Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός | Ορθόδοξοι Πατέρες Our Lord Jesus Christ | Orthodox Fathers

Τό λάθος τῶν Φαρισαίων


Ἄμεσο ἐπακόλουθο αὐτῶν πού εἴπαμε εἶναι, ὅτι οἱ φαρισαῖοι καί σαδδουκαῖοι, ζητῶντας ἀπό τόν Κύριο σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, Τοῦ ζητοῦσαν θαῦμα πού ἔχει τά χαρακτηριστικά τῶν θαυμάτων τοῦ ἀντιχρίστου. Αὐτό λοιπόν ἀκριβῶς, τό ὅτι ζητοῦσαν τέτοιο θαῦμα, ἐξηγεῖ τήν στάση τοῦ Κυρίου ἀπέναντί τους.

Κάποτε ὁ Κύριος, ἀκούγοντας μιά τέτοια ἀπαίτηση, ἐξέφρασε τήν πικρία Του• καί ἀπέρριψε τήν ἀξίωσή τους ἀποφασιστικά. Καί μή θέλοντας νά βρίσκεται οὔτε σωματικά κοντά σέ ἀνθρώπους, πού ἄφησαν τόν ἑαυτό τους νά προβάλλη τέτοια ἀπαίτηση, ἔφυγε ἀπό κοντά τους! Μιά ἄλλη φορά ἔδωκε τήν ἑξῆς μεγαλειώδη καί αὐστηρή ἀπάντηση: «γενεά πονηρά καί μοιχαλίς, σημεῖον ἐπιζητεῖ, ὅμως σημεῖον δέν θά τούς δοθῆ κανένα ἄλλο, παρά μόνον τό σημεῖον τοῦ Ἰωνά τοῦ προφήτου»[23].

Ὅλοι ἐκεῖνοι, πού ζητοῦν σημεῖα ὀνομάζονται: γενεά, ἐπειδή ἔχουν μεταξύ τους συγγένεια πνευματική• γενεά μοιχαλίς , ἐπειδή ἦλθαν σέ πνευματική σχέση μέ τόν σατανᾶ[24], ἀφοῦ ἀπέρριψαν τήν σχέση μέ τόν Θεό• καί γενεά πονηρά ἐπειδή, ἐνῶ ἤξεραν τά θαύματα τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, ἔκαναν πώς τάχα δέν τά ἤξεραν! Καί ἐνῶ ὑποτιμοῦσαν καί ἐμπαίζανε τά θαύματα τοῦ Θεοῦ, ζητοῦσαν θαῦμα κομμένο στά μέτρα τῶν ἄθλιων ἀντιλήψεών τους, κομμένο στά μέτρα τοῦ μυαλοῦ τους!

Ἡ ἀξίωσή τους νά ἰδοῦν «σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ», δέν ἦταν ἁπλῶς ἡ παράκληση νά ἰδοῦν κάποιο θαῦμα, ἀλλά ἐμπαιγμός τῶν θαυμάτων τοῦ Κυρίου, καί ἔκφραση μιᾶς ἀγροίκης καί διεστραμμένης ἀντίληψης περί θαυμάτων.

Μέ τήν φράση «σημεῖον Ἰωνά τοῦ προφήτου» [25] ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐννοοῦσε τά σημεῖα πού θά συνόδευαν τόν θάνατο καί τήν ἀνάστασή Του. Τότε ἐδόθη ἀπό τόν Θεό «σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ». Τότε ὁ ἥλιος εἶδε τόν Κύριο σταυρωμένο καί ἐσκοτίσθη ὥρα μεσημέρι, καί ἁπλώθηκε παντοῦ πηχτό σκοτάδι, πού διήρκεσε τρεῖς ὧρες. Τό καταπέτασμα τοῦ Ναοῦ τῆς Ἱερουσαλήμ ἐσχίσθη ἀπό μόνο του στά δύο, ἀπό ἐπάνω μέχρι κάτω. Ἔγινε σεισμός. Οἱ βράχοι ἐσχίσθηκαν. Τά μνημεῖα ἄνοιξαν καί πολλοί ἅγιοι ἀναστήθηκαν καί ἐμφανίσθηκαν σέ πολλούς στήν ἁγία Πόλη[26]. Καί ὅταν ὁ Κύριος ἀναστήθηκε ἔγινε πάλι σεισμός. Φωτοφόρος ἄγγελος κατέβη ἀπό τόν οὐρανό στόν ἅγιο Τάφο, σάν μάρτυρας τῆς ἀναστάσεώς Του καί τρόμαξε τούς φύλακες, πού - ταγμένοι ἀπό ἐκείνους πού ἐζήτουν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ[27] - φρουροῦσαν τόν τάφο. Αὐτοί οἱ φύλακες ἀνάγγειλαν στό ἰουδαϊκό Συνέδριο τήν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Αὐτό ὅμως, ὅταν ἄκουσε «τό σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ», τό ἀντιμετώπισε μέ τήν ἴδια καταφρόνηση καί τό ἴδιο μῖσος, πού εἶχε ἀντιμετωπίσει καί ὅλα τά προηγούμενα θαύματα τοῦ Κυρίου. Καί γι' αὐτό ἐδωροδόκησε τούς φύλακες καί βάλθηκε νά σκεπάση τό σκοτάδι τῆς ψευτιᾶς τό θαῦμα[28].

Βιβλιογραφία

[23] Ματθ. 16, 1 και Ματθ. 13, 38-42.
[24] Θεοφυλάκτου Βουλγ. Ερμηνεία ως άνω.
[25] Ματθ.12, 40.
[26] Λουκ. 23, 45 – Ματθ. 27, 45, 51-53.
[27] Ματθ. 28, 2-4, 11-15.
[28] έ.α.



Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ

Κάθε λογισμὸς καὶ κάθε αἴσθηση ὁδηγοῦν σταδιακὰ τὴν ψυχὴ εἴτε πρὸς τὸν παράδεισο εἴτε πρὸς τὴν κόλαση.

Ἄν ὁ λογισμὸς εἶναι ἔλλογος, τότε συνδέει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεὸ Λόγο, μὲ τὸν ὕψιστο Λογισμό, μὲ τὴν Παναξία, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ὁ παράδεισος.

παράδεισος

Ἐάν πάλι εἶναι ἄλογος ὁ λογισμὸς ἤ καὶ παράλογος, τότε συνδέει ἀναπόφευκτα τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Παράλογο, τὸν Ἀνόητο, μὲ τὸν διάβολο, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ἡ κόλαση.

Ὅσα ἰσχύουν γιὰ τὸν λογισμὸ, ἰσχύουν καὶ γιὰ τις αἰσθήσεις. Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ, ἀπὸ τὴν γῆ: καὶ ὁ παράδεισος μὰ καὶ ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου.

Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ο Ζυγός της Δικαιοσύνης

Ο Ζυγός της Δικαιοσύνης

Η Θεία Λειτουργία

The Arabic Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

The Turkish Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

 

Άγιοι Τόποι

24 Ώρες στους Αγίους Τόπους, Οδοιπορικό σε Μονές 20/04/2019

24 Ώρες στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων 25/04/2019

24 Ώρες στα Βήματα του Χριστού 27/04/2019

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ἐγὼ πατὴρ, ἐγὼ ἀδελφὸς, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφὴ, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλὴ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ ἀδελφὴ, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον;  περισσότερα »»»

Η Ελλάδα και ο Υμνος της Ελευθερίας

Ελληνική σημαία - Ελλάς - Ελευθερία

You are missing some Flash content that should appear here! Perhaps your browser cannot display it, or maybe it did not initialize correctly.

Υπεραγία Παρθένος Θεοτόκος Μαρία

Κύριος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων· ἡ δὲ βουλὴ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα μένει, λογισμοὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. (Ψαλ. 32, 10-11)

εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων. (Τιμ.Α 5,8)

Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας

Οἱ ἄνθρωποι καταχρηστικά λέγονται λογικοί. Δεν εἶναι λογικοὶ ὅσοι ἔμαθαν ἀπλῶς τὰ λόγια καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλ' ὅσοι ἔχουν τὴ λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καἰ ποιὸ τὸ κακό καὶ ἀποφεύγουν τὰ πονηρὰ καὶ βλαβερὰ στὴν ψυχή, τὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ ψυχωφελῆ, τὰ ἀποκτοῦν πρόθυμα μὲ τὴ μελέτη καὶ τὰ ἐφαρμόζουν μὲ πολλὴ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Αὐτοὶ μόνοι πρέπει νὰ λέγονται ἀληθινὰ λογικοὶ ἄνθρωποι.

St Antony the Great

Ἐφ᾿ ὅσον ἐννοεῖς τὰ περὶ Θεοῦ, νὰ εἶσαι εὐσεβής, χωρὶς φθόνο, ἀγαθός, σώφρων, πράος, χαριστικὸς κατὰ δύναμιν, κοινωνικός, ἀφιλόνεικος καὶ τὰ ὅμοια. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ἀπαραβίαστο ἀπόκτημα τῆς ψυχῆς, νὰ ἀρέσει στὸ Θεὸ μὲ τέτοιες πράξεις καὶ μὲ τὸ νὰ μὴν κρίνει κανέναν καὶ νὰ λέει γιὰ κανέναν, ὅτι ὁ δείνα εἶναι κακὸς καὶ ἁμάρτησε. Ἀλλὰ καλλίτερο εἶναι νὰ συζητᾶμε τὰ δικά μας κακά, καὶ νὰ ἐρευνᾶμε μέσα μας τὴ δική μας πολιτεία, ἐὰν εἶναι ἀρεστὴ στὸ Θεό. Διότι, τί μᾶς μέλει ἐμᾶς, ἐὰν ὁ ἄλλος εἶναι πονηρός;

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ἡ αἰωνιότητα εἶναι φρικιαστικὴ δίχως Θεάνθρωπο, γιατὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι φοβερὸς δίχως τὸν Θεάνθρωπο. Καθετὶ τὸ ἀνθρώπινο, μονάχα στὸν Θεάνθρωπο ἔχει τὴν τελικὴ καὶ λογικὴ του ἑρμηνεία. Δίχως τὸν θαυμαστὸ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅλα τὰ ἀνθρώπινα μεταβάλλονται ἀναπόφευκτα σὲ χάος, σὲ φρίκη, σὲ θάνατο, σὲ κόλαση: ἡ φρόνηση σὲ ἀφροσύνη, ἡ αἴσθηση σὲ ἀπόγνωση, ἡ ἐπιθυμία σὲ αὐτοδιάσπαση μέσα ἀπὸ τὴν αὐτοθέωση ἤ τὴν αὐτοεξουθένωση.