»»» Φιλαργυρία
Φιλαργυρία
Περὶ ἀρετῶν καὶ κακιῶν, ψυχικῶν καὶ σωματικῶν
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ Ἰωάννου ∆αμασκηνοῦ
Ἰστέον οὖν ὅτι διπλοῦς ὢν ὁ ἄνθρωπος,
ἤγουν ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος,
διπλᾶς ἔχει καὶ τὰς αἰσθήσεις, καὶ τὰς τούτων ἀρετάς·
καὶ πέντε μέν εἰσι τῆς ψυχῆς, καὶ πέντε τοῦ σώματος.
Καὶ αἱ μὲν ψυχικαὶ αἰσθήσεις,
ἃς καὶ δυνάμεις αὐτὰς οἱ σοφοὶ λέγουσιν, εἰσὶν αὗται·
νοῦς, διάνοια, δόξα, φαντασία, καὶ αἴσθησις.
Αἱ δὲ σωματικαὶ, ὅρασις, ὄσφρησις, ἀκοὴ, γεῦσις, καὶ ἁφή·
ὅθεν τοι διπλαῖ τούτων αἱ ἀρεταὶ, διπλαῖ καὶ αἱ κακίαι·
ὥστε ἀναγκαῖον εἰδέναι σαφῶς πάντα ἄνθρωπον,
πόσα μέν εἰσι τὰ ψυχικὰ πάθη, ποῖα δὲ τὰ σωματικά·
καὶ ψυχικὰς μὲν ἀρετὰς λέγομεν εἶναι προηγουμένως γενικωτάτας τέσσαρας ταύτας, αἵτινές εἰσιν αὗται,
ἀνδρεία, φρόνησις, σωφροσύνη, καὶ δικαιοσύνη·
καὶ ἐκ τούτων ἀποτίκτονται ψυχικαὶ ἀρεταί·
πίστις, ἐλπὶς, ἀγάπη, προσευχὴ, ταπείνωσις, πραότης, μακροθυμία, ἀνεξικακία, χρηστότης, ἀοργησία, γνῶσις θεία, τὸ ἄθυμον, τὸ ἁπλοῦν, τὸ ἀτάραχον, τὸ ἀνυπόκριτον, τὸ ἄτυφον, τὸ ἀνυπερήφανον, τὸ ἄφθονον, τὸ ἄδολον, τὸ ἀφιλάργυρον, τὸ συμπαθὲς, τὸ ἐλεημονητικὸν, τὸ μεταδοτικὸν, τὸ ἄφοβον, τὸ ἄλυπον, τὸ κατανυκτικὸν, τὸ αἰδεστικὸν, ἡ εὐλάβεια, ἡ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἔφεσις, ἡ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὄρεξις, ἡ τῆς υἱοθεσίας ἐπιθυμία.
Φύσηξε ὁ ἄνεμος καὶ σκόρπισε τὰ φύλλα...
Ὁ Εὐτρόπιος ὑπῆρξε ὕπατος(=ἀνώτατος ἄρχοντας τοῦ κράτους), σύγχρονος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Κατόρθωσε νά γίνει ὁ στενότερος σύμβουλος τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου καί μετέπειτα νά ἀνέλθει στό ἀξίωμα τοῦ ὑπάτου (395). Ὑπῆρξε ἰδιαίτερα ἀντιπαθής στό λαό λόγω τῆς σκληρότητας καί τῆς φιλαργυρίας του. Ἐπακολούθησε ἡ καθαίρεσή του ἀπό τήν αὐτοκράτειρα Εὐδοξία καί τόν Γότθο ἀρχηγό τῶν μισθοφορικῶν στρατευμάτων Γαϊνᾶ. Ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου πρός τόν Εὐτρόπιο γράφθηκε τό 399 μετά τήν ἐκτέλεσή του, παρά τίς προσπάθειες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου γιά τήν ἀκύρωση τῆς θανατικῆς του ποινῆς.
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΕΥΤΡΟΠΙΟΝ
ΕΥΝΟΥΧΟΝ ΠΑΤΡΙΚΙΟΝ ΚΑΙ ΥΠΑΤΟΝ
Πάντοτε μέν, ἰδιαιτέρως ὅμως τώρα εἶναι κατάλληλος ὁ καιρὸς νὰ ποῦμε:
Ματαιότητα ματαιοτήτων, καὶ ὅλα εἶναι ματαιότητα.
Ποῦ εἶναι τώρα ἡ ἐντυπωσιακὴ πρωθυπουργικὴ στολή;
Ποῦ εἶναι οἱ πανηγυρικοὶ φωτισμοί, τὰ χειροκροτήματα, οἱ χοροί, τὰ συμπόσια καὶ τὰ πανηγύρια;
Ποῦ εἶναι τὰ στεφάνια καὶ οἱ πολύτιμες χλαμύδες καὶ ὁ θόρυβος τῆς πόλεως καὶ οἱ ζητωκραυγὲς τοῦ ἱπποδρόμου καὶ οἱ κολακεῖες τῶν θεατῶν;
Ὅλα ἐκεῖνα χάθηκαν.
Φύσηξε ὁ ἄνεμος καὶ σκόρπισε τὰ φύλλα καὶ μᾶς παρουσίασε γυμνὸ τὸ δένδρο νὰ σείεται μέχρι τὶς ρίζες του...
44. Διδασκαλίαι καθ’ οδόν
Συζητήσεις περί Σαββάτου — Η Χαμαί Συγκύπτουσα — Ο υδρωπικός — Αυτάρκεια των Φαρισαίων — Έριδες περί πρωτοκαθεδρίας — Η παραβολή του Δείπνου του Γάμου — Φιλαργυρία των Φαρισαίων — Ο Πλούσιος και ο Λάζαρος — Ο Καλός Σαμαρείτης — Επάνοδος των Εβδομήκοντα — Το πτώμα και οι Αετοί
Περί φιλαργυρίας
ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΕΚΤΟΣ
Περί φιλαργυρίας
(Καθώς και περί ακτημοσύνης)