Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός | Ορθόδοξοι Πατέρες Our Lord Jesus Christ | Orthodox Fathers

Τά θαύματα ἄλλοτε καί σήμερα


Τί λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:

«Γιατί λένε μερικοί, δέν γίνονται σήμερα θαύματα; (τήν ἀπάντηση μου νά τήν ἀκούσετε μέ πολλή προσοχή. Γιατί τό ἐρώτημα αὐτό τό ἀκούω ἀπό πολλούς. Καί τακτικά. Ἀδιάκοπα. Πάντοτε).

Γιατί τότε, ὅσοι ἐλάμβαναν τό βάπτισμα, ἄρχιζαν καί μιλοῦσαν ξένες γλῶσσες, καί τώρα αὐτό δέν γίνεται πιά;

Γιατί σήμερα ὁ Θεός πῆρε τήν χάρη τῶν θαυμάτων; Τό κάνει, ὄχι γιά νά μᾶς ἀτιμάση, ἀλλά γιά νά μᾶς δώση πιό πολλή τιμή.

Πῶς; Σᾶς τό ἐξηγῶ.

Οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἦσαν πιό σκοτισμένοι ἀπό μᾶς, ἀφοῦ μόλις εἶχαν ξεφύγει ἀπό τήν εἰδωλολατρεία. Τό μυαλό τους ἦταν χοντρό• δέν ἔκοβε. Ἦσαν βουτηγμένοι καί κολλημένοι στήν ὕλη. Δέν μποροῦσαν νά φαντασθοῦν, ὅτι ὑπῆρχαν καί ἀγαθά μή ὑλικά, πνευματικά. Καί φυσικά δέν ἤξεραν τίποτε γιά τη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιατί ὅλα αὐτά τά δεχόμαστε μόνον, ὅταν ἔχωμε πίστη. Γιά αὐτό ἦταν ἀνάγκη νά γίνωνται θαύματα.

Ἀπό τά δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μερικά εἶναι ἀόρατα• καί τά δεχόμαστε μόνο μέ πίστη. Ἄλλα ὅμως ἑνώνονται μέ ὕλη• καί γίνονται σημεῖα, πού πέφτουν στήν ἀντίληψη τῶν αἰσθήσεών μας. Αὐτά ξυπνοῦν στούς ἄπιστους τήν πίστη. Π.χ. ἡ ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας εἶναι πνευματικό, ἀόρατο. Μέ τά σωματικά μάτια μας δέν βλέπομε νά καθαρίζωνται οἱ ἁμαρτίες μας. Καθαρίζεται ἡ ψυχή. Μά ἡ ψυχή εἶναι καί αὐτή ἀόρατη μέ τά μάτια τά σωματικά. Ἡ ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν εἶναι δῶρο πνευματικό. Δέν μποροῦμε νά τό ἰδοῦμε μέ τά μάτια τοῦ σώματος. Καί γιά αὐτό δέν τό δέχονται, δέν τό πιστεύουν, ὅσοι ἔχουν φρόνημα σαρκικό, ὑλιστικό. Ἀντίθετα τό χάρισμα τῆς γλωσσολαλιάς, τό χάρισμα νά μιλοῦν ξένες γλῶσσες, ἄγνωστες, παρ' ὅτι εἶναι μιά ἐνέργεια καί δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι ἕνα σημεῖο πού γίνεται ἀντιληπτό μέ τίς αἰσθήσεις μας• καί μποροῦν εὔκολα νά τό παρατηρήσουν καί οἱ ἄπιστοι. Γιατί γίνεται τότε φανερό, πώς ἡ ἀόρατη ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος πού λαμβάνει χώρα μέσα στήν ψυχή, ἐξωτερικεύεται• καί ἐπισημαίνεται ἀδιάψευστα ἀπό τήν ἄγνωστη καί παράξενη γλῶσσα πού ἀκοῦμε. Καί ἀκριβῶς γιά αὐτό ὁ Παῦλος λέγει: «Ἑκάστῳ δέ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρός τό συμφέρον», δηλ. γιά ὠφέλεια πνευματική[59].

Αὐτό ὅμως σημαίνει, πώς ἐμένα δέν μοῦ χρειάζονται τά θαύματα. Γιατί; Γιατί ἔχω μάθει νά πιστεύω στή χάρη τοῦ Θεοῦ καί χωρίς νά βλέπω θαύματα! Ἀνάγκη ἀπό ἀποδείξεις ἔχει ὁ ἄπιστος. Ἐγώ, ὁ πιστός, δέν ἔχω καθόλου ἀνάγκη τίς ἀποδείξεις καί τά θαύματα. Γιατί, παρ' ὅτι δέν μιλάω ξένες γλῶσσες, τό ξέρω ὅτι ἔχω καθαρισθῆ ἀπό τήν ἁμαρτία. Οἱ παλαιότεροι ὅμως, δέν μποροῦσαν νά τό πιστέψουν αὐτό, χωρίς νά ἰδοῦν θαύματα. Καί γιά αὐτό, τά θαύματα τά ἔδινε ὁ Θεός γιά πιστοποίηση τῆς ἀλήθειας τῆς πίστης, πού τούς ἐκήρυτταν. Ἔτσι λοιπόν, κατά κανόνα, τά θαύματα ἐγίνοντο πρός χάριν, ὄχι τῶν πιστῶν, ἀλλά χάριν τῶν ἀπίστων. Γιά νά μπορέσουν νά ἑνωθοῦν μέ τούς πιστούς. Τό λέγει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος• τά θαύματα εἶναι σημεῖα «οὐ τοῖς πιστεύουσι, ἀλλά τοῖς ἀπίστοις»[60].

Βιβλιογραφία

[59] Α’ Κορινθ. 12, 7.
[60] Α’ Κορ. 14, 22, Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία Α’ εις την Πεντηκοστήν.



Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ

Κάθε λογισμὸς καὶ κάθε αἴσθηση ὁδηγοῦν σταδιακὰ τὴν ψυχὴ εἴτε πρὸς τὸν παράδεισο εἴτε πρὸς τὴν κόλαση.

Ἄν ὁ λογισμὸς εἶναι ἔλλογος, τότε συνδέει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεὸ Λόγο, μὲ τὸν ὕψιστο Λογισμό, μὲ τὴν Παναξία, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ὁ παράδεισος.

παράδεισος

Ἐάν πάλι εἶναι ἄλογος ὁ λογισμὸς ἤ καὶ παράλογος, τότε συνδέει ἀναπόφευκτα τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Παράλογο, τὸν Ἀνόητο, μὲ τὸν διάβολο, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ἡ κόλαση.

Ὅσα ἰσχύουν γιὰ τὸν λογισμὸ, ἰσχύουν καὶ γιὰ τις αἰσθήσεις. Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ, ἀπὸ τὴν γῆ: καὶ ὁ παράδεισος μὰ καὶ ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου.

Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ο Ζυγός της Δικαιοσύνης

Ο Ζυγός της Δικαιοσύνης

Η Θεία Λειτουργία

The Arabic Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

The Turkish Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

 

Άγιοι Τόποι

24 Ώρες στους Αγίους Τόπους, Οδοιπορικό σε Μονές 20/04/2019

24 Ώρες στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων 25/04/2019

24 Ώρες στα Βήματα του Χριστού 27/04/2019

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ἐγὼ πατὴρ, ἐγὼ ἀδελφὸς, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφὴ, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλὴ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ ἀδελφὴ, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον;  περισσότερα »»»

Η Ελλάδα και ο Υμνος της Ελευθερίας

Ελληνική σημαία - Ελλάς - Ελευθερία

You are missing some Flash content that should appear here! Perhaps your browser cannot display it, or maybe it did not initialize correctly.

Υπεραγία Παρθένος Θεοτόκος Μαρία

Κύριος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων· ἡ δὲ βουλὴ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα μένει, λογισμοὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. (Ψαλ. 32, 10-11)

εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων. (Τιμ.Α 5,8)

Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας

Οἱ ἄνθρωποι καταχρηστικά λέγονται λογικοί. Δεν εἶναι λογικοὶ ὅσοι ἔμαθαν ἀπλῶς τὰ λόγια καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλ' ὅσοι ἔχουν τὴ λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καἰ ποιὸ τὸ κακό καὶ ἀποφεύγουν τὰ πονηρὰ καὶ βλαβερὰ στὴν ψυχή, τὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ ψυχωφελῆ, τὰ ἀποκτοῦν πρόθυμα μὲ τὴ μελέτη καὶ τὰ ἐφαρμόζουν μὲ πολλὴ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Αὐτοὶ μόνοι πρέπει νὰ λέγονται ἀληθινὰ λογικοὶ ἄνθρωποι.

St Antony the Great

Ἐφ᾿ ὅσον ἐννοεῖς τὰ περὶ Θεοῦ, νὰ εἶσαι εὐσεβής, χωρὶς φθόνο, ἀγαθός, σώφρων, πράος, χαριστικὸς κατὰ δύναμιν, κοινωνικός, ἀφιλόνεικος καὶ τὰ ὅμοια. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ἀπαραβίαστο ἀπόκτημα τῆς ψυχῆς, νὰ ἀρέσει στὸ Θεὸ μὲ τέτοιες πράξεις καὶ μὲ τὸ νὰ μὴν κρίνει κανέναν καὶ νὰ λέει γιὰ κανέναν, ὅτι ὁ δείνα εἶναι κακὸς καὶ ἁμάρτησε. Ἀλλὰ καλλίτερο εἶναι νὰ συζητᾶμε τὰ δικά μας κακά, καὶ νὰ ἐρευνᾶμε μέσα μας τὴ δική μας πολιτεία, ἐὰν εἶναι ἀρεστὴ στὸ Θεό. Διότι, τί μᾶς μέλει ἐμᾶς, ἐὰν ὁ ἄλλος εἶναι πονηρός;

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ἡ αἰωνιότητα εἶναι φρικιαστικὴ δίχως Θεάνθρωπο, γιατὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι φοβερὸς δίχως τὸν Θεάνθρωπο. Καθετὶ τὸ ἀνθρώπινο, μονάχα στὸν Θεάνθρωπο ἔχει τὴν τελικὴ καὶ λογικὴ του ἑρμηνεία. Δίχως τὸν θαυμαστὸ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅλα τὰ ἀνθρώπινα μεταβάλλονται ἀναπόφευκτα σὲ χάος, σὲ φρίκη, σὲ θάνατο, σὲ κόλαση: ἡ φρόνηση σὲ ἀφροσύνη, ἡ αἴσθηση σὲ ἀπόγνωση, ἡ ἐπιθυμία σὲ αὐτοδιάσπαση μέσα ἀπὸ τὴν αὐτοθέωση ἤ τὴν αὐτοεξουθένωση.