Γιατί ὁ κόσμος δέν πιστεύει;

Ἐκεῖνοι, πού πίστευσαν μέ τά θαύματα, ἀποτελοῦσαν τήν πιό χαμηλή βαθμίδα πιστῶν. Καί γι' αὐτό, ὅταν μετά τούς παρουσίαζαν τήν πνευματική ὑψίστη καί ἁγιωτάτη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, τότε πολλοί ἀπό αὐτούς τήν ἑρμήνευαν, ὅπως τούς ἄρεσε ὁ καθένας^[43]! Δέν ἤθελαν νά ἀναζητήσουν τήν σωστή ἑρμηνεία του. Ἐκριτίκαραν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι «πνεῦμα καί ζωή»^[44]. Καί ἔτσι, μέ τήν ἐπιπολαιότητά τους ἔχαναν καί τήν πίστη• δηλ. ἀκόμη καί τόν ἀρραβῶνα πού εἶχαν λάβει. Καί συνέβη αὐτό τό τραγικό: πολλοί ἀπό τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ, παρ' ὅτι εἶχαν ἰδεῖ πολλά θαύματα καί σημεῖα, ἀπῆλθον εἰς τά ὀπίσω (= ἔκαναν πίσω) «καί οὐκ ἔτι μετ' αὐτοῦ περιεπάτουν»^[45], δηλ. δέν ξαναπῆγαν κοντά Του!

Ὅμως οὔτε τό κήρυγμα οὔτε τά θαύματα τοῦ Κυρίου εἶχαν τήν πρέπουσα ἐπίδραση στούς ἑβραίους ἀρχιερεῖς, γραμματεῖς, φαρισαίους καί σαδδουκαίους• παρ' ὅτι - μέ ἐξαίρεση ἴσως τούς σαδδουκαίους - ὅλοι οἱ ἄλλοι ἤξεραν πολύ καλά τόν νόμο τοῦ Θεοῦ. Δέν ἦσαν ξένοι στόν Θεό, ἐχθροί τοῦ Θεοῦ, μόνο ἐξ αἰτίας τῆς ροπῆς στήν ἁμαρτία, ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Αὐτοί ἔγινα ἠθελημένα ἐχθροί τοῦ Θεοῦ. Καί ἔμειναν σ' αὐτό ἀσάλευτα σταθεροί. Ἐπῆραν τήν σφραγῖδα τοῦ ἐχθροῦ τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν δική τους αὐτεξούσια θέληση. Μέ τήν δική τους γνώμη. Ἐπειδή ἤθελαν νά κάνουν ἐκείνη τήν ζωή (καί μάλιστα νά προκόψουν σ' ἐκείνη τήν ζωή!), πού τό ἅγιο Εὐαγγέλιο τήν θεωρεῖ ψυχώλεθρη! Μέ τέτοιο φρόνημα δέν ἦταν δυνατό νά δώσουν σημασία στά λόγια τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Καί δέν εἰσάκουσαν, ὅπως ὤφειλαν, τόν λόγο Του. Δέν τοῦ ἔδωκαν σημασία. Προσπαθοῦσαν μόνο νά Τόν ψαρεύουν! Νά τοῦ πιάνουν λόγια, πού τά εὕρισκαν νά ἐπιδέχωνται παρερμηνεῖες, καί τά χρησιμοποιοῦσαν γιά νά Τόν κατηγοροῦν. Ἔτσι γίνεται συνήθως. Ὅποιος ἔχει μῖσος ἐναντίον κάποιου ἄλλου, ἐποικοδομεῖ ἐπάνω στά λόγια ἐκείνου πού μισεῖ! «Διατί ὁ λόγος ὁ ἐμός οὐ χωρεῖ ἐν ὑμῖν;»^[46], ἐρώτησε τούς ἐχθρούς Του ὁ Σωτῆρας μας, ὅταν τούς εἶδε νά ἀποκρούουν μέ πεῖσμα τή σωτηρία, πού τούς ἐπρότεινε. Γιατί δέν τά καταλαβαίνετε τά λόγια μου; Γιατί δέν δέχεσθε το λόγο μου πού δίνει ἴαση; Ἐπειδή δέν μπορεῖτε οὔτε νά τόν ἀκούσετε! Ἐπειδή σᾶς εἶναι ἀνυπόφορος! Ἐπειδή εἶσθε «ψεύδους ἔκγονα». Καί δουλεύετε μόνο μέ τό ψέμα. Γιά αὐτό δέν πιστεύετε σέ μένα, «ἐπειδή ἐγώ τήν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν»^[47]. «Ὁ ὧν ἐκ τοῦ Θεοῦ τά ρήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει». Γιά αὐτό ἐσεῖς δέν τά ἀκούετε, ἐπειδή δέν εἶσθε «ἐκ τοῦ Θεοῦ»^[48]. Καί συνέχισε ὁ Κύριος: «Ἄν αὐτά πού κάνω δέν εἶναι ἔργα τοῦ Πατρός μου, μή μέ πιστεύετε. Ἄν ὅμως κάνω τά ἔργα τοῦ Πατέρα μου, καί ἄν ἀκόμη δέν πιστεύετε ἐμένα, τοὐλάχιστον πιστεύσατε στά ἔργα μου. Καί τότε θά τό καταλάβετε καί θά τό πιστεύσετε, ὅτι ὁ Πατήρ ἐν ἐμοί, κἀγώ ἐν Αὐτῷ»^[49]. Λόγια σταρᾶτα. Καί, σάν λόγια, ἔκλειναν μέσα τους τήν ἀπόλυτη ἀλήθεια^[50]. Τό ἴδιο καί τά θαύματα. Καί αὐτά ἔκλειναν μέσα τους τήν ἀπόλυτη ἀλήθεια. Καί ἦσαν τόσο σαφῆ καί πασιφανῆ, ὥστε οἱ ἐχθροί τοῦ Κυρίου, παρ' ὅλες τους τίς προσπάθειες νά τά συγκαλύψουν, δέν εἶχαν παρά νά τό ὁμολογοῦν ὅτι ἦσαν ἀληθινά^[51]! Ἐκεῖνο πού ἀσκοῦσε μεγάλη ἐπίδραση στό λαό (πού δέν ἤξερε το νόμο τοῦ Θεοῦ ἤ τόν ἤξερε πολύ λίγο, καί ἔστρεφε τήν προσοχή του, τήν ἐνασχόλησή του, στίς μέριμνες τοῦ κόσμου τούτου, χωρίς αὐτό νά σημαίνη ὅτι ἀπέρριπτε καί το νόμο τοῦ Θεοῦ μέ τό ἔτσι θέλω), αὐτό δέν εἶχε καμμιά ἀπολύτως ἐπίδραση σέ ἐκείνους πού ἤξεραν καλά τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, μά τόν ἀπέρριπταν μέ τή ζωή τους ἠθελημένα ^[52]. Ὅ,τι ἔγινε γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν, ἔγινε ἀπό τήν ἄπειρη εὐσπλαγχνία τοῦ Κυρίου. Ἄν δέν εἶχα ἔλθει καί δέν τούς τό εἶχα εἰπεῖ - ξεκαθάρισε τά πράγματα ὁ Σωτῆρας μας - δέν θά εἶχαν σημασία. Ἄν δέν εἶχα κάμει αὐτά τά ἔργα, πού ἔκανα μπροστά τους καί ἀνάμεσά τους, πού ποτέ δέν ἔκαμε ἄνθρωπος ἄλλος, δέν θά εἶχαν ἁμαρτία. Νά ὅμως, πού καί τά εἶδαν καί παρά ταῦτα ἐμίσησαν ὄχι μόνο ἐμένα, ἀλλά καί τόν Πατέρα μου^[53]. Ὁ Χριστιανισμός παρεδόθη στόν κόσμο μέ τέτοια ἀποδεικτικά στοιχεῖα, ὥστε νά μή μπορῆ νά ἔχη κανένας πιά δικαιολογία, ἄν τόν ἀγνοεῖ. Αἰτία τῆς ἄγνοιας αὐτῆς εἶναι μία: τό «ἔτσι θέλω».

Βιβλιογραφία

^[43] Ιωάν. 6, 60.
^[44] Ιωάν. 6, 63.
^[45] Ιωάν. 6, 66.
^[46] Ιωάν. 8, 45.
^[47] Ιωάν. 8, 47.
^[48] Ιωάν. 10, 37-38.
^[49] Ιωάν. 8, 14.
^[50] Ιωάν 9, 24.
^[51] Ιωάν. 5, 46-47 και 7, 19.
^[52] Ιωάν 8, 14.
^[53] Ιωάν. 15, 22-25.