως καὶ Βασιλικῶς, καὶ μανθάνει ὅλην τὴν σοφίαν τῶν Αἰγυπτίων· ὅταν δὲ ἔγινε τεσσαρακοντούτης, ἐθανάτωσεν ἕνα ἄνθρωπον Αἰγύπτιον, ὅς τις ἐμάχετο καὶ ἕδερεν ἕνα Ἑβραῖον· διὰ τὸν φόνον λοιπὸν τοῦτον φοβηθεὶς, ἔφυγε καὶ ὑπῆγεν εἰς τὴν γῆν Μαδιάμ· καὶ ἐκεῖ ἔλαβε γυναῖκα Σεπφώραν τὴν θυγατέρα ποῦ Ἰοθόρ. |
07-21 |
![]() |
Άγιος Παρθένιος - επίσκοπος Ραδοβυσδίου |
Ο Άγιος Παρθένιος γεννήθηκε στο χωριό Βατσουνιά του νομού Καρδίτσας στις αρχές του 18ου αιώνα. Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του και ανδρώθηκε σωματικά και ψυχικά στην περιοχή αυτή των Θεσσαλικών Αγράφων, μια περιοχή που στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας είχε μια σημαντική πνευματική παρουσία. |