»»» Μικρὸς Εὐεργετινός / Ι. Ἀπὸ ποῦ ν᾿ ἀρχίζουμε τὴν ἄσκηση / Ἀπὸ τὸ Γεροντικό
Ἀπὸ τὸ Γεροντικό
Περιεχόμενα
- Α. Κανεὶς ποτὲ δὲν πρέπει ν᾿ ἀπελπίζεται
- Β. Πῶς πρέπει νὰ μετανοοῦμε
- Γ. Πρέπει πάντοτε νὰ θυμόμαστε τὸ θάνατο
- Δ. Ἀνέκφραστη εἶναι ἡ χαρὰ καὶ ἡ δόξα
- Ε. Οἱ θεοφιλεῖς γονεῖς
- ΣΤ. Ὅποιος θέλει νὰ σωθεῖ
- Ζ. Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ὑποταγῆς
- Η. Νὰ μὴν ἐμπιστεύεται κανεὶς τὸν ἑαυτό του
- Θ. Ἂς ἀποφεύγουμε ὅσους μᾶς βλάπτουν
- Ι. Ἀπὸ ποῦ ν᾿ ἀρχίζουμε τὴν ἄσκηση
- ΙΑ. Οἱ δαίμονες πολεμοῦν τοὺς σθεναροὺς ἀγωνιστές
- ΙΒ. Συχνὰ ἡ Θεία χάρη διδάσκει
- ΙΓ. Νὰ μὴν ἀντιλέγουμε ἐριστικά
- ΙΔ. Ὅλα προέρχονται ἀπὸ τὴ δικαιοσύνη
- ΙΕ. Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἐντελῶς ἀκατανίκητη
Ἕνας γέροντας εἶπε:
- Τὸ νὰ βιάζουμε σὲ ὅλα τὸν ἑαυτό μας (γιὰ νὰ κατορθώσουμε τὴν ἀρετή), αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὸ Θεό.
***
Ὁ ἴδιος γέροντας εἶπε:
- Αὐτὸς ποὺ βιάζει τὸν ἑαυτό του γιὰ τὸ Θεό, εἶναι ὅμοιος μὲ τὸν ὁμολογητὴ τῆς πίστεως.
***
Μερικοὶ ἀδελφοὶ ρώτησαν ἕναν ἀπὸ τοὺς πατέρες:
- Πῶς ἡ ψυχὴ δὲν προστρέχει στὶς ἐπαγγελίες ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς μὲ τὶς ἅγιες Γραφές, ἀλλὰ παραστρατίζει πρὸς τὰ ἀκάθαρτα;
Καὶ ὁ γέροντας ἀπάντησε:
- Νομίζω ὅτι δὲν γεύθηκε ἀκόμα τὰ ἐπουράνια, καὶ γι᾿ αὐτὸ ποθεῖ τὰ ἀκάθαρτα.
***
Ἕνας ἀδελφὸς εἶπε στὸν ἀββᾶ Ποιμένα:
- Τὸ σῶμα μου ἀδυνάτισε, ἀλλὰ τὰ πάθη μου δὲν ἀδυνατίζουν.
- Τὰ πάθη μοιάζουν μὲ ἀγκαθωτὰ φυτά, ἀποκρίθηκε ὁ γέροντας. Αὐτὸ σημαίνει, ὅτι, ὅπως ἀκριβῶς ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ ξεριζώσει τὰ φυτὰ αὐτά, πληγώνει καὶ ματώνει τὰ χέρια του, ἔτσι καὶ ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ ξεριζώσει τὰ πάθη του, ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἱδρῶτες καὶ κόπους.