»»» Φιλόλογος Κων. Γανώτης
Φιλόλογος Κων. Γανώτης
Γιατί σταυρώθηκες, Κύριε;
Τί ζητάει ὁ Χριστὸς καρφωμένος πάνω στὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ μέσα σ’ ἕνα κόσμο παραδομένο στὴν ἀπόλαυση τῶν κάθε εἴδους ἡδονῶν, σ’ ἕνα κόσμο κραιπάλης καὶ κάθε κακίας, σ’ ἕνα κόσμο ποὺ χλευάζει κι Αὐτὸν καὶ τὴ δημιουργία Του; Καὶ πόσο ἀταίριαστος φαίνεται στὰ μάτια μας ἕνας Θεὸς σταυρωμένος, γυμνός, μὴ ἔχων εἶδος οὐδὲ κάλλος ἀνάμεσα σὲ περικεφαλαῖες Ρωμαίων στρατιωτῶν καὶ σὲ ἐπιβλητικοὺς ἀρχιερεῖς, ποὺ χαϊδεύουν ἀνέμελα τὶς γενιάδες τους...
Εἴκοσι αἰῶνες ἀπὸ τότε κρέμεται ταπεινωμένος στὸ Σταυρὸ τοῦ ἐξευτελισμοῦ καὶ τῆς ἐξουθένωσης μέσα σὲ κάθε ναὸ μικρὸν ἢ μεγάλον χωρὶς νὰ μιλεῖ σὲ κανέναν, χωρὶς νὰ διαμαρτύρεται, χωρὶς κἂν νὰ παραπονεῖται «οὐκ ἔχων ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ ἐλεγμούς. Κι ὁ κόσμος Τὸν παρατρέχει, ἡ Ἱστορία συνεχίζει τὴν πορεία της, τὰ πλήθη Τὸν ἀγνοοῦν, οἱ γλετζέδες ὅλης τῆς γῆς χορεύουν μέχρι πρωΐας σβήνοντας μ’ ἐπιμέλεια τὴν εἰκόνα Του ἀπὸ τὴ μνήμη τους.