Καθολική Επιστολή Πέτρου Β'

Κεφάλαιον Α' (1)

» Πρωτότυπο « » Ἑρμηνεία Ι. Κολιτσάρα « » Ἑρμηνεία Π. Τρεμπέλα « » Πρωτότυπο & Ἑρμηνείες «
1 Συμεὼν Πέτρος, δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῖς ἰσότιμον ἡμῖν λαχοῦσι πίστιν ἐν δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ·
2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Θεοῦ καὶ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
3 Ὡς πάντα ἡμῖν τῆς θείας δυνάμεως αὐτοῦ τὰ πρὸς ζωὴν καὶ εὐσέβειαν δεδωρημένης διὰ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ καλέσαντος ἡμᾶς διὰ δόξης καὶ ἀρετῆς,
4 δι' ὧν τὰ τίμια ἡμῖν καὶ μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοί φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς.
5 Καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν παρεισενέγκαντες ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν,
6 ἐν δὲ τῇ γνώσει τὴν ἐγκράτεια, ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείᾳ τὴν ὑπομονήν, ἐν δὲ τῇ ὑπομονῇ τὴν εὐσέβειαν,
7 ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν φιλαδελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίᾳ τὴν ἀγάπην.
8 Ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχοντα καὶ πλεονάζοντα οὐκ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάρπους καθίστησιν εἰς τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπίγνωσιν·
9 ᾧ γὰρ μὴ παρέστι ταῦτα, τυφλός ἐστι, μυωπάζων, λήθην λαβὼν τοῦ καθαρισμοῦ τῶν πάλαι αὐτοῦ ἁμαρτιῶν.
10 Διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε.
11 Οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιαν βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
12 Διὸ οὐκ ἀμελήσω ἀεὶ ὑμᾶς ὑπομιμνήσκειν περὶ τούτων, καίπερ εἰδότας καὶ ἐστηριγμένους ἐν τῇ παρούσῃ ἀληθείᾳ.
13 Δίκαιον δὲ ἡγοῦμαι, ἐφ' ὅσον εἰμὶ ἐν τούτῳ τῷ σκηνώματι, διεγείρειν ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει,
14 εἰδὼς ὅτι ταχινή ἐστιν ἡ ἀπόθεσις τοῦ σκηνώματός μου, καθὼς καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήλωσέ μοι.
15 Σπουδάσω δὲ καὶ ἑκάστοτε ἔχειν ὑμᾶς μετὰ τὴν ἐμὴν ἔξοδον τὴν τούτων μνήμην ποιεῖσθαι.
16 Οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ' ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μαγαλειότητος.
17 Λαβὼν γὰρ παρὰ Θεοῦ πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξῃς, αὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόκησα,-
18 καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσαν, σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὅρει τῷ ἁγίῳ.
19 Καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,
20 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται.
21 Οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ' ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι.
1 ΟΣίμων Πέτρος, δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς ἐκείνους, εἰς τοὺς ὁποίους ἐδόθη δωρεάν, σὰν διὰ λαχνοῦ, ἡ ἰδία κατὰ τὴν ἀξίαν καὶ τὴν τιμὴν πίστις, ποὺ ἐδόθη καὶ εἰς ἡμᾶς, ἕνεκα τῆς ἀμερολήπτου δικαιοσύνης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ μας καὶ Σωτῆρος.
2 Εὔχομαι νὰ πληθυνθῇ μεταξύ σας ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη, διὰ τῆς ὅσον τὸ δυνατὸν βαθυτέρας καὶ τελειοτέρας γνώσεως τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Κυρίου μας.
3 Καὶ τοῦτο, διότι ἡ θεία δύναμις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μᾶς ἔχει δωρήσει ὅλα ὅσα ὁδηγοῦν καὶ ὑποβοηθοῦν πρὸς τὴν πνευματικὴν ζωὴν καὶ τὴν εὐσέβειαν. Μᾶς τὰ ἐδώρησε δὲ διὰ τῆς ἀκριβοῦς καὶ βαθείας γνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ἐκάλεσεν ἀπὸ τὴν πλάνην καὶ τὴν ἐνοχήν, χάρις εἰς τὴν ἰδικήν του ἄπειρον δόξαν καὶ τὴν ἀρετήν.
4 Διὰ μέσου δὲ αὐτῶν τῶν ἀπείρων τελειοτήτων του ἔχουν δωρηθῇ εἰς ἡμᾶς αἱ ἀνεκτίμητοι καὶ μέγισται ὑποσχέσεις, ἵνα ἐλκυόμενοι καὶ ἐνισχυόμενοι ἀπὸ αὐτὰς γίνετε συμμέτοχοι θείας φύσεως, ἀποφεύγοντες καὶ ἐλευθερούμενοι ἀπὸ τὴν φαυλότητα καὶ τὴν διαφθορὰν τοῦ κόσμου, πρὸς τὴν ὁποίαν ὠθεῖ καὶ ὑποδουλώνει ἡ ἁμαρτωλὴ ἐπιθυμία.
5 Δι' αὐτὸ τοῦτο δὲ καὶ σεῖς καταβάλατε ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας κάθε ἐπιμέλειαν καὶ δραστηριότητα καὶ προσθέσατε εἰς τὴν πίστιν σας τὴν ἀρετήν· εἰς δὲ τὴν ἀρετὴν προσθέσατε (καὶ ὑπὸ τῆς προσωπικῆς σας πείρας βοηθούμενοι) τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν τοῦ θείου θελήματος.
6 Εἰς δὲ τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν προσθέσατε τὴν αὐτοκυριαρχίαν καὶ σωφροσύνην, εἰς δὲ τὴν αὐτοκυριαρχίαν καὶ σωφροσύνην τὴν ὑπομονὴν κατὰ τὰς διαφόρους περιπετείας καὶ θλίψεις· εἰς δὲ τὴν ὑπομονὴν τὴν εὐσέβειαν.
7 Εἰς δὲ τὴν εὐσέβειαν προσθέσατε τὴν εἰλικρινῆ ἀγάπην πρὸς τοὺς ἀδελφούς· εἰς αὐτὴν δὲ τὴν φιλαδελφίαν προσθέσατε τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς ὅλους.
8 Διότι, ὅταν ὅλα αὐτὰ τὰ ὑπέροχα πλεονεκτήματα ὑπάρχουν καὶ πλεονάζουν εἰς σᾶς, δὲν θὰ σᾶς κάμουν ἀμελεῖς καὶ ἀκάρπους, ἀλλὰ τουναντίον δραστηρίους καὶ πλήρεις πνευματικῶν καρπῶν, διὰ νὰ προχωρήσετε ἔτσι καὶ ὁλοκληρώσετε, μέσῳ καὶ τῆς προσωπικῆς αὐτῆς πείρας σας, τὴν τελείαν γνῶσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
9 Διότι ἐκεῖνος εἰς τὸν ὁποῖον δὲν ὑπάρχουν αὐτὰ τὰ προσόντα, ποὺ ἀνέφερα, εἶναι τυφλός, βλέπει σκοτεινὰ καὶ ἀκαθόριστα σὰν μύωψ, ἐπειδὴ ἐλησμόνησε τὸν καθαρισμὸν τῶν παλαιῶν ἁμαρτιῶν του, τὸν ὁποῖον ἔλαβε μὲ τὸ βάπτισμα καὶ τὰ ἄλλα μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
10 Διὰ τοῦτο, ἀδελφοί, ἀναπτύξατε ἀκόμη μεγαλυτέραν δραστηριότητα καὶ ἐπιμέλειαν καὶ ἐργασθῆτε περισσότερον, διὰ νὰ κάμετε σταθερὰν καὶ ἀκλόνητον πραγματικότητα τὴν κλῆσιν καὶ τὴν ἐκλογήν σας μὲ τὰς ἀρετάς, ποὺ σᾶς εἶπα. Διότι, ὅταν ἐφαρμόζετε αὐτά, τότε δὲν θὰ προσκόψετε ποτὲ εἰς τίποτε καὶ δὲν θὰ πέσετε.
11 Ἐπειδὴ ἔτσι θὰ χορηγηθῇ εἰς σᾶς τελείως ἐλευθέρα καὶ ἀνεμπόδιστος ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
12 Δι' αὐτὸ καὶ ἐγὼ δὲν θὰ παραμελήσω νὰ σᾶς ὑπενθυμίζω αὐτά, διὰ τὰ ὁποῖα σᾶς ἔγραψα, ἂν καὶ γνωρίζετε καλὰ καὶ εἶσθε στηριγμένοι εἰς τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν, ποὺ εἶναι φανερὰ καὶ παροῦσα εἰς σᾶς.
13 Νομίζω δέ, ὅτι εἶναι ὀρθὸν καὶ δίκαιον, ἐφ' ὁσον ὑπάρχω καὶ ζῶ ἀκόμη εἰς τὸ σῶμα τοῦτο, εἰς τὸ ἐπίγειον αὐτὸ σκήνωμα, νὰ σᾶς ἐξυπνῶ καὶ νὰ σᾶς κρατῶ προσεκτικοὺς καὶ προθύμους μὲ τὴν ὑπόμνησιν καὶ ἀνάμνησις αὐτῶν τῶν ἀληθειῶν.
14 Τοσούτῳ μᾶλλον, καθ' ὅσον γνωρίζω ὅτι, ὅπως μοῦ ἐφανέρωσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι σύντομος καὶ πολὺ προσεχὴς ἡ ἐκδημία μου ἐκ τοῦ κόσμου τούτου καὶ ἡ ἀπόθεσις τοῦ σώματός μου εἰς τὸν τάφον.
15 Θὰ φροντίσω δὲ μὲ τὰ θεόπνευστα κείμενα, ποὺ σᾶς ἀφίνω, νὰ διατηρῆτε πάντοτε τὴν ἀνάμνησιν τῶν ἀληθειῶν αὐτῶν καὶ μετὰ τὴν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐκδημίαν μου.
16 Διότι ἡμεῖς οἱ Ἀπόστολοι δὲν κατεστήσαμεν εἰς σᾶς γνωστὴν τὴν ἄπειρον δύναμιν καὶ τὴν ἔνδοξον Δευτέραν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκολουθήσαντες μύθους φκιασμένους μὲ τέχνην καὶ ἐπιτηδειότητα, ἀλλὰ σᾶς ἐδιδάξαμεν τὰς μεγάλας αὐτὰς ἀληθείας, ἐπειδὴ εἴδαμεν μὲ τὰ ἴδια μας τὰ μάτια τὴν μεγαλειότητα Ἐκείνου κατὰ τὴν ἔνδοξον μεταμόρφωσίν του.
17 Διότι κατὰ τὴν μεταμόρφωσιν ἔλαβεν ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα ὁ Χριστὸς τιμὴν καὶ δόξαν, ὅταν ἠκούσθη δι' αὐτὸν ἀπὸ τὴν μεγαλοπρεπῆ δόξαν τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή· «αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἔχω εὐαρεστηθῆ».
18 Καὶ αὐτὴν τὴν φωνὴν ἡμεῖς, ποὺ ἤμεθα μαζί του εἰς τὸ ἅγιον ἐκεῖνο ὅρος τῆς μεταμορφώσεώς του, τὴν ἠκούσαμεν νὰ βγαίνῃ καὶ νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὸν οὐρανόν.
19 Καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὴν ἐπίσημον αὐτὴν μαρτυρίαν τοῦ Πατρὸς ἔχομεν τώρα περισσότερον σταθερὰν καὶ ἀσφαλῆ τὴν πεποίθησίν μας εἰς τὰς προφητείας τῆς Π.Διαθήκης περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἰς αὐτοὺς δὲ τοὺς προφητικοὺς λόγους καλὰ κάμνετε, ποὺ προσέχετε, σὰν εἰς ἕνα λύχνον, ποὺ φωτίζει εἰς σκοτεινὸν καὶ δύσβατον τόπον, μέχρις ὅτου ὁλοκάθαρον πλέον τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου λάμψῃ, σὰν εἰς πλήρη ἡμέραν καὶ ὁλόλαμπρος ἀνατείλῃ εἰς τὰς καρδίας σας ὁ νοητὸς ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
20 Ὑπὸ τὴν ἀπαραίτητον προϋπόθεσιν ὅτι τοῦτο πρὸ παντὸς πρέπει νὰ γνωρίζετε· ὅτι κάθε προφητεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς δὲν λύεται καὶ δὲν ἀποσαφηνίζεται κατὰ τὴν προσωπικὴν ἑκάστου ἀντίληψιν, ἀλλὰ μὲ τὸν φωτισμὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
21 Διότι ποτὲ ἕως τώρα δὲν ἐλέχθη προφητεία μὲ τὸν νοῦν καὶ τὸ θέλημα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ οἱ ἅγιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ προφῆται, ἐπροφήτευσαν ἐμπνεόμενοι καὶ ὁδηγούμενοι ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
1 Ὁ Σίμων Πέτρος, δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, γράφει πρὸς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δωρεὰν σὰν διὰ λαχνοῦ ἐπέτυχον τὴν πίστιν, ποὺ τοὺς παρέχει τὰ ἴσα προνόμια καὶ τὴν σὴν τιμὴν πρὸς ἡμᾶς τοὺς Ἀποστόλους. Καὶ ἐπέτυχαν τὴν πίστιν αὐτὴν ἕνεκα τῆς ἀπροσωπολήπτου δικαιοσύνης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι συγχρόνως καὶ Θεός μας καὶ Σωτήρ μας.
2 Εἴθε νὰ πληθυνθοῦν εἰς σᾶς ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη διὰ τῆς τελείας γνώσεως τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου μας.
3 Εἶναι ἐπιβεβλημένον, ἀδελφοί, νὰ προοδεύετε εἰς τὴν ἀρετήν, ἐπειδὴ ἡ θεία δύναμις τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔχει χαρίσει ὅλα, ὅσα συντελοῦν εἰς τὴν πνευματικὴν ζωὴν καὶ εὐσέβειαν. Μᾶς τὰ ἐχάρισε δὲ διὰ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ἐκάλεσεν ἀπὸ τὴν κατάστασιν τῆς ἁμαρτίας εἰς τὴν σωτηρίαν διὰ τῆς ἐνδόξου τελειότητος καὶ δυνάμεώς του, ποὺ συνετέλεσε τὸ θαῦμα αὐτὸ τῆς ἐπιστροφῆς μας.
4 Διὰ τῆς ἐνδόξου δὲ ταύτης τελειότητός του ἐχαρίσθησαν εἰς ἡμᾶς αἱ μέγισται ὑποσχέσεις, ἵνα προτρεπόμενοι καὶ ἐνισχυόμενοι δι' αὐτῶν γίνετε μέτοχοι θείας φύσεως. Γίνετε δηλαδὴ ἅγιοι καὶ συμμέτοχοι τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἀπαλλαγῆτε ἀπὸ τὴν διαφθορὰν τοῦ κόσμου, τὴν ὁποίαν προκαλεῖ ἡ ἐφάμαρτος ἐπιθυμία.
5 Καὶ ἀκριβῶς δὲ διότι ὁ Θεὸς ἔκαμε τόσα καὶ τόσα διὰ τὴν σωτηρίαν σας, διὰ τοῦτο καὶ σεῖς συνεργασθῆτε μὲ πᾶσαν δυνατὴν ἐπιμέλειαν καὶ δραστηριότητα καὶ προσθέσατε εἰς τὴν πίστιν, ποὺ ἔχετε, τὴν ἀρετήν, εἰς τὴν ἀρετὴν δὲ προσθέσατε τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν τοῦ θείου θελήματος
6 εἰς τὴν γνῶσιν δὲ ταύτην προσθέσατε τὴν αὐτοκυριαρχίαν ἐπὶ πάσης κακῆς κλίσεως εἰς τὴν αὐτοκυριαρχίαν δὲ καὶ ἐγκράτειαν προσθέσατε τὴν ὑπομονὴν εἰς τὰς ἐξωτερικὰς δυσμενεῖς περιστάσεις· εἰς τὴν ὑπομονὴν δὲ προσθέσατε τὸν ὀφειλόμενον πρὸς τὸν Θεόν σεβασμὸν καὶ φόβον.
7 Εἰς δὲ τὸν σεβασμὸν τοῦτον προσθέσατε τὴν ἀγάπην πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς Χριστιανούς· εἰς τὴν ἀγάπην δὲ τῶν ἀδελφῶν προσθέσατε τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Χριστὸν καὶ πρὸς ὅλους.
8 Διότι, ὅταν αἱ ἀρεταὶ αὐταὶ ὑπάρχουν καὶ πλεονάζουν εἰς σᾶς, σᾶς καθιστοῦν ἐπιμελεῖς καὶ καρποφόρους καὶ ὄχι ἀμελεῖς καὶ ἀκάρπους προκειμένου νὰ ἐπιτύχετε τὴν τελείαν γνῶσιν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸν ὁποῖον γνωρίζει κανεὶς ὄχι μὲ θεωρίας, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀποκτήσεως τῶν ἀρετῶν, ποὺ μᾶς ἐξομοιώνουν καὶ μᾶς ἑνώνουν μὲ αὐτόν.
9 Διότι ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν ὑπάρχουν καὶ δὲν πλεονάζουν αἱ ἀρεταὶ ποὺ ἀνέφερα, εἶναι τυφλὸς καὶ βλέπει σκοτεινὰ ὅπως ὁ μύωψ. Πολὺ σκοτεινὰ διακρίνει καὶ τὸν Χριστὸν καὶ τὰ τοῦ Χριστοῦ, ἐπειδὴ ἐλησμόνησε τὸν καθαρισμὸν τῶν παλαιῶν του ἁμαρτιῶν, ποὺ τοῦ ἐδόθη διὰ τοῦ βαπτίσματος καὶ δὲν ἐκαλλιέργησε μὲ συνεχῆ προσπάθειαν τὴν χάριν καὶ τὸν φωτισμόν, ποὺ τοῦ ἐδόθησαν εἰς τὸ βάπτισμα.
10 Διὰ τοῦτο, ἀδελφοί, καταβάλετε περισσοτέραν σπουδὴν καὶ ἐπιμέλειαν διὰ νὰ κάμετε μὲ τὴν ἀπόκτησιν τῶν ἀρετῶν, ποὺ σᾶς ἀνέφερα, ἀσφαλῆ καὶ ἀμετακίνητον τὴν κλῆσιν σας καὶ τὴν ἐκλογήν σας. Διότι, ὅταν ἀσκῆτε τὰς ἀρετὰς αὐτάς, δὲν θὰ προσκόψετε καὶ δὲν θὰ ἐμποδισθῆτε ποτὲ ἀπὸ τοῦ νὰ ἐπιτύχετε τὴν σωτηρίαν.
11 Ναί· δὲν θὰ σκοντάψετε πουθενά. Διότι ἔτσι θὰ σᾶς παραχωρηθῇ ἀνοικτὴ καὶ ἐλευθέρα ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου μας καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
12 Διότι δὲ αὐτὸ εἶναι τὸ μέσον μὲ τὸ ὁποῖον θὰ σᾶς ἀνοιχθῇ διάπλατα ἡ εἴσοδος εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, δι’ αὐτὸ δὲν θὰ ἀμελήσω νὰ σᾶς ὑπενθυμίζω πάντοτε αὐτά, ποὺ σᾶς ἔγραψα, καίτοι τὰ γνωρίζετε καὶ εἶσθε στηριγμένοι εἰς τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν, ἡ ὁποία σᾶς ἐκηρύχθη καὶ εἶναι παροῦσα καὶ φανερὰ μεταξύ σας.
13 Νομίζω δὲ δίκαιον καὶ καθῆκον μου ὡς Ἀποστόλου, ἐφ’ ὅσον ζῶ καὶ εἶμαι εἰς τὸ σῶμα τοῦτο, τὸ ὁποῖον εἶναι προσωρινὴ σκηνὴ τῆς ψυχῆς, νὰ σᾶς καθιστῶ ἀγρύπνους καὶ προθύμους, διὰ τῆς ὑπενθυμίσεως τῆς ἀληθείας.
14 Καὶ τὸ καθῆκον μου αὐτὸ μοῦ παρουσιάζεται περισσότερον ἐπεῖγον, διότι γνωρίζω, καθὼς καὶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς μοῦ ἐφανέρωσεν, ὅτι εἶναι προσεχὴς καὶ γρήγορος ὁ θάνατός μου, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ ἀποτεθῇ εἰς τὸν τάφον τὸ σῶμά μου.
15 Θὰ φροντίσω δὲ καὶ κάθε φορά, ποὺ ἡ ἀνάγκη θὰ τὸ ἐπιβάλλῃ, νὰ εἶσθε εἰς θέσιν μετὰ τὸν θάνατόν μου νὰ διατηρῆτε τὴν ἀνάμνησιν τῶν ἀληθειῶν αὐτῶν.
16 Πρέπει δὲ νὰ τὰς ἐνθυμῆσθε πάντοτε, διότι ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι δὲν ἠκολουθήσαμεν μύθους πλεγμένους μὲ φαινομενικὴν σοφίαν, ἀλλὰ σᾶς ἐγνωστοποιήσαμεν τὴν δύναμιν καὶ τὴν μέλλουσαν ἔνδοξον παρουσίαν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐπειδὴ εἴδαμεν μὲ τὰ μάτια μας τὴν μεγαλειότητα ἐκείνου, κατὰ τὴν Μεταμόρφωσίν του.
17 Διότι ἐκεῖ εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν ἔλαβεν ἀπὸ τὸν Θεόν Πατέρα τιμὴν καὶ δόξαν, ὅταν ἠκούσθη δι’ αὐτὸν ἀπὸ τὴν ἔνδοξον τοῦ Θεοῦ μεγαλοπρέπειαν τέτοια φωνή: Οὗτος εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς τὸν ὁποῖον ἑγὼ εὐαρεστήθην.
18 Καὶ τὴν φωνὴν αὐτὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ὅταν ἤμεθα μαζί του εἰς τὸ ὅρος, τὸ ὁποῖον ἁγιάσθη διὰ τῆς Μεταμορφώσεώς του.
19 Καὶ ἔχομεν τώρα, μετὰ τὴν ἐπαλήθευσίν των αὐτὴν ἀπὸ τὴν φωνὴν τοῦ Πατρός, βεβαιοτέραν πεποίθησιν καὶ πίστιν εἰς τὰς περὶ τοῦ Χριστοῦ προφητείας τῆς Π. Διαθήκης. Εἰς τοὺς προφητικοὺς δὲ τούτους λόγους καλὰ κάνετε, ποὺ προσέχετε, σὰν εἰς λύχνον ποὺ φέγγει ἐν μέσῳ σκοτεινοῦ τόπου, ἕως ὅτου ἠ ἡμέρα τῆς δευτέρας παρουσίας λάμψῃ μέσα εἰς τὰ σκότη, καὶ τὸ ἄστρον τῆς αὐγῆς, ποὺ φέρει τὸ φῶς, ἤτοι ὁ Κύριος Ἰησοῦς, ἀνατείλῃ εἰς τὰς καρδίας σας καὶ τὰς γεμίσῃ χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν.
20 Διὰ νὰ προσέχετε ὅμως εἰς τὸν προφητικὸν λόγον ὡς εἰς πραγματικὸν λύχνον, ποὺ θὰ σᾶς φωτίζῃ, πρέπει πρὸ παντὸς νὰ γνωρίζετε τοῦτο, ὅτι κάθε προφητεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς δὲν ἑρμηνεύεται μὲ ἐξήγησιν καὶ λύσιν τοῦ ἀνθρωπίνου νοῦ, ποὺ μὲ μόνας του τὰς δυνάμεις ἐξετάζει καὶ ἐξηγεῖ αὐτήν, ἀλλ’ ἑρμηνεύεται διὰ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
21 Διότι δὲν ἔγινε ποτὲ εἰς τὸ παρελθὸν προφητεία μὲ μόνον τὸ θέλημα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἐλάλησαν προφητείας ἅγιοι τοῦ Θεοῦ ἄνθρωποι, ποὺ ἐνεπνέοντο καὶ διηυθύνοντο ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Πρωτότυπο
Ι. Κολιτσάρας
1 Συμεὼν Πέτρος, δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῖς ἰσότιμον ἡμῖν λαχοῦσι πίστιν ἐν δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ·
1 Ὁ Σίμων Πέτρος, δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς ἐκείνους, εἰς τοὺς ὁποίους ἐδόθη δωρεάν, σὰν διὰ λαχνοῦ, ἡ ἰδία κατὰ τὴν ἀξίαν καὶ τὴν τιμὴν πίστις, ποὺ ἐδόθη καὶ εἰς ἡμᾶς, ἕνεκα τῆς ἀμερολήπτου δικαιοσύνης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ μας καὶ Σωτῆρος.
2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Θεοῦ καὶ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
2 Εὔχομαι νὰ πληθυνθῇ μεταξύ σας ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη, διὰ τῆς ὅσον τὸ δυνατὸν βαθυτέρας καὶ τελειοτέρας γνώσεως τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Κυρίου μας.
3 Ὡς πάντα ἡμῖν τῆς θείας δυνάμεως αὐτοῦ τὰ πρὸς ζωὴν καὶ εὐσέβειαν δεδωρημένης διὰ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ καλέσαντος ἡμᾶς διὰ δόξης καὶ ἀρετῆς,
3 Καὶ τοῦτο, διότι ἡ θεία δύναμις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μᾶς ἔχει δωρήσει ὅλα ὅσα ὁδηγοῦν καὶ ὑποβοηθοῦν πρὸς τὴν πνευματικὴν ζωὴν καὶ τὴν εὐσέβειαν. Μᾶς τὰ ἐδώρησε δὲ διὰ τῆς ἀκριβοῦς καὶ βαθείας γνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ἐκάλεσεν ἀπὸ τὴν πλάνην καὶ τὴν ἐνοχήν, χάρις εἰς τὴν ἰδικήν του ἄπειρον δόξαν καὶ τὴν ἀρετήν.
4 δι' ὧν τὰ τίμια ἡμῖν καὶ μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοί φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς.
4 Διὰ μέσου δὲ αὐτῶν τῶν ἀπείρων τελειοτήτων του ἔχουν δωρηθῇ εἰς ἡμᾶς αἱ ἀνεκτίμητοι καὶ μέγισται ὑποσχέσεις, ἵνα ἐλκυόμενοι καὶ ἐνισχυόμενοι ἀπὸ αὐτὰς γίνετε συμμέτοχοι θείας φύσεως, ἀποφεύγοντες καὶ ἐλευθερούμενοι ἀπὸ τὴν φαυλότητα καὶ τὴν διαφθορὰν τοῦ κόσμου, πρὸς τὴν ὁποίαν ὠθεῖ καὶ ὑποδουλώνει ἡ ἁμαρτωλὴ ἐπιθυμία.
5 Καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν παρεισενέγκαντες ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν,
5 Δι' αὐτὸ τοῦτο δὲ καὶ σεῖς καταβάλατε ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας κάθε ἐπιμέλειαν καὶ δραστηριότητα καὶ προσθέσατε εἰς τὴν πίστιν σας τὴν ἀρετήν· εἰς δὲ τὴν ἀρετὴν προσθέσατε (καὶ ὑπὸ τῆς προσωπικῆς σας πείρας βοηθούμενοι) τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν τοῦ θείου θελήματος.
6 ἐν δὲ τῇ γνώσει τὴν ἐγκράτεια, ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείᾳ τὴν ὑπομονήν, ἐν δὲ τῇ ὑπομονῇ τὴν εὐσέβειαν,
6 Εἰς δὲ τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν προσθέσατε τὴν αὐτοκυριαρχίαν καὶ σωφροσύνην, εἰς δὲ τὴν αὐτοκυριαρχίαν καὶ σωφροσύνην τὴν ὑπομονὴν κατὰ τὰς διαφόρους περιπετείας καὶ θλίψεις· εἰς δὲ τὴν ὑπομονὴν τὴν εὐσέβειαν.
7 ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν φιλαδελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίᾳ τὴν ἀγάπην.
7 Εἰς δὲ τὴν εὐσέβειαν προσθέσατε τὴν εἰλικρινῆ ἀγάπην πρὸς τοὺς ἀδελφούς· εἰς αὐτὴν δὲ τὴν φιλαδελφίαν προσθέσατε τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς ὅλους.
8 Ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχοντα καὶ πλεονάζοντα οὐκ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάρπους καθίστησιν εἰς τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπίγνωσιν·
8 Διότι, ὅταν ὅλα αὐτὰ τὰ ὑπέροχα πλεονεκτήματα ὑπάρχουν καὶ πλεονάζουν εἰς σᾶς, δὲν θὰ σᾶς κάμουν ἀμελεῖς καὶ ἀκάρπους, ἀλλὰ τουναντίον δραστηρίους καὶ πλήρεις πνευματικῶν καρπῶν, διὰ νὰ προχωρήσετε ἔτσι καὶ ὁλοκληρώσετε, μέσῳ καὶ τῆς προσωπικῆς αὐτῆς πείρας σας, τὴν τελείαν γνῶσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
9 ᾧ γὰρ μὴ παρέστι ταῦτα, τυφλός ἐστι, μυωπάζων, λήθην λαβὼν τοῦ καθαρισμοῦ τῶν πάλαι αὐτοῦ ἁμαρτιῶν.
9 Διότι ἐκεῖνος εἰς τὸν ὁποῖον δὲν ὑπάρχουν αὐτὰ τὰ προσόντα, ποὺ ἀνέφερα, εἶναι τυφλός, βλέπει σκοτεινὰ καὶ ἀκαθόριστα σὰν μύωψ, ἐπειδὴ ἐλησμόνησε τὸν καθαρισμὸν τῶν παλαιῶν ἁμαρτιῶν του, τὸν ὁποῖον ἔλαβε μὲ τὸ βάπτισμα καὶ τὰ ἄλλα μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
10 Διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε.
10 Διὰ τοῦτο, ἀδελφοί, ἀναπτύξατε ἀκόμη μεγαλυτέραν δραστηριότητα καὶ ἐπιμέλειαν καὶ ἐργασθῆτε περισσότερον, διὰ νὰ κάμετε σταθερὰν καὶ ἀκλόνητον πραγματικότητα τὴν κλῆσιν καὶ τὴν ἐκλογήν σας μὲ τὰς ἀρετάς, ποὺ σᾶς εἶπα. Διότι, ὅταν ἐφαρμόζετε αὐτά, τότε δὲν θὰ προσκόψετε ποτὲ εἰς τίποτε καὶ δὲν θὰ πέσετε.
11 Οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιαν βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
11 Ἐπειδὴ ἔτσι θὰ χορηγηθῇ εἰς σᾶς τελείως ἐλευθέρα καὶ ἀνεμπόδιστος ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
12 Διὸ οὐκ ἀμελήσω ἀεὶ ὑμᾶς ὑπομιμνήσκειν περὶ τούτων, καίπερ εἰδότας καὶ ἐστηριγμένους ἐν τῇ παρούσῃ ἀληθείᾳ.
12 Δι' αὐτὸ καὶ ἐγὼ δὲν θὰ παραμελήσω νὰ σᾶς ὑπενθυμίζω αὐτά, διὰ τὰ ὁποῖα σᾶς ἔγραψα, ἂν καὶ γνωρίζετε καλὰ καὶ εἶσθε στηριγμένοι εἰς τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν, ποὺ εἶναι φανερὰ καὶ παροῦσα εἰς σᾶς.
13 Δίκαιον δὲ ἡγοῦμαι, ἐφ' ὅσον εἰμὶ ἐν τούτῳ τῷ σκηνώματι, διεγείρειν ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει,
13 Νομίζω δέ, ὅτι εἶναι ὀρθὸν καὶ δίκαιον, ἐφ' ὁσον ὑπάρχω καὶ ζῶ ἀκόμη εἰς τὸ σῶμα τοῦτο, εἰς τὸ ἐπίγειον αὐτὸ σκήνωμα, νὰ σᾶς ἐξυπνῶ καὶ νὰ σᾶς κρατῶ προσεκτικοὺς καὶ προθύμους μὲ τὴν ὑπόμνησιν καὶ ἀνάμνησις αὐτῶν τῶν ἀληθειῶν.
14 εἰδὼς ὅτι ταχινή ἐστιν ἡ ἀπόθεσις τοῦ σκηνώματός μου, καθὼς καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήλωσέ μοι.
14 Τοσούτῳ μᾶλλον, καθ' ὅσον γνωρίζω ὅτι, ὅπως μοῦ ἐφανέρωσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι σύντομος καὶ πολὺ προσεχὴς ἡ ἐκδημία μου ἐκ τοῦ κόσμου τούτου καὶ ἡ ἀπόθεσις τοῦ σώματός μου εἰς τὸν τάφον.
15 Σπουδάσω δὲ καὶ ἑκάστοτε ἔχειν ὑμᾶς μετὰ τὴν ἐμὴν ἔξοδον τὴν τούτων μνήμην ποιεῖσθαι.
15 Θὰ φροντίσω δὲ μὲ τὰ θεόπνευστα κείμενα, ποὺ σᾶς ἀφίνω, νὰ διατηρῆτε πάντοτε τὴν ἀνάμνησιν τῶν ἀληθειῶν αὐτῶν καὶ μετὰ τὴν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐκδημίαν μου.
16 Οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ' ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μαγαλειότητος.
16 Διότι ἡμεῖς οἱ Ἀπόστολοι δὲν κατεστήσαμεν εἰς σᾶς γνωστὴν τὴν ἄπειρον δύναμιν καὶ τὴν ἔνδοξον Δευτέραν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκολουθήσαντες μύθους φκιασμένους μὲ τέχνην καὶ ἐπιτηδειότητα, ἀλλὰ σᾶς ἐδιδάξαμεν τὰς μεγάλας αὐτὰς ἀληθείας, ἐπειδὴ εἴδαμεν μὲ τὰ ἴδια μας τὰ μάτια τὴν μεγαλειότητα Ἐκείνου κατὰ τὴν ἔνδοξον μεταμόρφωσίν του.
17 Λαβὼν γὰρ παρὰ Θεοῦ πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξῃς, αὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόκησα,-
17 Διότι κατὰ τὴν μεταμόρφωσιν ἔλαβεν ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα ὁ Χριστὸς τιμὴν καὶ δόξαν, ὅταν ἠκούσθη δι' αὐτὸν ἀπὸ τὴν μεγαλοπρεπῆ δόξαν τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή· «αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἔχω εὐαρεστηθῆ».
18 καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσαν, σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὅρει τῷ ἁγίῳ.
18 Καὶ αὐτὴν τὴν φωνὴν ἡμεῖς, ποὺ ἤμεθα μαζί του εἰς τὸ ἅγιον ἐκεῖνο ὅρος τῆς μεταμορφώσεώς του, τὴν ἠκούσαμεν νὰ βγαίνῃ καὶ νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὸν οὐρανόν.
19 Καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,
19 Καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὴν ἐπίσημον αὐτὴν μαρτυρίαν τοῦ Πατρὸς ἔχομεν τώρα περισσότερον σταθερὰν καὶ ἀσφαλῆ τὴν πεποίθησίν μας εἰς τὰς προφητείας τῆς Π.Διαθήκης περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἰς αὐτοὺς δὲ τοὺς προφητικοὺς λόγους καλὰ κάμνετε, ποὺ προσέχετε, σὰν εἰς ἕνα λύχνον, ποὺ φωτίζει εἰς σκοτεινὸν καὶ δύσβατον τόπον, μέχρις ὅτου ὁλοκάθαρον πλέον τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου λάμψῃ, σὰν εἰς πλήρη ἡμέραν καὶ ὁλόλαμπρος ἀνατείλῃ εἰς τὰς καρδίας σας ὁ νοητὸς ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
20 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται.
20 Ὑπὸ τὴν ἀπαραίτητον προϋπόθεσιν ὅτι τοῦτο πρὸ παντὸς πρέπει νὰ γνωρίζετε· ὅτι κάθε προφητεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς δὲν λύεται καὶ δὲν ἀποσαφηνίζεται κατὰ τὴν προσωπικὴν ἑκάστου ἀντίληψιν, ἀλλὰ μὲ τὸν φωτισμὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
21 Οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ' ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι.
21 Διότι ποτὲ ἕως τώρα δὲν ἐλέχθη προφητεία μὲ τὸν νοῦν καὶ τὸ θέλημα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ οἱ ἅγιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ προφῆται, ἐπροφήτευσαν ἐμπνεόμενοι καὶ ὁδηγούμενοι ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.