»»» Θαύματα και σημεία - Άγιος Ιγνάτιος (Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ) / Κεφάλαιο Α' - Τι λέει η Ἀγια Γραφή / Νά πλανήση, εἶ δυνατόν, καί ἐκλεκτούς
Νά πλανήση, εἶ δυνατόν, καί ἐκλεκτούς
Κεφάλαιο Α'
Τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή
- Σημεῖον ἐκ τοῦ Οὐρανοῦ
- Ἔργα διαβόλου καί ἔργα Θεοῦ
- Νά πλανήση, εἶ δυνατόν, καί ἐκλεκτούς
- Ἀπάτη καί κατεργαριά
- Τό λάθος τῶν Φαρισαίων
- Τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ
- Μυστική σημασία
- Ἀφετηρία πίστης
- Γιατί ὁ κόσμος δέν πιστεύει;
- Πώς ὁ ἄνθρωπος καταντάει ὑπηρέτης τοῦ Ἀντίχριστου
- Ἡ ἀποστασία προστάδιο τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου
- Σημεῖα τῆς αἰώνιας σωτηρίας
- Τά θαύματα ἄλλοτε καί σήμερα
- Δέν μᾶς χρειάζονται πιά
- Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ
Καί πρέπει ἰδιαίτερα νά τό προσέξωμε. Καί νά κλαύσωμε γι' αὐτό. Γιατί τά θαύματα καί οἱ πράξεις τοῦ ἀντιχρίστου θά φέρουν σέ δύσκολη θέση καί τούς πιό ἐκλεκτούς δούλους τοῦ Θεοῦ.
Ἡ αἰτία τῆς μεγάλης ἐπίδρασης τοῦ ἀντιχρίστου θά ἔγκειται στήν σατανική δολιότητα καί ὑποκρισία, μέ τίς ὁποῖες σκεπάζει τό πιό φρικαλέο κακό• μέ τό ἀχαλίνωτο καί ἀναίσχυντο θράσος τού• μέ τήν πλήρη συμπαράσταση τῶν πονηρῶν πνευμάτων• καί μέ τήν ἱκανότητα νά κάνη θαύματα• ψεύτικα μέν, ἀλλά πού προκαλοῦν κατάπληξη. Ἡ φαντασία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀνίκανη νά συλλάβη τήν εἰκόνα ἑνός τόσο μεγάλου κακούργου, ὅσος θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος. Θά σαλπίζει γιά τόν ἑαυτό του, ὅπως σάλπιζαν οἱ πρόδρομοί του, οἱ προτυπώσεις του. Θά ὀνομάζη τόν ἑαυτό του κήρυκα καί παλινορθωτή τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας. Ἔτσι ἐκεῖνοι, πού δέν κατανοοῦν τόν χριστιανισμό, θά ἰδοῦν σ' αὐτόν ἕνα ἀντιπρόσωπο καί ὑπέρμαχο τῆς ἀληθινῆς θρησκείας! Καί θά πᾶνε μέ τό μέρος του. Θά σαλπίση. Καί θά ὀνομάση τόν ἑαυτό του ἐπηγγελμένον Μεσσίαν. Καί συναντῶντας τον, ἐκεῖνοι πού ζοῦν μέ σαρκικό φρόνημα, καί βλέποντας τήν δόξα του, τήν δύναμή του, τίς πνευματικές του ἱκανότητες, τήν ὁλοσχερῆ ἐπιβολή του στά στοιχεῖα τοῦ κόσμου, θά τόν ἀναγορεύσουν Θεό καί θά γίνουν ὀπαδοί τοῦ [11].
Ὁ ἀντίχριστος θά παρουσιασθῆ πρᾶος, εὔσπλαγχνος, γεμᾶτος ἀγάπη, γεμᾶτος ἀρετές. Θά τόν δεχθοῦν σάν πράγματι γεμᾶτον ἀρετές. Καί θά ὑποταχθοῦν σ' αὐτόν, ἐξ αἰτίας τῶν ὑψίστων ἀρετῶν του, ὅλοι ἐκεῖνοι πού φαντάζονται, πώς ἀλήθεια εἶναι ἡ «ἀλήθεια» τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου, καί γι' αὐτό οὔτε κἄν σκέπτονται νά τήν ξεπεράσουν γιά νά γνωρίσουν τήν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου[12].
Ὁ ἀντίχριστος τότε θά εἰσηγηθῆ στήν ἀνθρωπότητα τήν δημιουργία μιᾶς ἀνώτατης παγκόσμιας εἰρήνης καί εὐημερίας. Θά προσφέρη τιμές, πλούτη, μεγαλεῖα, σημαντικές ἀνέσεις καί σαρκικές ἡδονές. Καί ὅσοι ποθοῦν ἐπίγεια πράγματα, θά τόν δεχθοῦν. Καί θά τόν ὀνομάσουν «κύριό» τους[13]. Ἐνώπιον τῆς ἀνθρωπότητος ὁ ἀντίχριστος θά ἀνοίξη ἕνα τέτοιο ἀνεξήγητο μέ τήν τότε ἐπιστήμη τσίρκο θαυμάτων, πού ἡ κατεργαριά τους θά θυμίζη θέατρο. Θά φέρη φόβο μέ τίς ἀπειλές καί θαυμασμό μέ τά θαύματά του. Θά ἱκανοποιήση τήν ἄκριτη περιέργειά τους καί τήν παχυλή τους ἄγνοια. Θά ἱκανοποιήση τήν ματαιοδοξία τους καί τόν ἐγωισμό τους. Θά ἱκανοποιήση τό σαρκικό τους φρόνημα. Θά ἱκανοποιήση τήν δεισιδαιμονία καί τίς προλήψεις τους. Καί θά φέρη σέ σύγχυση τούς σοφούς. Ἔτσι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μέ ὁδηγό τήν πεπτωκυία φύση τους, χωρίς τό φῶς τοῦ Θεοῦ, θά παρασυρθοῦν καί θά καταλήξουν πειθήνια καί ἄβουλα ὄργανα τοῦ πλάνου[14].
Τά σημεῖα τοῦ ἀντιχρίστου θά γίνουν κατά κύριο λόγο στόν ἀέρα [15], καί συγκεκριμένα στό στρῶμα, στό ὁποῖο κυριαρχεῖ ὁ σατανᾶς[16]. Τά σημεῖα αὐτά θά ἐπιδροῦν ὡς ἐπί τό πλεῖστον στήν αἴσθηση τῆς ὅρασης. Καί ἔτσι καί θά γοητεύουν καί θά ἀπατοῦν.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μελετῶντας στήν Ἀποκάλυψη του τά γεγονότα, πού θά γίνουν πρίν ἀπό τήν συντέλεια τοῦ κόσμου, λέγει ὅτι ὁ ἀντίχριστος θά κάμη μεγάλα σημεῖα, ἀκόμη καί νά κατεβῆ «πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων»[17]. Τό θαῦμα αὐτό, μᾶς λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, θά εἶναι τό πιό μεγάλο ἀπό τά θαύματα τοῦ ἀντιχρίστου. Καί αὐτό τό θαῦμα θά γίνη στόν ἀέρα. Θά εἶναι ἕνα μεγαλοπρεπές καί φοβερό θέαμα!
Βιβλιογραφία
[11] έ.α.
[12] Μακαρίου Αιγυπτίου Ομιλία ΛΑ’ § 4.
[13] Θεοφυλάκτου Βουλγ. Εις το Ιωάν. 5, 43.
[14] Αποκ. 13, 8.
[15] Εφραίμ του Σύρου, έ.α., Εφ. 2, 2 και 6, 12.
[16] Συμεών Νέου Θεολόγου, Περί του τρίτου είδους προσευχής.
[17] Αποκ. 13, 13.
ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλὴ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ ἀδελφὴ, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον; 
