»»» π. Αντώνιος Μπλουμ
π. Αντώνιος Μπλουμ
Μνήμη θανάτου
Σὲ παλιότερες ἐποχές, ὅταν οἱ Χριστιανοί βρίσκονταν πλησιέστερα στὶς παγανιστικές τους ρίζες καὶ στὴ φοβερή καὶ συνταρακτικὴ ἐμπειρία τῆς μεταστροφῆς τους, μιλοῦσαν γιὰ τὸ θάνατο ὡς μιὰ γέννηση στὴν αἰώνια ζωή.
Δὲν τὸν ἀντιλαμβάνονταν ὡς τέλος, ὡς μιὰ ἔσχατη ἧττα, ἀλλὰ ὡς μιὰ ἀρχή.
Θεωροῦσαν τὴ ζωὴ ὡς ἄνοδο πρὸς τὴν αἰωνιότητα καὶ τὸ θάνατο ὡς τὴν πύλη ποὺ ἀνοίγει καὶ μᾶς ἀφήνει νὰ εἰσέλθουμε σ' αὐτήν.
Θάνατος
Θὰ στραφοῦμε τώρα στὶς διάφορες ἀκολουθίες ποὺ σχετίζονται μὲ τὸ θάνατο στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Πρῶτα ἀπ' ὅλα ὑπάρχουν δύο ἀκολουθίες ποὺ εἶναι πολύ γνωστὲς σ' ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους. Εἶναι τὸ «Τρισάγιον» ἡ «Παραστάσιμος Ἀκολουθία» ἡ παννυχίδα, [Στ.Μ. ὅπως ὀνομάζεται στὰ Ρωσικά]- καὶ ἡ «Νεκρώσιμος Ἀκολουθία» γιὰ τοὺς λαϊκούς.
Απώλεια
Ἡ πρώτη καὶ ἡ πλέον συνεχής ἐπαφή μας μὲ τὸ θάνατο πραγματοποιεῖται μέσα ἀπὸ τὸ αἴσθημα τῆς ἀπώλειας.
Εισαγωγή
Θὰ ἤθελα νὰ ἀρχίσω ἐξαφανίζοντας, ἂν εἶναι δυνατό, τὴ συνηθισμένη στάση ποὺ ἔχουν ἀναπτύξει οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι, ὅσον ἀφορᾶ τὸ θάνατο. Εἶναι ἕνα αἴσθημα φόβου καὶ ἀπόρριψης, ἕνα αἴσθημα ὅτι ὁ θάνατος εἶναι τὸ χειρότερο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ συμβεῖ σ' ἕναν ἄνθρωπο καὶ ὅτι πρέπει νὰ ἐπιδιωχθεῖ ἡ ἐπιβίωση μὲ κάθε κόστος, ἀκόμη κι ὅταν αὐτὴ δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν πραγματικὴ ζωή.
Θάνατος και Απώλεια
Αντώνιος (Μπλουμ)
Μητροπολίτης Σουρόζ (Σουγδαίας)