^»»»π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ὁμιλίες τοῦ Πατρός Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν

^{01. Σχέσις ἀναστάσεως Χριστοῦ καί ἀναστάσεως νεκρῶν – Συνέπειαι ἐκ τῆς ἀρνήσεως τῆς σχέσεως αὐτῆς.}
^{02. Μαρτυρίαι ἐκ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.}
^{03. Μαρτυρίαι ἐκ τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τῶν Πατέρων.}
^{04. Ἡ Παράδοσις περί τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν - Ἀρνηταί τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν.}
^{05. Ἡ δύναμις, δικαιοσύνη, σοφία καί ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ὑπαγορεύουν τήν ἀνάστασιν – Τό μυστήριον τοῦ θανάτου.}
^{06. Τί λέγει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τό θέμα τοῦ θανάτου.}

Περί παθῶν

^{Πηγή: www.arnion.gr}

^{01.Εἰσαγωγή. Τά πάθη δέν εἶναι στήν οὐσία τῆς ἀνθρωπίνης ὕπαρξης. Βρίσκονται στήν προαίρεση τοῦ ἀνθρώπου. Γενικεύονται εἰς τρία: φιληδονία, φιλοδοξία, φιλαργυρία. Ἀναλύονται σέ ὀκτώ καί εἰς μεγάλο πλῆθος.}
^{02.Τά στάδια τῆς ἁμαρτίας. Τί εἶναι ἁμαρτία. Τί εἶναι πάθος. Ἡ σχέση πάθους – δαιμονίων εἶναι ἀνάλογη μέ τή σχέση πληγῆς – μικροβίων. Τρεῖς γενικοί τρόποι ἀντιμετώπισης τῶν παθῶν.}
^{03.Περί γαστριμαργίας α'.}
^{04.Περί γαστριμαργίας β'.}
^{05.Περί μέθης καί σπατάλης.}
^{06.Περί τῶν καλῶν τρόπων στό τραπέζι καί γενικά καλῆς συμπεριφορᾶς.}
^{07.Περί πορνείας α'.}
^{08.Περί πορνείας β'.}
^{09.Περί πορνείας γ'.}
^{10.Περί πορνείας δ'.}
^{11.Περί ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν α'.}
^{12.Περί ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν β'.}
^{13.Περί πορνείας καί σωφροσύνης.}
^{14.Περί φιλαργυρίας α'.}
^{15.Περί φιλαργυρίας β'.}
^{16.Περί φιλαργυρίας γ'.}
^{17.Περί ὀργῆς α'.}
^{18.Περί ὀργῆς β'.}
^{19.Περί τῆς κατά κόσμον λύπης.}
^{20.Τό κατά Θεόν πένθος.}
^{21.Περί ἀκηδίας α'.}
^{22.Περί ἀκηδίας β'. Περί κενοδοξίας.}
^{23.Περί κενοδοξίας συνέχεια.}
^{24.Περί ὑπερηφανείας. Ὁ ἅγιος Ἀντώνιος εἶδε τόν σατανά, ὁ ὁποῖος τοῦ εἶπε: «ὅ,τι κάνεις κάνω... Μόνο ἕνα δέν μπορῶ νά κάνω, νά ταπεινωθῶ». Στά νωθρά παιδιά νά δώσουμε θάρρος, νά τά ἐπαινέσωμε. Μή ἐπαινεῖτε τά παιδιά σας, τά καταστρέφετε.}
^{25.Περί διακρίσεως α'.}
^{26.Περί διακρίσεως β'.}
^{27.Περί διακρίσεως γ'.}
^{28.Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας.}
^{29.Περί μνησικακίας.}
^{30.Περί καταλαλιᾶς.}
^{31.Περί φλυαρίας. Ὑπάρχει φλυαρία στό σπίτι μας ἀλλά καί στά ροῦχα μας...}
^{32.Περί ψεύδους α'.}
^{33.Περί ψεύδους β'.}
^{34.Περί βλασφημίας α'. (στό τέλος τῆς ὁμιλίας ἀκολουθεῖ τό τέλος τῆς ὁμιλίας περί φλυαρίας).}
^{35.Περί βλασφημίας β'.}
^{36.Περί δειλίας.}
^{37.Περί ἀνδρείας.}
^{38.Περί φιλοτιμίας.}
^{39.Περί τῆς μνήμης τοῦ θανάτου.}
^{40.Περί ὑπακοῆς.}
^{41.Περί ξενιτείας τοῦ κόσμου ἤ ἀναχωρήσεως ἀπό τόν κόσμο.}
^{42.Περί νηστείας α'.}
^{43.Περί νηστείας β'.}
^{44.Περί κατανύξεως καί δακρύων.}
^{45.Περί μετανοίας.}
^{46.Περί ἐξομολογήσεως.}

^{Πηγή: www.arnion.gr}

Ευχή Ιωαν. Δαμασκηνού

Ἔγειρε, μὴ φοβοῦ, στήθι·
πάλιν δεύρο,
οὐκ ὀνειδίζω σε,
οὐ βδελύσσομαι,
οὐκ ἀποῤῥίπτω,
οὐδὲ σκληρύνω τὸ ἐμὸν πλάσμα,
τὸ ἐμὸν τέκνον,
τὴν ἐμὴν εἰκόνα,
ὅν οἰκείαις χερσί διέπλασα ἄνθρωπον καὶ ἐφόρεσα,
ὑπὲρ οὗ τὸ αἷμα ἐξέχεα,
οὐκ ἀποστρέφομαι πρός με ἐρχόμενον τὸ λογικόν μου πρόβατον, τὸ ἀπολωλός,
οὐ δύναμαι μὴ ἀποδοῦναι τὴν προτέραν εὐγένειαν,
οὐ δύναμαι μὴ συναριθμῆσαι τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα προβάτοις·
διά γὰρ τοῦτο καὶ μόνον ἐπί τῆς γῆς κατελήλυθα καὶ τὸν λύχνον ἀνῆψα,
τὴν σάρκα μου τὴν οἰκείαν καὶ τὴν οἰκίαν ἐσάρωσα καὶ τὰς φίλας Δυνάμεις τὰς οὐρανίους συνεκαλεσάμην ἐπευφρανθῆναι τῇ τούτου εὑρέσει. περισσότερα »»»

Θάνατος και Απώλεια

Ο Ντοστογιέφσκυ, στους "Αδελφούς Καραμαζώφ", μιλά για την κόλαση. Λέει πως η κόλαση μπορεί να συνοψιστεί σε δύο λέξεις: «πολύ αργά!» Μόνο η μνήμη του θανάτου μας επιτρέπει να ζήσουμε αυτό που δεν θα έπρεπε ποτέ να αντιμετωπίσουμε υπό το βάρος αυτής της φοβερής συνειδητοποίησης: είναι πολύ αργά. Λέξεις ή χειρονομίες που θα μπορούσαν να γεμίσουν μια σχέση δεν μπορούν πλέον να λεχθούν ή να πραγματοποιηθούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό στο τέλος, αλλά ότι δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μ' έναν άλλο τρόπο, με πολύ πόνο. »»»

Ἡ γνωριμία μὲ τὸν Θεό

Καθένας μας μπορεῖ νὰ κρίνει γιὰ τὸ Θεὸ κατὰ τὸ μέτρο τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ γνώρισε. Γιατί πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ σκεφτόμαστε καὶ νὰ κρίνουμε γιὰ πράγματα ποὺ δὲν εἴδαμε ἢ δὲν ἀκούσαμε καὶ δὲν ξέρουμε; Οἱ ἅγιοι λένε πὼς εἶδαν τὸ Θεό. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ ἄνθρωποι ποὺ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός. Εἶναι φανερὸ πὼς μιλοῦν ἔτσι, γιατί δὲν Τὸν γνώρισαν, αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει καθόλου πὼς ὁ Θεὸς δὲν ὑπάρχει.

Οἱ ἅγιοι μιλοῦν γιὰ πράγματα ποὺ πραγματικὰ εἶδαν καὶ γνωρίζουν. Δὲν λένε, γιὰ παράδειγμα, πὼς εἶδαν ἕνα ἄλογο μήκους ἑνὸς χιλιομέτρου ἢ ἕνα πλοῖο δέκα χιλιομέτρων, ποὺ δὲν ὑπάρχουν. Κι ἐγὼ νομίζω, πώς, ἂν δὲν ὑπῆρχε Θεός, δὲν θὰ μιλοῦσαν κὰν γι' Αὐτὸν στὴ γῆ. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως θέλουν νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸ δικό τους θέλημα καὶ γι' αὐτὸ λένε πὼς δὲν ὑπάρχει Θεός, βεβαιώνοντας ἔτσι μᾶλλον πὼς ὑπάρχει.

Ὅλων τῶν λαῶν ἡ ψυχὴ αἰσθανόταν πὼς ὑπάρχει ὁ Θεός, ἂν καὶ δὲν ἤξεραν νὰ λατρεύουν τὸν ἀληθινὸ Θεό. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὅμως δίδαξε πρῶτα τοὺς προφῆτες, ἔπειτα τοὺς ἀποστόλους, ὕστερα τοὺς ἁγίους πατέρες καὶ ἐπισκόπους μας, κι ἔτσι ἔφτασε ὡς ἐμᾶς ἡ ἀληθινὴ πίστη. Ἐμεῖς γνωρίσαμε τὸν Κύριο μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, Καὶ ὅταν Τὸν γνωρίσαμε, τότε στερεώθηκε σ' Αὐτὸν ἡ ψυχή μας.

Ὅσιου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου

Ἐμοὶ τὸ ζῇν Χριστὸς, καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος

Πολλὰ τὰ κύματα καὶ χαλεπὸν τὸ κλυδώνιον· ἀλλ' οὐ δεδοίκαμεν, μὴ καταποντισθῶμεν· ἐπὶ γὰρ τῆς πέτρας ἑστήκαμεν. Μαινέσθω ἡ θάλασσα, πέτραν διαλῦσαι οὐ δύναται· ἐγειρέσθω τὰ κύματα, τοῦ Ἰησοῦ τὸ πλοῖον καταποντίσαι οὐκ ἰσχύει. Τί δεδοίκαμεν, εἰπέ μοι; Τὸν θάνατον; Ἐμοὶ τὸ ζῇν Χριστὸς, καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος. Ἀλλ' ἐξορίαν, εἰπέ μοι; Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ, καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς. Ἀλλὰ χρημάτων δήμευσιν; Οὐδὲν εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲν ἐξενεγκεῖν δυνάμεθα· καὶ τὰ φοβερὰ τοῦ κόσμου ἐμοὶ εὐκαταφρόνητα, καὶ τὰ χρηστὰ καταγέλαστα. Οὐ πενίαν δέδοικα, οὐ πλοῦτον ἐπιθυμῶ· οὐ θάνατον φοβοῦμαι, οὐ ζῆσαι εὔχομαι, εἰ μὴ διὰ τὴν ὑμετέραν προκοπήν. ∆ιὸ καὶ τὰ νῦν ὑπομιμνήσκω, καὶ παρακαλῶ τὴν ὑμετέραν θαῤῥεῖν ἀγάπην.

^{Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου}

Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ

Κάθε λογισμὸς καὶ κάθε αἴσθηση ὁδηγοῦν σταδιακὰ τὴν ψυχὴ εἴτε πρὸς τὸν παράδεισο εἴτε πρὸς τὴν κόλαση.

Ἄν ὁ λογισμὸς εἶναι ἔλλογος, τότε συνδέει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεὸ Λόγο, μὲ τὸν ὕψιστο Λογισμό, μὲ τὴν Παναξία, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ὁ παράδεισος.

Ἐάν πάλι εἶναι ἄλογος ὁ λογισμὸς ἤ καὶ παράλογος, τότε συνδέει ἀναπόφευκτα τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Παράλογο, τὸν Ἀνόητο, μὲ τὸν διάβολο, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἤδη ἡ κόλαση.

Ὅσα ἰσχύουν γιὰ τὸν λογισμὸ, ἰσχύουν καὶ γιὰ τις αἰσθήσεις. Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ, ἀπὸ τὴν γῆ: καὶ ὁ παράδεισος μὰ καὶ ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου.

Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ἐγὼ πατὴρ, ἐγὼ ἀδελφὸς, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφὴ, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλὴ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ ἀδελφὴ, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον; περισσότερα »»»

Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας

Οἱ ἄνθρωποι καταχρηστικά λέγονται λογικοί. Δεν εἶναι λογικοὶ ὅσοι ἔμαθαν ἀπλῶς τὰ λόγια καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλ' ὅσοι ἔχουν τὴ λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καἰ ποιὸ τὸ κακό καὶ ἀποφεύγουν τὰ πονηρὰ καὶ βλαβερὰ στὴν ψυχή, τὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ ψυχωφελῆ, τὰ ἀποκτοῦν πρόθυμα μὲ τὴ μελέτη καὶ τὰ ἐφαρμόζουν μὲ πολλὴ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Αὐτοὶ μόνοι πρέπει νὰ λέγονται ἀληθινὰ λογικοὶ ἄνθρωποι.

Ἐφ᾿ ὅσον ἐννοεῖς τὰ περὶ Θεοῦ, νὰ εἶσαι εὐσεβής, χωρὶς φθόνο, ἀγαθός, σώφρων, πράος, χαριστικὸς κατὰ δύναμιν, κοινωνικός, ἀφιλόνεικος καὶ τὰ ὅμοια. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ἀπαραβίαστο ἀπόκτημα τῆς ψυχῆς, νὰ ἀρέσει στὸ Θεὸ μὲ τέτοιες πράξεις καὶ μὲ τὸ νὰ μὴν κρίνει κανέναν καὶ νὰ λέει γιὰ κανέναν, ὅτι ὁ δείνα εἶναι κακὸς καὶ ἁμάρτησε. Ἀλλὰ καλλίτερο εἶναι νὰ συζητᾶμε τὰ δικά μας κακά, καὶ νὰ ἐρευνᾶμε μέσα μας τὴ δική μας πολιτεία, ἐὰν εἶναι ἀρεστὴ στὸ Θεό. Διότι, τί μᾶς μέλει ἐμᾶς, ἐὰν ὁ ἄλλος εἶναι πονηρός;

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ἡ αἰωνιότητα εἶναι φρικιαστικὴ δίχως Θεάνθρωπο, γιατὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι φοβερὸς δίχως τὸν Θεάνθρωπο. Καθετὶ τὸ ἀνθρώπινο, μονάχα στὸν Θεάνθρωπο ἔχει τὴν τελικὴ καὶ λογικὴ του ἑρμηνεία. Δίχως τὸν θαυμαστὸ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅλα τὰ ἀνθρώπινα μεταβάλλονται ἀναπόφευκτα σὲ χάος, σὲ φρίκη, σὲ θάνατο, σὲ κόλαση: ἡ φρόνηση σὲ ἀφροσύνη, ἡ αἴσθηση σὲ ἀπόγνωση, ἡ ἐπιθυμία σὲ αὐτοδιάσπαση μέσα ἀπὸ τὴν αὐτοθέωση ἤ τὴν αὐτοεξουθένωση.

Περί της σωτηρίας μας στους έσχατους καιρούς	Λόγος πανηγυρικὸς εἰς τὴν Γέννησιν τῆς Ὑπεραγίας ἐνδόξου Δεσποίνης...	Μέγας Παρακλητικός Κανόνας εἰς τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο	Λόγος εἰς τὴν Ἁγίαν καὶ ζωαρχικὴν Τριάδα
Αγία Σοφία, Κωνσταντινούπολις	Τὸ μυστήριο τῆς Μετανοίας - Ἐξομολογήσεως	About Confession - Metropolitan Anthony Bloom	Η ευχή και το Άγιον Πνεύμα
Πρόσεχε τόν ἑαυτό σου	Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί βασιλεία τοῦ διαβόλου	Όσιος Ιάκωβος: Να ποιός φοβάται και δεν θέλει την Θεία Κοινωνία!	Ὁμιλία Κυριακή του Παραλύτου - Αγίου Κυρίλλου του Αρχιεπισκόπου...
Ὁμιλία Κυριακή του Παραλύτου - Αγίου Κυρίλλου του Αρχιεπισκόπου...	Π. Δημήτριος - Για να πορευόμαστε σαν άνθρωποι..	Χριστός Ανέστη! Αθήνα 2020	Είς Εὐτρόπιον - Ἁγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Επιστολή: Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος προς ΔΙΣ	Εἰς τὰ Ἅγια Θεοφάνια - Ἡ Βάπτισις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ	Εὐχὴ Γ'	ΟΜΙΛΙΑ οστʹ Τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη καὶ ὁ ἐπὶ τοῦ...
Πειρασμοί	Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία καί η άκτιστος Θεία Χάρις	Ἡ Δευτέρα Παρουσία - Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου	Εἰς τὰ Θεοφάνια, εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος
Ο Ανθρωπισμός, το κτίσιμο του πύργου της Βαβέλ και η Σύγχυσις	Λόγος εις τα Εισόδια της Θεοτόκου - Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς	Ἀνέστη Χριστός, Ἡ δοκιμασία τοῦ λογικοῦ	Ο πίναξ των Θείων Ερώτων
Ναί στο Χριστό, όχι στον κόσμο	Λόγος εἰς τὴν ὑπερένδοξον μεταμόρφωσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ...	Τὸ Θεῖον Φῶς - Vladimir Lossky	Περὶ σωτηρίας ψυχῆς
Τά πονηρά πνεύματα - Ἀββᾶ Κασσιανοῦ	Ὁ βάτραχος	Η φιλοπτωχία	Η Γνωριμία με το Θεό
Τὸ πολίτευμα τοῦ Σταυροῦ	Ὁ Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν	Τὸ θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς	60. Ο Ιησούς ενώπιον του Πιλάτου
Μέγας Κανών	Νὰ μὴν ἀπελπίζεται κανένας, οὑδἑποτε, γιὰ ὁτιδἡποτε.	Θούριος (Θούρειος) Ὕμνος ἤτοι Ἐγερτήριον Ἆσμα - Ῥήγα Φερραίου	Περὶ ζήλου καὶ εὐσεβείας, καὶ εἰς τὸν ἐκ γενετῆς τυφλόν
Μελέτη Εἰς τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου	Τὸ ποτήρι τῶν θλίψεων	Ὁ Ἐπιτάφιος Θρῆνος εἰς τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν	61. Η Σταύρωσις
Εἰς τούς Μακαρισμούς	Κυριακή των Βαΐων: Ευλογημένος ο Ερχόμενος

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ὁμιλίες τοῦ Πατρός Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν

Περί παθῶν

Ευχή Ιωαν. Δαμασκηνού

Θάνατος και Απώλεια

Ἡ γνωριμία μὲ τὸν Θεό

Ἐμοὶ τὸ ζῇν Χριστὸς, καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος

Λόγοι

Δημοφιλή σήμερα

Ομιλίες

Άγιοι Τόποι

Η Θεία Λειτουργία

The Arabic Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

The Turkish Divine Liturgy of St. John Chrysostomos

Περιεχόμενα

Ραδιοσταθμοί

Ὅλα ἀρχίζουν ἐδῶ

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Η Ελλάδα και ο Υμνος της Ελευθερίας

Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

περισσότερα