Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός | Ορθόδοξοι Πατέρες Our Lord Jesus Christ | Orthodox Fathers

»»»    Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος - 34 Μελετήματα / Μακάριος ο Αιγύπτιος - Mελέτημα 29

Μακάριος ο Αιγύπτιος - Mελέτημα 29


Μελετήματα

Αντί προλόγου · 01 · 02 · 03 · 04 · 05 · 06 · 07 · 08 · 09 · 10 · 11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 · 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27 · 28 · 29 · 30 · 31 · 32 · 33 · 34 · Αντί επιλόγου

1. Ἐκεῖνος ποὺ περιμένει νὰ λάβει ἀπὸ τὸ Θεὸ τὸ σπόρο τῆς Χάριτος, πρέπει πρῶτα νὰ καθαρίζει τὴ γῆ τῆς καρδιᾶς του, ὥστε νὰ πέσει ὁ σπόρος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ νὰ δώσει πολλαπλάσιους καρπούς. Ἄν δὲν γίνει πρωτύτερα αὐτὸ καὶ δὲν καθαρίσει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ κάθε μολυσμὸ σαρκικὸ καὶ πνευματικό, εἶναι ἀκόμη σάρκα καὶ βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ ζωή.

2. Ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς πρέπει νὰ παρατηροῦμε τὰ τεχνάσματα καὶ τὰ κακούργα σχέδια τοῦ ἐχθροῦ. Διότι ὁ σατανᾶς φροντίζει καὶ γίνεται καὶ ἄγγελος φωτὸς ἀκόμη, ὥστε ὅλους νὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴν ἀπώλεια. Ἔτσι ὁ σατανᾶς στοὺς προσευχομένους προξενεῖ ἔπαρση, στοὺς νηστεύοντας οἴηση, στοὺς ἀξιωθέντας Θείου Φωτὸς ἐμφανίζεται σὰν ἄγγελος φωτὸς, γιὰ νὰ τοὺς ρίξει στὴν πλάνη. Δηλαδὴ στοὺς πάντες τὰ πάντα μεταχειρίζεται, γιὰ νὰ τοὺς ὑποσκελίσει. Γι' αὐτὸ μὲ πολλὴ προσοχὴ πρέπει νὰ φυλάγουμε τὴν καρδιά μας, νὰ μὴ πλανεθεῖ καὶ ἀντὶ κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ γίνει κατοικητήριο τῶν δαιμόνων.

3. Γι' αὐτὸ καὶ ἄν ἀκόμη κάνουμε ὅλα τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς νὰ τὰ ἀποδίδουμε στὸ Θεὸ καὶ ὄχι στὸν ἑαυτό μας. Ἔτσι καὶ τὸ ὅτι εἴμεθα ἄνθρωποι κι' αὐτὸ εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ. Γι' αὐτὸ τὰ πάντα νὰ ἀποδίδουμε στὸ Θεὸ καὶ σ' Αὐτὸν νὰ ἀναθέτουμε τὰ πάντα.

4. Ὅταν ἡ γυναίκα ἔρθει σὲ συμβίωση καὶ γάμο μὲ τὸν ἄνδρα, γίνεται κυρία ὄχι μόνο στὰ ὑπάρχοντα τοῦ ἄνδρα, ἀλλὰ καὶ στὸ ἴδιο του τὸ σῶμα. Ἔτσι καὶ ἡ ἀληθινὴ καὶ μυστικὴ γάμου κοινωνία τῆς νύμφης ψυχῆς μὲ τὸ Χριστό, καθιστᾶ αὐτὴν κυρία ὅλων τῶν ἀνεκφράστων θησαυρῶν Του. Γιατί, ὅταν ὁ Θεὸς γίνει δικός της, εἶναι φανερὸ ὅτι τὰ δικά του ὅλα εἶναι δικά της.

5. Ὅσο καιρὸ ὁ Ἰσραηλιτικός λαός εὐαρεστοῦσε τὸν Κύριο, τὸν ὁδηγοῦσε ἡ πύρινη στήλη καὶ ἡ νεφέλη καὶ ἡ Ἐρυθρὰ Θάλασσα τοῦ ἄνοιγε διάβαση καὶ πολλὰ ἄλλα θαυμαστὰ ἀπολάμβανε. Ὅταν ὅμως ἀπομακρυνόταν ἀπὸ την ἀγάπη Του, τότε παραδινόταν στοὺς ἐχθροὺς καὶ ὑποτασσόταν σὲ πικρὲς δουλείες. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ στὴν ψυχή, ἡ ὁποία μὲ τὴ Χάρη γνώρισε τὸ Θεό, καὶ ἀφοῦ πρῶτα καθαρίστηκε ἀπὸ πολλοὺς μολυσμούς, ἔπειτα ἔγινε καὶ ἄξια νὰ λάβει καὶ θεῖες δωρεές. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν κράτησε ὥς τὸ τέλος τὴν πρέπουσα ἀγάπη στὸν οὐράνιο ἄνδρα της, ξέπεσε ἀπὸ τὴ ζωὴ τὴν κοντὰ στὸ Θεό. Γιατί, ὅπως γίνεται χαρὰ στὸν Οὐρανὸ -κατά τὰς Γραφάς γιά ἕνα ἁμαρτωλὸ ποὺ μετανοεῖ, ἔτσι γίνεται καὶ λύπη γιὰ μιὰ ψυχὴ ποὺ χάνει τὴν αἰώνια ζωή.

6. Ὅταν ἡ ψυχὴ κριθεῖ ἄξια νὰ λάβει τὴ Χάρη, τότε ὁ Θεὸς ἀκόμη περισσότερο τῆς δίνει χρήσιμα δῶρα, γνώση, φρόνηση καὶ διάκριση. Αὐτὰ δίνει ὁ Θεὸς εἰς τοὺς ζητοῦντας, γιὰ νὰ ζοῦν μὲ φόβο Θεοῦ καὶ νὰ μὴ κάνουν τίποτε, ποὺ δὲν εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.



Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ

Κάθε λογισμὸς καὶ κάθε αἴσθηση ὁδηγοῦν σταδιακὰ τὴν ψυχὴ εἴτε πρὸς τὸν παράδεισο εἴτε πρὸς τὴν κόλαση.

Ἄν ὁ λογισμὸς εἶναι ἔλλογος, τότε συνδέει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεὸ Λόγο, μὲ τὸν ὕψιστο Λογισμό, μὲ τὴν Παναξία, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ὁ παράδεισος.

παράδεισος

Ἐάν πάλι εἶναι ἄλογος ὁ λογισμὸς ἤ καὶ παράλογος, τότε συνδέει ἀναπόφευκτα τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Παράλογο, τὸν Ἀνόητο, μὲ τὸν διάβολο, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ἡ κόλαση.

Ὅσα ἰσχύουν γιὰ τὸν λογισμὸ, ἰσχύουν καὶ γιὰ τις αἰσθήσεις. Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ, ἀπὸ τὴν γῆ: καὶ ὁ παράδεισος μὰ καὶ ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου.

Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ο Ζυγός της Δικαιοσύνης

Ο Ζυγός της Δικαιοσύνης

Η Θεία Λειτουργία

The Arabic Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

The Turkish Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

 

Άγιοι Τόποι

24 Ώρες στους Αγίους Τόπους, Οδοιπορικό σε Μονές 20/04/2019

24 Ώρες στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων 25/04/2019

24 Ώρες στα Βήματα του Χριστού 27/04/2019

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ἐγὼ πατὴρ, ἐγὼ ἀδελφὸς, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφὴ, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλὴ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ ἀδελφὴ, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον;  περισσότερα »»»

Η Ελλάδα και ο Υμνος της Ελευθερίας

Ελληνική σημαία - Ελλάς - Ελευθερία

You are missing some Flash content that should appear here! Perhaps your browser cannot display it, or maybe it did not initialize correctly.

Υπεραγία Παρθένος Θεοτόκος Μαρία

Κύριος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων· ἡ δὲ βουλὴ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα μένει, λογισμοὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. (Ψαλ. 32, 10-11)

εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων. (Τιμ.Α 5,8)

Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας

Οἱ ἄνθρωποι καταχρηστικά λέγονται λογικοί. Δεν εἶναι λογικοὶ ὅσοι ἔμαθαν ἀπλῶς τὰ λόγια καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλ' ὅσοι ἔχουν τὴ λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καἰ ποιὸ τὸ κακό καὶ ἀποφεύγουν τὰ πονηρὰ καὶ βλαβερὰ στὴν ψυχή, τὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ ψυχωφελῆ, τὰ ἀποκτοῦν πρόθυμα μὲ τὴ μελέτη καὶ τὰ ἐφαρμόζουν μὲ πολλὴ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Αὐτοὶ μόνοι πρέπει νὰ λέγονται ἀληθινὰ λογικοὶ ἄνθρωποι.

St Antony the Great

Ἐφ᾿ ὅσον ἐννοεῖς τὰ περὶ Θεοῦ, νὰ εἶσαι εὐσεβής, χωρὶς φθόνο, ἀγαθός, σώφρων, πράος, χαριστικὸς κατὰ δύναμιν, κοινωνικός, ἀφιλόνεικος καὶ τὰ ὅμοια. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ἀπαραβίαστο ἀπόκτημα τῆς ψυχῆς, νὰ ἀρέσει στὸ Θεὸ μὲ τέτοιες πράξεις καὶ μὲ τὸ νὰ μὴν κρίνει κανέναν καὶ νὰ λέει γιὰ κανέναν, ὅτι ὁ δείνα εἶναι κακὸς καὶ ἁμάρτησε. Ἀλλὰ καλλίτερο εἶναι νὰ συζητᾶμε τὰ δικά μας κακά, καὶ νὰ ἐρευνᾶμε μέσα μας τὴ δική μας πολιτεία, ἐὰν εἶναι ἀρεστὴ στὸ Θεό. Διότι, τί μᾶς μέλει ἐμᾶς, ἐὰν ὁ ἄλλος εἶναι πονηρός;

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ἡ αἰωνιότητα εἶναι φρικιαστικὴ δίχως Θεάνθρωπο, γιατὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι φοβερὸς δίχως τὸν Θεάνθρωπο. Καθετὶ τὸ ἀνθρώπινο, μονάχα στὸν Θεάνθρωπο ἔχει τὴν τελικὴ καὶ λογικὴ του ἑρμηνεία. Δίχως τὸν θαυμαστὸ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅλα τὰ ἀνθρώπινα μεταβάλλονται ἀναπόφευκτα σὲ χάος, σὲ φρίκη, σὲ θάνατο, σὲ κόλαση: ἡ φρόνηση σὲ ἀφροσύνη, ἡ αἴσθηση σὲ ἀπόγνωση, ἡ ἐπιθυμία σὲ αὐτοδιάσπαση μέσα ἀπὸ τὴν αὐτοθέωση ἤ τὴν αὐτοεξουθένωση.

περισσότερα