»»» Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών
Απόσπασμα από τα Ασκητικά του Οσίου Πατρός ημών Ισαάκ του Σύρου
Παραβίασον λοιπόν σεαυτόν να μιμηθής την ταπείνωσιν του Χριστού, ίνα εξαφθή έτι περισσότερον το θείον πυρ εις την καρδίαν σου, το οποίον ετέθη υπ' Αυτού εις αυτήν·
διά του οποίου πυρός εκριζούνται εξ' αυτής όλαι αι κοσμικαί ταραχαί, αίτινες φονεύουσι τον νέον κατά Χριστόν άνθρωπον, και μολύνουσι τας ψυχικάς αγίας αυλάς του Κυρίου του Αγίου και Δυνατού·
διό εγώ δύναμαι να είπω μετά θάρρους συμφώνως με τον άγιον απόστολον Παύλον, ότι είμεθα ναός του Θεού ζώντος.
Με τις δοκιμασίες γινόμεθα δόκιμοι
Ἐξηγῶντας μας πόσο ἀναγκαῖες εἶναι οἱ θλίψεις γιά τόν ἀθλητή τοῦ Χριστοῦ ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος λέγει:
«Οἱ δοκιμασίες εἶναι ὠφέλιμες σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως. Ἄν ἦσαν ὠφέλιμες σέ ἕνα Παῦλο, ἄς σιωπήση ἀπό μόνο του τό κάθε στόμα, πού λέει, πώς δέν ὠφελοῦν! Γιατί διαφορετικά, θά τό κάνη νά σιωπήση ὁ ἴδιος ὁ Θεός! Γιατί, ὅποιος εἰπῆ πώς οἱ δοκιμασίες δέν εἶναι ὠφέλιμες, αὐτόματα γίνεται ὑπόδικος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ[92].
Περὶ τοῦ πόθου τοῦ κόσμου - Ασκητικά - Οσίος Ισαάκ ο Σύρος
Λόγος Δ'.
Περὶ τοῦ πόθου τοῦ κόσμου.
Ἀληθῶς εἶπεν ὁ Κύριος, ὅτι δὲν δύναταί τις μετὰ τοῦ πόθου τοῦ κόσμου ν' ἀποκτήσῃ καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, οὔτε μετὰ τῆς συναναστροφῆς τοῦ κόσμου ν' ἀποκτήσῃ καὶ τὴν συναναστροφὴν τοῦ Θεοῦ, οὔτε μετὰ τῆς φροντίδος τοῦ κόσμου δύναται νὰ ἔχῃ καὶ τὴν φροντίδα τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν ἀφήσωμεν τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν κενοδοξίαν τῶν ἀνθρώπων, ἢ πολλάκις καὶ διὰ τὴν ἔνδειαν τῶν ἀναγκαίων χρειῶν τοῦ σώματος, τότε πολλοὶ ἐξ ὑμῶν ἐκκλίνουσιν εἰς πολλὰ σφάλματα, οἵτινες ὑπεσχέθησαν νὰ ἐργάζωνται τὰ ἔργα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ δὲν ἐνθυμοῦνται τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ Κυρίου, εἰπόντος, ὅτι ἐὰν καταβάλλητε πᾶσαν ὑμῶν τὴν φροντίδα διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, δὲν θέλω σᾶς ὑστερήσει τῶν ἀναγκαίων χρειῶν τοῦ σώματος• διότι δὲν θέλω ἀφήσει ὑμᾶς νὰ φροντίζητε περὶ αὐτῶν.
Περὶ τάξεως καὶ καταστάσεως τῶν ἀρχαρίων, καὶ ὅσα ἄλλα ἀνήκουσιν εἰς αὐτούς
ΛΟΓΟΣ Ζ'
Περὶ τάξεως καὶ καταστάσεως τῶν ἀρχαρίων, καὶ ὅσα ἄλλα ἀνήκουσιν εἰς αὐτούς.
Περὶ ὠφελείας, τῆς προερχομένης ἐκ τῆς φυγῆς τοῦ κόσμου
ΛΟΓΟΣ ΣΤ'
Περὶ ὠφελείας, τῆς προερχομένης ἐκ τῆς φυγῆς τοῦ κόσμου.
Περὶ τοῦ ἀπομακρύνεσθαι ἐκ τοῦ κόσμου, καὶ ἐξ ὅλων, ὅσα θολώνουσι καὶ σκοτίζουσι τὸν νοῦν.
ΛΟΓΟΣ Ε'.
Περὶ τοῦ ἀπομακρύνεσθαι ἐκ τοῦ κόσμου,
καὶ ἐξ ὅλων, ὅσα θολώνουσι καὶ σκοτίζουσι τὸν νοῦν.
Ο ΘΕΟΣ ἔδωκε πολλὴν τιμὴν εἰς τοὺς ἀνθρώπους διὰ τῆς μαθήσεως τῶν δύο νόμων τοῦ τε φυσικοῦ καὶ τοῦ γραπτοῦ, διὰ τῆς ὁποίας μαθήσεως ἐχάρισεν εἰς αὐτοὺς φωτισμόν, καὶ πανταχόθεν ἤνοιξεν εἰς αὐτοὺς πᾶσαν κεκλεισμένην θύραν, ἵνα εἰσέλθωσιν εἰς τὴν σωτηριώδη ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ.
Θέλεις πιστὸν μάρτυρα διὰ τὰ εἰρημένα;
σὺ ὁ ἴδιος γενοῦ εἰς ἑαυτόν, καὶ δὲν θέλεις ἀπωλεσθῆ•
ἐὰν δὲ θέλῃς καὶ ἔξωθεν νὰ γνωρίσῃς τοῦτο, ἔχεις ἄλλον διδάσκαλον καὶ μάρτυρα, ἵνα σὲ ὁδηγήσῃ ἀπλανῶς εἰς τὴν ὁδὸν τῆς ἀληθείας.
Αποσπάσματα σοφίας
Γίνου ἀμαθὴς καὶ ἰδιώτης ἐν τῇ σοφίᾳ σου, καὶ ὄχι σοφὸς ἐν τῇ ἀμαθείᾳ σου καὶ ἐὰν ἡ ταπείνωσις ὑψοῖ τὸν ἁπλοῦν καὶ ἀμαθῆ, πόσης ἄραγε τιμῆς γενήσεται πρόξενος εἰς τοὺς τιμίους καὶ σοφοὺς ἀνθρώπους;
Περὶ ἀναχωρήσεως• καὶ ὅτι δὲν πρέπει νὰ δειλιῶμεν καὶ νὰ φοβώμεθα, ἀλλὰ νὰ στηρίζωμεν τὴν καρδίαν εἰς τὴν πρὸς Θεὸν πεποίθησιν, καὶ νὰ ἔχωμεν θάῤῥος καὶ ἀδίστακτον πίστιν, ὡς ἔχοντες φρουρὸν καὶ φύλακα τὸν Θεόν. - Ασκητικά - Όσιος Ισαάκ ο Σύρος
Λόγος Γ'.
Περὶ ἀναχωρήσεως•
καὶ ὅτι δὲν πρέπει νὰ δειλιῶμεν καὶ νὰ φοβώμεθα, ἀλλὰ νὰ στηρίζωμεν τὴν καρδίαν εἰς τὴν πρὸς Θεὸν πεποίθησιν, καὶ νὰ ἔχωμεν θάῤῥος καὶ ἀδίστακτον πίστιν, ὡς ἔχοντες φρουρὸν καὶ φύλακα τὸν Θεόν.
Περὶ ἀπαρνήσεως κόσμου καὶ ἀποχῆς τῆς πρὸς τοὺς ἀνθρώπους παῤῥησίας - Ασκητικά Ισαάκ του Σύρου
Λόγος Β'.
Περὶ ἀπαρνήσεως κόσμου καὶ ἀποχῆς τῆς πρὸς τοὺς ἀνθρώπους παῤῥησίας.
Περὶ ἀποταγῆς καὶ μοναχικῆς πολιτείας. Λόγος Α'. - Ἀσκητικὰ Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου
Λόγος Α'. Περὶ ἀποταγῆς καὶ μοναχικῆς πολιτείας.
Ο ΦΟΒΟΣ τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀρχὴ τῆς ἀρετῆς, ὁ ὁποῖος φόβος, ὡς λέγουσι, γεννᾶται ἀπὸ τὴν πίστιν, καὶ σπείρεται εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν ὁ νοῦς αὐτοῦ, ἀφοῦ ἀποχωρισθῇ ἀπὸ τὸν περισπασμὸν τοῦ κόσμου, καὶ συνάξῃ τοὺς συλλογισμοὺς αὐτοῦ, τοὺς περιπλανώμενους τῇδε κἀκεῖσε, καταγίνηται εἰς τὴν μελέτην τῆς μελλούσης ἀποκαταστάσεως τῆς ψυχῆς.
Βίος τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου - Ἀσκητικά
Ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἰσαάκ, ὁ μέγας καὶ θαυμαστὸς τὴν ἀρετήν, ὁ οὐρανοπολίτης οὗτος ἄνθρωπος καὶ ἐπίγειος ἄγγελος, ὁ τοῦ θαυμασίου ἐκείνου Ἀβραὰμ ὄχι υἱός, ἀλλὰ γνήσιος ἀπόγονος, ὑπῆρχε τὸ μὲν γένος Σύρος, ἐγεννήθη δὲ κατὰ τίνας μὲν εἰς τὴν Νινευὶ πόλιν τῆς Μεσοποταμίας, κατ' ἄλλους δὲ ἐγεννήθη καὶ ἀνετράφη καὶ ἐξεπαιδεύθη εἴς τινα κομόπολιν ὄχι μακράν της Ἐδέσσης πόλεως τῆς Συρίας.
Ποῖοι δέ τινες ὑπῆρξαν οἱ γονεῖς τούτου τοῦ μακαρίου πατρός, καὶ ὁποίας καταστάσεως ἄνθρωποι ἦσαν, καὶ πῶς ὠνομάζοντο, εἶναι ἄδηλον•
γνωρίζομεν ὅμως, ὅτι ὁ θεῖος οὗτος πατὴρ ἐν τῇ ἀκμῇ τῆς ἡλικίας αὑτοῦ ἀπαρνησάμενος τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν κόσμῳ, ἀπῆλθε μετὰ τοῦ αὐταδέλφου αὑτοῦ εἰς κοινόβιόν τι τῶν μερῶν ἐκείνων, τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ματθαίου καλούμενον, ὅπου καὶ ἄλλοι πολλοὶ τότε ἐξήσκουν τὴν ἐν σώματι ἀγγελικὴν πολιτείαν.
Ἐκεῖ λοιπὸν ἀφοῦ ἐνεδύθη τὸ ἀγγελικὸν σχῆμα καὶ τὸν τρόπον καὶ τὸν βίον, καὶ ἐγυμνάσθη εἴς τε τοὺς ἀσκητικοὺς ἀγώνας καὶ πόνους, καὶ ἐκορέσθη ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς πρακτικῆς ἀρετῆς, δι' ἧς ἐφ' ἱκανὸν κατεκοίμησε τὰ ἄτακτα τῆς σαρκὸς πάθη, καὶ τὴν σάρκα καθυπέταξε τῷ πνεύματι, ἐπεθύμησε τὴν στερεάν της βαθυτέρας θεωρίας τοῦ πνεύματος τροφήν.
Καὶ δὴ ἀποχωρήσας ἑαυτὸν τοῦ ῥηθέντος κοινοβίου καὶ ὅλης ἐκείνης τῆς ἱερᾶς ἀδελφότητος, καὶ δρομαίως ἐλθῶν ὡς διψῶσα ἔλαφος ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων εἰς ἐρημικὸν τόπον μακρὰν τοῦ κόσμου καὶ τῆς συναναστροφῆς τῶν πολλῶν, κατῴκησεν ἐντὸς μεμονωμένου κελλίου, μόνος μόνῳ τῷ Θεῷ καὶ τῷ ἑαυτοῦ πνεύματι ἐπασχολούμενος.
Η πολύχρονη υπομονή, που έφερε άμετρη τη χάρη του Θεού
Ένας από τους αγίους πατέρες είπε: Ήταν ένας γέροντας αναχωρητής, τίμιος, και πήγα μια φορά σ’ αυτόν, όταν ήμουν καταπονημένος από τους πειρασμούς.
Αυτός ήταν άρρωστος και κατάκοιτος και, αφού τον χαιρέτησα, κάθισα κοντά του και του είπα:
- Κάνε μια ευχή για μένα, πάτερ, διότι πολύ θλίβομαι από τους πειρασμούς των δαιμόνων.
Και ο γέροντας άνοιξε τα μάτια του και μου είπε:
- Παιδί μου, εσύ είσαι νέος και δε θ’ αφήσει ο Θεός να καταπονηθείς από αβάσταχτους πειρασμούς.
Θέλουν νά κάμουν θαύματα
Δύσκολο στόν ἄνθρωπο νά ἔχη δόξα καί τιμή χωρίς ζημία στήν ψυχή του[69].
Μιά παράξενη τάση
Ἡ σύγχρονή μας «χριστιανική» κοινωνία ἔχη μιά παράξενη τάση: Νά ψάχνη γιά θαύματα καί νά κάνη θαύματα! Τήν τάση αὐτή δέν πρέπει νά τήν ἀφήσωμε νά περάση ἀπαρατήρητη. Μέ κανένα τρόπο. Καί γιά πολλούς λόγους. Καί ἰδιαίτερα, γιατί τήν τάση αὐτή, τήν τάση πού ἔχουν πολλοί νά θέλουν νά κάνουν θαύματα καί νά ψάχνουν γιά θαύματα, οἱ ἅγιοι πατέρες μας τήν καταδικάζουν πολύ αὐστηρά.