»»» Φαρισαίοι
Φαρισαίοι
Γιατί ο κόσμος δεν πιστεύει;
Εκείνοι, που πίστευσαν με τα θαύματα, αποτελούσαν την πιο χαμηλή βαθμίδα πιστών. Και γι’ αυτό, όταν μετά τους παρουσίαζαν την πνευματική υψίστη και αγιωτάτη διδασκαλία της Εκκλησίας, τότε πολλοί από αυτούς την ερμήνευαν, όπως τους άρεσε ο καθένας[43]! Δεν ήθελαν να αναζητήσουν την σωστή ερμηνεία του.
58. Ο Ιησούς ενώπιον των Ιερέων και του Συνεδρίου
Ο Άννας — Ο χαρακτήρ του — Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι — Γεννήματα εχιδνών — «Ούτως αποκρίνη τω Αρχιερεί;» Εν τη αυλή του Καϊάφα — «Εζήτουν ψευδομαρτυρίαν» — «Καταλύσαι τον Ναόν τούτον» — Σιωπή του Ιησού — Απόνοια του Καϊάφα — Ο εξορκισμός του — «Βλασφημεί!» — «Ένοχος θανάτου εστί»
52. Η Μεγάλη αρά
«Διδάσκαλε καλώς είπας.» — «Ποία εντολή μεγάλη.» — Ερώτησις του Ιησού προς τους γραμματείς — Ο υιός του Δαυβίδ και ο κύριος του Δαυβίδ, — «Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί!» — «Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ» — Πλήρωσις της προφητείας
50. Δευτέρα της εβδομάδος των παθών — Ημέρα Παραβολών
Ο Ιησούς πεινά — Η άκαρπος συκή — «Πώς παραχρήμα εξηράνθη η συκή;» — Πρεσβεία ιερέων — «Τις Σοι έδωκε την εξουσίαν ταύτην;» — Αντερώτησις του Ιησού — Πώς εφιμώθησαν — Παραβολή των Δύο Υιών — Παραβολή των Κακών Γεωργών — «Λίθον ον απεδοκίμασαν» — Αι σκευωρίαι των Φαρισαίων
49. Η Βαϊοφόρος
Είσοδος εις Ιερουσαλήμ — Ο θρίαμβος — «Ωσανά τω Υιώ Δαυίδ» — «Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων» — Η Ιερουσαλήμ των ημερών εκείνων — Ο Ιησούς κλαίει επί την πόλιν — Τρομερά πλήρωσις της προφητείας Του — Αγανάκτησις των Φαρισαίων — «Τις εστιν ούτος;» — Ο Ιησούς και πάλιν αποκαθαίρει τον Ναόν — Τα ωσαννά των παιδίων — «Ουδέποτε ανέγνωτε;» — Οι Έλληνες οι θέλοντες να
42. Χαίρειν τη Γαλιλαία
Τα μεταξύ της Σκηνοπηγίας και των Εγκαινίων — Μέγα επεισόδιον εν τω Ευαγγελίω του Λουκά — Χαρακτήρ του επεισοδίου — Αποστολή των εβδομήκοντα — Η σφαγή των Γαλιλαίων υπό του Πιλάτου — Αυστηραί νουθεσίαι — Η σκευωρία των Φαρισαίων — «Πορευθέντες είπατε τη αλώπεκι ταύτη» — «Δεύτε προς Με πάντες οι κοπιώντες»
40. Η επ' αυτοφόρω μοιχαλίς
Ο Ιησούς εις το Όρος των Ελαιών — Η χαμερπής σκληρότης των Φαρισαίων — Η γυνή συρομένη εις τον Ναόν — «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίβον βαλέτω» — «Πορεύου, και μηκέτι αμάρτανε» — Η αταραξία του Ιησού προς πάσαν προσβολήν — «Το φως του Κόσμου» — Συζητήσεις των Ιουδαίων και η λύσσα των
39. Η εορτή της Σκηνοπηγίας
Ερωτήσεις και διχογνωμίαι του πλήθους — Ο Ιησούς εν τω Ναώ — «Δαιμόνιον έχεις» — Αγανάκτησις του Συνεδρίου — «Ποταμοί ύδατος ζώντος» — «Ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος ως ούτος ο Άνθρωπος» — Δειλή ερώτησις του Νικοδήμου — Έλεγχος των Φαρισαίων
35. Η μεγάλη ομολογία
Υποδοχή του Ιησού κατά την επάνοδόν Του εις την Γαλιλαίαν — Σημείον επιζητούσιν — Άρνησις και αποδοκιμασία — Θλίψις του Ιησού και απόπλους — Το προφητικόν Ουαί — Η ζύμη των Φαρισαίων και του Ηρώδου — «Συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του Ζώντος» — «Μακάριος ει, Σίμων Βαριωνά» — Διαστροφαί και παρερμηνείαι — Προρρήσεις περί του Πάθους Του — Τολμηρά επέμβασις του Πέ
24. Εις την οικίαν του Ματθαίου
Επάνοδος εις Καπερναούμ — Ο παραλυτικός καταβιβαζόμενος διά της στέγης — «Αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» — Η οργή των Φαρισαίων — Περί νηστείας ζήτημα — Ο νέος οίνος και ο παλαιός
Εἰς τὸν τελώνην καὶ τὸν Φαρισαῖον λόγος
Οἱ πόῤῥωθεν τοὺς λειμῶνας θεασάμενοι, ποικίλην μὲν βλέπουσι τῶν ἀνθέων τὴν τερπνότητα· τότε δὲ αὐτῶν τὸ εὐειδὲς γινώσκουσιν, ὅταν πλησίον γενόμενοι, τὰ ἄνθη ταῖς χερσὶν αὐτῶν ψηλαφήσωσι.
Τοιαύτην μοι νόει, ἀγαπητὲ, τῆς Ἐκκλησίας τὴν κατάστασιν, ἐπειδὴ καθάπερ ἄνθη ἀμάραντα πρόκειται τοῖς βουλομένοις τὰ τῶν θεοπνεύστων Γραφῶν ἀναγνώσματα.
Ἴδοι γὰρ ἄν τις ἐν τοῖς πνευματικοῖς παραδείσοις προφήτας χορεύοντας, ταξιαρχοῦντας ἀποστόλους, πρεσβεύοντας μάρτυρας, συμμαχοῦντας ἀγγέλους, διδασκάλους ἀγωνιζομένους τὸν τῆς εὐσεβείας ἀγῶνα, ἄφθονον τὴν τοῦ Πνεύματος χάριν, αἵματι ∆εσποτικῷ λογικὰ σφραγιζόμενα ποίμνια, καὶ τὸ μεῖζον τῶν εἰρημένων, τὴν τῶν ἀγαθῶν κορυφὴν, τὴν τῶν ἐλπίδων βεβαίωσιν, τῆς τρυφῆς τὸ κεφάλαιον, τὴν τῆς χαρᾶς τελειότητα·
λέγω δὴ τὰ τοῦ Χριστοῦ Εὐαγγέλια, ἐν οἷς ἀπόκειται τῆς ἡμετέρας ζωῆς ἡ τελείωσις.
Το λάθος των Φαρισαίων
Άμεσο επακόλουθο αυτών που είπαμε είναι, ότι οι φαρισαίοι και σαδδουκαίοι, ζητώντας από τον Κύριο σημείον εκ του ουρανού, Του ζητούσαν θαύμα που έχει τα χαρακτηριστικά των θαυμάτων του αντιχρίστου. Αυτό λοιπόν ακριβώς, το ότι ζητούσαν τέτοιο θαύμα, εξηγεί την στάση του Κυρίου απέναντί τους.
ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλὴ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ ἀδελφὴ, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον; 
