»»» Θαύματα
Θαύματα
Γιατί ὁ κόσμος δέν πιστεύει;
Ὅμως οὔτε τό κήρυγμα οὔτε τά θαύματα τοῦ Κυρίου εἶχαν τήν πρέπουσα ἐπίδραση στούς ἑβραίους ἀρχιερεῖς, γραμματεῖς, φαρισαίους καί σαδδουκαίους• παρ' ὅτι - μέ ἐξαίρεση ἴσως τούς σαδδουκαίους - ὅλοι οἱ ἄλλοι ἤξεραν πολύ καλά τόν νόμο τοῦ Θεοῦ. Δέν ἦσαν ξένοι στόν Θεό, ἐχθροί τοῦ Θεοῦ, μόνο ἐξ αἰτίας τῆς ροπῆς στήν ἁμαρτία, ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Αὐτοί ἔγινα ἠθελημένα ἐχθροί τοῦ Θεοῦ. Καί ἔμειναν σ' αὐτό ἀσάλευτα σταθεροί. Ἐπῆραν τήν σφραγῖδα τοῦ ἐχθροῦ τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν δική τους αὐτεξούσια θέληση. Μέ τήν δική τους γνώμη. Ἐπειδή ἤθελαν νά κάνουν ἐκείνη τήν ζωή (καί μάλιστα νά προκόψουν σ' ἐκείνη τήν ζωή!), πού τό ἅγιο Εὐαγγέλιο τήν θεωρεῖ ψυχώλεθρη! Μέ τέτοιο φρόνημα δέν ἦταν δυνατό νά δώσουν σημασία στά λόγια τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Καί δέν εἰσάκουσαν, ὅπως ὤφειλαν, τόν λόγο Του. Δέν τοῦ ἔδωκαν σημασία. Προσπαθοῦσαν μόνο νά Τόν ψαρεύουν! Νά τοῦ πιάνουν λόγια, πού τά εὕρισκαν νά ἐπιδέχωνται παρερμηνεῖες, καί τά χρησιμοποιοῦσαν γιά νά Τόν κατηγοροῦν. Ἔτσι γίνεται συνήθως. Ὅποιος ἔχει μῖσος ἐναντίον κάποιου ἄλλου, ἐποικοδομεῖ ἐπάνω στά λόγια ἐκείνου πού μισεῖ! «Διατί ὁ λόγος ὁ ἐμός οὐ χωρεῖ ἐν ὑμῖν; ἐρώτησε τούς ἐχθρούς Του ὁ Σωτῆρας μας, ὅταν τούς εἶδε νά ἀποκρούουν μέ πεῖσμα τή σωτηρία, πού τούς ἐπρότεινε. Γιατί δέν τά καταλαβαίνετε τά λόγια μου; Γιατί δέν δέχεσθε το λόγο μου πού δίνει ἴαση; Ἐπειδή δέν μπορεῖτε οὔτε νά τόν ἀκούσετε! Ἐπειδή σᾶς εἶναι ἀνυπόφορος! Ἐπειδή εἶσθε «ψεύδους ἔκγονα». Καί δουλεύετε μόνο μέ τό ψέμα. Γιά αὐτό δέν πιστεύετε σέ μένα, «ἐπειδή ἐγώ τήν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν». «Ὁ ὧν ἐκ τοῦ Θεοῦ τά ρήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει». Γιά αὐτό ἐσεῖς δέν τά ἀκούετε, ἐπειδή δέν εἶσθε «ἐκ τοῦ Θεοῦ». Καί συνέχισε ὁ Κύριος: «Ἄν αὐτά πού κάνω δέν εἶναι ἔργα τοῦ Πατρός μου, μή μέ πιστεύετε. Ἄν ὅμως κάνω τά ἔργα τοῦ Πατέρα μου, καί ἄν ἀκόμη δέν πιστεύετε ἐμένα, τοὐλάχιστον πιστεύσατε στά ἔργα μου. Καί τότε θά τό καταλάβετε καί θά τό πιστεύσετε, ὅτι ὁ Πατήρ ἐν ἐμοί, κἀγώ ἐν Αὐτῷ». Λόγια σταρᾶτα. Καί, σάν λόγια, ἔκλειναν μέσα τους τήν ἀπόλυτη ἀλήθεια.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας στην Α Οικ. Σύνοδο της Νίκαιας
Λίγα γράμματα έμαθε ο Άγιος Σπυρίδωνας. Τούτο, όμως, δεν τον εμπόδισε από του να προσέλθει και να λάβει μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνεκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος τα 325 μ.Χ., για να αποστομώσει και καθαιρέσει τον Άρειο. Ο τρομερός αυτός αιρετικός, όπως ξέρουμε, δίδασκε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά δημιούργημα και πλάσμα του Θεού. Κι η αιρετική του αυτή διδασκαλία είχε προκαλέσει αληθινό σάλο κι είχε συνταράξει ολόκληρη τη Χριστιανική Εκκλησία.
Ο Αντίχριστος έρχεται
Πλησιάζομε σιγὰ σιγά στήν περίοδο ἐκείνη, πού θά ἀρχίσουν νά γίνωνται πολλά καί καταπληκτικά θαύματα• ἱκανά νά σύρουν στήν ἀπώλεια τούς ταλαίπωρους ἐκείνους, πού θά ἔχουν σαρκικό φρόνημα καί θά γοητευθοῦν καί πλανηθοῦν ἀπό τά θαύματα αὐτά. Ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται. Πώς, καί μέ τί θά τόν ἀντιμετωπίσωμε;
Τί ζητοῦσαν οἱ Φαρισαῖοι;
Οἱ Φαρισαῖοι δέν ἔμεναν ἱκανοποιημένοι μέ τά θαύματα, πού ἔκανε ὁ Κύριος. Τά εὕρισκαν χωρίς πολλή σημασία. Καί τοῦ ζητοῦσαν ἕνα θαῦμα μέ ἰδιαίτερη σημασία: ἕνα - ὅπως τό ἔλεγαν οἱ ἴδιοι - «σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ»[1] Ἡ ἀπαίτησή τους γιά ἕνα τέτοιο θαῦμα, ἔκφραση μιᾶς δικῆς τους ἀντίληψης γιά τά σημεῖα καί τά θαύματα, ἐπανελήφθη πολλές φορές.
Μυστική σημασία
Μερικά ἀπό τά θαύματα τοῦ Κυρίου μας εἶχαν μιά μυστική σημασία. Μά αὐτό δέν σημαίνει πώς τά θαύματα αὐτά δέν εἶχαν κάποιο ἰδιαίτερο σκοπό. Ἀντίθετα μάλιστα. Ὑποδήλωναν μιά εὐεργεσία γενική• γιά όλους• πού ἦταν πιά καιρός νά ἐκχυθῆ σέ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Ἕνα τέτοιο θαῦμα ἦταν ἡ ξήρανση τῆς ἄκαρπης συκής.
α. ἡ ξήρανση τῆς ἄκαρπης συκής
Ἡ ἄκαρπη συκιά ἦταν πλούσια σέ φύλλα. Μόνο σέ φύλλα[31]. Γιά τό δένδρο αὐτό ἡ ἁγία Γραφή, στήν διήγηση γιά τήν πτώση τῶν πρωτοπλάστων πατέρων, μᾶς λέγει πώς ἡ συκιά ἦταν ἕνα ἀπό τά δένδρα τοῦ Παραδείσου[32]. Ἀπό αὐτό ἐπῆραν ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα φύλλα γιά νά κρύψουν τήν γύμνωσή τους. Πρίν πέσουν στήν ἁμαρτία, οἱ προπάτορές μας δέν εἶχαν καθόλου αἰσθανθῆ πώς ἦσαν γυμνοῖ. Δέν τήν αἰσθάνονταν τότε τήν γυμνότητά τους. Τούς τήν ἔδειξε μετά ἡ ἁμαρτία. Αὐτό μᾶς λέει, πώς πρέπει νά εἶναι σωστή ἡ ἄποψη τῶν ἁγίων πατέρων, πού μᾶς λένε πώς ὁ ἀπαγορευμένος καρπός ἦταν σῦκο. Κατευθυνόμενος πρός τήν Ἱερουσαλήμ ὁ Κύριος, μᾶς λέγει τό Εὐαγγέλιο, ἐπείνασε. Καί ἐπῆγε σέ μιά συκιά. Μά δέν βρῆκε σ' αὐτήν καρπό. Καί δίκαια δέν βρῆκε. Γιατί τόν ζητοῦσε παράκαιρα. Παράκαιρα εἶχε ἀφήσει τόν Ἑαυτό Του ὁ Κύριος καί νά αἰσθανθῆ τήν πείνα[33]. Τό ἔκαμε, γιά νά δείξη, ὅτι ἡ ἐπιθυμία τῶν προπατόρων νά φᾶνε τόν ἀπαγορευμένο καρπό δέν ἦταν σωστή• ἦταν παράκαιρη. Γι' αὐτό ἐπῆγε στή συκιά παράκαιρα, ἐποχή πού δέν ἦσαν καιρός σύκων. Γι' αὐτό ἐπείνασε παράκαιρα. Ἐπειδή ἦλθε νά ἄρη καί νά διορθώση ὅλες μας τίς κακές ἐπιθυμίες. Καί νά τίς σβήση.
38. Βραχεία διατριβή εις Καπερναούμ
Ο φόρος του Ναού — Η απαίτησίς του από του Πέτρου — Η απόκρισις του Αποστόλου — Ο στατήρ εις το στόμα του ιχθύος — Ιδιάζοντες χαρακτήρες του θαύματος — Όπου ο Λυτρωτής πληρώνει λύτρα
Έν ακόμη συμβεβηκώς, μνημονευόμενον υπό μόνον του Ματθαίου, εχαρακτήρισε την βραχείαν διατριβήν Του εις Καπερναούμ.
32. Η λύσσα των εχθρών Του
Η Κυριακή προσευχή — Ο τυφλός και κωφός δαιμονιζόμενος — Η διαβολή των Γραμματέων — Ο Βεελζεβούλ — Απόκρισις του Ιησού — Νουθεσία εναντίον της αργολογίας — Τίνες οι μακάριοι; — «Διδάσκαλε, θέλομεν σημείον ιδείν» — «Το σημείον Ιωνά του Προφήτου» — Επέμβασις των συγγενών Του
30. Αι ομιλίαι εις Καπερναούμ
Το πλήθος ζητεί σημείον — Απάντησις του Ιησού — Ο άρτος της ζωής — Υλοφροσύνη των πολλών — Θλιβερά ερώτησις των μαθητών
29. Ο χορτασμός των πεντακισχιλίων και ο περίπατος επί της θαλάσσης
Το πεινών πλήθος — Το θαύμα των πέντε άρτων — Ο Ιησούς εις το όρος — Οι μαθηταί εν τη τρικυμία — «Εγώ ειμι» — Τόλμη του Πέτρου και αποτυχία — Φύσις του θαύματος
27. Το θαύμα της Βηθεσδά
Η κολυμβήθρα Βηθεσδά — Ίασις του Παραλύτου — Ζηλότυποι ερωτήσεις — Αθέτησις του Σαββάτου — Η αχαριστία του θεραπευθέντος — Οργή των αρχόντων — Απόκρισις του Ιησού — Επικίνδυνα αποτελέσματα
23. Μεγάλα θαύματα του Ιησού
Αι παραβολαί — Η παραβολή του σπορέως — Η ανατολική όχθη — Η τρικυμία — «Ποδαπός εστιν ούτος»; — Η χώρα των Γεργεσηνών — Ο γυμνός δαιμονιζόμενος από τους τάφους — «Λεγεών όνομά μοι» — Ο πνιγμός των χοίρων
19. Άλλα θαύματα
Ο λεπρός — Η αθέτησις του γράμματος — Διατί η δημοσιότης απηγορεύετο — Η αίτησις του εκατοντάρχου — Η επέμβασις των συγγενών
11. Το πρώτον θαύμα
Ο Γάμος εν Κανά — «Οίνον ουκ έχουσιν» — Η απάντησις προς την Παρθένον — Το θαύμα — Χαρακτήρες τούτου και άλλων θαυμάτων
Ἔργα διαβόλου καί ἔργα Θεοῦ
Πρίν ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, πού ὁ Χριστιανισμός, ἡ πνευματική μόρφωση καί ἡ κρίση θά ἀμβλυνθοῦν, καί θά χαλαρώσουν σέ φοβερό βαθμό, θά παρουσιασθοῦν ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφῆται, πού θά κάνουν σημεῖα μεγάλα καί τέρατα, μέ ἀποτέλεσμα νά πλανοῦν ἀκόμη καί (ἄν αὐτό εἶναι δυνατόν) ἐκλεκτούς[8].
Ποιοί ζητούν θαύματα
Ὅπως εἴπαμε, κάποτε ἔπαυσαν νά γίνωνται θαύματα σέ ὅλα τά μέρη. Ἐνῶ λοιπόν παλαιότερα τό κήρυγμα τῶν ἁγίων ἀποστόλων καί ἰσαποστόλων, ἡ σπορά τοῦ Λόγου, συνωδευόταν κατά κανόνα μέ θαύματα, τώρα θαύματα ἐγίνοντο μόνο σέ μερικά μέρη καί μόνο ἀπό ἀνθρώπους ἐκλεκτά δοχεῖα τοῦ Πνεύματος.
Σε τι και πόσο βοηθούν τα θαύματα.
Ὁ Θεός, γιά νά ἀποκαταστήση τήν κοινωνία μέ τόν ἐκπεσόντα ἄνθρωπο, εὐδόκησε νά περιβληθῆ ὁ Λόγος Του σῶμα ἀνθρώπινο• νά φανῆ ἀνάμεσά μας• νά μᾶς συναναστραφή• νά ἔχη στενή ἐπικοινωνία μαζί μας. Καί ἀφοῦ ἔτσι μᾶς προσοικειωθῆ, νά μᾶς ἀνεβάση τόν οὐρανό.
Ὑπομονή μᾶς χρειάζεται
Ἡ πνευματική λογική μας διδάσκει, πώς οἱ ἀρρώστειες καί γενικά οἱ θλίψεις, πού μᾶς στέλνει ὁ Θεός, εἶναι μέσα ἔκφρασης τοῦ ἐλέους Του καί τῆς εὐσπλαγχνίας Του γιά μᾶς. Ὅπως τά πικρά φάρμακα τούς ἄρρωστους τούς ὠφελοῦν πιό πολύ ἀπό τά γλυκίσματα, ἔτσι καί αὐτές βοηθοῦν ἐκείνους πού τίς ὑπομένουν στή σωτηρία καί στήν αἰώνια εὐτυχία πιό πολύ ἀπό τά θαύματα!
Μιά παράξενη τάση
Ἡ σύγχρονή μας «χριστιανική» κοινωνία ἔχη μιά παράξενη τάση: Νά ψάχνη γιά θαύματα καί νά κάνη θαύματα! Τήν τάση αὐτή δέν πρέπει νά τήν ἀφήσωμε νά περάση ἀπαρατήρητη. Μέ κανένα τρόπο. Καί γιά πολλούς λόγους. Καί ἰδιαίτερα, γιατί τήν τάση αὐτή, τήν τάση πού ἔχουν πολλοί νά θέλουν νά κάνουν θαύματα καί νά ψάχνουν γιά θαύματα, οἱ ἅγιοι πατέρες μας τήν καταδικάζουν πολύ αὐστηρά.
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ
Γιά νά καταλάβωμε, τί σημασία ἔχει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά τόν τηρήσωμε. Οἱ ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου, ὅταν ἐμεῖς ἀρχίσωμε νά τίς τηροῦμε, ἀρχίζουν καί σιγὰ σιγά μᾶς μεταμορφώνουν• μᾶς ἀναδημιουργοῦν• μᾶς ζωοποιοῦν• μας μεταβάλλουν τόν τρόπο τοῦ σκέπτεσθαι• τά συναισθήματα τῆς καρδιᾶς μας• ἀκόμη καί τό σῶμα μας.
Δέν μᾶς χρειάζονται πιά
Ἄν τά σημεῖα καί τά θαύματα ἦσαν ὁπωσδήποτε ἀπαραίτητα, θά παρέμεναν γιά πάντα. Γιά πάντα παραμένει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Τά θαύματα, σάν πύλη, ἁπλῶς μᾶς ὁδηγοῦν σ' αὐτόν. Αὐτός ἐξαπλώθηκε. Αὐτός κυριάρχησε. Αὐτός κατέκτησε τόν κόσμο. Αὐτός ἑρμηνεύθηκε μέ τόσο ὑπέροχο τρόπο ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες.
Τά θαύματα ἄλλοτε καί σήμερα
Τί λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Γιατί λένε μερικοί, δέν γίνονται σήμερα θαύματα; (τήν ἀπάντηση μου νά τήν ἀκούσετε μέ πολλή προσοχή. Γιατί τό ἐρώτημα αὐτό τό ἀκούω ἀπό πολλούς. Καί τακτικά. Ἀδιάκοπα. Πάντοτε).
Γιατί τότε, ὅσοι ἐλάμβαναν τό βάπτισμα, ἄρχιζαν καί μιλοῦσαν ξένες γλῶσσες, καί τώρα αὐτό δέν γίνεται πιά;
Σημεῖα τῆς αἰώνιας σωτηρίας
Τά θαύματα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ ἦσαν οἱ πιό μεγάλες ὑλικῆς φύσης εὐεργεσίες, πού μπορεῖ νά φαντασθῆ ὁ ἄνθρωπος. Ποιά εὐεργεσία μπορεῖ νά θεωρηθῆ πιό μεγάλη ἀπό τήν ἐπαναφορά ἑνός νεκροῦ στή ζωή; Ποιά εὐεργεσία θά νομισθῆ πολυτιμότερη ἀπό τήν θεραπεία ἀνίατης ἀσθένειας, πού κάνει τόν ἄνθρωπο νά μή ζῆ, ἐνῶ ἀκόμη ζῆ; πού κάνει τή ζωή νά ὁμοιάζη πιό πολύ μέ θάνατο παρά μέ ζωή;
Τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ
Ἄς ἰδοῦμε ὅμως τώρα τά θαύματα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ. Τό δῶρο δέν δίδεται ἀπό ὑποχρέωση. Δίνεται ἀπό καλή διάθεση καί καλωσύνη. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ὑποχρέωση νά βλέπουν δῶρο καί δωρητή μέ πολλή εὐλάβεια καί εὐγνωμοσύνη. Γιατί ὁ δωρητής εἶναι ὁ Θεός, πού ἔλαβε ἀνθρώπου φύση γιά τήν σωτηρία μας. Καί τό δῶρο Του εἶναι μιά μαρτυρία γι' Αὐτόν.
Τό λάθος τῶν Φαρισαίων
Ἄμεσο ἐπακόλουθο αὐτῶν πού εἴπαμε εἶναι, ὅτι οἱ φαρισαῖοι καί σαδδουκαῖοι, ζητῶντας ἀπό τόν Κύριο σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, Τοῦ ζητοῦσαν θαῦμα πού ἔχει τά χαρακτηριστικά τῶν θαυμάτων τοῦ ἀντιχρίστου. Αὐτό λοιπόν ἀκριβῶς, τό ὅτι ζητοῦσαν τέτοιο θαῦμα, ἐξηγεῖ τήν στάση τοῦ Κυρίου ἀπέναντί τους.
Θαύματα και σημεία - Άγιος Ιγνάτιος (Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ)
Εἶναι φοβερή φτώχεια, ἡ ἔλλειψη τῆς ἀληθινῆς ἐπίγνωσης τοῦ Θεοῦ. Γιατί τότε, παίρνεις τά ἔργα τοῦ διαβόλου γιά ἔργα τοῦ Θεοῦ.